πέδον: Difference between revisions

From LSJ

κατὰ τὸ φιλόκαλον πειραθέντα κατανοῆσαι → see by working out the calculation

Source
m (Text replacement - " ;" to ";")
m (Text replacement - "A.''Ag.''" to "A.''Ag.''")
 
(26 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=pedon
|Transliteration C=pedon
|Beta Code=pe/don
|Beta Code=pe/don
|Definition=τό, ([[πούς]]) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[ground]], [[earth]], first in <span class="bibl"><span class="title">h.Cer.</span>455</span> ([[πέδονδε]] is used in Hom.) : freq. in later Poetry, <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>10.46</span>, <span class="bibl"><span class="title">P.</span>1.28</span>, etc.; <b class="b3">χθονὸς πέδον</b> <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>1</span>; <b class="b3">γῆς πέδον</b> <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>573</span> (lyr.); πέδον κελεύθου στρωννύναι <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span> 909</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> of a particular site, esp. of [[sacred]] [[ground]] (poet. and used only in sg.), <b class="b3">Ζηνὸς εὐθαλὲς πέδον</b>, of [[Nemea]], <span class="bibl">B.8.5</span>; <b class="b3">Κρισαῖον πέδον</b> <span class="bibl">S. <span class="title">El.</span>730</span>; <b class="b3">Αλοξίου πέδον</b> <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span> 1036</span>; <b class="b3">Παλλάδος κλεινὸν πέδον</b>, i.e. the [[Acropolis]], <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pl.</span>772</span>; <b class="b3">ἁγνὸν ἐς Θήβης πέδον</b> <span class="bibl">Eub. 10</span>, cf. <span class="bibl">66</span>; [[πέδον]] c. gen. loci periphr. for the place itself, <b class="b3">Εὐρώπης πέδον</b> <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>734</span>; Λήμνου. <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span> 1464</span> (anap.), etc. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> with a Prep., [[νεύειν]] ἐς πέδον <span class="bibl">Id.<span class="title">Ant.</span>441</span>; πρὸς πέδῳ [[βαλεῖν]], [[κεῖσθαι]], <span class="bibl">A.<span class="title">Fr.</span>183</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>180</span> (lyr.). </span><span class="sense"><span class="bld">4</span> [[πέδῳ]] = [[on the ground]], to [[earth]], h. Cer. <span class="bibl">455</span>; <b class="b3">πεσόντος αἵματος πέδῳ</b> <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>48</span> (lyr.), cf. <span class="bibl"><span class="title">Eu.</span>263</span> (lyr.), <span class="bibl">479</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>747</span>; [[ῥίπτειν]] πέδῳ <span class="bibl">E.<span class="title">IA</span>39</span> (anap.), cf. <span class="bibl"><span class="title">Or.</span> 1433</span>, <span class="bibl">1440</span> (both lyr.); πέδῳ σκήψασα <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>749</span>; [[πέδοι]] shd. perh. be read for [[πέδῳ]] in Trag., as also for [[πέδον]] in the phrases πέδον [[πατεῖν]], πέδον [[πατεῖσθαι]], <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span> 1357</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ch.</span>643</span> (lyr.).</span>
|Definition=τό, ([[πούς]])<br><span class="bld">A</span> [[ground]], [[earth]], first in ''h.Cer.''455 ([[πέδονδε]] is used in Hom.): freq. in later Poetry, Pi.''O.''10.46, ''P.''1.28, etc.; <b class="b3">χθονὸς πέδον</b> [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''1; <b class="b3">γῆς πέδον</b> Ar.''Nu.''573 (lyr.); πέδον κελεύθου στρωννύναι [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]'' 909.<br><span class="bld">2</span> of a particular site, especially of [[sacred]] [[ground]] (poet. and used only in sg.), <b class="b3">Ζηνὸς εὐθαλὲς πέδον</b>, of [[Nemea]], B.8.5; <b class="b3">Κρισαῖον πέδον</b> S. ''El.''730; <b class="b3">Αλοξίου πέδον</b> A.''Ch.'' 1036; <b class="b3">Παλλάδος κλεινὸν πέδον</b>, i.e. the [[Acropolis]], Ar.''Pl.''772; <b class="b3">ἁγνὸν ἐς Θήβης πέδον</b> Eub. 10, cf. 66; [[πέδον]] c. gen. loci [[periphrasis]] for the place itself, <b class="b3">Εὐρώπης πέδον</b> [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''734; Λήμνου. S.''Ph.'' 1464 (anap.), etc.<br><span class="bld">3</span> with a Prep., [[νεύειν]] ἐς πέδον Id.''Ant.''441; πρὸς πέδῳ [[βαλεῖν]], [[κεῖσθαι]], A.''Fr.''183, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''180 (lyr.).<br><span class="bld">4</span> [[πέδῳ]] = [[on the ground]], [[to earth]], h. Cer. 455; <b class="b3">πεσόντος αἵματος πέδῳ</b> A.''Ch.''48 (lyr.), cf. ''Eu.''263 (lyr.), 479, S.''El.''747; [[ῥίπτειν]] πέδῳ E.''IA''39 (anap.), cf. ''Or.'' 1433, 1440 (both lyr.); πέδῳ σκήψασα [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''749; [[πέδοι]] should perhaps be read for [[πέδῳ]] in Trag., as also for [[πέδον]] in the phrases πέδον [[πατεῖν]], πέδον [[πατεῖσθαι]], [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]'' 1357, ''Ch.''643 (lyr.).
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0541.png Seite 541]] τό, der [[Boden]], [[Erdboden]], das Land; τὸ κύκλῳ [[πέδον]], Pind. Ol. 11, 48; ἐν Αἴτνας κορυφαῖς καὶ πέδῳ, P. 1, 28; Tragg. oft, [[πέδον]] κελεύθου στρωννύναι πετάσμασιν, Aesch. Ag. 883; ἰὸς ἐκ φρονημάτων πέδῳ πεσών, Eum. 457; auch [[πέδον]] πατεῖν, zu Boden treten, Ag. 1330, vgl. τὸ μὴ [[θέμις]] γὰρ οὐ λὰξ [[πέδον]] πατούμενον, Ch. 643, nieder in den Staub getreten; πίπτοντες πέδῳ, Soph. El. 737 (vgl. ῥίπτεις πέδῳ πεύκην Eur. I. A. 39); wie [[πεδίον]] zur Umschreibung gebraucht, πέρσαι τὸ Δαρδάνου [[πέδον]], Phil. 69; vgl. Eur. Hel. 2. 57; auch die Ebene, Soph. El. 720 u. einzeln bei Sp.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0541.png Seite 541]] τό, der [[Boden]], [[Erdboden]], das Land; τὸ κύκλῳ [[πέδον]], Pind. Ol. 11, 48; ἐν Αἴτνας κορυφαῖς καὶ πέδῳ, P. 1, 28; Tragg. oft, [[πέδον]] κελεύθου στρωννύναι πετάσμασιν, Aesch. Ag. 883; ἰὸς ἐκ φρονημάτων πέδῳ πεσών, Eum. 457; auch [[πέδον]] πατεῖν, zu Boden treten, Ag. 1330, vgl. τὸ μὴ [[θέμις]] γὰρ οὐ λὰξ [[πέδον]] πατούμενον, Ch. 643, nieder in den Staub getreten; πίπτοντες πέδῳ, Soph. El. 737 (vgl. ῥίπτεις πέδῳ πεύκην Eur. I. A. 39); wie [[πεδίον]] zur Umschreibung gebraucht, πέρσαι τὸ Δαρδάνου [[πέδον]], Phil. 69; vgl. Eur. Hel. 2. 57; auch die Ebene, Soph. El. 720 u. einzeln bei Sp.
}}
}}
{{ls
{{bailly
|lstext='''πέδον''': -ου, τό, (ἴδε ποὺς) τὸ [[ἔδαφος]], ἡ γῆ, πρῶτον ἐν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 455 ([[πέδονδε]] [[ὅμως]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ.)· ἀκολούθως [[συχν]]. παρὰ Πινδ. καὶ τοῖς Ἀττ. ποιηταῖς, ἀνθ’ οὗ παρὰ πεζογράφοις κεῖται [[πεδίον]], καὶ ὁ [[μόνος]] ἐν χρήσει [[τύπος]] ἐν τῷ πληθ., ἴδε Elmsl. εἰς Εὐρ. Βάκχ. 585· χθονὸς π. Αἰσχύλ. Πρ. 1· κελεύθου στρωννύναι ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 909. 2) περὶ ἰδιαιτέρας τινὸς πεδιάδος (πρβλ. [[πεδίον]] Ι. 2), Κρισαῖον [[πέδον]], παρὰ τοὺς Δελφούς, Σοφ. Ἠλ. 730· καλούμενον Λοξίου π. ὑπὸ τοῦ Αἰσχύλ. ἐν Χο. 1036· ἐπὶ τῆς πεδιάδος τῆς Ἀττικῆς, Παλλάδος κλεινὸν π. Ἀριστοφ. Πλ. 772· ἁγνὸν ἐς Θήβης π. Εὔβουλος ἐν «Ἀντιόπῃ» 2, πρβλ. τὸν αὐτ. ἐν «Μυσοῖς» 1· καὶ [[πέδον]] μετὰ γεν. τόπου [[συχν]]. εὕρηται ὡς [[περίφρασις]] [[αὐτοῦ]] τοῦ ὀνόματος τοῦ τόπου, Εὐρώπης π. Αἰσχύλ. Πρ. 734· Λήμνου Σοφ. Φιλ. 1464, κτλ. 3) μετὰ προθ., νεύειν ἐς π. Σοφ. Ἀντ. 441· πρὸς πέδῳ βαλεῖν, κεῖσθαι Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 182, Σοφ. Ο. Τ. 180 - ἀκολούθως μόνον πέδῳ, πεσόντος αἵματος πέδῳ, κατὰ γῆς, εἰς τὸ [[ἔδαφος]], Αἰσχύλ. Χο. 48 (πρβλ. Εὐμ. 263. 479), Σοφ. Ἠλ. 747· οὕτω, ῥίπτειν πέδῳ Εὐρ. Ι. Α. 39, πρβλ. Ὀρ. 1433, 1439· ἀλλὰ πιθαν. διορθωτέον [[πέδοι]] ἀντὶ πέδῳ ἐν πᾶσι τούτοις τοῖς χωρίοις ὡς καὶ ἀντὶ τοῦ [[πέδον]] ἐν ταῖς φράσεσι, [[πέδον]] πατεῖν, [[πέδον]] πατεῖσθαι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1357, Χο. 643· ἴδε Δινδ. εἰς Αἰσχύλ. Προμ. 749· - πρβλ. [[πεδόθεν]], [[πέδονδε]], [[πεδόσε]].
|btext=ου (τό) :<br /><i>seul. sg.</i><br /><b>1</b> [[sol]], [[terre]] : πρὸς πέδῳ κεῖσθαι SOPH être étendu à terre ; πεσόντος αἵματος πέδῳ ESCHL le sang étant tombé à terre ; ῥίπτειν πέδῳ EUR jeter à terre;<br /><b>2</b> [[terre]], [[pays]] : Παλλάδος [[πέδον]] SOPH la plaine de Pallas, <i>càd</i> l'Attique ; Κρισαῖον [[πέδον]] SOPH <i>ou</i> Λοξίου [[πέδον]] ESCHL la plaine de Krisa <i>ou</i> d'Apollon Loxias, <i>càd</i> la plaine de Delphes ; contrée.<br />'''Étymologie:''' R. Πεδ, marcher ; cf. [[πούς]], th. ποδ-.
}}
{{elnl
|elnltext=πέδον -ου, τό [~ πούς] [[bodem]], [[grond]];; [[πρὸς πέδῳ]] = [[op de grond]] Soph. OT 180; νεύουσαν ἐς πέδον κάρα het hoofd naar de grond gericht Soph. Ant. 441; speciaal van gewijde grond. Παλλάδος πέδον de grond van Pallas (Acropolis) Aristoph. Pl. 772.
}}
}}
{{bailly
{{elru
|btext=ου (τό) :<br /><i>seul. sg.</i><br /><b>1</b> sol, terre : πρὸς πέδῳ κεῖσθαι SOPH être étendu à terre ; πεσόντος αἵματος πέδῳ ESCHL le sang étant tombé à terre ; ῥίπτειν πέδῳ EUR jeter à terre;<br /><b>2</b> terre, pays : Παλλάδος [[πέδον]] SOPH la plaine de Pallas, <i>càd</i> l’Attique ; Κρισαῖον [[πέδον]] SOPH <i>ou</i> Λοξίου [[πέδον]] ESCHL la plaine de Krisa <i>ou</i> d’Apollon Loxias, <i>càd</i> la plaine de Delphes ; contrée.<br />'''Étymologie:''' R. Πεδ, marcher ; cf. [[πούς]], th. ποδ-.
|elrutext='''πέδον:''' τό (только sing.)<br /><b class="num">1</b> [[почва]], [[земля]] (ῥίπτειν πέδῳ Eur.): χθονὸς τηλουρὸν π. Aesch. отдаленная часть земли;<br /><b class="num">2</b> [[равнина]]: Λοξίου π. Aesch. равнина Аполлона Локсия и Κρισαῖον π. Soph. Крисейская равнина, т. е. равнина Дельф;<br /><b class="num">3</b> [[страна]], [[область]], [[край]] (Εὐρώπης Aesch.; Λήμνου Soph.).
}}
}}
{{Slater
{{Slater
|sltr=[[πέδον]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[plain]] τὸ δὲ κύκλῳ [[πέδον]] ἔθηκε δόρπου λύσιν (O. 10.46) [[οἶον]] Αἴτνας ἐν μελαμφύλλοις δέδεται κορυφαῖς καὶ πέδῳ (P. 1.28) ἢ πόντου κενέωσιν λτ;γτ; ἂμ [[πέδον]] (Pae. 9.16)
|sltr=[[πέδον]] [[plain]] τὸ δὲ κύκλῳ [[πέδον]] ἔθηκε δόρπου λύσιν (O. 10.46) [[οἶον]] Αἴτνας ἐν μελαμφύλλοις δέδεται κορυφαῖς καὶ πέδῳ (P. 1.28) ἢ πόντου κενέωσιν λτ;γτ; ἂμ [[πέδον]] (Pae. 9.16)
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=τὸ, Α<br /><b>1.</b> το [[έδαφος]], η γη<br /><b>2.</b> (στη δοτ. ως επίρρ.) <i>πέδῳ</i><br />στο [[έδαφος]], [[καταγής]]<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> α) «Ζηνὸς εὐθαλὲς [[πέδον]]» — η [[Νεμέα]]<br />β) «Παλλάδος κλεινὸν [[πέδον]]» — η Αθήνα και [[ιδίως]] η Ακρόπολη<br />γ) «Λήμνου [[πέδον]]» — η Λήμνος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. [[πέδον]] ανάγεται στην απαθή [[βαθμίδα]] της ΙΕ ρίζας <i>ped</i>- «[[πόδι]]» (<b>βλ. λ.</b> [[πους]]) και έχει τη σημ. «αυτό [[πάνω]] στο οποίο τοποθετείται το [[πόδι]], το [[έδαφος]]». Η λ. αντιστοιχεί με: αρχ. ινδ. <i>pada</i>- «[[βήμα]], [[ίχνος]]», αβεστ. <i>paδa</i>-, χεττιτ. <i>pedan</i> «[[τόπος]], [[θέση]]», αρμεν. <i>het</i>- «[[ίχνος]] βήματος», λιθουαν. <i>peda</i>, [[καθώς]] και με το σύνθ. λατ. <i>op</i>-<i>pidum</i> «[[πόλη]], [[τόπος]]»].
|mltxt=τὸ, Α<br /><b>1.</b> το [[έδαφος]], η γη<br /><b>2.</b> (στη δοτ. ως επίρρ.) <i>πέδῳ</i><br />στο [[έδαφος]], [[καταγής]]<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> α) «Ζηνὸς εὐθαλὲς [[πέδον]]» — η [[Νεμέα]]<br />β) «Παλλάδος κλεινὸν [[πέδον]]» — η Αθήνα και [[ιδίως]] η Ακρόπολη<br />γ) «Λήμνου [[πέδον]]» — η Λήμνος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. [[πέδον]] ανάγεται στην απαθή [[βαθμίδα]] της ΙΕ ρίζας <i>ped</i>- «[[πόδι]]» (<b>βλ. λ.</b> [[πους]]) και έχει τη σημ. «αυτό [[πάνω]] στο οποίο τοποθετείται το [[πόδι]], το [[έδαφος]]». Η λ. αντιστοιχεί με: αρχ. ινδ. <i>pada</i>- «[[βήμα]], [[ίχνος]]», αβεστ. <i>paδa</i>-, χεττιτ. <i>pedan</i> «[[τόπος]], [[θέση]]», αρμεν. <i>het</i>- «[[ίχνος]] βήματος», λιθουαν. <i>peda</i>, [[καθώς]] και με το σύνθ. λατ. [[oppidum]] «[[πόλη]], [[τόπος]]»].
}}
}}
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''πέδον:''' -ου, τό ([[πούς]])·<br /><b class="num">1.</b> [[έδαφος]], γη, σε Ομηρ. Ύμν., Αττ.· πέδῳ [[πεσεῖν]], [[πέφτω]] πάνω στο [[έδαφος]], στη γη, σε Αισχύλ.· ομοίως, <i>ῥίπτειν πέδῳ</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> = [[πεδίον]], σε Σοφ., Αριστοφ.
|lsmtext='''πέδον:''' -ου, τό ([[πούς]])·<br /><b class="num">1.</b> [[έδαφος]], γη, σε Ομηρ. Ύμν., Αττ.· πέδῳ [[πεσεῖν]], [[πέφτω]] πάνω στο [[έδαφος]], στη γη, σε Αισχύλ.· ομοίως, <i>ῥίπτειν πέδῳ</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> = [[πεδίον]], σε Σοφ., Αριστοφ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''πέδον:''' τό (только sing.)<br /><b class="num">1)</b> почва, земля (ῥίπτειν πέδῳ Eur.): χθονὸς τηλουρὸν π. Aesch. отдаленная часть земли;<br /><b class="num">2)</b> равнина: Λοξίου π. Aesch. равнина Аполлона Локсия и Κρισαῖον π. Soph. Крисейская равнина, т. е. равнина Дельф;<br /><b class="num">3)</b> страна, область, край (Εὐρώπης Aesch.; Λήμνου Soph.).
|lstext='''πέδον''': -ου, τό, (ἴδε ποὺς) τὸ [[ἔδαφος]], ἡ γῆ, πρῶτον ἐν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 455 ([[πέδονδε]] [[ὅμως]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ.)· ἀκολούθως συχν. παρὰ Πινδ. καὶ τοῖς Ἀττ. ποιηταῖς, ἀνθ’ οὗ παρὰ πεζογράφοις κεῖται [[πεδίον]], καὶ ὁ [[μόνος]] ἐν χρήσει [[τύπος]] ἐν τῷ πληθ., ἴδε Elmsl. εἰς Εὐρ. Βάκχ. 585· χθονὸς π. Αἰσχύλ. Πρ. 1· κελεύθου στρωννύναι ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 909. 2) περὶ ἰδιαιτέρας τινὸς πεδιάδος (πρβλ. [[πεδίον]] Ι. 2), Κρισαῖον [[πέδον]], παρὰ τοὺς Δελφούς, Σοφ. Ἠλ. 730· καλούμενον Λοξίου π. ὑπὸ τοῦ Αἰσχύλ. ἐν Χο. 1036· ἐπὶ τῆς πεδιάδος τῆς Ἀττικῆς, Παλλάδος κλεινὸν π. Ἀριστοφ. Πλ. 772· ἁγνὸν ἐς Θήβης π. Εὔβουλος ἐν «Ἀντιόπῃ» 2, πρβλ. τὸν αὐτ. ἐν «Μυσοῖς» 1· καὶ [[πέδον]] μετὰ γεν. τόπου συχν. εὕρηται ὡς [[περίφρασις]] [[αὐτοῦ]] τοῦ ὀνόματος τοῦ τόπου, Εὐρώπης π. Αἰσχύλ. Πρ. 734· Λήμνου Σοφ. Φιλ. 1464, κτλ. 3) μετὰ προθ., νεύειν ἐς π. Σοφ. Ἀντ. 441· πρὸς πέδῳ βαλεῖν, κεῖσθαι Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 182, Σοφ. Ο. Τ. 180 - ἀκολούθως μόνον πέδῳ, πεσόντος αἵματος πέδῳ, κατὰ γῆς, εἰς τὸ [[ἔδαφος]], Αἰσχύλ. Χο. 48 (πρβλ. Εὐμ. 263. 479), Σοφ. Ἠλ. 747· οὕτω, ῥίπτειν πέδῳ Εὐρ. Ι. Α. 39, πρβλ. Ὀρ. 1433, 1439· ἀλλὰ πιθαν. διορθωτέον [[πέδοι]] ἀντὶ πέδῳ ἐν πᾶσι τούτοις τοῖς χωρίοις ὡς καὶ ἀντὶ τοῦ [[πέδον]] ἐν ταῖς φράσεσι, [[πέδον]] πατεῖν, [[πέδον]] πατεῖσθαι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1357, Χο. 643· ἴδε Δινδ. εἰς Αἰσχύλ. Προμ. 749· - πρβλ. [[πεδόθεν]], [[πέδονδε]], [[πεδόσε]].
}}
{{elnl
|elnltext=πέδον -ου, τό [~ πούς] bodem, grond;; πρὸς πέδῳ op de grond Soph. OT 180; νεύουσαν ἐς πέδον κάρα het hoofd naar de grond gericht Soph. Ant. 441; speciaal van gewijde grond. Παλλάδος πέδον de grond van Pallas (Acropolis) Aristoph. Pl. 772.
}}
}}
{{etym
{{etym
|etymtx=Grammatical information: n.<br />Meaning: [[soil]], [[earth]], [[ground]] (Ν 796 <b class="b3">πέδον-δε</b>).<br />Compounds: As 2. member in <b class="b3">δά-πεδον</b>, <b class="b3">κράσ-πεδον</b> a.o.; s. vv. and Risch IF 59, 14 f. Adject. hypostasis <b class="b3">ἔμ-πεδος</b> [[standing on the ground]], [[firm]] (ep. poet., late prose) with <b class="b3">ἐμπεδ-όω</b> [[to confirm]], [[to consider inviolable]] (Att. etc.); bahuvrihi w. [[α]] copul. <b class="b3">ἄ-πεδος</b> [[flat]] (Hdt., Th., X.); as 1. member a.o. in <b class="b3">πεδο-βάμων</b> [[walking the earth]] (A.). Adverbs <b class="b3">πεδ-όσε</b>, <b class="b3">-όθεν</b>, <b class="b3">-οι</b> (ep. poet.).<br />Derivatives: Besides with <b class="b3">ιο-</b>suffix [[πεδίον]] n. [[plain]], [[plane]], [[field]] (Il.) with many derivv.: 1. <b class="b3">πεδι-άς</b>, <b class="b3">-άδος</b> f. [[flat]], [[level]], [[on the plain]] (Pi., IA.); 2. <b class="b3">πεδι-εινός</b>, also <b class="b3">πεδ-εινός</b>, <b class="b3">-ϊνός</b>, [[flat]], [[level]] (IA.; after [[αἰπεινός]], resp. [[πυκινός]] a.o.); 3. <b class="b3">πεδι-ακός</b> [[belonging to the plain]], pl. [[inhabitant of the plain country of Attica]] (Lys. Fr. 238 S., Arist., pap.); 4. <b class="b3">πεδι-εῖς</b> m. pl. <b class="b2">id.</b> (Plu., D. L., Bosshardt 74); 5. <b class="b3">πεδι-άσιος</b> [[on the plain]] (Str., Dsc.; prob. after [[Φλειάσιος]] a.o.); 6. <b class="b3">πεδι-ασι-μαῖος</b> = [[campester]] (gloss.); 7. <b class="b3">πεδι-ώδης</b> [[flat]] (sch.); 8. <b class="b3">Πεδι-ώ</b> f. [[goddess of the plain]] (Hera; Sicily. -- Cypr. [[πεδίϳα]] f. [[plain]] (cf. Bechtel Dial. 1, 423); after [[χώρα]], [[γῆ]]?<br />Origin: IE [Indo-European] [790] <b class="b2">*ped-</b> [[foot]]<br />Etymology: Old inherited word, identical with Hitt. [[pedan]] [[place]], [[position]], Umbr. <b class="b2">peřum</b> [[bottom]], as well as with Arm. [[het]], <b class="b2">-oy</b> [[track]], OWNo. [[fet]] n. [[pace]], Skt. <b class="b2">padá-</b> n. [[pace]], [[step]], [[footstep]], Av. <b class="b2">pađa-</b> n. [[trace]]: IE <b class="b2">*pedo-m</b> n. Orig. meaning [[trace]], [[bottom]], from the word for [[foot]], s. [[πούς]] w. lit.
|etymtx=Grammatical information: n.<br />Meaning: [[soil]], [[earth]], [[ground]] (Ν 796 [[πέδονδε]]).<br />Compounds: As 2. member in [[δάπεδον]], [[κράσπεδον]] a.o.; s. vv. and Risch IF 59, 14 f. Adject. hypostasis [[ἔμπεδος]] [[standing on the ground]], [[firm]] (ep. poet., late prose) with [[ἐμπεδόω]] to [[confirm]], to [[consider inviolable]] (Att. etc.); bahuvrihi w. [[α]] copul. [[ἄπεδος]] [[flat]] (Hdt., Th., X.); as 1. member a.o. in [[πεδοβάμων]] [[walking the earth]] (A.). Adverbs [[πεδόσε]], [[πεδόθεν]], <b class="b3">-οι</b> (ep. poet.).<br />Derivatives: Besides with ιο- suffix [[πεδίον]] n. [[plain]], [[plane]], [[field]] (Il.) with many derivv.: 1. [[πεδιάς]], -άδος f. [[flat]], [[level]], [[on the plain]] (Pi., IA.); 2. [[πεδιεινός]], also [[πεδεινός]], [[πεδεϊνός]], [[flat]], [[level]] (IA.; after [[αἰπεινός]], resp. [[πυκινός]] a.o.); 3. [[πεδιακός]] [[belonging to the plain]], pl. [[inhabitant of the plain country of Attica]] (Lys. Fr. 238 S., Arist., pap.); 4. [[πεδιεῖς]] m. pl. [[id.]] (Plu., D. L., Bosshardt 74); 5. [[πεδιάσιος]] [[on the plain]] (Str., Dsc.; prob. after [[Φλειάσιος]] a.o.); 6. [[πεδιασιμαῖος]] = [[campester]] (gloss.); 7. [[πεδιώδης]] [[flat]] (sch.); 8. [[Πεδιώ]] f. [[goddess of the plain]] (Hera; Sicily. -- Cypr. πεδίϳα f. [[plain]] (cf. Bechtel Dial. 1, 423); after [[χώρα]], [[γῆ]]?<br />Origin: IE [Indo-European] [790] <b class="b2">*ped-</b> [[foot]]<br />Etymology: Old inherited word, identical with Hitt. [[pedan]] [[place]], [[position]], Umbr. [[peřum]] [[bottom]], as well as with Arm. [[het]], -oy [[track]], OWNo. [[fet]] n. [[pace]], Skt. padá- n. [[pace]], [[step]], [[footstep]], Av. pađa- n. [[trace]]: IE <b class="b2">*pedo-m</b> n. Orig. meaning [[trace]], [[bottom]], from the word for [[foot]], s. [[πούς]] w. lit.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[πέδον]], ου, τό, [[πούς]]<br /><b class="num">1.</b> the [[ground]], [[earth]], Hhymn., [[attic]]; πέδῳ [[πεσεῖν]] to [[fall]] on the [[ground]], to [[earth]], Aesch.; so, ῥίπτειν πέδῳ Eur.<br /><b class="num">2.</b> = [[πεδίον]], Soph., Ar.
|mdlsjtxt=[[πέδον]], ου, τό, [[πούς]]<br /><b class="num">1.</b> the [[ground]], [[earth]], Hhymn., Attic; πέδῳ [[πεσεῖν]] to [[fall]] on the [[ground]], to [[earth]], Aesch.; so, ῥίπτειν πέδῳ Eur.<br /><b class="num">2.</b> = [[πεδίον]], Soph., Ar.
}}
}}
{{FriskDe
{{FriskDe
|ftr='''πέδον''': {pédon}<br />'''Grammar''': n.<br />'''Meaning''': ‘Fuß-, Erdboden, Boden’ (ep. poet. seit Ν 796 [[πέδονδε]]).<br />'''Composita''' : Als Hinterglied in [[δάπεδον]], [[κράσπεδον]] u.a.; s. dd. und Risch IF 59, 14 f. Adjekt. Hypostase [[ἔμπεδος]] ‘auf dem Erd. boden befindlich, fest’ (ep. poet., sp. Prosa) mit [[ἐμπεδόω]] [[befestigen]], [[unverbrüchlich halten]] (att. usw.); Bahnvrihi m. α copul. [[ἄπεδος]] [[eben]] (Hdt., Th., X.); als Vorderglied u.a. in [[πεδοβάμων]] [[auf dem Erdboden gehend]] (A. in lyr.). Adverbia [[πεδόσε]], -όθεν, -οι (ep. poet.).<br />'''Derivative''': Daneben mit ιο-Suffix [[πεδίον]] n. [[Fläche]], [[Ebene]], [[Feld]] (seit Il.) mit mehreren Ableitungen: 1. [[πεδιάς]], -άδος f. [[flach]], [[eben]], [[auf der Ebene befindlich]] (Pi., ion. att.); 2. [[πεδιεινός]], auch [[πεδεινός]], -ϊνός, [[flach]], [[eben]] (ion. att.; nach [[αἰπεινός]], bzw. [[πυκινός]] u.a.); 3. [[πεδιακός]] [[zur Ebene gehörig]], pl. [[Bewohner des Flachlandes von Attika]] (Lys. ''Fr''. 238 S., Arist., Pap.); 4. [[πεδιεῖς]] m. pl. ib. (Plu., D. L., Bosshardt 74); 5. [[πεδιάσιος]] [[auf der Ebene befindlich]] (Str., Dsk.; wohl nach [[Φλειάσιος]] u.a.); 6. [[πεδιασιμαῖος]] = ''campester'' (Gloss.); 7. [[πεδιώδης]] [[flach]] (Sch.); 8. [[Πεδιώ]] f. [[Göttin der Ebene]] (Hera; Sizilien). — Kypr. πεδί''j''α f. [[Ebene]] (vgl. Bechtel Dial. 1, 423); nach [[χώρα]], γῆ?<br />'''Etymology''' : Altes Erbwort, mit heth. ''pedan'' [[Platz]], [[Stelle]], umbr. ''peřum'' [[Boden]], ebensowie mit arm. ''het'', -''oy'' [[Fußspur]], awno. ''fet ''n. [[Schritt]], aind.''padá''- n. [[Schritt]], [[Tritt]], [[Fußstapfe]], aw. ''paδa''- n. [[Spur]] uridentisch: idg. *''pedo''-''m'' n. Urspr. Bed. [[Fußspur]], [[Fußboden]], vom Wort für [[Fuß]], s. [[πούς]] m. Lit.<br />'''Page''' 2,485-486
|ftr='''πέδον''': {pédon}<br />'''Grammar''': n.<br />'''Meaning''': ‘Fuß-, Erdboden, Boden’ (ep. poet. seit Ν 796 [[πέδονδε]]).<br />'''Composita''': Als Hinterglied in [[δάπεδον]], [[κράσπεδον]] u.a.; s. dd. und Risch IF 59, 14 f. Adjekt. Hypostase [[ἔμπεδος]] ‘auf dem Erd. boden befindlich, fest’ (ep. poet., sp. Prosa) mit [[ἐμπεδόω]] [[befestigen]], [[unverbrüchlich halten]] (att. usw.); Bahnvrihi m. α copul. [[ἄπεδος]] [[eben]] (Hdt., Th., X.); als Vorderglied u.a. in [[πεδοβάμων]] [[auf dem Erdboden gehend]] (A. in lyr.). Adverbia [[πεδόσε]], -όθεν, -οι (ep. poet.).<br />'''Derivative''': Daneben mit ιο-Suffix [[πεδίον]] n. [[Fläche]], [[Ebene]], [[Feld]] (seit Il.) mit mehreren Ableitungen: 1. [[πεδιάς]], -άδος f. [[flach]], [[eben]], [[auf der Ebene befindlich]] (Pi., ion. att.); 2. [[πεδιεινός]], auch [[πεδεινός]], -ϊνός, [[flach]], [[eben]] (ion. att.; nach [[αἰπεινός]], bzw. [[πυκινός]] u.a.); 3. [[πεδιακός]] [[zur Ebene gehörig]], pl. [[Bewohner des Flachlandes von Attika]] (Lys. ''Fr''. 238 S., Arist., Pap.); 4. [[πεδιεῖς]] m. pl. ib. (Plu., D. L., Bosshardt 74); 5. [[πεδιάσιος]] [[auf der Ebene befindlich]] (Str., Dsk.; wohl nach [[Φλειάσιος]] u.a.); 6. [[πεδιασιμαῖος]] = ''campester'' (Gloss.); 7. [[πεδιώδης]] [[flach]] (Sch.); 8. [[Πεδιώ]] f. [[Göttin der Ebene]] (Hera; Sizilien). — Kypr. πεδί''j''α f. [[Ebene]] (vgl. Bechtel Dial. 1, 423); nach [[χώρα]], γῆ?<br />'''Etymology''': Altes Erbwort, mit heth. ''pedan'' [[Platz]], [[Stelle]], umbr. ''peřum'' [[Boden]], ebensowie mit arm. ''het'', -''oy'' [[Fußspur]], awno. ''fet ''n. [[Schritt]], aind.''padá''- n. [[Schritt]], [[Tritt]], [[Fußstapfe]], aw. ''paδa''- n. [[Spur]] uridentisch: idg. *''pedo''-''m'' n. Urspr. Bed. [[Fußspur]], [[Fußboden]], vom Wort für [[Fuß]], s. [[πούς]] m. Lit.<br />'''Page''' 2,485-486
}}
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[country]], [[land]]
|woodrun=[[country]], [[land]]
}}
{{mantoulidis
|mantxt=(=[[ἔδαφος]], [[τόπος]]). Ἀπό ρίζα πεδ- τοῦ [[πούς]], ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.
}}
}}

Latest revision as of 21:43, 29 October 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πέδον Medium diacritics: πέδον Low diacritics: πέδον Capitals: ΠΕΔΟΝ
Transliteration A: pédon Transliteration B: pedon Transliteration C: pedon Beta Code: pe/don

English (LSJ)

τό, (πούς)
A ground, earth, first in h.Cer.455 (πέδονδε is used in Hom.): freq. in later Poetry, Pi.O.10.46, P.1.28, etc.; χθονὸς πέδον A.Pr.1; γῆς πέδον Ar.Nu.573 (lyr.); πέδον κελεύθου στρωννύναι A.Ag. 909.
2 of a particular site, especially of sacred ground (poet. and used only in sg.), Ζηνὸς εὐθαλὲς πέδον, of Nemea, B.8.5; Κρισαῖον πέδον S. El.730; Αλοξίου πέδον A.Ch. 1036; Παλλάδος κλεινὸν πέδον, i.e. the Acropolis, Ar.Pl.772; ἁγνὸν ἐς Θήβης πέδον Eub. 10, cf. 66; πέδον c. gen. loci periphrasis for the place itself, Εὐρώπης πέδον A.Pr.734; Λήμνου. S.Ph. 1464 (anap.), etc.
3 with a Prep., νεύειν ἐς πέδον Id.Ant.441; πρὸς πέδῳ βαλεῖν, κεῖσθαι, A.Fr.183, S.OT180 (lyr.).
4 πέδῳ = on the ground, to earth, h. Cer. 455; πεσόντος αἵματος πέδῳ A.Ch.48 (lyr.), cf. Eu.263 (lyr.), 479, S.El.747; ῥίπτειν πέδῳ E.IA39 (anap.), cf. Or. 1433, 1440 (both lyr.); πέδῳ σκήψασα A.Pr.749; πέδοι should perhaps be read for πέδῳ in Trag., as also for πέδον in the phrases πέδον πατεῖν, πέδον πατεῖσθαι, A.Ag. 1357, Ch.643 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 541] τό, der Boden, Erdboden, das Land; τὸ κύκλῳ πέδον, Pind. Ol. 11, 48; ἐν Αἴτνας κορυφαῖς καὶ πέδῳ, P. 1, 28; Tragg. oft, πέδον κελεύθου στρωννύναι πετάσμασιν, Aesch. Ag. 883; ἰὸς ἐκ φρονημάτων πέδῳ πεσών, Eum. 457; auch πέδον πατεῖν, zu Boden treten, Ag. 1330, vgl. τὸ μὴ θέμις γὰρ οὐ λὰξ πέδον πατούμενον, Ch. 643, nieder in den Staub getreten; πίπτοντες πέδῳ, Soph. El. 737 (vgl. ῥίπτεις πέδῳ πεύκην Eur. I. A. 39); wie πεδίον zur Umschreibung gebraucht, πέρσαι τὸ Δαρδάνου πέδον, Phil. 69; vgl. Eur. Hel. 2. 57; auch die Ebene, Soph. El. 720 u. einzeln bei Sp.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
seul. sg.
1 sol, terre : πρὸς πέδῳ κεῖσθαι SOPH être étendu à terre ; πεσόντος αἵματος πέδῳ ESCHL le sang étant tombé à terre ; ῥίπτειν πέδῳ EUR jeter à terre;
2 terre, pays : Παλλάδος πέδον SOPH la plaine de Pallas, càd l'Attique ; Κρισαῖον πέδον SOPH ou Λοξίου πέδον ESCHL la plaine de Krisa ou d'Apollon Loxias, càd la plaine de Delphes ; contrée.
Étymologie: R. Πεδ, marcher ; cf. πούς, th. ποδ-.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πέδον -ου, τό [~ πούς] bodem, grond;; πρὸς πέδῳ = op de grond Soph. OT 180; νεύουσαν ἐς πέδον κάρα het hoofd naar de grond gericht Soph. Ant. 441; speciaal van gewijde grond. Παλλάδος πέδον de grond van Pallas (Acropolis) Aristoph. Pl. 772.

Russian (Dvoretsky)

πέδον: τό (только sing.)
1 почва, земля (ῥίπτειν πέδῳ Eur.): χθονὸς τηλουρὸν π. Aesch. отдаленная часть земли;
2 равнина: Λοξίου π. Aesch. равнина Аполлона Локсия и Κρισαῖον π. Soph. Крисейская равнина, т. е. равнина Дельф;
3 страна, область, край (Εὐρώπης Aesch.; Λήμνου Soph.).

English (Slater)

πέδον plain τὸ δὲ κύκλῳ πέδον ἔθηκε δόρπου λύσιν (O. 10.46) οἶον Αἴτνας ἐν μελαμφύλλοις δέδεται κορυφαῖς καὶ πέδῳ (P. 1.28) ἢ πόντου κενέωσιν λτ;γτ; ἂμ πέδον (Pae. 9.16)

Greek Monolingual

τὸ, Α
1. το έδαφος, η γη
2. (στη δοτ. ως επίρρ.) πέδῳ
στο έδαφος, καταγής
3. φρ. α) «Ζηνὸς εὐθαλὲς πέδον» — η Νεμέα
β) «Παλλάδος κλεινὸν πέδον» — η Αθήνα και ιδίως η Ακρόπολη
γ) «Λήμνου πέδον» — η Λήμνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. πέδον ανάγεται στην απαθή βαθμίδα της ΙΕ ρίζας ped- «πόδι» (βλ. λ. πους) και έχει τη σημ. «αυτό πάνω στο οποίο τοποθετείται το πόδι, το έδαφος». Η λ. αντιστοιχεί με: αρχ. ινδ. pada- «βήμα, ίχνος», αβεστ. paδa-, χεττιτ. pedan «τόπος, θέση», αρμεν. het- «ίχνος βήματος», λιθουαν. peda, καθώς και με το σύνθ. λατ. oppidum «πόλη, τόπος»].

Greek Monotonic

πέδον: -ου, τό (πούς
1. έδαφος, γη, σε Ομηρ. Ύμν., Αττ.· πέδῳ πεσεῖν, πέφτω πάνω στο έδαφος, στη γη, σε Αισχύλ.· ομοίως, ῥίπτειν πέδῳ, σε Ευρ.
2. = πεδίον, σε Σοφ., Αριστοφ.

Greek (Liddell-Scott)

πέδον: -ου, τό, (ἴδε ποὺς) τὸ ἔδαφος, ἡ γῆ, πρῶτον ἐν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 455 (πέδονδε ὅμως εἶναι ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ.)· ἀκολούθως συχν. παρὰ Πινδ. καὶ τοῖς Ἀττ. ποιηταῖς, ἀνθ’ οὗ παρὰ πεζογράφοις κεῖται πεδίον, καὶ ὁ μόνος ἐν χρήσει τύπος ἐν τῷ πληθ., ἴδε Elmsl. εἰς Εὐρ. Βάκχ. 585· χθονὸς π. Αἰσχύλ. Πρ. 1· κελεύθου στρωννύναι ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 909. 2) περὶ ἰδιαιτέρας τινὸς πεδιάδος (πρβλ. πεδίον Ι. 2), Κρισαῖον πέδον, παρὰ τοὺς Δελφούς, Σοφ. Ἠλ. 730· καλούμενον Λοξίου π. ὑπὸ τοῦ Αἰσχύλ. ἐν Χο. 1036· ἐπὶ τῆς πεδιάδος τῆς Ἀττικῆς, Παλλάδος κλεινὸν π. Ἀριστοφ. Πλ. 772· ἁγνὸν ἐς Θήβης π. Εὔβουλος ἐν «Ἀντιόπῃ» 2, πρβλ. τὸν αὐτ. ἐν «Μυσοῖς» 1· καὶ πέδον μετὰ γεν. τόπου συχν. εὕρηται ὡς περίφρασις αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος τοῦ τόπου, Εὐρώπης π. Αἰσχύλ. Πρ. 734· Λήμνου Σοφ. Φιλ. 1464, κτλ. 3) μετὰ προθ., νεύειν ἐς π. Σοφ. Ἀντ. 441· πρὸς πέδῳ βαλεῖν, κεῖσθαι Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 182, Σοφ. Ο. Τ. 180 - ἀκολούθως μόνον πέδῳ, πεσόντος αἵματος πέδῳ, κατὰ γῆς, εἰς τὸ ἔδαφος, Αἰσχύλ. Χο. 48 (πρβλ. Εὐμ. 263. 479), Σοφ. Ἠλ. 747· οὕτω, ῥίπτειν πέδῳ Εὐρ. Ι. Α. 39, πρβλ. Ὀρ. 1433, 1439· ἀλλὰ πιθαν. διορθωτέον πέδοι ἀντὶ πέδῳ ἐν πᾶσι τούτοις τοῖς χωρίοις ὡς καὶ ἀντὶ τοῦ πέδον ἐν ταῖς φράσεσι, πέδον πατεῖν, πέδον πατεῖσθαι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1357, Χο. 643· ἴδε Δινδ. εἰς Αἰσχύλ. Προμ. 749· - πρβλ. πεδόθεν, πέδονδε, πεδόσε.

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: soil, earth, ground (Ν 796 πέδονδε).
Compounds: As 2. member in δάπεδον, κράσπεδον a.o.; s. vv. and Risch IF 59, 14 f. Adject. hypostasis ἔμπεδος standing on the ground, firm (ep. poet., late prose) with ἐμπεδόω to confirm, to consider inviolable (Att. etc.); bahuvrihi w. α copul. ἄπεδος flat (Hdt., Th., X.); as 1. member a.o. in πεδοβάμων walking the earth (A.). Adverbs πεδόσε, πεδόθεν, -οι (ep. poet.).
Derivatives: Besides with ιο- suffix πεδίον n. plain, plane, field (Il.) with many derivv.: 1. πεδιάς, -άδος f. flat, level, on the plain (Pi., IA.); 2. πεδιεινός, also πεδεινός, πεδεϊνός, flat, level (IA.; after αἰπεινός, resp. πυκινός a.o.); 3. πεδιακός belonging to the plain, pl. inhabitant of the plain country of Attica (Lys. Fr. 238 S., Arist., pap.); 4. πεδιεῖς m. pl. id. (Plu., D. L., Bosshardt 74); 5. πεδιάσιος on the plain (Str., Dsc.; prob. after Φλειάσιος a.o.); 6. πεδιασιμαῖος = campester (gloss.); 7. πεδιώδης flat (sch.); 8. Πεδιώ f. goddess of the plain (Hera; Sicily. -- Cypr. πεδίϳα f. plain (cf. Bechtel Dial. 1, 423); after χώρα, γῆ?
Origin: IE [Indo-European] [790] *ped- foot
Etymology: Old inherited word, identical with Hitt. pedan place, position, Umbr. peřum bottom, as well as with Arm. het, -oy track, OWNo. fet n. pace, Skt. padá- n. pace, step, footstep, Av. pađa- n. trace: IE *pedo-m n. Orig. meaning trace, bottom, from the word for foot, s. πούς w. lit.

Middle Liddell

πέδον, ου, τό, πούς
1. the ground, earth, Hhymn., Attic; πέδῳ πεσεῖν to fall on the ground, to earth, Aesch.; so, ῥίπτειν πέδῳ Eur.
2. = πεδίον, Soph., Ar.

Frisk Etymology German

πέδον: {pédon}
Grammar: n.
Meaning: ‘Fuß-, Erdboden, Boden’ (ep. poet. seit Ν 796 πέδονδε).
Composita: Als Hinterglied in δάπεδον, κράσπεδον u.a.; s. dd. und Risch IF 59, 14 f. Adjekt. Hypostase ἔμπεδος ‘auf dem Erd. boden befindlich, fest’ (ep. poet., sp. Prosa) mit ἐμπεδόω befestigen, unverbrüchlich halten (att. usw.); Bahnvrihi m. α copul. ἄπεδος eben (Hdt., Th., X.); als Vorderglied u.a. in πεδοβάμων auf dem Erdboden gehend (A. in lyr.). Adverbia πεδόσε, -όθεν, -οι (ep. poet.).
Derivative: Daneben mit ιο-Suffix πεδίον n. Fläche, Ebene, Feld (seit Il.) mit mehreren Ableitungen: 1. πεδιάς, -άδος f. flach, eben, auf der Ebene befindlich (Pi., ion. att.); 2. πεδιεινός, auch πεδεινός, -ϊνός, flach, eben (ion. att.; nach αἰπεινός, bzw. πυκινός u.a.); 3. πεδιακός zur Ebene gehörig, pl. Bewohner des Flachlandes von Attika (Lys. Fr. 238 S., Arist., Pap.); 4. πεδιεῖς m. pl. ib. (Plu., D. L., Bosshardt 74); 5. πεδιάσιος auf der Ebene befindlich (Str., Dsk.; wohl nach Φλειάσιος u.a.); 6. πεδιασιμαῖος = campester (Gloss.); 7. πεδιώδης flach (Sch.); 8. Πεδιώ f. Göttin der Ebene (Hera; Sizilien). — Kypr. πεδίjα f. Ebene (vgl. Bechtel Dial. 1, 423); nach χώρα, γῆ?
Etymology: Altes Erbwort, mit heth. pedan Platz, Stelle, umbr. peřum Boden, ebensowie mit arm. het, -oy Fußspur, awno. fet n. Schritt, aind.padá- n. Schritt, Tritt, Fußstapfe, aw. paδa- n. Spur uridentisch: idg. *pedo-m n. Urspr. Bed. Fußspur, Fußboden, vom Wort für Fuß, s. πούς m. Lit.
Page 2,485-486

English (Woodhouse)

country, land

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)

Mantoulidis Etymological

(=ἔδαφος, τόπος). Ἀπό ρίζα πεδ- τοῦ πούς, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.