αἶνος

English (LSJ)

ὁ, (αἰνέω) poet. and Ion. word, A tale, story, Il.23.652, Od.14.508, A.Supp.534 (lyr.); αἰνεῖν αἶνον to tell a tale, Id.Ag.1483 (lyr.), S.Ph.1380: esp. story with moral, fable, Hes. Op.202, Archil.86,89; ἄκουε δὴ τὸν αἶνον Call.Iamb.1.211: generally, saying, proverb, παλαιὸς αἶ. E.Fr.508, cf. Theoc.14.43; riddle, Carm.Pop.34. II = Att. ἔπαινος, praise, Il.23.795, Od.21.110, Pi.N.1.6; ἐπιτύμβιος αἶ. A.Ag.1547, cf. 780, S.OC707 (all lyr.); ἄξιος αἴνου μεγάλου Hdt.7.107 (v.l. ἐπαίνου), cf. LXXPs.8.2, al., Ev.Luc.18.43. III decree, resolution, τῶν Ἀχαιῶν IG4.926 (Epid.); κατ' αἶνον, opp. κατὰ ψήφισμα, SIG672.15 (Delph.), cf. EM36.16.

Greek (Liddell-Scott)

αἶνος: ὁ, παλαιὰ ποιητ. καὶ Ἰων. λέξις (πρβλ. αἰνέω) σημαίνουσα, Ι. = μῦθον, διήγημα, Ὀδ. Ξ. 508, Ἀρχίλ. 86. 89· αἰνεῖν αἶνον = διηγεῖσθαι ἱστορίαν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1482, Σοφ. 1380· ἐντεῦθεν: μῦθος, ψευδὴς λόγος, ὡς οἱ τοῦ Αἰσώπου, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 200: ‒ καθόλου: ῥῆσις, παροιμία, Εὐρ. Ἀποσπ. 511., Θεόκρ. 14, 43. ΙΙ. = Ἀττ. ἔπαινος, ἐξύμνησις, Ἰλ. Ψ. 652, Ὀδ. Φ. 110, Πίνδ. κ. Τραγ.· ‒ ἐπιτυμβίδιος αἶνος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1547· ‒ πρβλ. 780, Σοφ. Ο. Κ. 707. Συλλ. Ἐπιγρ. 380. 17· ἄξιος αἴνου μεγάλου, Ἡρόδ. 7. 107, (ὁ Βουττμ. ἐν Λεξιλόγῳ παραβάλλει τὴν λέξιν πρὸς τὸ Λατ. ajo).

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
1 récit, conte, histoire, sentence, proverbe;
2 louange.
Étymologie: v. αἴνη.

English (Autenrieth)

praise, eulogy.

English (Slater)

αἶνος
1 praise ἀλλ' αἶνον ἐπέβα κόρος (O. 2.95) Ἁγησία, τὶν δ' αἶνος ἑτοῖμος (O. 6.12) ἀφθόνητος δ' αἶνος Ὀλυμπιονίκαις οὗτος ἀγκεῖται (O. 11.7) Ὀρτυγία σέθεν ἁδυεπὴς ὕμνος ὁρμᾶται θέμεν αἶνον ἀελλοπόδων μέγαν ἵππων (N. 1.6)

English (Abbott-Smith)

αἶνος, ου, ὁ, [in LXX for הלל pi, עֹז;]
poët, and Ion.,
1.= μῦθος, a tale (Horn., al.).
2.= Att. ἔπαινος, praise (Horn., al.): Mt 21:16 (LXX), Lk 18:43.
3.In π., a decree (MM, VGT, s.v.). †

English (Strong)

apparently a prime word; properly, a story, but used in the sense of ἔπαινος; praise (of God): praise.

English (Thayer)

ὁ (often used by the Greek poets);
1. a saying, a proverb.
2. praise, laudatory discourse: Luke 18:43.

Greek Monotonic

αἶνος: ὁ, παλαιά ποιητ. και Ιων. λέξη (πρβλ. αἰνέω)·
I. = μῦθος, μύθος, ιστορία, διήγημα, σε Ομήρ. Οδ.· αἰνεῖν αἶνον, διηγούμαι μια ιστορία, σε Αισχύλ., Σοφ.· γενικά, ρήση, παροιμία, σε Θεόκρ.
II. = Αττ. ἔπαινος, εξύμνηση, σε Όμηρ., Τραγ.

Russian (Dvoretsky)

αἶνος: ὁ
1) повествование, повесть, рассказ, речь, Hom.: αἶνον αἰνεῖν Aesch., Soph. вести речь;
2) басня, притча Hes.;
3) изречение, поговорка Eur., Theocr.;
4) похвальное слово, (по)хвала Hom., Pind., Her., Soph. ἐπιτύμβιος αἶ. Aesch. надгробное слово.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: meaningful words, praise (Il.), also decision (inscr.).
Other forms: αἴνη (Hdt.). - Cf. ἀναίνομαι deny, refuse (Il.) from *ἀνα-αίνομαι (cf. ἀνα-νεύω), Bechtel Lex.
Dialectal forms: Aeol. (Hes.) αἴνημι
Derivatives: αἰνέω approve, praise, also decide (Il.); αἰνίζομαι praise (Hom.; denom. (deverb.?), αἰνίσσομαι, -ττ-, Ion.-Att. (`speak words full of content, i.e. difficult to understand' ) speak unclear, in riddles, with αἴνιγμα riddle (Pi.).
Origin: XX [etym. unknown] [11] h₂eid- ?
Etymology: Etymology unknown. Compared with Germ. words for oath, Goth. aiÞs, OHG eid.

Middle Liddell

[cf. αἰνέω
I. = μῦθος, a tale, story, Od.; αἰνεῖν αἶνον to tell a tale, Aesch., Soph.: generally, a saying, proverb, Theocr.
II. = attic ἔπαινος, praise, Hom., Trag.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

αἶνος -ου, ὁ
1. verhaal, fabel (met impliciete boodschap voor de toehoorder).
2. lof(prijzing) :. ἐπιτύμβιος αἶνος lofrede over het graf Aeschl. Ag. 1547; αἶνον διδόναι τῷ θεῷ hulde brengen aan God NT Luc. 18.43.

Frisk Etymology German

αἶνος: {aĩnos}
Forms: Vereinzelt αἴνη (Hdt.). — Neben αἶνος steht das primäre ἀναίνομαι leugnen, sich weigern (vorw. poet. seit Il.) aus *ἀνααίνομαι (vgl. ἀνανεύω), Bechtel Lex.; unwahrsch. Stolz WSt 25, 133ff. (zur Neg. ἀν-, die aber nur präfigiert vorkommt).
Grammar: m.
Meaning: Rede, Lobrede (ep. ion. und poet., späte Prosa), auch Beschluß (Inschr.).
Derivative: Ableitung αἰνέω, -ήσω usw., sekundär -έσω usw. (Wackernagel Unt. 180f.), rühmlich erwähnen, loben, preisen, auch beschließen, vorw. ep. ion. poet. (att. dafür ἐπαινέω), äol. (Hes.) αἴνημι. Davon αἴνεσις Lob (LXX, NT), αἴνησις (Ph.). Selten ist die erweiterte Form αἰνίζομαι loben (Hom.; vgl. Schwyzer 736), gewöhnlich das denominative (deverbative?) αἰνίσσομαι, -ττ-, ion. att. (späte Prosa auch αἰνίσσω), in der verschobenen Bedeutung (sinnvolle Rede halten >) dunkel, in Rätseln sprechen. Auf αἰνίσσομαι gehen mehrere Nomina zurück: αἴνιγμα dunkle Rede, Rätsel (Pi., A., Pl. usw.) mit αἰνιγματώδης, αἰνιγματιστής, αἰνιγματίας, αἰνιγματικός; — αἰνιγμός ib. (att.); αἴνιξις ib. (Plot.). — αἰνικτήρ der in Rätseln redet (S.), αἰνικτής (Timo), αἰνικτηρίως (A.).
Etymology : Etymologie unbekannt. Frühere Bemühungen (Osthoff BB 24, 199ff.) s. Bq, WP. 1,2, Pok. 11. Zum Gebrauch von αἶνος s. E. Hofmann Qua ratione ἔπος, μῦθος, αἶνος, λόγος ... in antiquo Graecorum sermone adhibita sint. Diss. Göttingen 1922.
Page 1,40-41

Chinese

原文音譯：a‡noj 埃挪士
詞類次數：名詞（2）
原文字根：讚美
字義溯源：故事*，讚美；其實，讚美神有如述說神恩待的故事
同源字：1） （αἴνεσις）讚美 2） （αἰνέω）讚美，頌揚 3） （αἶνος）故事，讚美 4） （ἐπαινέω）稱讚 5） （ἔπαινος）頌讚 6） （παραινέω）錯誤讚美，勸告
同義字：1） （αἰνέω）讚美 2） （αἶνος）故事，讚美 3） （δοξάζω）得榮 4） （εὐλογέω / κατευλογέω）祝福 5） （μεγαλύνω）尊為大，稱讚 6） （πλατύνω）加寬
出現次數：總共（2）；太（1）；路（1）
譯字彙編：
1） 讚美（1） 路18:43；
2） 讚美』（1） 太21:16

English (Woodhouse)

legend, narrative, praise, story