θώραξ

English (LSJ)

-ᾱκος, Ep. and Ion. θώρηξ, ηκος, Aeol. θόρραξ Alc.15 (codd. Ath.), ὁ:—
A corslet, θώραξ χάλκεος Il.23.560; παναίολος II.374; πολυδαίδαλος 4.136, cf. 11.19, etc.; δεκάμνουν θώρηκος κύτος Ar.Pax1224; ἔξαιρε παῖ θώρακα… τὸν χοᾶ Id.Ach.1133; θ… γυάλοισιν ἀρηρώς Il.15.529 (γύαλα expld. as front- and back-piece fastened with περόναι, Paus.10.26.5); θώρηκος γύαλον Il.5.99; ὅθι διπλόος ἤντετο θώρηξ = where the cuirass met the buckle so as to be double 4.133; κατὰ ζώνην θώρηκος ἔνερθε 11.234; linen jerkin (not worn by Homeric Greeks acc. to Sch.Il.2.529, but cf. λινοθώρηξ), θόρρακες νέω λίνω Alc. l.c., cf. Hdt.2.182, 3.47, Chron.Lind.C.36, Paus.6.19.7.
2 coat of mail, scale armour, θώραξ χρύσεος λεπιδωτός Hdt.9.22, cf. 74; φολιδωτός Posidipp.26.7, cf. Paus.1.21.6; of chain mail, v. ἁλυσιδωτός.
b slough of a serpent, καθάπερ ὄφις παλαιὸν ἀποδύεται θώρακα = just as a snake sheds its old skin Porph.Chr.88.
II part covered by the thorax 1, trunk, Hp.de Arte10, E.HF1095, Arist.HA493a5; κεφαλῆς καὶ θώρακος καὶ τῆς κάτω κοιλίας Id.Pr.962a34; sometimes taken as extending below the midriff, Pl.Ti.69e; ἀπ' αὐχένος μέχρι αἰδοίων Arist.HA491a30, cf. PA686b5, ἐν τῷ κάτω θώρακος χωρίῳ, of the abdominal cavity, Gal.16.448; but also of the chest, thorax, Arist.HA493a17:—there is a play on signfs. 1 and ΙΙ in Ar.V.1194 sq.
b thorax of crustaceans, Arist.HA601a13, al.
2 bandage for the chest, Heliod. ap. Orib.48.48 tit., Sor.Fasc.33, cf. Gal.18(1).817.
III = θωράκιον II, Hdt.1.181, D.C.74.10.

French (Bailly abrégé)

ᾱκος (ὁ) :
1 partie du corps des épaules à la naissance des cuisses, tronc, buste;
2 p. ext. cuirasse, armure de la poitrine ; fig. murailles, remparts.
Étymologie: DELG pas d'étym., attesté en myc. to-ra-ke ; prob. emprunt.

English (Strong)

of uncertain affinity; the chest ("thorax"), i.e. (by implication) a corslet: breast-plate.

English (Thayer)

(Ι) Iota: on the iota subscript in manuscripts and editions of the N.T. see Lipsius, Gram. Untersuch., p. 3ff; Scrivener, Introduction, etc., p. 42, and Index II, under the word; Kuenen and Cobet, N.T. Vat., praef., p. xi f; Tdf. Proleg., p. 109; WH. Introductory § 410; Winer's Grammar, § 5,4; Buttmann, pp. 11,44f, 69; and see under the words, ἀθοως, ζοων, Ἡρῴδης etc., πρῷρα, Τρῳάς, ὀων. Ἰ´ is often substituted for εἰ, especially in nouns ending in (; on their accent, see Chandler § 95ff), in proper names, etc.; cf. WH s Appendix, p. 153; Introductory § 399; Tdf. Proleg., pp. 83,86f; Scrivener, Introduction, etc., p. 10f; Sophocles' Lexicon, under the word ἘΙ; Meisterhans, p. 23 f; (on the usage of the manuscripts cf. Tdf. Conlatio critica the Sinaiticus manuscript;
c. text. Elz. etc., p. xviii.; Scrivener, Full Collation of the Sinaiticus manuscript, etc. 2nd edition, p. lii.). Examples of this spelling in recent editions are the following: ἁγνια WH, ἀλαζονια T WH, ἀναιδια T WH, ἀπειθια WH (except ἀρεσκια T WH, δουλια T, ἐθελοθρησκία T WH, εἰδωλολατρία WH, ἐιλικρινια T WH, ἐπιεικία WH, ἐριθια WH, ἑρμηνια WH, θρησκια T, ἱερατια WH, κακοηθια WH, κακοπαθία WH, κολακια T WH, κυβία T WH, μαγία T WH, μεθοδια T WH, ὀφθαλμοδουλία T WH, παιδία T (everywhere; see his note on πραγματια T WH, πραϋπαθία T WH, φαρμακια T WH (except ὠφελία WH, Ἀτταλια T WH, Καισαρια T WH, Λαοδικια T WH, Σαμαρια T WH (Σαμαρίτης, Σαμαρῖτις, T), Σελευκια T WH, φιλαδελφία T WH; occasionally the same substitution occurs in other words: e. g. αἰγιος WH, Ἀριος (πάγος) T, δανίζω T WH, δανιον WH, δανιστής T WH, εἰδώλιον T WH, ἐξαλιφθῆναι WH, Ἐπικουριος T WH, ἡμίσιά WH (see ἥμισυς), καταλελιμμενος WH, λίμμα WH, Νεφθαλίμ WH in ὀρινος WH, πίθος WH, σκοτινος WH, ὑπόλιμμα WH, φωτινος WH, χρεοφιλετης (T?) WH; also in augment, as ἱστήκειν WH, ἴδον (see εἰδῶ I. at the beginning); cf. WH's Appendix, p. 162b. On iota as a demonstrative addition to adverbs, etc., see νυνί at the beginning On the use and the omission of the mark of diaeresis with ἰ in certain words, see Tdf. Proleg., p. 108; Lipsius, Gram. Untersuch., p. 136ff)

Greek Monolingual

θώραξ, -ακος, ὁ (ΑΜ)
ο θώρακας.

Greek Monotonic

θώραξ: -ᾱκος, Ιων. και Επικ. θώρηξ, -ηκος, ὁ (θωρήσσω)·
I. θώρακας, το εμπρόσθιο μέρος πανοπλίας, Λατ. lοrica, σε Ομήρ. Ιλ.· το εμπρόσθιο και οπίσθιο κομμάτι πανοπλίας, τα οποία μαζί, αποτελούσαν τον θώρακα και ονομάζονταν γύαλα· δένονταν με πόρπες (ὀχεῖς) και από τις δυο πλευρές·
II. το τμήμα του σώματος που καλύπτονταν από τον θώρακα, ο κορμός, σε Ευρ., Πλάτ.
III. έπαλξη τείχους, το εξωτερικό τείχος, σε Ηρόδ.

German (Pape)

ᾱκος, ion. und ep. θώρηξ, ηκος, ὁ,
1 der Brustharnisch, Brustpanzer, die gew. eherne Bedeckung des Rumpfes vom Halse bis an die Scham, Il. oft, gew. χάλκεος; auch von künstlicher Arbeit, ποικίλος, παναίολος, πολυδαίδαλος und dgl.; διπλόος, Il. 4.133, 20.415, insofern der θώραξ über das ζῶμα (s. dieses) hinüberreichte, in der Mitte des Leibes, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 122; θώρηκος γύαλον Il. 5.99, 13.507, die Wölbung des Panzers, = der gewölbte Panzer, nicht eine einzelne Stelle des Panzers, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 106; hiernach zu erklären Il. 15.529 πυκινὸς δέ οἱ ἤρκεσε θώρηξ, τόν δ' ἐφόρει γυάλοισιν ἀρηρότα, der feste, in seiner Wölbung tüchtige Panzer, = der feste, tüchtige, gewölbte Panzer, vgl. Od. 10.553 οὔτε φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς. S. auch κραταιγύαλος.
Bei Eur. Ion 993 θώρακ' ἐχίδνης περιβόλοις ὡπλισμένον. Einen χρύσεον λεπιδωτόν, Schuppenpanzer, erwähnt Her. 3.47; vgl. φολιδωτοί Paus. 1.21.8; λινοῦς Her. 3.47; ὁπλιτικός, wie ihn die Schwerbewaffneten trugen, Plat. Ep. XIII.363a; Folgde. – Her. überträgt es auch auf die Brustwehr der Mauer, od. auf eine äußere Mauer, die eine andere umgibt, 1.181; vgl. DC. 74.10.
2 der Teil des menschlichen Leibes selbst, den der Harnisch bedeckt, der Rumpf, bes. aber die Brust, und genauer der Brustkasten, den die Rippen einschließen, ἐν τοῖς στήθεσι καὶ τῷ καλουμένῳ θώρακι Plat. Tim. 69e; Arist. H.A. 1.7; bes. Medic. – Dah. auch Brustbild, Büste, Sp.
3 eine Art Becher, in einem Wortspiele bei Ar. Ach. 1097, wo Einer sagt φέρε δεῦρο, παῖ, θώρακα πολεμιστήριον, der Andere ἔξαιρε, παῖ, θώρακα καί μοι τὸν χοᾶ, wenn es nicht heißen soll »zum Panzer bringe mir einen Pokal«. Vgl. aber θωρήσσω. – S. auch nom. propr.

Russian (Dvoretsky)

θώραξ: ᾱκος, ион.-эп. θώρηξ, ηκος ὁ
1 доспех (преимущ. нагрудный), панцирь, броня (χάλκεος Hom.; ὁπλιτικός Plat.);
2 защита, прикрытие, оплот (τοῦτο τὸ τεῖχος θ. ἐστί Her.);
3 (часть тела, покрываемая панцирем, т. е.) грудь или туловище (ἐν τοῖς στήθεσι καὶ τῷ καλουμένῳ θώρακι Plat.; τὸ ἀπ᾽ αὐχένος μέχρι αἰδοίων κύτος καλεῖται θ. Arst.): ἔχων θώρακα ἄριστον. - Πῶς δ᾽ ἂν μαχέσαιτο παγκράτιον θώρακα ἔχων; Arph. (игра на двух значениях слова θ.) (у Эфудиона несмотря на старость), могучая грудь. - Но разве в панкратии (всеборье) он будет бороться в нагруднике?;
4 (у ракообразных), головогрудь Arst.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: cuirass (Il.), trunk, chest (Hp.).
Other forms: Ion. θώρηξ, hyper-Aeol. pl. θόρρακες (Alc.),
Dialectal forms: Myc. to-ra-ke n.pl.
Compounds: compp., e. g. θωρακο-φόρος wearing a cuirass, χαλκεο-θώρηξ with bronze cuirass.
Derivatives: θωρακεῖον (A., inscr.), θωράκιον (Plb.) breastwork, parapet; θωρηκτής soldier with cuirass (Il.; on the formation Trümpy [s. below] Redard Les noms grecs en -της 14, 232 n. 8), θωρακίτης id. (Plb.); θωρακικός belonging to the trunk (Aët.), θωρακαῖος with cuirass (?) (Delos IIa). Denomin. verbs: 1. θωρήσσομαι, -ω put on a cuirass, armour yourself (Il.), also metaph. strengthen onseself (with wine, οἴνῳ, etc.) (Hp., Thgn.) with θώρηξις drinking to intoxication (medic.). 2. θωρακίζω armour (Th., X.) with θωρακισμός (LXX).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Technical word without etymology, probably a loan. Earlier as inherited connected with Skt. dhāraka- container (cf. on θρᾶνος, θρόνος), but also as LW [loanword] compared with Lat. lōrīca. The meaning trunk etc. is prob. as medical term secondary against cuirass, armour. - Ample treatment by Trümpy Fachausdrücke 10ff. Also Hester, Lingua 13 (1965) 354. - Most prob. a Pre-Greek word; Fur. 302 n. 35 points to a v.l. θύραξ, which would prove Pre-Greek origin (Fur. gives more examples of ω/υ; I think that Pre-Gr. u often was rendered by ω, as it did not have a phoneme ω, nor ο); the suffix -ακ- is very frequent in Pre-Greek.

Middle Liddell

θωρήσσω
I. a breastplate, cuirass, corslet, Lat. lorica, Il.:— the breast and back pieces which composed it were called γύαλα, which were fastened by clasps (ὀχεῖσ) on both sides.
II. the part covered by the breastplate, the trunk, Eur., Plat.
III. the breastwork of a wall, the outer wall, Hdt.

Frisk Etymology German

θώραξ: {thṓraks}
Forms: ep. ion. θώρηξ, hyperäol. pl. θόρρακες (Alk.), myk. to-ra-ke (??),
Meaning: Brustharnisch, Panzer (seit Il.), Oberkörper, Rumpf, Brustkasten (seit Hp.).
Composita: Kompp., z. B. θωρακοφόρος Panzer tragend, χαλκεοθώρηξ mit ehernem Panzer.
Derivative: Ableitungen: θωρακεῖον (A., Inschr.), θωράκιον (Plb. usw.) Brüstung, Brustwehr; θωρηκτής mit Brustharnisch ausgerüsteter Krieger (Il.; zur Bildung außer Trümpy [s. unten, m. Lit.] Redard Les noms grecs en -της 14, 232 A. 8 m. Lit.), θωρακίτης ib. (Plb. u. a.); θωρακικός zum Rumpf gehörig (Aët. u. a.), θωρακαῖος ‘mit Harnisch versehen (?)’ (Delos II^a). Denominative Verba: 1. θωρήσσομαι, -ω ‘(sich) mit Brustharnisch ausrüsten, bepanzern’ (poet. seit Il.), auch übertr. ‘sich (mit Wein, οἴνῳ, usw.) stärken, berauschen’ (Hp., Thgn. u. a.) mit θώρηξις das Berauschen (Mediz.). 2. θωρακίζω bepanzern (Th., X. u. a.) mit θωρακισμός (LXX).
Etymology: Technisches Wort ohne sichere Etymologie, wahrscheinlich entlehnt. Früher als Erbwort zu aind. dhāraka- Behälter (vgl. zu θρᾶνος, θρόνος) gezogen, aber auch als LW mit lat. lōrīca verglichen. Die Bedeutung Oberkörper ist wahrscheinlich als medizinischer Fachausdruck gegenüber Harnisch, Panzer sekundär. — Ausführliche Behandlung mit Lit. bei Trümpy Fachausdrücke 10ff.
Page 1,700

Chinese

原文音譯：qèrax 拖拉克士
詞類次數：名詞（5）
原文字根：護身冑
字義溯源：胸^，胸甲，護胸甲，護心鏡，遮胸牌
出現次數：總共（5）；弗（1）；帖前（1）；啓（3）
譯字彙編：
1） 胸甲（3） 啓9:9； 啓9:9； 啓9:17；
2） 遮胸牌（1） 帖前5:8；
3） 護胸甲（1） 弗6:14

English (Woodhouse)

breastplale, breast-plale, coat of mail

Lexicon Thucydideum

lorica, cuirass, armor, 3.22.3.