αὖτε: Difference between revisions

From LSJ

οὕτως εἴη ἡμίν ὁ Θεός βοηθός καὶ τὸ ἱερὸν Αὐτοῦ Εὐαγγέλιον ὧδε ἐμφανισθέντα-ὁρκισθέντα → so help us God and Ηis holy Gospel the things here declared and sworn

Source
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "")
m (Text replacement - " A.''Pers.''" to " A.''Pers.''")
 
(36 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=ayte
|Transliteration C=ayte
|Beta Code=au)=te
|Beta Code=au)=te
|Definition=Adv., (αὖ, τε):—used by Hom. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> like [[αὖ]], </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">I</span> of Time, <b class="b2">again</b>, <span class="bibl">Il.1.202</span>, <span class="bibl">2.105</span>,<span class="bibl">370</span>, al.; freq. δὴ αὖτε <span class="bibl">1.340</span>, <span class="bibl">2.225</span>, and with crasis, δαὖτε <span class="bibl">Alcm.36</span>, δηὖτε <span class="bibl">Archil.60</span>, Sapph.40, <span class="bibl">Alc.19.1</span>, <span class="bibl">Hippon. 78</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> to mark Sequence or Transition, <b class="b2">again, furthermore</b>, ἕκτον δ' αὖτ' Ὀδυσῆα <span class="bibl">Il.2.407</span>; <b class="b3">Δαρδανίων αὖτ' ἦρχεν . . Αἰνείας</b> ib.<span class="bibl">819</span>, cf. <span class="bibl">826</span>, etc.; esp. in speeches, <b class="b3">τὸν δ' αὖτε προσέειπε</b> . . him <b class="b2">in turn</b> addressed... <span class="bibl">3.58</span>, al.; ἀμφί μοι αὖτε ἄναχθ' ἑκαταβόλον ἀειδέτω φρήν <span class="bibl">Terp.2</span>, cf. <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>595</span>; ἥδ' αὖθ' ἕρπει <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>1009</span> (lyr.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">on the other hand, on the contrary</b>, sts. opp. <b class="b3">μέν</b> (instead of <b class="b3">δέ</b>), <span class="bibl">Il.1.237</span>, <span class="bibl">Od. 22.6</span>; coupled with <b class="b3">δέ</b>, <span class="bibl"><span class="title">h.Cer.</span>137</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>183</span>, <span class="bibl"><span class="title">Th.</span>5</span>,<span class="bibl"><span class="title">Ag.</span>553</span>.—Freq. in A., once in S., never in E.; not in Prose; Com. only in Dact. and Anap. in Epic reminiscences, <span class="bibl">Cratin.169</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>1270</span>, <span class="bibl">Metag. 4.2</span> (prob.); νῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν <span class="bibl">Ar.<span class="title">V.</span>1015</span>.</span>
|Definition=Adv., (αὖ, τε):—used by Hom.<br><span class="bld">A</span> like [[αὖ]],<br><span class="bld">I</span> of [[time]], [[again]], Il.1.202, 2.105,370, al.; freq. δὴ αὖτε 1.340, 2.225, and with crasis, δαὖτε Alcm.36, δηὖτε Archil.60, Sapph.40, Alc.19.1, Hippon. 78.<br><span class="bld">II</span> to mark Sequence or Transition, [[again]], [[furthermore]], ἕκτον δ' αὖτ' Ὀδυσῆα Il.2.407; <b class="b3">Δαρδανίων αὖτ' ἦρχεν… Αἰνείας</b> ib.819, cf. 826, etc.; especially in speeches, <b class="b3">τὸν δ' αὖτε προσέειπε</b>him [[in turn]] addressed... 3.58, al.; ἀμφί μοι αὖτε ἄναχθ' ἑκαταβόλον ἀειδέτω φρήν Terp.2, cf. Ar.''Nu.''595; ἥδ' αὖθ' ἕρπει S.''Tr.''1009 (lyr.).<br><span class="bld">2</span> [[on the other hand]], [[on the contrary]], sometimes opp. [[μέν]] (instead of [[δέ]]), Il.1.237, Od. 22.6; coupled with [[δέ]], ''h.Cer.''137, [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''183, ''Th.''5,''Ag.''553.—Freq. in A., once in S., never in E.; not in Prose; Com. only in Dact. and Anap. in Epic reminiscences, Cratin.169, Ar.''Pax''1270, Metag. 4.2 (prob.); νῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν Ar.''V.''1015.
}}
{{DGE
|dgtxt=adv. <br /><b class="num">1</b> c. verb. [[de nuevo]], [[otra vez]] ὅτ' ἂν [[αὖτε]] νεώμεθα πατρίδα γαῖαν <i>Il</i>.7.335, αὖτ' ἀγορῇ νικᾷς <i>Il</i>.2.370, φοιτῇς δ' αὖθ' οὕτως ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἔχῃ με Theoc.11.22<br /><b class="num">•</b>frec. c. δή: εἴ ποτε δὴ [[αὖτε]] χρειὼ [[ἐμεῖο]] γένηται ... λοιγὸν ἀμῦναι <i>Il</i>.1.340, πῇ δηὖτ' [[ἄνολβος]] ἀθροΐζεται στρατός; Archil.152, Ἔρως με [[δηὖτε]] ... ἰαίνει Alcm.59a, ὄττι [[δηὖτε]] πέπονθα κὤττι [[δηὖτε]] κάλημμι Sapph.1.15, Μητροτίμῳ δηὖτέ με χρὴ ... δικάζασθαι Hippon.193, κεἴτε νιν [[αὖτε]] γυναικὸς ἔχει πόθος [[εἴτε]] καὶ ἀνδρός Theoc.2.150.<br /><b class="num">2</b> marcando términos op. al primero en enumeraciones o secuencias narrativas [[además]], [[también]] ἕκτον δ' αὖτ' Ὀδυσσῆα <i>Il</i>.2.407, δεύτερον [[αὖτε]] Ζῆνα Hes.<i>Th</i>.47, δεύτερον [[αὖτε]] γένος Hes.<i>Op</i>.127, [[ἄλλοτε]] δ' [[αὖτε]] Hes.<i>Op</i>.245<br /><b class="num"></b>oponiendo una persona a otra [[a su vez]], [[por su parte]] ὁ [[αὖτε]] δῶκ' Ἀτρέϊ <i>Il</i>.2.105, ἔνθ' αὐτ' Εὐρυδάμαντα [[βάλε]] Od.22.283, τὸν δ' [[αὖτε]] προσέειπε <i>Il</i>.1.206, τὸν δ' αὖτ' Ἰδομενεὺς ... [[ἀντίον]] ηὔδα <i>Il</i>.4.265.<br /><b class="num">3</b> [[por otra parte]], [[pero]] en op. a μέν: νῦν μὲν ... ὕστερον [[αὖτε]] μαχήσοντ' <i>Il</i>.7.29-30, τὸ μὲν οὔ ποτε ... νῦν [[αὖτε]] <i>Il</i>.1.337<br /><b class="num"></b>reforzando a δέ: ὑμῖν μὲν ... ἐμὲ δ' αὖτ' οἰκτείρατε κοῦραι <i>h.Cer</i>.137, ἡ μὲν πέπλοισι Περσικοῖς ἡσκημένη, ἡ δ' [[αὖτε]] Δωρικοῖσιν A.<i>Pers</i>.183, εἰ μὲν γὰρ εὖ πράξαιμεν ... εἰ δ' [[αὖτε]] ... συμφορὰ τύχοι A.<i>Th</i>.5, τὰ μέν τις ἂν λέξειεν ... τὰ δ' [[αὖτε]] κἀπίμομφα A.<i>A</i>.553<br /><b class="num">•</b>alternando con δέ: πρῶτον ἐπὶ πτελέην, τὸ δὲ δεύτερον ἧκας ἐπὶ δρῦν, τὸ τρίτον αὖτ' ἐπὶ θῆρα Call.<i>Dian</i>.121.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Prob. comp. de αὖ y τε q.u.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0395.png Seite 395]] p. = αὖ, 1) wiederum, eine Wiederholung bezolehnend, gleichfalls, Il. 18, 243 u. öfter; Ar. Nub. 595 Lys. 66. – 2) häufiger bezeichnet es einen Uebergang od. Gegensatz, aber, Hom. u. Tragg.; entspricht auch geradezu einem vorangegangenen μέν, z, B. Od. 22, 6; Pind. vrbdt öfter δ' [[αὖτε]]; so auch att. Dichter.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0395.png Seite 395]] p. = αὖ, 1) wiederum, eine Wiederholung bezolehnend, gleichfalls, Il. 18, 243 u. öfter; Ar. Nub. 595 Lys. 66. – 2) häufiger bezeichnet es einen Übergang od. Gegensatz, aber, Hom. u. Tragg.; entspricht auch geradezu einem vorangegangenen μέν, z, B. Od. 22, 6; Pind. vrbdt öfter δ' [[αὖτε]]; so auch att. Dichter.
}}
{{bailly
|btext=<i>adv. poét.</i><br /><b>1</b> [[de nouveau]] ; <i>particul. au sens de notre</i> « encore » <i>dans des phrases telles que « où suis-je encore tombé ? »</i>;<br /><b>2</b> [[d'un autre côté]], [[au contraire]];<br /><b>3</b> [[alors]], [[ensuite]].<br />'''Étymologie:''' [[αὖ]], [[τε]].
}}
{{elru
|elrutext='''αὖτε:''' adv.<br /><b class="num">1</b> [[снова]], [[опять]], [[еще]]: [[εἴποτε]] δ᾽ αὖ. χρειὼ [[ἐμεῖο]] γένηται … Hom. если мне когда-нибудь снова придется …; τίπτ᾽ αὖτ᾽ εἰλήλουθας; Hom. ты еще зачем пожаловал(а)?;<br /><b class="num">2</b> [[также]]: [[ἀμφί]] μοι αὖ. Arph. помоги и ты мне;<br /><b class="num">3</b> [[далее]], [[затем]] (αὐτὰρ ἔπειτ᾽ Αἴαντε [[δύω]] …, ἕκτον δ᾽ αὖτ᾽ Ὀδυσῆα Hom.);<br /><b class="num">4</b> [[с другой стороны]], [[напротив]] Hom., HH, Pind., Soph.: εἰ δ᾽ αὖ. συμφορὰ τύχοι Aesch. если же, напротив, приключится беда.
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''αὖτε''': ἐπίρρ. (αὖ, τε, [[ἔνθα]] τὸ τε [[εἶναι]] πλεοναστικὸν ὡς ἐν τοῖς ὃστε, [[ἄλλοτε]], κτλ.) ἐν χρήσει παρ᾿ Ὁμ. ὡς τὸ αὖ, Ι. ἐπὶ χρόνου, Ἰλ. Α. 202, 340., Β. 105, 225, 370, κτλ. ΙΙ. πρὸς δήλωσιν ἀκολουθίας, ἐπαλληλίας, [[πάλιν]], παραιτέρω, πρὸς τούτοις, [[προσέτι]], ἕκτον δ᾿ αὖτ᾿ Ὀδυσῆα Ἰλ. Β. 407· Δαρδανίων αὖτ᾿ ἦρχεν [[Αἰνείας]] [[αὐτόθι]] 819. πρβλ. 826, κτλ.· [[κυρίως]] ἐπὶ ἀγορεύσεων, τὸν δ᾿ [[αὖτε]] προσέειπε Γ. 58, κτλ.· ἥδ᾿ αὖθ᾿ ἓρπει Σοφ. Τρ. 1009. 2) ἐξ ἄλλου μέρους, ἐκ τοῦ ἐναντίου, [[ἐντεῦθεν]] [[ἐνίοτε]] ἀντιτίθεται τῷ μὲν ἀντὶ τοῦ δέ, Ἰλ. Α. 237, Ὀδ. Χ. 5, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 137, Κρατῖνος ἐν «Πηλαίᾳ» 1, Ἀριστοφ. Νεφ. 595, Σφ. 1015, Λυσ. 66, ἢ συνδυάζεται [[μετὰ]] τοῦ δὲ, Αἰσχύλ. Πέρσ. 183, Θήβ. 5. Ἀγ. 553: ― [[οὗτος]] ὁ [[τύπος]] εὕρηται [[συχν]]. παρ᾿ Αἰσχύλ., [[ἅπαξ]] παρὰ Σοφ., [[οὐδαμοῦ]] παρ᾿ Εὐρ.· ἂν καὶ παρὰ κωμικοῖς δὲν [[εἶναι]] [[σπάνιος]], παρὰ τοῖς πεζοῖς ἐν τούτοις [[οὐδόλως]] φαίνεται ἀπαντῶν που.
|lstext='''αὖτε''': ἐπίρρ. (αὖ, τε, [[ἔνθα]] τὸ τε [[εἶναι]] πλεοναστικὸν ὡς ἐν τοῖς ὃστε, [[ἄλλοτε]], κτλ.) ἐν χρήσει παρ᾿ Ὁμ. ὡς τὸ αὖ, Ι. ἐπὶ χρόνου, Ἰλ. Α. 202, 340., Β. 105, 225, 370, κτλ. ΙΙ. πρὸς δήλωσιν ἀκολουθίας, ἐπαλληλίας, [[πάλιν]], παραιτέρω, πρὸς τούτοις, [[προσέτι]], ἕκτον δ᾿ αὖτ᾿ Ὀδυσῆα Ἰλ. Β. 407· Δαρδανίων αὖτ᾿ ἦρχεν [[Αἰνείας]] [[αὐτόθι]] 819. πρβλ. 826, κτλ.· [[κυρίως]] ἐπὶ ἀγορεύσεων, τὸν δ᾿ [[αὖτε]] προσέειπε Γ. 58, κτλ.· ἥδ᾿ αὖθ᾿ ἓρπει Σοφ. Τρ. 1009. 2) ἐξ ἄλλου μέρους, ἐκ τοῦ ἐναντίου, [[ἐντεῦθεν]] [[ἐνίοτε]] ἀντιτίθεται τῷ μὲν ἀντὶ τοῦ δέ, Ἰλ. Α. 237, Ὀδ. Χ. 5, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 137, Κρατῖνος ἐν «Πηλαίᾳ» 1, Ἀριστοφ. Νεφ. 595, Σφ. 1015, Λυσ. 66, ἢ συνδυάζεται μετὰ τοῦ δὲ, Αἰσχύλ. Πέρσ. 183, Θήβ. 5. Ἀγ. 553: ― [[οὗτος]] ὁ [[τύπος]] εὕρηται συχν. παρ᾿ Αἰσχύλ., [[ἅπαξ]] παρὰ Σοφ., [[οὐδαμοῦ]] παρ᾿ Εὐρ.· ἂν καὶ παρὰ κωμικοῖς δὲν [[εἶναι]] [[σπάνιος]], παρὰ τοῖς πεζοῖς ἐν τούτοις [[οὐδόλως]] φαίνεται ἀπαντῶν που.
}}
}}
{{bailly
{{Autenrieth
|btext=<i>adv. poét.</i><br /><b>1</b> de nouveau ; <i>particul. au sens de notre</i> « encore » <i>dans des phrases telles que « où suis-je encore tombé ? »</i>;<br /><b>2</b> d’un autre côté, au contraire;<br /><b>3</b> alors, ensuite.<br />'''Étymologie:''' [[αὖ]], [[τε]].
|auten=(αὖ τε): [[again]], on the [[other]] [[hand]], [[however]], [[but]]; εἴ ποτε δὴ [[αὖτε]], Il. 1.340; ὁππότ ἂν [[αὖτε]], Od. 8.444, and especially in questions of [[impatient]] [[tone]], τίπτ' αὖτ εἰλήλουθας, Il. 1.202; [[τέων]] [[αὖτε]] βροτῶν ἐς γαῖαν [[ἱκάνω]], ‘whose [[country]] am I [[come]] to [[now]]?’ Od. 6.119; [[very]] [[often]] denoting [[contrast]] or [[transition]], [[like]] δέ, [[νῦν]] [[αὖτε]], ἔνθ' [[αὖτε]], δ [[αὖτε]], and correlating to [[μέν]], Il. 3.241; [[also]] in apod., Il. 4.321.
}}
{{Slater
|sltr=[[αὖτε]] <br /><b>1</b> adversative, [[again]] <br /><b>a</b> opposed to [[μέν]]. θεὸν ὃς ἀνέχει [[τοτὲ]] μὲν τὰ κείνων, τότ' [[αὖθ]] ἑτέροις ἔδωκεν [[μέγα]] [[κῦδος]] (P. 2.89) (ἄρουραι) [[τόκα]] μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν, [[τόκα]] δαὖτ' ἀναπαυσάμεναι [[σθένος]] ἔμαρψαν (N. 6.11) ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον, ὦ Ζεῦ, τὶν [[ἄωτον]] δεξάμενοι στεφάνων, [[νῦν]] [[αὖτε]] Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ Φυλακίδα νικῶντος (Hermann: αὖτ' ἐν codd.) (I. 6.5) <br /><b>b</b> opposed to a [[previous]] [[time]]. ἐκ προτέρων μεταμειψάμενοι καμάτων ἔστασαν ὀρθὰν καρδίαν. ἐν δ' [[αὖτε]] χρόνῳ (P. 3.96) <br /><b>2</b> progressive, in [[question]]. ἔπεχε [[νῦν]] σκοπῷ [[τόξον]], [[ἄγε]] θυμέ· [[τίνα]] βάλλομεν ἐκ μαλθακᾶς [[αὖτε]] φρενὸς εὐκλέας ὀιστοὺς ἱέντες; (O. 2.90) <br /><b>3</b> frag. [[τοι]] δ' αυτ[ dub. ?fr. 338. 9.
}}
{{grml
|mltxt=[[αὖτε]] <b>επίρρ.</b> (Α)<br /><b>1.</b> <b>χρον.</b> εκ νέου, [[πάλι]]<br /><b>2.</b> [[προσέτι]], [[περαιτέρω]]<br /><b>3.</b> αντιθέτως, εξάλλου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αυ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>τε</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''αὖτε:''' επίρρ. (<i>αὖ</i>, <i>τε</i>, όπου <i>τε</i> είναι πλεοναστικό, όπως στο [[ὅστε]])·<br /><b class="num">I.</b> λέγεται για χρόνο, [[ξανά]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II. 1.</b> λέγεται για να δηλώσει [[ακολουθία]] [[πάλι]], πιο πέρα, [[ακόμα]], στο ίδ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> από την [[άλλη]] [[μεριά]], αντιθέτως, ακολουθώντας το [[μέν]] όπως το <i>δέ</i>, σε Όμηρ., Αττ. ποιητές.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[αὖ, τε, — ωηερε τε is [[otiose]], as in [[ὅστε]]<br /><b class="num">I.</b> [[again]], Il.<br /><b class="num">II.</b> to [[mark]] Sequence, [[again]], furthermore, [[next]], Il., Soph.<br /><b class="num">2.</b> on the [[other]] [[hand]], on the [[contrary]], [[following]] μέν like δέ, Hom., Attic Poets.
}}
}}
{{Autenrieth
{{WoodhouseReversedUncategorized
|auten=(αὖ τε): [[again]], on the [[other]] [[hand]], [[however]], [[but]]; εἴ ποτε δὴ [[αὖτε]], Il. 1.340; ὁππότ ἂν [[αὖτε]], Od. 8.444, and esp. in questions of [[impatient]] [[tone]], τίπτ' αὖτ εἰλήλουθας, Il. 1.202; [[τέων]] [[αὖτε]] βροτῶν ἐς γαῖαν [[ἱκάνω]], ‘whose [[country]] am I [[come]] to [[now]]?’ Od. 6.119; [[very]] [[often]] denoting [[contrast]] or [[transition]], [[like]] δέ, [[νῦν]] [[αὖτε]], ἔνθ' [[αὖτε]], δ [[αὖτε]], and correlating to [[μέν]], Il. 3.241; [[also]] in apod., Il. 4.321.
|woodrun=[[on the contrary]], [[on the other hand]]
}}
}}

Latest revision as of 10:33, 17 February 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: αὖτε Medium diacritics: αὖτε Low diacritics: αύτε Capitals: ΑΥΤΕ
Transliteration A: aûte Transliteration B: aute Transliteration C: ayte Beta Code: au)=te

English (LSJ)

Adv., (αὖ, τε):—used by Hom.
A like αὖ,
I of time, again, Il.1.202, 2.105,370, al.; freq. δὴ αὖτε 1.340, 2.225, and with crasis, δαὖτε Alcm.36, δηὖτε Archil.60, Sapph.40, Alc.19.1, Hippon. 78.
II to mark Sequence or Transition, again, furthermore, ἕκτον δ' αὖτ' Ὀδυσῆα Il.2.407; Δαρδανίων αὖτ' ἦρχεν… Αἰνείας ib.819, cf. 826, etc.; especially in speeches, τὸν δ' αὖτε προσέειπε… him in turn addressed... 3.58, al.; ἀμφί μοι αὖτε ἄναχθ' ἑκαταβόλον ἀειδέτω φρήν Terp.2, cf. Ar.Nu.595; ἥδ' αὖθ' ἕρπει S.Tr.1009 (lyr.).
2 on the other hand, on the contrary, sometimes opp. μέν (instead of δέ), Il.1.237, Od. 22.6; coupled with δέ, h.Cer.137, A.Pers.183, Th.5,Ag.553.—Freq. in A., once in S., never in E.; not in Prose; Com. only in Dact. and Anap. in Epic reminiscences, Cratin.169, Ar.Pax1270, Metag. 4.2 (prob.); νῦν αὖτε λεῲ προσέχετε τὸν νοῦν Ar.V.1015.

Spanish (DGE)

adv.
1 c. verb. de nuevo, otra vez ὅτ' ἂν αὖτε νεώμεθα πατρίδα γαῖαν Il.7.335, αὖτ' ἀγορῇ νικᾷς Il.2.370, φοιτῇς δ' αὖθ' οὕτως ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἔχῃ με Theoc.11.22
frec. c. δή: εἴ ποτε δὴ αὖτε χρειὼ ἐμεῖο γένηται ... λοιγὸν ἀμῦναι Il.1.340, πῇ δηὖτ' ἄνολβος ἀθροΐζεται στρατός; Archil.152, Ἔρως με δηὖτε ... ἰαίνει Alcm.59a, ὄττι δηὖτε πέπονθα κὤττι δηὖτε κάλημμι Sapph.1.15, Μητροτίμῳ δηὖτέ με χρὴ ... δικάζασθαι Hippon.193, κεἴτε νιν αὖτε γυναικὸς ἔχει πόθος εἴτε καὶ ἀνδρός Theoc.2.150.
2 marcando términos op. al primero en enumeraciones o secuencias narrativas además, también ἕκτον δ' αὖτ' Ὀδυσσῆα Il.2.407, δεύτερον αὖτε Ζῆνα Hes.Th.47, δεύτερον αὖτε γένος Hes.Op.127, ἄλλοτε δ' αὖτε Hes.Op.245
oponiendo una persona a otra a su vez, por su parteαὖτε δῶκ' Ἀτρέϊ Il.2.105, ἔνθ' αὐτ' Εὐρυδάμαντα βάλε Od.22.283, τὸν δ' αὖτε προσέειπε Il.1.206, τὸν δ' αὖτ' Ἰδομενεὺς ... ἀντίον ηὔδα Il.4.265.
3 por otra parte, pero en op. a μέν: νῦν μὲν ... ὕστερον αὖτε μαχήσοντ' Il.7.29-30, τὸ μὲν οὔ ποτε ... νῦν αὖτε Il.1.337
reforzando a δέ: ὑμῖν μὲν ... ἐμὲ δ' αὖτ' οἰκτείρατε κοῦραι h.Cer.137, ἡ μὲν πέπλοισι Περσικοῖς ἡσκημένη, ἡ δ' αὖτε Δωρικοῖσιν A.Pers.183, εἰ μὲν γὰρ εὖ πράξαιμεν ... εἰ δ' αὖτε ... συμφορὰ τύχοι A.Th.5, τὰ μέν τις ἂν λέξειεν ... τὰ δ' αὖτε κἀπίμομφα A.A.553
alternando con δέ: πρῶτον ἐπὶ πτελέην, τὸ δὲ δεύτερον ἧκας ἐπὶ δρῦν, τὸ τρίτον αὖτ' ἐπὶ θῆρα Call.Dian.121.
• Etimología: Prob. comp. de αὖ y τε q.u.

German (Pape)

[Seite 395] p. = αὖ, 1) wiederum, eine Wiederholung bezolehnend, gleichfalls, Il. 18, 243 u. öfter; Ar. Nub. 595 Lys. 66. – 2) häufiger bezeichnet es einen Übergang od. Gegensatz, aber, Hom. u. Tragg.; entspricht auch geradezu einem vorangegangenen μέν, z, B. Od. 22, 6; Pind. vrbdt öfter δ' αὖτε; so auch att. Dichter.

French (Bailly abrégé)

adv. poét.
1 de nouveau ; particul. au sens de notre « encore » dans des phrases telles que « où suis-je encore tombé ? »;
2 d'un autre côté, au contraire;
3 alors, ensuite.
Étymologie: αὖ, τε.

Russian (Dvoretsky)

αὖτε: adv.
1 снова, опять, еще: εἴποτε δ᾽ αὖ. χρειὼ ἐμεῖο γένηται … Hom. если мне когда-нибудь снова придется …; τίπτ᾽ αὖτ᾽ εἰλήλουθας; Hom. ты еще зачем пожаловал(а)?;
2 также: ἀμφί μοι αὖ. Arph. помоги и ты мне;
3 далее, затем (αὐτὰρ ἔπειτ᾽ Αἴαντε δύω …, ἕκτον δ᾽ αὖτ᾽ Ὀδυσῆα Hom.);
4 с другой стороны, напротив Hom., HH, Pind., Soph.: εἰ δ᾽ αὖ. συμφορὰ τύχοι Aesch. если же, напротив, приключится беда.

Greek (Liddell-Scott)

αὖτε: ἐπίρρ. (αὖ, τε, ἔνθα τὸ τε εἶναι πλεοναστικὸν ὡς ἐν τοῖς ὃστε, ἄλλοτε, κτλ.) ἐν χρήσει παρ᾿ Ὁμ. ὡς τὸ αὖ, Ι. ἐπὶ χρόνου, Ἰλ. Α. 202, 340., Β. 105, 225, 370, κτλ. ΙΙ. πρὸς δήλωσιν ἀκολουθίας, ἐπαλληλίας, πάλιν, παραιτέρω, πρὸς τούτοις, προσέτι, ἕκτον δ᾿ αὖτ᾿ Ὀδυσῆα Ἰλ. Β. 407· Δαρδανίων αὖτ᾿ ἦρχεν Αἰνείας αὐτόθι 819. πρβλ. 826, κτλ.· κυρίως ἐπὶ ἀγορεύσεων, τὸν δ᾿ αὖτε προσέειπε Γ. 58, κτλ.· ἥδ᾿ αὖθ᾿ ἓρπει Σοφ. Τρ. 1009. 2) ἐξ ἄλλου μέρους, ἐκ τοῦ ἐναντίου, ἐντεῦθεν ἐνίοτε ἀντιτίθεται τῷ μὲν ἀντὶ τοῦ δέ, Ἰλ. Α. 237, Ὀδ. Χ. 5, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 137, Κρατῖνος ἐν «Πηλαίᾳ» 1, Ἀριστοφ. Νεφ. 595, Σφ. 1015, Λυσ. 66, ἢ συνδυάζεται μετὰ τοῦ δὲ, Αἰσχύλ. Πέρσ. 183, Θήβ. 5. Ἀγ. 553: ― οὗτοςτύπος εὕρηται συχν. παρ᾿ Αἰσχύλ., ἅπαξ παρὰ Σοφ., οὐδαμοῦ παρ᾿ Εὐρ.· ἂν καὶ παρὰ κωμικοῖς δὲν εἶναι σπάνιος, παρὰ τοῖς πεζοῖς ἐν τούτοις οὐδόλως φαίνεται ἀπαντῶν που.

English (Autenrieth)

(αὖ τε): again, on the other hand, however, but; εἴ ποτε δὴ αὖτε, Il. 1.340; ὁππότ ἂν αὖτε, Od. 8.444, and especially in questions of impatient tone, τίπτ' αὖτ εἰλήλουθας, Il. 1.202; τέων αὖτε βροτῶν ἐς γαῖαν ἱκάνω, ‘whose country am I come to now?’ Od. 6.119; very often denoting contrast or transition, like δέ, νῦν αὖτε, ἔνθ' αὖτε, δ αὖτε, and correlating to μέν, Il. 3.241; also in apod., Il. 4.321.

English (Slater)

αὖτε
1 adversative, again
a opposed to μέν. θεὸν ὃς ἀνέχει τοτὲ μὲν τὰ κείνων, τότ' αὖθ ἑτέροις ἔδωκεν μέγα κῦδος (P. 2.89) (ἄρουραι) τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν, τόκα δαὖτ' ἀναπαυσάμεναι σθένος ἔμαρψαν (N. 6.11) ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον, ὦ Ζεῦ, τὶν ἄωτον δεξάμενοι στεφάνων, νῦν αὖτε Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ Φυλακίδα νικῶντος (Hermann: αὖτ' ἐν codd.) (I. 6.5)
b opposed to a previous time. ἐκ προτέρων μεταμειψάμενοι καμάτων ἔστασαν ὀρθὰν καρδίαν. ἐν δ' αὖτε χρόνῳ (P. 3.96)
2 progressive, in question. ἔπεχε νῦν σκοπῷ τόξον, ἄγε θυμέ· τίνα βάλλομεν ἐκ μαλθακᾶς αὖτε φρενὸς εὐκλέας ὀιστοὺς ἱέντες; (O. 2.90)
3 frag. τοι δ' αυτ[ dub. ?fr. 338. 9.

Greek Monolingual

αὖτε επίρρ. (Α)
1. χρον. εκ νέου, πάλι
2. προσέτι, περαιτέρω
3. αντιθέτως, εξάλλου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αυ + τε].

Greek Monotonic

αὖτε: επίρρ. (αὖ, τε, όπου τε είναι πλεοναστικό, όπως στο ὅστε
I. λέγεται για χρόνο, ξανά, σε Ομήρ. Ιλ.
II. 1. λέγεται για να δηλώσει ακολουθία πάλι, πιο πέρα, ακόμα, στο ίδ., Σοφ.
2. από την άλλη μεριά, αντιθέτως, ακολουθώντας το μέν όπως το δέ, σε Όμηρ., Αττ. ποιητές.

Middle Liddell

[αὖ, τε, — ωηερε τε is otiose, as in ὅστε
I. again, Il.
II. to mark Sequence, again, furthermore, next, Il., Soph.
2. on the other hand, on the contrary, following μέν like δέ, Hom., Attic Poets.

English (Woodhouse)

on the contrary, on the other hand

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)