γαῖα

English (LSJ)

ἡ, gen.
A γαίης Hom. (and Antiph., v. infr.), Trag. γαίας, dat. γαίᾳ A.Pers.618, S.Aj.659, E.Med.736, etc., acc. γαῖαν: nom. γαίη only in late Poets, IG14.1935, etc.; Dor. γαία ib.803 (Naples): pl. γαῖαι Od. (v. infr.), LXX 4 Ki.18.35, al.:—poet. for γῆ, land, country, φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν to one's dear fatherland, Il.2.140, al.; γαῖάν τε τεὴν δῆμόν τε Od.8.555: pl., οὐδέ τις ἄλλη φαίνετο γαιάων 12.404, D.P.882.
2 earth, χυτὴ γαῖα = earth thrown up to form a cairn, Il.23.256; ὦ γαῖα κεραμί, of potters' earth, Eub.43, cf. Sannyr.4; κύτος πλαστὸν ἐκ γαίης Antiph.52.3; the forms γαιῶν, γαίαις, γαίας in codd. of LXX are written for γεῶν, etc.
3 earth, as an element, ὑμεῖς… ὕδωρ καὶ γ. γένοισθε Il.7.99; ἐμοῦ θανόντος γαῖα μειχθήτω πυρί Trag.Adesp.513; γαίης καὶ ὕδατος ἐκγενόμεσθα Xenoph.33, cf. Emp.17.18, 109.1, etc.
II the earth, Theoc.18.20: elsewhere Γαῖα, as pr. n., Earth, Hes. Th.45, A.Eu.2, etc. (The usually form in Hom.; used in Trag. metri gr. and by Com. in paratrag., v. supr.)

Spanish (DGE)

-ας, ἡ
• Alolema(s): jón. γαίη sólo en poetas tard. IUrb.Rom.1304 (I/II d.C.), Eleg.Alex.Adesp.SHell.964.40 (dud.), Orac.Sib.1.82; γαία IUrb.Rom.1317.3 (II/III d.C.), IG 14.803.1 (Neápolis II/III d.C.); <γ>εῖα IUrb.Rom.1395 (dud.)
• Morfología: [poét. por γῆ y en orác., cóm. y paród.; sg. voc. γαίη Orac.Sib.7.103; beoc. ac. γῆαν Corinn.2(b).8; ép. y jón. gen. γαίης Il.3.49, Hes.Th.413, h.Cer.415, Xenoph.B 33, Thgn.243, Antim.72, Antiph.55.3; ép. y jón. dat. γαίῃ Il.3.114; plu. gen. γαιάων Od.8.284, Call.Del.270; γαιέων h.Ap.46; γαιῶν LXX 4Re.18.35]
I como elemento tierra γ. χυτή = tierra vertida sobre una tumba para formar un túmulo Il.23.256, Od.3.258, Q.S.1.109, κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζει dicho de un cadáver Il.24.54, σοὶ δ' ὀλίγη μὲν γ. ... ἐπικείσεται Euph.38C.67, γαίης γὰρ σύμπλασσε ... Ἀμφιγυήεις παρθένῳ ... ἴκελον Hes.Th.571, κύτος, πλαστὸν ἐκ γαίης Antiph.l.c., θεῷ ... γαῖαν διδόντι ξείνια ... δέξατ' Pi.P.4.21, γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν ἔνεπεν Pi.N.1.68, βραδέως δ' ἐπὶ γαῖαν ὀρούει ref. a una langosta, Archestr.SHell.155.3, κόνις καὶ γ. A.R.4.1408
• op. al agua ὑμεῖς ... ὕδωρ καὶ γ. γένοισθε Il.7.99, γαῖαν ὕδει φύρειν Hes.Op.61, cf. Opp.H.5.6, πάντες γὰρ γαίης τε καὶ ὕδατος ἐκγενόμεσθα Xenoph.B 33, cf. 27, γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν, ὕδατι δ' ὕδωρ = con tierra, pues, vemos la tierra, con agua el agua Emp.B 109
• op. al fuego ἐμοῦ θανόντος γ. μιχθήτω πυρί ref. a la materia humana Trag.Adesp.513
• op. ambos πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γ. Emp.B 17.18
• γ. καυθεῖσα πυρί = tierra cocida al fuego como material cerámico, Pi.N.10.35, γ. κεραμίς = tierra de alfarero, e.e. arcilla Eub.42, cf. Critias B 2.13, Sannyr.4.
II como superficie delimitada
1 plu. tierras, campos πεδίοις καὶ γαίαις παρεικάζει τὰς τῶν πιστευόντων ψυχάς Ath.Al.M.27.581A, cf. Mac.Aeg.Serm.C 27.6, Eust.742.24.
2 territorio geog. región, país οὐδέ τις ἄλλη φαίνετο γαιάων, ἄλλ' οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα = no aparecía ninguna tierra, sólo cielo y mar, Od.12.404, γαῖαν ἐς ἀλλοδαπήν Sol.3.24, cf. Opp.H.1.694, Ἀχαιΐς γ. Il.1.254, Od.21.107, cf. h.Ap.410, Alc.45.3, Pi.O.3.25, Antim.Eleg.1, Call.Ap.76, IG 14.803.1 (Neápolis II d.C.), Λῆμνον ... ἥ οἱ γαιάων πολὺ φιλτάτη ἐστίν Od.8.284, cf. h.Ap.46, Call.Del.270, LXX 4Re.18.35, Ez.36.24, γαῖαν ἐς Αἰθιόπων Mimn.10.9, cf. Theoc.18.20, Opp.C.3.42, γαίης παρθενικαὶ Λιβηθρίδ<ο>ς Euph.41.2, ὄρος, εὐκάρποιο γαίας μέτωπον = un monte, frente de una tierra fértil ref. al Etna y Sicilia, Pi.P.1.30, cf. Od.9.28, A.R.3.1085, Orac.Sib.14.284, ἀγλαὰ πίσεα γαίης βόσκεο Call.Fr.363.1, σικυὸν ... γαίης ἐρικυδέος υἱόν Matro SHell.537.1, γαιάων Ἀσίης D.P.882
• patria εἰπὲ δέ μοι γαῖάν τε τεὴν δῆμόν τε πόλιν τε Od.8.555, cf. h.Cer.134, Pi.P.4.97
• πατρὶς γ. = la tierra patria, Il.2.140, Od.24.322, Hes.Sc.1, 12, A.Th.585, Q.S.8.297, IUrb.Rom.1317.3 (II/III d.C.), 1395, γ. πατρωΐη Od.13.188.
III como superficie sin delimitar
1 el suelo frec. en expresiones tipo ὁ δ' ἄρα πρηνὴς ἐπὶ γαίῃ κεῖτο ταθείς Il.21.118, cf. Theoc.22.128, A.R.1.428, Nonn.Par.Eu.Io.9.38, ποτὶ δὲ σκῆπτρον βάλε γαίῃ Il.1.245, cf. 22.64, πολλὸν δὲ κρῖ λευκὸν ἐτώσιον ἔμπεσε γαίῃ h.Cer.309, cf. Theoc.25.259, γαῖαν κοναβίζετε ποσσίν = ¡haced resonar el suelo con los pies! ref. a los Curetes, Orph.H.38.9, cf. AP 14.72.7, Opp.H.1.15
• frec. de los que caen a tierra luchando ὀδὰξ λαζόιατο γαῖαν = ojalá muerdan el polvo, Il.2.418, cf. 22.17, cf. E.Ph.1423, αἵματι γαῖαν ἐρεύθων Il.11.394, cf. B.13.153, E.Ph.674, Q.S.2.356, ἀρηρομένη γ. = la tierra arada Opp.C.4.436, cf. H.2.19.
2 la tierra como parte externa seca y habitada del mundo νέρθε Ποσειδάων ἐτίναξε γαῖαν Il.20.58, cf. A.R.3.864, πατὴρ δ' ἐμὸς ἄλλοθι γαίης ζώει Od.2.131, ὡς τὰ πρῶτα θεοὶ καὶ γ. γένοντο Hes.Th.108, θνητῶν οἳ κατὰ γαῖαν ἀπείριτον αἰὲν ἔασι Orph.A.20, cf. H.55.6, Nonn.Par.Eu.Io.1.10, ὅσσ' ἐπὶ γαῖαν ἑρπετὰ γίγνονται Od.4.417, cf. Cleanth.Fr.Poet.1.5, ποικίλλεται μὲν γ. πολυστέφανος Sapph.168C.2, cf. Archestr.SHell.192.2, γ. δ' ἀνέπνευσεν ... κύματος ἐξαναδῦσα Opp.C.2.148, γ. πέλει σταθερή Opp.C.2.412, ἰέναι πολλὴν ἐπὶ γαῖαν = ir por el ancho mundo, Od.2.364, κορυφαὶ ... μεγάλας γαίας B.5.24, ἐς βάθος ἐκ γαίης X.Eph.3.2.13, cf. Luc.Trag.294, πόλεμος γαῖαν ἅπασαν ἔχει Callin.1.4, ὁππότε γαίης ἠὼς μέσσον ἀνέσχε = cuando el día alcanzó la mitad de la tierra Nonn.D.29.299, γαίης ἐρικυδὲς ἔρεισμα = glorioso baluarte de la tierra ref. a Caracalla, Opp.C.1.1, cf. H.1.3
• op. al mar ἐφ' ὑγρὴν ἠδ' ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν Od.5.46, h.Hom.15.4, νεφέεσι κάλυψε γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον Od.5.294, 9.69, cf. Hes.Th.413, Theoc.17.76, Opp.H.1.88, 25.8, πλείη μὲν γὰρ γ. κακῶν, πλείη δὲ θάλασσα Hes.Op.101, cf. Euph.131.17v.G., Sotad.15.3
• op. los ríos ποταμοὶ καὶ γ., ... φυλάσσετε δ' ὅρκια πιστά Il.3.278, Ἀξιοῦ, ὃς κάλλιστον ὕδωρ ἐπὶ γαῖαν ἵησιν Il.21.158, cf. Call.Del.207, Opp.H.2.32
• op. al Océano, que en la concepción arcaica del mundo la limita πείρατα γαίης, Ὠκεανόν τε Il.14.200, 301, cf. Hes.Th.335, 622, φεῦγ' ἔσχατα γαίης Orác. en Hdt.7.140, cf. h.Ven.227, Simm.(?)SHell.906.6, Ὠκεανὸν ... ὃς περικυμαίνει γαίης περιτέρμονα κύκλον Orph.H.83.3
• op. al cielo πετέσθην μεσσηγὺς γαίης τε καὶ οὐρανοῦ Il.5.769, 8.46, cf. Hes.Th.427, h.Ap.84, Alc.355, Lyr.Adesp.17.22, A.Pers.499, Orph.H.14.10, γ. καὶ αἰθήρ Q.S.2.210
• bajo la cual descansan los muertos τότε δ' ἤδη ἔχεν κάτα γ. μέλαινα = ya entonces lo guardaba la negra tierra, Il.2.699, cf. 16.629, Od.15.31, A.Pr.570, Thgn.878, Q.S.1.2, en lápidas Παυλεῖνον γ. δέξατο νερτερίη IUrb.Rom.1304 (I/II d.C.)
• bajo la cual habitan tb. las divinidades subterráneas ἐρινύες, αἵ θ' ὑπὸ γαῖαν ἀνθρώπους τίνυνται Il.19.259, cf. h.Cer.431, A.Eu.952, νέμονται ... ὑπὸ κεύθεσι γαίας (Cástor y Pólux), Pi.N.10.56, cf. 10.85, Thgn.243, Orph.A.174, Πλούτων, ὃς κατέχεις γαίης κληῖδας Orph.H.18.4, δαίμονες οἱ κατὰ γαίας Ar.Ra.1529
• productora de alimentos para los seres vivos βόσκει γ. μέλαινα ... ἀνθρώπους Od.11.365, cf. Arat.114, βίος ... τὸν γ. φέρει Hes.Op.32, cf. Od.19.111, h.Cer.306, h.Ap.365, Alcm.89.3, Orph.H.29.17, 36.14, Nonn.D.42.278, Orac.Sib.1.297.
3 la tierra como planeta, el globo terráqueo σοὶ δὲ πᾶς ὅδε κόσμος ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν πείθεται Cleanth.Fr.Poet.1.7, cf. Alex.Eph.SHell. 21.11, Arat.512, Orph.H.4.3, 11.13.
• Diccionario Micénico: ḳạ-ja (?).
• Etimología: Doblete de γῆ q.u., quizá de *gāi̯ă que debe tratarse de pregr. Tb. se ha propuesto una contaminación de γῆ y αἶα o μαῖα en el sent. de ‘tierra madre’.

German (Pape)

[Seite 470] ἡ, ion. u. poet. = γῆ, welches zu vgl., Erde, Erdboden, entstanden aus γαία, eigentlich = »die Erzeugerinn«, insofern die Erde Pflanzen u. s. w. hervorbringt, γαώ, γέγαα, γίγνομαι; vgl. φυσίζοος αἶα Iliad. 3, 243, γῆ φυσίζοος 21, 63, ζείδωρον ἄρουραν Odyss. 3, 3; Hom., Pind., Tragg. u. sp. D., die auch γαίη sagten, z. B. Ep. ad. 727 (App. 153). S. N. pr. Sowohl im Gegensatz von πόντος, die Erde, das Land, Od. 5, 46. 9, 69, als ein bestimmtes Land, γαίης Φαιήκων Odyss. 5, 280; Ἀχαιίδα γαῖαν Odyss. 21, 107; Λήμνου γαῖαν Odyss. 8, 301; bes. oft πατρὶς γαῖα, die vaterländische Erde, das Vaterland. Auch im plur., γαιάων Odyss. 8, 284. 12, 404. 14, 302; vgl. Dion. P. 882;

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
poét. c. γῆ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γαῖα -ας, ἡ [~ γῆ] poët. voor γῆ, nom. later γαίη, Dor. γαία; ep. gen. γαίης, Att. (trag.) γαίας; ep. dat. γαίῃ, Att. γαίᾳ; acc. γαῖαν; ep. gen. plur. γαιάων, vanaf Hom. alg.
1. de aarde; wereld; ook personif. voor de godin: Aarde.
2. land, gebied.
3. aarde (als materiaal en als element).

Russian (Dvoretsky)

γαῖα: и γαίη ἡ (gen. pl. γαιάων и γαιέων) эп.-ион. поэт. = γῆ.

Frisk Etymological English

neen
Grammatical information: f.
Meaning: earth (Il.).
Compounds: Dor. γαιάοχος, Lac. γαιάϜοχος, ep. γαιήοχος epithet of Poseidon, s. v. ἐννοσίγαιος (Il.; s.v.). ἀνώγαιον upper floor of a house, granary; also ἀνόκαιον ὑπέρῳον, γράφεται καὶ ἀνώγεων H.; perhaps the form with -ο- is the original form, the other being due to folketymology
Derivatives: Rare: γαιήϊος from the earth (Od.; with -ήϊος, Chantr. Form. 52); γαιών heap of earth (Tab. Heracl. 1, 136) beside γαεών (IG 14, 322 II 83, Halaesa); γαιόω change into earth (Tz.).
Etymology: Unknown; see on γῆ.

English (Autenrieth)

earth, land; distinguished from the heavens, (κίονες) αἳ γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἀμφὶς ἔχουσιν, Od. 1.54; geographically, Ἀχαιίδα γαῖαν, esp. native land, πατρίδα γαῖαν, pl., οὐδέ τις ἄλλη | φαίνετο γαιάων ἀλλ' οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα, Od. 14.302; as substance, χυτὴ γαῖα, for a grave, Il. 6.464; κωφὴ γαῖα, ‘silent dust,’ Il. 24.54; prov., ὗμεῖς πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε, Il. 7.99. The form γῆ is of less common occurrence, Od. 13.233, Od. 23.233, Il. 21.63.—Personified, Γαῖα, Il. 15.36; Γῆ, Il. 3.104, Il. 19.259.

Greek Monolingual

η (AM γαῖα, Α και ιων. τ. γαίη και δωρ. τ. γαία)
1. χώμα
2. φρ. α) «γαῖαν ἔχοις ἐλαφράν» — ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει (ευχή, για νεκρό πριν από την ταφή του)
6) «γαῖα πυρί μειχθήτω» — ας γίνει ό,τι θέλει, αδιαφορώ τελείως, ενδιαφέρομαι μόνο για τον εαυτό μου
νεοελλ.
πληθ.
1. εκτάσεις καλλιεργημένες ή καλλιεργήσιμες
2. ονομασία ορισμένων μεταλλικών οξειδίων
(αρχ. -μσν.) η ξηρά, η στεριά
αρχ.
1. η Γη, η γήινη σφαίρα
2. η θεά που γέννησε θεούς και ανθρώπους («παμμήτωρ Γαῖα»)
3. χώρα, τόπος
4. φρ. α) «φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν» — στην αγαπημένη του πατρίδα
β) «χυτὴ γαῖα» — το χώμα που σώρευαν πάνω από την τάφο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. αἷα. Η λ. γαῖα είναι ποιητ. τ. του γῆ (περισσότερες από 300 φορές χρησιμοποιείται στον Όμηρο έναντι 10 της λ. γῆ). Ως α' συνθετικό απαντά με τις μορφές γαιη- (μόνο αρχαία σύνθετα) και κυρίως γαιο- και ως β' συνθετικό με τη μορφή -γαιος, παράλληλα προς τα -γεως, -γειος, -γεος.
ΠΑΡ. αρχ. γαίηθεν, γαιήϊος, γαιώδης
(αρχ. -μσν.) γαιώ, νεοελλ. γαιούχος.
ΣΥΝΘ. (Α' συνθετικό) αρχ. γαιηγενής, γαιήοχος, γαιηφάγος (και γαιοφάγος), γαιομέτρης, γαιονόμος, γαιοτρεφής
μσν.
γαιομαχώ
νεοελλ.
γαιαέριο, γαιάνθρακας, γαιογνώρισμα, γαιογνώστης, γαιοδεσπότης, γαιοκτήμονας, γαιομισθωτής, γαιόραμα, γαιόσακκος, γαιότοιχος, γαιοφόρος, γαιόχωση. (Β' συνθετικό) αρχ. ανάγαιος, ανώγαιος, βαθύγαιος, έγγαιος, ε(ν)νοσίγαιος, επίγαιος, ηδύγαιος, ισόγαιος, κατάγαιος, κατώγαιος, κινησίγαιος, λυπρόγαιος, μελάγγαιος, μεσόγαιος, πρόσγαιος, υπόγαιος, φιλόγαιος
νεοελλ.
απόγαιο].

Greek Monotonic

γαῖα: ἡ γεν. γαίης, Αττ. γαίας, δοτ. γαίᾳ, αιτ. γαῖαν· ποιητ. αντί γῆ,
I. 1. χώρα, τόπος, σε Όμηρ., Τραγ.· φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν, σε κάποιου τα προσφιλή πάτρια εδάφη, στην αγαπητή πατρίδα του, σε Όμηρ.
2. χώμα, έδαφος, σε Ομήρ. Ιλ. II. Γαῖα, ως κύριο όνομα, Gaia, Tellus, Γη, σύζυγος του Ουρανού, μητέρα των Τιτάνων, σε Ησίοδ.

Greek (Liddell-Scott)

γαῖα: ἡ γεν. γαίης, Ὅμ. (καὶ Ἀντιφ. ἔνθα κατωτ.), αἰτιατ. γαίας, δοτ. γαίᾳ, Αἰσχύλ Πέρσ. 618, Σοφ. Αἴ. 659, Εὐρ. Μηδ. 736, κτλ. αἰτ. γαῖαν· ὀνομαστική τις γαίη μόνον παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς, Ἀνθ. ΙΙ. παραρτ. 153, 172· Δωρ. γαίᾱ, Ἐπιγρ. Ἑλλ. 563· -πληθ. γαῖαι Ὀδ. Ἑβδ. Ποιητ. ἀντὶ τοῦ γῆ, χώρα, τόπος, πατρὶς παρ’ Ὁμ., συχν., φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν, εἰς τὴν ἀγαπητὴν πατρίδα, γαῖάν τε τεὴν δῆμόν τε Ὀδ. Θ.555· καὶ οὕτω κατὰ πληθ. οὐδέ τις ἄλλη φαίνετο γαιάων Μ.404. 2) χῶμα, χυτὴ γαῖα, ἐπισωρευθεῖσα πρὸς σχηματισμὸν λοφίσκου, Ἰλ. Ψ. 256· ἴδε κατωτ. Παρ’ Ὁμ. γαῖα εἶναι ὁ συνηθέστατος τύπος· γίνεται δὲ χρῆσις αὐτοῦ ὡσαύτως παρὰ τραγ. ὅπως καὶ τοῦ αἷα ὁπόταν τὸ μέτρον ἀπαιτήσῃ· ἐνίοτε καὶ παρὰ κωμ., ὦ γαῖα κεραμί, ἐπὶ τοῦ πηλοῦ ἢ χώματος κεραμέως, Εὔβουλ. Καμπ. 2, πρβλ. Σαννυρ. Γελ. 4· κύτος πλαστὸν ἐκ γαίης Ἀντιφ. Ἀφροδ. 1.2. ΙΙ. Γαῖα, ὡς κύρ. ὄνομα, Gaia, Tellus, ἡ γῆ, σύζυγος τοῦ Οὐρανοῦ, μήτηρ τῶν Τιτάνων, Κυκλώπων καὶ ἄλλων τεράτων, Ἡσ. Θ. 45. –Πρβλ. αἷα.

Middle Liddell

poet. for γῆ]
I. a land, country, Hom., Trag.; φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν to one's dear father land, Hom.
2. earth, soil, Il.
II. Γαῖα, as prop. n., Gaia, Tellus, Earth, spouse of Uranus, mother of the Titans, Hes.

Frisk Etymology German

γαῖα: {gaĩa}
Grammar: f.
Meaning: Erde, auch personifiziert (poet. seit Il.).
Composita: Unter den Komposita ist zu nennen dor. γαιάοχος, lak. γαιάϝοχος, ep. γαιήοχος Beiw. des Poseidon, s. d.
Derivative: Seltene Ableitungen: γαιήϊος ‘aus der Erde (Gaia) entsprossen’ (poet. seit Od.; nach den Adj. auf -ήϊος, vgl. Chantraine Formation 52), γαιών Erdhaufen (Tab. Heracl. 1, 136) neben γαεών (IG 14, 322 II 83, Halaesa), γαιόω in Erde verwandeln (Tz.).
Etymology: Unklar. Vielleicht Kontamination von αἶα, μαῖα und γῆ (Schwyzer 473 m. Lit.).
Page 1,282

English (Woodhouse)

country, earth, land, territory

Translations

ab: адгьыл; ace: bumoë; ady: чiыгу; af: aarde; als: erde; am: መሬት; ang: eorðe; an: tierra; arc: ܐܪܥܐ; ar: الأرض; ary: لأرض; arz: الارض; ast: tierra; as: পৃথিৱী; atj: aski; av: ракь; awa: पृथ्वी; ay: aka pacha; azb: یئر; az: yer; ban: gumi; bar: eadn; bat_smg: žemė; ba: ер; bcl: kinaban; be_x_old: зямля; be: зямля; bg: земя; bh: पृथ्वी; bjn: bumi; bn: পৃথিবী; bo: སའི་གོ་ལ།; br: douar; bs: zemlja; bxr: дэлхэй; ca: terra; cbk_zam: tierra; cdo: dê-giù; ceb: kalibotan; ce: дуьне; chr: ᎡᎶᎯ; ckb: زەوی; co: terra; crh: dünya; cr: ᒫᒪᐃᐧ ᐅᑳᐄᐧᒫᐤ; csb: zemia; cs: země; cu: ꙁємлꙗ; cv: çĕр; cy: y ddaear; da: jorden; de: erde; diq: dınya; dsb: zemja; dty: पृथ्वी; dv: ބިން; el: γη; eml: tèra; en: earth; eo: tero; es: tierra; et: maa; eu: lurra; ext: tierra; fa: زمین; fiu_vro: maa; fi: maa; fj: vuravura; fo: jørðin; frp: tèrra; frr: jard; fr: terre; fur: tiere; fy: ierde; gan: 地球; ga: domhan; gcr: latè; gd: an talamh; gl: terra; gn: yvy; gom: धर्तरी; got: 𐌰𐌹𐍂𐌸𐌰; gu: પૃથ્વી; gv: yn dowan; hak: thi-khiù; ha: duniya; haw: honua; he: כדור הארץ; hif: dunia; hi: पृथ्वी; hr: zemlja; hsb: zemja; ht: latè; hu: föld; hy: երկիր; hyw: երկիր; ia: terra; id: bumi; ie: terra; ig: àlà; ilo: daga; inh: лаьтта; io: tero; is: jörðin; it: terra; iu: ᓄᓇ; jam: oert; ja: 地球; jbo: terdi; jv: bumi; kaa: jer; kab: tagnit; ka: დედამიწა; kbp: tɛtʋ; kg: ntoto; ki: thĩ; kk: жер; kl: nunarsuaq; km: ផែនដី; kn: ಭೂಮಿ; koi: мушар; ko: 지구; krc: джер; ksh: ääd; ku: erd; kv: му; kw: dor; ky: жер; lad: tierra; la: tellus; lb: äerd; lez: чил; lfn: tera; lg: ensi; lij: tæra; li: eerd; lld: tera; lmo: tera; ln: mabelé; lo: ໂລກ; ltg: zeme; lt: žemė; lv: zeme; mai: पृथ्वी; map_bms: bumi; mdf: мода; mg: tany; mhr: мланде; min: bumi; mi: whenua; mk: земја; ml: ഭൂമി; mn: дэлхий; mnw: ဂၠးတိ; mrj: мӱлӓндӹ; mr: पृथ्वी; ms: bumi; mt: id-dinja; mwl: tierra; myv: мода; my: ကမ္ဘာဂြိုဟ်; mzn: زمین; nah: tlalticpactli; nap: terra; na: eb; nds_nl: eerde; nds: eer; ne: पृथ्वी; new: प्रिथिबी; nia: dadanö; nl: aarde; nn: jorda; nov: tere; no: jorden; nqo: ߘߎ߱; nrm: tèrre; nso: lefase; nv: nahasdzáán; oc: tèrra; olo: mua; or: ପୃଥିବୀ; os: зæхх; pam: yatu; pap: tera; pa: ਧਰਤੀ; pcd: tière; pfl: erde; pih: erth; pl: ziemia; pms: tèra; pnb: زمین; ps: ځمکه; pt: terra; qu: tiksimuyu; rm: terra; rmy: phuv; roa_rup: locu; ro: pământ; rue: земля; ru: земля; rw: isi; sah: сир; sat: ᱫᱷᱟᱹᱨᱛᱤ; sa: पृथ्वी; scn: terra; sco: yird; sc: terra; sd: ڌرتي; se: eana; shn: ၵမ်ႇၽႃႇ; sh: zemlja; simple: earth; si: මහ පොළොව; sk: zem; sl: zemlja; smn: eennâmpállu; sn: rinopasi; so: dhul; sq: toka; sr: земља; stq: äide; st: lefatshe; su: marcapada; sv: jorden; sw: dunia; szl: źymja; ta: புவி; tcy: ಭೂಮಿ; tet: rai; te: భూమి; tg: замин; th: โลก; tk: ýer; tl: daigdig; to: māmani; tpi: giraun; tr: dünya; ts: misava; tt: җир; tyv: чер; udm: музъем; ug: يەر شارى; uk: земля; ur: زمین; uz: yer; vec: tera; vep: ma; vi: trái đất; vls: eirde; vo: tal; war: kalibotan; wa: daegne; wo: suuf; wuu: 地球; xal: делкә һариг; xmf: დიხაუჩა; yi: ערד-פלאנעט; yo: ayé; za: giuznamh; zea: aerde; zh_classical: 坤輿; zh_min_nan: tē-kiû; zh_yue: 地球; zh: 地球; zu: umhlaba