ἁγιάζω

English (LSJ)

= ἁγίζω, LXX Ge.2.3,al., Ph.2.238:—Pass., ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου Ev.Matt.6.9.

Spanish (DGE)

• Prosodia: [ᾰ-]
1 de víctimas, ofrendas y objetos designar como puro, santo y apto para el culto, consagrar, dedicar, santificar πᾶν πρωτοτόκον LXX Ex.13.2, καὶ χρίσεις αὐτὸ ὥστε ἁγιάσαι αὐτό LXX Ex.29.36, τὸ δῶρον Eu.Matt.23.19, cf. 1Ep.Ti.4.5
•santificar, bendecir τὸν χρυσόν Eu.Matt.23.17, de agua πνεῦμα θεοῦ ... ἐπιπολάζει ἐπάνω τῶν ὑδάτων καὶ ἁγιάζει αὐτά Cat.Cod.Astr.7.178.1, cf. 27
•de campos, recintos τὸν ἀγρόν LXX Le.27.18, τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου LXX Ex.29.44, ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς τὸ μέσον τῆς αὐλῆς LXX 3Re.8.64
•en los lexicógrafos ἁγιάσει· διαφυλάξει Hsch., ἁγιάσατε· προευτρεπίσατε Sud., Fr.Lex.II
•de pers. consagrar, santificar frec. de sacerdotes οἱ ἱερεῖς ... ἁγιασθήτωσαν LXX Ex.19.22, ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων ὑμᾶς LXX Ex.31.13, τὸν λαόν LXX Io.7.13, Ez.46.20, cf. LXX Nu.6.12, de Cristo Ep.Hebr.9.13, del alma ὅλην δι' ὅλων ἀκηλίδωτον ἁγιάζειν Ph.2.238, de los cristianos por el bautismo, 1Ep.Cor.6.11, de la iglesia ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ Ep.Eph.5.26, ὑπὲρ αὐτῶν (ἐγὼ) ἁγιάζω ἐμαυτόν por ellos yo me santifico (como una ofrenda) Eu.Io.17.19, cf. Gr.Nyss.Or.Catech.96.22
•en v. pas. c. prep. ser santificado, purificado ἀπὸ πάσης πονηρίας Herm.Vis.3.9.1.
2 de fiestas, rituales, días santificar, celebrar con cultos especiales ἑορτῶν πασῶν ἡγιασμένων LXX 1Es.5.51, Aq.Is.30.29, τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων LXX Ex.20.8, τὴν ἑβδόμην Ph.1.46.
3 c. ac. de la divinidad santificar, bendecir, llamar santo, proclamar santo κύριον LXX Is.8.13, κύριον δὲ τὸν Χριστὸν ἁγιάσατε 1Ep.Petr.3.15, τὸ ὄνομά μου LXX Is.29.23, Ez.36.23, Eu.Matt.6.9, Eu.Luc.11.2, en la liturgia de Mitra ἁγίοις ἁγιασθεὶς ἁγιάσμασι ἅγιος PMag.4.522
•de forma interiorizada ἁγίασον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ Eu.Io.17.17, cf. Nonn.Par.Eu.Io.17.17, ἐν πνεύματι ἁγίῳ Ep.Rom.15.16, cf. Clem.Al.Strom.4.23.148
•prob. entonar el trisagio ἁγιάσατε· κηρύξατε Sud., Fr.Lex.II.
• Etimología: Cf. ἅζομαι.

German (Pape)

[Seite 14] (ἅγιος), heiligen, weihen, reinigen, N.T.; Pass. verehrt werden, Sp., wie N.T.; bei Dion. H. 7, 2 τὰ ἡγιασμένα, Opfer; ἁγιάζειν μνήμην Ep. ad. 716 (App. 339).

French (Bailly abrégé)

1 sanctifier, consacrer comme saint, consacrer ; SEPT mettre à part comme consacré à Dieu;
2 souiller.
Étymologie: ἅγιος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ἁγιάζω ἅγιος aor. pass. ἡγιάσθην; perf. med.-pass. ἡγίασμαι, heilig maken, heiligen, wijden; van zaken en personen; chr.:; κύριον δὲ τὸν Χριστὸν ἁγιάσατε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν heiligt in uw hart Christus als de Heer NT 1 Pet. 3.15; pass.:; ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου laat uw naam geheiligd worden (uw naam worde geheiligd) NT Mt. 6.9; pass. ook heilig worden:; ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι laat de heilige nog heiliger worden NT Apoc. 22.11; subst. ptc. perf. pass. οἱ ἡγιασμένοι de geheiligden (d.w.z. de christenen).

Russian (Dvoretsky)

ἁγιάζω: освящать (μνήμην Anth.; τι и τινά NT).

English (Abbott-Smith)

ἁγιάζω, Hellenistic form of ἁγίζω (< ἅγιος),
to make holy, consecrate, sanctify; [in LXX chiefly for קדשׁ pi., hi.;]
1.to dedicate, separate, set apart for God; of things: Mt 23:17,19, II Ti 2:21; of persons: Christ, Jo 10:36, 17:19.
2.to purify, make conformable in character to such dedication: forensically, to free from guilt, I Co 6:11, Eph 5:26, He 2:11, 10:10, 14, 29, 13:12; internally, by actual sanctification of life, Jo 17:17, 19, Ac 20:32, 26:18, Ro 15:16, I Co 1:2, 7:14, I Th 5:23, Re 22:11; of a nonbeliever influenced by marriage with a Christian, I Co 7:14.
3.In the intermediate sense of ceremonial or levitical purification:
(a)of things, II Ti 2:21;
(b)of persons, He 9:13.
4.to treat as holy: Mt 6:9, Lk 11:2, I Pe 3:16 (Cremer, 53, 602; MM, VGT, s.v.). †

English (Strong)

from ἅγιος; to make holy, i.e. (ceremonially) purify or consecrate; (mentally) to venerate: hallow, be holy, sanctify.

English (Thayer)

1st aorist ἡγίασα; passive (present ἁγιάζομαι; perfect ἡγίασμαι; 1st aorist ἡγιάσθην; a word for which the Greeks use ἁγίζειν, but very frequent in Biblical (as equivalent to קִדַשׁ, הִקְדִישׁ) and ecclesiastical writings; "to make ἅγιον, render or declare sacred or holy, consecrate". Hence, it denotes:
1. to render or acknowledge to be venerable, to hallow: τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, τόν Χριστόν, R G Θεόν). Since the stamp of sacredness passes over from the holiness of God to whatever has any connection with God, ἁγιάζειν denotes
2. to separate from things profane and dedicate to God, to consecrate and so render inviolable;
a. things (πᾶν πρωτότοκον, τά ἀρσενικά, ἡμέραν, οἶκον, τόν χρυσόν, τό δῶρον, σκεῦος, ἁγιάσαι Christ, i. e. to have selected him for his service (cf. ἀφορίζειν, ἐξ αὐτῶν ἡγίασε, καί πρός αὐτόν ἤγγισεν, of his selection of men for the priesthood); ἁγιάζω signifies
3. to purify (ἀπό τῶν ἀκαθαρσιῶν is added in to cleanse externally (πρός τήν τῆς σαρκός καθαρότητα), to purify levitically: to purify by expiation, free from the guilt of sin: כִּפֶר, Pfleiderer, Paulinismus, p. 340ff (English translation 2:68f).
c. to purify internally by reformation of soul: ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ in the fellowship of Christ, the Holy One); ἐν πνεύματι ἁγίῳ imbued with the Holy Spirit, the divine source of holiness); L T Tr WH ἠγαπημένοις (which see)); ἡγιασμένοι (cf. ἁγιάζεσθαι is used in a peculiar sense of those who, although not Christians themselves, are yet, by marriage with a Christian, withdrawn from the contamination of heathen impiety and brought under the saving influence of the Holy Spirit displaying itself among Christians; cf. Neander at the passage.

Greek Monotonic

ἁγιάζω: μεταγεν. τύπος αντί ἁγίζω, σε Καινή Διαθήκη

Greek (Liddell-Scott)

ἁγιάζω: μεταγεν. τύπος ἀντὶ τοῦ ἁγίζω, Ἀνθ. Π. παράρτ. 339, Ἑβδ., Κ. Δ., Ἐκκλ.· - παρὰ Διον. Ἁλ. 7.72, τῶν ἁγιαζομένων, πιθαν. ἔπρεπε νὰ διορθωθῇ ἁγνιζομένων· πρβλ. περιαγνίσαντες, αὐτόθι ὀλίγον ἀνωτέρω�.

Chinese

原文音譯：¡gi£zw 哈居阿索
詞類次數：動詞（29）
原文字根：聖（化） 相當於： （קָדַשׁ‎）
字義溯源：使成聖，成聖，成為聖潔，獻身，奉獻，純化，分別出來，分別為聖，聖潔，尊為聖；源自（ἅγιος）=神聖的）；而 （ἅγιος）出自（ἀγοραῖος）Y*=敬畏）。凡神所造的，都因著神的話和人的祈求成聖（ 提前4:4,5）；主耶穌用真理（主的話）使門徒成聖（ 約17:17,19）；主用水藉著話把教會洗淨，使教會成聖（ 弗5:26）；保羅藉著聖靈使獻上的人成聖（ 羅15:16）；保羅也願神親自使信徒成聖（ 帖前5:23）；我們靠著主的獻上他的身體，為我們流血，得以成聖（ 來10:10; 13:12）
同源字：1） （ἁγιάζω / ἀνασῴζω）使成聖 2） （ἁγιασμός）成聖 3） （ἅγιος）神聖事物 4） （ἅγιος）神聖的 5） （ἁγιότης）神聖 6） （ἁγιωσύνη）神聖 7） （ἁγνεία）純潔 8） （ἁγνίζω）使純潔 9） （ἁγνισμός）純化 10） （ἁγνός）純潔的 11） （ἁγνότης）純淨 12） （ἁγνῶς）純淨地
出現次數：總共（28）；太（3）；路（1）；約（4）；徒（2）；羅（1）；林前（4）；弗（1）；帖前（1）；提前（1）；提後（1）；來（7）；彼前（1）；啓（1）
譯字彙編：
1） 成聖（8） 約17:19； 羅15:16； 弗5:26； 帖前5:23； 提後2:21； 來9:13； 來10:29； 來13:12；
2） 成聖了（2） 林前7:14； 林前7:14；
3） 使⋯成聖的（2） 太23:17； 太23:19；
4） 成聖的人（2） 徒20:32； 徒26:18；
5） 當被尊為聖（2） 太6:9； 路11:2；
6） 分別為聖（2） 約10:36； 約17:19；
7） 求你⋯成聖（1） 約17:17；
8） 叫他⋯成聖（1） 啓22:11；
9） 成聖的（1） 來10:14；
10） 尊⋯為聖（1） 彼前3:15；
11） 就成聖了（1） 提前4:5；
12） （被）成聖（1） 林前1:2；
13） 已經成聖（1） 林前6:11；
14） 使人成聖的（1） 來2:11；
15） 被成聖的（1） 來2:11；
16） 得以成聖（1） 來10:10

Léxico de magia

1 consagrar al mago ἁγίοις ἁγιασθεὶς ἁγιάσμασι consagrado por medio de sagrados ritos de purificación P IV 522 2 santificar en v. pas. καλῶ ἐπὶ βοηθείᾳ μου, ὅσοι ἀγωνίσμασιν ἡγιάσθησαν invoco en mi ayuda a cuentos fueron santificados en combates C 23 18 3 llamar, considerar santo el nombre o la voluntad de Dios, en pap. crist. ἁγιασθήτω τὸ ὄνομα σου santificado sea tu nombre C 9 16 C 17 2 C 19 5 O 4 2 ἁγιασθήτω τὸ θέλημα σου santificada sea tu voluntad SM 29 14