ἐσθίω
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ' ὀλωλότων. → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own, those many who have perished, and whom Persephone hath received among the dead. | Tomb, bridal-chamber, deep-dug eternal prison where I go to find my own, whom in the greatest numbers destruction has seized and Persephone has welcomed among the dead.
English (LSJ)
(cf. ἔσθω, ἔδω, the latter of which is the radic. form, and supplies fut. and pf. of ἐσθίω), impf.
A ἤσθιον Hes.Op.147 : fut. ἔδομαι (old pres. subj. of non-thematic stem) Il.4.237, Ar.Pax1357(lyr.), etc. ; ἐδοῦμαι late, (προκατ-) Luc.Hes.7, etc. : pf. ἐδήδοκα Ar.Eq.362, X.An.4.8.20 ; opt. ἐδηδοκοίη Cratin.320 ; Ep.part. ἐδηδώς, -υῖα, Il.17.542, h.Merc.560 : plpf. ἐδηδόκειν Luc.Gall.4(v.l.):—Med., aor. 1 ἠδεσάμην (κατ-) Gal.5.752:—Pass., ἐσθίομαι Od.4.318, Thphr.HP1.12.4, Luc.Cyn.11, etc. : aor. 1 ἠδέσθην v.l. in Hp.Vict.2.54, Arist.Pr.908a29, (ἀπ-, κατ-) Pl.Com.138,35: pf. ἐδήδεσμαι (κατ-) Pl.Phd.110e, ἐδήδεμαι (ἀπ-) Arist.HA591a5 (v.l.) ; Ep. 3sg. ἐδήδοται Od.22.56.— The aor. 2 and later also the fut. are supplied by φαγ- (v. φαγεῖν); in Ion. and Hellenistic Greek the pf. is βέβρωκα βέβρωμαι, aor. Pass. ἐβρώθην; in late Greek the pres. is τρώγω:—eat, ἐσθιέμεν καὶ πινέμεν Od.2.305, 21.69 ; τὰ ἐσθίοντα ἐν στρατιᾷ the ration-strength, X.Cyr.1.6.17 : usu. c. acc., κρέα ἤσθιον Od.20.348, cf. S.Fr.671 (from a satyric drama), E.Cyc.233 : c. gen., ἐ. τινός eat of.., X.HG3.3.6, etc. ; of animals, devour, ἤσθιε δ' ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος Od.9.292 ; χρόα γῦπες ἔδονται Il.4.237, cf. Hes.Th.524, 773, Semon.9, etc. ; consume, βίοτον καὶ κτήματ' ἔδονται Od.2.123:—Pass., ἐσθίεταί μοι οἶκος my house is eaten up, I am eaten out of house and home, 4.318 ; ὅσσα τοι ἐκπέποται καὶ ἐδήδοται 22.56. 2 metaph., πάντας πῦρ ἐσθίει the fire devours all, Il.23.182 ; of an eating sore, A.Fr.253:—Pass., ὀδόντες ἐσθιόμενοι decayed teeth, Thphr.Char.19.3 ; ἐσθιόμενα eroded parts of the bowel, Hp.Epid.4.20. 3 fret, vex, ἐ. ἑαυτόν Ar.V.287 (lyr.) ; ἐ. τὴν χελύνην ὑπ' ὀργῆς to bite the lip, ib.1083 ; ἐ. καρδίαν Pythag. ap. Plu.2.12e. 4 take in one's mouth, γλῶτταν αὐλοῦ Philostr.Im.1.20.
German (Pape)
[Seite 1042] (auch ἔσθω), nur praes. u. impf.; für den gew. Gebrauch ist das fut. dazu ἔδομαι, aor. ἔφαγον, perf. ἐδήδοκα, ἐδήδεσμαι, aor. ἠδέσθην; essen, gew. von Menschen, absolut, bes. oft ἐσθιέμεν καὶ πινέμεν, od. τί, Hom. u. Folgde; auch von Thieren, fressen, Ar. Pax 31; Arist. H. A. 6, 18; u. von anderen Dingen, π ῦρ πάντας ἐσθίει, das Feuer verzehrt sie, Il. 23, 182; οἶκος ἐσθίεται, das Haus wird aufgezehrt durch Schwelgerei, Od. 4, 318; selten bei den Tragg.; in Prosa überall; übertr., ἑαυτόν, sich abhärmen, Ar. Vesp. 287; vgl. μὴ ἐσθίειν καρδίαν, Pyth. bei Plut. ed. lib. 17; beißen, anbeißen, Ael. H. A. 6, 9 u. a. Sp. – Hippocr. hat auch das med., bes. τὰ ἐσθιόμενα, scharfe, beißende Sachen.
French (Bailly abrégé)
impf. ἤσθιον, f. ἔδομαι, et réc. φάγομαι, ao.2 ἔφαγον, pf. ἐδήδοκα, pf.2 ἔδηδα, pqp. ἐδηδόκειν;
Pass. ao. ἠδέσθην, pf. ἐδήδεσμαι;
1 manger : τι, qch ; τινος, de qch ; τὰ ἐσθίοντα XÉN l’organe qui sert à manger, la bouche;
2 rar. en parl. d’animaux paître, se repaître;
3 fig. dévorer, consumer.
Étymologie: R. Ἐδ, manger, dévorer ; cf. ἔδω.
English (Autenrieth)
inf. ἐσθέμεναι, ipf. ἤσθιον, ἦσθε, aor. ἔφαγον, inf. φαγέμεν, φαγέειν, for fut. and perf., see ἔδω: eat, said of both men and animals; fig., ‘consume,’ ‘devour,’ Od. 2.75 ; πῦρ, Il. 23.182; pass., οἶκος, Od. 4.318.
Spanish
English (Abbott-Smith)
ἐσθίω, and (poet, and late prose) ἔσθω, [in LXX chiefly for אכל;]
to eat;
(a)absol.: Mt 14:20, 21 Mk 6:31, Jo 4:31, al.; ἐν τ. φαγεῖν (on this aor. form, v. M, Pr., 111), I Co 11:21; διδόναι φαγεῖν, c. dat. pers., Mk 5:43, al.; ἐ. καὶ πίνειν, Mt 6:25, 31 Lk 10:7, al.; of ordinary use of food and drink, I Co 9:4 11:22; of partaking of food at table, Mk 2:16, Lk 5:30, al.; opp. to fasting, Mt 11:18, Lk 5:33, al.; of revelling, Mt 24:49, Lk 12:45 .
(b)c. acc. rei: Mt 6:25, Mk 1:6, Jo 6:31, Ro 14:2, al.; ἄρτον (Heb. אָכַל לֶחֶם), Mt 15:2, Mk 3:20, al.; τὸν ἑαυτοῦ ἄ., II Th 3:12; ἄ. seq. παρά, gen. pers., II Th 3:8; τά seq. id., Lk 10:7; τ. πάσχα, Mt 26:17, Mk 14:12 al; τ. κυριακὸν δεῖπνον, I Co 11:20; τ. θυσίας, I Co 10:18; seq. ἐκ (= cl. part. gen.), Jo 6:26, 5o, 51, I Co 11:28; ἀπό (cf. Heb. אָכַל מִן), Mt 15:27, Mk 7:28; metaph., to devour, consume: He 10:27, Ja 5:3, Re 17:16 (cf. κατ-, συν-εσθίω) .
English (Strong)
strengthened for a primary edo (to eat); used only in certain tenses, the rest being supplied by φάγω; to eat (usually literal): devour, eat, live.
English (Thayer)
(ἔσθω) equivalent to ἐσθίω, a poetic form in use from Homer down, very rare in prose writings; from it are extant in the N. T. the participle ἔσθων in T Tr WH; (L T Tr WH); L Tr WH, (also 34 WH); the present subjunctive 2nd person plural ἔσθητε in L T Tr WH; (cf. κατεσθίω). It occurs several times in the Sept., as Alex.); ἔσθετε, Tdf. Proleg., p. 81); Buttmann, 58 (51).
Greek Monolingual
ἐσθίω (AM)
τρώγω
αρχ.
1. (για θηρία) καταβροχθίζω
2. (για φωτιά και διαβρωτική νόσο) κατατρώγω («πάντας πῡρ ἐσθίει», Αισχύλ.
«ἔλκεα ἐσθιόμενα», Ιπποκρ.)
3. φθείρω, στενοχωρώ («ἐσθίειν ἑαυτόν» — στενοχωρεί τον εαυτό του)
4. βάζω μέσα στο στόμα μου («ἐσθίω γλῶτταν αὐλοῡ», Φιλόστρ.)
5. καταξοδεύω («ἐσθίεται οἶκος» — η περιουσία κατασπαταλιέται, Ομ. Οδ.)
6. φρ. α) «ἐσθίω τὴν χελύνην» — δαγκώνω το χείλος
β) «ὀδόντες ἐσθιόμενοι» — σαπισμένα δόντια.
[ΕΤΥΜΟΛ. Τα εσθίω και έσθω είναι άλλοι τ. ενεστ. του έδω, που προήλθαν πιθ. από την αθέματη προστ. έσθι (Οδ. ρ 478) που αντιστοιχεί στο αρχ. ινδ. addhi].
Greek Monotonic
ἐσθίω: παρατ. ἤσθιον, μέλ. ἔδομαι από ἔδω, παρακ. ἐδήδοκα, Επικ. μτχ. ἐδηδώς, υπερσ. ἐδηδόκειν, σε Λουκ. — Παθ., παρακ. ἐδήδεσμαι, Επικ. γʹ ενικ. ἐδήδοται· ο αόρ. βʹ συμπληρώνεται από το φαγεῖν·
1. τρώω, Λατ. edo (πρβλ. ἔδω), σε Όμηρ. κ.λπ.· ἐσθ. τινός, τρώω από κάτι (επιμεριστική γεν.), σε Ξεν — Παθ., οἶκοςἐσθίεται, η περιουσία καταναλώνεται, η περιουσία κατατρώγεται, σε Ομήρ. Οδ.
2. μεταφ., πάντας πῦρ ἐσθίει, η φωτιά αφανίζει, ρημάζει τα πάντα, σε Ομήρ. Ιλ.· ἐσθ. ἑαυτόν, στενοχωριέμαι (όπως το Ομηρ. ὃν θυμὸν κατέδων), σε Αριστοφ.· ἐσθ. τὴν χελύνην, δαγκώνω το χείλος, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ἐσθίω: (impf. ἤσθιον, fut. ἔδομαι - поздн. φάγομαι, aor. 2 ἔφᾰγον, pf. ἐδήδοκα, pf. 2 ἔδηδα, ppf. ἐδηδόκειν; pass.: aor. ἠδέσθην, pf. ἐδήδεσμαι)
1) есть (τι Hom., Arst. и τινός Xen., Arst.): τὰ ἐσθίοντα Xen. органы еды, т. е. рот;
2) (о животных) поедать, пожирать (ὥστε λέων Hom.; αἰετὸς ἧπαρ ἤσθιεν, sc. Προμηθέως Hes.): ἐδηδοκώς Arst. наевшийся;
3) перен. пожирать, истреблять, уничтожать (πάντας πῦρ ἐσθίει Hom.); pass. быть разоряемым, гибнуть (ἐσθίεταί μοι οἶκος Hom.);
4) (тж. ἐ. τὴν χαρδίαν Pythagoras ap. Plut.) терзать, мучить: ἀνίστασο μηδ᾽ οὕτως σεαυτὸν ἔσθιε Arph. перестань так терзаться;
5) кусать: ὑπ᾽ ὀργῆς τὴν χελύνην ἐ. Arph. в гневе кусать губы.
Frisk Etymological English
ἔσθω See also: s. ἔδω.
Middle Liddell
1. to eat, Lat. edo (cf. ἔδω), Hom., etc.; ἐσθ. τινός to eat of a thing (partitive gen.), Xen.:—Pass., οἶκος ἐσθίεται the house is eaten up, we are eaten out of house and home, Od.
2. metaph., πάντας πῦρ ἐσθίει the fire devours all, Il.; ἐσθ. ἑαυτόν to vex oneself (like Homer's ὃν θυμὸν κατέδων), Ar.; ἐσθ. τὴν χελύνην to bite the lip, Ar.
Frisk Etymology German
ἐσθίω: ἔσθω
{esthíō}
Grammar: v.
Meaning: essen
See also: s. ἔδω.
Page 1,574
Chinese
原文音譯:f£gw 法哥
詞類次數:動詞(97)
原文字根:喫
字義溯源:喫*,喫飯,喫的,可喫的,請喫,去喫,喫喝。比較: (ἐσθίω / ἔσθω)=喫
同源字:1) (προσφάγιον)配著餅喫的 2) (φάγος)貪食者 3) (ἐσθίω)喫。註: (ἐσθίω)為(ἐσθίω / ἔσθω)=喫)的不定過去時式。聖經文庫將 (ἐσθίω)併入編號 (ἐσθίω / ἔσθω)內
出現次數:總共(93);太(13);可(16);路(21);約(15);徒(6);羅(3);林前(10);帖後(1);來(1);雅(1);啓(6)
譯字彙編:
1) 喫(44) 太6:25; 太14:20; 太15:37; 太25:35; 太25:42; 太26:17; 太26:26; 可3:20; 可5:43; 可6:36; 可11:14; 路6:4; 路6:4; 路8:55; 路9:13; 路12:19; 路12:22; 路12:29; 路14:1; 路14:15; 路22:15; 約4:32; 約4:33; 約6:5; 約6:26; 約6:31; 約6:51; 約6:52; 約18:28; 徒9:9; 徒10:13; 徒11:7; 徒23:12; 徒23:21; 羅14:21; 林前9:4; 林前10:7; 林前11:20; 林前11:21; 林前11:33; 帖後3:8; 啓2:7; 啓2:20; 啓19:18;
2) 喫的(5) 太12:4; 可2:26; 可8:1; 可8:2; 來13:10;
3) 喫了(4) 可2:26; 路24:43; 約6:50; 林前10:3;
4) 我⋯喫(3) 路22:11; 路22:16; 林前8:13;
5) 喫過(3) 約6:31; 約6:49; 約6:58;
6) 喫飯(3) 太15:20; 可6:31; 路7:36;
7) 我們喫(2) 太6:31; 路22:8;
8) 他們⋯喫(2) 可8:8; 路9:17;
9) 我們⋯喫(2) 林前8:8; 林前8:8;
10) 要喫(2) 雅5:3; 啓17:16;
11) 喫罷(2) 太14:16; 可6:37;
12) 我要⋯喫(1) 可14:14;
13) 喫⋯的(1) 可6:44;
14) 你們⋯喫(1) 約6:53;
15) 我⋯喫過(1) 徒10:14;
16) 我⋯喫了(1) 啓10:10;
17) 他們⋯可喫的了(1) 太15:32;
18) 他們⋯曾喫(1) 約6:23;
19) 我們⋯喫過(1) 路13:26;
20) 他⋯喫(1) 路4:2;
21) 都可喫(1) 羅14:2;
22) 你要喫的(1) 可14:12;
23) 都喫(1) 可6:42;
24) 喫麼(1) 可6:37;
25) 他們喫了(1) 太12:4;
26) 喫喝(1) 路15:23;
27) 我喫(1) 路17:8;
28) 我們就喫(1) 林前15:32;
29) 而喫(1) 羅14:23;
30) 請喫(1) 約4:31;
31) 才可以喫(1) 路17:8;
32) 去喫(1) 啓2:14
原文音譯:™sq⋯w 誒士提哦
詞類次數:動詞(65)
原文字根:喫 相當於: (אָכַל)
字義溯源:喫,喫飯,吞滅;源自(ἑδραίωμα)X*=喫),比較 (ἐσθίω)=喫; (ἐσθίω)為 (ἐσθίω / ἔσθω)的不定過去時式。約翰來了,也不喫,也不喝,人就說他是被鬼附著的( 太11:18)。人子來了,也喫,也喝,人又說他是貪食好酒的( 太11:19)。主耶穌說,我是從天上降下來生命的糧,人若喫這糧,就必永遠活著( 約6:51)。猶太人彼此爭論說,這個人怎能把他的肉,給我們喫呢( 約6:52)。聖靈對眾教會說,得勝的,我必將神樂園中生命樹的果子給他喫( 啓2:7)。似乎約翰和主耶穌的喫喝,都招來議論,然而聖靈所說這個喫,就不再有人議論了!
同源字:1) (ἐσθίω / ἔσθω)喫 2) (κατεσθίω / κατέσθω)吞喫 3) (συνεσθίω)一同喫飯參讀 (γεύομαι)同義字
出現次數:總共(66);太(11);可(12);路(12);徒(1);羅(10);林前(17);帖後(2);來(1)
譯字彙編:
1) 喫(36) 太11:18; 太11:19; 太12:1; 太15:2; 太15:27; 太24:49; 太26:26; 可1:6; 可7:2; 可7:5; 可7:28; 可14:18; 可14:22; 可14:22; 路5:33; 路6:1; 路7:33; 路7:34; 路10:7; 路12:45; 徒27:35; 羅14:6; 羅14:6; 羅14:6; 羅14:6; 林前8:10; 林前9:7; 林前9:7; 林前9:13; 林前10:18; 林前10:28; 林前11:22; 林前11:27; 林前11:28; 林前11:29; 林前11:29;
2) 喫的(6) 可14:18; 路15:16; 羅14:3; 羅14:3; 羅14:3; 羅14:3;
3) 喫飯(4) 太9:11; 可2:16; 可7:3; 可7:4;
4) 你們喫(3) 林前10:25; 林前10:27; 林前11:26;
5) 他們又喫(2) 路17:27; 路17:28;
6) 喫的人(2) 太14:21; 太15:38;
7) 你們⋯喫(2) 路5:30; 林前10:31;
8) 他⋯喫(1) 可2:16;
9) 該⋯喫(1) 林前11:34;
10) 他就⋯可喫飯(1) 帖後3:10;
11) 吞滅(1) 來10:27;
12) 你們⋯可以喫(1) 路22:30;
13) 喫了(1) 羅14:20;
14) 喫時(1) 太26:21;
15) 就喫(1) 路10:8;
16) 只喫(1) 羅14:2;
17) 他們在喫著(1) 林前8:7;
18) 他們可喫(1) 帖後3:12