γενναῖος: Difference between revisions

From LSJ

μοχθεῖν τε βροτοῖσ(ιν) άνάγκη → and you mortals must endure trouble (Euripides' Hippolytus 208)

Source
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+), ([\w]+)<\/b>" to "$1-$2, $3")
m (Text replacement - "Arist.''Pol.''" to "Arist.''Pol.''")
 
(47 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=gennaios
|Transliteration C=gennaios
|Beta Code=gennai=os
|Beta Code=gennai=os
|Definition=α, ον, also ος, ον <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>592</span>: (γέννα):—<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">true to one's birth</b> or [[descent]] (εὐγενὲς μέν ἐστι τὸ ἐξ ἀγαθοῦ γένους, γενναῖον δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς αὑτοῦ φύσεως <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span>488b19</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Rh.</span>1390b22</span>), οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι <span class="bibl">Il.5.253</span> (nowhere else in Hom.); γενναῖον δέ σοι ταχέως ὑπακούειν <span class="bibl">Ar.<span class="title">Fr.</span>28</span> D.: hence, </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">I</span> of persons, [[high-born]], [[noble]], <span class="bibl">Archil.107</span>, etc.; τέκνα <span class="bibl">Hdt.1.173</span>; ὦ γονῇ γενναῖε <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1469</span>; ἐσθλοὺς ἔκ τε γενναίων γεγῶτας <span class="bibl">Id.<span class="title">Fr.</span>107.3</span>; γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων ἀποφῆναι <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>174e</span>; <b class="b3">οἱ γ</b>., opp. <b class="b3">οἱ ἀγεννεῖς</b>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span> 1296b22</span>; so of animals, [[well-bred]], σκύλαξ <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span> 375a</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>1.4.15</span>; opp. <b class="b3">ἀγεννής</b>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span>558b16</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">noble in mind, high-minded</b>, <span class="bibl">Hdt.3.140</span> (Sup.), <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>129</span> (lyr.), etc.; <b class="b3">τὸ γ</b>., = [[γενναιότης]], <span class="bibl">Id.<span class="title">OC</span> 569</span>; of actions, [[noble]], <span class="bibl">Hdt.1.37</span>; λῆμα γ. <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>8.44</span>; τλάσας τὸ γ. <span class="bibl">S. <span class="title">OC</span>1640</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">Alc.</span>624</span>; <b class="b3">γ. ἔπος, λόγοι, πόνοι</b>, <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>1402</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Heracl.</span> 537</span>, <span class="bibl"><span class="title">HF</span>357</span> (lyr.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> as a form of polite speech, <b class="b3">γενναῖος εἶ</b> you are [[very good]], <span class="bibl">Ar.<span class="title">Th.</span>220</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">b</span> <b class="b3">ὦ γενναῖε</b>, common form of address in Pl., as <span class="bibl"><span class="title">Grg.</span>494e</span>, cf. <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>801</span>; ironical, <span class="bibl">D.H.7.46</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> of things, <b class="b2">good of their kind, excellent</b>, μέλος <span class="bibl">A.<span class="title">Fr.</span>281.5</span>; <b class="b3">σταφυλή, σῦκα</b>, <span class="bibl">Pl. <span class="title">Lg.</span>844e</span>; <b class="b3">γενναίου… ἄξιον οὐθενός</b> of no [[great]] use, <span class="bibl">Ath.Mech.31.2</span>; ironical, γένει γ. σοφιστική <span class="bibl">Pl.<span class="title">Sph.</span>231b</span> (cf. <span class="bibl">1.1</span>), etc.; [[genuine]], [[intense]], δύη <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>938</span>, etc.; [[violent]], σεισμός <span class="bibl">Philostr. <span class="title">VA</span>6.38</span>; θάλπη <span class="bibl">Jul. <span class="title">Or.</span> 2.101d</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">b</span> <b class="b3">γενναῖον· τὸ τῆς γενέσεως ἀρχηγόν</b>, Hsch. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> Adv. <b class="b3">-αίως</b> [[nobly]], <span class="bibl">Hdt.7.139</span>, <span class="bibl">Th.2.41</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">La.</span> 196b</span>, <span class="bibl">Men.672</span>; ὅρκος, πῆγμα γ. παγέν <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1198</span>; ironical, μάλα γ. ἐπιλαθόμενον ὧν εὖ πάθοι <span class="bibl">Jul. <span class="title">Or.</span>3.125c</span>: Comp. -οτέρως <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>166c</span>, <span class="bibl">Ps.-Callisth. 1.38</span>: Sup. -ότατα <span class="bibl">E.<span class="title">Cyc.</span>657</span> (lyr.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> irreg. Sup. γενναιέστατος <span class="bibl">Dinol. 10</span>.</span>
|Definition=α, ον, also ος, ον [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]''592: ([[γέννα]]):—<br><span class="bld">A</span> [[true to one's birth]] or [[descent]] (εὐγενὲς μέν ἐστι τὸ ἐξ ἀγαθοῦ γένους, γενναῖον δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς αὑτοῦ φύσεως [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''488b19, cf. ''Rh.''1390b22), οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι Il.5.253 (nowhere else in Hom.); γενναῖον δέ σοι ταχέως ὑπακούειν Ar.''Fr.''28 D.: hence,<br><span class="bld">I</span> of persons, [[high-born]], [[noble]], Archil.107, etc.; τέκνα [[Herodotus|Hdt.]]1.173; ὦ γονῇ γενναῖε [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1469; ἐσθλοὺς ἔκ τε γενναίων γεγῶτας Id.''Fr.''107.3; γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων ἀποφῆναι [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''174e; <b class="b3">οἱ γ.</b>, opp. <b class="b3">οἱ ἀγεννεῖς</b>, [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]'' 1296b22; so of animals, [[well-bred]], σκύλαξ [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 375a, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1.4.15; opp. [[ἀγεννής]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''558b16.<br><span class="bld">2</span> [[noble in mind]], [[high-minded]], [[Herodotus|Hdt.]]3.140 (Sup.), S.''El.''129 (lyr.), etc.; <b class="b3">τὸ γ.</b>, = [[γενναιότης]], Id.''OC'' 569; of actions, [[noble]], [[Herodotus|Hdt.]]1.37; λῆμα γ. Pi.''P.''8.44; τλάσας τὸ γ. S. ''OC''1640, cf. [[Euripides|E.]]''[[Alcestis|Alc.]]''624; <b class="b3">γ. ἔπος, λόγοι, πόνοι</b>, S.''Ph.''1402, E.''Heracl.'' 537, ''HF''357 (lyr.).<br><span class="bld">3</span> as a form of polite speech, <b class="b3">γενναῖος εἶ</b> you are [[very good]], Ar.''Th.''220.<br><span class="bld">b</span> <b class="b3">ὦ γενναῖε</b>, common form of address in Pl., as ''Grg.''494e, cf. S.''Ph.''801; ironical, D.H.7.46.<br><span class="bld">II</span> of things, [[good of their kind]], [[excellent]], μέλος A.''Fr.''281.5; [[σταφυλή]], [[σῦκα]], Pl. ''Lg.''844e; <b class="b3">γενναίου… ἄξιον οὐθενός</b> of no [[great]] use, Ath.Mech.31.2; ironical, γένει γ. σοφιστική Pl.''Sph.''231b (cf. 1.1), etc.; [[genuine]], [[intense]], δύη [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''938, etc.; [[violent]], σεισμός Philostr. ''VA''6.38; θάλπη Jul. ''Or.'' 2.101d.<br><span class="bld">b</span> <b class="b3">γενναῖον· τὸ τῆς γενέσεως ἀρχηγόν</b>, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]<br><span class="bld">III</span> Adv. [[γενναίως]] = [[nobly]], [[Herodotus|Hdt.]]7.139, Th.2.41, Pl.''La.'' 196b, Men.672; ὅρκος, πῆγμα γ. παγέν [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1198; ironical, μάλα γ. ἐπιλαθόμενον ὧν εὖ πάθοι Jul. ''Or.''3.125c: Comp. -οτέρως [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''166c, Ps.-Callisth. 1.38: Sup. -ότατα E.''Cyc.''657 (lyr.).<br><span class="bld">2</span> irreg. Sup. γενναιέστατος Dinol. 10.
}}
{{DGE
|dgtxt=-α, -ον<br /><b class="num">• Morfología:</b> [-ος, -ον E.<i>Hec</i>.592; sup. γενναιέστατον Dinol.12]<br /><b class="num">I</b> rel. la nobleza de sangre<br /><b class="num">1</b> de pers. [[noble de nacimiento]], [[de noble estirpe]], [[linajudo]] ὦ γονῇ γενναῖε S.<i>OT</i> 1469, [[γενναῖα]] τὰ τέκνα νενόμισται Hdt.1.173, cf. Hp.<i>Aër</i>.14, 22, Pl.<i>Tht</i>.174e<br /><b class="num"></b> irón. en el [[proverb|prov.]] γ. εἶ ἐκ βαλαντίου ref. a los nuevos ricos, Zen.2.88<br /><b class="num"></b> frec. como subst. ὦ γενέθλα γενναίων S.<i>El</i>.128, cf. E.<i>El</i>.26, οἱ παραδυναστεύοντες καὶ γενναῖοι Ὀδρυσῶν Th.2.97, de los héroes, Corn.<i>ND</i> 31, como estamento social op. οἱ ἀγεννεῖς Arist.<i>Pol</i>.1296<sup>b</sup>22, οἵ γε μὴν [[τήν]] τε φύσιν γενναῖοι op. οἱ ἀγελαῖοι Aristid.Quint.84.18<br /><b class="num"></b> de anim. [[de pura raza]] o simpl. [[de raza]] πάρελθε, γ. γὰρ εἶ (dice la zorra al ciervo), Archil.51, [[σκύλαξ]] Pl.<i>R</i>.375a, X.<i>Cyr</i>.1.4.15, [[ἵππος]] Plb.13.8.3, αἱ ἀλεκτορίδες Arist.<i>HA</i> 558<sup>b</sup>15, cf. 488<sup>b</sup>17, D.Chr.15.30.<br /><b class="num">2</b> de pers., ref. a su comportamiento [[de conducta noble]], [[bien nacido]], [[gallardo]] ὦ γενναῖε Filoctetes a Neoptólemo, S.<i>Ph</i>.801, ὦ γενναιότατε [[ἀνδρῶν]] Hdt.3.140, γενναίας ἀλόχοιο ref. a Alcestis, E.<i>Supp</i>.1030, cf. <i>Alc</i>.742, <i>Hec</i>.592, ἄνδρα ἁπλοῦν καὶ γενναῖον = <i>un hombre sencillo y de conducta noble</i> Pl.<i>R</i>.361b, γενναῖοι καὶ μεγαλόφρονες Plb.18.37.7, cf. 6.48.3, Numen.25.33, ὁ γ. περὶ σοφίαν καὶ [[φιλίαν]] Epicur.<i>Sent.Vat</i>.[6] 78, ὁ δὲ γ. Ιουδας [[LXX]] 2<i>Ma</i>.12.42, γ. [[ἀθλητής]] [[LXX]] 4<i>Ma</i>.6.10, de Moisés, 1<i>Ep.Clem</i>.54.1, ἐς δὲ πραγμάτων διοίκησιν γ. Hdn.2.9.2, como fórmula de cortesía γ. εἶ eres muy amable</i> Ar.<i>Th</i>.220, en Pl. frec. como mera fórmula de tratamiento ὦ γενναῖε Pl.<i>Grg</i>.494e<br /><b class="num"></b> subst. τὸ γ. [[nobleza]], [[gallardía]] S.<i>OC</i> 569, Plb.2.55.9, Phld.<i>Mus</i>.4.7.8<br /><b class="num"></b> neutr. sup. como adv. [[animosa]], [[valientemente]] γενναιότατ' ὠθεῖτε E.<i>Cyc</i>.656.<br /><b class="num">3</b> de las acciones, cualidades y palabras del [[γενναῖος]] [[noble]], [[valeroso]], [[generoso]] [[λῆμα]] Pi.<i>P</i>.8.44, [[ἔργον]] τλᾶσα γενναῖον [[τόδε]] E.<i>Alc</i>.624, πόνοι E.<i>HF</i> 357, [[ἔπος]] S.<i>Ph</i>.1402, cf. S.<i>El</i>.287, E.<i>Heracl</i>.537, τὰ [[γενναῖα]] ὑποδείγματα de los mártires, 1<i>Ep.Clem</i>.5.1, αἱ ἐπιβολαί Vett.Val.408.23, πρὸς ἀρετὴν ... γενναῖον Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.89<br /><b class="num">•</b> γενναῖον (<i>[[sc.]]</i> [[ἐστί]]) c. inf. οὐ [[γάρ]] μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι = <i>pues no está en mi nobleza natural rehuir la lucha, e.e. no lo llevo en la sangre</i>, <i>Il</i>.5.253, γενναῖον δέ [[σοι]] [[ταχέως]] ὑπακούειν en parod. cóm. ref. a un esclavo, Ar.<i>Fr</i>.591.90, τὰ [[κάλλιστα]] ... καὶ γενναιότατα [[ἡμῖν]] ἦν ... εὐδοκιμέειν Hdt.1.37<br /><b class="num">•</b> subst. τὸ γ. [[la entereza]] de los mártires <i>Mart.Pol</i>.2.2.<br /><b class="num">II</b> sin rel. c. la nobleza, más frec. de cosa<br /><b class="num">1</b> [[genuino]] γ. δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς [[αὑτοῦ]] φύσεως Arist.<i>HA</i> 488<sup>b</sup>19, cf. γενναῖον· τὸ τῆς γενέσεως ἀρχηγόν Hsch.<br /><b class="num">•</b> de ahí [[superior]], [[excelente]], ref. a lo que es fiel a su origen y esencia [[lo mejor]] τὸ γ. [[μέλος]] (Βορέα) = <i>la excelente canción (de Bóreas), e.e., un viento muy violento</i>, A.<i>Fr</i>.281.5, σεισμὸς γ. = <i>un violentísimo terremoto</i> Philostr.<i>VA</i> 6.38, γ. [[δύη]] = <i>un intenso dolor</i> S.<i>Ai</i>.938, θάλπη τὰ [[γενναῖα]] = <i>calores intensísimos</i> Iul.<i>Or</i>.3.101d, γενναίου δὲ [[τοῦτο]] ἄξιον οὐθενός = <i>esto no es de ninguna utilidad</i> Ath.Mech.31.2<br /><b class="num">•</b> [[en su punto]] [[μάζα]] γ. Pl.<i>R</i>.372b<br /><b class="num">•</b> de frutos [[en sazón]] [[σταφυλή]], σύκα Pl.<i>Lg</i>.844e, καρποί D.18.309<br /><b class="num">•</b> [[fecundo]] [[χώρα]] Plb.4.45.7<br /><b class="num">•</b> [[abundante]] [[πώγων]] γ. = <i>una barba muy poblada</i> Plu.<i>Lys</i>.1<br /><b class="num">•</b> neutr. como adv. [[potentísimamente]] βρυχησάμενοι γενναῖόν τε καὶ διάτορον del rugido del león, Ael.<i>NA</i> 9.1.<br /><b class="num">2</b> de pers. [[en la plenitud]], [[en la madurez]] [[γυνή]] op. [[παρθένος]] Arist.<i>Pr</i>.894<sup>b</sup>32<br /><b class="num">•</b> [[bueno]] τῶν φιλοσόφων οἱ γενναῖοι = <i>los filósofos de verdad</i>, los buenos filósofos</i> Phld.<i>Ir</i>.3.21, irón. ἡ γένει γ. σοφιστική Pl.<i>Sph</i>.231b.<br /><b class="num">III</b> adv. [[γενναίως]]<br /><b class="num">1</b> [[noble]], [[gallardamente]] [[ἀπέθανον]] γ. = <i>murieron noblemente</i> Hdt.7.139, cf. Th.2.41, Plb.3.115.5, πολεμεῖν γ. Ps.Callisth.1.38B<br /><b class="num">•</b> [[con entereza]] γ. ὑποφέρειν Plb.6.2.6, cf. Themist.<i>Ep</i>.13.1, 3, Men.<i>Fr</i>.633, Hierocl.<i>Facet</i>.119, <i>BGU</i> 801.5 (II d.C.), Vett.Val.157.14<br /><b class="num">•</b> [[con honradez]] γ. ὁμολογεῖν = <i>reconocer noble, honradamente</i> Pl.<i>La</i>.196b, ἔμεινε γ. ἐν ταῖς ... ἐπιβολαῖς Plb.2.23.2, [[μάλα]] γ. ἐπιλαθόμενον ὧν εὖ πάθοι irón., Iul.<i>Or</i>.2.125c.<br /><b class="num">2</b> [[genuina]], [[auténticamente]], [[plenamente]] ὅρκου [[πῆγμα]] γ. [[παγέν]] A.<i>A</i>.1198, cf. E.<i>Io</i> 935, Pl.<i>Tht</i>.209e.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0483.png Seite 483]] ([[γέννα]]), auch 2 End., Eur. Hec. 592, [[angeboren]], im Geschlecht liegend; Hom. einmal, Iliad. 5, 253 οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι οὐδὲ καταπτώσσειν, es ist nicht die Art meines Geschlechtes; Scholl. Aristonic. [[γενναῖον]]: σημειοῦνταί τινες ὅτι [[οὕτως]] εἴρηται ἐγγενές, πάτριον, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 54, 17. – Gew. von edler Abkunft, ade lig, [[ἀνήρ]], [[γυνή]], τέκνα, Aesch. Eum. 595 Ag. 600. 1278; γονῇ [[γενναῖος]] Soph. O. R. 1469, u. sonst; vgl. Thuc. 2, 97; γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων πλουσίους Plat. Theaet. 174 e, u. öfter mit [[πλούσιος]] vrbdn; [[ἵππος]], von edler Race, Hdn. 2, 9, 6; [[σκύλαξ]], [[κύων]], Plat. Rep. II, 375 a; Xen. Cyr. 1, 4, 15; [[ἀλεκτρυών]], ein Kampfhahn, Men. Stob. fl. 106, 8 (v. 12). Nach Arist. rhet. 2, 15 von εὐγενές unterschieden, κατὰ τὸ μὴ ἐξίστασθαι ἐκ τῆς φύσεως. Uebertr. auf Gesinnung u. Handlungsweise, edel, wacker, trefflich, [[λῆμα]] Pind. P. 8, 46; τοῖσι γενναίοισί τοι τό τ' αἰσχρὸν ἐχθρόν Soph. Phil. 473; [[ἔπος]] 1388; oft Prosa, Thuc. 1, 136; καὶ τὸ ἀγαθόν Plat. Gorg. 512 d; καὶ καλὸν [[πρᾶγμα]] 485 d; καὶ ἁπλοῦς [[ἀνήρ]] Plat. Rep. II, 361 b; Folgde; häufig in Anreden, ὦ γενναῖε, o Wackerer! [[γενναῖος]] εἶ, du bist sehr gütig, höflich ablehnend, Ar. Th. 220, oft ironisch. Auch von Dingen, was in seiner Art tüchtig ist, trefflich, edel, [[σταφυλή]] Plat. Legg. VIII, 844 e; so σῦκα, [[ἰχθύς]], [[τεῖχος]], stark, Hdn. 3, 1, 14; [[πώγων]], lang, Plut. Lys. 1; [[στόμα]], groß, Ael. H. A. 16, 4; [[χώρα]], fruchtbar, Pol. 4, 45; übh. stark, heftig, δύη Soph. Ai. 918; πολλὰ καὶ ἄλλα γενναῖα ἐποίησεν ὁ [[ἄνεμος]] Xen. Hell. 5, 4, 17, er gab Zeichen seiner Stärke, richtete Schaden an. – Adv. γενναίως, in allen diesen Bdign; γενναιότατα καὶ κάλλιστα Her. 1, 37; τὰ προσπίπτοντα γενναίως φέρειν Men. monost. 13; γενναιότατα ὠθεῖτε, tüchtig, kräftig, Eur. Cycl. 652; γενναιοτέρως Plat. Theaet. 166 c; γενναιέστατον Dinoloch. bei Eust. Od. 1441, 18.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0483.png Seite 483]] ([[γέννα]]), auch 2 End., Eur. Hec. 592, [[angeboren]], im Geschlecht liegend; Hom. einmal, Iliad. 5, 253 οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι οὐδὲ καταπτώσσειν, es ist nicht die Art meines Geschlechtes; Scholl. Aristonic. [[γενναῖον]]: σημειοῦνταί τινες ὅτι [[οὕτως]] εἴρηται ἐγγενές, πάτριον, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 54, 17. – Gew. von edler Abkunft, ade lig, [[ἀνήρ]], [[γυνή]], τέκνα, Aesch. Eum. 595 Ag. 600. 1278; γονῇ [[γενναῖος]] Soph. O. R. 1469, u. sonst; vgl. Thuc. 2, 97; γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων πλουσίους Plat. Theaet. 174 e, u. öfter mit [[πλούσιος]] vrbdn; [[ἵππος]], von edler Race, Hdn. 2, 9, 6; [[σκύλαξ]], [[κύων]], Plat. Rep. II, 375 a; Xen. Cyr. 1, 4, 15; [[ἀλεκτρυών]], ein Kampfhahn, Men. Stob. fl. 106, 8 (v. 12). Nach Arist. rhet. 2, 15 von εὐγενές unterschieden, κατὰ τὸ μὴ ἐξίστασθαι ἐκ τῆς φύσεως. Übertr. auf Gesinnung u. Handlungsweise, edel, wacker, trefflich, [[λῆμα]] Pind. P. 8, 46; τοῖσι γενναίοισί τοι τό τ' αἰσχρὸν ἐχθρόν Soph. Phil. 473; [[ἔπος]] 1388; oft Prosa, Thuc. 1, 136; καὶ τὸ ἀγαθόν Plat. Gorg. 512 d; καὶ καλὸν [[πρᾶγμα]] 485 d; καὶ ἁπλοῦς [[ἀνήρ]] Plat. Rep. II, 361 b; Folgde; häufig in Anreden, ὦ γενναῖε, o Wackerer! [[γενναῖος]] εἶ, du bist sehr gütig, höflich ablehnend, Ar. Th. 220, oft ironisch. Auch von Dingen, was in seiner Art tüchtig ist, trefflich, edel, [[σταφυλή]] Plat. Legg. VIII, 844 e; so σῦκα, [[ἰχθύς]], [[τεῖχος]], stark, Hdn. 3, 1, 14; [[πώγων]], lang, Plut. Lys. 1; [[στόμα]], groß, Ael. H. A. 16, 4; [[χώρα]], fruchtbar, Pol. 4, 45; übh. stark, heftig, δύη Soph. Ai. 918; πολλὰ καὶ ἄλλα γενναῖα ἐποίησεν ὁ [[ἄνεμος]] Xen. Hell. 5, 4, 17, er gab Zeichen seiner Stärke, richtete Schaden an. – Adv. γενναίως, in allen diesen Bdign; γενναιότατα καὶ κάλλιστα Her. 1, 37; τὰ προσπίπτοντα γενναίως φέρειν Men. monost. 13; γενναιότατα ὠθεῖτε, tüchtig, kräftig, Eur. Cycl. 652; γενναιοτέρως Plat. Theaet. 166 c; γενναιέστατον Dinoloch. bei Eust. Od. 1441, 18.
}}
{{bailly
|btext=α, <i>poét.</i> ος, ον :<br /><b>I.</b> [[qui appartient en propre]] <i>ou</i> qui convient à une race : οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι IL ce n'est pas l'habitude de ma race de combattre en reculant;<br /><b>II.</b> [[qui appartient à une bonne famille]] :<br /><b>1</b> de naissance libre (<i>lat.</i> ingenuus);<br /><b>2</b> [[de noble race]] : [[γενναῖος]] γονῇ SOPH noble par la naissance ; <i>de même en parl. d'animaux, de fruits, du sol, et, p. ext. de toute chose de bonne qualité ; p. ext. en mauv. part</i> violent : [[δύη]] [[γενναία]] SOPH douleur violente ; πολλὰ [[γενναῖα]] ἐποίησεν ὁ [[ἄνεμος]] XÉN le vent causa beaucoup de ravages;<br /><b>3</b> <i>au moral</i> noble, généreux ; τὸ γενναῖον SOPH noblesse d'âme ; <i>dans le dial.</i> ὦ γενναῖε, mon brave ! mon bon !;<br /><i>Cp.</i> γενναιότερος, <i>Sp.</i> γενναιότατος.<br />'''Étymologie:''' [[γέννα]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''γενναῖος''': , -ον, [[ὡσαύτως]] ος, ον, Εὐρ. Ἑκ. 592 ([[γέννα]])·― ἁρμόζων εἰς τὴν γενεάν τινος ἤ καταγωγὴν (τὸ γενναῖόν ἐστι τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς [[αὐτοῦ]] φύσεως Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 1. 1, 32)· οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι Ἰλ. Ε. 253 ([[οὐδαμοῦ]] [[ἄλλοθι]] παρ’ Ὁμήρ.)· [[ἐντεῦθεν]], Ι. ἐπὶ προσώπων, ὑψηλῆς καταγωγῆς, [[εὐγενής]], Λατ. generosus, Πίνδ. II. 8. 65, Ἡρόδ. 1. 173, καὶ [[συχν]]. παρὰ Τραγ., ὦ γονῇ γενναῖε Σοφ. Ο. Τ. 1469· ἐσθλοὺς ἔκ τε γενναίων γεγῶτας ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 794· γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων Πλάτ. Θεαιτ. 174Ε· οἱ γενναῖοι, ἀντίθ. τῷ οἱ ἀγεννεῖς, Ἀριστ. Πολιτ. 4. 12, 2·― [[οὕτως]] ἐπὶ ζῴων, «καλῆς ῥάτσας», [[σκύλαξ]], κτλ., Πλάτ. Πολ. 375Α, Ξεν. Κύρ. 1. 4, 15· ζῴα γ., ἀντίθ. τῷ ἀγεννῆ, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 1. 1, 32. 2) εὐγενὴς τὸ [[ἦθος]], [[μεγαλόφρων]], [[ὑψηλόφρων]], Ἀρχίλ. 96, Ἡρόδ. 3. 146, καὶ [[συχν]]. παρ’ Ἀττ.·― [[μάλιστα]] αἱ δύο ἔννοιαι [[συχνάκις]] συγχωνεύονται, ὡς παρὰ Πινδ. ἔνθ’ ἀνωτ. καὶ παρὰ Τραγ.· καὶ ὁ Ἀριστ. ἐν τῇ Ρητορ. 2. 15, 3 διακρίνει τὸ [[γενναῖος]] ἀπὸ τοῦ [[εὐγενής]], ὡς κατ’ ἀνάγκην περιέχον καὶ τὰς δύο ἐννοίας, πρβλ. Ἱστ. Ζ. ἔνθ’ ἀνωτέρω·― τὸ γ. = [[γενναιότης]], Σοφ. Ο. Κ. 569·― [[οὕτως]] ἐπὶ πράξεων, [[εὐγενής]], Ἡρόδ. 1. 37, Σοφ. Ο. Κ. 1640, πρβλ. Εὐρ. Ἀλκ. 624· ― [[ὡσαύτως]], γενν. [[ἔπος]], [[λόγος]], πόνοι Σοφ. Φ. 1402, Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 538, Ἡρ. Μαιν. 357. 3) ἐν χρήσει ὡς [[τύπος]] εὐγενοῦς ἀποποιήσεως ἢ ἀποκρούσεως, [[γενναῖος]] εἶ, εἶσαι πολὺ [[εὐγενής]], Ἀριστοφ. Θεσμ. 220·― [[ὡσαύτως]] εἰρωνικῶς, Wytt. Ep. Cr. σ. 233. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, καλὸς εἰς τὸ εἶδός του, [[ἔξοχος]], σῦκα Πλάτ. Νόμ. 844Ε· σημειώσεως [[ἄξιος]], πολλά… γενναῖα ἐποίησεν ὁ [[ἄνεμος]] Ξεν. Ἑλλ. 5. 4, 17· γένει γ. σοφιστικὴ Πλάτ. Σοφ. 231Β· [[γνήσιος]], «[[σωστός]]», [[δυνατός]], δύη Σοφ. Αἴ. 938, κτλ. ΙΙΙ. ἐπίρρ.–ως, εὐγενῶς, Ἡρόδ. 7. 139, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1198, Θουκ. 2. 41· συγκρ.–οτέρως Πλάτ. Θεαιτ. 166C· ὑπερθ.–ότατα Εὐρ. Κύκλ. 657.
|elnltext=[[γενναῖος]] -α -ον en [[γενναῖος]] -ον [[γέννα]]<br /><b class="num">1.</b> van edele komaf, nobel (van pers.):; ὦ γονῇ γενναῖε (o) heer van edele afkomst Soph. OT 1469; [[γενναῖα]] τὰ τέκνα νενόμισται de kinderen gelden als van goede komaf Hdt. 1.173.5; γενναίας ἀλόχοιο van zijn nobele vrouw Eur. Suppl. 1030; aangeboren, passend bij (zijn) afkomst:; οὐ... μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι het past niet bij mijn afkomst om in de strijd terug te deinzen Il. 5.253; rasecht (van dieren):; [[φύσις]] γενναίου σκύλακος de aard van een rashond Plat. Resp. 375a; iron.. ἡ γένει [[γενναία]] σοφιστική de rasechte sofistiek Plat. Sph. 231b.<br /><b class="num">2.</b> echt, van goede kwaliteit (van zaken):. γ. [[δύη]] echt verdriet Soph. Ai. 938; τὰ [[γενναῖα]] σῦκα de echte vijgen Plat. Lg. 844e; [[πώγων]] γ. een volle baard Plut. Lys. 1.1.<br /><b class="num">3.</b> in morele zin hoogstaand, grootmoedig:; γενναῖον [[ἔπος]] een grootmoedig woord Soph. Ph. 1402; [[οὔτε]] καλοῦ [[οὔτε]] γενναίου πράγματος van een goede noch nobele daad Plat. Grg. 485c; subst.:; τὸ γενναῖον geestesadel Soph. OC 569; in dialogen:; ὦ γενναῖε m'n waarde Plat. Euthyph. 7e; [[γενναῖος]] εἶ je bent erg vriendelijk Aristoph. Th. 22; adv.: [[ἀπέθανον]] [[γενναίως]] zij stierven nobel Hdt. 7.139.3; συστενάζειν... [[γενναίως]] oprecht meeleven Eur. Ion 935.
}}
{{elru
|elrutext='''γενναῖος:''' и<br /><b class="num">1</b> [[врожденный]], [[прирожденный]]: οὔ μοι γενναῖόν (ἐστιν) Hom. не в моем характере;<br /><b class="num">2</b> [[свободнорожденный]], [[принадлежащий к свободному сословию]] (τέκνα Her.);<br /><b class="num">3</b> [[принадлежащий к знатному роду]], [[родовитый]] (γονῇ Soph.; γ. τις ἑπτὰ πάππους πλουσίους ἔχων Plat.);<br /><b class="num">4</b> [[благородный]], [[породистый]] ([[σκύλαξ]] Xen., Plat.; ζῷα Arst.);<br /><b class="num">5</b> [[благородный]], [[нравственно чистый]] ([[ἀνήρ]], [[πρᾶγμα]] Plat.; [[ἔπος]] Soph.; [[ψυχά]] Eur.; [[ἁπλοῦς]] τῷ ἤθει καὶ γ. Arst.): ὦ γενναῖε! (в обращении) Soph., Plat. почтеннейший мой!; γ. εἶ ирон. Arph. нет уж, благодарю покорно;<br /><b class="num">6</b> [[превосходный]], [[замечательный]], [[отличный]] ([[σταφυλή]], σῦκα Plat.; [[χώρα]] Polyb.);<br /><b class="num">7</b> [[огромный]], [[внушительный]] ([[δύη]] Soph.; [[πώγων]] Plat.): πολλὰ [[γενναῖα]] ἐποί ησεν ὁ [[ἄνεμος]] Xen. немалых дел натворил ветер.
}}
}}
{{bailly
{{mdlsj
|btext=α, <i>poét.</i> ος, ον :<br /><b>I.</b> qui appartient en propre <i>ou</i> qui convient à une race : οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι IL ce n’est pas l’habitude de ma race de combattre en reculant;<br /><b>II.</b> qui appartient à une bonne famille :<br /><b>1</b> de naissance libre (<i>lat.</i> ingenuus);<br /><b>2</b> de noble race : [[γενναῖος]] γονῇ SOPH noble par la naissance ; <i>de même en parl. d’animaux, de fruits, du sol, et, p. ext. de toute chose de bonne qualité ; p. ext. en mauv. part</i> violent : [[δύη]] [[γενναία]] SOPH douleur violente ; πολλὰ [[γενναῖα]] ἐποίησεν ὁ [[ἄνεμος]] XÉN le vent causa beaucoup de ravages;<br /><b>3</b> <i>au moral</i> noble, généreux ; τὸ γενναῖον SOPH noblesse d’âme ; <i>dans le dial.</i> ὦ γενναῖε, mon brave ! mon bon !;<br /><i>Cp.</i> γενναιότερος, <i>Sp.</i> γενναιότατος.<br />'''Étymologie:''' [[γέννα]].
|mdlsjtxt=[[γέννα]]<br />[[suitable]] to one's [[birth]] or [[descent]], οὔ μοι γενναῖον it fits not my [[nobility]], Il.<br /><b class="num">I.</b> of persons, [[high]]-[[born]], [[noble]] by [[birth]], Lat. [[generosus]], Hdt., Trag.; so of animals, well-[[bred]], Plat., Xen.<br /><b class="num">2.</b> [[noble]] in [[mind]], [[high]]-[[minded]], Hdt., Attic: τὸ γ. = [[γενναιότης]], Soph.:—also of actions, [[noble]], Hdt., Trag.<br /><b class="num">II.</b> of things, [[good]] of [[their]] [[kind]], [[excellent]], [[notable]], Xen.: [[genuine]], [[intense]], δύη Soph.<br /><b class="num">III.</b> adv. -ως, [[nobly]], Hdt., etc.: comp. -οτέρως, Plat.: Sup. -ότατα, Eur.
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 23: Line 32:
}}
}}
{{Slater
{{Slater
|sltr=<b>γενναῑος</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[genuine]] (cf. Fraenkel on Agam. 1198) “φυᾷ τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων παισὶ [[λῆμα]]” (P. 8.44) ]γενναίων [[ἄωτος]] fr. 6b. f.
|sltr=<b>γενναῖος</b> <br /><b>1</b> [[genuine]] (cf. Fraenkel on Agam. 1198) “φυᾷ τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων παισὶ [[λῆμα]]” (P. 8.44) ]γενναίων [[ἄωτος]] fr. 6b. f.
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=-α, -ο (AM γενναῑος, -α, -ον, Α και -ος, -ον)<br />[[μεγαλόψυχος]], [[ανδρείος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γενναιόδωρος]], [[πλουσιοπάροχος]], [[άφθονος]] («πήρε γενναία [[αμοιβή]]»)<br /><b>μσν.</b><br />(για [[βάδισμα]]) γρήγορος<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει τα γνωρίσματα της γενιάς του, της καταγωγής του<br /><b>2.</b> ο υψηλής καταγωγής, ο [[ευγενής]]<br /><b>3.</b> αυτός που έχει ευγενικό [[ήθος]]<br /><b>4.</b> ο [[καλός]] στο [[είδος]] του, ο [[εξαιρετικός]]<br /><b>5.</b> [[έντονος]], [[σφοδρός]]<br /><b>6.</b> (για ζώα) ο καλής ράτσας<br /><b>7.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το γενναίον</i><br />η [[γενναιότητα]], η [[ευγένεια]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθ. [[γενναίος]] <span style="color: red;"><</span> <i>γενεαίος</i> <span style="color: red;"><</span> [[γενεά]]. Το διπλό [[σύμφωνο]] (<i>νν</i>) προήλθε [[είτε]] από συμφωνική [[προφορά]] του -<i>ε</i>- [[είτε]] από εκφραστικό διπλασιασμό (<b>βλ.</b> και λ. [[γεννώ]]). Πρόκειται για [[λέξη]] ήδη ομηρική, με αρχική [[σημασία]] «αυτός που έχει τα γνωρίσματα της γενιάς του, της καταγωγής του» (<b>[[πρβλ]].</b> τον ορισμό του Αριστοτέλους «εὐγενὲς μὲν ἐστὶ τὸ ἐξ ἀγαθοῡ γένους, γενναῑον δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς [[αὐτοῦ]] φύσεως»). Με [[αφετηρία]] τη [[σημασία]] αυτή, η λ. [[γενναίος]] χρησιμοποιήθηκε [[επίσης]] για τον χαρακτηρισμό προσώπων, πράξεων ή συμπεριφοράς, προσλαμβάνοντας μερικές φορές και τη σημασιολογική [[απόχρωση]] του δυνατού, του βίαιου. Το [[γενναίος]] συνδέεται σημασιολογικά με τα [[αγαθός]] «[[ευγενής]] στην [[καταγωγή]], [[γενναίος]], [[ανδρείος]]» <b>Όμ.</b>, αρχ. [[θρασύς]] «[[τολμηρός]], [[θαρραλέος]], [[γενναίος]]», [[τολμηρός]] και [[ανδρείος]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[γενναιότητα]]<br /><b>μσν.</b><br />[[γενναιάζω]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[γενναιοπρεπής]], [[φιλογενναίος]]<br /><b>μσν.</b><br />[[γενναιόθυμος]], [[γενναιοκάρδιος]]<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br />[[γενναιόφρων]], [[γενναιόψυχος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γενναιόδωρος]], [[γενναιόκαρδος]]].
|mltxt=-α, -ο (AM γενναῖος, -α, -ον, Α και -ος, -ον)<br />[[μεγαλόψυχος]], [[ανδρείος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γενναιόδωρος]], [[πλουσιοπάροχος]], [[άφθονος]] («πήρε γενναία [[αμοιβή]]»)<br /><b>μσν.</b><br />(για [[βάδισμα]]) γρήγορος<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει τα γνωρίσματα της γενιάς του, της καταγωγής του<br /><b>2.</b> ο υψηλής καταγωγής, ο [[ευγενής]]<br /><b>3.</b> αυτός που έχει ευγενικό [[ήθος]]<br /><b>4.</b> ο [[καλός]] στο [[είδος]] του, ο [[εξαιρετικός]]<br /><b>5.</b> [[έντονος]], [[σφοδρός]]<br /><b>6.</b> (για ζώα) ο καλής ράτσας<br /><b>7.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το γενναίον</i><br />η [[γενναιότητα]], η [[ευγένεια]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθ. [[γενναίος]] <span style="color: red;"><</span> <i>γενεαίος</i> <span style="color: red;"><</span> [[γενεά]]. Το διπλό [[σύμφωνο]] (<i>νν</i>) προήλθε [[είτε]] από συμφωνική [[προφορά]] του -<i>ε</i>- [[είτε]] από εκφραστικό διπλασιασμό (<b>βλ.</b> και λ. [[γεννώ]]). Πρόκειται για [[λέξη]] ήδη ομηρική, με αρχική [[σημασία]] «αυτός που έχει τα γνωρίσματα της γενιάς του, της καταγωγής του» ([[πρβλ]]. τον ορισμό του Αριστοτέλους «εὐγενὲς μὲν ἐστὶ τὸ ἐξ ἀγαθοῦ γένους, γενναῖον δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς αὐτοῦ φύσεως»). Με [[αφετηρία]] τη [[σημασία]] αυτή, η λ. [[γενναίος]] χρησιμοποιήθηκε [[επίσης]] για τον χαρακτηρισμό προσώπων, πράξεων ή συμπεριφοράς, προσλαμβάνοντας μερικές φορές και τη σημασιολογική [[απόχρωση]] του δυνατού, του βίαιου. Το [[γενναίος]] συνδέεται σημασιολογικά με τα [[αγαθός]] «[[ευγενής]] στην [[καταγωγή]], [[γενναίος]], [[ανδρείος]]» <b>Όμ.</b>, αρχ. [[θρασύς]] «[[τολμηρός]], [[θαρραλέος]], [[γενναίος]]», [[τολμηρός]] και [[ανδρείος]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[γενναιότητα]]<br /><b>μσν.</b><br />[[γενναιάζω]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[γενναιοπρεπής]], [[φιλογενναίος]]<br /><b>μσν.</b><br />[[γενναιόθυμος]], [[γενναιοκάρδιος]]<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br />[[γενναιόφρων]], [[γενναιόψυχος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γενναιόδωρος]], [[γενναιόκαρδος]]].
}}
}}
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''γενναῖος:''' -α, -ον και -ος, -ον ([[γέννα]]), αυτός που αρμόζει στη [[γενιά]] ή στην [[καταγωγή]] κάποιου· <i>οὔ μοι γενναῖον</i>, αυτό δεν ταιριάζει στην αρχοντική [[καταγωγή]] μου, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">I. 1.</b> λέγεται για πρόσωπα, αυτός που έχει υψηλή [[καταγωγή]], [[ευγενής]] εκ γενετής, Λατ. [[generosus]], σε Ηρόδ., Τραγ.· ομοίως, χρησιμοποιείται για τα ζώα, [[καλοθρεμμένος]], σε Πλάτ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> αυτός που έχει ανώτερη [[νόηση]], [[μεγαλόφρων]], σε Ηρόδ., Αττ.· τὸ γενναῖον = ἡ [[γενναιότης]], σε Σοφ.· επίσης, λέγεται για [[ενέργεια]], αριστοκρατική, ευγενική, σε Ηρόδ., Τραγ.<br /><b class="num">II.</b> χρησιμοποιείται για πράγματα, [[εξαίρετα]] στο είδος τους, άριστα, αξιόλογα, σε Ξεν.· επίσης, αυθεντικά, ανόθευτα, έντονα, [[δύη]], σε Σοφ.<br /><b class="num">III.</b> επίρρ., <i>-ως</i>, αριστοκρατικά, σε Ηρόδ. κ.λπ.· συγκρ. <i>-οτέρως</i>, σε Πλάτ.· υπερθ. <i>-ότατα</i>, σε Ευρ.
|lsmtext='''γενναῖος:''' -α, -ον και -ος, -ον ([[γέννα]]), αυτός που αρμόζει στη [[γενιά]] ή στην [[καταγωγή]] κάποιου· <i>οὔ μοι γενναῖον</i>, αυτό δεν ταιριάζει στην αρχοντική [[καταγωγή]] μου, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">I. 1.</b> λέγεται για πρόσωπα, αυτός που έχει υψηλή [[καταγωγή]], [[ευγενής]] εκ γενετής, Λατ. [[generosus]], σε Ηρόδ., Τραγ.· ομοίως, χρησιμοποιείται για τα ζώα, [[καλοθρεμμένος]], σε Πλάτ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> αυτός που έχει ανώτερη [[νόηση]], [[μεγαλόφρων]], σε Ηρόδ., Αττ.· τὸ γενναῖον = ἡ [[γενναιότης]], σε Σοφ.· επίσης, λέγεται για [[ενέργεια]], αριστοκρατική, ευγενική, σε Ηρόδ., Τραγ.<br /><b class="num">II.</b> χρησιμοποιείται για πράγματα, [[εξαίρετα]] στο είδος τους, άριστα, αξιόλογα, σε Ξεν.· επίσης, αυθεντικά, ανόθευτα, έντονα, [[δύη]], σε Σοφ.<br /><b class="num">III.</b> επίρρ., <i>-ως</i>, αριστοκρατικά, σε Ηρόδ. κ.λπ.· συγκρ. <i>-οτέρως</i>, σε Πλάτ.· υπερθ. <i>-ότατα</i>, σε Ευρ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''γενναῖος:''' и<br /><b class="num">1)</b> врожденный, прирожденный: οὔ μοι γενναῖόν (ἐστιν) Hom. не в моем характере;<br /><b class="num">2)</b> свободнорожденный, принадлежащий к свободному сословию (τέκνα Her.);<br /><b class="num">3)</b> принадлежащий к знатному роду, родовитый (γονῇ Soph.; γ. τις ἑπτὰ πάππους πλουσίους ἔχων Plat.);<br /><b class="num">4)</b> благородный, породистый ([[σκύλαξ]] Xen., Plat.; ζῷα Arst.);<br /><b class="num">5)</b> благородный, нравственно чистый ([[ἀνήρ]], [[πρᾶγμα]] Plat.; [[ἔπος]] Soph.; [[ψυχά]] Eur.; [[ἁπλοῦς]] τῷ ἤθει καὶ γ. Arst.): ὦ γενναῖε! (в обращении) Soph., Plat. почтеннейший мой!; γ. εἶ ирон. Arph. нет уж, благодарю покорно;<br /><b class="num">6)</b> превосходный, замечательный, отличный ([[σταφυλή]], σῦκα Plat.; [[χώρα]] Polyb.);<br /><b class="num">7)</b> огромный, внушительный ([[δύη]] Soph.; [[πώγων]] Plat.): πολλὰ [[γενναῖα]] ἐποί ησεν ὁ [[ἄνεμος]] Xen. немалых дел натворил ветер.
|lstext='''γενναῖος''': -α, -ον, [[ὡσαύτως]] ος, ον, Εὐρ. Ἑκ. 592 ([[γέννα]])·― ἁρμόζων εἰς τὴν γενεάν τινος ἤ καταγωγὴν (τὸ γενναῖόν ἐστι τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς αὐτοῦ φύσεως Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 1. 1, 32)· οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι Ἰλ. Ε. 253 ([[οὐδαμοῦ]] [[ἄλλοθι]] παρ’ Ὁμήρ.)· [[ἐντεῦθεν]], Ι. ἐπὶ προσώπων, ὑψηλῆς καταγωγῆς, [[εὐγενής]], Λατ. generosus, Πίνδ. II. 8. 65, Ἡρόδ. 1. 173, καὶ συχν. παρὰ Τραγ., γονῇ γενναῖε Σοφ. Ο. Τ. 1469· ἐσθλοὺς ἔκ τε γενναίων γεγῶτας ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 794· γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων Πλάτ. Θεαιτ. 174Ε· οἱ γενναῖοι, ἀντίθ. τῷ οἱ ἀγεννεῖς, Ἀριστ. Πολιτ. 4. 12, 2·― [[οὕτως]] ἐπὶ ζῴων, «καλῆς ῥάτσας», [[σκύλαξ]], κτλ., Πλάτ. Πολ. 375Α, Ξεν. Κύρ. 1. 4, 15· ζῴα γ., ἀντίθ. τῷ ἀγεννῆ, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 1. 1, 32. 2) εὐγενὴς τὸ [[ἦθος]], [[μεγαλόφρων]], [[ὑψηλόφρων]], Ἀρχίλ. 96, Ἡρόδ. 3. 146, καὶ συχν. παρ’ Ἀττ.·― [[μάλιστα]] αἱ δύο ἔννοιαι [[συχνάκις]] συγχωνεύονται, ὡς παρὰ Πινδ. ἔνθ’ ἀνωτ. καὶ παρὰ Τραγ.· καὶ ὁ Ἀριστ. ἐν τῇ Ρητορ. 2. 15, 3 διακρίνει τὸ [[γενναῖος]] ἀπὸ τοῦ [[εὐγενής]], ὡς κατ’ ἀνάγκην περιέχον καὶ τὰς δύο ἐννοίας, πρβλ. Ἱστ. Ζ. ἔνθ’ ἀνωτέρω·― τὸ γ. = [[γενναιότης]], Σοφ. Ο. Κ. 569·― [[οὕτως]] ἐπὶ πράξεων, [[εὐγενής]], Ἡρόδ. 1. 37, Σοφ. Ο. Κ. 1640, πρβλ. Εὐρ. Ἀλκ. 624· ― [[ὡσαύτως]], γενν. [[ἔπος]], [[λόγος]], πόνοι Σοφ. Φ. 1402, Εὐρ. Ἡρακλ. 538, Ἡρ. Μαιν. 357. 3) ἐν χρήσει ὡς [[τύπος]] εὐγενοῦς ἀποποιήσεως ἢ ἀποκρούσεως, [[γενναῖος]] εἶ, εἶσαι πολὺ [[εὐγενής]], Ἀριστοφ. Θεσμ. 220·― [[ὡσαύτως]] εἰρωνικῶς, Wytt. Ep. Cr. σ. 233. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, καλὸς εἰς τὸ εἶδός του, [[ἔξοχος]], σῦκα Πλάτ. Νόμ. 844Ε· σημειώσεως [[ἄξιος]], πολλά… γενναῖα ἐποίησεν ὁ [[ἄνεμος]] Ξεν. Ἑλλ. 5. 4, 17· γένει γ. σοφιστικὴ Πλάτ. Σοφ. 231Β· [[γνήσιος]], «[[σωστός]]», [[δυνατός]], δύη Σοφ. Αἴ. 938, κτλ. ΙΙΙ. ἐπίρρ.–ως, εὐγενῶς, Ἡρόδ. 7. 139, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1198, Θουκ. 2. 41· συγκρ.–οτέρως Πλάτ. Θεαιτ. 166C· ὑπερθ.–ότατα Εὐρ. Κύκλ. 657.
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[good]], [[high-born]], [[high-minded]], [[noble]], [[nobly]], [[well-born]], [[well-bred]], [[brave man]], [[of birth]], [[of gentle birth]], [[of high degree]], [[of noble birth]], [[well born]]
}}
}}
{{mdlsj
{{mantoulidis
|mdlsjtxt=[[γέννα]]<br />[[suitable]] to one's [[birth]] or [[descent]], οὔ μοι γενναῖον it fits not my [[nobility]], Il.<br /><b class="num">I.</b> of persons, [[high]]-[[born]], [[noble]] by [[birth]], Lat. [[generosus]], Hdt., Trag.; so of animals, well-[[bred]], Plat., Xen.<br /><b class="num">2.</b> [[noble]] in [[mind]], [[high]]-[[minded]], Hdt., [[attic]]: τὸ γ. = [[γενναιότης]], Soph.:—also of actions, [[noble]], Hdt., Trag.<br /><b class="num">II.</b> of things, [[good]] of [[their]] [[kind]], [[excellent]], [[notable]], Xen.: [[genuine]], [[intense]], δύη Soph.<br /><b class="num">III.</b> adv. -ως, [[nobly]], Hdt., etc.: comp. -οτέρως, Plat.: Sup. -ότατα, Eur.
|mantxt=(=αὐτός πού ταιριάζει στή γενιά κάποιου, [[εὐγενής]]). Ἀπό τό [[γέννα]] τοῦ [[γεννάω]], ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.
}}
}}
{{elnl
{{lxth
|elnltext=[[γενναῖος]] -α -ον en [[γενναῖος]] -ον [[γέννα]]<br /><b class="num">1.</b> van edele komaf, nobel (van pers.):; ὦ γονῇ γενναῖε (o) heer van edele afkomst Soph. OT 1469; [[γενναῖα]] τὰ τέκνα νενόμισται de kinderen gelden als van goede komaf Hdt. 1.173.5; γενναίας ἀλόχοιο van zijn nobele vrouw Eur. Suppl. 1030; aangeboren, passend bij (zijn) afkomst:; οὐ... μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι het past niet bij mijn afkomst om in de strijd terug te deinzen Il. 5.253; rasecht (van dieren):; [[φύσις]] γενναίου σκύλακος de aard van een rashond Plat. Resp. 375a; iron.. ἡ γένει [[γενναία]] σοφιστική de rasechte sofistiek Plat. Sph. 231b.<br /><b class="num">2.</b> echt, van goede kwaliteit (van zaken) :. γ. [[δύη]] echt verdriet Soph. Ai. 938; τὰ [[γενναῖα]] σῦκα de echte vijgen Plat. Lg. 844e; [[πώγων]] γ. een volle baard Plut. Lys. 1.1.<br /><b class="num">3.</b> in morele zin hoogstaand, grootmoedig:; γενναῖον [[ἔπος]] een grootmoedig woord Soph. Ph. 1402; [[οὔτε]] καλοῦ [[οὔτε]] γενναίου πράγματος van een goede noch nobele daad Plat. Grg. 485c; subst.:; τὸ γενναῖον geestesadel Soph. OC 569; in dialogen:; ὦ γενναῖε m’n waarde Plat. Euthyph. 7e; [[γενναῖος]] εἶ je bent erg vriendelijk Aristoph. Th. 22; adv. : [[ἀπέθανον]] [[γενναίως]] zij stierven nobel Hdt. 7.139.3; συστενάζειν... [[γενναίως]] oprecht meeleven Eur. Ion 935.
|lthtxt=''[[nobilis]]'', [[noble]], [[renowned]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:2.97.3/ 2.97.3],<br>''[[generosus]]'', [[noble]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:1.136.3/ 1.136.3], — ''[[innatus]]'', [[inborn]], [[innate]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:4.92.7/ 4.92.7], [<i>lego</i> <i>I read</i> αὑτῶν] ''[[generositas]]'', [[nobility of birth]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:3.83.1/ 3.83.1].
}}
}}

Latest revision as of 17:28, 21 November 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: γενναῖος Medium diacritics: γενναῖος Low diacritics: γενναίος Capitals: ΓΕΝΝΑΙΟΣ
Transliteration A: gennaîos Transliteration B: gennaios Transliteration C: gennaios Beta Code: gennai=os

English (LSJ)

α, ον, also ος, ον E.Hec.592: (γέννα):—
A true to one's birth or descent (εὐγενὲς μέν ἐστι τὸ ἐξ ἀγαθοῦ γένους, γενναῖον δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς αὑτοῦ φύσεως Arist.HA488b19, cf. Rh.1390b22), οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι Il.5.253 (nowhere else in Hom.); γενναῖον δέ σοι ταχέως ὑπακούειν Ar.Fr.28 D.: hence,
I of persons, high-born, noble, Archil.107, etc.; τέκνα Hdt.1.173; ὦ γονῇ γενναῖε S.OT1469; ἐσθλοὺς ἔκ τε γενναίων γεγῶτας Id.Fr.107.3; γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων ἀποφῆναι Pl.Tht.174e; οἱ γ., opp. οἱ ἀγεννεῖς, Arist.Pol. 1296b22; so of animals, well-bred, σκύλαξ Pl.R. 375a, X.Cyr.1.4.15; opp. ἀγεννής, Arist.HA558b16.
2 noble in mind, high-minded, Hdt.3.140 (Sup.), S.El.129 (lyr.), etc.; τὸ γ., = γενναιότης, Id.OC 569; of actions, noble, Hdt.1.37; λῆμα γ. Pi.P.8.44; τλάσας τὸ γ. S. OC1640, cf. E.Alc.624; γ. ἔπος, λόγοι, πόνοι, S.Ph.1402, E.Heracl. 537, HF357 (lyr.).
3 as a form of polite speech, γενναῖος εἶ you are very good, Ar.Th.220.
b ὦ γενναῖε, common form of address in Pl., as Grg.494e, cf. S.Ph.801; ironical, D.H.7.46.
II of things, good of their kind, excellent, μέλος A.Fr.281.5; σταφυλή, σῦκα, Pl. Lg.844e; γενναίου… ἄξιον οὐθενός of no great use, Ath.Mech.31.2; ironical, γένει γ. σοφιστική Pl.Sph.231b (cf. 1.1), etc.; genuine, intense, δύη S.Aj.938, etc.; violent, σεισμός Philostr. VA6.38; θάλπη Jul. Or. 2.101d.
b γενναῖον· τὸ τῆς γενέσεως ἀρχηγόν, Hsch.
III Adv. γενναίως = nobly, Hdt.7.139, Th.2.41, Pl.La. 196b, Men.672; ὅρκος, πῆγμα γ. παγέν A.Ag.1198; ironical, μάλα γ. ἐπιλαθόμενον ὧν εὖ πάθοι Jul. Or.3.125c: Comp. -οτέρως Pl.Tht.166c, Ps.-Callisth. 1.38: Sup. -ότατα E.Cyc.657 (lyr.).
2 irreg. Sup. γενναιέστατος Dinol. 10.

Spanish (DGE)

-α, -ον
• Morfología: [-ος, -ον E.Hec.592; sup. γενναιέστατον Dinol.12]
I rel. la nobleza de sangre
1 de pers. noble de nacimiento, de noble estirpe, linajudo ὦ γονῇ γενναῖε S.OT 1469, γενναῖα τὰ τέκνα νενόμισται Hdt.1.173, cf. Hp.Aër.14, 22, Pl.Tht.174e
irón. en el prov. γ. εἶ ἐκ βαλαντίου ref. a los nuevos ricos, Zen.2.88
frec. como subst. ὦ γενέθλα γενναίων S.El.128, cf. E.El.26, οἱ παραδυναστεύοντες καὶ γενναῖοι Ὀδρυσῶν Th.2.97, de los héroes, Corn.ND 31, como estamento social op. οἱ ἀγεννεῖς Arist.Pol.1296b22, οἵ γε μὴν τήν τε φύσιν γενναῖοι op. οἱ ἀγελαῖοι Aristid.Quint.84.18
de anim. de pura raza o simpl. de raza πάρελθε, γ. γὰρ εἶ (dice la zorra al ciervo), Archil.51, σκύλαξ Pl.R.375a, X.Cyr.1.4.15, ἵππος Plb.13.8.3, αἱ ἀλεκτορίδες Arist.HA 558b15, cf. 488b17, D.Chr.15.30.
2 de pers., ref. a su comportamiento de conducta noble, bien nacido, gallardo ὦ γενναῖε Filoctetes a Neoptólemo, S.Ph.801, ὦ γενναιότατε ἀνδρῶν Hdt.3.140, γενναίας ἀλόχοιο ref. a Alcestis, E.Supp.1030, cf. Alc.742, Hec.592, ἄνδρα ἁπλοῦν καὶ γενναῖον = un hombre sencillo y de conducta noble Pl.R.361b, γενναῖοι καὶ μεγαλόφρονες Plb.18.37.7, cf. 6.48.3, Numen.25.33, ὁ γ. περὶ σοφίαν καὶ φιλίαν Epicur.Sent.Vat.[6] 78, ὁ δὲ γ. Ιουδας LXX 2Ma.12.42, γ. ἀθλητής LXX 4Ma.6.10, de Moisés, 1Ep.Clem.54.1, ἐς δὲ πραγμάτων διοίκησιν γ. Hdn.2.9.2, como fórmula de cortesía γ. εἶ eres muy amable Ar.Th.220, en Pl. frec. como mera fórmula de tratamiento ὦ γενναῖε Pl.Grg.494e
subst. τὸ γ. nobleza, gallardía S.OC 569, Plb.2.55.9, Phld.Mus.4.7.8
neutr. sup. como adv. animosa, valientemente γενναιότατ' ὠθεῖτε E.Cyc.656.
3 de las acciones, cualidades y palabras del γενναῖος noble, valeroso, generoso λῆμα Pi.P.8.44, ἔργον τλᾶσα γενναῖον τόδε E.Alc.624, πόνοι E.HF 357, ἔπος S.Ph.1402, cf. S.El.287, E.Heracl.537, τὰ γενναῖα ὑποδείγματα de los mártires, 1Ep.Clem.5.1, αἱ ἐπιβολαί Vett.Val.408.23, πρὸς ἀρετὴν ... γενναῖον Chrysipp.Stoic.3.89
γενναῖον (sc. ἐστί) c. inf. οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι = pues no está en mi nobleza natural rehuir la lucha, e.e. no lo llevo en la sangre, Il.5.253, γενναῖον δέ σοι ταχέως ὑπακούειν en parod. cóm. ref. a un esclavo, Ar.Fr.591.90, τὰ κάλλιστα ... καὶ γενναιότατα ἡμῖν ἦν ... εὐδοκιμέειν Hdt.1.37
subst. τὸ γ. la entereza de los mártires Mart.Pol.2.2.
II sin rel. c. la nobleza, más frec. de cosa
1 genuino γ. δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς αὑτοῦ φύσεως Arist.HA 488b19, cf. γενναῖον· τὸ τῆς γενέσεως ἀρχηγόν Hsch.
de ahí superior, excelente, ref. a lo que es fiel a su origen y esencia lo mejor τὸ γ. μέλος (Βορέα) = la excelente canción (de Bóreas), e.e., un viento muy violento, A.Fr.281.5, σεισμὸς γ. = un violentísimo terremoto Philostr.VA 6.38, γ. δύη = un intenso dolor S.Ai.938, θάλπη τὰ γενναῖα = calores intensísimos Iul.Or.3.101d, γενναίου δὲ τοῦτο ἄξιον οὐθενός = esto no es de ninguna utilidad Ath.Mech.31.2
en su punto μάζα γ. Pl.R.372b
de frutos en sazón σταφυλή, σύκα Pl.Lg.844e, καρποί D.18.309
fecundo χώρα Plb.4.45.7
abundante πώγων γ. = una barba muy poblada Plu.Lys.1
neutr. como adv. potentísimamente βρυχησάμενοι γενναῖόν τε καὶ διάτορον del rugido del león, Ael.NA 9.1.
2 de pers. en la plenitud, en la madurez γυνή op. παρθένος Arist.Pr.894b32
bueno τῶν φιλοσόφων οἱ γενναῖοι = los filósofos de verdad, los buenos filósofos Phld.Ir.3.21, irón. ἡ γένει γ. σοφιστική Pl.Sph.231b.
III adv. γενναίως
1 noble, gallardamente ἀπέθανον γ. = murieron noblemente Hdt.7.139, cf. Th.2.41, Plb.3.115.5, πολεμεῖν γ. Ps.Callisth.1.38B
con entereza γ. ὑποφέρειν Plb.6.2.6, cf. Themist.Ep.13.1, 3, Men.Fr.633, Hierocl.Facet.119, BGU 801.5 (II d.C.), Vett.Val.157.14
con honradez γ. ὁμολογεῖν = reconocer noble, honradamente Pl.La.196b, ἔμεινε γ. ἐν ταῖς ... ἐπιβολαῖς Plb.2.23.2, μάλα γ. ἐπιλαθόμενον ὧν εὖ πάθοι irón., Iul.Or.2.125c.
2 genuina, auténticamente, plenamente ὅρκου πῆγμα γ. παγέν A.A.1198, cf. E.Io 935, Pl.Tht.209e.

German (Pape)

[Seite 483] (γέννα), auch 2 End., Eur. Hec. 592, angeboren, im Geschlecht liegend; Hom. einmal, Iliad. 5, 253 οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι οὐδὲ καταπτώσσειν, es ist nicht die Art meines Geschlechtes; Scholl. Aristonic. γενναῖον: σημειοῦνταί τινες ὅτι οὕτως εἴρηται ἐγγενές, πάτριον, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 54, 17. – Gew. von edler Abkunft, ade lig, ἀνήρ, γυνή, τέκνα, Aesch. Eum. 595 Ag. 600. 1278; γονῇ γενναῖος Soph. O. R. 1469, u. sonst; vgl. Thuc. 2, 97; γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων πλουσίους Plat. Theaet. 174 e, u. öfter mit πλούσιος vrbdn; ἵππος, von edler Race, Hdn. 2, 9, 6; σκύλαξ, κύων, Plat. Rep. II, 375 a; Xen. Cyr. 1, 4, 15; ἀλεκτρυών, ein Kampfhahn, Men. Stob. fl. 106, 8 (v. 12). Nach Arist. rhet. 2, 15 von εὐγενές unterschieden, κατὰ τὸ μὴ ἐξίστασθαι ἐκ τῆς φύσεως. Übertr. auf Gesinnung u. Handlungsweise, edel, wacker, trefflich, λῆμα Pind. P. 8, 46; τοῖσι γενναίοισί τοι τό τ' αἰσχρὸν ἐχθρόν Soph. Phil. 473; ἔπος 1388; oft Prosa, Thuc. 1, 136; καὶ τὸ ἀγαθόν Plat. Gorg. 512 d; καὶ καλὸν πρᾶγμα 485 d; καὶ ἁπλοῦς ἀνήρ Plat. Rep. II, 361 b; Folgde; häufig in Anreden, ὦ γενναῖε, o Wackerer! γενναῖος εἶ, du bist sehr gütig, höflich ablehnend, Ar. Th. 220, oft ironisch. Auch von Dingen, was in seiner Art tüchtig ist, trefflich, edel, σταφυλή Plat. Legg. VIII, 844 e; so σῦκα, ἰχθύς, τεῖχος, stark, Hdn. 3, 1, 14; πώγων, lang, Plut. Lys. 1; στόμα, groß, Ael. H. A. 16, 4; χώρα, fruchtbar, Pol. 4, 45; übh. stark, heftig, δύη Soph. Ai. 918; πολλὰ καὶ ἄλλα γενναῖα ἐποίησεν ὁ ἄνεμος Xen. Hell. 5, 4, 17, er gab Zeichen seiner Stärke, richtete Schaden an. – Adv. γενναίως, in allen diesen Bdign; γενναιότατα καὶ κάλλιστα Her. 1, 37; τὰ προσπίπτοντα γενναίως φέρειν Men. monost. 13; γενναιότατα ὠθεῖτε, tüchtig, kräftig, Eur. Cycl. 652; γενναιοτέρως Plat. Theaet. 166 c; γενναιέστατον Dinoloch. bei Eust. Od. 1441, 18.

French (Bailly abrégé)

α, poét. ος, ον :
I. qui appartient en propre ou qui convient à une race : οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι IL ce n'est pas l'habitude de ma race de combattre en reculant;
II. qui appartient à une bonne famille :
1 de naissance libre (lat. ingenuus);
2 de noble race : γενναῖος γονῇ SOPH noble par la naissance ; de même en parl. d'animaux, de fruits, du sol, et, p. ext. de toute chose de bonne qualité ; p. ext. en mauv. part violent : δύη γενναία SOPH douleur violente ; πολλὰ γενναῖα ἐποίησεν ὁ ἄνεμος XÉN le vent causa beaucoup de ravages;
3 au moral noble, généreux ; τὸ γενναῖον SOPH noblesse d'âme ; dans le dial. ὦ γενναῖε, mon brave ! mon bon !;
Cp. γενναιότερος, Sp. γενναιότατος.
Étymologie: γέννα.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γενναῖος -α -ον en γενναῖος -ον γέννα
1. van edele komaf, nobel (van pers.):; ὦ γονῇ γενναῖε (o) heer van edele afkomst Soph. OT 1469; γενναῖα τὰ τέκνα νενόμισται de kinderen gelden als van goede komaf Hdt. 1.173.5; γενναίας ἀλόχοιο van zijn nobele vrouw Eur. Suppl. 1030; aangeboren, passend bij (zijn) afkomst:; οὐ... μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι het past niet bij mijn afkomst om in de strijd terug te deinzen Il. 5.253; rasecht (van dieren):; φύσις γενναίου σκύλακος de aard van een rashond Plat. Resp. 375a; iron.. ἡ γένει γενναία σοφιστική de rasechte sofistiek Plat. Sph. 231b.
2. echt, van goede kwaliteit (van zaken):. γ. δύη echt verdriet Soph. Ai. 938; τὰ γενναῖα σῦκα de echte vijgen Plat. Lg. 844e; πώγων γ. een volle baard Plut. Lys. 1.1.
3. in morele zin hoogstaand, grootmoedig:; γενναῖον ἔπος een grootmoedig woord Soph. Ph. 1402; οὔτε καλοῦ οὔτε γενναίου πράγματος van een goede noch nobele daad Plat. Grg. 485c; subst.:; τὸ γενναῖον geestesadel Soph. OC 569; in dialogen:; ὦ γενναῖε m'n waarde Plat. Euthyph. 7e; γενναῖος εἶ je bent erg vriendelijk Aristoph. Th. 22; adv.: ἀπέθανον γενναίως zij stierven nobel Hdt. 7.139.3; συστενάζειν... γενναίως oprecht meeleven Eur. Ion 935.

Russian (Dvoretsky)

γενναῖος: и
1 врожденный, прирожденный: οὔ μοι γενναῖόν (ἐστιν) Hom. не в моем характере;
2 свободнорожденный, принадлежащий к свободному сословию (τέκνα Her.);
3 принадлежащий к знатному роду, родовитый (γονῇ Soph.; γ. τις ἑπτὰ πάππους πλουσίους ἔχων Plat.);
4 благородный, породистый (σκύλαξ Xen., Plat.; ζῷα Arst.);
5 благородный, нравственно чистый (ἀνήρ, πρᾶγμα Plat.; ἔπος Soph.; ψυχά Eur.; ἁπλοῦς τῷ ἤθει καὶ γ. Arst.): ὦ γενναῖε! (в обращении) Soph., Plat. почтеннейший мой!; γ. εἶ ирон. Arph. нет уж, благодарю покорно;
6 превосходный, замечательный, отличный (σταφυλή, σῦκα Plat.; χώρα Polyb.);
7 огромный, внушительный (δύη Soph.; πώγων Plat.): πολλὰ γενναῖα ἐποί ησεν ὁ ἄνεμος Xen. немалых дел натворил ветер.

Middle Liddell

γέννα
suitable to one's birth or descent, οὔ μοι γενναῖον it fits not my nobility, Il.
I. of persons, high-born, noble by birth, Lat. generosus, Hdt., Trag.; so of animals, well-bred, Plat., Xen.
2. noble in mind, high-minded, Hdt., Attic: τὸ γ. = γενναιότης, Soph.:—also of actions, noble, Hdt., Trag.
II. of things, good of their kind, excellent, notable, Xen.: genuine, intense, δύη Soph.
III. adv. -ως, nobly, Hdt., etc.: comp. -οτέρως, Plat.: Sup. -ότατα, Eur.

English (Autenrieth)

(γέννα): according to one's birth, native to one; οὐ γάρ μοι γενναῖον, ‘not my way,’ Il. 5.253†.

English (Slater)

γενναῖος
1 genuine (cf. Fraenkel on Agam. 1198) “φυᾷ τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων παισὶ λῆμα” (P. 8.44) ]γενναίων ἄωτος fr. 6b. f.

Greek Monolingual

-α, -ο (AM γενναῖος, -α, -ον, Α και -ος, -ον)
μεγαλόψυχος, ανδρείος
νεοελλ.
γενναιόδωρος, πλουσιοπάροχος, άφθονος («πήρε γενναία αμοιβή»)
μσν.
(για βάδισμα) γρήγορος
αρχ.
1. αυτός που έχει τα γνωρίσματα της γενιάς του, της καταγωγής του
2. ο υψηλής καταγωγής, ο ευγενής
3. αυτός που έχει ευγενικό ήθος
4. ο καλός στο είδος του, ο εξαιρετικός
5. έντονος, σφοδρός
6. (για ζώα) ο καλής ράτσας
7. το ουδ. ως ουσ. το γενναίον
η γενναιότητα, η ευγένεια.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθ. γενναίος < γενεαίος < γενεά. Το διπλό σύμφωνο (νν) προήλθε είτε από συμφωνική προφορά του -ε- είτε από εκφραστικό διπλασιασμό (βλ. και λ. γεννώ). Πρόκειται για λέξη ήδη ομηρική, με αρχική σημασία «αυτός που έχει τα γνωρίσματα της γενιάς του, της καταγωγής του» (πρβλ. τον ορισμό του Αριστοτέλους «εὐγενὲς μὲν ἐστὶ τὸ ἐξ ἀγαθοῦ γένους, γενναῖον δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς αὐτοῦ φύσεως»). Με αφετηρία τη σημασία αυτή, η λ. γενναίος χρησιμοποιήθηκε επίσης για τον χαρακτηρισμό προσώπων, πράξεων ή συμπεριφοράς, προσλαμβάνοντας μερικές φορές και τη σημασιολογική απόχρωση του δυνατού, του βίαιου. Το γενναίος συνδέεται σημασιολογικά με τα αγαθός «ευγενής στην καταγωγή, γενναίος, ανδρείος» Όμ., αρχ. θρασύς «τολμηρός, θαρραλέος, γενναίος», τολμηρός και ανδρείος.
ΠΑΡ. γενναιότητα
μσν.
γενναιάζω.
ΣΥΝΘ. αρχ. γενναιοπρεπής, φιλογενναίος
μσν.
γενναιόθυμος, γενναιοκάρδιος
μσν.- νεοελλ.
γενναιόφρων, γενναιόψυχος
νεοελλ.
γενναιόδωρος, γενναιόκαρδος].

Greek Monotonic

γενναῖος: -α, -ον και -ος, -ον (γέννα), αυτός που αρμόζει στη γενιά ή στην καταγωγή κάποιου· οὔ μοι γενναῖον, αυτό δεν ταιριάζει στην αρχοντική καταγωγή μου, σε Ομήρ. Ιλ.
I. 1. λέγεται για πρόσωπα, αυτός που έχει υψηλή καταγωγή, ευγενής εκ γενετής, Λατ. generosus, σε Ηρόδ., Τραγ.· ομοίως, χρησιμοποιείται για τα ζώα, καλοθρεμμένος, σε Πλάτ., Ξεν.
2. αυτός που έχει ανώτερη νόηση, μεγαλόφρων, σε Ηρόδ., Αττ.· τὸ γενναῖον = ἡ γενναιότης, σε Σοφ.· επίσης, λέγεται για ενέργεια, αριστοκρατική, ευγενική, σε Ηρόδ., Τραγ.
II. χρησιμοποιείται για πράγματα, εξαίρετα στο είδος τους, άριστα, αξιόλογα, σε Ξεν.· επίσης, αυθεντικά, ανόθευτα, έντονα, δύη, σε Σοφ.
III. επίρρ., -ως, αριστοκρατικά, σε Ηρόδ. κ.λπ.· συγκρ. -οτέρως, σε Πλάτ.· υπερθ. -ότατα, σε Ευρ.

Greek (Liddell-Scott)

γενναῖος: -α, -ον, ὡσαύτως ος, ον, Εὐρ. Ἑκ. 592 (γέννα)·― ἁρμόζων εἰς τὴν γενεάν τινος ἤ καταγωγὴν (τὸ γενναῖόν ἐστι τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς αὐτοῦ φύσεως Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 1. 1, 32)· οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι Ἰλ. Ε. 253 (οὐδαμοῦ ἄλλοθι παρ’ Ὁμήρ.)· ἐντεῦθεν, Ι. ἐπὶ προσώπων, ὑψηλῆς καταγωγῆς, εὐγενής, Λατ. generosus, Πίνδ. II. 8. 65, Ἡρόδ. 1. 173, καὶ συχν. παρὰ Τραγ., ὦ γονῇ γενναῖε Σοφ. Ο. Τ. 1469· ἐσθλοὺς ἔκ τε γενναίων γεγῶτας ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 794· γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων Πλάτ. Θεαιτ. 174Ε· οἱ γενναῖοι, ἀντίθ. τῷ οἱ ἀγεννεῖς, Ἀριστ. Πολιτ. 4. 12, 2·― οὕτως ἐπὶ ζῴων, «καλῆς ῥάτσας», σκύλαξ, κτλ., Πλάτ. Πολ. 375Α, Ξεν. Κύρ. 1. 4, 15· ζῴα γ., ἀντίθ. τῷ ἀγεννῆ, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 1. 1, 32. 2) εὐγενὴς τὸ ἦθος, μεγαλόφρων, ὑψηλόφρων, Ἀρχίλ. 96, Ἡρόδ. 3. 146, καὶ συχν. παρ’ Ἀττ.·― μάλιστα αἱ δύο ἔννοιαι συχνάκις συγχωνεύονται, ὡς παρὰ Πινδ. ἔνθ’ ἀνωτ. καὶ παρὰ Τραγ.· καὶ ὁ Ἀριστ. ἐν τῇ Ρητορ. 2. 15, 3 διακρίνει τὸ γενναῖος ἀπὸ τοῦ εὐγενής, ὡς κατ’ ἀνάγκην περιέχον καὶ τὰς δύο ἐννοίας, πρβλ. Ἱστ. Ζ. ἔνθ’ ἀνωτέρω·― τὸ γ. = γενναιότης, Σοφ. Ο. Κ. 569·― οὕτως ἐπὶ πράξεων, εὐγενής, Ἡρόδ. 1. 37, Σοφ. Ο. Κ. 1640, πρβλ. Εὐρ. Ἀλκ. 624· ― ὡσαύτως, γενν. ἔπος, λόγος, πόνοι Σοφ. Φ. 1402, Εὐρ. Ἡρακλ. 538, Ἡρ. Μαιν. 357. 3) ἐν χρήσει ὡς τύπος εὐγενοῦς ἀποποιήσεως ἢ ἀποκρούσεως, γενναῖος εἶ, εἶσαι πολὺ εὐγενής, Ἀριστοφ. Θεσμ. 220·― ὡσαύτως εἰρωνικῶς, Wytt. Ep. Cr. σ. 233. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, καλὸς εἰς τὸ εἶδός του, ἔξοχος, σῦκα Πλάτ. Νόμ. 844Ε· σημειώσεως ἄξιος, πολλά… γενναῖα ἐποίησεν ὁ ἄνεμος Ξεν. Ἑλλ. 5. 4, 17· γένει γ. σοφιστικὴ Πλάτ. Σοφ. 231Β· γνήσιος, «σωστός», δυνατός, δύη Σοφ. Αἴ. 938, κτλ. ΙΙΙ. ἐπίρρ.–ως, εὐγενῶς, Ἡρόδ. 7. 139, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1198, Θουκ. 2. 41· συγκρ.–οτέρως Πλάτ. Θεαιτ. 166C· ὑπερθ.–ότατα Εὐρ. Κύκλ. 657.

English (Woodhouse)

good, high-born, high-minded, noble, nobly, well-born, well-bred, brave man, of birth, of gentle birth, of high degree, of noble birth, well born

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)

Mantoulidis Etymological

(=αὐτός πού ταιριάζει στή γενιά κάποιου, εὐγενής). Ἀπό τό γέννα τοῦ γεννάω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.

Lexicon Thucydideum

nobilis, noble, renowned, 2.97.3,
generosus, noble, 1.136.3, — innatus, inborn, innate, 4.92.7, [lego I read αὑτῶν] generositas, nobility of birth, 3.83.1.