εἶτα

English (LSJ)

Ion. εἶτεν (q.v., cf. ἔπειτα, -εν), Adv., used to denote the Sequence of one act or state upon another: I of Sequence in time, without any notion of Cause, then, next, πρῶτα μέν.., εἶτα.. S.El.262, cf. Pl.Phdr.251a, etc.; soon, presently, S.OT452; εἶτα τί τοῦτο; well, what then? Ar.Nu.347, Pl.Prt.309a; εἶτα.. τότε then.. after that, Ar.Eq. 1036 codd. (fort. τόδε): freq. repeated, sometimes alternating with ἔπειτα, then.., next.., then.., after that.., etc., Men.154, etc.; with πάλιν, SIG1171; εἶτ' οὖν also, Sch.Pi.O.7.68. 2 freq. with finite Verb after a part., expressing surprise or incongruity, and then, and yet, μή μοι προτείνων κέρδος εἶτ' ἀποστέρει A.Pr.777; ἆρα κλύουσα, μῆτερ, εἶτ' ἔρξεις κακῶς ; E.El.1058, cf. S.El.53, Aj. 468, 1092, 1094, X.An.1.2.25, etc.; cf. ἔπειτα 1.3. II to denote Consequence, and so, therefore, accordingly; especially in questions or exclamations to express surprise, indignation, contempt, sarcasm, and the like, and then..? and so..? κᾆτ' οὐ δέχονται λιτάς ; S.Ant. 1019, cf. OC418; εἶτ' ἐγὼ μὲν οὐ φρονῶ ; E.Andr.666; κᾆτα ποῦ' στιν ἡ δίκη; Id.Ph.548; εἶτ' ἐσίγας, Πλοῦτος ὤν ; Ar.Pl.79; εἶτ' ἄνδρα τῶν αὑτοῦ τι χρὴ προϊέναι ; Id.Nu.1214; εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε ; D.1.24, cf. Pl.Ap.28b; οὐκ οἴεσθε δεῖν χρήματα εἰσφέρειν, εἶτα θαυμάζετε.. ; D. 21.203; εἶτ' οὐκ ἐπῳδούς φασιν ἰσχύειν τινές ; Antiph. 217.15; εἶτ' οὐ περίεργόν ἐστιν ἄνθρωπος φυτόν ; Alex.141.1, etc.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): εἶτεν Milet 1(3).133.29 (V a.C.), Scymn.330, IG 7.3073.150 (Lebadea II a.C.), 5(1).1390.31 (Andania I a.C.), Ael.Dion.ε 25, considerado barbarismo por Phryn.94
• Morfología: [frec. en la crasis κᾆτα; tb. κᾶτα A.D.Coni.229.23, cf. Pl.Lg.861b (var.)]
adv.
1 c. valor temp. después, a continuación, luego
a) c. idea de sucesión o continuidad ξένος λόγῳ ... εἶ. δ' ἐγγενὴς φανήσεται Θηβαῖος S.OT 452, cf. OC 418, Ai.468, E.Alc.701, ἆρ' ἂν κλύουσα, μῆτερ, εἶτ' ἔρξαις κακῶς; ¿no me harás daño, madre, después de oírme? E.El.1058, ἄκουσον, εἶ. διάκρινον, τόδε escucha y decide luego sobre esto Ar.Eq.1036, cf. Arist.Rh.1398^a6, ἐκνεφίαι δὲ γίγνονται μετοπώρου μὲν μάλιστα, εἶτ' ἔαρος los huracanes se producen sobre todo en otoño y después en primavera Arist.Mete.365^a2, εἶ. μεγίστη τῶν (πόλεων) ἐν Ἰταλίᾳ Τάρας en enumeración de ciu., Scymn.l.c., cf. 502, IG 7.3073.150 (Lebadea II a.C.), εἶ. καλέσεις, ἐγὼ δέ σοι ὑπακούσομαι luego llamarás y yo te responderé LXX Ib.13.22, εἶ. γενομένης θλίψεως después cuando sobreviene una tribulación, Eu.Marc.4.17, reforzado c. otros adv. εἶτα πάλιν luego de nuevo Hp.Epid.7.11, οὐδ' ἐν τρισὶν ἡμέρῃσιν εἶθ' ὕστερον menos de tres días después, ni siquiera han pasado tres días Hp.Flat.12, εἶ. οὕτως διδόναι πιεῖν Hp.Int.36, cf. 42, 51, PFay.12.20 (II a.C.), εἶ. αὖτις Hp.Epid.7.1, Int.12, 33, εἶτ' αὖθις D.H.Comp.18.6, ἐμέειν ..., πίνειν ἔλαιον, εἶ. αὖθις ἐξεμέειν Aret.CA 2.5.2, cf. SD 2.13.6, εἶτ' οὖν λέγεται καὶ ἐπὶ τῶν ἐκβακχευμάτων Sch.Pi.O.7.68;
b) en correl. c. πρῶτον: πρῶτα μέν ... εἶ. primeramente ... luego S.El.262, πρῶτον ... εἶ. Th.4.58, cf. Critias B 34, S.El.53, Pl.Phdr.251a, Plb.15.25.11, IIasos 4.62 (II a.C.), I.AI 15.149, Hermog.Stat.7
•repetido ἡ γῆ καρποφορεῖ, πρῶτον χόρτον εἶ. στάχυν εἶ. ... σῖτον la tierra produce fruto, primero hierba, luego una espiga, luego grano, Eu.Marc.4.28, cf. Arr.Epict.1.15.7, πρῶτον ..., εἶτεν ..., εἶτεν Milet l.c.
•en correl. c. νῦν: γαμεῖτε νῦν, γαμεῖτε, κᾆτα θνῄσκετε E.Fr.464
•antepuesto a νῦν δέ: κᾆτα εἰ μὲν ἀπεχόμενον τῆς ἡμετέρας πόλεως ἀπέκτεινέ τις αὐτόν, ἐπαίνου ἂν ἐτύγχανε· νῦν δὲ ὅτι πάλιν ἦλθεν X.HG 7.3.10, εἶ. δειπνήσομεν, εἶ. τὸ δειλινὸν περιδινησόμεθα ἐν Λυκείῳ, νῦν δὲ ἤδη καιρός ἐστι χρίεσθαι Luc.Lex.2
•c. ordinales ὁ πρῶτος ..., ἔπειθ' ὁ δεύτερος, εἶθ' ὁ τρίτος, εἶθ' ὁ τέταρτος, εἶθ' ὁ μεταγενής Men.Fr.119, ἐν τῷ πρώτῳ μέρει ... ἐν τῷ δευτέρῳ ... ἐν τῷ τρίτῳ ... εἶ. Plb.10.44.5
•repetido en diversas correlaciones ἔπειτα ..., εἶτα ..., εἶτα ... Aristox.Harm.8.8-11, εἶτα ..., εἶτα πάλιν ..., εἶτα ... Aristox.Harm.68.20, Arist.EN 1164^a28, cf. Men.Fr.186, εἶθ' ... ἔπειθ' ... εἶτα D.H.Comp.18.11, εἶτα ..., πάλιν ..., εἶτα ICr.1.17.17.10-12 (Lebena I a.C.), εἶτεν ..., εἶτεν ..., εἶτεν ... IG 5(1).1390.31 (Andania I a.C.);
c) marcando oposición o contradicción, particularmente tras part. μή μοι προτείνων κέρδος εἶτ' ἀποστέρει tras ofrecerme un bien, no me lo quites luego A.Pr.777, μὴ γνώμας ὑποστήσας σοφὰς εἶτ' αὐτὸς ἐν θανοῦσιν ὑβριστὴς γένῃ después de haber dado sabias sentencias, no seas luego tú el insolente con los muertos S.Ai.1092, cf. 1094.
2 introd. un nuevo argumen. o demostración además εἶτα τοὺς μὲν τῆς σαρκὸς ἡμῶν πατέρας εἴχομεν παιδευτάς además teníamos a nuestros padres carnales como educadores, Ep.Hebr.12.9.
3 c. valor consecutivo según eso, en consecuencia, por lo tanto οἱ μὲν ἔφασαν ... κατακοπῆναι ὑπὸ τῶν Κιλίκων, οἱ δὲ ... οὐ δυναμένους εὑρεῖν ... τὰς ὁδοὺς εἶ. πλανωμένους ἀπολέσθαι X.An.1.2.25
•repetido y en correlación c. ἤ: ἢ τέθνηκέ τις, εἶτ' ἀποτρέχειν δεῖ μισθὸν οὐκ ἔχοντα με ἢ τέτοκε τῶν ἔνδον κυοῦσά τις λάθρᾳ, εἶτ' οὐκέτι θύουσ' ἐξαπίνης Men.Asp.216-8
•en interr. o exclamation expr. sorpresa, indignación, ironía, etc., como conclusión después de enunciar varios hechos κᾷτα τίς γαμεῖ; por lo tanto, ¿quién querrá desposaros? habla Edipo de sus hijas, S.OT 1500, εἶτ' ἐγὼ μὲν οὐ φρονῶ μισῶν τὰ μὴ δίκαια, σοὶ δ' ἔνεστι νοῦς; ¿y, entonces, no estoy cuerdo por odiar lo que no es justo y, en cambio, tú tienes razón? E.Andr.666, cf. Ph.598, IA 894, X.Oec.2.4, Ar.Pl.79, εἶτα τί τοῦτο; y eso ¿qué? Ar.Nu.347, Pl.Prt.309a, εἶτ' ἄνδρα τῶν αὑτοῦ τι χρὴ προϊέναι; ¿entonces, es preciso que un hombre pierda una parte de sus bienes? Ar.Nu.1214, εἶτ' οὐκ ἐπῳδούς φασιν ἰσχύειν τινές ¡y después de eso, hay quienes dicen que los encantadores no tienen poder! Antiph.216.15, εἶτ' οὐ περίεργόν ἐστιν ἄνθρωπος φυτόν; ¿entonces, no es el hombre una criatura complicada? Alex.145.1, εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε ...; D.1.24, cf. Pl.Ap.28b, οὐ γὰρ ἐξέρχεσθε, οὐδ' οἴεσθε δεῖν χρήματ' εἰσφέρειν. εἶ. θαυμάζετ' εἰ κακῶς τὰ πράγμαθ' ὑμῖν ἔχει; D.21.203, εἶ. συκῆς μὲν καρπὸς ἄφνω καὶ μιᾷ ὥρᾳ οὐ τελειοῦται, γνώμης δ' ἀνθρώπου καρπὸν θέλεις οὕτως δι' ὀλίγου καὶ εὐκόλως κτήσασθαι; Arr.Epict.1.15.8.
• Etimología: Comp. de εἰ q.u. y, respectivamente, del grado cero *-tm̥ y del pleno *-tem, cf. prob. av. təm ‘por eso’, lat. tam, item, germ. ðan en gót. ðande ‘mientras’, frig. tan ‘allí’, ‘entonces’.

German (Pape)

[Seite 747] darauf, hernach, sodann, eine Zeitfolge angebend, Tragg. u. in attischer Prosa; oft entsprechen sich in Aufzählungen πρῶτον – εἶτα, Soph. El. 254; Plat. Phaedr. 251 a; πρῶτον μὲν – εἶτα – εἶτα Crat. 426 d; πρῶτον μὲν – ἔπειτα – εἶτα Theaet. 194 d; vgl. Krüger zu Xen. An. 1, 3, 2 u. a. a. O. über das oft fehlende δέ. – Eine Folge drückt es auch aus, wo es ein Participium aufnimmt u. oft pleonastisch erscheint, μή μοι προτεί. νων κέρδος, εἶτ' ἀποστέρει Aesch. Prom. 779; ἐξάραντες εἶτ' ἐλαύνετε Soph. O. C. 265; μὴ γνώμας ὑποστήσας σοφὰς εἶτ' ὑβριστὴς γένῃ Ai. 1071; in Prosa, πότερον ἔχων αὐτὸ – εἶτα ἐπιθυμεῖ – ἢ οὐκ ἔχων Plat. Conv. 200 a; οὐ δυναμένους εὑρεῖν τὰς ὁδοὺς εἶτα πλανωμένους ἀπολέσθαι Xen. An. 1, 2, 25; das Particip ist gewöhnlich dann mit obgleich zu übersetzen. – In Fragen drückt es ebenfalls eine Schlußfolge aus, bes. wenn das unerwartet Eintretende, Auffallende oder der Mangel einer vernünftigen Gedankenfolge angedeutet werden soll, dah. bes. in unwilligen u. ironischen Fragen, itane? itane vero? ei wirklich? so? κᾆθ' οἱ κάκιστοι πάρος τοὐμοῦ πόθου προὔθεντο τὴν τυραννίδα; Soph. O. C. 419, u. doch? in der That? Bes. häufig bei Ar. u. Plat., εἶτα τί τοῦτο; Ar. Nub. 346 Plat. Prot. 309 a, was weiter? was macht denn das aus? – Häufig ist die Krasis κᾆτα, = καὶ εἶτα. Vgl. ἔπειτα.

French (Bailly abrégé)

adv.
ensuite, puis :
1 avec simple idée de temps et de succession πρῶτον μὲν… εἶτα…, εἶτα d'abord…, puis… puis;
2 pour marquer une opposition ou une contradiction μ’ ἐξάραντες εἶτ’ ἐλαύνετε SOPH vous m'avez d'abord éloigné de ce lieu pour me chasser ensuite ; pour marquer l'étonnement, l'indignation, l'ironie, etc. εἶτ’ οὐκ αἰσχύνεσθε ; DÉM et après cela, vous n’avez pas honte ?
Étymologie: DELG εἰ, -τα.

Russian (Dvoretsky)

εἶτα: adv. потом, затем, далее, после (πρῶτον μὲν … εἶ. Thuc., Soph., Dem., Arst., Plut.): κᾆτ᾽ (= καὶ εἶ.) οὐ δέχονται λιτὰς ἔτι θεοί Soph. к тому же боги уже не внемлют молитвам; εἶ. τί (τοῦτο); Arph. ну и что же дальше?; εἶτ᾽ ἐσίγας; Arph. и ты все же молчал?; εἶτ᾽ οὐκ αἰσχύνεσθε; Dem. и вам после этого не стыдно?

Greek (Liddell-Scott)

εἶτα: Ἰων. εἶτεν (πρβλ. ἔπειτα, -εν), Ἐπίρρ. δηλοῦν τὴν ἀκολουθίαν πράξεως ἢ καταστάσεως: 1) ἐπὶ ἁπλῆς χρονικῆς ἀκολουθίας ἄνευ αἰτιολογίας τινός, ἀκολούθως, μετὰ ταῦτα, ἔπειτα, Λατ. deinde, πρῶτα μὲν τὰ μητρὸς..., εἶτα δώμασιν ἐν τοῖς ἐμαυτῆς Σοφ. Ἠλ. 260, Πλάτ., κτλ.· μετ’ ὀλίγον, εἶτα δ’ ἐγγενὴς φανήσεται Θηβαῖος Σοφ. Ο. Τ. 452· εἶτα τί τοῦτο; ἔπειτα, τί μὲ τοῦτο; Ἀριστοφ. Νεφ. 347, Πλάτ. Πρωτ. 309Α· ὦ τάν, ἄκουσον, εἶτα διάκρινον τότε Ἀριστοφ. Ἱππ. 1036· - συχνάκις ἐπαναλαμβάνεται, ἐνίοτε μάλιστα, ἐναλλὰξ μετὰ τοῦ ἔπειτα, ἐξώλης ἀπόλοιθ’ ὅστις ποτὲ ὁ πρῶτος ἦν γήμας, ἔπειθ’ ὁ δεύτερος, εἶθ’ ὁ τρίτος, εἶθ’ ὁ τέταρτος, εἶθ’ ὁ μεταγενὴς Μένανδρ. ἐν «Ἐμπιπρασκομένῃ» 1, ἐν Ἀδήλ. 17, κτλ. 2) τὸ εἶτα, συχνάκις εὕρηται μετὰ παρεμφατικοῦ ῥήματος προηγουμένης μετοχ., ἔνθα ἡ μετοχὴ δύναται νὰ τραπῇ εἰς παρεμφατικὸν ῥῆμα καὶ τὸ εἶτα νὰ ἑρμηνευθῇ: καὶ ἔπειτα..., δηλουμένης οὕτω δυσπιστίας τινός, μή μοι προτείνων κέρδος εἶτ’ ἀποστέρει Αἰσχύλ. Πρ. 777· ἆρα κλύουσα, μῆτερ, εἶτ’ ἔρξεις κακῶς; Εὐρ. Ἠλ. 1058· πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 52, Αἴ. 460, 1092, 1094, Ξεν. Ἀν. 1. 2, 5, κτλ.· πρβλ. ἔπειτα Ι. 3. ΙΙ. ἐπὶ ἐρωτήσεων ἢ ἀναφωνήσεων πρὸς δήλωσιν ἐκπλήξεως ἀγανακτήσεως, περιφρονήσεως, σαρκασμοῦ καὶ τῶν ὁμοίων, καὶ λοιπόν...; καὶ τότε...; κᾆτ’ οὐ δέχονται λιτάς; Σοφ. Ἀντ. 1019. πρβλ. Ο. Κ. 418· εἶτ’ ἐγὼ μὲν φρονῶ; Εὐρ. Ἀνδρ. 666· κᾆτα ποὖστιν ἡ δίκη; ὁ αὐτ. Φοίν. 548· εἶτ’ ἐσίγας, Πλοῦτος ὢν Ἀριστοφ. Πλ. 79· εἶτ’ ἄνδρα τῶν αὑτοῦ τι χρὴ προϊέναι ὁ αὐτ. Νεφ. 1214· εἶτ’ οὐκ αἰσχύνεσθε; Δημ. 16. 11· οὐ γὰρ οἴεσθε δεῖν χρήματα εἰσφέρειν, εἶτα θαυμάζετε...; ὁ αὐτ. 579. 27· εἶτ’ οὐκ ἐπωδούς φασιν ἰσχύειν τινές; Ἀντιφάν. ἐν «Φιλοθηβαίῳ» 1. 15· εἶτ’ οὐ περίεργόν ἐστιν ἄνθρωπος φυτόν; Ἄλεξις ἐν «Μανδραγοριζομένῃ» 1, κτλ.

English (Strong)

of uncertain affinity; a particle of succession (in time or logical enumeration), then, moreover: after that(-ward), furthermore, then. See also ἔπειτα.

English (Thayer)

(εἶτεν) a very rare (Ionic) form for εἶτα (which see): T WH. (Cf. Kuenen et Cobet, Nov. Test. etc. praef., p. xxxiii.; Lob. Phryn., p. 124, also Pathol. Gr. Element. 2:155; Stephanus' Thesaurus under the word εἶτεν, also under the word ἔπειτεν.)

Greek Monolingual

(AM εἶτα, Α και ιων. τ. εἶτεν)
έπειτα, ύστερα, μετά απ' αυτά
μσν.
(με το και ως σύνδ.) έτσι και
αρχ.
1. αμέσως τώρα, μετά από λίγο
2. (σε λογική ακολουθία σε ερώτηση ή αναφώνηση, οπότε εκφράζει απορία, έκπληξη, περιφρόνηση, αγανάκτηση κ.λπ.) και λοιπόν; και τότε;
3. (σε χρονική ακολουθία με παρεμφατικό ρήμα και μετοχή που προηγείται του ρήματος για να δηλωθεί δυσπιστία) και έπειτα» («μή μοι προτείνων κέρδος εἶτ' ἀποστέρει», Αισχ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ει + επιρρηματική κατάλ. -τα, τε(ν)].

Greek Monotonic

εἶτα: επίρρ.,
I. λέγεται για να δείξει χρονική ακολουθία, μετά, έπειτα, Λατ. deinde, πρῶτα μὲν..., εἶτα..., σε Σοφ., Πλάτ. κ.λπ.· σύντομα, εντός ολίγου, στη στιγμή, αμέσως, σε Σοφ.
II. λέγεται για να δείξει αποτέλεσμα· κι έτσι, έπειτα, γι' αυτό, ανάλογα, συνεπώς, ιδίως χρησιμοποιείται σε ερωτήσεις ή αναφωνήσεις που εκφράζουν απορία, έκπληξη ή σαρκασμό· κι έπειτα...; και λοιπόν...; κᾆτ' οὐ δέχονται λιτάς; σε Σοφ.· εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε; σε Δημ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: adv.
Meaning: then, thereupon.
Other forms: Ion. Mess. Boeot. εἶτεν; also ἔπ-ειτα, Ion. dor. ἔπ-ειτε(ν)
Origin: IE [Indo-European] [281] *e(i)- dem. pronoun
Etymology: From εἰ (s. v.) and an adverbial element -τα, -τε(ν); no cognates outside Greek; cf. Schwyzer 629.

Middle Liddell

I. to denote Sequence of time, then, next, Lat. deinde, πρῶτα μὲν…, εἶτα…, Soph., Plat., etc.: soon, presently, Soph.
II. to denote Consequence, and so, then, therefore, accordingly, especially in questions or exclamations to express surprise or sarcasm, and then… ? and so… ? κᾆτ' οὐ δέχονται λιτάς; Soph.; εἴτ' οὐκ αἰσχύνεσθε; Dem.

Frisk Etymology German

εἶτα: {eĩta}
Forms: ion. mess. böot. εἶτεν; auch ἔπειτα, ion. dor. ἔπειτε(ν)
Meaning: dann, darauf.
Etymology: Aus εἰ (s. d.) und einem adverbialen Element -τα, -τε(ν); ohne sichere außergriech. Anknüpfung; vgl. Schwyzer 629.
Page 1,472

Chinese

原文音譯：eŒta 誒他
詞類次數：副詞（16）
原文字根：其後
字義溯源：屆時*，而且，然後，隨後，再後，及至，再者，再，又
同源字：1） （εἶτα）屆時 2） （ἔπειτα）其後 3） （μετέπειτα）其後
出現次數：總共（15）；可（4）；路（1）；約（3）；林前（3）；提前（2）；來（1）；雅（1）
譯字彙編：
1） 然後（6） 約19:27； 約20:27； 林前15:5； 提前2:13； 提前3:10； 雅1:15；
2） 隨後（3） 可8:25； 路8:12； 約13:5；
3） 再後（2） 林前15:7； 林前15:24；
4） 再者（1） 來12:9；
5） 後（1） 可4:28；
6） 及至（1） 可4:17；
7） 再（1） 可4:28

English (Woodhouse)

then, thereupon, after that, after this