Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

conflo

From LSJ

Sunt verba voces quibus hunc lenire dolorem possis, magnam morbi deponere partem → Words will avail the wretched mind to ease and much abate the dismal black disease.

Horace, Epistles 1.34

Latin > English

conflo conflare, conflavi, conflatus V TRANS :: forge; refine, purify; enflame
conflo conflo conflare, conflavi, conflatus V TRANS :: kindle/ignite, blow on; arouse/stir up; melt (down); cast/weld; run up debt
conflo conflo conflare, conflavi, conflatus V TRANS :: start, cause, bring about; bring/rake together, compose; invent/concoct (lie)

Latin > English (Lewis & Short)

con-flo: āvi, ātum, 1,
I v. a., to blow together, to blow up, stir up.
I Of fire, to kindle, light.
   A Prop.: ignem, Plaut. Rud. 3, 4, 59; Plin. 35, 11, 40, §§ 138 and 143: incendium, Liv. 26, 27, 6.—In medic. lang.: intestina conflata, inflamed, Cael. Aur. Tard. 3, 2, 18.—
   B Trop.
   1    Of the passions, to kindle, inflame: conflatus amore Ignis, Lucr. 1, 474: invidiam inimico, Cic. Cat. 1, 9, 23; id. Cael. 12, 29; Sall. C. 49, 4: conjurationem, Suet. Ner. 36: cf.: ingens ac terribile bellum, Vell. 2, 55; cf. Flor. 1, 24, 1.—
   2    In gen., to bring about, effect, accomplish, bring together, raise, procure; to produce, cause, occasion, etc. (a favorite trope in Cic. and the histt.): quibus ex rebus conflatur et efficitur id, quod quaerimus, honestum, Cic. Off. 1, 4, 14; cf. id. Cael. 5, 12: ut una ex duabus naturis conflata videatur, id. N. D. 2, 39, 100: saepe ex Malo principio magna familiaritas Conflata est, Ter. Eun. 5, 2, 36: rem divitiasque sanguine civili, Lucr. 3, 70: sensum communibus motibus, id. 3, 335; cf.: consensus conspirans et paene conflatus, melted together, united, Cic. Lig. 12, 34: testes odio, invidiā, gratiā, pecuniā, Quint. 5, 7, 23: injuriam novo scelere, Cic. Rosc. Am. 1, 1: exercitum, id. Phil. 4, 6, 15; Vell. 2, 74, 2; Flor. 3, 19, 10: pecuniam, Cic. Sest. 30, 66: aes alienum grande, Sall. C. 14, 2; 24, 3: accusationem et judicium, Cic. Verr. 2, 2, 47, § 116; cf. judicia, Liv. 3, 36, 8: egestatem rei familiaris luxuriā, Flor. 4, 1, 1: cladem hominum generi, Lucr. 6, 1091: alicui periculum, Cic. Sull. 4, 13: alicui negotium, id. Verr. 2, 2, 54, § 135: in se tantum crimen, id. ib. 2, 2, 29, § 73.—
II Meton. (causa pro effectu), to melt, fuse metals, etc., to melt down (most freq. after the Aug. per.): argentum, aes Cyprium et sulphur in fictili, Plin. 33, 9, 46, § 131; 7, 56, 57, § 197: argentum (fulmine), Sen. Q. N. 2, 31, 1; Dig. 41, 1, 7, § 8: simulacra ex argento et auro fabricata, Suet. Ner. 32: argenteas statuas, id. Aug. 52; Plin. 34, 6, 14, § 30: vasa aurea, Suet. Aug. 71: coronam auream, id. Galb. 12: falces in ensem, Verg. G. 1, 508: victorias aureas in usum belli, Quint. 9, 2, 92: vitrum, i. e. make glass, Hadr. Imp. ap. Vop. Saturn. 8, 6.

Latin > French (Gaffiot 2016)

cōnflō,¹⁰ āvī, ātum, āre, tr.,
1 exciter (aviver) par le souffle : ignem Pl. Rud. 765, allumer du feu ; alicujus opera conflatum incendium Liv. 26, 27, 6, incendie allumé par les soins de qqn || [fig.] exciter : bellum conflatum opera tua Cic. Phil. 2, 70, guerre excitée par tes soins ; seditio jure conflata Cic. de Or. 2, 124, sédition suscitée à bon droit ; alicui invidiam conflare Cic. Cat. 1, 23, exciter la haine contre qqn
2 fondre un métal en lingot, fondre : argenteas statuas Suet. Aug. 52 (Nero 32), fondre des statues d’argent ; falces in ensem Virg. G. 1, 508, fondre les faux pour en faire des épées || former par fusion : lateres argentei atque aurei primum conflati atque in ærarium conditi Varr. d. Non. 520, 15, des lingots d’argent et d’or fondus pour la première fois et enfermés dans le trésor public
3 [fig.] former par mélange : quibus ex rebus conflatur et efficitur honestum Cic. Off. 1, 14, tels sont les éléments dont l’union forme l’honnête ; monstrum ex contrariis diversisque cupiditatibus conflatum Cic. Cæl. 12, monstre constitué par le mélange de passions contraires et opposées || former par assemblage, combinaison [de pièces et de morceaux] : exercitum Cic. Phil. 4, 15, forger une armée (Sulla 33 ) ; ex perditis conflata improborum manus Cic. Cat. 1, 25, une troupe de scélérats formée d’un ramassis de gens sans foi ni loi ; qui alienum æs grande conflaverat Sall. C. 14, 2, celui qui avait accumulé d’énormes dettes ; pecuniam Cic. Sest. 66, ramasser (rafler) de l’argent par tous les moyens || fabriquer, machiner, susciter : injuria novo scelere conflata Cic. Amer. 1, injustice forgée par une scélératesse sans précédent ; accusationem judiciumque conflare Cic. Verr. 2, 2, 116, machiner (susciter) une accusation et une action judiciaire ; in aliquem crimen invidiamque Cic. Verr. 2, 2, 73, soulever des griefs et de la haine contre qqn (invidiam alicui Cic. Cæl. 29 ) ; negotium alicui Cic. Verr. 2, 2, 135, susciter à qqn des embarras ; judicia domi conflabant, pronuntiabant in foro Liv. 3, 36, 8, les jugements, c’est chez eux qu’ils les forgeaient et ils les prononçaient au forum.

Latin > German (Georges)

cōn-flo, āvī, ātum, āre, I) zusammenblasen, A) eine Flamme, einen Brand durch Blasen anfachen, 1) eig.: ignem, Plaut, u. Plin.: u. (im Bilde) ignis conflatus amore, Lucr. – quorum operā id conflatum (esse) incendium, Liv.: u. (im Bilde) c. tantum incendium (Kriegsflamme), ut etc., Flor. – 2) übtr., polit. Zustände wie einen Brand anfachen, auflodern lassen, anschüren = anstiften, erregen, bellum, Cic.: bellum inter Aegyptios et Persas, Nep.: tumultum gladiatorum ac fugitivorum, Cic.: seditionem, Cic.: coniurationem, Suet. – B) Metall usw. zusammenschmelzen, 1) eig.: a) zu einer Masse zusammenschmelzen, einschmelzen, aes c. et temperare, Plin.: c. argentum, c. aes et argentum, ICt.: argentum loculis integris conflatur (v. Blitz), Sen.: quo modo in eodem conflatorio res diversae conflantur, Salv. de gub. dei 7, 14. – bes. schon verarbeitetes Metall zu weiterem Gebrauche einschmelzen, umschmelzen, argenteas statuas omnes, Suet.: vasa aurea, Suet.: statua conflata a censoribus, auf Befehl der Z., Plin.: u. so conflatur statua, ut pecunia inde fiat, Schol. Iuven. 10, 61. – falces in enses, Verg.: Victorias aureas in usum belli, Quint. – b) prägn., mit dem Blasebalg usw. blasend, im Feuer verfertigen, gießen, blasen (vgl. flo no. II, B), alii vitrum conflant (sind Glasmacher, -bläser), aliis charta conficitur, Hadr. imp. b. Vopisc. Saturn. 8, 6: Ephod et Teraphim de hoc argento, quod Micha dedit, fuisse conflatum, Hier. ep. 29, 3. – bes. Geld machen, münzen, prägen, schlagen, aut flare aut conflare pecuniam, Geld münzen od. ausmünzen (sarkast. übtr. = auf alle Art sich Geld machen, Geld zusammenrassen), Cic. Sest. 66: lateres (Barren) argentei atque aurei primum conflati atque in aerarium conditi, Varr. de vit. P. R. 3. fr. 6 (b. Non. 520, 17 sq.). – 2) übtr.: a) zwei Substanzen zusammenschmelzen, verschmelzen, in einen Guß bringen, horum consensus conspirans et paene conflatus, völlige, ja fast unauflösliche Einigkeit, Cic. Lig. 34. – b) einen Ggstd. aus zwei od. mehreren Bestandteilen gleichs. zusammenschmelzen, α) innig vereinigend, gew. im Passiv m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., sich wie aus einem Guß entwickeln od. bilden, ut una ex duabus naturis conflata videatur, Cic.: quibus ex rebus conflatur et efficitur id quod quaerimus honestum, Cic.: saepe ex huiusmodi re quapiam malo principio magna familiaritas conflata est, ist entstanden, Ter.: monstrum tam ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum, ein seltsames Wesen, bei dem sich so entgegengesetzte, verschiedene u. sich widersprechende Richtungen des Charakters und der Begierden eng vereint finden, Cic. – β) auf einen Punkt aufsammelnd zusammenbringen, meist mit verächtlichem Nbbegr., wie unser zusammentrommeln, zusammenschlagen, zusammenwürfeln, magnum exercitum, Cic.: exercitus perditorum civium clandestino scelere conflatus, Cic.: ex perditis atque ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelictis conflata improborum manus, Cic.: sive odio conflatos testes sive gratiā sive pecuniā, Quint. -rem (Vermögen) civili sanguine, Lucr.: aes alienum grande, auflaufen lassen, aufhäufen, Sall. – γ) (wie συμφυσάω) etw. gleichs. zusammenschmieden, anstiften, anlegen, bereiten, bewerkstelligen, veranstalten, veranlassen, αα) übh.: accusationem et iudicium, Cic.: crimen, Cic.: suspicionem (v. einem Umstande), Cornif. rhet. – iniuria novo scelere conflata, Cic.: conflata insidiis mors (Ggstz. fatalis mors), Vell.: unde hoc totum ductum et conflatum mendacium (Lügenwerk) est? Cic. – alci periculum, Cic.: aliquid negotii alci, Cic.: alci invidiam, Cic. – crimen invidiamque in alqm, Cic. – ββ) erfindend schmieden, aushecken, ausdenken, iudicia (Rechtsprüche) domi conflabant, pronuntiabant in foro, Liv. 3, 36, 8: portentum inusitatum conflatum est, Poeta b. Gell. 15, 4, 3: artes meditatione conflatae, zustande gebracht, Arnob. 2, 18. – II) aufblähen, intestina conflata, Cael. Aur. chron. 3, 2, 18.

Latin > Chinese

conflo, as, are. :: 同吹。鎔.化。成。— statuam 鎔造銅像。— aes alienum 多欠之償。— invidiam ei 招人恨彼。— amicitiam 交朋友。— exercitum 聚兵馬。— pecuniam 積財。bellum 惹戰。His rebus conflatur mundus 此等物成世界。