καθόλου

English (LSJ)

Adv.
A on the whole, in general, = καθ' ὅλου (as it should perhaps be written), Epist.Philipp. ap. D.18.77; καθόλου γράφειν, opp. κατὰ μέρος, Plb.3.32.8; καθόλου εἰπεῖν Arist.Top.156a13, Plu.2.397c, etc.; οἱ καθόλου λόγοι = general statements, opp. οἱ ἐπὶ μέρους, Arist.EN1107a30 (but in Roman times, accounts kept by the central government, = Lat. summae rationes, OGI715.3 (Alexandria), D.C.79.21, etc.); τοῦτο γάρ ἐστι καθόλου μᾶλλον = too general, Arist.Pol.1265a31, cf. GA748a8; ἡ τῶν καθόλου πραγμάτων σύνταξις = general history, Plb.1.4.2; τὸ καθόλου D.S.1.77, Plu. 2.569f; τὸ καθόλου τῆς μοχθηρίας, opp. τὸ πρὸς ἡμᾶς, ib.468e; οὐδ' οὗτος ἀποφαίνει καθόλου τὸ καταλειφθέν the whole amount left, D.27.43; ἐν τῷ καθόλου = in general, speaking generally, Ath.1.30e, Arr.Epict.1.8.8, al.
2 in the Logic of Arist., of terms, τὸ καθόλου = general, opp. τὸ καθ' ἕκαστον (singular), λέγω δὲ καθόλου μὲν ὃ ἐπὶ πλειόνων πέφυκε κατηγορεῖσθαι, καθ' ἕκαστον δὲ ὃ μή Int.17a39, cf. Metaph.1023b29; opp. τὸ κατὰ μέρος, Rh.1357b1, al.; hence, τὰ καθόλου = universal truths, ἡ μὲν γὰρ ποίησις μᾶλλον τὰ καθόλου, ἡ δ' ἱστορία τὰ καθ' ἕκαστον λέγει = poetry tends to give general truths while history gives particular facts Po.1451b7; = γνῶμαι, ib.1450b12; esp. commensurate predicate, ὃ ἂν κατὰ παντός τε ὑπάρχῃ καὶ καθ' αὑτὸ καὶ ᾗ αὐτό APo.73b26; as adjective, of propositions, λόγος καθόλου a universal statement, opp. ἐν μέρει, κατὰ μέρος (particular), ἀδιόριστος (infinite), APr.24a17 sq.; of inference, ἡ καθόλου ἀπόδειξις universal proof, opp. κατὰ μέρος, APo.85a13; hence, as predicate, καθόλου εἰσὶν [αἱ ἀρχαί] Metaph.1003a7; as adverb, καθόλου ἀποφαίνεσθαι ἐπὶ τοῦ καθόλου Int.17b5, al.
3 completely, entirely, Plb.1.20.2; οὐδὲ καθόλου μακρὸν πλοῖον = no warships at all, ib.13, cf. LXXDa.3.50, al.; μηδὲ τέχνην εἶναι τὸ καθόλου τοῦ πείθειν Phld.Rh.1.327S. (Written κατὰ ὅλου Pl.Men.77a.)

German (Pape)

[Seite 1288] d. i. καθ' ὅλου, wie es auch z. B. Dem. 18, 77 Plat. Men. 77 a, l. d., u. sonst geschrieben wird, bes. seit Arist. gewöhnlich, im Ganzen, im Allgemeinen, Xen. de re equ. 8, 1; τὸ καθόλου, Arist. Eth. 1, 6, 1, der ἡ καθόλου ἀπόδειξις der κατὰ μέρος entggstzt, Analyt. prior. 1, 1, auch int Gegensatz von καθ' ἕκαστα es gebraucht u. oft vrbdt καθόλου εἰπεῖν. Auch Pol., καθόλου γράφειν τὰς πράξεις, Gegensatz κατὰ μέρος, 3, 32, 8, öfter; ἡ καθ. πραγμάτων σύνταξις, die allgemeine Weltgeschichte; ἡ καθ. ζήτησις Plut. Pomp. 42; φονευομενον ἄνθρωπον ἢ τὸ καθόλο υ βίαιόν τι πάσχοντα D. Sic. 1, 77; a. Sp.

French (Bailly abrégé)

adv.
1 d'ensemble, en général ; τὸ καθόλου d'une manière générale, généralement ; particul. t. de philos. le général ou l'idéal;
2 au total ; absolument ; οὐ καθόλου DÉM pas du tout.
Étymologie: καθ' ὅλου.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καθόλου, ook καθ’ ὅλου, adv. in het algemeen:; οἱ καθόλου λόγοι algemene beweringen Aristot. EN 1107a30; τοῦτο δ’ ἄρ’ ἐστι καθόλου μᾶλλον dat is natuurlijk een te algemene term Aristot. Pol. 1265a31; filos. algemeen, universeel; subst.: τὸ καθόλου het algemene. helemaal, volledig:. τὸ καθόλου μή φθέγγεσθαι absoluut niet spreken NT Act. Ap. 4.18.

Russian (Dvoretsky)

κᾰθόλου:
I и καθ᾽ ὁλου adv. в целом (εἰπεῖν Plut.; γράφειν Polyb.): τὸ κ. Diod. вообще; οὐ κ. Dem. вообще (совсем) не, нисколько (не); κ. μή NT отнюдь не.
II adj. indecl. (все)общий (ζήτησις Plut.): πρότασις ἢ κ. ἢ ἐν μέρει (sc. ἐστίν) Arst. положение бывает или общим или частным; λέγω κ. τὸ παντὶ ἢ μηδενὶ ὑπάρχειν Arst. общим я называю причастность всему (в утвердительных положениях) или ничему (в отрицательных положениях); ἡ τῶν κ. πραγμάτων σύνταξις Polyb. всеобщая история; ἡ κ. ἀπόδειξις Arst. общее доказательство.

Greek (Liddell-Scott)

καθόλου: ὡς ἐπίρρ., ὡς πρὸς τὸ ὅλον, «ἐν γένει», γενικῶς, ἀντὶ καθ’ ὅλου, ὡς φέρεται παρὰ συγγραφεῦσι πρὸ τοῦ Ἀριστ. (π.χ. Φίλιππ. παρὰ Δημ. 251. 3)· καθ. γράφειν, ἀντίθετον τῷ κατὰ μέρος, Πολύβ. 3. 32, 8· καθ. εἰπεῖν Πλούτ. 2. 397C, κτλ.· οὕτω, τὸ καθόλου Διόδ. 1. 77, Πλούτ. 2) συχνὸν ἐν τῇ Λογικῇ τοῦ Ἀριστ., τὸ καθόλου, κοινὸν ὄνομα, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ καθ’ ἕκαστον (ἰδιαίτερον)· λέγω δὲ καθ. μὲν ὃ ἐπὶ πλειόνων πέφυκε κατηγορεῖσθαι, καθ’ ἕκαστον δὲ τὸ μὴ περὶ Ἑρμην. 7, 1, πρβλ. Μετὰ τὰ Φυσ. 4. 26, 2· ὡσαύτως, καθολικόν, γενικόν, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τό, τὰ κατὰ μέρος (μερικόν), Ρητ. 1. 2, 15, κ. ἀλλ.· πρότασις καθόλου, γενική, Ἀναλυτ. Πρότ. 1.1, 2, κἑξ.· ἡ καθ. ἀπόδειξις, γενικὴ ἀπόδειξις, Ἀναλυτ. Ὕστ. 3. 24, 1· γενικῶς, ἐν χρήσει ὡς κατηγορούμενον, ὅπως τὰ ἐπίθ., καθ. εἰσὶν αἱ ἀρχαὶ Μετὰ τὰ Φυσ. 2. 6, 7, κἑξ.· τοῦτο γάρ ἐστι καθ. μᾶλλον Πολιτικ. 2. 6, 8· οἱ καθ. λόγοι, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ οἱ ἐπὶ μέρους, Ἠθ. Ν. 2. 7, 1, κτλ.· - οὕτως, ἡ τῶν καθ. πραγμάτων σύνταξις, γενική, παγκόσμιος ἱστορία, Πολύβ. 1. 4, 2, πρβλ. 3. 32, 8· ἡ καθ. προσῳδία ἢ ἡ καθόλου (ἐξυπ. προσῳδία), ὡσαύτως, ἡ καθολικὴ προσῳδία, ὄνομα ἔργου τινὸς Ἡρῳδιανοῦ περὶ τόνων, συχνάκις μνημονευόμενον ὑπὸ τῶν γραμματικῶν, ἐπιτομὴ τοῦ ὁποίου εἶναι τὸ περὶ τόνων σύγγραμμα τοῦ Ἀρκαδίου ἢ Θεοδοσίου. - Ἐκκλ., ἡ καθόλου ἐκκλησία = ἡ καθολικὴ ἐκκλησία Σῳζομ. 1341Α, Κύριλλ. Ἀλ. 100C. ΙΙ. οὐ καθόλου, οὐδόλως, «καθόλου», ὡς λέγομεν νῦν ἐπὶ ἀρνήσεως, ne omnino quidem, Δημ. 827. 9· οὐδὲ καθ. Πολύβ. 1. 20, 2.

English (Strong)

from κατά and ὅλος; on the whole, i.e. entirely: at all.

English (Thayer)

(i. e. καθ' ὅλου (as it is written in authors before Aristotle (Liddell and Scott))), adverb, wholly, entirely, at all: Xenophon, Plato, Demosthenes, Aristotle, and following.)

Greek Monolingual

(AM καθόλου)
επίρρ.
1. γενικά, εν γένει, συνολικά («καθόλου εἰπεῖν»)
2. (σε αρνητική πρότ. ή σε αρνητικές απαντήσεις) διόλου, ουδόλως, ουδαμώς (α. «απόψε δεν κοιμήθηκα καθόλου» β. «είσαι ευχαριστημένος;» «καθόλου» γ. «οὐδὲ καθόλου μακρὸν πλοῖον», Πολ.)
νεοελλ.
1. (σε ερωτήσεις) λίγο, κάπως («μέ θυμήθηκες καθόλου;»)
2. (έναρθρο) τα καθόλου
τα γενικά
μσν.
(σε θετ. πρότ.) εντελώς, πλήρως
αρχ.
1. (στη λογική) το γενικό, σε αντιδιαστολή με το «καθ' έκαστον», με το ειδικό («λέγω δὲ καθόλου μὲν ὃ ἐπὶ πλειόνων πέφυκε κατηγορεῖσθαι, καθ' ἕκαστον δὲ τὸ μή», Αριστοτ.)
2. (έναρθρο) α) ὁ καθόλου
γενικός, συνολικός, καθολικός
β) τὰ καθόλου
οι γενικές αλήθειες
3. (με το άρθρο τὸ) «τὸ καθόλου» — αντί του απλού καθόλου («τὸ καθόλου μη φθέγγεσθαι», ΚΔ)
4. φρ. α) «ἡ τῶν καθόλου πραγμάτων τάξις» — η παγκόσμια ιστορία, Πολ.
β) «ἡ καθόλου ἐκκλησία» — η παγκόσμια χριστιανική εκκλησία, Σωζόμ.
γ) «Ἡ καθόλου προσῳδία» ή απλὼς «Η καθόλου» — τίτλος έργου του Ηρωδιανού περί τόνων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. φρ. «καθ' ὅλου» (ενν. μέρους) < κατά + γεν. εν. του ουδ. γένους του ποσοδείκτη ὅλος- -η -ον. Η αρχικὴ σημασία ήταν «γενικά, στο σύνολο, εντελώς», εξελίχθηκε όμως στην αντίθετή της «ουδόλως, ουδαμώς»].

Greek Monotonic

καθόλου: (ὅλος), ως επίρρ., εν γένει, γενικά, αντί καθ' ὅλου, σε Αριστ. κ.λπ.· οὐ καθόλου, ουδόλως, καθόλου, σε Δημ.

Middle Liddell

ὅλος
as adv. on the whole, in general, for καθ' ὅλου, Arist., etc.; οὐ καθόλου, not at all, Dem.

Chinese

原文音譯：kaqÒlou 卡特-哦魯
詞類次數：副詞（1）
原文字根：向下-全部 相當於： （בִּלְתִּי‎）
字義溯源：全然地，完全地，完整地，徹底地，總；由（κατά / καθεῖς / καθημέραν / κατακύπτω）*=下，按照）與（ὅλος）*=整個）組成
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 總（1） 徒4:18