Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

exiguus

From LSJ

Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses

Plato, Laws, 719c

Latin > English

exiguus exigua, exiguum ADJ :: small; meager; dreary; a little, a bit of; scanty, petty, short, poor

Latin > English (Lewis & Short)

exĭgŭus: a, um, adj. exigo, II. B. 5.; cf. contiguus, from contingo; lit., weighed, exact; hence opp. to abundant, beyond measure; cf.: parvus, pusillus, minutus,
I scanty in measure or number, small, little, petty, short, poor, mean.
I Adj. (freq. and class.): exile et exiguum et vietum cor et dissimile cordis fuisse, Cic. Div. 2, 16, 37; cf.: me corporis exigui, etc., Hor. Ep. 1, 20, 24; and, mus, Verg. G. 1, 181: oratorem ex immenso campo in exiguum sane gyrum compellitis, Cic. de Or. 3, 19, 70; cf.: quoniam exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus circumdedisti, id. ib. 1, 62, 264: finis, Hor. C. 1, 18, 10: alteram partem nimis exiguam atque angustam esse voluisti, Cic. Rab. Perd. 3, 9: litterae tuae exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant, id. Fam. 5, 7, 2; exigua et infirma civitas, Caes. B. G. 7, 17, 2; cf.: pars terrae, Cic. Rep. 1, 17: campi, Hor. C. 2, 9, 24: castra, Caes. B. G. 5, 49, 7: aedificia, Hirt. B. G. 8, 5, 1: locus eloquentiae, Quint. 2, 17, 28: toga, Hor. Ep. 1, 19, 13; cf.: torques, id. C. 3, 6, 12: elegi, id. A. P. 77 et saep.: numerus oratorum, Cic. de Or. 1, 4, 16; cf.: copiae amicorum, id. Quint. 1, 2: malorum particula, Juv. 13, 13: copiae, Caes. B. C. 2, 39, 3: fructus, Cic. Par. 6, 3, 49: cibus, Juv. 14, 301: animus, id. 13, 190: facultates, Caes. B. C. 1, 78, 2: census, Hor. Ep. 1, 1, 43: pulvis, id. C. 1, 28, 3: tempus, Cic. de Or. 1, 20, 92; cf.: pars unius anni, id. Rep. 6, 23: pars aestatis, Caes. B. G. 4, 20, 1: laus, Cic. Agr. 2, 2, 5: grandis aut exigua (vox), Quint. 11, 3, 15; so, vox, Suet. Ner. 20.—With gen.: abundans corporis exiguusque animi, Claud. ap. Eutr. 2, 381.—Comp.: aqua exiguior facta, Dig. 43, 11, 1, § 15; ib. 29, 5, 1, § 27; Front. Aquaed. 32: cytisum aridum si dabis, exiguius dato, Col. Arb. 28; Dig. 30, 1, 14 fin.—Sup.: pars exiguissima, Ov. H. 14, 115: legata, Plin. Ep. 7, 24, 7.
II Subst.
   A exĭgŭum, i, n., a little, a trifle (post-Aug.).—With gen.: exiguum campi ante castra erat, Liv. 27, 27, 13: exiguum spatii, id. 22, 24, 8: aquae, Ov. Tr. 5, 2, 20: mellis, Plin. 28, 9, 37, § 139: temporis, id. Ep. 7, 27, 13: salutis, Sil. 4, 248: exiguum de naturae patriaeque veneno, Juv. 3, 123: exiguo (sc. tempore) post obitum ipsius, a short time after, etc., Plin. 31, 2, 3, § 7; cf.: perquam exiguum sapere, Plin. Ep. 3, 6, 1.—Plur.: res hodie minor est here quam fuit, atque eadem cras Deteret exiguis aliquid, Juv. 3, 23 sq.—
   B exĭgŭus, i, m., a poor man: exiguo conceditur misericordia, Vulg. Sap. 6, 7.— Adv., shortly, briefly; slightly, scantily, sparingly.
   (a)    Form exĭgŭe (class.): hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos revocare amicitiam, too narrowly, Cic. Lael. 16, 58: exigue sumptum praebent (parentes), Ter. Heaut. 1, 2, 33; cf.: ratione inita frumentum se exigue dierum XXX. habere, hardly, Caes. B. G. 7, 71, 4: celeriter exigueque dicere, slightly, briefly, Cic. de Or. 3, 36, 144; cf.: epistola exigue scripta, id. Att. 11, 16, 1: exigue atque frigide laudari, Gell. 19, 3, 1: Vergilius hunc Homeri versum exigue secutus est, to a slight degree, i. e. not closely, id. 9, 9, 16.—
   (b)    Form exĭgŭum (post-Aug.): dormire, Plin. 10, 77, 97, § 209: sapere, Plin. Ep. 3, 6, 1: tument vela, Luc. 5, 431.—*
   (g)    Form exĭgŭo: tangere aliquid, Scrib. Comp. 240.

Latin > French (Gaffiot 2016)

exĭgŭus,⁸ a, um (exigo), petit, exigu, de petite taille : Hor. Ep. 1, 20, 24 || peu étendu, court, étroit : Cic. de Or. 1, 264 ; 3, 70 || peu nombreux, peu considérable : exiguus numerus Cic. de Or. 1, 16, faible nombre, cf. Cæs. C. 2, 39, 3 || court, peu prolongé : Cic. de Or. 1, 92 || peu intense, faible : exigua vox Quint. 11, 3, 15, voix faible || [fig.] petit, restreint, modique, étroit, faible : exigua laus Cic. Agr. 2, 5, de minces éloges, cf. Fl. 4 || n. pris advt, un peu, peu : exiguum dormire Plin. 10, 209, dormir peu ; vela exiguum tument Luc. 5, 431, les voiles sont légèrement gonflées || exiguior Col. Arb. 28, 4 ; exiguissimus Plin. Min. Ep. 7, 24, 7.

Latin > German (Georges)

exiguus, a, um (exigo), knapp, I) quantitativ: 1) räumlich: a) dem Umfang nach, klein, schmal (Ggstz. amplus, immensus), castra, Caes.: aedificia, Hirt. b.G.: casa, Ov.: civitas, Caes.: cor, Cic.: femur, Hor.: pars terrae, Cic.: gyrus, Cic.: fines, Cic.: Compar., vicenariam exiguiorem faciunt diametro digiti semisse, Frontin. aqu. 32. – neutr. subst., exiguum, ī, n., ein Geringes, ein Weniges, campi, spatii, Liv. – b) der Länge nach, klein, kurz (Ggstz. longus), umbra, Hor.: corpus, Hor.: Calvus, Ov.: mus, ein winzige M., Verg. – 2) numerisch: a) der Zahl nach = klein, gering, unbedeutend, wenig (Ggstz. magnus, grandis), numerus oratorum, Cic.: copiae, Nep.: amicorum copiae, Cic.: haustus, Ov. – b) der Menge nach, gering, wenig, unbeträchtlich (Ggstz. magnus, multus), pulvis, Verg.: umor, Verg.; census, Hor.: u. unius anni pars, Cic.: Compar., exiguior aqua, Ulp. dig. 43, 12, 1. § 15: aridum si dabis exiguius dato, Col. arb. 28, 4: Superl., exiguissima legata, Plin. ep. 7, 24, 7: de fratrum populo exiguissima pars restat, Ov. her. 14, 115. – neutr. subst., exiguum, ī, n., etwas Weniges, eine Wenigkeit, aquae, Ov.: tritici, Curt.: naturalis vigoris, Liv.: vivitur exiguo (mit wenigem) melius, Claud.: exiguo faciles, Sil.: in hac (re) perquam exiguum sapio, Plin. ep.: exiguum tument vela, Lucan. – Compar., exiguius praestare, Ulp. dig. 30, 14, 1. – 3) zeitlich, klein, kurz (Ggstz. longus), tempus, Cic.: dies (Frist), Cic.: vita, Cic.: requies, Ov.: neutr. subst., exiguum temporis, eine kleine Spanne Zeit, Plin. ep.: exiguum (eine kleine Weile) dormire, Plin. ep.: exiguum contingis amanti, Ov.: exiguo post obitum eius, um ein kleines, kurze Zeit nach usw., Plin. – II) qualitativ: 1) der Beschaffenheit nach, a) hager, schmächtig, mager, corpus, Nep. Ages. 8, 1 – b) mager, gering, geringfügig, dürftig, spärlich, toga, Hor.: vestes, Spart.: dapes, Ov.: materia, Phaedr.: fructus, Cic.: laus, Cic. – Compar., nummi exiguiores, Ulp. dig. 32, 75: genus tribuendae muneris vacationis exiguius (Ggstz. plenius), Ulp. dig. 50, 5, 13. § 1: legatum exiguius (Ggstz. plenius), Paul. dig. 32, 46. – Superl. exiguissima opinio, Longin. in Augustin. epist. 234, 3. – neutr. subst., exiguum salutis, Sil. 4, 248. – 2) der Kraft nach, gering, schwach, unwirksam, unbedeutend (Ggstz. magnus), conamen, Ov.: vires, vox, Verg. u. Quint.: sonus, Ov.: elegi, Hor.: solacia luctus, Verg. – Compar., exiguior vox (Ggstz. validior), Ulp. dig. 29, 5, 1. § 27. – m. Genet., abundans corporis exiguusque animi, Claud. in Eutr. 2, 380. – subst., exiguo (um ein geringes, nur leise) tangere oras ulceris, Scrib. Larg. 240.

Latin > Chinese

exiguus, a, um. adj. c. s. :: 少者。小者。 Sonus exiguus 小聲。 Animi exiguus 膽小。