κραταιός

English (LSJ)

ά, όν, poet. form of κρατερός, strong, mighty, μοῖρα κραταιή Il.16.334, etc.; of men, Od.15.242, 18.382, Pi.N.4.25, B.17.18; of a lion, κραταιοῦ θηρὸς ὑφ' ὁρμῆς Il.11.119; ἔγχος Pi.P.6.34; κ. ἔπος word of power, ib.2.81; σθένος κ. A.Pr.428 (lyr.); κ. μετὰ χερσίν S.Ph.1110 (lyr.); κραταιᾶς χειρός E. HF964; κραταιῷ… βραχίονι Trag.Adesp.416; ἔχει χεῖρα κραταιάν Cratin.Jun.8.4 (hex.); χεῖρα κραταιοτέρην AP11.324 (Autom.); fierce, κ. καύματος ὥρᾳ Poet. ap. Callistr. ap.Ath.3.125c: freq. in later Prose, κ. λίθος hard stone, Ph.Bel.80.22, Supp.Epigr.2.829 (Damascus, iii A. D.); ἐν χειρὶ κ. with a mighty hand, LXX Ex.13.3, al.; κ. ἀγών Plb.2.69.8; τόξα κ. Plu.Crass.24; ἐπὶ τὸ κ. Luc.Anach.28: Comp., Ph.1.14: Sup., Id.2.383; especially in magical and mystical writings, ἐν φωτὶ κ. καὶ ἀφθάρτῳ PMag.Lond. 121.563; θεοὶ κ. ib.422; οἱ κ. the Mighty Ones, lamb.Myst.8.4, Dam. Pr.351: Astrol., κ. ἡγεμόνες, divinities presiding over certain periods of the month, Porph. ap. Eus.PE3.4; ἀστέρες, ζῴδιον, Cat.Cod.Astr. 8(4).227; also ὁ κ. [μηνὸς Φαρμοῦθι] POxy.465 i 12 (ii A. D.): c. gen., ruling over, ὦ τῶν πάντων ζώντων τε καὶ τεθνηκότων κραταιοί PMag. Leid.V. 7.8; ὁ μέγιστος κ. θεὸς Σοκνοπαῖος Wilcken Chr.122.1 (i A. D.). Adv. -ῶς LXX Jd.8.1, Ph.1.276, Pap.in Arch.f.Religionswiss.18.259 (iii A. D.).

French (Bailly abrégé)

ά, όν :
fort, robuste, puissant.
Étymologie: κράτος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κραταιός -ά -όν [κράτος] poët. Ion. f. -ή, krachtig, sterk:; ἡ κραταιὰ χεὶρ τοῦ θεοῦ de sterke hand van God NT 1 Pet. 5.6; machtig; subst. τό κραταιόν harde ondergrond.

Russian (Dvoretsky)

κρᾰταιός:
1 могущественный, непобедимый (Μοῖρα Hom.);
2 могучий, сильный (δύω Κρόνου υἷε Hom.; θηρ Pind.; χείρ Eur.);
3 крепкий, мощный (ἔγχος Pind.; σθενος Aesch.): ἐπὶ τὸ κραταιὸν γίγνεσθαι Luc. усиливаться;
4 смелый, отважный, решительный (ἔπος Pind.).

English (Autenrieth)

powerful, mighty; Μοῖρα, θήρ (lion), Il. 11.119.

English (Slater)

κρᾰταιός
   a authoritative ἀδύνατα δ' ἔπος ἐκβαλεῖν κραταιὸν ἐν ἀγαθοῖς δόλιον ἀστόν (P. 2.81)
   b powerful ὁ δ' ἔφεπεν κραταιὸν ἔγχος (P. 6.34) κραταιὸς Τελαμὼν (Er. Schmid: καρτερὸς codd.) (N. 4.25)

Spanish

poderoso, dominador

English (Strong)

from κράτος; powerful: mighty.

English (Thayer)

κραταιᾷ, κραταιόν (κράτος), the Sept. mostly for חָזָק, mighty: ἡ κραταιός χείρ τοῦ Θεοῦ, i. e. the power of God, τοῦ κυρίου, Sept. (In earlier Greek only poetic (Homer, others) for the more common κρατερός; but later, used in prose also (Plutarch, others).)

Greek Monolingual

-ή, -ό, θηλ. και -ά (AM κραταιός, -ά, -όν, Α θηλ. και -ή)
1. αυτός που έχει μεγάλη δύναμη, ισχυρός, δυνατός, ρωμαλέος (α. «κραταιή δυναστεία» β. «κραταιά αυτοκρατορία» γ. «θάνατος και μοῑρα κραταιή», Ομ. Ιλ.
δ. «Τροίαν κραταιὸς Τελαμὼν πόρθησε», Πίνδ.
ε. «ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξήγαγεν ὑμᾱς κύριος ἐντεῡθεν», ΠΔ)
2. σθεναρός, τολμηρός (α. «κραταιή επέμβαση» β. «ἔπος ἐκβαλεῖν κραταιόν», Πίνδ.)
3. (για πράγματα) ανθεκτικός, σκληρός («τόξων κραταιῶν καὶ μεγάλων», Πλούτ.)
αρχ.
1. το θηλ. ως ουσ. ἡ κραταιά
το φυτό χελιδόνιο
2. (για έδαφος) πετρώδες ή λιθόστρωτο
3. φρ. αστρολ. «κραταιοὶ ἡγεμόνες» — μερικές κατώτερες θεότητες που παράλληλα με τις ανώτερες προΐσταντο τών ζωδιακών άστρων.
επίρρ...
κραταιώς (AM κραταιῶς)
ισχυρά, δυνατά, σθεναρά («κραταιῶς διαφυλάττειν», Φιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < κραται- (< κράτος), κατά το παλαιός
κατ' άλλους, ο τ. κραταιός σχηματίστηκε υποχωρητικά από το θηλ. κραταιή < κράταια, θηλ. του κρατύς (πρβλ. Πλαταιαί: πλατύς)].

Greek Monotonic

κρᾰταιός: -ά, -όν, ποιητ. τύπος του κρατερός, δυνατός, ισχυρός, ανθεκτικός, σε Όμηρ., Τραγ.

Greek (Liddell-Scott)

κραταιός: -ά, -όν, ποιητ. τύπος τοῦ κρατερός, ἰσχυρός, δυνατός, Μοῖρα κραταιὴ Ἰλ. Π. 334, κτλ.· ἐπὶ ἀνθρώπων, Ὀδ. Ο. 242., Σ. 382, Πινδ. Ν. 4. 40· ἐπὶ λέοντος, κραταιοῦ θηρὸς ὑφ’ ὁρμῇ Ἰλ. Λ. 119· ἔγχος Πινδ. Π. 6. 34· κρ. ἔπος, ἰσχυρός, τολμηρὸς λόγος, αὐτόθι Β. 147. σθένος κρ. Αἰσχύλ. Πρ. 429 (Λυρ.)· κρ. μετὰ χερσὶν Σοφ. Φιλ. 1110 (Λυρ.)· κραταιᾶς χειρὸς Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 964 (ἐν ἰάμβ.)· κραταιῷ… βραχίονι ἐν ἰαμβ. τριμ. παρὰ Πλουτ. 2. 976C· ἔχει χεῖρα κραταιὰν Κρατῖν. ὁ νεώτερ. ἐν «Τιτᾶσι» 1 (ἐν ἑξαμ.)· χεῖρα κραταιοτέραν Ἀνθ. Π. 11. 324· ― ὡσαύτως παρὰ μεταγεν. πεζογράφοις, κρ. καῦμα Καλλίστρ. παρ’ Ἀθην. 125C, Πλουτ. Κράσσ. 24· ἐπὶ τὸ κραταιόγονον Λουκ. Ἀνάχ. 28. Ἐπίρρ. -ῶς, Ἑβδ. (Ἰουδ. Θ΄, 1), Φίλων 1. 276. (Ἐκ τοῦ τύπου τούτου παράγονται ἱκανὰ ποιητ. σύνθετα, κραταίβολος, κραταιγύαλος, κραταίπους· καὶ ἔν τισιν αὐτῶν ἀναφαίνεται ἡ σημασία τοῦ τραχέος, κραταίλεως, κραταίπεδος, κραταίρινος, ἴδε κράτος ἐν τέλ.)

Middle Liddell

κρᾰταιός, ή, όν [poetic form of κρατερός
strong, mighty, resistless, Hom., Trag.

Chinese

原文音譯：krataiÒj 克拉台哦士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：握住的 相當於： （חָזָק‎）
字義溯源：有權能的，大能的，剛強的；源自（κράτος）*=權力）。參讀 （δύναμαι）同義字比較 （κρατέω）=用力氣
出現次數：總共（1）；彼前（1）
譯字彙編：
1） 大能（1） 彼前5:6

English (Woodhouse)

strong, physically strong

Mantoulidis Etymological

(=δυνατός). Ἀπό τό κράτος (=δύναμη). Ποιητ. τύπος τοῦ κρατερός.
Παράγωγα: κραταιοῦμαι (=γίνομαι δυνατός), κραταιότης, κραταίωμα, κραταίωσις. Γιά περισσότερα παράγωγα δές στό ρῆμα κρατέω -ῶ.

Léxico de magia

-όν poderoso, dominador de dioses y démones θεοὶ κραταιοί, κατέχετε dioses poderosos, contened P VII 422 σπένδε οἶνον, καὶ οὕτως τῷ κραταιῷ ἀγγέλῳ φίλος ἔσει haz una libación de vino y así serás un amigo para el poderoso ángel P I 172 P I 180 P I 192 ἐπάκουσόν μου, ὁ κτίσας δεκανοὺς κραταιοὺς καὶ ἀρχαγγέλους escúchame, tú que creaste a los poderosos decanos y a los arcángeles P I 208 ἄγετε, κραταιοὶ δαίμονες, συνεργήσατέ μοι σήμερον vamos, poderosos démones, ayudadme hoy P II 9 Hécate-Selene δεῦρο, παρθένε, εἰνοδία καὶ ταυροδράκαινα ... καὶ Μινώη τε κραταιή aquí, virgen, diosa de los caminos, mitad serpiente mitad toro, Minoica y poderosa P IV 2615 Mene ἐπάκουσόν μου, ἡ μόνιμος, ἡ κραταιά escúchame, la perseverante, la poderosa P VII 789 Anubis παρακατατίθεμαι ὑμῖν τοῦτον τὸν κατάδεσμον, θεοῖς καταχθονίοις ... καὶ Ἀνούβιδι κραταιῷ os confío este encantamiento a vosotros, dioses subterráneos y junto al poderoso Anubis SM 47 3 SM 46 3 Socnopeo τῷ μεγίστῳ κραταιῷ θεῷ Σοκνοπαίῳ al grandísimo y poderoso dios Socnopeo P XXXb 1 la Necesidad ἐξορκίζω ὑμᾶς κατὰ τῆς κραταιᾶς Ἀνάγκης os conjuro por la poderosa Necesidad SM 45 33 P XXXVI 341 de elementos divinos su mano ἣν ὁ κύριος θεὸς ἔταξε κραταιᾷ χειρὶ στρέφειν τὸν ἱερὸν πόλον a la que el dios soberano ordenó con su poderosa mano hacer girar el sagrado polo P IV 1307 su nombre τρομερὸς μετὰ τῶν τοῦ θ(εοῦ) μεγάλων καὶ κραταιῶν ὀνομάτων terrorífico por medio de los grandes y poderosos nombres del dios P XII 137 P XXXVI 348 su fuerza ἀνάγκασον αὐτοὺς ποιῆσαι τῇ σ<ῇ> ἀεὶ ἰσχυρᾷ καὶ κρατ<αι>ᾷ δυνάμει πάντα τὰ ὑπ' ἐμοῦ γραφόμενα oblígales con tu fuerza siempre poderosa y dominadora a hacer todo lo que yo he escrito P XII 52 de una luz ἔμβηθι αὐτοῦ εἰς τὴν ψυχήν, ἵνα τυπώσηται τὴν ἀθάνατον μορφὴν ἐν φωτὶ κραταιῷ καὶ ἀφθάρτῳ entra en su alma, para que reciba la impronta de la forma inmortal en una luz poderosa e incorruptible P VII 563

German (Pape)

poet. = κρατερός, gewaltig, stark, kräftig; Hom. am häufigsten μοῖρα, die übergewaltige, der Keiner wiedersteht, z.B. Il. 16.334; δύω Κρόνου υἷε κραταιώ Il. 13.345; von Menschen, Od. 15.242, 18.381, wie Pind. N. 4.25; vom Löwen, θήρ, Il. 11.119; ἔγχος, Pind. P. 6.34; ἔπος, 2.81; σθένος, Aesch. Prom. 247; κραταιαῖς μετὰ χερσίν Soph. Phil. 1697; Eur. Herc.Fur. 964; auch a. D.; auch in sp. Prosa, wie Plut. Crass. 24, Luc. Anach. 28; sp.D.
• Adv. κραταιῶς, Philo.