ὄπισθεν
English (LSJ)
in Ion. (Hdt.4.72, al., SIG46.65 (Halic., v B. C.), etc.) and late Att. (Luc.Am. 16, etc.) ὄπισθε before a conson., as also in Poets, E.Cyc.545, IT1333: poet. also ὄπῐθεν Il.6.181, al., Pi.O.10(11).35, A.Pers.1001 (lyr.):—Adv.:
I of place, behind, at the back, opp. πρόσθε, Il.5.595; πρόσθε λέων ὄπιθεν δὲ δράκων μέσση δὲ χίμαιρα 6.181; ὄπισθεν καταλιπεῖν Od.10.209; μένειν Il.9.332, etc.; πέμψει οὖρον ὄ. Od.15.34; ὄπιθεν κομόωντες with long back-hair, Il.2.542; ὄπιθεν κομόωσαι ἔθειραι IG12(9).1179.9 (Euboea); ὄ. ἕπεσθαι, ἀκολουθεῖν, A. l. c., etc.; οἱ ὄπιθεν those who are left behind, e.g. at home, Od.11.66; but also, those who are in the rear, X.Cyr.2.2.8; εἰ τοὺς ὄ. ἐς τὸ πρόσθεν ἄξομεν shall bring the rear ranks to the front (metaph.), S.Aj. 1249; αἱ ὄ. ἁψῖδες the hinder fellies, Hdt.4.72; τὰ ὄ. the hinder parts, rear, back, Il.11.613; οἱ ὄ. ἁρμοί IG12.372.117; εἰς τοὔπισθεν back, backwards, E.Ph.1410, Pl.Sph.261b, etc.; εἰς τ. τοξεύειν, i.e. 'versis', like the Parthians, X.An.3.3.10: opp. ἐκ τοὔπισθεν Ar.Ec.482, cf. Th.7.79, X.An.4.1.6; ἐν τῷ ὄ. Pl.R. 614c, X.Cyn.9.8, etc.; ὄ. ποιήσασθαι τὸν ποταμόν place the river in his rear, Id.An.1.10.9.
2 Prep. c. gen., behind, στῆ δ' ὄπιθεν δίφροιο Il.17.468; ὄπισθε μάχης 13.536; ὄπισθε τῆς θύρης Hdt.1.9; ἔμπροσθέ τε Θερμοπυλέων καὶ ὄ. Id.7.176; ὄ. ἐμοῦ.. εἰσῄει Pl.Smp. 175a, etc.: sometimes after its case, δίφρου ὄπισθεν Il.24.15; ἴμεν φάμας ὄπισθεν follow the voice, Pi.O. 6.63; γνώμης πατρῴας πάντ' ὄ. ἑστάναι S.Ant.640; also τούτοισι δ' ὄ. ἴτω Cratin.30; πνοιαῖς ὄπιθεν Βορέα Pi.O.3.31 (s. v.l.).
II of time, after, in future, hereafter, Il.4.362, Od.2.270, 18.168, etc.; either of a thing absolutely future, or of one which follows something else, opp. αὐτίκα, Il.9.519; ὄπιθεν οὐ πολλόν Pi.O.10(11).35; πολλοῖς μησὶν ὄ. Theoc.Ep.22.8; cf. ὀπίσω II.1.
2 ἐν τοῖσι ὄ. λόγοισι in the books yet to come, in the following books, Hdt.5.22, 7.213; cf. ὀπίσω II.2: but, in Gramm., of what has gone before, Sch. Od.3.366, Hsch. s.v. Ἴωνες, Sch.Ar.Ra.1488; ὁ ὄπιθεν χρόνος the earlier time, PMasp.158.22 (vi A. D.):—for Comp. ὀπίστερος, Sup. ὀπίστατος, v. sub vocc. (Prob. from *ὄπις 'back', contained in ἀνόπιν, κατόπιν, μετόπιν, ὀπίσω.)
French (Bailly abrégé)
en poésie et en prose att. réc. ὄπισθε;
adv. et prép.
ensuite;
I. avec idée de lieu;
1 de derrière : ὄπισθεν πέμπειν οὖρον OD laisser souffler litt. envoyer le vent favorable de derrière;
2 derrière, en arrière : ὄπισθε μένειν IL, OD rester en arrière ; ὄπισθεν ποιεῖσθαι ποταμόν XÉN mettre un fleuve derrière soi, faire que le fleuve soit sur les derrières ; οἱ ὄπισθεν, ceux qui viennent derrière, les suivants XÉN ou ceux qui sont restés en arrière ; τὸ ὄπισθεν ou τὰ ὄπισθεν IL ce qui est par derrière, les parties postérieures ; ἐκ τοῦ ὄπισθεν XÉN de derrière, par derrière ; εἰς τοὔπισθεν ATT vers l'arrière, en arrière ; avec un gén. : ὄπισθεν τῆς θύρης HDT derrière la porte ; δίφρου ὄπισθεν IL derrière le char ; fig. en arrière de, pour marquer l'infériorité;
3 à la suite, ensuite : οἱ ὄπισθε λόγοι HDT les livres qui viendront après, les livres suivants;
II. avec idée de temps à la suite, ensuite en parl. de choses futures;
NT: au dos, au verso.
Étymologie: ὄπις², -θεν.
Greek (Liddell-Scott)
ὄπισθεν: παρ’ Ἴωσι καὶ μεταγεν. Ἀττικ. ὄπισθε πρὸ συμφώνου, ὡς καὶ παρὰ ποιηταῖς, Πινδ. Ο. 6. 108, Εὐρ. Κύκλ. 545, Ι. Τ. 1333, πρβλ. Λοβ. εἰς Φρύνιχ. 8. 284· ποιητ. ὡσαύτως ὄπῐθεν, Ὅμ., Πίνδ., Αἰσχύλ. Πέρσ. 1001· ὄπιθε, Ἰλ. Π. 791· - Ἐπίρρ. 1) τόπου, ὀπίσω, εἰς τὸ ὀπίσω μέρος, συχν. παρ’ Ὁμήρ. ἀντίθετον τῷ πρόσθεν, Ἰλ. Ε. 595· πρόσθε λέων ὄπιθεν δὲ δράκων μέσση δὲ χίμαιρα Ζ. 181· ὄπισθεν καταλείπειν Ὀδ. Κ. 209· μένειν Ἰλ. Ι. 332, κλ.· πέμψει δὲ τοι οὖρον ὄπισθεν Ὀδ. Ο. 34· ὄπ. ἕπεσθαι, ἀκολουθεῖν Αἰσχύλ. ἔνθ. ἀνωτ., κτλ.· οἱ ὄπιθεν, οἱ καταλειπόμενοι ὀπίσω, π. χ. ὅταν ἀποθνήσκῃ τις, Ὀδ. Λ. 66· ἀλλ’ ὡσαύτως οἱ ἐν τῇ ὀπισθοφυλακῇ, Ξεν. Κύρ. 2. 2, 8· εἰ τοὺς ὄπ. ἐς τὸ πρόσθεν ἄξομεν, θὰ φέρωμεν τοὺς ὄπισθεν τεταγμένους εἰς τὰ ἐμπρὸς (μεταφορ.), Σοφ. Αἴ. 1249· αἱ ὄπ. ἁψῖδες Ἡρόδ. 4. 72· τὰ ὄπισθεν. τὰ ὀπίσω μέρη, τὰ νῶτα, Ἰλ. Λ. 613· τὰ ὄπ. τῶν πολεμίων Ξεν. Ἀν. 3. 4, 40, κτλ. - εἰς τοὔπισθεν, πρὸς τὰ ὀπίσω, Εὐρ. Φοίν. 1410, Πλάτ., κλ.· εἰς τ. τοξεύειν, πρὸς τὰ ὀπίσω, ‘versis sagittis', ὡς οἱ Πάρθοι, Ξεν. Ἀν. 3. 3, 10· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἐκ τοὔπισθεν, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 482, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 4. 1, 6· ἐν τῷ ὄπ. Πλάτ. Πολ. 614C, Ξεν., κτλ.· - καὶ ἐδόκει αὐτοῖς ἀναπτύσσειν τὸ κέρας καὶ ποιήσασθαι ὄπισθεν τὸν ποταμόν, νὰ στραφῶσιν οὕτως ὥστε νὰ ἔχωσι τὸν ποταμὸν ὄπισθεν, ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 1. 40, 9. 2) ὡς πρόθεσις μετὰ γεν., ὀπίσω, «ἀπὸ ’πίσω», στῆ δ’ ὄπισθεν δίφροιο Ἰλ. Ρ. 468 ὄπισθε μάχης Ν. 536· τυτθὸν ὄπ. δμωὸς Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 467· ὄπισθε τῆς θύρης Ἡρόδ. 1. 9· ἔμπροσθέ τε Θερμοπυλέων καὶ ὄπ. ὁ αὐτ. 7. 176· ὄπ. ἐμοῦ .. εἰσῄει Πλάτ. Συμπ. 174Ε, κτλ.· - ἐνίοτε καὶ μετὰ τὴν πτῶσιν, δίφρου ὄπισθεν Ἰλ. Ω. 15· ἴμεν φάμας ὄπισθε, ἀκολουθεῖν τὴν φωνήν, Πινδ. Ο. 6. 108· γνώμης πατρῴας πάντ’ ὄπ. ἑστάναι Σοφ. Ἀντ. 640· - ὡσαύτως, τούτοισι δ’ ὄπ. ἴτω Κρατῖν. ἐν «Δηλιάσιν» 1. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, μετὰ ταῦτα, κατόπιν, ἐν τῷ μέλλοντι, Ἰλ. Δ. 362, Ὀδ. Β. 270., Σ. 105, Ἡσ., κλ.· ἤτοι ἐπὶ πράγματος μέλλοντος γενέσθαι ἢ ἐπὶ πράγματος ὅπερ ἀκολουθεῖ ἕτερον, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ αὐτίκα, Ἰλ. Ι. 519· ὄπιθεν οὐ πολλὸν Πινδ. Ο. 10 (11). 43· πολλοῖς μησὶν ὄπισθε κἠνιαυτοῖς Θεοκρ. Ἐπιγράμμ. 20. 8· - πρβλ. ὀπίσω ΙΙ. 1. 2) ἐν τοῖσι ὄπισθε λόγοισι, ἐν τοῖς ἑπομένοις βιβλίοις, Ἡρόδ. 5. 22., 7. 213· πρβλ. ὀπίσω ΙΙ. 2· οὕτω συχν. παρὰ τοῖς γραμμ., ἐνίοτε ἐπὶ πράγματος ὅπερ ἀκολουθεῖ, ἀλλ’ ἐνίοτε ἐπὶ πράγματος ὅπερ προηγεῖται, Buttm. Σχόλ. εἰς Ὀδ. Α. 127, Λοβ. εἰς Φρύνιχ. 11. - Περὶ τοῦ συγκρ. ὀπίστερος, ὑπερθ. ὀπίστατος, ἴδε τὰς λέξ. (Πιθ. ἐκ τοῦ ὄπις, συγγενοῦς πρὸς τὰ ἀνόπιν, κατόπιν, μετόπιν, ὀπίσω).
English (Autenrieth)
ὄπιθε (ν): from behind, behind, afterward, hereafter; w. gen., Il. 13.536.
English (Slater)
ὄπισθεν prep. c. gen., after, following of place. “ὄρσο, τέκνον, δεῦρο πάγκοινον ἐς χώραν ἴμεν φάμας ὄπισθεν (O. 6.63) ὄπισθεν δὲ κεῖμαι θρασειᾶν ἀλωπέκων ξανθὸς λέων fr. 237.
English (Strong)
from opis (regard; from ὀπτάνομαι) with enclitic of source; from the rear (as a secure aspect), i.e. at the back (adverb and preposition of place or time): after, backside, behind.
English (Thayer)
(see ὀπίσω), adverb of place, from behind, on the back, behind, after: γράφω, 3). As a preposition it is joined with the genitive (like ἔμπροσθεν, ἔξωθεν, etc. (Winer's Grammar, § 54,6; Buttmann, § 146,1)): WH marginal reading). (From Homer down; the Sept. for אַחֲרֵי, sometimes for אָחור.)
Greek Monotonic
ὄπισθεν: Ιων. και ποιητ. -θε πριν από σύμφωνο· επίσης ποιητ. ὄπῐθεν, -θε· (ὄπις)· επίρρ.
I. 1. λέγεται για τόπο, πίσω, προς τα πίσω, σε Όμηρ. κ.λπ.· οἱ ὄπισθεν, εκείνοι που έχουν εγκαταλειφθεί πίσω, σε Ομήρ. Οδ.· επίσης, τοὺς ὄπισθεν ἐς τὸ πρόσθεν ἄξομεν, θα οδηγήσουμε προς τα εμπρός αυτούς που έχουν παραταχθεί πίσω, σε Σοφ.· τὰ ὄπισθεν, οπισθοφυλακή, νώτα, σε Ομήρ. Ιλ., Ξεν.· εἰς τοὔπισθεν, πίσω, προς τα πίσω, σε Ευρ. κ.λπ.
2. ως πρόθ. με γεν., πίσω από, ὄπισθεν δίφροιο, σε Ομήρ. Ιλ.· ὄπισθε τῆς θύρης, σε Ηρόδ. κ.λπ.
II. 1. λέγεται για χρόνο, στο μέλλον, κατόπιν, έπειτα, σε Όμηρ. κ.λπ.
2. ἐν τοῖσι ὄπισθε λόγοισι, στα επόμενα βιβλία, σε Ηρόδ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: adv. and prep.
Meaning: (from) behind, back, after (Il.).
Other forms: -ε (Ion. poet.), ὄπιθε(ν) (Il.)
Compounds: Many compp., e.g. ὀπισθό-δομος m. backmost hall of the temple of Athena (Att.; Risch IF 59, 251); on ὀπισθέναρ s. θέναρ; many details in Schwyzer-Debrunner 540. As 2. member a.o. in μετ-όπισ-θε(ν) id. (Il.).
Derivatives: ὀπίσθ-ιος (IA.), -ίδιος (Sophr., Call., AP) situated in the back; compar. forms ὀπίστατος (Θ 342,Λ 178; for *ὀπίσθ-ατος?, Schwyzer 535 after it -τερος (Arat., Nonn.) beside ὀπισθό-τερος (Arat.). -- Besides ὀπίσ(σ)ω (Il.), Aeol. ὑπίσσω (Sapph.) backward, afterwards with ὀπισώ-τατος (hell.); ἐξ-οπίσω id. (Il.) a.o. -- Cf. Treu Von Homer zur Lyrik 133 f.
Origin: IE [Indo-European] [323] *h₁epi, h₁opi close upon, at, behind
Etymology: In ὄπι-θεν seems a noun or adv. ὄπι to be retained, that is also seen in Myc. opi and in κατ-όπιν (IA.) a. perhaps still functions as acc. (Schwyzer 625); cf. on ὀπώρα; to this ὄπι-σ-θεν like πρόσ-θεν and ὀπίσ(σ)-ω. The last may stand for *ὀπι-τι̯ω, cf. on εἴσ-ω s. εἰς w. lit.; see also Gusmani A.I.O.N. 3 (1961) 41ff. -- For connections outside Greek s. ἔπι; o-ablaut also in Lat. ob a.o.; on this w. rich lit. W.-Hofmann s.v.
Middle Liddell
ὄπις
I. of place, behind, at the back, Hom., etc.; οἱ ὄπιθεν those who are left behind, Od.; also, τοὺς ὄπισθεν ἐς τὸ πρόσθεν ἕξομεν shall bring the rear ranks to the front, Soph.; τὰ ὄπ. the rear, back, Il., Xen.:— εἰς τοὔπισθεν back, backwards, Eur., etc.
2. as prep. with genitive behind, ὄπιθεν δίφροιο Il.; ὄπισθε τῆς θύρης Hdt., etc.
II. of time, in future, hereafter, Hom., etc.
2. ἐν τοῖσι ὄπισθε λόγοισι in the following books, Hdt.
Frisk Etymology German
ὄπισθεν: (seit Il.),
{ópisthen}
Forms: -ε (ion. poet.), ὄπιθε(ν) (ep. poet. seit Il.)
Grammar: Adv. und Präp.
Meaning: ‘(von) hinten, hinter, nachher’.
Composita : Viele Kompp., z.B. ὀπισθόδομος m. Hinterhalle des Athenetempels (att.; Risch IF 59, 251); zu ὀπισθέναρ s. θέναρ; zahlreiche Einzelheiten bei Schwyzer-Debrunner 540. Als Hinterglied u.a. in μετόπισθε(ν) ib. (ep., vorw. Il.).
Derivative: Davon ὀπίσθιος (ion. att.), -ίδιος (Sophr., Kall., AP) hinten befindlich; Steigerungsformen ὀπίστατος (Θ 342,Λ 178; für *ὀπίσθατος?, Schwyzer 535 danach -τερος (Arat., Nonn.) neben ὀπισθότερος (Arat.). — Daneben ὀπίσ(σ)ω (seit Il.), äol. ὑπίσσω (Sapnh.) nach hinten, hernach mit ὀπισώτατος (hell.); ἐξοπίσω ib. (ep. lyr. seit Il.) u.a. — Vgl. Treu Von Homer zur Lyrik 133 f.
Etymology : In ὄπιθεν scheint ein Nomen od. Adv. ὄπι erhalten zu sein, das auch in myk. o-pi erkannt wird und in κατόπιν (ion. att.) u.a. vielleicht noch als Akk. fungiert (Schwyzer 625); vgl. noch ὀπώρα; dazu ὄπισ-θεν wie πρόσθεν und ὀπίσ(σ)-ω. Letzteres kann für *ὀπιτι̯ω stehen, vgl. zu εἴσω s. εἰς m. Lit., dazu noch Gusmani A.I.O.N. 3 (1961) 41ff. — Außergriech. Anknüpfungen s. ἔπι; o-Abtönung auch in lat. ob u.a.; dar-über m. reicher Lit. W.-Hofmann s.v.
Page 2,403-404
Chinese
原文音譯：Ôpisqen 哦披士田
詞類次數：副，介（7）
原文字根：後頭-安放
字義溯源：後頭，跟隨，背後，從後面，後面，後；源自（ὀπή）X*=注意）；而 （ὀπή）X*出自（3 700*=注視）
出現次數：總共（7）；太（2）；可（1）；路（2）；啓（2）
譯字彙編：
1） 背後（2） 太9:20； 路8:44；
2） 在⋯後頭（1） 太15:23；
3） 外面（1） 啓5:1；
4） 跟隨（1） 路23:26；
5） 從後面（1） 可5:27；
6） 後（1） 啓4:6
English (Woodhouse)
behind, at the back, secondary to, in the wake of
Mantoulidis Etymological
(=στό πίσω μέρος, ἀπό πίσω). Πιθανόν ἀπό τό ὄπις (=προσοχή) πού εἶναι συγγενικό μέ τά κατόπιν, μετόπιν, ὀπίσω.
Παράγωγα: ὀπίσθιος, ὀπισθόδομος, ὀπίστατος (=τελευταῖος), ὀπισθοφύλαξ, ὀπισθοφυλακία.
German (Pape)
= ὄπισθε.
