ὁράω

English (LSJ)

contr. ὁρῶ even in Il.3.234, Ep. ὁρόω 5.244, etc.; Aeol. ὄρημι (q. v.); Ion. ὁρέω Hdt.1.80, etc., 2sg.

A ὁρῇς Herod.2.67, al., 3sg. ὁρῇ Hp.Carn.17, Vid.Ac.I; inf. ὁρῆν Democr.11, Hp.Carn.2 (but 2sg. ὁρᾷς Archil.87, 3sg. ὁρᾷ Semon.7.80, cf. κατορᾷ Hdt.2.38; 1pl. ὁρῶμεν Id.5.40; 3pl. ὁρῶσι (ἐπ-) Id.1.124; inf. ὁρᾶν ib.33, 2.64): the forms ὁρῇς, ὁρῇ, ὁρῆν (exc. when found in Dor., as IG42(1).122.2, 15,47 (Epid., iv B. C.); impf. 3sg. ἑώρη ib.28,70) seem to imply ὁρή-ω (cf. ὄρημι), but ὁρᾷ, ὁρῶμεν, ὁρῶσι, etc. imply ὁρᾰ-ω: Att. impf. ἑώρων Th.1.51, Ar.Pl.713, Nu.354, (ἐ-) SIG344.110 (Teos, iv B. C.); Ion. 3sg. ὥρα Hdt.1.11, 3.72, 1pl. ὡρῶμεν (v.l. ὁρῶμεν) Id.2.131,2pl. ὡρᾶτε Id.7.8.β', 3pl. ὥρων Id.4.3, etc.; Ep. 3sg. ὅρα Il.16.646, cf. ὄρημι: pf. ἑόρᾱκα, a form required by the metre in many passages, as Ar.Th. 32, 33, Av.1573, Pl.98, 1045, Eup.181.3, Alex.272.1, Men.Epit.166, Pk.270, Bato 5.11, etc., whereas the metre never requires ἑώρακα; whence ἑόρακα, -άκη ought always to be restored in early Att. writers, though ἑώρακα was used in later Gr., PPetr.2p.55 (iii B. C.), SIG685.74 (ii B. C.), UPZ119.43 (ii B. C.), cf. Theognost.Can.150 (ἑώρακε<ν> is prob. in Men.5 D.): ἑωρ- in the impf. prob. comes from ἠ- ϝορ- (with a long form of the augment, cf. ἠειδ- (ᾐδ-) in impf. of οἶδα, while ἑορ- in the pf. comes from ϝε-ϝορ-, v. infr.: Ion. pf. ὁρώρηκα Herod.4.77, al., also ὥρηκα ib.40 ; Dor. pf. part. ὡρακυῖα IG42(1).122.6 (Epid., iv B. C.); 1sg. ὥρακα Baillet Inscr. destombeaux des rois 1210: an aor. 1 ἐσορήσαις only f.l. in Orph.Fr.247.16:—Med. ὁράομαι, contr. ὁρῶμαι even in Il.13.99 ; Ep. 2sg. ὅρηαι Od.14.343 (v. ὄρημι): impf. ἑωρώμην, also ὡρώμην (προ-) Act.Ap.2.25, Ep. 3sg. ὁρᾶτο Il.1.56:—Pass., pf. ἑώραμαι Isoc.15.110, D.54.16 : aor. ἑωράθην only in late Prose, D.S.20.6 ; inf. ὁρᾱθῆναι Arist.MA699b19, Pl.Def.411b, Luc.Jud.Voc. 6, etc.: fut. ὁραθήσομαι Gal.UP10.12 : verb. Adj. ὁρᾱτός, ὁρᾱτέον (qq. v.).—Hom. uses contr. forms, as ὁρῶ, ὁρᾷς, ὁρᾷ, ὅρα, ὁρᾶν, ὁρῶν, ὁρῶμαι, ὁρᾶται, ὁρᾶσθαι, ὁρώμενος, as well as lengthd. Ep. ὁρόω, ὁράᾳς, ὁράασθαι, ὁρόων, 2pl. opt. ὁρόῳτε Il.4.347, etc. ; besides these forms from ὁρα- (ὁρη-) we have II from root ὀπ- (v. ὄψ) the only fut. in use, ὄψομαι, always in act. sense, Il.24.704, and Att., Ep. 2sg. ὄψεαι 8.471, Od.24.511: a rare aor. 1 ἐπ-όψατο in Pi.Fr.88.6 (for ἐπιώψατο, v. ἐπιόψομαι); subj. ὄψησθε Ev.Luc.13.28 (where the v.l. ὄψεσθε may be right): pf. ὄπωπα Il.6.124, Od.21.94, Emp.109, Hdt. 3.37,63, Hp.Art.1, Carn.17; Trag. and Com., as A.Eu.57, S.Ant.6, al., Ar.Lys.1157,1225, never in Att. Prose: plpf. 3sg. ὀπώπει Od.21.123, ὀπώπεε Hdt.5.92.ζ'; ὀπώπεσαν Id.7.125 :—Pass., aor. 1 ὤφθην S.Ant.709, E.Hec.970, Th.4.73, etc. ; opt. (Ion.) ὀφθείησαν Hdt.8.7 ; part. ὀφθείς, inf. ὀφθῆναι, Id.1.9,10 (for ἐπι-οφθέντας, v. ἐπιόψομαι): fut. ὀφθήσομαι S.Tr.452, E.HF1155, And.2.10, Lys.3.34 : pf. ὦμμαι Is.Fr.165, ὦψαι D.18.263, ὦπται A.Pr.998, D.24.66; cf. ὀπτέον. III from ϝιδ- are formed aor. Act. εἶδον, inf. ἰδεῖν : aor. Med. εἰδόμην, inf. ἰδέσθαι : pf. with pres. sense οἶδα I know, inf. εἰδέναι : verb. Adj. ἰστέος (for these tenses, v. Εἴδω). (ὁρ- prob. from ϝορ-, as indicated by the impf. and pf. forms ; cf. βῶροι (i.e. ϝῶροι), Engl. (a)ware.) 0-0Senses: I abs., see, look, freq. in Hom.; εἴς τι or εἴς τινα to or at a thing or person, Il.24.633, Od.20.373, al., E.Fr.607 ; εἰς τὸν πράττοντα Arist.Po.1460a14 :—Med., Od.5.439, Hes.Op.534, Fr.188 ; but ἔς τινα ὁρᾶν to be of so-and-so's party, Philostr.VS1.18 ; εἰς τὴν Ἀττάλου καθαίρεσιν εἶδεν aimed at... Zos.6.12 ; for κατ' αὐτοὺς αἰὲν ὅρα Il.16.646, Τροίην κατὰ πᾶσαν ὁρᾶται 24.291, cf. καθοράω 11 ; ὁρόων ἐπ' ἀπείρονα πόντον looking over the sea, 1.350 ; ὁρᾶν πρός τι look towards, ἀκρωτήριον τὸ πρὸς Μέγαρα ὁρῶν Th.2.93, cf. AP7.496 (Simon., cj.) ; πρὸς πλοῦν ὁρᾷ looks to sail (i.e. is ready), E.IA[1624]; ὁ. ἐπὶ τὴν προδοσίαν D.S.36.3 ; πρὸς σπονδάς Id.33.1. 2 have sight, opp. μὴ ὁρᾶν, to be blind, S.Aj.84 ; ὅσ' ἂν λέγωμεν, πάνθ' ὁρῶντα λέξομεν [though I am blind,] my words shall have eyes, i.e. shall be to the purpose, Id.OC74 ; ἐν σκότῳ . . οὓς μὲν οὐκ ἔδει ὀψοίαθ', i.e. should be blind, Id.OT1274; ἀμβλύτερον ὁ., opp. ὀξύτερον βλέπειν, Pl.R.596a ; ἐπὶ σμικρὸν ὁ. to be short-sighted, Id.Tht.174e; ὁ. βραχύ τι Id.R.488b. 3 see to, look to, i.e. take or give heed, Il.10.239 ; ὁ. εἰς γλῶσσαν . . ἀνδρός look to, pay heed to, Sol.11.7, cf. A.Supp.104 (lyr.): freq. in imper., like βλέπε, folld. by a dependent clause, ὅρα ὅπως . . Ar.Ec.300, cf.Th.5.27; ὅρα εἰ . . see whether... A.Pr.997, Pl.Phd.118, etc.; also ὅρα μὴ . . S.Ph. 30,519, etc.; ὅρα τί ποιεῖς ib.589 ; πῶς . . ὑπερδικεῖς, ὅρα A.Eu.652. 4 ὁρᾷς; ὁρᾶτε; see'st thou? d'ye see? parenthetically, esp. in explanations, Ar.Nu.355, Th.490, etc.; ὡς ὁρᾷς S.El.1114, Tr.365 ; also ὁρᾷς; at the beginning of a sentence, Id.El.628, E.Andr.87 ; ἀλλ'—ὁρᾷς; but, do you see . . ?, Pl.Prt.336b; ὁρᾷς οὖν . . ὅτι Id.Grg.475e ; οὐχ ὁρᾷς; ironically, D.18.232. 5 c. acc. cogn., like βλέπω 11, look so and so, δεινὸν ὁρῶν ὄσσοισι Hes.Sc.426 ; ὁρᾶν ἀλκάν Pi.O.9.111 ; ἔαρ ὁρόωσα Νύχεια Theoc.13.45 ; also ἡδέως ὁρᾶν look pleasant, E.IA1122: c. acc., κακῶς ὁρᾶν τινα Philostr.VA7.42. II trans., see an object, behold, perceive, observe, c. acc., freq. in Hom., etc.: pf. ὄπωπα exclusively in this sense, Il.2.799, Od.21.94, etc. ; ὀφθαλμοῖσιν or ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν to see with or before the eyes, Il.24.392, Od.8.459, etc. ; αἰεὶ τέρμ' ὁρόων always keeping it in sight, keeping his eye on it, Il.23.323 ; φίλως χ' ὁρόῳτε καὶ εἰ δέκα πύργοι Ἀχαιῶν . . μαχοίατο, i.e. δέκα πύργους, εἰ μαχοίατο, 4.347 ; ὁ. τινά look to (for aid), D.45.64 : in signfs. 1 and 11 combined, οὐχ ὁρᾷς ὁρῶν τάδε; A.Ag.1623, cf. D.25.89. b ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο, poet. for ζῆν, like βλέπειν, Il.18.61, Od.4.833, etc.; so φῶς ὁρᾶν S.OT375, E.Or.1523, Alc.691:— in Med., φέγγος ὁρᾶσθαι Id.Andr.113 (eleg.); so ὁρᾶν alone, τὰ γὰρ φθιτῶν τοῖς ὁρῶσι κόσμος Id.Supp.78 (lyr.). c folld. by a clause, οὐχ ὁράᾳς οἷος . .; Il.21.108 ; ὁρᾷς ἡμᾶς, ὅσοι ἐσμέν; Pl.R.327c ; οὐχ ὁρᾷς ὅτι ἥμαρτες; A.Pr.261, cf. 325, 951 ; Διὸς . . οὐχ ὁρῶ μῆτιν ὅπᾳ φύγοιμ' ἄν ib.906 (lyr.); ἴδεσθέ μ' οἷα . . πάσχω ib.92. d c. part., καπνὸν . . ὁρῶμεν ἀπὸ χθονὸς ἀΐσσοντα we see it rising, Od.10.99; ὁρῶν ἐμαυτὸν ὧδε προυσελούμενον seeing myself thus insulted, A.Pr.438, cf. 70, 384, al.; ὁρῶ σε κρύπτοντα . . see you hiding... E.Hec.342 ; so ὁρῶ μ' ἔργον ἐξειργασμένην I see that I have done, S.Tr.706 ; cf. infr. 4b ; rarely in reference to the subject, ὁρῶ μὲν ἐξαμαρτάνων (= ὅτι ἐξαμαρτάνω) E.Med.350:—so in Med., ἄνδρα διωκόμενον . . ὁρῶμαι Il.22.169, cf. A.Pr.896 (lyr.): also c. inf., ἑώρων οὐκέτι οἷόν τε εἶναι . . Th.8.60. e rarely c. gen., οὐδεὶς Σωκράτους οὐδὲν ἀσεβὲς . . οὔτε πράττοντος εἶδεν οὔτε λέγοντος ἤκουσεν (where the Constr. is suggested by the use of ἤκουσεν) X.Mem.1.1.11 ; μέχρι βορῆος ἀπαστράψαντος ἴδηαι Arat. 430. 2 see to, ἴδε πῶμα Od.8.443 ; look out for, provide, τινί τι S.Aj. 1165 (anap.), Theoc.15.2 ; πρόβατον εἰς ὁλοκάρπωσιν LXX Ge.22.8. 3 the inf. is used after an Adj., δεινὸς ἰδεῖν Sol.13.6 ; εὐφεγγὴς ἰδεῖν A. Pers.387, cf. 398, Ch.174, 176, al. (cf. Εἴδω A.1.1 a) ; ἐχθίστου . . ὁρᾶν most hateful to behold, S.Aj.818 ; ὦ πάτερ δύσμοιρ' ὁρᾶν Id.OC327 ; ὁρᾶν στυγνὸς ἦν X.An.2.6.9:—Med. or Pass., αἰσχρὸς ὁρᾶσθαι Id.Cyn. 3.3 : with an Adv., μὴ διχορρόπως ἰδεῖν A.Ag.349 : with a Subst., ἄνδρα τευχηστὴν ἰδεῖν Id.Th.644 : with a Verb, πρέπουσι . . ἰδεῖν Id.Supp.720, cf. S.OT792. 4 Med. is used by Poets like Act., Il.13.99, A.Pers.179, Ch.407 (lyr.), S.Ant.594 (lyr.), Tr.306, Cratin.138, etc., v. supr. 11.1 b, c: but in Prose Med. occurs only in compds., as προ-ορῶμαι: for the imper. ἰδοῦ, ἰδού, v. ἰδοῦ. b no Pass. is used by Hom.; in Att. the Pass. has the sense to be seen, A.Pr.998,Eu.411, etc.: c. part., ὤφθημεν ὄντες ἄθλιοι was seen in my wretchedness, E. IT933 ; ὀφθήσεται διώκων he will prove to be . ., Pl.Phdr.239c, cf. Smp. 178e; τὰ ὁρώμενα all that is seen, things visible, like τὰ ὁρατά, Id.Prm. 130a. III metaph., of mental sight, discern, perceive, S.El.945, etc.; so blind Oedipus says, φωνῇ γὰρ ὁρῶ, τὸ φατιζόμενον I see by sound, as the saying is, Id.OC138 (anap.); ἂν οἴνου . . ὀσμὴν ἴδωσιν Alex.222.4 ; cf. supr. 1.4, δέρκομαι 1.2. IV abs., see visions, ὁ ἀληθινῶς ὁρῶν LXX Nu.24.3,15 :—Pass., appear in a vision, ὤφθη ἄγγελος πρὸς τὴν γυναῖκα ib.Jd.13.3. V interview, ἐμνήσθης μοι ἰδεῖν τὸν κεραμέα περὶ τῶν κεραμίων you told me to see the potter about the jars, PCair.Zen.264 (iii B.C.).

German (Pape)

[Seite 367] bei Hom. theils zusammengezogen, ὁρῶ, ὁρᾷς, ὁρᾷ u. s. w., theils gedehnt, ὁρόω, ὁράᾳς u. s. w., ion. auch ὁρέω, ὁρέομεν, im praes. med. ὅρηαι (schlechter Acc. ὁρῆαι) wie von ὅρημαι, Od. 14, 343; impf. bei den Att. ἑώρων, perf. ἑώρακα, bei den att. Dichtern gew. dreisylbig zu sprechen, weshalb auch ἑόρακα in diesem Falle geschrieben wird, Eur. Phoen. 1367; pass. ἑώραμαι, u. aor. ἑωράθην, nur bei Sp., u. adj. verb. ὁρατός, ὁρατέος. – Dazu gehört von οπ fut. ὄψομαι u. aor. ὠψάμην, nur in der Form ὄψαιντο (vgl. Lob. Phryn. 734) vorkommend; perf. ὄπωπα, nur poetisch, aor. pass. ὤφθην, u. fut. ὀφθήσομαι; u. selten auch perf. pass. ὦμμαι, ὦφθαι, adj. verb. ὀπτός, ὀπτέος; – u. von ιδ aor. εἶδον, inf. ἰδεῖν, part. ἰδών u. s. w., conj. auch ἴδωμι, Il. 22, 450, imper. nach Moeris ἰδέ, wie auch Plat. Phileb. 12 c accentuirt ist; med. εἰδόμην, ἰδέσθαι (das perf. οἶδα s. oben unter ειδω); – sehen; absol., sehend sein, blicken, ὁ γὰρ οἶος ὃρα πρόσσω καὶ ὀπίσσω, Od. 24, 452 (s. ὀπίσω) ὡς ὁρᾶτε, Aesch. Prom. 677, u. sonst; auch ἴδοιτο πρευμενοῦς ἀπ' ὄμματος, Suppl. 207; ὀφθαλμοῖς, Soph. Ai. 84; – ἔς τι, z. B. ἐς γενεὴν ὁρόων, Il. 10, 239; ἰδέσθω δ' ἐς ὕβριν βρότειον, Aesch. Suppl. 97; πρὸς πρᾶγμα, 706; μηδὲν εἰς κεῖνόν γ' ὅρα, Soph. El. 913; φιλεῖ γὰρ πρὸς τὰ χρηστὰ πᾶς ὁρᾶν, 960; εἰς ἕν καὶ ἐπὶ πολλα, Plat. Phaedr. 266 b; ἧστο κάτω ὁρόων, Od. 23, 91; δεῦρο, Il. 17, 637; ἐς ἀλλήλους, auf einander blicken, 24, 633; vgl. Od. 5, 439. 18, 219. 19, 514. 20, 373, öfter; u. eben so im med., Hes. O. 536; κατ' αὐτοὺς αἰὲν ὅρα, er sah immer auf sie von oben herab, Il. 16, 646; κατὰ Τροίην, auf Troja herunter sehen, 24, 291; ἐπὶ πόντον, er sah über das Meer hin, 1, 350; oft ὀφθαλμοῖσιν ἰδών, Hom.; – absolut braucht Hom. ὑπόδρα ἰδών, ἄντα, ἀχρεῖον ἰδών; – auch zusehen, sich vorsehen, sich hüten, besonders ὅρα, siehe wohl zu, ὅρα εἰ, siehe wohl zu, ob, Aesch. Prom. 946; ὅρα, εἴ τι ἄλλο λέγεις, Plat. Phaed. 118, öfter; ὁρᾶτε, Ar. Plut. 215; ὅρα, μή, hüte dich, Tragg. u. in Prosa (s. μή u. ὅπως); auch parenthetisch, ὁρᾷς, siehst du! καὶ νῦν γ' ὅτι Κλεισθένη εἶδον, ὁρᾷς, διὰ τοῦτ' ἐγένοντο γυναῖκες, Ar. Nubb. 354, vgl. Thesm. 490. 496 Eccl. 104; ἀλλ' ὁρᾷς, δίκαια δοκεῖ λέγειν, d. i. offenbar scheint er zu sagen, Plat. Prot. 336 b, öfter; vgl. ὁρᾶτε γάρ, ἐπειδή –, Legg. III, 699 e; – c. acc., ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο, Il. 18, 61, öfter; ἄνδρ' ὁρόω κρατερώ, 5, 244; ὕβριν, Pind. P. 10, 36; Tragg. u. in Prosa, ὁρᾶτε δεσμώτην ἐμέ, Aesch. Prom. 119; – mit folgendem ὅτι, οὐχ ὁρᾷς, ὅτι ἥμαρτες; ibd. 259, vgl. 953, öfter; μὴ δῆτ' ἴδοιμι ταύτην ἡμέραν, Soph. O. R. 831, möchte ich diesen Tag nicht sehen, nicht erleben; ὁ πάνθ' ὁρῶν χρόνος, 1213, öfter; – mit folgender indirecter Frage, οὐχ ὁράᾳς, οἷος κἀγὼ καλός τε μέγας τε, Il. 21, 108; ὅρα νυν, εἴ σοι ταῦτ' ἀρωγὰ φαίνεται, Aesch. Prom. 999; Eum. 137; τὰν Διὸς γὰρ οὐχ ὁρῶ μῆτιν ὅπᾳ φύγοιμ' ἄν, mit einer sehr geläufigen Umsetzung des Objects, ich sehe nicht, wie ich dem Rathschlusse des Zeus entfliehen könnte, Prom. 908; ἴδεσθέ μ' οἷα πρὸς θεῶν πάσχω θεός, 92; ἴδεθ' ὅπη προνέμεται Ἄρης, Soph. El. 1376; vgl. Plat. ὁρᾷς οὖν ἡμᾶς, ὅσοι ἐσμέν; Rep. I, 327 c; ὁρῶντας τοὺς στρατηγούς, οἷα πεπόνθασιν, Xen. An. 3, 2, 8, was den Feldherren widerfahren ist, vgl. 4, 7, 11. 6, 2, 23; sehr gewöhnlich mit acc. u. partic. (statt des inf.), καπνὸν δ' οἶον ὁρῶμεν ἀπὸ χθονὸς ἀΐσσοντα, den Rauch sich erheben sehen, Od. 10, 99; φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ τεῖχος ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι, Il. 22, 169; εἶπέ τιν' αὐτὸς ὁρᾶν αὐξομέναν, Pind. Ol. 7, 62; ὁρῶ κυροῦντα τόνδε τῶν ἐπαξίων, Aesch. Prom. 70; χλιδῶντας ὧδε τοὺς ἐμοὺς ἐγὼ ἐχθροὺς ἴδοιμι, 975; ὁρῶ δὲ φεύγοντ' αἰετόν, Pers. 201; ἰδὼν τὸν ἄνδρα τόνδε κείμενον, da ich diesen Mann hier liegen sah, Ag. 1563, öfter; πολλὰ γάρ σε θεσπίζονθ' ὁρῶ, Soph. O. C. 1512; οὐ γὰρ δίκαιά σ' ἐξαμαρτάνονθ' ὁρῶ, Ant. 739; ἤδη γὰρ εἶδον πολλάκις καὶ τοὺς σοφοὺς λόγῳ μάτην θνήσκοντας, El. 62; ὁρῶ σε δεξιὰν κρύπτοντα χεῖρα, Eur. Hec. 343; ὁρῶ τοὺς οἰκοδόμους μεταπεμπομένους συμβούλους περὶ τῶν οἰκοδομημάτων, Plat. Prot. 319 b; ὡς εἶδε τὸν Κλέαρχον διελαύνοντα, Xen. An. 1, 5, 12; u. überall in Prosa, auch pass., ὅταν ὀφθῶσι διαλεγόμενοι ἀλλήλοις, Plat. Phaedr. 232 a; Eur. I. T. 933. Auch auf leblose Dinge, wie bei uns, übertragen, ἦ πᾶσ' ἀνάγκη τήνδε τὴν στέγην ἰδεῖν τά τ' ὄντα καὶ μέλλοντα κακά; Soph. El. 1489; μηδ' ὄψεταί νιν φέγγος ἡλίου, wird ihn nicht anblicken, Trach. 603; u. gewagter, ὅσ' ἂν λέγωμεν, πάνθ' ὁρῶντα λέξομεν, O. C. 74. – Hom. u. die folgdn Dichter haben oft das med. in ganz gleicher Bedeutung mit dem act., ὀφθαλμοῖσιν oder ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι, vor Augen sehen, oft bei Hom., ἄγε, πειρήσομαι ἠδὲ ἴδωμαι, Od. 6, 126, ich will doch einen Versuch machen u. zusehen, vgl. 21, 159; so auch ohne πειράομαι, 4, 22. 10, 44; u. beim geistigen Wahrnehmen vrbdt er ὄφρα ἴδωμαι ἐνὶ φρεσὶν ἠδὲ δαείω, Il. 21, 61, vgl. 4, 249 Od. 21, 112; ἰδέσθαι, Pind. P. 1, 26 I. 3, 68; Trsgg., ἴδεσθε χώρας τὴν διπλῆν τυραννίδα, Aesch. Ch. 967, öfter; Soph. Ant. 590 Trach. 305 u. sonst. – In allgemeiner Bdtg wird ὁρᾶν nicht bloß vom inneren geistigen Sehen, sondern von allem Wahrnehmen durch die Sinne gebraucht, φωνῇ γὰρ ὁρῶ τὸ φατιζόμενον, Soph. O. C. 687. – Mit Accusativen, wie ἀλκήν, θυμόν verbunden, eigtl. Muth sehen, aus den Augen strahlen, blicken lassen, Pind. Ol. 9, 111; ὁρᾶν σεμνὸν καὶ βλοσυρόν, Ael. V. H. 12, 21. – Im pass. nicht bloß gesehen werden, sondern auch sich zeigen, sich sehen lassen, erscheinen, bes. Att., τὰ ὁρώμενα, sichtbare Dinge, Plat. Parmen. 130 a.

Greek (Liddell-Scott)

ὁράω: συνῃρ. ὁρῶ ἔτι καὶ ἐν Ἰλ. Γ. 234, Ἐπικ. ὁρόω Ε. 244, κτλ.· Ἰων. ὁρέω Ἡρόδ. 1. 80, κτλ., (ἀλλὰ γ΄ ἑνικ. κατορᾷ, 2. 38)· α΄ πληθ. ὁρέομεν 5. 40· γ΄ πληθ. ὁρέουσι (ἐπ-) 1. 124. ― ἀλλὰ μετὰ διαφ. γραφῶν ὁρέωμεν -ῶμεν, ὁρέωσι -ῶσι· Ἀττ. παρατ. ἑώρων Θουκ., κτλ., Ἰων. ὥρεον Ἡρόδ. 2. 131., 4. 3, κτλ. (ἐν τοῖς Ἀντιγράφ. ἐνίοτε φέρεται ὥρων, Δινδ. περὶ τῆς Διαλ. τοῦ Ἡρ. σ. ΧΧΧ), ἀλλὰ γ΄ ἑνικ. ὥρα 1. 11., 3. 72, β΄ πληθ. ὡρᾶτε 7. 8· Ἐπικ. γ΄ ἑνικ. ὅρα Ἰλ. Π. 646, πρβλ. ὅρημι· ― πρκμ. ἑόρᾱκα, τοῦτον τὸν τύπον ἀπαιτεῖ τὸ μέτρον ἐν πολλοῖς χωρίοις, ὡς Ἀριστοφ. Θεσμ. 32, 33, Ὄρν. 1573, Πλ. 98. 1045, Εὔπολις ἐν «Μαρικᾷ» 5, Ἄλεξις ἐν Ἀδήλ. 2, Βάτων ἐν «Συνεξαπατῶντι» 1. 11, κτλ., ἐν ᾧ τὸ μέτρον οὐδαμοῦ ἀπαιτεῖ τὸν τύπον ἑώρακα· ― ὅθεν ὁ Δινδ. εἰκάζει ὅτι οἱ τύποι ἑόρακα, -άκειν, δέον νὰ ἀποκατασταθῶσιν ἁπανταχοῦ τῶν δοκίμων συγγραφέων, ἂν καὶ ὁ τύπος ἑώρακα (ἴδε Θεογνώστ. Καν. 150. 24) ἦν ἀναμφιβόλως ἐν χρήσει παρὰ τοῖς μεταγενεστέροις, ἴδε Χαριτωνίδου «Ποικίλα φιλολογικὰ» 24 κἑξ.: ἀόρ. α΄ ἐσορήσαις μόνον Ὀρφ. Ἀποσπ. 2. 16: ― Μέσ. ὁράομαι, συνῃρ. ὁρῶμαι ἔτι καὶ ἐν Ἰλ. Ν. 99· Ἐπικ. β΄ ἑνικ. ὅρηαι Ὀδ. Ξ. 343: παρατ. ἑωρώμην, ὡσαύτως ὡρώμην (προ-) Πράξ. Ἀπ. β΄, 25, Ἐπικ. γ΄ ἑνικ. ὁρᾶτο Ἰλ. Α. 56. ― Παθ., πρκμ. ἑόραμαι ἢ ἑώραμαι Ἰσοκρ. περὶ Ἀντιδ. § 117, Δημ. 1262. 3· ἀόρ. ἑωράθην μόνον παρὰ μεταγενεστέροις πεζογράφοις, Διόδ. 20. 6, ἀπαρ. ὁρᾱθῆναι Ἀριστ. π. Ζ. κινήσεως 4. 2, Πλάτ. Ὄροι 411Α, Λουκ., κτλ.· μέλλ. ὁραθήσομαι Γαλην., ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολ. ἐν Ἀθηνᾶς τ. ΙΕ΄, σ. 249, 254 κἑξ. ― Ρημ. ἐπίθ. ὁρᾱτός, ὁρᾱτέος, ἃ ἴδε. ― Ὁ Ὅμ. μεταχειρίζεται συνῃρ. τύπους οἷον ὁρῶ, ὁρᾷς, ὁρᾷ, ὅρα, ὁρᾶν, ὁρῶν, ὁρῶμαι, ὁρᾶται, ὁρῴατο, ὁρᾶσθαι, ὁρώμενος, οὐδὲν ἧττον ἢ τοὺς Ἐπικ. ἐκτεταμένους ὁρόω, ὁράᾳς, ὁρόων, β΄ πληθ. εὐκτ. ὁρόῳτε Ἰλ. Δ. 347· ὁράασθαι κτλ. Πλὴν τῶν τύπων τούτων ἐκ τῆς √ΟΡ ἔχομεν ΙΙ. ἐκ τῆς √ΟΠ (ἴδε ἐν λ. ὄψ) τὸν μόνον ἐν χρήσει μέλλ. ὄψομαι, ἀείποτε ἐπὶ ἐνεργ. σημασίας, Ἰλ. Ω. 704, καὶ Ἀττ., Ἐπικ. β΄ ἑνικ. ὄψεαι Θ. 471, Ὀδ. Ω. 511· σπάν. ἀόρ. α΄ ἐπόψατο παρὰ Πινδ. Ἀποσπ. 38. 11, ἐπιόψωνται (κοινῶς -ονται Πλάτ. Πολ. 947C, πρβλ. Λοβ. Φρύν. 734· ὑποτακτ. ὀψώμεθα (ἐπι-) Πλάτ. Νόμ 947C, ὄψησθε Εὐαγγ. κ. Λουκ. ιγ΄, 28· ― πρκμ. ὄπωπα, Ἰλ. Ζ. 124, Ὀδ. Φ. 91, Ἐμπεδ. 378, καὶ Ἡρόδ., ὡσαύτως ἐν Αἰσχύλ. Εὐμ. 57, Σοφ. Ἀντ. 6, κ. ἀλλ., Ἀριστοφ. Λυσ. 1157, 1225, οὐδαμοῦ ἐν τῇ Ἀττικῇ πεζογραφίᾳ· ὑπερσ. γ΄ ἑνικ. ὀπώπει Ὀδ. Φ. 123, ὀπώπεε Ἡρόδ. 5. 92, 6· ὀπώπεσαν 7. 125. ― Παθ. ἀόρ. α΄ ὤφθην Σοφ. Ἀντ. 709, Εὐρ. Ἑκ. 970, Θουκ., κτλ., ὑποτ. ὀφθέωσι Ἡρόδ. 8. 7· ἀπαρ. ὀφθῆναι, μετοχ. ὀφθείς, ὁ αὐτ. 1. 9, 10· μέλλ. ὀφθήσομαι Σοφ. Τρ. 452, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1155, Ἀνδοκ. 21. 7, Ἰσοκρ., κτλ.· ― πρκμ. ὦμμαι, ὦψαι, ὦπται Αἰσχύλ. Πρ. 998, Δημ. 314. 28., 722. 3· ― ῥηματ. ἐπίθετ. ὀπτέος. ΙΙΙ. Προσέτι ἐκ τῆς √ϜΙΔ, σχηματίζεται ἀόρ. ἐνεργ. εἶδον, ἀπαρ. ἰδεῖν· μέσ. ἀόρ. εἰδόμην, ἀπαρ. ἰδέσθαι· πρκμ. μὲ σημασ. ἐνεστ. οἶδα, γνωρίζω, ἀπαρ. εἰδέναι· ῥημ. ἐπίθ. ἰστέος· (περὶ τούτων τῶν χρόνων ἴδε ἐν λ. *εἴδω). (Ἡ √ΟΡ εἶναι ἴσως ἡ αὐτὴ ἡ φαινομένη ἐν ταῖς λ. οὖρος (φύλαξ), ὤρα (φροντίς), κτλ., ἴδε ἐν λ. οὖρος Β.) Πρώτη σημασία, βλέπω· Ι. ἀπολ., βλέπω, κυττάζω, συχν. παρ’ Ὁμ.· εἴς τι ἢ εἴς τινα, εἴς τι πρᾶγμα ἢ πρόσωπον, Ἰλ. Κ. 239, Ὀδ. Ε. 439, κτλ., πρβλ. Εὐρ. Ἀποσπάσμ. 610· οὕτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 532, Ἀποσπ. 47· κατ’ αὐτοὺς αἰὲν ὅρα, ἐξηκολούθει νὰ βλέπῃ διαρκῶς πρὸς αὐτούς, Ἰλ. Π. 646· Τροίην κατὰ πᾶσαν ὁρᾶται Ω. 291· ― ὁρόων ἐπὶ οἴνοπα πόντον, βλέπω κατὰ τὸν μέλανα πόντον, Α. 350· ― ὁρᾶν πρός τι, ὡς τὸ Λατ. spectare, ad..., εἶμαι ἐστραμμένος πρὸς ..., βλέπω, ἀκρωτήριον τὸ πρὸς Μέγαρα ὁρῶν Θουκ. 2. 93, πρβλ. Ἀνθ. Π. 7. 496· στρατὸς πρὸς πλοῦν ὁρᾷ, εἶναι ἐστραμμένος πρός..., Ψευδο-Εὐρ. Ι. Α. 1624· ὁρ. τινα, ἀποβλέπω πρός τινα (πρὸς βοήθειαν), Δημ. 1120. 29· ὁρ. ἐπὶ ἢ πρός τι Διόδ. Ἐκλ. σ. 524. 20., 532. 90· ― ἑπομένης ἀναφορ. προτάσεως, οὐχ ὁράᾳς οἷος..., Ἰλ. Φ. 108, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 92· ὁρᾷς ἡμᾶς, ὅσοι ἐσμὲν Πλάτ. Πολ. 327C· οὐχ ὁρᾷς ὅτι ἥμαρτες Αἰσχύλ. Πρ. 259, πρβλ. 323, 951· Διὸς ... οὐχ ὁρῶ μῆτιν ὅπᾳ φύγοιμ’ ἂν αὐτόθι 906· οὕτω, ἴδεσθέ μ’ οἷα... πάσχω αὐτόθι 92. 2) ἔχω τὴν ὅρασίν μου, βλέπω, ἀντίθετ. τῷ οὐχ ὁρῶ, εἶμαι τυφλός, Σοφ. Αἴ. 84· ἐντεῦθεν λέγει ὁ Οἰδίπους, ὅσ’ ἂν λέγωμεν πάνθ’ ὁρῶντα λέξομεν [ἂν καὶ τυφλὸς εἶμαι ἐγώ], οἱ λόγοι μου θὰ ἔχωσιν ὀφθαλμούς, δηλ. θὰ ἔχωσι τὸ φῶς τῆς διανοίας, Σοφ. Ο. Κ. 74· ἀλλ’ ἐν σκότῳ... οὓς μὲν οὐκ ἔδει ὀψοίασθ’, δηλ. ἀλλ’ ἐν τῷ σκότει θὰ βλέπετε εἰς τὸ ἑξῆς οὓς οὐδέποτε ἔπρεπε νὰ ἴδητε, Ο. Τ. 1274· ἀμβλύτερον ὁρ., ἀντίθετον τῷ ὀξὺ βλέπειν, Πλάτ. Πολ. 596Α· ἐπὶ σμικρὸν ὁρ., μυωπάζειν, ὁ αὐτ. ἐν Θεαιτ. 174Ε· βραχύ τι ὁρ. ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 488Β· ― διπλοῦν, ὁρῶντες μὴ ὁρᾶν Δημ. 797. 5. 3) προσέχω εἴς τι, εἰς γλῶσσαν... ἀνδρὸς ὁρᾶν, προσέχειν, Σόλων 10. 5., πρβλ. Αἰσχύλ. Ἱκ. 102· ― συχνὸν ἐν τῇ προστ., ὡς τὸ βλέπε, ἑπομένης ἐξηρτημένης προτάσεως, ὅρα ὅπως..., Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 300, πρβλ. Θουκ. 5. 27· ὅρα εἰ..., βλέπε ἂν..., Αἰσχύλ. Πρ. 997, Πλάτ., κτλ.· ὡσαύτως ὅρα μή..., Σοφ. Φιλ. 30, 159, κλ.· οὕτως, ὅρα τί ποιεῖς αὐτόθι 589· πῶς... ὑπερδικεῖς, ὅρα Αἰσχύλ. Εὐμ. 652. 4) ὁρᾷς; ὁρᾶτε; βλέπεις; βλέπετε; παρενθετικῶς, μάλιστα ἐπὶ ἐξηγήσεων, ὡς τὸ Λατ. viden? Ἀριστοφ. Νεφ. 355, Θεσμ. 490, κτλ.· οὕτως, ὡς ὁρᾷς Σοφ. Ἠλ. 1114, Τρ. 365· ― ὡσαύτως, ὁρᾷς; ἐν ἀρχῇ προτάσεως, ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 628, Εὐρ. Ἀνδρ. 87· ἀλλ’ ὁρᾷς, ἀλλὰ βλέπεις..., Πλάτ. Πρωτ. 336Β· ὁρᾷς οὖν ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 475Ε· οὐχ ὁρᾷς; εἰρωνικῶς, Δημ. 305. 2. 5) μετὰ συστοίχου αἰτ., ὡς τὸ βλέπω ΙΙ, δεινὸν ὁρῶν ὄσσοισι Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 426· ὁρᾶν ἀλκὰν Πινδ. Ο. 9. 165· ἔαρ ὁρόωσα Νύχεια, «ἱλαρὸν καὶ ἡδὺ βλέπουσα» (Σχόλ.), Θεόκρ. 13. 45· ὡσαύτως, ἡδέως ὁρᾶν Εὐρ. Ι. Α. 1127 Ἕρμανν. ΙΙ. μεταβ., βλέπω τι, θεωρῶ, παρατηρῶ, ἀντιλαμβάνομαί τινος, μετ’ αἰτ. συχνὸν παρ’ Ὁμ., κλ.· ὁ πρκμ. ὄπωπα ἀποκλειστικῶς ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας, Ἰλ. Ζ. 124, Ὀδ. Φ. 94, κτλ.· ὀφθαλμοῖσιν ἢ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶ, βλέπω διὰ τῶν ὀφθαλμῶν μου ἢ ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν μου, Ἰλ. Ν. 99, Ὀδ. Θ. 459, κτλ.· αἰεὶ τέρμ’ ὁρόων, πάντοτε βλέπων πρὸς τὸ τέρμα, ἔχων τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐστηριγμένους εἰς αὐτό, Ἰλ. Ψ. 323· φίλως χ’ ὁρόῳτε καὶ εἰ δέκα πύργοι Ἀχαιῶν... μαχοίατο, δηλ. δέκα πύργους, εἰ μαχοίατο, Δ. 347· ― οὕτω σποράδην παρ’ Ἀττικ.· ἐν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1623, αἱ σημασίαι Ι καὶ ΙΙ συνδυάζονται, οὐχ ὁρᾷς ὁρῶν τάδε. ― Παθ., τὰ ὁρώμενα, τὰ ὁρατὰ πράγματα, Πλάτ. Πολ. 508C, Παρμ. 130Α. β) ζώει καὶ ὁρᾷ φάος Ἠελίοιο, ποιητ. ἀντὶ τοῦ ζῆν, ὡς τὸ βλέπειν, Ἰλ. Σ. 61, 442, Ὀδ. Δ. 833, κτλ.· οὕτω, φῶς ὁρᾶν Σοφ. Ο. Τ. 375, Εὐρ. Ὀρ. 1523, Ἄλκ. 691· καὶ ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, φέγγος ὁρᾶσθαι ὁ αὐτ. ἐν Ἀνδρ. 113· οὕτως, ὁρᾶν μόνον, τὰ γὰρ φθιτῶν τοῖς ὁρῶσι κόσμος ὁ αὐτ. ἐν Ἱκέτ. 78. γ) μετὰ μετοχῆς, καπνὸν... ὁρῶμεν ἀπὸ χθονὸς ἀΐσσοντα, βλέπομεν ἐγειρόμενον, Ὀδ. Κ. 99· ὁρῶν ἐμαυτὸν ὧδε προυσελούμενον, βλέπω ὅτι οὕτω προπηλακίζομαι, Αἰσχύλ. Πρ. 438, πρβλ. 70, 383, κ. ἀλλ.· ὁρῶ σ’... δεξιὰν ὑφ’ εἵματος κρύπτοντα χεῖρα Εὐρ. Ἑκάβ. 342· οὕτω, ὁρῶ μ’ ἐξειργασμένην, βλέπω ὅτι ἔχω πράξῃ, Σοφ. Τρ. 706· πρβλ. κατωτ. 4· σπανίως ἐν σχέσει πρὸς τὸ ὑποκείμενον, ὁρῶ μὲν ἐξαμαρτάνων (= ὅτι ἁμαρτάνω) Εὐρ. Μήδ. 350· ― οὕτως ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, ἄνδρα διωκόμενον... ὁρῶμαι Ἰλ. Χ. 169, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 895. δ) σπανίως μετὰ γενικ., οὐδεὶς Σωκράτους οὐδὲν ἀσεβὲς... οὔτε πράττοντος εἶδεν οὔτε λέγοντος ἤκουσεν (ἔνθα ἡ σύνταξις αὕτη καθ’ ἕλξιν ἐκ τῆς συντάξεως τοῦ ἤκουσεν) Ξεν. Ἀπομν. 1. 1, 11· μέχρι βορῆος ἀπαστράψαντος ἴδηαι Ἄρατ. 430. 2) βλέπω, προσέχω χάριν τινός, προνοῶ, τινί τι Σοφ. Αἴ. 1165, Θεόκρ. 15. 2. 3) τὸ ἀπαρέμφ. εἶναι ἐν χρήσει μετ’ ἐπιθ., δεινὸς ἰδεῖν Σόλων 12. 6· εὐφεγγὴς ἰδεῖν Αἰσχύλ. Πέρσ. 387, πρβλ. 398, Χο. 174, 176, κ. ἀλλ.· ἐχθίστου... ὁρᾶν, μισητοτάτου νὰ τὸν ἴδῃ τις, Σοφ. Αἴ. 818· ὦ πάτερ δύσμοιρ’ ὁρᾶν ὁ αὐτ. ἐν Ο. Κ. 327· ὁρᾶν στυγνὸς ἦν Ξεν. Ἀν. 2. 6, 9· οὕτως ἐν τῷ μέσῳ ἢ παθητ. τύπῳ, μὴ διχορρόπως ἰδεῖν ὁ αὐτ. ἐν Θήβ. 644, πρβλ. Χο. 425· μετὰ ῥήματος, πρέπουσι... ἰδεῖν ὁ αὐτ. ἐν Ἱκέτ. 720, πρβλ. Σοφ. Ο. Τ. 792. 4) τὸ μέσον εἶναι ἐν χρήσει παρὰ ποιηταῖς ἀκριβῶς ὡς τὸ ἐνεργ., Ἰλ. Ν. 99, Αἰσχύλ. Πέρσ. 179, Χο. 407, κ. ἀλλ., Σοφ. Ἀντ. 594, Τρ. 306, Κρατῖν. ἐν «Ὀδυσσεῦσι» 2, κτλ., ἴδε ἀνωτ. ΙΙ. 1. β, γ.· ἀλλὰ παρὰ πεζογράφοις τὸ μέσον ἀπαντᾷ μόνον ἐν συνθέτοις, ὡς προορῶμαι· ― περὶ τῆς προστ. ἰδοῦ, ἰδού, ἴδε ἐν λ. ἰδοῦ. β) τὸ παθ. ἄχρηστον παρ’ Ὁμ.· ἀλλὰ παρ’ Ἀττ. τὸ παθητ. σημαίνει οὐ μόνον τὸ βλέπομαι ὑπό τινος (Αἰσχύλ. Πρ. 998, Εὐμ. 411, κτλ.), ἀλλὰ καὶ τὸ φαίνομαι, μάλιστα ἐν τῷ ἀορίστῳ ὀφθῆναι, συχν. παρὰ Πλάτ.· μετὰ μετοχ. ὤφθημεν ὄντες ἄθλιοι, ἐφάνημεν ὅτι ..., Εὐρ. Ι. Τ. 933· ὀφθήσεται διώκων, θὰ φανῇ ὅτι ..., Πλάτ. Φαῖδρ. 239C, πρβλ. Συμπ. 178Ε, καὶ ὑπερθ.· τὰ ὁρώμενα, = τὰ ὁρατά, Πλάτ. Παρμ. 130Α. ΙΙΙ. μεταφορ. τὸ ὁρᾶν κεῖται ἐπὶ τῆς διανοητικῆς ὁράσεως, διακρίνω, παρατηρῶ, Σοφ. Ἠλ. 945, κτλ.· οὕτως ὁ τυφλὸς Οἰδίπους λέγει, φωνῇ γὰρ ὁρῶ, τὸ φατιζόμενον, βλέπω διὰ τῆς φωνῆς, κατὰ τὸ λεγόμενον, ὁ αὐτ. ἐν Ο. Κ. 138, ἔνθα ἴδε τὸν Brunck. IV. παρατηρῶ τινα κατά τινα τρόπον, θεωρῶ οὕτω καὶ οὕτω, Δημ. 533 ἐν τέλ. - Ἴδε Γ. Χατζιδάκι Ἐλέγχου ἀναίρεσις ἐν Ἀθηνᾶς, τ. ΙΓ΄, σ. 420· 1.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
impf. ἑώρων, f. ὄψομαι, ao.2 εἶδον, pf. ἑόρακα, réc. ἑώρακα;
Pass. f. ὀφθήσομαι, ao. ὤφθην, pf. ἑώραμαι et ὦμμαι ; Moy. ao.2 εἰδόμην;
A. intr. voir;
I. au propre;
1 avoir des yeux, être voyant : ὁρῶντας μὴ ὁρᾶν DÉM avoir des yeux et ne point voir;
2 fixer les yeux, porter ses regards : εἴς τινα ou εἴς τι, sur qqn ou sur qch ; κατά τινα, fixer les yeux d’en haut sur qqn : κατὰ Τροίην IL abaisser ses regards sur Troie ; avec un n. de lieu pour suj. : τὸ ἀκρωτήριον τὸ πρὸς Μέγαρα ὁρῶν THC le promontoire qui regarde dans la direction de Mégare;
3 avoir le regard ou l’air de, marquer ou rappeler par l’expression de son regard : σεμνὸν ὁρᾶν ÉL avoir un air imposant;
II. fig. 1 regarder à, faire attention à : ἔς τινα, à qqn;
2 viser à, tendre à : πρὸς πλοῦν EUR se disposer à prendre la mer;
3 avoir les yeux fixés sur, observer, veiller à, prendre garde que : ὁρᾶν εἰ ESCHL faire attention si ; particul. à l’impér. ὅρα εἰ ESCHL regarde si ; ὅρα μή, avec le sbj. SOPH veille à ce que… ne ; qqf ellipt. sans ὅρα, μή et le sbj. (v. μή), ou ὅπως μή et le sbj. (v. ὅπως);
B. tr. voir :
1 voir, acc. : Ζεὺς ὁ πάνθ’ ὁρῶν SOPH Zeus qui voit tout ; φῶς ὁρᾶν SOPH voir la lumière ; pléonast. : ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν IL ou ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν OD voir de ses yeux, voir ce qu’on a devant les yeux ; avec un adv. : ἡδέως ὁρᾶν ÉL voir volontiers, etc. ; τὰ ὁρώμενα ATT les choses visibles, ce qu’on voit, aspect, spectacle, etc.
2 fixer les yeux sur, regarder, observer : θέαμα ESCHL regarder un spectacle ; αἰεὶ τέρμ’ ὁρόων IL ayant les yeux toujours fixés sur le but ; πρόσσω καὶ ὀπίσσω ὁρᾶν (v. ὀπίσσω);
3 regarder pour chercher, s’occuper de : τί τινι, s’occuper de chercher qch (un siège, etc.) pour qqn;
4 fig. voir avec les yeux de l’esprit ; comprendre : τι ATT qch ; ὅτι ESCHL comprendre ou voir que ; avec un part. : ὁρῶ ἐξαμαρτάνων EUR je vois que je me trompe ; ἀδύνατοι ὁρῶμεν ὄντες τῇ οἰκείᾳ μόνον δυνάμει περιγενέσθαι THC nous voyons que nous sommes impuissants à l’emporter par nos seules ressources particulières;
5 p. ext. percevoir par les sens en gén. ; particul. entendre.
Étymologie: R. Ὁρ de Ϝορ, regarder ; cf. lat. vereor.

English (Autenrieth)

(root ϝορ), ipf. ὅρᾶ, ὁρῶμεν, mil. ὁρῶμαι, 2 sing. ὅρηαι, ipf. ὁρᾶτο, ὁρῶντο (from root ὀπ, perf. ὄπωπα, plup. ὀπώπει, mid. fut. ὄψεαι, ὄψει, 2 pl. [or aor. imp.] ὄψεσθε; from root ϝιδ, see εἴδω I.): act. and mid., see, behold, look on; freq. phrases, (ἐν) ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν, ὁρᾶσθαι, ὁρᾶν φαος ἠελίοιο (= ζῆν).

English (Slater)

ὁράω (ὁρῶν, -ῶντ（α); ὁρᾶν: aor. εἶδον, ἴδε（ν), εἶδε（ν), εἶδ（ε), ἔιδεν, ἴδον, εἶδον: ἴδω, ἴδῃ; ἴδετε; ἰδών, -όντ（α), ἰδοῖς（α); ἰδεῖν, ἰδέμεν: med. ἰδέσθαι:
   1 ϝιδ-, ϝειδ- (O. 9.62), Πα. 1. 3, (O. 14.16), (P. 5.84) ) see
   a abs.,/c. acc.,/c. ἐς + acc. ἰδοῖσα δ' ὀξεἶ Ἐρινύς (O. 2.41) τὰν μεθέπων ἴδε καὶ κείναν χθόνα (O. 3.31) τοὶ δ' οὔτ ὦν ἀκοῦσαι οὔτ ἰδεῖν εὔχοντο πεμπταῖον γεγενημένον (O. 6.53) εὐφράνθη τε ἰδὼν ἥρως θετὸν υἱόν (O. 9.62) εὑρήσεις ἐρευνῶν μάσσον' ἢ ὡς ἰδέμεν (O. 13.113) Κλεόδαμον ἰδοῖσ (O. 14.22) ἥμερον ὄφρα κατ' οἶκον ὁ Φοίνιξ ὁ Τυρσανῶν τ ἀλαλατὸς ἔχῃ, ναυσίστονον ὕβριν ἰδὼν τὰν πρὸ Κύμας (P. 1.72) χρὴ δὲ κατ' αὐτὸν αἰεὶ παντὸς ὁρᾶν μέτρον (P. 2.34) καὶ Κρόνου παῖδας βασιλῆας ἴδον χρυσέαις ἐν ἕδραις (P. 3.94) “ἐπεί πάμπρωτον εἶδον φέγγος” (P. 4.111) γάθησεν, ἐξαίρετον γόνον ἰδών (P. 4.123) οἶκον ἰδεῖν (P. 4.294) ὃς ἂν ζώων ἔτι νεαρὸν κατ' αἶσαν υἱὸν ἴδῃ τυχόντα στεφάνων Πυθίων (Calliergus: ἴδοι codd.) (P. 10.26) γελᾷ θ' ὁρῶν ὕβριν ὀρθίαν κνωδάλων (P. 10.36) εἶδε γὰρ ἐκνόμιον λῆμά τε καὶ δύναμιν υἱοῦ (N. 1.56) εἶδεν δ' εὔκυκλον ἕδραν (N. 4.66) εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν (N. 7.25) πολλά νιν πολλοὶ λιτάνευον ἰδεῖν (N. 8.8) ἐν Κρίσᾳ δ' εὐρυσθενὴς εἶδ Ἀπόλλων μιν (I. 2.18) πρίν τις εὐθυμίᾳ σκιαζέτω νόημ' ἄκοτον ἐπὶ μέτρα, ἰδὼν δύναμιν οἰκόθετον (Pae. 1.3) ἀλλ οὔτε ματέῤ ἔπειτα κεδνὰν ἔιδεν (Pae. 6.106) ]κλυτὰς ἴδω ι[ (Pae. 6.170) ]ποτ εἶδεν ὑπὸ σπλάγχ[νοις] φέροισα τόνδ ἀνέῤ Πα. 8A. 17. ἴδον τ' ἄποπτα[ Δ. . 3. ]ντις ιδων δ[ fr. 111. 9. ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖν' εἶσ ὑπὸ χθόν fr. 137. “ἦν διακρῖναι ἰδόντ' λτ;οὐγτ; πολλὸς ἐν καιρῷ χρόνος” (ἰδόντα διακρ. codd.: transp. Bergk: <οὐ> add. Coraes) fr. 168. 6. c. ἐς + acc., τάκομαι εὖτ' ἄν ἴδω παίδων νεόγυιον ἐς ἥβαν fr. 123. 11. [ἴδετ' ἐν χορόν (δεῦτ v. l.) fr. 75. 1.] as epexeg. inf., τεκμαίρει καί νυν Ἀλκιμίδας τὸ συγγενὲς ἰδεῖν ἄγχι καρποφόροις ἀρούραισιν (N. 6.8) ἀλλ' ὀνοτὸς μὲν ἰδέσθαι, συμπεσεῖν δ ἀκμᾷ βαρύς (I. 4.50) σθένει τ' ἔκπαγλος ἰδεῖν τε μορφάεις (I. 7.22)
   b c. part. constr. εἶπέ τιν' αὐτὸς ὁρᾶν αὐξομέναν πεδόθεν πολύβοσκον γαῖαν (O. 7.62) ἴδε βαθὺν εἰς ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλιν (O. 10.36) τὸν εἶδον κρατέοντα χερὸς ἀλκᾷ (O. 10.100) Θαλία τε ἐρασίμολπε, ἰδοῖσα τόνδε κῶμον ἐπ' εὐμενεῖ τύχᾳ κοῦφα βιβῶντα (O. 14.16) εἶδον γὰρ Ἀρχίλοχον βαρυλόγοις ἔχθεσιν πιαινόμενον (P. 2.54) καπνωθεῖσαν πάτραν ἐπεὶ ἴδον ἐν Ἄρει (P. 5.84) Ὀικλέος παῖς ἐν ἑπταπύλοις ἰδὼν υἱοὺς Θήβαις αἰνίξατο παρμένοντας αἰχμᾷ (P. 8.39) πλεῖστα νικάσαντά σε καὶ τελεταῖς ὡρίαις ἐν Παλλάδος εἶδον (P. 9.98) ἀπὸ Ταυγέτου πεδαυγάζων ἴδεν Λυγκεὺς δρυὸς ἐν στελέχει ἡμένους (N. 10.61) Διόθεν τέ με σὺν ἀγλαίᾳ/ἴδετε πορευθέντ' ἀοιδᾶν δεύτερον fr. 75. 8.
   c c. acc. cogn. ὤρυσαι θαρσέων, τόνδ' ἀνέρα δαιμονίᾳ γεγάμεν εὔχειρα, δεξιόγυιον, ὁρῶντ ἀλκάν with courage in his gaze (O. 9.111)

Spanish

ver

English (Abbott-Smith)

ὁράω, -ῶ,
[in LXX chiefly for ראה, also for חזה, etc.;] in "durative" sense (hence aor. act., εἶδον, pass., ὤφθην, fut., ὄψομαι, from different roots; v. M, Pr., 110f.), to see (in colloq. even the pres. is rare, its place being generally taken by θεωρέω, v. BL, §24).
1.Of bodily vision, to see, perceive, behold: absol., Mk 6:38, al.; ἔρχου καὶ ἴδε, Jo 1:46, al.; seq. ὅτι, Mk 2:16, al.; c. acc., Mt 2:2, Mk 1:10 16:7, Ga 1:19, al.; θεόν, Jo 1:18, I Jo 4:20, al.
2.to see with the mind, perceive, discern: absol, Ro 15:21; c. acc. rei., Mt 9:2 27:54, Ac 8:23, Col 2:18, al.
3.to see, take heed, beware: ὅρα μή, c. aor. subjc., Mt 8:4 18:10, Mk 1:44, I Th 5:15; id., sc. μὴ ποήσῃς, Re 19:10 22:9 (Bl., §81, 1); seq. imperat. Mt 9:30 16:6, Mk 8:15
4.to experience: τ. θάνατον, Lk 2:26, He 11:5; ζωήν, Jo 3:36; τ. διαφθοράν, Ac 2:27.
5.to visit: c. acc. pers., Lk 8:20, Jo 12:21, Ro 1:11, al.; c. acc. loc, Ac 19:21.
6.to see to, care for: Mt 27:4, Ac 18:15 (cf. ἀφ-, καθ-, προ-, συν-οράω). SYN.: v.s. βλέπω.