αὖθις

English (LSJ)

Ep. and Ion. αὖτις (also in S.Ichn.227,229, Fr.599, cod. Laur. in Id.OC 234 (lyr.), 1438, and Men.Epit.362, Sam.281,292), Adv., a lengthd. form of αὖ: I of place, back, back again, αὖτις ἰών Il.8.271, al.; ἂψ αὖτις ib.335; τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις 6.391; rare later, δευρὶ καὖθις ἐκεῖσε Ar.Ra.1077. II of time, again, anew, Il.4.222, etc.; freq. strengthened, ὕστερον αὖ. 1.27, cf. S.Aj.858; ἔτ' αὖ. Il.9.375; πάλιν αὖ. 5.257, S.Fr.487; αὖ. πάλιν Id.OC364, etc.; αὖ. αὖ πάλιν ib.1418 codd.; αὖ πάλιν αὖθις Ar.Nu.975; μάλ' αὖ. A.Ch. 654,876, Ag.1345; βοᾶν αὖθις cry encore! X.Smp.9.4. 2 in turn, αὖθις ἐγὼ αὐτοὺς ἀνηρώτων Pl.Chrm.153d. 3 of future Time, hereafter, ταῦτα μεταφρασόμεσθα καὶ αὖ. Il.1.140, cf.A.Ag.317, S.Aj.1283, Antipho 5.94, Isoc.4.110; ὁ αὖ. χρόνος Pl.Lg.934a; οἱ αὖ. posterity, S.E.M.1.53. III of sequence, in turn, A.Th.576, S.OT1403, Pl.Ap.24b; on the other hand, οὔτ' ἀβέλτερος οὔτ' αὖ. ἔμφρων Alex. 245.8; sometimes in apodosi for δέ, τοῦτο μέν… τοῦτ' αὖθις… S.Ant.167; πρῶτα μέν… αὖτις δέ… Hdt.7.102.

German (Pape)

[Seite 392] (ep., ion. u. dor. αὖτις), verlängerte Form für αὖ, u. diesem gleichbedeutend, wieder, a) wiederum; δεύτερον αὖτις Il. 1, 513; πάλιναὖτις 2, 276; Tragg. u. Prosa; αὖθις δὴ πάλιν Plat. Polit. 282 c; auch bei subst., ἡ αὖθις ἀρχή Tim. 48 e. – b) zurück, αὖτις ἐλεύσεται, zurückkehren, Il. 1, 425; εἴσειμι, δώσω, zurückgeben, Soph. Phil. 940. 1216. – c) gleichfalls, dagegen, αὖθις ἐγὼ αὐτοὺς ἀνηρώτων Plat. Charm. 153 d. – d) nachher, künftig, Aesch. Ag. 308 Eum. 475; oft in Prosa, μηδὲ νῦν, μηδ' αὖθίς ποτε γενήσεσθαι Plat. Legg. IV, 711 c; ὁ αὖθις χρόνος XI, 934 a; ein andermal, bes. καὶ αὖθις u. αὖθις δέ. Dem μέν entspricht es, τοῦτο μὲν – τοῦτ' αὖθις, Soph. Ant. 167, was auch sonst, doch selten vorkommt.

Greek (Liddell-Scott)

αὖθις: Ἐπ. καὶ Ἰων. αὖτις (ὁ τύπος αὖτις ὑπ’ ἀγνοίας εἰσαχθεὶς εἰς χειρόγραφα Ἀττ. συγγραφέων, π.χ. Σοφ. Ο. Κ. 234, 1438, διωρθώθη ἤδη καὶ νῦν γράφεται αὖθις)· - Ἐπίρρ., ἐπιτεταμένος τύπος τοῦ αὖ, πρὸς ὃ συμφωνεῖ κατὰ τὰς πλείστας σημασίας: Ι. ἐπὶ τόπου, ὀπίσω, ὀπίσω πάλιν, αὖτις ἰέναι, βαίνειν κτλ., Ἰλ.· ὡσαύτως ἄψ αὖτις Ἰλ. Θ. 335· τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις Ζ. 391· δευρὶ καὖθις ἐκεῖσε Ἀριστοφ. Βάτρ. 1077· - ἀλλ’ ἠ σημ. αὕτη εἶναι σπανία παρ’ Ἀττ. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, πάλιν, ἐκ νέου, παρ’ Ὁμ. καὶ Ἀττ.· συχνάκις ἐνισχυόμενον, ὕστερον αὖτις Ἰλ. Κ. 27, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 858· ἔτ’ αὖτις Ἰλ. Ι. 375· πάλιν αὖτις Ε. 257, οὕτω παρ’ Ἀττ., πάλιν αὖθις Σοφ. Ἀποσπ. 434· ἢ συχνότερον, αὖθις πάλιν ὁ αὐτ. Ο.Κ. 364, κτλ.· αὖθις αὖ πάλιν αὐτόθι 1418· αὖ πάλιν αὖθις Ἀριστοφ. Νεφ. 975· μάλ’ αὖθις Αἰσχύλ. Χο. 654, πρβλ. 876, Ἀγ. 1345: -ἐπὶ ἐπαναλήψεως πράξεώς τινος, ἐβόων αὖθις, ἔκραζον: «πάλιν», «ξανά» ! Ξεν. Συμπ. 9. 4. 2) ἐπὶ μελλοντικῆς ἐννοίας, ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ, ἀκολούθως, ἀλλ’ ἦ τοι μὲν ταῦτα μεταφρασόμεθα καὶ αὖτις, ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων καὶ ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ βουλευσόμεθα, Ἰλ. Π. 140, κτλ., πρβλ. Αἰσχύλ. Ἀγ. 317, Σοφ. Αἴ. 1283, Ἰσοκρ. 63D. III. ἐπὶ ἀκολουθίας, πρὸς τούτοις, ἐκτὸς τούτου, προσέτι, ἐν τῷ μέρει, ἐξ ἄλλου, Αἰσχύλ. Θήβ. 576, Σοφ. Ο. Τ. 1403· οὔτ’ ἀβέλτερος οὔτ’ αὖθις ἔμφρων Ἄλεξ. ἐν «Φαίδρῳ» 1. 8· ἐνίοτε ἐν τῇ ἀποδόσει ἀντὶ τοῦ δε, τοῦτο μέν.., τοῦτ’ αὖθις..., Σοφ. Ἀντ. 167· πρῶτα μὲν.., αὖθις δὲ..., Ἡρόδ. 7. 102: - περὶ τοῦ αὖθις αὖ, ἴδε αὖ IV· πρβλ. καὶ τὸ εἰσαῦθις.

French (Bailly abrégé)

ion. et poét. αὖτις;
adv.
I. avec idée de lieu en arrière, en sens inverse, en revenant sur ses pas : αὖτις ἰέναι IL revenir sur ses pas, retourner ; τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις IL en revenant par le même chemin ; ἂψ αὖτις IL en revenant sur ses pas;
II. avec idée de temps :
1 de nouveau ; ὕστερον αὖτις IL plus tard encore ; ἔτ’ αὖτις IL encore une fois ; πάλιν αὖτις IL, αὖθις πάλιν SOPH, αὖθις αὖ, αὖθις αὖ πάλιν, μάλ᾿ αὖθις une fois encore, encore une fois, de nouveau, encore et encore;
2 une autre fois, plus tard, à l’avenir : καὶ αὖτις IL encore une autre fois, plus tard encore ; abs. ensuite ; οἱ αὖθις ISOCR la postérité;
III. pour marquer une simple opposition d’un autre côté ; πρῶτα μὲν… αὖτις δε HDT d’abord… ensuite ; τοῦτο μὲν… τοῦτ’ αὖθις SOPH ceci d’une part, d’autre part cela.
Étymologie: αὖ, -θις.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): ép. y jón. αὖτις Il.8.271, tb. en trág. y cóm., S.Fr.314.235, Fr.599, Men.Epit.579, Sam.626; cret. αὖτιν ICr.4.72.4.3 (V a.C.)
adv.
I 1de nuevo, otra vez αὖτις ἰών Il.l.c., ἀνέσσυτο ... τὴν ὁδὸν αὖ. Il.6.391, αὖτις πόρον ... οἶνον Od.9.360, cf. Parm.B 5.2, Democr.B 235, λέγ' αὖ. A.Ch.767, S.OT 359, cf. A.Eu.1014, αὖ. ἀμφινωμήσει πτέρυξ S.Fr.581.8, cf. S.OT 1403, Ar.Ra.1077
•otra vez, bis ἅμα μὲν ἐκρότουν, ἅμα δὲ ἐβόων αὖ. X.Smp.9.4
•frec. reforzado c. otro adv. ὕστερον αὖ. Il.1.27, S.Ai.858, ἔτ' αὖ. Il.9.375, πάλιν αὖ. Il.2.276, 5.257, Parm.B 5, S.Ph.127, 342, OC 364, Tr.342, αὖθις αὖ πάλιν S.Ph.952, cf. Ar.Nu.975
•μάλ' αὖ. A.Ch.654, 876, A.1345.
2 c. valor de futuro más tarde, en otra ocasión ταῦτα μεταφρασόμεθα καὶ αὖτις Il.1.140, cf. Il.3.440, καὶ αὖθις πρὸς τόδ' ἐπάνειμι Gorg.B 11a.13, cf. A.A.317, S.Ai.1283, Antipho 5.94, Isoc.4.110, Arr.Post.Alex.18 (p.324), ὁ αὖ. χρόνος el futuro Pl.Lg.934a, οἱ αὖ. la posteridad S.E.M.1.53.
II 1en una secuencia enumerativa a su vez, también, luego Ἱππόμαχον βάλε δουρί ... αὖτις δ' ἐκ κολεοῖο ἐρυσσάμενος ξίφος Il.12.190, cf. Od.18.60, A.Th.576, S.OT 1403, Pl.Ap.24b.
2 marcando una oposición a su vez, por su parte ὅς σ' ... ἐς κλισίην ἄγαγον ... αὖτις κτείναιμι Od.14.405, αὖθις ἐγὼ αὐτοὺς ἀνηρώτων Pl.Chrm.153d
•dentro de una correlación por otra parte, por el contrario οὔτ' ἀβέλτερος οὔτ' αὖ ἔμφρων Alex.245.8, cf. Hld.8.3.6
•en sustitución de δέ: τοῦτο μὲν ... τοῦτ' αὖθις ... S.Ant.167
•πρῶτα μὲν ... αὖτις δέ ... Hdt.7.102.

Greek Monolingual

αὖθις, (επικ. κ. ιων.) αὖτις επίρρ. (Α)
1. πίσω στο ίδιο σημείο απ' όπου ξεκίνησε κανείς («αὖτις βαίνειν», «τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις», «δευρὶ καὖθις ἐκεῑσε»)
2. χρον. πάλι, ξανά
3. αργότερα, στο προσεχές μέλλον («ταῦτα μεταφρασόμεθα καὶ αὖθις» — αυτά θα τα επανεξετάσουμε σύντομα)
4. στο εξής, από δω και πέρα
5. αφετέρου, επιπλέον
6. φρ. οἱ αὖθις
οι μεταγενέστεροι, οι κατοπινοί.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. αύθις καθώς και ο παράλληλος επικ. και ιων. τ. αύτις (πρβλ. οσκ. auti) ανάγονται στο επίρρ. αυ. Ο τ. αύθις προήλθε πιθ. από συμφυρμό των αύτις και αύθι και το δασύ -θ- του τ. ερμηνεύεται αναλογικά προς το αύθι και τα επιρρ. σε -θι].

Greek Monotonic

αὖθις: Ιων. αὖτις, επιρρ. επιτετ. τύπος του αὖ·
I. λέγεται για τόπο· πίσω, πίσω ξανά, σε Ομήρ. Ιλ.· ἄψ αὖτις, στο ίδ.· αυτή η σημασία σπανίως σε Αττ.
II. 1. λέγεται για χρόνο· πάλι, εκ νέου, ξανά, σε Όμηρ., Αττ.· επιτετ., ὕστερον αὖτις, ἔτ' αὖτις πάλιν αὖτις, σε Ομήρ. Ιλ., κ.λπ· βοᾶν αὖθις, φωνάζω πάλι, σε Ξεν.
2. χρησιμοποιείται για μελλοντικό χρόνο, πάλι, σε ύστερο χρόνο, ακολούθως, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.
III. χρησιμοποιείται για ακολουθία, ακόμα περισσότερο, σε ακολουθία, εξάλλου, από την άλλη πλευρά, στον ίδ., Σοφ.

Russian (Dvoretsky)

αὖθις: ион. αὖτις adv.
1) обратно, назад (ἰέναι Hom.; διδόναι Soph.);
2) снова, опять: ἔτ᾽ αὖ. Hom. еще раз; ὕστερον αὖ. Hom. впредь; ἡ αὖ. ἀρχή Plat. возобновление;
3) потом, после: νῦν μὲν Μενέλαος αὖ. δ᾽ ἐγώ Hom. ныне Менелай, а после я; ὁ αὖ. χρόνος Plat. будущее: οἱ αὖ. Isocr. потомки;
4) с другой стороны, в свою очередь (αὖ. ἐγὼ αὐτοὺς ἀνηρώτων Plat.).

Middle Liddell

a lengthd. form of αὖ:
I. of place back, back again, Il.; ἂψ αὖτις Il.; this sense rare in attic
II. of time, again, afresh, anew, Hom., attic; strengthened, ὕστερον αὖτις, ἔτ' αὖτις, πάλιν αὖτις Il., etc.; βοᾶν αὖθις to cry encore! Xen.
2. of future Time, again, hereafter, Il., Aesch.
III. of Sequence, moreover, in turn, on the other hand, Aesch., Soph.

English (Woodhouse)

hereafter, at another time, in return