Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

perago

From LSJ
Revision as of 15:15, 14 May 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - ":: ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+) }}" to ":: $1$2 $3$4 $5$6 $7$8 $9 }}")

Μολὼν λαβέCome and take them

Plutarch, Apophthegmata Laconica 225C12

Latin > English

perago peragere, peregi, peractus V :: disturb; finish; kill; carry through to the end, complete

Latin > English (Lewis & Short)

pĕr-ăgo: ēgi, actum (
I inf. paragier, Cato, Orig. 7, p. 1), 3, v. a.
I To thrust through, pierce through, transfix (only poet. and in post-Aug. prose): Theseus latus ense peregit, transpierced, Ov. H. 4, 119: aliquem ardenti quercu, Val. Fl. 1, 146; cf.: externa peragi dextrā, Sil. 11, 364.—Hence, transf., to kill, slay, Mart. 5, 37, 16.—
   B To pass through, traverse: freta, Ov. H. 15, 65: cum sol duodena peregit Signa, id. M. 13, 618.—
II To drive about, harass, disturb, disquiet, agitate, annoy a person or thing (very rare): pecora peragens asilus, Sen. Ep. 58, 2: totum Sempronium usque eo perago, ut, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1.—
III To carry through, go through with, execute, finish, accomplish, complete, etc.
   A In gen. (class.; syn.: exsequor, conficio, patro): multum egerunt, qui ante nos fuerunt, sed non peregerunt, Sen. Ep. 64, 8: carmen tubā solā peregit, Enn. ap. Lact. ad Stat. Th. 11, 56 (Ann. v. 508 Vahl.): fabulam, Cic. Sen. 19, 70; cf. id. ib. 18, 64 (and v. peractio): comitia, id. N. D. 2, 4, 10: concilium, Caes. B. G. 6, 4: partes suas, Plin. Ep. 7, 33, 5: conata, Juv. 13. 210: inceptum, Verg. A. 4, 452: cursum, id. ib. 4, 653; cf.: coeptum iter, Ov. F. 1, 188: dona, to finish distributing, Verg. A. 5, 362: mandata, Ov. M. 7, 502: aetatem, vitam, aevum, id. Tr. 4, 8, 13; 41; id. M. 15, 485: facinus, Juv. 6, 640; also, to exhaust: quot viros, Auct. Priap. 34.—Absol., = διάγειν, to pass one's life, Pers. 5, 138.—Pass. impers.: Quis non peractum esse cum Pompeio crederet? that the war with Pompey is ended, Flor. 4, 2, 53.—
   B In partic., in jurid. Lat.: reum, to continue a prosecution till the defendant is condemned, Liv. 4, 42; Plin. Ep. 3, 9, 4; Ov. P. 4, 6, 30; Val. Max. 6, 2, 4: accusationem, to prosecute to the end, Plin. Ep. 6, 31, 6: receptus est reus, neque peractus, ob mortem opportunam, Tac. A. 4, 21.—
In gen., to work, or work up any thing.
   A Lit.: humum, to till, cultivate, Ov. F. 4, 693: cibum, to digest, Plin. 9, 60, 86, § 183. —
   B Trop., to go through, go over, to relate, describe, detail, state: legatus peragit deinde postulata...Haec paucis verbis carminis concipiendique jurisjurandi mutatis peragit, Liv. 1, 32, 6 sq.: verbis auspicia, to mention, id. 1, 18 fin.: res pace belloque gestas, to describe, treat of, id. 2, 1: dum perago tecum pauca, Ov. Am. 2, 2, 2: res tenues, tenui sermone peractas, delivered, Hor. S. 2, 4, 9.

Latin > French (Gaffiot 2016)

pĕrăgō,⁸ ēgī, āctum, ĕre, tr.,
1 pousser à travers, percer de part en part [poét.] : latus ense Ov. H. 4, 119, percer le flanc de son épée
2 pourchasser sans répit rare : Sen. Ep. 58, 2 || humum Ov. F. 4, 693, remuer la terre
3 accomplir entièrement, mener jusqu’au bout : inceptum Virg. En. 4, 452, exécuter un projet ; cursum Virg. En. 4, 653, achever une course, une carrière ; ætatem, vitam Ov. Tr. 4, 8, 13 ; M. 15, 485, achever son existence ; dona Virg. En. 5, 362, distribuer entièrement les présents || fabulam Cic. CM 70, jouer une pièce jusqu’au bout ; comitia Cic. Nat. 2, 10, tenir les comices jusqu’au bout ; concilium Cæs. G. 6, 4, 5, tenir une assemblée [de bout en bout] ; consulatum Cic. Pis. 7, exercer jusqu’au bout le consulat
4 [en justice] poursuivre jusqu’au bout ; reum Liv. 4, 42, 6, poursuivre l’accusation de qqn jusqu’au jugement, cf. Plin. Min. Ep. 3, 9, 4 ; receptus est reus neque peractus ob mortem opportunam Tac. Ann. 4, 21, l’accusation contre lui fut reçue, mais ne fut pas menée à sa fin à cause d’une mort opportune ; accusationem Plin. Min. Ep. 6, 31, 6, poursuivre une accusation jusqu’au jugement
5 parcourir : duodena signa Ov. M. 13, 618, parcourir les douze signes du zodiaque [en parl. du soleil] || exposer par la parole, énoncer entièrement : Liv. 1, 32, 6 ; res pace belloque gestas Liv. 2, 1, 1, parcourir dans un récit, retracer les faits accomplis en paix et en guerre ; [fig.] Cæl. d. Cic. Fam. 8, 8, 1.

Latin > German (Georges)

per-ago, ēgī, āctum, ere, I) fort u. fort in Bewegung setzen, A) fort und fort-, ohne Unterlaß bewegen, 1) eig.: a) leb. Wesen fort und fort umhertreiben, -jagen, alqm ardenti quercu, Val. Flacc.: oestrus pecora peragens, Sen. – b) Lebl.: humum, fort u. fort-, ohne Unterlaß bearbeiten, Ov.: agili freta remo, fort u. fort aufwühlen mit dem R. = fort und fort durchfahren, Ov. – 2) bildl.: totum Sempronium usque eo perago, ut etc., bearbeite ich fort u. fort dermaßen, daß usw., Cael. in Cic. ep. 8, 8, 1. – B) fort und fort bis ans Ziel bewegen, bis ans Ziel fortführen, nur bildl.: 1) im allg.: a) eine Zeit hinbringen, verleben, vitam procul patriā sub axe boreo, Ov.: aetatem sic, Ov.: sic peractā nocte, Curt. – absol., wie διάγειν, sein Leben hinbringen, leben, Pers. 5, 138. – b) eine Person od. Sache vollenden = vertilgen, α) eine Pers. = αα) vollenden lassen, sie ums Leben bringen, im Passiv = vollenden, sterben, Erotion, quam pessimorum lex amara fatorum sextā peregit hieme, Mart.: externā peragi dextrā, Sil.: iam peractus eras, Mart. – ββ) entkräften, fertigmachen, quae quot nocte viros peregit unā, tot etc., Priap. 34, 4. – β) eine Sache: statim cibum, verdauen, Plin. – c) eine Bewegung durchführen, vollenden, navigationem, Cic.: cursum, Verg.: cursum (Fahrt zur See) XII diebus, Plin.: v. Gestirnen, durchlaufen, duodecim signa (v. der Sonne), Verg.: u. so perag. meatus suos, Lact.: ambitum suum, Macr. – d) eine Arbeit u. Tätigkeit durchführen, ausführen, vollführen, vollenden, vollbringen (Ggstz. incipere), multum egerunt, qui ante nos fuerunt, sed non peregerunt, Sen.: triginta diebus vix paginam, Mart.: inceptum, Verg. u. Liv.: opus, Suet.: bellum, Tac.: dona, die Austeilung der G. beenden, Verg.: mandata, Ov.: vices, abwechseln, Ov.: indicium, Liv.: summa scelera incipi cum periculo, peragi cum praemio, Tac. – quibus est fortuna peracta, überstanden, Verg.: quis non peractum esse cum Pompeio crederet? daß der Krieg mit P. ein Ende habe, Flor. 4, 2, 53. – 2) insbes.: a) als publiz. t. t., einen Ggstd. der leitenden Tätigkeit hinaushalten, vollziehen, comitia, Cic.: concilium, conventum, Caes. – b) als t. t. der Bühnenspr., ein Stück, eine Rolle durchspielen, fabulam, Cic.: absol., tragici et comici actores in scaena peragunt, führen ihre Rolle durch, Vitr. – übtr., notam iudici fabulam peragit, Liv.: fabulam aetatis, Cic.: partes suas, als Advokat, Plin. ep. – c) als gerichtl. t. t., eine Klage, einen Prozeß bis zur Entscheidung fortführen, durchführen, einen Angeklagten bis zum Spruche-, bis zur Verurteilung verfolgen, accusationem, Plin. ep.: causam rei, Hor.: causas, Petron. – reum, Liv., Ov. u.a.; vgl. Orelli Tac. ann. 4, 21. – d) etw. in bestimmte Worte fassen, in bestimmter Form (Formel) vortragen, ausführen, entwickeln, erörtern, vollziehen, postulata, die F. vortragen, formulieren, Liv.: suum iusiurandum, in gesetzl. Form aussprechen, formulieren, Liv.: verbis auspicia, in bestimmten Formeln nennen, Liv.: sententiam, den Antrag gesetzl. formulieren, Liv.: indicium, in der bestimmten gesetzlichen Form die Anzeige erheben u. beweisen, Liv.: rex cetera, ut orsus est, peragit, Liv.: res bello paceque gestas, Liv.: P. Decii non coeptas modo ante, sed cumulatas novā virtute laudes, aufzählen, Liv.: sententiam de eo paucis, mit wenigen Worten entwickeln, Liv.: res tenues tenui sermone peractae, Hor.: votum, Iuven. 10, 6. – II) gleichs. durchtreiben = durchbohren, latus ense, Ov.: multo peracti ense, Stat. – / Parag. Infin. peragier, Cato origg. 7. fr. 1 bei Gell. 13, 25 (24), 15.