λοιπός

English (LSJ)

λοιπή, λοιπόν, (λείπω)
A remaining over, not in Hom., freq.from Pi. and Hdt. downwards; λοιπὸς βίοτος Pi.O.1.97; λοιπαὶ εὐχαί ib.4.15; λοιπὸν γένος ib.2.15; also λοιποί = descendants, Id.I.4(3).39: in Prose the Art. is commonly added, and ὁ λοιπός either agrees with the Noun or takes a dependent genitive, αἱ λ. τῶν νεῶν Th.7.72; τὴν λοιπὴν (sc. ὁδὸν) πορευσόμεθα X.An.3.4.46; τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρας ib.16, etc.
2 λοιπόν [ἐστι] c. inf., it remains to show, etc., ἀποδεικνύναι, διελέσθαι, etc., Id.Smp.4.1, Pl.R.466d, etc.: also c. Art., τὸ λοιπὸν ἤδη ἡμῖν ἐστι σκέψασθαι, πότερον what remains for us is to... ib.444e; διανομὴ τοίνυν τὸ λοιπὸν σοι ib.535a: without inf., ὃ δὲ λοιπόν = quod superest, A.Ag.1571 (lyr.); ὅ τι λ. πόνων Id.Pr.684; τὸ εὐπρεπείας πέρι… λοιπόν Pl.Phdr.274b.
3 freq. of time, ὁ λοιπὸς χρόνος = the future, Pi.N.7.67; πρὸς τὸν λοιπὸν τοῦ χρόνου D.15.16; τὸν λοιπὸν χρόνον = for the future, S.Ph.84; τοῦ λοιποῦ χρόνου Id.El.817; εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον Pl.Ep.358b; ἐκ τοῦ λοιποῦ χρόνου D.59.46: so without Subst. in neut., τὸ λοιπόν = henceforward, hereafter, Pi.P.5.118, A.Eu.1031, S.OT795, etc.; τὸ λοιπὸν εἰς ἅπαντα… χρόνον A.Eu.763; τὰ λοιπά Id.Th.66, S.El.1226, Th.8.21; ἐς τὸ λοιπόν = in the future A.Pers.526, Eu.708, cf. Inscr.Prien.64 (ii B. C.); also τοῦ λοιποῦ Hdt.1.189, Ar.Pax1084; ἐκ τοῦ λοιποῦ X. HG3.4.9; ἐκ τῶν λ. Pl.Lg.709e, Ep.316d; καθεύδετε τὸ λοιπόν sleep now…, Ev.Matt.26.45, Ev.Marc.14.41; ἑσπέρα δὲ ἦν λοιπὸν καὶ… it was now evening, Jul.Or.1.24c.
4 τὸ λοιπόν and τὰ λοιπά = the rest, A.Pr.476, 697, 699. etc.; καὶ τὰ λοιπά = 'etc.', Aristeas 190, Plu.2.1084c, etc.; also λοιπόν without the Art., as adverb, for the rest, further, and so freq., = ἤδη, already, λ. δή Pl.Prt.321c; αἰσχρὸν δὴ τὸ λοιπὸν γίγνεται Id.Grg. 458d.
5 λοιπόν, Adv. then, well then, Plb.1.15.11, al., Dsc.2.83, Arr.Epict.1.24.1; οὐδεμία λοιπὸν ἀμφισβήτησίς ἐστιν BGU969.19 (ii A. D.).
b finally, λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε 2 Ep.Cor.13.11.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
1 restant, qui reste : ἡ λοιπὴ ὁδός XÉN le reste de la route ; αἱ λοιπαὶ τῶν νέων THC le reste des navires ; τὸ λοιπόν ou τὰ λοιπά ATT le reste ; λοιπόν ἐστι ou simpl. λοιπόν avec l'inf. il reste (à montrer, à dire, etc.) ; λοιπὸν οὖν ἐστιν οὐδὲν ἄλλο πλήν avec l'inf. ISOCR il ne reste donc qu'à… ; τί λοιπὸν ἔσται ἤν ; ISOCR que restera-t-il (à dire) si ? abs. ὃ δὲ λοιπόν ESCHL ce qui reste;
2 avec idée de temps ὁ λοιπὸς χρόνος ATT l'avenir ; τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρας XÉN le reste du jour ; adv. • τοῦ λοιποῦ χρόνου SOPH, ἐκ τοῦ λοιποῦ XÉN, τὸν λοιπὸν χρόνον SOPH à l'avenir, désormais, dorénavant.
Étymologie: R. Λιπ, cf. λείπω.

German (Pape)

(λείπω), übrig gelassen, übrig; λοιπὸν βίοτον, Pind. Ol. 1.97; γένος λοιπὸν αἰεί, P. 4.256; εὐχαί, Ol. 4.14, öfter; τὴν λοιπὴν πλάνην, Aesch. Prom. 786; ἡμῖν δὲ τοῖς λοιποῖσιν Ἀργείων στρατοῦ, Ag. 559, öfter, wie bei den anderen Tragg.; τὸν λοιπὸν χρόνον, Soph. Phil. 84, öfter, und in Prosa; τὸ λοιπόν und oft τὰ λοιπά, auch εἰς τὸ λοιπόν häufig Adverbial, im Übrigen, in Zukunft, Aesch. Eum. 653, τὸ λοιπὸν εἰς ἅπαντα πλειστήρη χρόνον ὁρκωμοτήσας 733, τὰ λοιπὰ πιστὸν ὀφθαλμὸν ἕξω Spt. 66, τὸ λοιπὸν φυλάξωμαι Soph. Phil. 452, τὸ λοιπὸν ἤδη χαίρετε Tr. 917, καὶ τὰ λοιπά μου μέλου δικαίως, O.C. 1139; μακαρία γὰρ ἡ πόλις ἔσται τὸ λοιπόν Ar. Eccl. 559; oft bei Plat. λοιπὸν δή, τὸ λοιπόν, dann, Gorg. 458d; ferner, weiter, τὸ λοιπὸν ἤδη χρῶνται αὐτῇ Phaedr. 256c. – Ähnlich τοῦ λοιποῦ, wobei man χρόνου ergänzt, fernerhin, fortan, Her. 2.109, Lys. 14.2, Plat. Legg. VII.816d, Xen. An. 5.7.34, und Pol., meist einzelne Zeitpunkte der Zukunft bezeichnet, während der accus. die ganze Folgezeit andeutet; – λοιπόν, wie ceterum, übrigens, demnach, Pol. oft und andere Spätere

Russian (Dvoretsky)

λοιπός:
1 оставшийся, остающийся, остальной (ὁδός Xen.; βίοτος Pind.): αἱ λοιπαὶ τῶν νεῶν Thuc. уцелевшие корабли;
2 предстоящий, будущий (χρόνος Dem.): (ἐκ) τοῦ λοιποῦ (χρόνου) Her., Soph., Dem., Xen. в будущем, впредь - см. тж. λοιπόν.
II ὁ
1 будущее, предстоящая часть: ὁ λ. τοῦ χρόνου Dem. будущее;
2 pl. потомки, потомство Pind.

Greek (Liddell-Scott)

λοιπός: -ή, -όν, (λείπω, λέλοιπα), ὁ ὑπολειπόμενος, ὑπόλοιπος, Λατ. reliquus, μεθ’ Ὅμ., ἀλλὰ λίαν συχνὸν ἀπὸ τοῦ Πινδ. καὶ Ἡροδ. καὶ ἐφεξῆς· λ. βίοτος Πινδ. Ο. 1. 157· λ. εὐχαὶ αὐτόθι 4. 22· λ. γένος ὁ αὐτ. ἐν Ο. 2. 29· ὡσαύτως λοιποί, ἀπόγονοι, ὁ αὐτ. ἐν Ι. 4 (3), 67· - ἀλλὰ παρ’ Ἀττ. συνήθως μετὰ τοῦ ἄρθρου, καὶ ἢ συμφωνεῖ μετὰ τοῦ προσδιοριζομένου ουσιαστ., ἢ τὸ οὐσ. ἐκφέρεται κατὰ γενικὴν ἐξαρτωμένην ἐξ αὐτοῦ, αἱ λ. τῶν νεῶν Θουκ. 7. 72· τὴν λοιπὴν (ἐξυπ. ὁδὸν) πορεύεσθαι Ξεν. Ἀν. 3. 4. 46· ἤ, τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρας αὐτόθι 16, κτλ. 2) λοιπόν [ἐστι], μετ’ ἀπαρ. = ὑπολείπεται νά... κτλ., ἀποδεικνύναι, διελέσθαι κτλ., Ξεν. Συμπ. 4, 1, Πλάτ.· ὡσαύτως μετὰ τοῦ ἄρθρου, τὸ λ. ἤδη ἡμῖν ἐστι σκέψασθαι, πότερον, ὅ,τι μᾶς ὑπολείπεται ἤδη εἶναι νά..., Πλάτ. Πολ. 444Ε· τὸ ἀπαρ. ἔσθ’ ὅτε παραλείπεται, ὃ δὲ λοιπόν, quod superest, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1571· ὅ,τι λ. πόνων ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 684· τὸ εὐπρεπείας πέρι (ἐξυπ. λέγειν)... λοιπὸν ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 274Β· ὡσαύτως, διανομὴ τοίνυν τὸ λ. σοι ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 535Α. 3) συχνάκις ἐπὶ χρόνου, ὁ λ. χρόνος, τὸ μέλλον, Πίνδ. καὶ Ἀττ.· πρὸς τὸν λοιπὸν τοῦ χρόνου Δημ. 195. 6· τὸν λ. χρόνον, διὰ τὸ μέλλον, Σοφ. Φιλ. 84· τοῦ λ. χρόνου ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 817· εἰς τὸν λ. χρόνον Πλάτ. Ἐπ. 358Β· ἐκ τοῦ λ. χρόνου Δημ. 1360. 23· - οὕτως ἄνευ οὐσιαστ. κατ’ οὐδ., τὸ λοιπόν, τοῦ λοιποῦ, εἰς τὸ ἑξῆς, Πινδ. Π. 5. 159, Αἰσχύλ. Εὐμ. 1031, Σοφ. Ο. Τ. 795, κτλ.· τὸ λ. εἰς ἅπαντα... χρόνον Αἰσχύλ. Εὐμ 763· τὰ λοιπά ὁ αὐτ. ἐν Θήβ. 66, Σοφ. Ἠλ. 1226· ἐς τὸ λ. Αἰσχύλ. Πέρσ. 526, Εὐμ. 708· ὡσαύτως, τοῦ λοιποῦ Ἡρόδ. 1. 189, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1084· ἐκ τοῦ λ. Ξεν. Ἑλλην. 3. 4, 9· ἐκ τῶν λ. Πλάτ. Νόμ. 709Ε. 4) τὸ λοιπὸν καὶ τὰ λοιπά, τὸ ὑπόλοιπον, Αἰσχύλ. Πρ. 476, 697, 699, κτλ.· ὡσαύτως λοιπόν, Λατ. ceterum, καῖ οὕτω συχνάκις = ἤδη, Πλάτ. Πρωτ. 321Β· λοιπὸν δὴ ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 458D· - τὸ ὁμαλὸν ἐπίρρ. λοιπῶς εἶναι ἄχρηστον.

English (Slater)

λοιπός (-ός, -ῷ, -όν, -οῖς; -όν nom., acc.) future, yet to be. λοιπὸν ἀμφὶ βίοτον (O. 1.97) ἄρουραν ἔτι πατρίαν σφίσιν κόμισον λοιπῷ γένει (O. 2.15) θεὸς εὔφρων εἴη λοιπαῖς εὐχαῖς (O. 4.13) “ἀλλ' ἐμὲ χρὴ καὶ σὲ ὑφαίνειν λοιπὸν ὄλβον” (i. e. ὄλβον εἰς τὸ λοιπόν) (P. 4.141) ὁ δὲ λοιπὸς εὔφρων ποτὶ χρόνος ἕρποι (N. 7.67) ἐς δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἥροες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλέονται fr. 133. 5. pro subs., Ὅμηρος αὐτοῦ πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν θεσπεσίων ἐπέων λοιποῖς ἀθύρειν (τοῖς μετὰ ταῦτα. Σ.) (I. 4.39) n. s. pro adv., in, for the future, ὁ δὲ λόγος δόξαν φέρει λοιπὸν ἔσσεσθαι στεφάνοισί νιν ἵπποις τε κλυτάν (P. 1.37) τόθι γὰρ γένος Εὐφάμου φυτευθὲν λοιπὸν αἰεὶ τέλλετο (P. 4.256) c. art., τὸ νῦν τε καὶ τὸ λοιπὸν (P. 5.118) ἐχρῆν δέ τιν' ἔνδον ἄλσει παλαιτάτῳ Αἰακιδᾶν κρεόντων τὸ λοιπὸν ἔμμεναι (N. 7.45)

English (Thayer)

λοιπή, λοιπόν (λείπω, λέλοιπα) (from Pindar and Herodotus down), the Sept. for יֶתֶר, נותָר, שְׁאָר, left; plural the remaining, the rest: with substantives, as οἱ λοιποί ἀπόστολοι, the rest of any number or class under consideration: simply, οἱ λοιποί οἱ etc., οἱ λοιποί πάντες, πᾶσι τοῖς λόγοις οἱ λοιποί τῶν ἀνθρώπων, τοῦ σπέρματος, τῶν νεκρῶν, the rest, who are not of the specified class or number: τά λοιπά, the rest, the things that remain: τό λοιπόν what remains (Latin quod superest), i. e.
a. hereafter, for the future, henceforth (often so in Greek writings from Pindar down): R T WH (but τό in brackets); WH omits; Tr brackets τό); G L Tr (WH (but see above)); Herm. ad Vig., p. 706. τοῦ λοιποῦ, henceforth, in the future, L T Tr WH; Herodotus 2,109; Aristophanes pax 1084; Xenophon, Cyril 4,4,10; oec. 10,9; al; cf. Herm. ad Vig., p. 706; often also in full τοῦ λοιποῦ χρόνου. (Strictly, τό λοιπόν is 'for the future' τοῦ λοιποῦ, 'in (the) future'; τό λοιπόν may be used for τοῦ λοιποῦ, but not τοῦ λοιποῦ for τό λοιπόν; cf. Meyer and Ellicott on Galatians, as above; Buttmann, §§ 128,2; 132,26; Winer's Grammar, 463(432).)
b. at last; already: Passow or Liddell and Scott, under the word).
c. τό λοιπόν, dropping the notion of time, signifies for the rest, besides, moreover (A. V. often finally), forming a transition to other things, to which the attention of the hearer or reader is directed: R G; ὁ δέ λοιπόν has the same force in R G; λοιπόν in L T Tr WH; G L T Tr WH.

Greek Monolingual

(I)
-ή, -ό (AM λοιπός, -ή, -όν, Μ και ἐλοιπός, -ή, -όν)
1. αυτός που υπολείπεται μετά από αφαίρεση ή από χωρισμό, υπόλοιπος (α. «μόνο πέντε υπάλληλοι έκαναν απεργία, οι λοιποί πήγαν κανονικά στη δουλειά τους» β. «λοιπὸν ἀμφὶ βίοτον ἔχει... εὐδίαν», Πίνδ.)
2. φρ. α) «και τα λοιπά» και, συντετμημένα, «κ.λπ.» — τυποποιημένη έκφραση για τα ευκόλως εννοούμενα και, ως εκ τούτου, παραλειπόμενα στον λόγο
β) «του λοιπού» — από τώρα και στο εξής, στο μέλλον
αρχ.
1. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οἱ λοιποί
οι απόγονοι
2. φρ. α) «λοιπόν (ἐστι)» — υπολείπεται να... β) «ὁ λοιπὸς χρόνος» — το μέλλον
γ) «ἐκ τοῦ λοιποῦ» ή «ἐκ τῶν λοιπῶν» — στο εξής, στο μέλλον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λείπω.
ΣΥΝΘ. (Β' συνθετικό) επίλοιπος, υπόλοιπος
αρχ.
απόλοιπος, έλλοιπος, κατάλοιπος, πεντέλοιπος, παράλοιπος, περίλοιπος
νεοελλ.
αποδέλοιπος].
(II)
λοιπός (Μ)
βλ. λοιπόν.

Greek Monotonic

λοιπός: -ή, -όν (λείπω)·
1. αυτός που υπολείπεται, υπόλοιπος, Λατ. reliquus, σε Ηρόδ., κ.λπ.· στους Αττ., το άρθρο ή συμφωνεί με το προσδιοριζόμενο ουσ. ή το ουσ. εκφέρεται με γεν. που εξαρτάται απ' αυτό, τὴν λοιπὴν ὁδὸν πορεύεσθαι, σε Ξεν.· αἱ λοιπαὶ τῶν νεῶν, σε Θουκ.· επίσης, τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρας, σε Ξεν.
2. λοιπόν (ἐστι), με απαρ., υπολείπεται να..., κ.λπ., σε Πλάτ., Ξεν.· με άρθρο, τὸλοιπόν ἐστι σκέψασθαι, αυτό που μας υπολείπεται ήδη είναι να συλλογιστούμε, σε Πλάτ.· n δὲ λοιπόν, quod superest, σε Αισχύλ., κ.λπ.
3. συχνά λέγεται για χρόνο, ὁ λοιπὸς χρόνος, το μέλλον, σε Πίνδ., Αττ.· πρὸς τὸν λοιπὸν τοῦ χρόνου, σε Δημ.· τὸν λοιπὸν χρόνον, λέγεται για το μέλλον, σε Σοφ.· τοῦ λοιποῦ χρόνου, στον ίδ.· ομοίως, σε ουδ., τὸ λοιπόν, εις το εξής, από εδώ και μπρος, σε Τραγ.· ομοίως, τὰ λοιπά, στο ίδ.
4. τὸ λοιπὸν και τὰ λοιπά, το υπόλοιπο, σε Αισχύλ.· επίσης, λοιπόν, ως επίρρ., επιπρόσθετα, επιπλέον, σε Πλάτ.

Frisk Etymological English

Meaning: remaining
See also: s. λείπω.

Middle Liddell

λοιπός, ή, όν λείπω
1. remaining, the rest, Lat. reliquus, Hdt., etc.; in Attic the Art. may either be in the same case as the Noun or have the Noun in gen. dependent on it, τὴν λοιπὴν ὁδὸν πορεύεσθαι Xen.; αἱ λοιπαὶ τῶν νεῶν Thuc.; also, τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρας Xen.
2. λοιπόν [ἐστι], c. inf., it remains to show, etc., Plat., Xen.; with Art., τὸ λ. ἐστι σκέψασθαι what remains is to consider, Plat.:— ὃ δὲ λοιπόν, quod superest, Aesch., etc.
3. often of time, ὁ λ. χρόνος the future, Pind., Attic; πρὸς τὸν λοιπὸν τοῦ χρόνου Dem.; τὸν λ. χρόνον for the future, Soph.; τοῦ λ. χρόνου Soph.;—so in neut., τὸ λοιπόν henceforward, hereafter, Trag.; so, τὰ λοιπά Trag.
4. τὸ λοιπόν and τὰ λοιπά the rest, Aesch.; also λοιπόν as adv., further, besides, Plat.

Frisk Etymology German

λοιπός: {loipós}
Meaning: übrig
See also: s. λείπω.
Page 2,135

Chinese

原文音譯：loipo⋯ 睞拍
詞類次數：形容詞（41）
原文字根：缺乏 相當於： （יֶתֶר‎）
字義溯源：其餘的，剩下的，從今起，從事，其餘的人，其餘的事，其他的，別，別的，別樣，別人，此外，剩下；源自（λείπω）*=缺少）。參讀 （λείπω）同源字參讀 （κατάλοιπος）同義字
出現次數：總共（41）；太（3）；可（2）；路（6）；徒（5）；羅（2）；林前（5）；林後（2）；加（1）；弗（1）；腓（2）；帖前（2）；提前（1）；彼後（1）；啓（8）
譯字彙編：
1） 其餘（13） 徒5:13； 徒27:44； 徒28:9； 羅1:13； 林前7:12； 林後13:2； 腓1:13； 腓4:3； 帖前4:13； 啓8:13； 啓9:20； 啓11:13； 啓20:5；
2） 其餘的（9） 太22:6； 太25:11； 可16:13； 徒2:37； 羅11:7； 林前9:5； 加2:13； 啓12:17； 啓19:21；
3） 其餘的人（6） 太27:49； 路24:9； 徒17:9； 弗2:3； 提前5:20； 啓2:24；
4） 其餘的事（2） 路12:26； 林前11:34；
5） 別樣（2） 可4:19； 林前15:37；
6） 別人（2） 路8:10； 帖前5:6；
7） 剩下（1） 啓3:2；
8） 其餘⋯的人（1） 路24:10；
9） 其他的（1） 彼後3:16；
10） 別（1） 路18:11；
11） 別人的（1） 路18:9；
12） 此外（1） 林前1:16；
13） 別的（1） 林後12:13
原文音譯：loipoà 睞鋪
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：缺乏
字義溯源：還有的時間，從今以後；源自（λοιπός）=其餘的）；而 （λοιπός）出自（λείπω）*=缺少，留下）。註：聖經文庫將 （λοιπός）與 （λοιπός）和 （λοιπός）合併為一個編號
出現次數：總共（1）；加（1）
譯字彙編：
1） 從今以後（1） 加6:17
原文音譯：loipÒn 睞胖
詞類次數：形，副（14）
原文字根：缺乏
字義溯源：還有，此外，外，從此，從此以後，今後，末了，仍然，現在；源自（λοιπός）=其餘的）；而 （λοιπός）出自（λείπω）*=缺少，留下）。註：聖經文庫將 （λοιπός）與 （λοιπός）和 （λοιπός）合併為一個編號
出現次數：總共（13）；太（1）；可（1）；徒（1）；林前（2）；林後（1）；弗（1）；腓（2）；帖前（1）；帖後（1）；提後（1）；來（1）
譯字彙編：
1） 此外（5） 林後13:11； 腓3:1； 腓4:8； 帖前4:1； 帖後3:1；
2） 從此（2） 徒27:20； 來10:13；
3） 末了（1） 弗6:10；
4） 從此以後（1） 提後4:8；
5） 外（1） 林前4:2；
6） 仍然（1） 可14:41；
7） 現在（1） 太26:45；
8） 今後（1） 林前7:29

English (Woodhouse)

future, left, remaining, left over

Mantoulidis Etymological

Ἀπό τό λείπω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.

Lexicon Thucydideum

reliquus, remaining, 3.95.2, 5.64.3, 8.2.1,
PLUR. 1.50.4, 2.43.1, 3.18.2, 3.35.2. 3.77.3. 3.112.5. 4.14.1, 4.25.9. 4.111.2, 4.113.2. 4.124.3. 4.127.2. 4.130.2. 5.9.9, 5.10.10. 5.62.1, 5.110.2. 6.6.2. 6.62.1. 6.70.4. 6.93.3. 7.4.7. 7.53.4. 7.72.3, 7.72.37.85.2. 8.11.1. 8.13.1. 8.15.1. 8.19.3. 8.19.4. 8.22.2. 8.42.4. 8.67.1, 8.99.1.
gen. genitive reliqua pars, the rest, 4.116.3, 7.7.1, 7.71.6, idem, the same 1.93.3, 1.109.3,
in posterum, for the future, 3.44.3. 4.128.5. 6.75.3.
idem, the same 1.56.2. 1.74.3. 1.91.4. 1.101.3, 1.124.3. 1.128.7. 2.12.2. 2.94.4. 3.39.8, 3.40.3. 3.46.2. 3.46.3. 3.71.1. 3.104.2. 4.64.4. 4.126.6. 4.127.2. 5.11.1, 5.32.5. 5.59.6. 6.13.2. 6.88.1, 7.60.2, 8.2.4. 8.73.6,
idem, the same 4.98.1, 8.29.1,
idem, the same 8.21.1.