deinceps

Latin > English

deinceps ADV :: hereafter; thereafter
deinceps deinceps ADV :: in order/succession/turn; one after/beside another, successively; etc; very next
deinceps deinceps (gen.), deincipis ADJ :: following, next in succession
deinceps deinceps (gen.), deincipitis ADJ :: following, next in succession

Latin > English (Lewis & Short)

dĕin-ceps: (dissyl., Hor. S. 2, 8, 80; but trisyl. Prud. Cath. 7, 136. Cf. dehinc and deinde), adj. and adv. capio. Prop., taking place next or after, v. Corss. Ausspr. 2, 591; cf.: particeps, princeps.
I Adj. (gen. deincipis or deincipitis), following thereafter, next following: deinceps qui deinde cepit, ut princeps qui primum cepit, Paul. ex Fest. p. 71, 2 Müll.; cf.: deincipem antiqui dicebant proxime quemque captum ut principem primum captum, ib. 75, 4. So only: deincipiti die, Ap. Flor. no. 16, p. 353, 33.—
II Adv., in a constant series, one after another, successively, in turn, = ἑξῆς or ἐφεξῆς (for syn. cf.: deinde, exinde, inde, indidem, post, postea, porro—freq. and good prose).
   A In space: arboribus deinceps constitutis, Varr. R. R. 1, 14, 2: his (saxis) collocatis et coagmentatis alius insuper ordo adicitur, etc.... sic deinceps omne opus contexitur, Caes. B. G. 7, 23, 4; cf. id. B. C. 1, 25, 8: ea quae ἀκροστιχίς dicitur, cum deinceps ex primis versuum litteris aliquid conectitur, Cic. Div. 2, 54, 111; cf. id. de Or. 3, 47, 183: prima ... ac deinceps, Sall. J. 19, 3.—
   B In time: duo deinceps reges civitatem auxerunt, Liv. 1, 21: ut deinceps qui accubarent canerent ad tibiam clarorum virorum laudes, Cic. Tusc. 4, 2, 3: trīs fratres, quos video deinceps tribunos plebis per triennium fore, id. Fam. 2, 18, 2; cf. Liv. 6, 5: clamore significant, hunc alii deinceps excipiunt, etc., Caes. B. G. 7, 3.—Esp. freq. with alii, reliqui, multi, omnes, totus: stationes dispositas haberent atque alios alii deinceps exciperent, Caes. B. G. 5, 16 fin.; cf. Cic. Rep. 1, 37; 6, 21: receperunt Arverni eum deincepsque aliae gentes, Liv. 27, 39; 29, 3; 29, 14 et saep.: reliquis deinceps diebus Caesar silvas caedere instituit, Caes. B. G. 3, 29; cf. id. ib. 5, 40, 4; 7, 23; id. B. C. 3, 56: possum deinceps totam rem explicare, deinde ad extremum, etc., Cic. Verr. 2, 1, 10, § 28; Col. 2, 4, 3.—
   C In order.
   (a)    With ordinals (rare): septimus sum deinceps praetorius in gente nostra, the seventh in succession, Varr. R. R. 2, 4, 2; cf. Quint. 12, 8, 15.—
   (b)    In denoting the successive parts of a discourse: de justitia satis dictum est: deinceps, ut erat propositum, de beneficentia ac de liberalitate dicatur, i. e. ordine sic ferente, successively, in order, Cic. Off. 1, 14, 42; cf. id. ib. 2, 15, 52; 3, 2, 7.—
   (g)    To indicate an immediate sequence: si non ab eo, in quo proxime desitum, deinceps incipietur, id. Inv. 1, 20, 28; cf. id. Ac. 2, 14, 46: annales Ennii ut deinceps legi possint, that they may be read on continuously, id. N. D. 2, 37, 93; Auct. Her. 1, 9, 14. In this use deinceps is often very nearly = deinde, Cic. Phil. 4, 4, 8; Liv. 44, 31, 1 al. —
   2    In particular combinations.
   a Deinde deinceps, inde deinceps, postea deinceps, Gr. ἔπειτα ἑξῆς: deinde etiam deinceps posteris prodebatur, Cic. Leg. 3, 2, 4; cf. id. ib. 3, 19, 43; Liv. 2, 47; Auct. Her. 3, 18: deinceps inde multae, quas non minus diligenter elaboratas ... afferebamus, Cic. Brut. 90, 312; so, deinceps inde, Liv. 5, 37: inde deinceps, id. 1, 44: aequitate sua postea trium regum bellis deinceps omnibus functum officiis, id. 45, 14. —
   b Corresp. with primus: primum est officium, ut se conservet in naturae statu: deinceps, ut ea teneat, quae, etc., Cic. Fin. 3, 6, 20; cf.: principes sint patria et parentes ... proximi liberi totaque domus ... deinceps bene convenientes propinqui, id. Off. 1, 17, 58, and Tac. H. 1, 48.—
   c Hence, after enumerations, in phrases like Eng. and so forth: ut prima (officia) diis immortalibus, secunda patriae, tertia parentibus, deinceps gradatim reliqua reliquis debeantur, and so on Cic. Off. 1, 45, 160; cf.: nam et in prooemio primum est aliquid et secundum ac deinceps, Quint. 7, 10, 5; Tac. A. 1, 81; cf. Cic. Div. 1, 30, 64: et deinceps, ac deinceps, and so forth, Just. Inst. 1, 12, 6 al.—
   d Perge deinceps, go on, Varr. R. R. 3, 8, 1: gallinae villaticae sunt, quas deinceps rure habent in villis, continually, id. ib. 3, 9, 2; cf. Hand, Turs. II. p. 232-238.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) dĕinceps,⁹ (dein et capio), à la suite, à son tour, en continuant :
1 [lieu] : sic deinceps omne opus contexitur Cæs. G. 7, 23, 4, c’est ainsi successivement que toute la construction se lie || omnis deinceps ager Liv. 21, 52, 5, tout le pays en continuant ; tres deinceps turres Liv. 21, 8, 5, trois tours placées à la suite l’une de l’autre
2 [temps] : (mos) ut deinceps qui accubarent canerent... Cic. Tusc. 4, 3, (la coutume était) qu’à tour de rôle les convives chantassent, cf. Fam. 2, 18, 2 ; alii deinceps Cæs. G. 7, 3, d’autres successivement || reliquis deinceps diebus Cæs. G. 3, 29, 1 ; 5, 40, 4, tous les jours suivants ; postero ac deinceps aliquot diebus Liv. 22, 7, 11, le lendemain et un certain nombre de jours à la suite, cf. 1, 39, 3 ; 3, 39, 4 ; 21, 8, 5
3 [succession] : qui deinceps eum magistratum petiturus putabatur Cic. de Or. 1, 25, qui devait, pensait-on, briguer aussitôt après cette magistrature ; (rex erat) justissimus et deinceps retro usque ad Romulum Cic. Rep. 1, 58, (il y avait un roi) très juste et ainsi de suite, en remontant jusqu’à Romulus ; quod genus imperii primum ad homines justissimos deferebatur..., deinde etiam deinceps posteris prodebatur Cic. Leg. 3, 4, ce genre de pouvoir, on l’accordait d’abord aux personnes les plus justes..., puis il se transmettait même successivement aux descendants ; de justitia satis dictum. Deinceps, ut erat propositum, de beneficentia dicatur Cic. Off. 1, 52, il a été assez parlé de la justice. À la suite (maintenant), comme c’était notre plan, parlons de la bienfaisance ; principes sint patria et parentes..., proximi liberi totaque domus..., deinceps bene convenientes propinqui Cic. Off. 1, 58, mettons en tête la patrie et les auteurs de nos jours..., tout de suite après, les enfants et toute la famille... en continuant, ceux des proches avec qui l’adaptation est parfaite, cf. Off. 1, 160 ; Div. 1, 64 || deinceps inde Cic. Br. 312, successivement à partir de là ; tum deinceps Liv. 2, 39, 4 ; 9, 6, 1, puis successivement
4 [décad.] = deinde, ensuite. dissyll. dans Hor. S. 2, 8, 80.
(2) dĕinceps, deincipitis, adj., qui vient après : Apul. Flor. 16, 11 ; cf. P. Fest. 71, 2 ; 75, 4.

Latin > German (Georges)

de-inceps, Adi. u. Adv. (dein u. capio), I) Adi. (Genet. deincipitis), darauf folgend, deincipite die, Apul. flor. 16. p. 21, 5 Kr.; vgl. Paul. ex Fest. 71, 2 u. 75, 4.
II) Adv., in stetiger Reihe nacheinander, hintereinander, demnächst nach-, in der Reihe, in der Reihen folge (vgl. εξης, εφεξης), a) im Raume: his (saxis) collocatis et coagmentatis alius insuper ordo additur etc.... sic deinc. omne opus contexitur, dum iusta muri altitudo expleatur, Caes. b. G. 7, 23, 4; vgl. b. c. 1, 25, 8. – u. bei Adjektiven u. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs vertretend, populari omnem deinc. agrum usque ad Padi ripas iussit, das ganze Land immer weiter hin (das ganze nach- od. nebeneinander liegende Land), Liv. 21, 52, 5: u. so tres deinc. turres... cum fragore ingenti procĭderunt, Liv. 21, 8, 5. – korresp. m. primus, ad Catabathmon... secundo mari prima Cyrene est, ac deinc. duae Syrtes interque eas Leptis, deinde Philaenon arae... post aliae Punicae urbes, Sall. Iug. 19, 3.
b) in der Zeit: interreges deinc. M. Manlius Capitolinus, Ser. Sulpicius Camerinus, L. Valerius Potitus, Liv.: quos (tres fratres) video deinc. tribunos plebis per triennium fore, Cic.: in Originibus dixit Cato morem apud maiores hunc epularum fuisse, ut deinc. qui accubarent canerent ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes, Cic. – stationes dispositas haberent atque alios alii deinc. exciperent, Caes.: possum deinc. totam rem explicare; deinde ad extremum id quod accĭdit dicere, Cic. – ost bei Pronominen u. Adjektiven od. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs (nacheinander folgend, demnächst folgend) vertretend (vgl. Fabri Liv. 21, 36, 6 u. 22, 7, 11, Weißenb. Liv. 21, 8, 5), intuemini horum deinc. annorum vel secundas res vel adversas, Liv.: postero ac deinc. aliquot diebus ad portas maior prope mulierum quam virorum multitudo stetit, Liv.: cicatrices acceptas Veienti, Gallico aliisque deinc. bellis ostentans, Liv.: reliquis deinc. diebus Caesar silvas caedere instituit, Caes.: quo (nomine) Romulum conditorem deincepsque reges appellatos, Liv. – Spätlat. für deinde, hierauf, nachher, alsdann, quo deinc. mitius ageret, Aur. Vict. de Caes. 20, 13: missa deinc. legatio Romam est, Capit. Gord. 9, 7: non multo deinc., Eutr. 10, 4: haut multo deinc., Amm. 22, 7, 5.
c) in der Reihenfolge: septimus sum deinc. praetorius in gente nostra, Varro: P. Sulpicius, qui deinceps (unmittelbar nach ihm) eum magistratum petiturus putabatur, Cic.: de quo cum mihi deinc. viderem esse dicendum, etsi movebant iam me illa quae supra dixeram, tamen eis quae sequuntur perturbabar magis, Cic.: posse ex his (litterarum formis) in terram excussis annales Ennii, ut deinc. legi possint, effici, hintereinander fort gelesen werden können, Cic. – de iustitia satis dictum est. Deinceps (demnächst), ut erat propositum, de beneficentia ac de liberalitate dicatur, Cic.: perge d., fahre weiter fort, Varro. – So nun: α) verb. deinde deinc., inde deinc. od. deinc. inde, postea deinc. (vgl. επειτα εξης), zB. funera deinde duo deinc. collegae fratrisque ducit, Liv.: idque in re publica nostra maxime valuit, quoad ei regalis potestas praefuit; deinde etiam deinc. posteris tradebatur, Cic.: deinc. inde multae (causae), quas non minus diligenter elaboratas et tamquam elucubratas afferebamus, Cic.: addit duos colles, Quirinalem Viminalemque, inde deinc. auget Esquilias, Liv. – u. so tum deinc., Liv. 2, 39, 4; 9, 6, 1: postea deinc., Liv. 45, 14, 2. – β) korresp. m. primus u. vgl., zB. primum est officium, ut se conservet in naturae statu, deinceps, ut ea teneat, quae secundum naturam sint, pellatque contraria; quā inventā selectione et item reiectione sequitur deinc. cum officio selectio, deinde ea perpetua, tum ad extremum constans consentaneaque naturae, Cic.: principes sint patria et parentes...: proximi liberi totaque domus...: deinc. (demnächst) bene convenientes propinqui, Cic.: ut prima (officia) dis immortalibus, secunda patriae, tertia parentibus, deinc. (und so weiter fort) gradatim reliqua reliquis debeantur, Cic.: de comitiis consularibus, quae tum primum illo principe ac deinc. (und dann so fort, und dann weiterhin) fuere, vix quidquam firmare ausim, Tac. – / deinceps zweisilbig bei Hor. sat. 2, 8, 80.