δικαιοσύνη

English (LSJ)

ἡ,
A righteousness, justice, Thgn.147, Hdt.1.96, al., Pl. R.433a, LXX Ge.15.6, etc.; δικαιοσύνη δικαστική = legal justice, Arist.Pol.1291a27; opp. ἐπιείκεια, Id.EN1137a32.
2 fulfilment of the Law, LXX Is.26.2, al., Ev.Matt.3.15, al.
II justice, the business of a judge, Pl.Grg.464b, 464c (v.l. δικαστική), Clit.408b.
III Δικαιοσύνη, personified, AP9.164; Ἶσις Δικαιοσύνη SIG1131 (Delos), IG3.203.
IV Pythagorean name for four, Theol.Ar.23.
V δικαιοσύνη· ἡ χοῖνιξ, μυστικῶς, Hsch.

Spanish (DGE)

(δῐκαιοσύνη) -ης, ἡ
• Alolema(s): δικαιοσύνα E.Fr.486, Eccelus 78.1, Plu.Lyc.20; lesb. δικαοσύνη IG 12(2).23.5 (Mitilene I d.C.)
• Prosodia: [-ῠ-]
I 1justicia, conducta justa en rel. c. los dioses εἴς τε δικαιοσύνην θνητῶν γένος ἤγαγε Titanomach.11.1, οἱ ... τότε ἄνθρωποι ὁμοτράπεζοι θεοῖς ἦσαν ὑπὸ δικαιοσύνης καὶ εὐσεβείας Paus.8.2.4, como virtud ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ' ἀρετή 'στιν = en la justicia está resumida toda virtud Phoc.10, cf. Thgn.147, εἴπερ σοφία τε καὶ ἀρετή ἐστιν δ. Pl.R.351a, ἀρετῆς ἕνεκα καὶ δικαιοσύνης τῆς εἰς τὴν βουλήν IG 2².401.32 (IV a.C.), cf. SEG 22.120.3 (Ramnunte III a.C.), μεγάλα γὰρ ἱερὰ τῆς ἀρετῆς ἐστιν ἐπὶ δικαιοσύνην Hp.Ep.11, cf. Lys.12.5, CEG 96.2 (Ática V a.C.), οὐχ οἷόν τέ γε ἄνευ δικαιοσύνης ἀγαθὸν πολίτην γενέσθαι X.Mem.4.2.11, φρόνησίς τε καὶ σωφροσύνη καὶ δ. Aristo Stoic.1.86, τὰν δικαιοσύναν ... τιθηνὰν τᾶν ἀλλᾶν ἀρετᾶν Eccelus l.c., cf. Pythag.B 4, Anaximen.Rh.1422^a10, Plu.2.243d, Luc.Am.24, Arr.Epict.2.20.25, Aristid.Quint.115.25, Bio Bor.17, Origenes Cels.5.47, Iust.Phil.1Apol.6.1, δικαιοσύνην ... ἤσκεε llevaba una conducta recta Hdt.1.96, ὅτι γε τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν καὶ μὴ πολυπραγμονεῖν δ. ἐστί Pl.R.433a, δικαιοσύνης δὲ (σημεῖον) τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν Lys.2.14, cf. Arist.EN 1130 passim, 1137^a32, LXX Ge.15.6, Is.26.2, reducido a la esfera humana ὁσιότης μὲν πρὸς θεόν, δ. δὲ πρὸς ἀνθρώπους Ph.2.30
•plu. acciones justas Θεὸς εὐφραίνεται ταῖς δικαιοσύναις ἡμῶν Gr.Nyss.M.46.417C.
2 en sent. legal justicia τῶν δὲ δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνῃ χρεωμένων Hdt.2.151, cf. D.C.49.20.4, δικαιοσύνη δικαστική = justicia en los tribunales Arist.Pol.1291^a27, cf. Philostr.VA 6.21, ὅπερ ἐστὶν ἀρχὴ καὶ τέλος δικαιοσύνης Plb.6.6.7, cf. Antipho Soph.B 44A.1.6, 16, Isoc.1.38, Epicur.Sent.[5] 33, μεγίστην ἐπὶ δικαιοσύνῃ δόξαν ἐκτήσατο D.S.11.47, δικαιοσύνης ὁ φθόνος ὀξύτερος AP 7.361, cf. Ph.1.615, D.L.1.10, Plu.Lyc.20, Vett.Val.2.23, PGnom.194 (II d.C.), Porph.Sent.32
•crist. de la justicia de Dios ἡ νομοθεσία τὴν τοῦ θεοῦ δικαιοσύνην ... καταγγέλλει Clem.Al.Strom.2.17.86
•cumplimiento de la ley op. ἀνομία: ἄνθρωποι ἀνομίᾳ μᾶλλον ἢ δικαιοσύνῃ χρωμένοι X.Mem.1.2.24, πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην = cumplir totalmente la ley, Eu.Matt.3.15.
3 justicia ejercida como una τέχνη, función del juez ἰατρικὴ τῇ γυμναστικῇ καὶ ἡ δ. τῇ νομοθετικῇ Pl.Grg.464c, cf. 465c, Clit.408b.
4 el número cuatro en la fil. pitagórica Theol.Ar.23
•tb. el número cinco, Theol.Ar.27.
5 δικαιοσύνη· ἡ χοῖνιξ μυστικῶς Hsch.
II Justicia personif. δικαιοσύνας τὸ χρύσεον πρόσωπον E.Fr.486, cf. Luc.Pisc.16, 18, Orph.H.63.3, AP 7.698 (Christod.), 9.164.

German (Pape)

[Seite 627] ἡ, Gerechtigkeit, die Eigenschaft und Handlungsweise des δίκαιος, Rechtlichkeit; δ. ἐστὶ τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν καὶ μὴ πολυπραγμονεῖν Plat. Rep. IV, 433 a; vgl. Arist. Eth. Nic. 5; Gegensatz ἀνομία Xen. Mem. 1, 2, 24; Wohlthat, Inscr. 101; εἰς τοὺς δημότας 102; der ἐλεημοσύνη entsprechend, Math. 6, 1. 2, u. sonst im N.T. – Von späteren Dichtern auch personificirt als Göttin.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
justice, sentiments de justice, pratique de la justice.
Étymologie: δίκαιος.

Russian (Dvoretsky)

δῐκαιοσύνη: ἡ
1 справедливость, законность, праведность, Her., Plat., Arst.;
2 правосудие, судопроизводство Plat.;
3 благодеяние NT.

Greek (Liddell-Scott)

δῐκαιοσύνη: ἡ, ὁ χαρακτὴρ τοῦ δικαίου, Θέογν. 147, Ἡρόδ. 1.96, 6.86. 7.52, κτλ.· δ. δικαστική, νομική, ἡ ἐν τοῖς δικαστηρίοις, Ἀριστ. Πολ. 4.4,14. ΙΙ. ἡ ἀσχολία δικαστοῦ, Πλάτ. Γοργ. 464Β, C (διάφ. γρ. δικαστική), πρβλ. Κλειτοφ. 408Β.

English (Strong)

from δίκαιος; equity (of character or act); specially (Christian) justification: righteousness.

English (Thayer)

δικαιοσύνης, ἡ (δίκαιος); most frequently in the Sept. for צֶדֶק and צְדָקָה, rarely for חֶסֶד; "the virtue or quality or state of one who is δίκαιος;"
1. in the broad sense, the state of him who is such as he ought to be, righteousness (German Rechtbeschaffenheit); the condition acceptable to God (German Gottwohlgefalligkeit);
a. universally: λόγος τῆς δικαιοσύνης (like λόγος τῆς καταλλαγῆς, λόγος τοῦ σταυροῦ), the doctrine concerning the way in which man may attain to a state approved of God, βασιλεύς δικαιοσύνης, the king who himself has the approbation of God, and who renders his subjects acceptable to God, G L T Tr, WH; ἁμαρτία, ἀνομία, and ἀκαθαρσία); ἁμαρτία); ἀνομία, as in Xenophon, mem. 1,2, 24); ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, walking in the way of righteousness equivalent to an upright, righteous, Prayer of Manasseh, τοῦ Θεοῦ, the righteousness which God demands, צִדְקָה, Colossians 1891 (p. 941, Fischer edition); cf. Winer's Grammar, 32)); where δίκαιος καί ὁσιότης are connected — Clement of Rome, 1 Corinthians 48,4 [ET] and occasionally in secular writings) — the former denotes right conduct toward men, the latter piety toward God (cf. Plato, Gorgias, p. 507b.; Grimm on Sap., p. 181 f; (cf. Trench, § 88, p. 328f; for additional examples see Wetstein (1752) on Ephesians, the passage cited; cf. ὅσιος); εὐσέβεια καί δικαιοσύνη, Diodorus 1,2); ποιεῖν τήν δικαιοσύνην, to do righteousness, to live uprightly: ἐργάζεσθαι δικαιοσύνην, ζῆν τῇ δικαιοσύνη, to live, devote the life, to righteousness, πληροῦν πᾶσαν δικαιοσύνην, to perform completely whatever is right, δικαιοσύνη denotes his perfect moral purity, integrity, sinlessness: holiness: ἡ δικαιοσύνη has a peculiar meaning, opposed to the views of the Jews and Judaizing Christians. To understand this meaning, the following facts especially must be kept in view: the Jews as a people, and very many who had become converts from among them to Christianity, supposed that they secured the favor of God by works conformed to the requirements of the Mosaic law, as though by way of merit; and that they would thus attain to eternal salvation. But this law demands perfect obedience to all its precepts, and threatens condemnation to those who do not render such obedience (Song of Solomon, to die as an expiatory sacrifice for the sins of men he has attested his grace and good-will to mankind, so that they can hope for salvation as if they had not sinned. But the way to obtain this hope, he teaches, is only through faith (see πίστις (especially 1b. and d.)), by which a man appropriates that grace of God revealed and pledged in Christ; and this faith is reckoned by God to the man as δικαιοσύνη; that is to say, δικαιοσύνη denotes "the state acceptable to God which becomes a sinner's possession through that faith by which he embraces the grace of God offered him in the expiatory death of Jesus Christ (see δικαιόω, 3b.). In this sense ἡ δικαιοσύνη is used without an adjunct in δικαιοσύνη Θεοῦ, ἡ τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνη, the righteousness which God ascribes, what God declares to be righteousness (Winer's Grammar, 186 (175)), δικαιοσύνη Θεοῦ διά πίστεως, ἡ δικαιοσύνη τῆς πίστεως, which is acquired by faith, or seen in faith, ἡ ἐκ Θεοῦ δικαιοσύνη which comes from God, i. e. is adjudged, imputed, ἐπί τῇ πίστει depends on ἔχων, having ... founded upon faith (cf. Winer's Grammar, 137 (130); 392 (367); yet cf. Ellicott, at the passage)); ἡ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη which comes from faith, ἡ διά πίστεως Χριστοῦ, ἡ κατά πίστιν δικαιοσύνη according to, appropriate to, faith, δικαιοσύνη, as being the one without whom there is no righteousness, as the author of righteousness, εἰς δικαιοσύνην, unto righteousness as the result, to obtain righteousness, ἡ πίστις λογίζεται τίνι εἰς δικαιοσύνην, faith is reckoned to one for righteousness, i. e. is so taken into account, that righteousness is ascribed to it or recognized in it: ἡ διακονία τῆς δικαιοσύνης (see διακονία, 2b.), δικαιοσύνη, arising from faith, is ἡ ἐκ νόμου δικαιοσύνη, a state acceptable to God which is supposed to result from obedience to the law, ἡ δικαιοσύνη ἐν νόμῳ relying on the law, i. e. on imaginary obedience to it, ἡ ἰδίᾳ δικαιοσύνη and ἡ ἐμή ἐδικαιοσυνη, such as one supposes that he has acquired for himself by his own works, justice, or the virtue which gives each one his due; it is said to belong to God and Christ, as bestowing ἰσότιμον πίστιν upon all Christians impartially, R G Tr marginal reading in brackets; κρίνειν ἐν δικαιοσύνη, δικαιόω at the end.)

Greek Monolingual

και δικιοσύνη, η (AM δικαιοσύνη) δίκαιος
1. η ιδιότητα, ο χαρακτήρας του δικαίου
2. η απονομή του δικαίου
3. εκκλ. «ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης» — ο Χριστός
μσν.- νεοελλ.
το σύνολο τών εκπροσώπων της δικαστικής εξουσίας, οι δικαστές
αρχ.
1. το έργο του δικαστή
2. η εκπλήρωση του νόμου (ειδ. του μωσαϊκού)
3. η προσωποποιημένη έννοια του δικαίου, ως θεά
4. (κατά τους Πυθαγόρειους) ο αριθμός
5. δίκαιη πράξη
6. πληθ. δικαιοσύναι
δικαιώματα.

Greek Monotonic

δῐκαιοσύνη: ἡ, ευθύτητα, ορθοκρισία, δικαιοσύνη, σε Θέογν., Ηρόδ. κ.λπ.

Middle Liddell

δῐκαιοσύνη, ἡ, n ndi˘kaioth s_tos fem Xen. Plat. [from δίκαιος
righteousness, justice, Theogn., Hdt., Xen., Plat. etc.

Chinese

原文音譯：dikaiosÚnh 笛開哦需尼
詞類次數：名詞（92）
原文字根：義 審判 相當於： （צַדִּיק‎） （צְדָקָה‎）
字義溯源：公平，公義，公正，義，稱義；源自（δίκαιος）=公平的）；而 （δίκαιος）出自（δίκη / καταδίκη）*=公正）。要認識在新約的義，有兩個先決條件：
1）義乃是神與人的關係術語 2）真實的義乃從信神而產生出來的。馬太說到要對義有饑渴，並要去求神的義（ 太5:6; 6:33）。路加指出要終身用公義事奉神（ 路1:74）。約翰說到主來了，要叫我們為義責備自己；並且為著義，主又往父那裏去（ 約16:8,10）。行傳指明神悅納敬畏他和行義的人；並且到了時候，要按公義審判天下（ 徒10:35; 17:31）。羅馬書說到神的義在福音上顯明出來（ 羅1:17），神的義要加給一切相信的人（ 羅3:22）。哥林多後書就宣告說，神使那不知罪的，替我們成為罪，好叫我們在他裏成為神的義（ 林後5:21）
出現次數：總共（92）；太（7）；路（1）；約（2）；徒（4）；羅（34）；林前（1）；林後（7）；加（4）；弗（3）；腓（4）；提前（1）；提後（3）；多（1）；來（6）；雅（3）；彼前（2）；彼後（4）；約壹（3）；啓（2）
譯字彙編：
1） 義（57） 太3:15； 太5:6； 太5:10； 太5:20； 太6:33； 太21:32； 約16:8； 約16:10； 羅1:17； 羅3:5； 羅3:21； 羅3:22； 羅3:25； 羅3:26； 羅4:3； 羅4:5； 羅4:6； 羅4:9； 羅4:13； 羅4:22； 羅5:17； 羅5:21； 羅6:16； 羅6:18； 羅6:19； 羅6:20； 羅8:10； 羅9:30； 羅9:30； 羅9:31； 羅10:3； 羅10:3； 羅10:3； 羅10:4； 羅10:5； 羅10:6； 林後5:21； 林後6:14； 加2:21； 加3:6； 加3:21； 弗4:24； 腓3:6； 腓3:9； 腓3:9； 提後3:16； 多3:5； 雅1:20； 雅2:23； 雅3:18； 彼前2:24； 彼前3:14； 彼後1:1； 彼後2:21； 彼後3:13； 約壹3:7； 約壹3:10；
2） 公義（18） 路1:75； 徒17:31； 徒24:25； 羅14:17； 林前1:30； 林後6:7； 林後9:9； 林後9:10； 弗5:9； 弗6:14； 提前6:11； 提後2:22； 提後4:8； 來1:9； 來7:2； 來11:33； 約壹2:29； 啓19:11；
3） 義的（9） 徒10:35； 徒13:10； 羅6:13； 羅9:30； 林後11:15； 加5:5； 腓1:11； 來11:7； 來12:11；
4） 稱義（3） 羅4:11； 羅10:10； 林後3:9；
5） 叫他⋯義（1） 啓22:11；
6） 公義的（1） 彼後2:5；
7） 對義的（1） 來5:13；
8） 為義（1） 羅4:11；
9） 善（1） 太6:1

Translations

justice

Albanian: drejtësi; Arabic: عَدْل‎; Armenian: արդարություն; Aromanian: dichii; Asturian: xusteza, xusticia; Azerbaijani: ədalət; Basque: zuzentasun; Belarusian: справядлі́васць; Bengali: আদল, ইনসাফ, দাদ; Bulgarian: справедливост, правда; Burmese: သမာသမတ်, တရား; Catalan: justesa, justícia; Cherokee: ᏚᏳᎪᏛ; Chinese Mandarin: 正義, 正义, 公道, 公平; Czech: spravedlnost; Danish: ret, retfærdighed; Dutch: gerechtigheid, rechtvaardigheid; Esperanto: justeco; Estonian: õiglus; Faroese: rættvísi; Finnish: oikeudenmukaisuus; French: justice; Friulian: justizie; Galician: xusteza, xustiza; Georgian: სამართლიანობა; German: Gerechtigkeit; Greek: δικαιοσύνη; Ancient Greek: τὸ δίκαιον, θέμις, θεσμοσύνα, θεσμοσύνη, δικαιοσύνη, δικαιοσύνα, τὸ μἀδικεῖν, τοὔνδικον; Guaraní: tekojoja; Gujarati: ન્યાયમૂર્તિ; Hausa: adalci; Hawaiian: kaulike; Hebrew: צֶדֶק‎; Hindi: न्याय, इनसाफ़; Hungarian: igazságosság, pártatlanság; Icelandic: réttlæti, sanngirni; Ido: equitato; Igbo: mkpezi, ikpe ziri ezi; Indonesian: keadilan; Italian: giustizia; Japanese: 正義, 公正, 公平; Kannada: ನ್ಯಾಯ; Kapampangan: katalaruan; Kazakh: әділеттілік, әділдік; Khmer: យុត្តិធម៌; Korean: 정의(正義), 공정(公正), 공평(公平); Kurdish Central Kurdish: داد‎; Northern Kurdish: dad; Kyrgyz: адилдик, адилеттик; Lao: ຍຸດຕິທັມ; Latin: iustitia; Latvian: taisnīgums; Lithuanian: teisingumas; Macedonian: правда; Malay: adalat; Mongolian Cyrillic: шударга ёс, үнэн; Norwegian Bokmål: rettferd, rettferdighet; Nynorsk: rettferd; Occitan: justesa, justícia; Old Occitan: justicia; Old English: rihtwīsnes; Old Norse: jafnaðr; Oromo: qajeelummaa; Pashto: نياو‎, عدل‎, عدالت‎; Persian: داد‎, عدل‎, عدالت‎; Polish: sprawiedliwość; Portuguese: justiça, justeza; Romanian: justiție, dreptate, justețe; Russian: справедливость; Sanskrit: धर्मः, धर्म, धर्मित्व; Scottish Gaelic: còir; Serbo-Croatian Cyrillic: право, пра̑вда; Roman: právo, prȃvda; Slovak: spravodlivosť; Slovene: pravica, pravičnost; Spanish: justicia, justedad, justeza; Swedish: rättvisa; Tagalog: katarungan; Tajik: адолат; Tatar: гадәләт, гаделлек; Thai: ความยุติธรรม, ยุติธรรม, ความถูกต้อง; Tibetan: དྲང་བདེན; Turkish: adalet; Turkmen: adalatlylyk, adalat; Ukrainian: справедливість; Urdu: عدل‎, انصاف‎; Uyghur: ئادالەت‎; Uzbek: adolatlilik, adolat; Yiddish: גערעכטיקייט‎; Yoruba: idajọ

Lexicon Thucydideum

iustitia, justice, uprightness, 3.63.4.