εὐσέβεια

English (LSJ)

ἡ (cf. εὐσεβία),
A reverence towards the gods or reverence towards the parents, piety or filial respect, εὐσέβεια εἰς θεοὺς καὶ γονέας Pl.R. 615c, etc.; μιαίνων εὐσέβειαν Ἄρης A.Th.344 (lyr.); εὐσέβεια Ζηνός = reverence towards Zeus, S.El.1097 (lyr.); πρὸς εὐσέβειαν = εὐσεβῶς, ib.464; εὐσέβεια πρός τοὺς θεούς, εὐσέβεια περὶ τοὺς θεούς, Pl.Smp. 193d, Isoc.12.124, cf. 10.58; εὐσέβεια πρὸς ἀδελφόν D.C.48.5; ἡ πρὸς τὸ θεῖον εὐσέβεια Inscr.Prien.117.63 (i B.C.), etc.; τὴν εὐσέβειαν τῶν πραχθέντων Antipho 3.2.12: pl., εὐσέβειαι = acts of piety, Arist.Rh.Al.1423b28.
2 loyalty, ἡ ὑμετέρα πρός με εὐσέβεια PLond.3.1178.14 (Claudius); ἡ εἴς με εὔνοια καὶ εὐσέβεια SIG814.2 (Nero).
3 = Eusebeia, Lat. Pietas, App.BC2.104, Mitteis Chr. 71.12 (V A.D.), Orph.Fr.159, etc.
4 credit or character for piety, εὐσέβειαν οἴσῃ S.El.968.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
I. piété :
1 respect et amour des dieux;
2 amour filial ou respect filial;
II. réputation de piété filiale.
Étymologie: εὐσεβής.

German (Pape)

ἡ, p. auch εὐσεβία, die Denkweise und Handlungsweise des εὐσεβής, bes. Frömmigkeit, Gottesfurcht, nach Plat. defin. 412c δικαιοσύνη περὶ θεούς; εὐσέβειαν μιαίνειν Aesch. Spt. 326; Ζηνὸς εὐσέβεια, gegen Zeus, Soph. El. 1086; πρὸς εὐσέβειαν λέγει 456, Frommes rät sie; εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς θανόντος οἴσει, sie wird den Ruhm der Frömmigkeit, der erfüllten Kindespflicht davontragen, 956, vgl. Phil. 1429, wofür Xen. Cyn. 1.15 δόξαν εὐσεβείας ἐξηνέγκατο sagt; Eur. und Folgde; εὐσέβεια εἰς θεοὺς καὶ γονέας Plat. Rep. IX.615e; πρὸς θεούς Symp. 193d, wie Dem. 18.7; περὶ τοὺς θεούς Isocr.; der Gegensatz ist ἀσέβεια und δυσσέβεια.

Russian (Dvoretsky)

εὐσέβεια: ἡ тж. pl.
1 благочестие, благоговение (Ζηνός Soph.; πρὸς θεούς Plat., Dem., εἰς θεούς Plat. и περὶ θεούς Plat., Isocr.): πρὸς εὐσέβειαν Soph. по благочестию, из благочестивых чувств; μιαίνων εὐσέβειαν Ἄρης Aesch. Арей, для которого нет ничего святого;
2 почтение, глубокое уважение (εἰς γονέας Plat.);
3 (тж. δόξα εὐσεβείας Xen.) слава сыновней или дочерней любви (εὐσέβειαν φέρειν ἐκ πατρός Soph.).

Greek (Liddell-Scott)

εὐσέβεια: ἡ, (πρβλ. εὐσεβία): ― ὡς καὶ νῦν, σεβασμὸς πρὸς τὸ θεῖον, εὐλάβεια θρησκευτική, Λατ. pietas, ἀντίθετον τῷ δυσσέβεια, Τραγ.· μιαίνων εὐσέβειαν Ἄρης Αἰσχύλ. Θήβ. 344· εὐσ. Ζηνός, πρὸς τὸν Δία, Σοφ. Ἠλ. 1097· πρὸς εὐσέβειαν = εὐσεβῶς, αὐτόθι 464· ὡσαύτως ὡς τὸ pietas, σεβασμὸς πρὸς τοὺς γονέας, υἱικὸς σεβασμός, αὐτόθι 968· εὐσ. εἰς θεοὺς καὶ γονέας Πλάτ. Πολ. 615C· εὐσ. πρὸς ἢ περὶ τοὺς θεοὺς ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 193D, Ἰσοκρ.: ― τὴν εὐσ. τῶν πραχθέντων Ἀντιφῶν 122. 22. 2) φήμη ἐπὶ εὐσεβείᾳ, εὐσέβειαν... οἴσει, θὰ ἀπολαύῃς τῆς τιμῆς ὅτι εἶσαι εὐσεβής, Σοφ. Ἠλ. 968· δόξαν εὐσεβείας ἐξηνέγκατο, περὶ τοῦ Αἰνείου, Ξεν. Κυν. 1, 15· πρβλ. ἀρετὴ ἐν τέλει, καὶ Πολυδ. Αʹ, 20.

English (Strong)

from εὐσεβής; piety; specially, the gospel scheme: godliness, holiness.

English (Thayer)

εὐσεβείας, ἡ (εὐσεβής), reverence, respect; in the Bible everywhere piety toward God, godliness: ἡ κατ' εὐσέβειαν διδασκαλία, the doctrine that promotes godliness, κατά, II:3d.); ἡ ἀλήθεια ἡ κατ' εὐσέβειαν, the truth that leads to godliness, τό μυστήριον τῆς εὐσεβείας, the mystery which is held by godliness and nourishes it, Aeschylus, Sophocles, Xenophon, Plato, and following; often in Josephus; the Sept. πρός τόν Θεόν, Josephus, Antiquities 18,5, 2; (περί τό θεῖον) contra Apion 1,22, 2; εἰς Θεούς καί γονεας, Plato, rep. 10, p. 615c.) (Cf. Schmidt, chapter 181.)

Greek Monolingual

η (ΑΜ εὐσέβεια, Α και εὐσεβία και εὐσεβίη) ευσεβής
1. σεβασμός προς τον θεό, αναγνώριση της θεότητός του και τήρηση τών εντολών του («εὐσέβεια πρὸς τὸν Θεόν»)
2. βαθύς σεβασμός προς τους γονείς, δασκάλους κ.λπ. («ευσέβεια προς τους γονείς»)
μσν.
1. το σύνολο τών χριστιανών, η χριστιανοσύνη
2. το σύνολο τών ορθοδόξων, η ορθοδοξία
3. φρ. α) «γυρίζω τινὰ εἰς εὐσέβειαν» — οδηγώ κάποιον στην ορθή πίστη
β) «στρέφομαι εἰς τὴν εὐσέβειαν» — κλείνομαι σε μονή, γίνομαι μοναχός
γ) «ἄνθρωπος τῆς εὐσεβείας» — ιερωμένος
μσν.-αρχ.
1. ενάρετη ζωή, καλή διαγωγή
2. ορθή πίστη, ορθόδοξη πίστη (α. «Σταυρόν... σημεῖον εὐσεβείας» β. «τὸ κεφάλαιον τῆς τῶν Χριστιανῶν εὐσεβείας τὸ πιστεύειν τὸν μονογενῆ Θεόν», Γρηγ. Νύσσ.)
3. ως τιμητικό επίθετο Ρωμαίων ή Βυζαντινών αυτοκρατόρων (α. «ἡ Σὴ εὐσέβεια» β. «ἡ Ὑμετέρα εὐσέβεια»)
4. πληθ. αἱ εὐσέβειαι
πράξεις ευσεβείας, οι αγαθοεργίες («ευσεβείας παρέχων τοίς πένησιν»)
αρχ.
φήμη ή χαρακτηρισμός που προήλθε από ευσεβή διαγωγή.

Greek Monotonic

εὐσέβεια: ποιητ. εὐσεβία, ἡ,
1. σεβασμός απέναντι στους θεούς, θεοσέβεια, θρησκευτική πίστη, ευλάβεια, σε Τραγ.· εὐσ.Ζηνός, απέναντι σ' αυτόν, σε Σοφ.· πρὸς εὐσέβειαν = εὐσεβῶς, στον ίδ.· επίσης, όπως το Λατ. pietas, σεβασμός προς τους γονείς, σε Πλάτ.
2. τιμή, διάκριση ή φήμη λόγο ευσέβειας, σε Σοφ.

Middle Liddell

1. reverence towards the gods, piety, religion, Trag.; εὐς. Ζηνός towards him, Soph.; πρὸς εὐσέβειαν = εὐσεβῶς, Soph.:—also, like Lat. pietas, reverence towards parents, filial respect, Plat.
2. credit or character for piety, Soph. [from εὐσεβής

Wikipedia EN

Eusebeia (Greek: εὐσέβεια from εὐσεβής "pious" from εὖ eu meaning "well", and σέβας sebas meaning "reverence", itself formed from seb- meaning sacred awe and reverence especially in actions) is a Greek word abundantly used in Greek philosophy as well as in the New Testament, meaning to perform the actions appropriate to the gods. The root seb- (σέβ-) is connected to danger and flight, and thus the sense of reverence originally described fear of the gods.

The word was used in Classical Greece where it meant behaving as tradition dictates in one's social relationships and towards the gods. One demonstrates eusebeia to the gods by performing the customary acts of respect (festivals, prayers, sacrifices, public devotions). By extension one honors the gods by showing proper respect to elders, masters, rulers and everything under the protection of the gods.

For Platonists, "eusebeia" meant "right conduct in regard to the gods". For the Stoics, "knowledge of how God should be worshiped". The Epicureans (in Vatican Saying 32) teach that a pious attitude towards a person of wisdom benefits the one who does the honoring.

In ancient Greek religion and myth the concept of eusebeia is anthropomorphized as the daimon of piety, loyalty, duty and filial respect. According to one source, her husband is Nomos (Law), and their daughter is Dike, goddess of justice and fair judgment. In other tellings, Dike is the daughter of the god Zeus and/or the goddess Themis (Order). The Roman equivalent is Pietas.

The opposite of eusebeia is asebeia, which was considered a crime in Athens. The punishment could have been death or being exiled. Some philosophers, such as Anaxagoras, Protagoras and Socrates were accused and trialed by the Heliaia.

Dyssebeia was considered the opposite daimon to eusebeia.

"Eusebeia" enters the New Testament in later writings, where it is typically translated as "godliness," a vague translation that reflects uncertainty about its relevant meaning in the New Testament. For example, "Divine power has granted to us everything pertaining to life and godliness (eusébeia), through the true (full, personal, experiential) knowledge of Him Who called us by His own glory and excellence" (2 Pet 1:3) Peter. As the following quotation from Bullinger demonstrates, interpreters adapt the meaning of eusebeia to fit the idea appropriate to Christian practice (and not on philological grounds):

The word εὐσέβεια as it is used in the Greek New Testament carries the meaning of "godliness", and is distinct from θρησκεία (thrēskeia), "religion". Eusebeia relates to real, true, vital, and spiritual relation with God, while thrēskeia relates to the outward acts of religious observances or ceremonies, which can be performed by the flesh. The English word "religion" was never used in the sense of true godliness. It always meant the outward forms of worship. In 1Ti 3:16, the Mystery, or secret connected with true Christianity as distinct from religion, it is the Genitive of relation. (This specific meaning occurs only in Act 3:12.)] This word arises in the Greek New Testament in 1 Tim 2:2, 1 Tim 3:16, 1 Tim 4:7, 1 Tim 4:8, 1 Tim 6:3, 1 Tim 6:5, 1 Tim 6:6, 1 Tim 6:11, 2 Tim 3:5, Tit 1:1, 2 Pt 1:3, 2 Pt 1:6, 2 Pt 1:7, 2 Pt 3:11.

Chinese

原文音譯：eÙsšbeia 由-些卑阿
詞類次數：名詞（15）
原文字根：好-敬虔 相當於： （יִרְאָה‎）
字義溯源：敬虔，虔敬，虔誠；源自（εὐσεβής）=好-敬虔的）；由（εὖ / εὖγε）=好）與（σέβω）*=敬虔）組成，而 （εὖ / εὖγε）出自（εὐρύχωρος）X*=美，善）。保羅給提摩太的書信中，說到神在肉身顯現就是敬虔，所以敬虔乃是基督徒信心生活的態度和表現。彼得在他的第二封書信中，也有類似的教導。比較： （θεοσέβεια）=敬虔
出現次數：總共（15）；徒（1）；提前（8）；提後（1）；多（1）；彼後（4）
譯字彙編：
1） 敬虔（12） 提前2:2； 提前3:16； 提前4:7； 提前4:8； 提前6:5； 提前6:6； 提前6:11； 多1:1； 彼後1:3； 彼後1:6； 彼後1:7； 彼後3:11；
2） 敬虔的（2） 提前6:3； 提後3:5；
3） 虔誠（1） 徒3:12

English (Woodhouse)

holiness, piety, religiousness, reverence, righteousness, a clear conscience, religious devotion

Lexicon Thucydideum

pietas, duty, loyalty, 3.82.8.

Translations

piety

Arabic: تَقْوَى‎; Armenian: բարեպաշտություն; Bulgarian: набожност; Catalan: pietat; Chinese Mandarin: 虔誠／虔诚; Czech: zbožnost; Dutch: vroomheid; Esperanto: pieco; Finnish: hurskaus; French: piété; Galician: piedade; Georgian: ღვთისმოსაობა, ღვთისმოშიშობა; German: Frömmigkeit; Greek: ευσέβεια; Ancient Greek: εὐσέβεια, τὸ εὐσεβές, ὁσιότης; Hungarian: vallásosság; Irish: crábhadh, cráifeacht, beannaíocht; Italian: pietà; Japanese: 篤信; Kazakh: құдайшылдық; Latvian: pietāte; Macedonian: набожност, благочестие; Manx: craueeaght; Maori: whakaponotanga; Occitan: pietat; Polish: pobożność, bogobojność; Portuguese: piedade; Romanian: evlavie, pietate; Russian: набожность, благочестие; Scottish Gaelic: cràbhadh; Spanish: piedad; Swedish: fromhet; Turkish: dindarlık, sofuluk, takva, züht; Ukrainian: набожність; Yiddish: פֿרומקייט‎