terror

English > Greek (Woodhouse)

substantive

P. and V. φόβος, ὁ. ἔκπληξις, ἡ, ὀρρωδία, ἡ, δεῖμα, τό, δέος, τό, V. τάρβος, τό, τρόμος, ὁ (also Plato but rare P.).

Latin > English

terror terroris N M :: terror, panic, alarm, fear

Latin > English (Lewis & Short)

terror: ōris, m. terreo,
I great fear, affright, dread, alarm, terror (syn.: pavor, trepidatio, metus).
I Lit.: definiunt terrorem metum concutientem: ex quo fit, ut pudorem rubor, terrorem pallor et tremor et dentium crepitus consequatur, Cic. Tusc. 4, 8, 19: eadem nos formido timidas terrore impulit, Plaut. Am. 5, 1, 27; cf.: terrorem alicui inicere, Cic. Prov. Cons. 18, 43: ferae, injecto terrore mortis horrescunt, id. Fin. 5, 11, 31: aliquem terrore periculoque mortis repellere, id. Caecin. 12, 33: si Antonio patuisset Gallia ... quantus rei publicae terror impenderet, id. Phil. 5, 13, 37: alicui terrorem inferre, id. Fam. 15, 15, 2; id. Mil. 26, 71; Caes. B. G. 7, 8: reddit inlatum antea terrorem, Liv. 3, 60, 5: teneri terrore, Cic. Rep. 3, 29, 41: esse terrori alicui, Caes. B. G. 7, 66: qui modo terrori fuerant, Liv. 34, 28, 5: tantus terror incidit exercitui, ut, etc., Caes. B. C. 3, 13: tantus repente terror invasit, ut, etc., id. ib. 1, 14: Romanos auxiliares tyranni in terrorem ac tumultum conjecerunt, Liv. 34, 28, 3: sic terrore oblato a ducibus, Caes. B. C. 1, 76: tantum Romae terrorem fecere, ut, etc., Liv. 10, 2, 8: tantumque terrorem incussere patribus, ut, etc., id. 3, 4, 9: si tantus habet mentes et pectora terror, Verg. A. 11, 357: volgi pectora terror habet, Ov. F. 3, 288: terrore pavens, id. ib. 4, 271: in oppido festinatio et ingens terror erat, ne, etc., Sall. H. 3, 27 Dietsch: ingentem Galli terrorem memoriā pristinae cladis attulerant, Liv. 6, 42, 7: terror nominis Alexandri invaserat orbem, Just. 12, 13, 2: arcanus terror, secret dread, secret awe, Tac. G. 40 fin.: exsurgite, inquit, qui terrore meo occidistis prae metu, from dread of me, Plaut. Am. 5, 1, 14; cf.: de terrore suo, Auct. B. Afr. 32, 1: saepe totius anni fructus uno rumore periculi atque uno belli terrore amittitur, dread or apprehension of war, Cic. Imp. Pomp. 6, 15: nullum terrorem externum esse, i. e. dread of foreign enemies, Liv. 3, 10, 14; cf.: peregrinus terror, id. 3, 16, 4: terror servilis, ne suus cuique domi hostis esset, dread of the slaves, id. 3, 16, 3: in omnem terrorem vultum componens, into frightful expressions, Suet. Calig. 50: (Periclis) vis dicendi terrorque, terrible power, δεινὁτης, Cic. Brut. 11, 44. — Plur.: feri lugubresque terrores, Amm. 16, 12, 61. —
II Transf., concr., an object of fear or dread, a terror (usu. in plur.): duobus hujus urbis terroribus depulsis, Cic. Rep. 1, 47, 71; cf.: terrores reipublicae (sc. Carthago ac Numantia), Vell. 2, 4, 5: terrores Romani nominis, Treb. Poll. Claud. 11, 4; Plin. Ep. 6, 20, 15: non mediocres terrores jacit atque denuntiat, Cic. Att. 2, 23, 3; cf.: Battonius miros terrores ad me attulit Caesarianos, id. ib. 6, 8, 2.—Sing.: Xerxes, terror ante gentium, Just. 3, 1, 1: Dionysius gentium quondam terror, Amm. 14, 11, 30.

Latin > French (Gaffiot 2016)

terrŏr,⁷ ōris, m. (terreo),
1 terreur, effroi, épouvante : Cic. Tusc. 4, 19 ; terrorem alicui injicere Cic. Prov. 43 ; inferre Cic. Mil. 71 ; esse terrori alicui Cæs. G. 7, 66, inspirer de l’effroi à qqn, frapper d’effroi qqn ; ou terrorem alicui incutere Liv. 3, 4, 9, ou facere Liv. 10, 2, 8, ou afferre Liv. 6, 42, 7 ; est in imperio terror Cic. Agr. 2, 46, les pouvoirs d’un magistrat provoquent l’effroi ; plena terroris oratio Cic. Br. 268, éloquence d’un effet terrifiant || terror meus Pl. Amph. 1066, l’effroi que j’inspire ; peregrinus, externus, servilis Liv. 3, 10, 14 ; 3, 16, 4 ; 3, 16, 3, effroi venant de l’étranger, de l’extérieur, des esclaves (que causent...) ; belli Cic. Pomp. 25, crainte de la guerre ; exercitus Cic. Domo 131, effroi inspiré par l’armée, cf. Cic. Cæc. 24 || suus quemque terror maxime vexat Cic. Amer. 67, c’est son propre effroi qui tourmente le plus le criminel
2 objet qui inspire la terreur : duobus hujus urbis terroribus depulsis Cic. Rep. 1, 71, les deux terreurs de notre ville ayant été chassées || sujet d’effroi [au pl.] : terrores ad me adtulit Cæsarianos Cic. Att. 6, 8, 2, il m’a apporté des sujets d’effroi concernant César = des nouvelles effrayantes, cf. Liv. 3, 42, 6 ; Plin. Min. Ep. 6, 20, 15 || événements terrifiants [au pl.] : Liv. 29, 27, 4.

Latin > German (Georges)

terror, ōris, m. (terreo), der (das) Schrecken, der Schreck, der erschreckende, einschüchternde Eindruck, I) eig. (oft verb. terror pavorque, terror ac pavor, pavor terrorque, Liv., metus et terror, Tac.; vgl. Fabri Liv. 24, 40, 12), m. subj. Genet., exercitus, Caes.: ceterorum, Tac. – m. obj. Genet. (vor, wegen, über), belli, Cic.: equorum, Caes.: praesentis exercitus, Caes.: caesi regis (über die Ermordung des K.), Liv.: iudiciorum, Liv.: mortis, Cic.: nominis nostri, Liv., nominis Alexandrini, Iustin.: populationum, Liv. – m. Adii., terror amens, Claud.: anceps (doppelter), Liv.: u. so duplex, Liv.: equester, Liv.: arcanus, geh. Schauer, Tac.: barbarus atque immanis terror verborum, barbarische und wilde Schreckensworte, Cic.: terror externus, Schr. von außen (= wegen auswärtiger Feinde), Liv.: ebenso peregrinus, Liv.: repentinus, Cic. u. Liv.: servilis, vor den Sklaven, Liv.: vanus, Liv.: meus, suus, von mir, von ihm veranlaßter, vor mir, vor ihm, Plaut. – expers terroris Achilles, Catull.: terrore coactus, Cic.: attonitus terrore, Lucan.: exanimatus terrore, Cael. or. fr. bei Quint.: pallens terrore, Ov.: pavens terrore, Ov.: inani percussus terrore, Lucan. – ubi vanus terror abiit, Liv.: populationibus agri terror est oppidanis admotus, Liv.: eo plus nuntii terroris attulere, Liv.: cuius ingressio laetitiam attulit sociis, terrorem autem hostibus, Cic.: cuius rei subita trepidatio magnum terrorem attulit nostris, Auct. b. Alex.: elephantos agere ante signa terroris causā, Liv.: augere hostibus terrorem, Sall.: eorum minis et terrore commoveri, Cic.: conicere Romanos in terrorem ac tumultum, Liv.: conicere omnium animos in terrorem, Auct. b. Afr.: terrore latius dato (verbreitet), Flor.: demere terrorem Romanis (v. einer Pers.), Liv., terrorem omnem Rhodiis (v. einem Umstande), Liv.: passim eos pavor terrorque distulerant, Liv.: terror hominibus mentem consiliumque eripit, Auct. b. Alex.: erat in oppido terror ex superioribus proeliis magnus, Caes.: tantus fuit post discessum hostium terror, ut etc., Caes.: in oppido ingens terror erat, ne etc., Sall.: fr.: alci terrori esse, jmdm. Schr. einflößen, einjagen, Caes. u. Sall.: ebenso alci maximo terrori esse, Sall.: in magno terrore esse propter adventum alcis, Liv.: prosperam navigationem sine terrore ac tumultu fuisse, Liv.: facere (einjagen) ibi terrorem et militibus et ipsi Appio, Liv.: u. so Aequi tantum terrorem Romae fecere, ut etc., Liv.: haud paulo ibi plus, quam quod secum ipsi attulerant, terroris fecerunt, Liv.: circumferendo passim bello tantum terrorem sui facere, ut etc., Liv.: non minus terroris a classe Romana et periculo maritumae orae habere, Liv.: si M. Antonio patuisset Gallia, quantus rei publicae terror impenderet, Cic.: implere omnia terrore, omnia terrore ac tumultu, Liv.: terror hostibus ex fiducia sui incessit, Sall. fr.: tantus terror incĭdit eius exercitui, ut etc., Caes.: incutere alci terrorem, Auct. b. Afr., terrorem ingentem, Liv. (u. so cum subito novus et pristino maior terror incutitur, Curt.): inferre terrorem alci, Cic., alci quam maximum terrorem, Caes., alci non minimum terrorem, Hirt. b.G.: duplex inde terror illatus Romanis, hinc... hinc, Liv.: inicere alci magnum terrorem, Caes.: inicere terrorem mortis, Cic.: ingens terror patres invasit, Liv.: terror nominis eius invaserat orbem, Iustin.: offerre terrorem, Caes.: omnium rerum terror oculis auribusque est offusus, Liv.: ad urbem quoque terrorem perferre, Liv.: aliquantum quoque apertā pugnā praebuerunt terroris, Liv.: repellere alqm terrore periculoque mortis, Cic.: ut in terrore solet (sc. fieri), Sall. fr.: teneri terrore aliquo, Liv.: eiusdem vim dicendi terroremque timuerunt, die erschütternde Kraft der Rede, Cic.: nec ultra Samnis tolerare terrorem equitum peditumque vim potuit, Liv.: repente vertere terrorem in Romanos, Liv. – Plur., feri lugubresque terrores, Amm. 16, 12, 61. – II) meton.: a) der schreckende Gegenstand, das Schrecknis, terra repleta est trepido terrore, Lucr. 5, 41: ingens hostium terror (v. Eichelwagen), Curt. 4, 9 (35), 4: praeciquus terror (v. Elefanten), Curt. 9, 2 (7), 4: terror Macedonum (v. Elefanten), Curt. 5, 2 (8), 10: unicus quondam Graeciae terror (v. einer Örtl.), Curt. 5, 7 (23), 8: is terror (v. einer Schlange), Plin. 35, 121: Xerxes, terror ante gentium, Iustin. 3, 1, 1: Dionysius gentium quondam terror, Amm. 14, 11, 30: Plur., huius urbis terrores, von Karthago u. Numantia, Cic. de rep. 1, 71: von dens. terrores rei publicae, Vell. 2, 4, 5: terrores Romani nominis, v. Barbarenvölkern, Treb. Poll. Claud. 11, 4. – b) Schreckensnachricht, alius praesens terror affertur, Scythas adventare, Curt. 7, 4 (19), 32. – u. Plur. terrores, Schrecken, Schrecknisse = Schrecken erregende-, beängstigende Nachrichten, Romam tanti terrores erant allati, ut patres vigilias in urbe habendas censerent, Liv. 3, 42, 6: miros terrores ad alqm afferre Caesarianos (in betreff Cäsars), Cic. ad Att. 6, 8, 2: fictis mentitisque terroribus vera pericula augere, Plin. ep. 6, 20, 15. – od. = Schrecken erregende, drohende Äußerungen, non mediocres terrores iacĕre atque denuntiare, Cic. ad Att. 2, 23, 3. – od. = Schrecken erregende Vorfälle, ceteri omnes caelestes maritimique terrores, Liv. 29, 27, 14. – III) personif., Terror, der Schrecken, Ov. met. 4, 485.

Spanish > Greek

ἔκπληξις, ἀάγη, ἐκφόβησις, ἐκθάμβησις, δεῖσις, δειμός, γύρωσις, δεῖμα, ἔκπληγμα, ἐκδειμάτωσις, τὸ δεινόν