σκορπίζω

English (LSJ)

A fut. -ιῶ LXX Jb.39.15:—scatter, disperse, Ion. word, Hecat.366J. (Pass.); elsewhere only in later writers, LXX 2 Ki.22.15, al., Str.4.4.6, Ev.Matt.12.30, Dsc.4.134, Philum.Ven.12.2; ἐσκορπισμέναι μύξαι CPHerm.7ii 18 (iii A.D.).
2 disintegrate, reduce to powder, Zos.Alch.p.177 B.
3 dissipate, τὸν πατρικὸν βίον Cat.Cod.Astr.2.162.

German (Pape)

[Seite 904] zerstreuen, auseinanderwerfen, -jagen, nach einigen Gramm. ion., nach andern macedonisch, s. Lob. Phryn. 218; schon aus Hecat. angeführt, aber Sp. häufiger, nach Alexander dem Großen; ἐσκορπίσθησαν, Plut. Timol. 4; Luc. asin. 32.

French (Bailly abrégé)

ao. Pass. inf. σκορπισθῆναι;
disperser comme avec l'engin σκορπίος.
NT: disperser (en gén.), éparpiller ; distribuer ; dissiper

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σκορπίζω [σκορπίος] met acc., act. ( caus. ) uiteen doen gaan, verstrooien, verspreiden, uiteendrijven; pass., intrans. zich verspreiden, uit elkaar gaan;. ἐσκορπίσθησαν φοβηθέντες verschrikt verspreidden zij zich Plut. Tim. 4.2.

Russian (Dvoretsky)

σκορπίζω:
1 рассеивать, разбрасывать (ξύλα χαμαί Luc.): ἐσκορπίσθησαν φοβηθέντες Plut. они разбежались в страхе;
2 растрачивать, расточать NT.

Greek (Liddell-Scott)

σκορπίζω: μέλλ. -ίσω, διασκορπίζω, διαχέω, ἀπομακρύνω, ἀκριβῶς ὡς τὸ σκεδάννυμι, Ἰων. λέξ. ἐν χρήσει παρὰ τῷ Ἑκαταίῳ (Ἀποσπ. 371), πρβλ. Φρύνιχ. 218, Λοβέκ.· ἀλλ’ ἀλλαχοῦ μόνον παρὰ μεταγεν., οἷον Στράβ. 198, Ἑβδ. καὶ Καιν. Διαθ.

Spanish

esparcir, hacer una aspersión, separar, dispersar

English (Strong)

apparently from the same as σκορπίος (through the idea of penetrating); to dissipate, i.e. (figuratively) put to flight, waste, be liberal: disperse abroad, scatter (abroad).

English (Thayer)

1st aorist ἐσκορπισα; 1st aorist passive ἐσκορπίσθην; (probably from the root, skarp, 'to cut asunder,' 'cut to pieces'; akin is σκορπίος; cf. Latin scalpere, scrobs, etc.; Fick 1:240; 3:811, etc.)); to scatter: ὁ λύκος σκορπίζει τά πρόβατα, ὁ μήν συνάγων μετ' ἐμοῦ σκορπίζει, συνάγει τούς ἐσκορπισμενους τό ὄργανον (i. e. a trumpet), Artemidorus Daldianus, oneir. 1,56 at the beginning); τινα, in the passive, of those who, routed or terror stricken or driven by some other impulse, fly in every direction: followed by εἰς with the accusative of place, Winer's Grammar, 516 (481)) (φοβηθέντες ἐκορπισθησαν, Plutarch, Timol. 4; add, Josephus, Antiquities 6,6, 3). equivalent to to scatter abroad (what others may collect for themselves), of one dispensing blessings liberally: Winer's Grammar, 469 (437)). (According to Phrynichus the word was used by Hecataeus; it was also used — in addition to the writings already cited — by Strabo 4, p. 198; Lucian, asin. 32; Aelian v. h. 13,45 (here διεσκορπίζω (edited by Hercher); λόγους (cf. Latin spargere rumores), Josephus, Antiquities 16,1, 2); cf. Lob. ad Phryn., p. 218; (Winer's Grammar, 22; 92 (87)); the Sept. for הֵפִיץ, σκεδάννυμι.) (Compare: διασκορπίζομαι.)

Greek Monolingual

ΝΑ, και σκροπίζω Ν
1. διαλύω ένα σύνολο στα μέρη που το συγκροτούν και τά πετώ εδώ και εκεί, σκορπώ, διασκορπίζω, διασπείρω (α. «να μάσω τα μπουλούκια μου που τά 'χω σκορπισμένα», δημ. τραγούδι
β. «τοὺς δ' ὄρνεις ἐπιστάντας τὰ μὲν ἐσθίειν τὰ δὲ σκορπίζειν», Στράβ.)
2. μτφ. δαπανώ αλόγιστα και άσκοπα, κατασπαταλώ («σκόρπισε όλη την πατρική περιουσία στα γλέντια»)
νεοελλ.
1. κομματιάζω, σπάζω («ο Ρώκριτος... σωπαίνει και το λαγούτο σκόρπισεν εις εκατό κομμάτια», Ερωτόκρ.)
2. (αμτβ.) α) διαλύομαι, διασκορπίζομαι («ελάτε να σκορπίσουμε, μπουλούκια να γενούμε», δημ. τραγούδι)
β) συντρίβομαι σε τεμάχια, γίνομαι κομμάτια
γ) χάνω τη συνοχή μου
3. μτφ. διαχέω, εκπέμπω, αναδίδω (α. «τα λουλούδια που έφερες σκόρπισαν ένα γλυκό άρωμα στο δωμάτιο» β. «το βιολί σκόρπισε ήχους γλυκούς σε όλη την αίθουσα» γ. «ίσκιο βαρύν εσκόρπισε θανάτου η εμορφιά σου», Γρυπ.)
αρχ.
μεταβάλλω κάτι σε σκόνη, κονιορτοποιώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. σκορπίος με σημ. «είδος καταπέλτη, πολεμικής μηχανής για εκτόξευση βελών» (βλ. λ. σκορπιός). Ο νεοελλ. τ. σκορπώ < ἐσκόρπισα, αόρ. του σκορπίζω κατά το σχήμα ἐχάλασα: χαλώ].

Greek Monotonic

σκορπίζω: μέλ. -ίσω, σκορπίζω, διασκορπίζω, διαχωρίζω, σε Στράβ., Κ.Δ. (αμφίβ. προέλ.).

Middle Liddell

σκορπίζω,
to scatter, disperse, Strab., NTest. [deriv. uncertain]

Chinese

原文音譯：skorp⋯zw 士可而披索
詞類次數：動詞（5）
原文字根：散播 相當於： （פּוּץ‎ / פָּצַץ‎） （פָּזַר‎） （פָּרַד‎）
字義溯源：分散，趕散，散布，驅散，消散，施捨；源自（σκορπίος）*=蠍子，播毒液）
出現次數：總共（5）；太（1）；路（1）；約（2）；林後（1）
譯字彙編：
1） 分散的（2） 太12:30； 路11:23；
2） 你們⋯分散（1） 約16:32；
3） 趕散（1） 約10:12；
4） 『他施捨（1） 林後9:9

Mantoulidis Etymological

Ἀπό τό σκορπίος (=σκορπιός, πολεμική μηχανή γιά ἐκτόξευση βελῶν).

Léxico de magia

1 esparcir sésamo λέγε ταῦτα σκορπίζων σήσαμον recita esto mientras esparces sésamo P LXX 19 2 ref. a líquidos hacer una aspersión χολὴν αἴγειαν μετὰ ὕδατος μεταμείξας σκόρπισον mezcla hiel de cabra con agua y haz una aspersión P VII 153 2 separar, dispersar ref. a Tifón ἐπικαλοῦμαί σε ... ὁ φιλῶν ταραχὰς καὶ μισῶν εὐσταθείας καὶ σκορπίζων τὰς νεφέλας ἀπ' ἀλλήλων te invoco a ti, el que ama el desorden y odia la estabilidad, el que dispersa las nubes P XII 369