polliceor

Latin > English

polliceor polliceri, pollicitus sum V DEP :: promise

Latin > English (Lewis & Short)

pollĭcĕor: ĭtus (
I act. form polliceres, Varr. Sat. Menip. 8, 5), 2, v. dep. a. and n. from an old prep. por or port (= Gr. πορτί, προτί, or πρός; cf. pro) and liceor.
I To hold forth, offer, promise any thing (freq. and class.; syn.: promitto, spondeo): neque minus prolixe de tuā voluntate promisi, quam eram solitus de meā polliceri, Cic. Fam. 7, 5, 1; id. Planc. 42, 101; cf.: alicui studium, id. Fam. 5, 8, 4; cf.: mirandum in modum profitentur, offerunt se, pollicentur, id. Q. Fr. 1, 2, 5: id omne tibi polliceor ac defero, id. Imp. Pomp. 24, 67: pro certo polliceor hoc vobis atque confirmo me esse perfecturum, ut, etc., id. Agr. 2, 37, 100: non modo ut ponatur, verum etiam ut inviolata maneat pollicetur, Just. 9, 2, 12.—With subj. alone, Hirt. B. G. 8, 52, 4: alicui divitias, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 359 Vahl.): hospitium et cenam, Plaut. Bacch. 2, 2, 8: plus pollicere quam ego a te postulo, id. Truc. 2, 4, 23.—With inf. pres.: modo Qui sum pollicitus ducere, Ter. And. 3, 5, 7; jusjurandum pollicitus est dare, Plaut. Most. 5, 1, 36: pollicentur obsides dare, Caes. B. C. 4, 21, 5; 6, 9, 7: benigne, Cic. Fam. 4, 13, 3: liberalissime, id. Att. 5, 13, 2.—Prov.: montes auri, to promise mountains of gold, i. e. boundless wealth, Ter. Phorm. 1, 2, 18; for which also: maria montesque, Sall. C. 23, 3.—
II Esp.
   1    Of an orator, in opening his speech, to promise, announce: quaeso ut, quid pollicitus sim, diligenter memoriae mandetis, Cic. Quint. 10, 36: docui, quod primum pollicitus sum, causam omnino, cur postularet, non fuisse, etc., id. ib. 19, 60.—
   2    Of purchasers, to bid, offer: at illic pollicitus est prior, Plaut. Merc. 2, 3, 102.—
   3    Of auspices, to forebode, promise: id assuetae sanguine et praedā aves pollicebantur, Flor. 1, 1, 7.!*? Act. collat. form pollĭcĕo, ēre, to promise (ante-class.): ne dares, ne polliceres, Varr. ap. Non. 471, 13.—
   2    polliceor, in a pass. signif.: ut aliis ob metum statuae polliceantur, Metell. Numid. ap. Prisc. p. 972 P.; Dig. 14, 1, 1: pollicita fides, Ov. F. 3, 366; Lact. Pasch. 60: pollicitus torus, Ov. H. 21, 140.—Hence, subst.: pollĭcĭ-tum, i, n., something promised, a promise, Ov. A. A. 1, 632: memores polliciti nostri, Col. 11, 3, 1.—In plur.: hanc tu pollicitis corrumpe, Ov. A. A. 1, 355: pollicitis captus, id. Am. 3, 7, 70; 2, 16, 48.

Latin > French (Gaffiot 2016)

pollĭcĕor,⁸ cĭtus sum, ērī (por et liceor), tr.,
1 proposer, offrir, promettre : nihil tibi de meis opibus pollicebar, sed de horum erga me benevolentia promittebam Cic. Planc. 101, je ne te faisais pas d’offres de services basées sur ma puissance, je te faisais des promesses basées sur la bienveillance à mon égard de ceux qui nous écoutent, cf. Cic. Fam. 7, 5, 1 ; benigne, liberalissime alicui polliceri Cic. Fam. 4, 13, 3 ; Att. 5, 13, 2, faire à qqn des offres de services bienveillantes, tout à fait généreuses ; alicui præsidium suum Cic. Fam. 15, 2, 4, promettre son appui à qqn ; alicui maria montesque Sall. C. 23, 3, promettre à qqn monts et merveilles
2 [avec inf.] pollicentur obsides dare Cæs. G. 4, 21, 5, ils promettent de donner des otages, cf. Cæs. G. 6, 9, 7 ; Ter. Haut. 724 ; Andr. 613 || [avec prop. inf. et inf. fut.] pollicens se... traditurum Cic. Ac. 2, 2, promettant qu’il remettrait... ; [inf. prés. rare pollicitust dare se... Pl. Most. 1084, il promit de donner..., cf. Her. 4, 6 ; Liv. 43, 6, 4 ; 44, 7, 5 || [avec ut ] Just. 9, 2, 12 ; [avec subj. seul.] Hirt. G. 8, 52, 4. forme active polliceres Varro Men. 41 || sens passif : Metell. Numid. d. Prisc. Gramm. 8, 17 ; Dig. 14, 1, 1, 18 ; [au part.] pollicita fides Ov. F. 3, 366, la confiance [= la réalisation] promise.

Latin > German (Georges)

polliceor, citus sum, ērī (por = pro u. liceor), sich zu etw. erbieten, sich anheischig machen, etw. zu leisten versprechen, etw. verheißen, geloben, zusagen, Ggstz. abnuo, denego (dagegen promitto = etw. erwarten lassen, zu etw. Hoffnung machen), I) im allg.: α) m. Acc. rei ohne od. mit Dat. wem? αα) ohne Dat.: hospitium et cenam, Plaut.: pretium, Ter.: navium magnam copiam ad transportandum exercitum, Caes.: publice frumentum, Caes.: frumentum ad bellum, Liv.: matrimonium suum, Suet.: pecuniam, Cic.: pecunias in rem publicam, Cic.: offerre pecuniam, fidem et pericula (Treue in gemeinschaftlicher Gefahr) poll., Tac.: imperii societatem, Iustin.: non ludos aut gladiatores, sed annuos sumptus in alimenta ingenuorum, Plin. ep.: ego vero exspectabo ea, quae polliceris, Cic. – v. lebl. Subjj., sed hoc satis est, quod prope sola historia polliceri videtur, Plin. ep.: ad hoc salubritas caeli, secessus, quies tantum salutis quantum otii pollicentur, Plin. ep. – ββ) mit Dat. wem? militibus in contione agros ex suis possessionibus, Caes.: his amicitiam regis, Iustin.: alci arma virosque ad bellum, Liv.: iis auxilium suum, Caes.: toti Italiae civitatem (das Bürgerrecht), Vell.: his interfectorum matrimonia (Ehefrauen), Iustin.: reginae nuptias, Suet.: alci suam suorumque militum operam (Dienste), Vell.: regi pacem neque abnuere neque polliceri, Sall.: Varroni pecunias in publicum, Caes.: senatui frumentum in cellam gratis, Cic.: maturum reditum patrum sancto concilio, Hor.: sestertios centenos militibus, Auct. b. Alex.: ego vero tibi profiteor atque polliceor eximium et singulare meum studium in omni genere officii, Cic.: nec polliceatur sibi aliam, quam sit expertus, victoriam, Iustin.: quicquid auctoritate, fide, constantiā possum, id omne ad hanc rem conficiendam tibi polliceor ac defero, Cic.: nemo tam divos habet faventes, crastinum ut possit sibi polliceri, sicher auf den nächsten Morgen rechnen kann, Sen. Thyest. 619 sq. – v. lebl. Subjj., ita eadem illa seu neglegentia seu malignitas principum male consultis impunitatem, recte factis nullum praemium pollicetur, Plin. pan.: etiamsi repentinus aliqui casus rem commodius agi posse polliceretur, Gell. – Sprichw., montes auri (goldene Berge), Ter. Phorm. 68: maria montesque, Sall. Cat. 23, 3. – β) m. dopp. Acc.: sese itineris periculique ducem, Sall.: regnum Aegypti pretium auxilii adversus fratrem suum, Iustin. – v. lebl. Subjj., quos labore et studio meo dignos cum splendor ipsorum tum hoc maxime pollicetur, quod etc., Plin. ep. – γ) m. de u. Abl., ohne od. mit Acc.: tibi de nostro amico placando aut etiam plane restituendo polliceor, Cic.: quoniam de aestate polliceris vel potius recipis, Cic.: nihil tibi ego tum de meis opibus pollicebar, sed de horum erga me benevolentia promittebam, Cic.: neque mehercule minus ei prolixe de tua voluntate promisi, quam erat solitus de mea polliceri, Cic.: de se multa polliceri, Iustin. – δ) m. folg. Infin.: qui sum pollicitus ducere? Ter. Andr. 613: pollicentur obsides dare, Caes. b. G. 4, 21, 5; 6, 9, 7: qui novam referre proditionem proditis polliceatur, Liv. 24, 45, 3: orationes ipse palam pro contione recitare pollicebatur, Pollio bei Sen. suas. 6, 15. – ε) m. folg. Acc. u. Infin., gew. Infin. Fut. act.: pollicetur Piso sese ad Caesarem iturum, Caes.: pollicitus est sibi eam rem curae futuram, Caes.: cum (Graeci) se et bene vivendi et copiose dicendi rationem daturos hominibus pollicerentur, Cic.: pro certo polliceor hoc vobis et confirmo me esse perfecturum, ut etc.: Cic.: Cinna in omnibus tribubus eos se distributurum pollicitus est, Vell.: gaudes, quod me venturum esse polliceor, Plin. ep.: quinque dies tibi pollicitus me rure futurum, Hor.: zugl. m. de u. Abl., de Alexandrina re causaque regia tantum habeo polliceri, me tibi absenti tuisque praesentibus cumulate satisfacturum, Cic. – selten m. Infin. Praes. act., iusiurandum pollicitus est dare se, Plaut. most. 1084: neben Infin. Fut., sine praedio relinquere se iis urbem immunesque victuros est pollicitus, Liv. 44, 7, 5: m. Infin. Praes. pass., legatos ad gentem Achaeorum mitti pollicens, Liv. 32, 19, 4. – ζ) m. folg. ut u. Konj. od. m. bl. Coniunctiv: statua non modo ut ponatur, verum etiam ut inviolata maneat pollicetur, Iustin. 9, 2, 12: saepe erat senatui pollicitus... discederet uterque ab armis exercitusque dimitteret, Hirt. b. G. 8, 52, 4. – η) m. folg. indir. Fragesatz, neque ille, quae meum tempus postularet, satis prolixe polliceretur, Cic.: erat enim (Phamea) in consulatus petitione per te mihi pollicitus, si quid opus esset, er hatte mir seine Dienste durch dich anbieten lassen, wenn ich deren benötigt wäre, Cic. – θ) absol.: cum contra fecerint, quam polliciti professique sint, Cic.: quem plane debes mittere, ut polliceris, Plin. ep.: mox ubi pollicita est, Ov.: cum aliis polliceretur, aliis minaretur, Lampr. – m. Advv., ultro poll., Cic.: bene poll., schöne Versprechungen machen, Sall.: benigne poll., gütige Versprechungen machen, Liv., alci, Cic.: liberaliter poll., freundliche V. machen, Caes.: alci liberalissime poll., Cic. – II) insbes.: a) v. Redner, im Eingang der Rede verheißen, ankündigen, quaeso, ut, quid pollicitus sim, diligenter memoriae mandetis, Cic. Quinct. 36: docui, quod primum pollicitus sum, causam omnino, cur postularet, non fuisse, Cic. Quinct. 60. – b) v. Käufer, bieten, at illic pollicitus est prior, Plaut. merc. 439. – c) v. den Vögeln bei Auspizien, für die Zukunft verheißen, id assuetae sanguine et praedā aves pollicebantur, Flor. 1, 1, 7. – / Aktive Nbf. ne polliceres, quod datum est, Varro sat. Men. 41: Passiv, nam ut aliis plerumque obvenienti magistratu ob metum statuae polliceantur (= επαγγελθῶσιν), Metell. Numid. bei Prisc. 8, 17: exercenti navem adversus eos, qui cum magistro contraxerunt, actio non pollicetur, Ulp. dig. 14, 1, 1. § 18: non dormientibus neque otiantibus, sed vigilantibus et laborantibus pollicentur praemia, Ambros. de Cain et Abel 1, 4. § 12: Partiz. Perf. Pass., pollicitus torus, Ps. Ov. her. 21, 140: pollicita fides, Ov. fast. 3, 366. Lact. pasch. v. 65. Hyg. fab. 100. – dah. subst., pollicitum, ī, n., das Versprochene, das Versprechen, die Versprechung, Ov. met. 11, 107 u.a. Colum. 11, 3, 1: Plur., Ov. am. 2, 16, 48 u.a. Sil. 15, 330. Hyg. fab. 219.

Latin > Chinese

polliceor, eris, itus sum, eri. d. 2. :: 許。約。以為然。Illud pollicitus est mihi 與吾約此。Pollicetur 彼此約。