καταπονέω

English (LSJ)

A subdue, τῇ ἐνδείᾳ τῆς τροφῆς τὴν ἀλκὴν τοῦ θηρίου D.S.3.37, cf. Heraclit.Incred.11: in fut. Med., τὰς ὀλίγας ναῦς ταῖς πολλαπλασίαις D.S.11.15; worst in a lawsuit, POxy.1101.9 (iv A. D.):—Pass., to be subdued, reduced, worn out, δῆμος -πεπονημένος Aeschin.2.36, cf. Plb.29.27.11, D.S.11.6; πάντα ταῖς ἐνδελεχείαις -πονεῖται πράγματα Men.744; to be exhausted, τῷ θάλπει Gal.10.715. 2 handle roughly, crush, damage, τὰ -πονούμενα καὶ συμπατούμενα Thphr.HP8.7.5; maltreat, oppress, especially in Pass., ὑπὸ τῶν τυράννων, ὑπὸ τῶν τελωνῶν, Arist.Fr.575, BGU1188.17 (Aug.), cf. Act.Ap.7.24, Diog.Oen.1. 3 digest food, Sor.2.32 (Pass.). II intr. in pf. part. -πεπονηκώς ruinous, Procop.Aed.1.4,8.

German (Pape)

[Seite 1371] durch Arbeit, Anstrengung ermüden, überwältigen, übh. schwächen, bewältigen; Men. Stob. fl. 29, 19; Ἡρακλῆς ὁ καταπονούμενος τῷ τῆς Δηϊανείρας χιτῶνι Pol. 40, 7, 3; καταπεπονημένη βασιλεία 29, 11, 11; τῇ ἐνδείᾳ τῆς τροφῆς καταπονήσαντες τὴν ἀλκὴν τοῦ θηρίου D. Sic. 3, 37; pass., 11, 6. 13, 51, wie a. Sp.; νόσῳ καταπονηθείς D. L. 5, 68.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
accabler, abattre, épuiser, acc..
Étymologie: κατάπονος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καταπονέω [κατάπονος] uitputten, afmatten, onderdrukken:. Λὼτ καταπονούμενον ὑπὸ τῆς... ἐν ἀσελγείᾳ ἀναστροφῆς Lot, die zwaar leed onder hun losbandige levenswandel NT 2 Pet. 2.7; τῶν καταπονηθέντων οἱ καταπονήσαντες ἥδιον καθεύδουσιν onderdrukkers slapen lekkerder dan onderworpenen Plut. Alex. 40.2; κ. τὸ πρᾶγμα de zaak helemaal tot het eind toe doorzetten Men. Dysc. 392.

Russian (Dvoretsky)

καταπονέω:
1) ослаблять, изнурять (τὴν ἀλκὴν τοῦ θηρίου Diod.; νόσῳ καταπονηθείς Diog. L.);
2) мучить, терзать (οἱ Σάμιοι καταπονηθέντες ὑπὸ τῶν τυράννων Arst.; Ἡρακλῆς ὁ καταπονούμενος τῷ τῆς Δηϊανείρας χιτῶνι Polyb.): ποιήσασθαι ἐκδίκησιν τῷ καταπονουμένῳ NT отомстить за истязаемого.

English (Strong)

from κατά and a derivative of πόνος; to labor down, i.e. wear with toil (figuratively, harass): oppress, vex.

English (Thayer)

καταπόνω: present passive participle καταπονουμενος; properly, to tire down with toil, exhaust with labor; hence, to afflict or oppress with evils; to make trouble for; to treat roughly: τινα, in passive, R. V. sore distressed). (Hippocrates, Theophrastus, Polybius, Diodorus, Josephus, Aelian, others.)

Greek Monolingual

καταπονώ και καταπονάω (AM καταπονῶ, καταπονέω, Μ και καταπονάω) κατάπονος
καταβάλλω προξενώντας μεγάλο κόπο σε κάποιον, κουράζω, εξαντλώ
νεοελλ.-μσν.
υπερνικώ, υπερισχύω, υπερτερώ σε δύναμη
μσν.-αρχ.
1. χωνεύω τροφή
2. νικώ, κυριεύω
3. ταλαιπωρώ, βασανίζω
4. παθ. καταπονούμαι, -έομαι
α) φθείρω, περιορίζω, ελαττώνω
β) κακομεταχειρίζομαι, δυναστεύω
5. μέσ. καταπονοῦμαι, -έομαι
ζημιώνομαι, βγαίνω νικημένος σε δίκη
6. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) καταπεπονηκώς, -υīα, -ός
ολέθριος, καταστρεπτικός.

Greek Monotonic

καταπονέω: μέλ. -ήσω, υποτάσσω μετά από σκληρή μάχη — Παθ., υποτάσσομαι με τέτοιο τρόπο, σε Αισχίν.

Greek (Liddell-Scott)

καταπονέω: καταβάλλω μετὰ πολὺν κόπον καὶ ἀγῶνα, τῇ ἐνδείᾳ τῆς τροφῆς τὴν ἀλκὴν τοῦ θηρίου Διόδ. 3. 37· οὕτως ἐν τῷ μέσ. μέλλ., ὁ αὐτ. 11. 15· οὔπω ἡ τοῦ αἵματος ῥύσις αὐτὸν κατεπόνησεν Εὐστ. σ. 886, 8. ― Παθ., καταβάλλομαι, ἐξαντλοῦμαι, νικῶμαι, Αἰσχίν. 33. 8· πάντα ταῖς ἐντελεχείαις καταπονεῖται Μένανδρος ἐν Ἀδήλ. 192, Ἀριστ. Ἀποσπ. 66. 537· τῆς τῶν προγόνων ἡγεμονίας καταπεπονημένης Διόδ. 11, 6· τὸν Καλλικρατίδαν πανταχόθεν τιτρωσκόμενον καταπονηθῆναι ὁ αὐτ. 13, 99.

Middle Liddell

fut. ήσω
to subdue after a hard struggle: — Pass. to be so subdued, Aeschin.

Chinese

原文音譯：kataponšw 卡他-坡尼哦
詞類次數：動詞（2）
原文字根：向下-痛苦
字義溯源：過份勞苦，受欺壓，憂傷，侵擾，壓迫，磨掉，耗盡；由（κατά / καθεῖς / καθημέραν / κατακύπτω）*=下，按照）與（πόνος）=勞苦）組成；其中 （πόνος）出自（πένης）=貧窮），而 （πένης）又出自（πεντηκοστή）X*=辛勞）
出現次數：總共（2）；徒（1）；彼後（1）
譯字彙編：
1） 憂傷的（1） 彼後2:7；
2） 受欺壓的（1） 徒7:24

French (New Testament)

maltraiter ; tourmenter