γένεσις

English (LSJ)

γενέσεως, ἡ, (γενέσθαι)
A origin, source, Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν Il.14.201; Ὠκεανοῦ, ὅς περ γένεσις πάντεσσι τέτυκται ib.246, cf. Pl.Tht. 180d; beginning, in dual, τοῖν γενεσέοιν ἡ ἑτέρα Id.Phd.71e.
II manner of birth, Hdt.1.204, 6.69, etc.; race, descent, Id.2.146; πατρὸς οὖσα γένεσιν Εὐρύτου S.Tr.380; κατὰ γένεσιν = by birth, opp. καθ' υἱοθεσίαν = by adoption, IG12(1).181 (Rhodes).
2 Astrol., nativity, geniture, AP 11.164 (Lucill.), 183 (Id.), Epigr.Gr.314.21 (Smyrna), PLond.1.98r60 (i A. D.), Vett.Val.216.6: hence, lot, fortune, Astramps.Orac. 16.8,23.7.
III production, generation, coming into being, opp. ὄλεθρος, Parm.8.21; more usually opp. φθορά, Pl.Phlb.55a, etc.; Περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς = On Generation and Corruption, Lat. De Generatione et Corruptione, title of work by Aristotle: generally, formation, πύου Hp.Aph.2.47; origination, making, ἱματίων, περὶ τὰ ἀμφιέσματα, Pl. Plt.281b,3; γένεσις καὶ οὐσία δικαιοσύνης Id.R.359a.
2 = τὸ γίγνεσθαι, becoming, opp. οὐσία, ib.525b, Ti.29c, Procl.Inst.45,al.
IV concrete, creation, i.e. all created things, Pl.Phdr. 245e; γένεσις καὶ κόσμος Id.Ti.29e, freq. in Ph., as 1.3,al., cf. Plot.6.3.2, etc.
V race, kind or sort of animals, Pl.Plt.265b, etc.; family, δίδυμος γένεσις of the Spartan kings, Id.Lg.691d.
VI generation, age, Id.Phdr.252d: pl., Id.Plt.310d; κατὰ περίστασιν τῆς γενέσεως according to the circumstances of his time, Porph.Sent.32.
VII παιδοπόρος γένεσις = genitalia muliebria, AP9.311 (Phil.).
VIII Math., generation of a figure, Papp.234.4,al.
b origin of a spiral, Id.272.7; ἡ ἐν τῇ γενέσει εὐθεῖα = the initial line, Id.286.22.

Spanish (DGE)

γενέσεως, ἡ
• Morfología: [jón. y dór. gen. γενέσιος Hp.Vict.1.33, Philol.B 21; jón. plu. nom. γενέσιες Hp.Vict.1.28, ac. γενέσιας Hp.Aph.2.47]
A en las cosmogonías y fil.
I ref. seres cosmogónicos, dioses y seres a quienes se atribuye cierto carácter suprahumano
1 origen, generación, nacimiento Ὠκεανόν τε, θεῶν γένεσιν Océano, nacimiento de dioses, Il.14.201, (Ὠκεανός) γένεσις πάντεσσι τέτυκται Il.14.246, φύσιν οἰωνῶν γένεσίν τε θεῶν ποταμῶν τ' Ἐρέβους τε Χάους τε Ar.Au.691, cf. Call.Fr.2.3, ἡ γ. τῶν ἄλλων πάντων Ὠκεανός τε καὶ Τηθύς Pl.Tht.180d, cf. Ti.40e, Orph.H.6.3, de Afrodita διὰ τὴν τοῦ ἀφροῦ γένεσιν Pl.Cra.406c, ὁ τῆς γενέσεως ἀρχηγός, ... Κύπρος la región ancestral de su nacimiento, Chipre Aristid.Quint.88.27, cf. γ. Κύπρου (tal vez v.l. Κύπριδος)· ἡ σπονδή Hsch., ἀπ' αὐτοῦ ... αὐτῶν (τῶν θεῶν) τὴν γένεσιν a partir de entonces datan el nacimiento de esos dioses Hdt.2.146.
2 nacimiento, natividad, natalicio de héroes míticos y personajes heroizados πατρὸς οὖσα γένεσιν Εὐρύτου ya que (Yola) por nacimiento es hija de Eurito S.Tr.380, cf. Pl.R.450c, de Heracles, D.S.4.39, de Pitágoras, Iambl.VP 2.8, de reyes helenísticos OGI 56.25 (III a.C.), de emperadores romanos IPr.105.48 (I a.C.), ἐκ τοῦ ἔρωτος γένεσιν como falsa etim de ἥρως Pl.Cra.398c.
II en la reflexión cosmogónica, filosófica y post. religiosa sobre el ser, el cosmos
1 generación, génesis, el llegar a existir
a) en el proceso unidireccional de la existencia: op. φθορά Anaximand.B.1, Pl.Phlb.55a, Arist.Metaph.1042^b1, Mete.338^a24, περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς Arist.GC tít., intermedio entre el ser y el no ser ἀεὶ γὰρ εἶναι μεταξύ, ὥσπερ τοῦ εἶναι καὶ μὴ εἶναι γ. Arist.Metaph.994^a27, cf. 1032^a16, considerado una forma de movimiento τὴν γένεσιν κίνησιν εἶναι Arist.Metaph.1067^b31 (pero cf. Ph.186^a14), cf. Clem.Al.Strom.3.9.63, op. διάλυσις Ocell.4, ἀπὸ τῆς γενέσεως μέχρι τῆς ἀκμῆς Ocell.6, negado por Parménides γ. ἀπέσβεσται καὶ ἄπυστος ὄλεθρος Parm.B 8.21, cf. 27;
b) de los primeros elementos, Pl.Ti.41e, τὸ γενέσει ὕστερον τῇ φύσει πρότερον en una cierta jerarquía de los elementos, Arist.Metaph.989^a15, πάντων ... φυσική τις μεταβολὴ καὶ γ. Thphr.Ign.2;
c) de los contrarios μεταξὺ ἀμφοτέρων πάντων τῶν ἐναντίων δυοῖν ὄντοιν δύο γενέσεις Pl.Phd.71a, τοῖν γενεσεοῖν Pl.Phd.71e;
d) como algo que se produce en el tiempo el llegar a ser, devenir περὶ τὴν ἐν χρόνῳ γένεσιν Pl.Ti.38a, cf. Prt.320d, en lit. crist. negado de Dios, Origenes Io.1.29, Didym.M.39.841A, aplicado a un personaje panegirizado οἱ παρελθόντές σοι τῆς γενέσεως ἐνιαυτοί Aristid.Or.30.27.
2 el hecho de existir, la existencia
a) incluso la realidad, natura, naturaleza emparejada con el todo, con el cosmos, presuponiendo un agente creación γένεσιν καὶ τὸ πᾶν ... ὁ συνιστάς Pl.Ti.29d, γ. καὶ κόσμος Pl.Ti.29e, op. οὐσία: φιλοσόφῳ ... τῆς οὐσίας ἁπτέον ... γενέσεως ἐξαναδύντι Pl.R.525b, cf. Sph.232c, 245d, γ. τοῦ κόσμου equiv. a lat. natura rerum Pl.Ti.48a, Epicur.Ep.[2] 77, ἀπὸ γῆς ἄρξασθαι τὴν γένεσιν τοῦ κόσμου Chrysipp.Stoic.2.180, κοινὴ πάντων γ. Tat.Orat.12, cf. Athenag.Leg.19.1, Corn.ND 6, Plot.6.3.2, aplicado al hombre individual ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόσωπον τῆς γενέσεως αὐτοῦ ἐν ἐσόπτρῳ se parece al hombre que examina el rostro de su propia realidad en un espejo, Ep.Iac.1.2.3;
b) op. lo eterno τί τὸ ὂν ἀεί, γένεσιν οὐκ ἔχον; Pl.Ti.27d, τὸ αἰσθητὸν ἐν γενέσει καὶ μεταβολαῖς ... ὄν Ph.1.3, ἡ ἀρχὴ τῆς γενέσεως Ocell.16, 18, como imperfección frente a ‘lo increado’ ἀτελὴς ἡ γ. Sallust.7.3, cf. Procl.Inst.45;
c) esp. en lit. crist. la Creación Iren.Lugd.Haer.1.14.1, ἐκ μὴ ὄντων γ. creación de la nada Clem.Al.Strom.5.14.126
•ἡ Γ. libro del Génesis, e.e. de la creación del mundo tít. del primer libro del Pentateuco, Iust.Dial.20.1, (Μωυσῆς) τὴν γένεσιν ἀνέγραψεν αὐτοῦ (τοῦ κόσμου) Ph.1.3, Const.App.1.6.5.
III de cualidades abstractas génesis, gestación, principio de un conflicto πρῶτον μὲν ἡ γ. Hdt.1.204, γ. τε καὶ οὐσία δικαιοσύνης Pl.R.359a, cf. Phdr.247d, Chrysipp.Stoic.3.80, τοῦ μεγίστου ἀγαθοῦ Epicur.Sent.Vat.[6].42, de fenómenos sociales, políticos, históricos πολιτείας τῆς ἀρίστης Pl.Lg.712a, unido a ἀρχή Plb.6.4.11, 6.1, 7.1, 8.1
•de la enfermedad en abstr., Hp.Epid.6.1, de los tipos de hombre, Hp.Vict.1.28, del carácter τυραννικοῦ ἀνδρὸς ... γ. Pl.R.573b
•op. πράξεις Arist.Metaph.981^a17.
B de los seres vivos
I 1nacimiento ἔγγιστα γενέσιος del niño, Hp.Vict.1.33, cf. 2.51, αἱ δὲ Νύμφαι γενέσεως ἔφοροι Sallust.4.9, κατὰ γένεσιν op. καθ' υἱοθεσίαν: Δα[μοφῶν] Εὐφραγόρα Παλαιοπολίτας κατὰ γένεσιν IG 12(1).181 (Rodas).
2 generación, procreación humana φεύγω γένεσιν βροτῶν E.Fr.472, cf. Hp.Aër.23, 39, Mul.1.44, τὴν Εὔαν ... γυναῖκα βοηθὸν οὖσαν γενέσεως Clem.Al.Paed.3.3.19, cf. Const.App.6.29.2
•de los animales en gener. generación, reproducción, en Arist. ref. al proceso de formación γ. ζῴου Hp.Vict.2.50, cf. Pl.Ti.91d, περὶ ζῴων γενέσεως Sobre la generación de los animales tít. de una obra de Aristóteles, Arist.GA 715^a12, tb. de plantas ἡ (ἐπιστήμη) ὑπὲρ τοῦ καρποῦ τῆς γενέσεως ἐκ τῆς γῆς Pl.R.428c, ἡ γ. τῶν ζῴων καὶ τῶν φυτῶν Arist.PA 640^b22
•de sus diferentes formas: a partir de un principio doble, sexual, Hp.Nat.Hom.37, pero de ciertos animales γ. ἄνευ ὀχείας Arist.GA 759^a9, αὐτόματος γ. generación espontánea Arist.GA 762^a9
•de partes orgánicas τῶν ὀνύχων γ. Pl.Ti.76e.
3 órgano genital παιδοπόρος γ. en una perra AP 9.311 (Phil.).
II astrol.
1 día o momento del nacimiento y de ahí horóscopo ὁ πρῶτος κλῆρος τῆς γενέσεως PLond.98re.53 (I d.C.), cf. AP 11.164 (Lucill.), Ostr.1601 (II d.C.), Vett.Val.204.21, plu. οἱ γενεσιαλόγοι τὰς γενέσεις τῶν ἀνθρώπων ... σκοποῦσι Ach.Tat.Intr.Arat.23.
2 p. ext. suerte, destino personal, fijado por los astros οὔτε γὰρ θεὸς ἔστιν ἀλλὰ ... γ. τὰ πάντα ὑπόκειται Hom.Clem.14.3, ἄρχοντος γένεσιν ἔχεις Astramps.2Resp.23.7, cf. POxy.120.8 (IV d.C.), PMag.13.612
•frec. divinizado como expr. de la fatalidad τοῦτ' ἤθελεν γὰρ Γένεσις καὶ Μοιρῶν μίτοι GVI 1197.11 (Tera I/II d.C.), cf. Gerasa 230 (II/III d.C.), IUrb.Rom.1702.26 (III d.C.), SEG 24.1075.17 (Tomi III/IV d.C.).
III 1línea familiar, estirpe δίδυμον ὑμῖν φυτεύσας τὴν τῶν βασιλέων γένεσιν Pl.Lg.691d, τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γ. οὕτως ἦν Eu.Matt.1.18
•βίβλος γενέσεως genealogía Ἰησοῦ Χριστοῦ Eu.Matt.1.1.
2 en anim. casta, especie τῷ τῶν μὲν (ζῴων) τὴν γένεσιν ἄκερων εἶναι Pl.Plt.265b, cf. 267b.
3 generación παίδων ... πέντε γενέσεις διδύμους γεννησάμενος Pl.Criti.113e, cf. Plt.310d
•edad κατὰ περίστασιν τῆς γενέσεως de acuerdo con las circunstancias de su época Porph.Sent.32.
IV relig.- fil.
1 generación, reencarnación en la metempsícosis μὴ φυτεῦσαι εἰς μηδεμίαν θήρειον φύσιν ἐν τῇ πρώτῃ γενέσει Pl.Phdr.248d, cf. 252d, σφαλεὶς ... εἰς γυναικὸς φύσιν ἐν τῇ δευτέρᾳ γενέσει μεταβαλοῖ Pl.Ti.42b, explícitamente en doctrinas órficas ὁ τροχός τῆς γενέσεως el ciclo de la palingenesia Simpl.in Cael.377
•pero el curso de la existencia humana, Ep.Iac.3.6.
2 nacimiento del hombre a una vida espiritual, regeneración, renacimiento gracias al bautismo, δευτέρα γ. Ph.Fr.Ex.24.16, cf. Clem.Al.Strom.3.12.83, Ecl.7, Origenes Io.32.18.
C cien. y técnico
I cien.
1 producción, formación πύου Hp.Aph.2.47, χολᾶς Ti.Locr.102c.
2 origen, formación de los meteoros, Epicur.Ep.[3] 86, de los vientos, Arist.Mete.340^b37, cf. 342^a14, 346^a19
•plu. modos de originarse, de llegar a ser el fuego, Pl.Tht.153a, Thphr.Ign.1.
3 generación, creación εἰδώλων Epicur.Ep.[2] 48, Fr.[24.35] 4
•geom. generación, formación de una figura ἡ ἐν τῇ γενέσει εὐθεῖα = la línea de generación, la generatriz de una espiral, Papp.286.22, cf. 234.4, 272.7.
4 mat. n. dado al número dos por su capacidad generativa Theol.Ar.8.
II técnico y artístico
1 producción, realización de la obra artística τὴν τοῦ μιμήματος γένεσιν ἀπεργάζεται Pl.Sph.235e, cf. Lg.889a.
2 generación, creación, formación a partir de esquemas elementales τῶν μελῳδουμένων Aristox.Harm.48.13, ῥυθμοῦ γ. Aristid.Quint.39.10.
3 fabricación, confección τῶν ἱματίων Pl.Plt.281b, ὀργάνων τε καὶ ἔργων Pl.Lg.920e.

German (Pape)

[Seite 482] ἡ (γενέσθαι), Ursprung, Entstehung; Hom. dreimal, Iliad. 14, 246 Ὠκεανοῦ, ὅς περ γένεσις πάντεσσι τέτυκται, 14, 201. 302 Ὠκεανόν τε, θεῶν γένεσιν, καὶ μητέρα Τηθύν; – Her. 2, 146; πατρὸς μὲν οὖσα γένεσιν Εὐρύτου Soph. Tr. 379; oft bei Plat. u. Folgdn, Gegensatz φθορά Plat. Parm. 136 b; oft das Werden, dem Sein, οὐσία, entgegengesetzt; ἡ ἐκ τοῦ ἔρωτος Crat. 398 c; ἡ τοῦ ἀφροῦ, aus Schaum, ibid. 406 c. Allgem., Schöpfung, καὶ κόσμος Plat. Tim. 29 c; Phaedr. 245 e; das Geschaffene, Geschlecht, τὴν γένεσιν ἄκερων εἶναι Polit. 265 b; ἡ νῦν γένεσις καὶ τροφή Lgg. V, 740 e; ἡ τῶν προγόνων γ. οὐκ ἔπηλυς οὖσα Menex. 287 b; τῶν βασιλέων Legg. III, 691d; Geschlecht als Zeitbestimmung, ἐν πολλαῖς γενέσεσιν Polit. 310 d, wo hernach ἐπὶ γενεὰς πολλάς steht; vgl. Phaedr. 248 d. Auch von Produkten der Kunst, ἡ τῶν ἱματίων, ὀργάνων καὶ ἔργων Plat. Polit. 281 b Legg. XI, 920 e. Bei Philipp. 34 (IX, 311) = Geschlechtsteile.

French (Bailly abrégé)

γενέσεως (ἡ) :
force productrice, cause, principe, origine, source de vie ; p. suite :
1 production, génération, création;
2 origine ; en gén. naissance.
Étymologie: γίγνομαι, cf. γένος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γένεσις γενέσεως, ἡ [~ γίγνομαι gen. dual. γενεσέοιν
1. oorsprong, begin:; Ὠκεανόν..., θεῶν γένεσιν Oceanus, de oorsprong van de goden Il. 14.302; ἡ γένεσις τῶν ἄλλων πάντων Ὠκεανος... τυγχάνει de oorsprong van alle andere rivieren is Oceanus Plat. Tht. 180d; geboorte:. λόγους... ἄλλους περὶ γενέσιος τῆς σεωυτοῦ μὴ δέκεο andere verhalen over jouw geboorte moet je niet geloven Hdt. 6.69.5; πατρὸς... οὖσα γένεσιν Εὐρύτου van geboorte de dochter van Eurytus Soph. Tr. 380; διὰ τὴν τοῦ ἀφροῦ γένεσιν vanwege haar geboorte uit het schuim (over Aphrodite) Plat. Crat. 406c; τὴν πρώτην γένεσιν βιοτεύειν het leven waarin hij het eerst geboren is leven Plat. Phaedr. 252d.
2. wording, ontstaan:. ἐξ ὧν δὲ ἡ γένεσίς ἐστι τοῖς οὖσι, καὶ τὴν φθορὰν... γίνεσθαι uit datgene waaruit de dingen-die-zijn hun ontstaan hebben, komt ook hun vergaan voort Anaximand. B 1; ἡ τοῦδε τοῦ κόσμου γένεσις het ontstaan van deze wereld Plat. Tim. 48a; ὅτιπερ πρὸς γένεσιν οὐσία τοῦτο πρὸς πίστιν ἀλήθεια wat het zijn is ten opzichte van het worden, dat is de waarheid ten opzichte van de overtuiging Plat. Tim. 29c.
3. geslacht, ras, soort:. ἡ τῶν βασιλέων γένεσις het geslacht der koningen Plat. Lg. 691d; γένεσις ἄμεικτος zuiver ras (van dieren) Plat. Plt. 267b.
4. generatie, tijdperk,. ἐν πολλαῖς γενέσεσιν gedurende vele generaties Plat. Plt. 310d.

Russian (Dvoretsky)

γένεσις: γενέσεως ἡ
1 возникновение, зарождение (γ. καὶ φθορά Plat., Arst.);
2 первоисточник, первоначало (Ὠκεανὸς γ. πάντεσσι τέτυκται Hom.; ἡ γ. τῶν πάντων Ὠκεανός τε καὶ Τηθύς Plat.);
3 происхождение, рождение (γενεηλογεῖν τὴν γένεσίν τινος Her.; χρόνος ἀνθρώπου γενέσεως Plut.);
4 образование, появление (ποταμῶν, ἀνέμων Arst.);
5 изготовление, выработка (ἱματίων Plat.);
6 филос. становление (γ. τὸ μεταξὺ τὸ εἶναι καὶ μὴ εἶναί, sc. ἐστιν Arst.);
7 творение, природа (πᾶς τ᾽ οὐρανὸς πᾶσά τε γ. Plat.);
8 род (ἡ τῶν βασιλέων γ. Plat.);
9 век, поколение (τὴν πρώτην γένεσιν βιοτεύειν Plat.): ἡ τρίτη γ. Arst. третья метаморфоза (бабочек);
10 гороскоп (τὴν γένεσίν τινος διαθεῖναι Anth.);
11 вид, категория (sc. ζῴων Plat.);
12 женский половой орган (παιδοπόρος γ. Anth.).

Middle Liddell

γίγνομαι
I. an origin, source, productive cause, Il.:— a beginning, in dual, τοῖν γενεσίοιν, Plat.
II. manner of birth, Hdt.: race, descent, Hdt.; γένεσιν by descent, Soph.
III. production, generation, opp. to φθορά, Plat., etc.
IV. creation, created things, Plat.
V. a race, kind, family, Plat.
VI. a generation, age, Plat.

English (Autenrieth)

generation, origin; Ὠκεανόν, θεῶν γένεσιν, Il. 14.201, 246, 302.

English (Strong)

from the same as γενεά; nativity; figuratively, nature: generation, nature(-ral).

English (Thayer)

γενέσεως, ἡ (ΓΑΝΩ (Curtius, § 128)), in Greek writings for the first time in Homer, Iliad 14,201 (cf. 246);
1. source, origin: βίβλος γενέσεως τίνος a book of one's lineage, i. e. in which his ancestry or his progeny are enumerated (equivalent to תּולְדות סֵפֶר, birth, nativity, in γέννησις (ἡμέραι τῆς γενέσεως μου equivalent to ἀφ' οὗ ἐγεννήθην, πρόσωπον τῆς γενέσεως his native (natural) face, existence, life: ὁ τροχός τῆς γενέσεως the wheel (cf. English machinery) of life, the wheel of human origin which as soon as men are born begins to run, i. e. the course (cf. English round) of life.

Greek Monolingual

η (AM γένεσις)
1. γέννηση, δημιουργία εκ του μηδενός
2. το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης
αρχ.-μσν.
εποχή, γενιά
νεοελλ.
1. η αναπαραγωγή
2. φρ. «αυτόματη γένεση ή αυτογένεση» — η θεωρία της προέλευσης τών ζώντων οργανισμών από αδρανή ύλη
μσν.
Ι. αστρολ. η επίδραση τών αστερισμών σε κάποιο άτομο, ωροσκόπιο
II. φρ.
1. «ἔνσαρκος γένεσις» — η γέννηση του Χριστού
2. «Γένεσις λεπτή» — τίτλος απόκρυφου βιβλίου
αρχ.
1. παραγωγός αιτία, αρχή, πηγή
2. ο τρόπος της γέννησης
3. γενιά, καταγωγή
4. το σύνολο τών δημιουργημάτων, η πλάση
5. (για ζώα) γένος ή είδος
6. (για πρόσωπα) οικογένεια
7. τα γεννητικά όργανα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γένε-σις
από τη δισύλλαβη μορφή γενε- (< γεν∂-) της ρ. γεν- του γίγνομαι].

Greek Monotonic

γένεσις: γενέσεως, ἡ (γίγνομαι),
I. αρχή, καταγωγή, προέλευση, παραγωγική αιτία, σε Ομήρ. Ιλ.· ξεκίνημα· στον δυϊκ., τοῖν γενεσίοιν, σε Πλάτ.
II. τρόπος γέννησης, σε Ηρόδ.· καταγωγή, γενιά, στον ίδ.· γένεσιν, από καταγωγή, σε Σοφ.
III. παραγωγή, δημιουργία, αντίθ. προς το φθορά, σε Πλάτ. κ.λπ.
IV.δημιούργημα, δημιουργημένα πράγματα, στον ίδ. V. γενιά, φυλή, οικογένεια, στον ίδ.
VI.γενιά, ηλικία, εποχή, στον ίδ.

Greek (Liddell-Scott)

γένεσις: γενέσεως, ἡ, (γενέσθαι) ἀρχή, πηγή, παραγωγὸς αἰτία, Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν Ἰλ. Ξ. 201· Ὠκεανοῦ, ὅσπερ γένεσις πάντεσσι τέτυκται αὐτόθι 246, πρβλ. Πλάτ. Θεαιτ. 180D· ἀρχή, κατὰ δυϊκ., τοῖν γενεσίοιν ἡ ἑτέρα ὁ αὐτ. Φαίδ. 71Ε. ΙΙ. τρόπος τῆς γεννήσεως, Ἡρόδ. 1. 204., 6. 69, κτλ.· γένος, καταγωγή, ὁ αὐτ. 2. 146· πατρὸς οὖσα γένεσιν Εὐρύτου Σοφ. Τρ. 380. 2) ἐν τῇ ἀστρολογίᾳ, ἡ ἐπίδρασις τῶν ἀστερισμῶν. Ἀνθ. II. 11. 164, 183. ΙΙΙ. παραγωγή, γένεσις, ἀντίθ. τῷ φθορά, Πλάτ. Φιλ. 55Α, κτλ.· ὁ Ἀριστ. ἔγραψε πραγματείαν περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς·- ἡ μόρφωσις ἢ ὁ σχηματισμὸς παντὸς πράγματος, π.χ. πύου Ἰππ. Ἀφ. 1246·- καθόλου, παραγωγή, ποίησις, κατασκευὴ ἔτι καὶ τῶν κοινῶν πραγμάτων, ἱματίων, ἀμφιεσμάτων Πλάτ. Πολιτ. 281Β, Ε· καὶ ἐπὶ ἀφῃρημένων ἰδιοτήτων, π.χ. δικαιοσύνης ὁ αὐτ. Πολ. 359Α. 2) = τὸ γίγνεσθαι, ἡ μόρφωσις ἡ συνεχής, κατ΄ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν συμπεπληρωμένην καὶ τελείαν ὕπαρξιν (οὐσία) αὐτόθι 525Β. IV. ἡ δημιουργία, δηλ. σύμπαντα τὰ δημιουργήματα, Λατ. rerum natura, ὁ αὐτ. Φαίδρ. 245Ε, Τιμ. 29 Ε, συχν, παρὰ Φίλωνι· ἴδε Sturz Μακ. Διάλ. σ. 99. V. γενεά, γένος, εἶδος τῶν ζῷων, Πλάτ. Πολιτ. 265Β, κτλ.· οἰκογένεια, ὁ αὐτ. Νόμ. 691D. VI. γενεά, ἡλικία, ὁ αὐτ. Φαίδρ. 252D, Πολιτ. 310D. VIII. παιδοπόρος γ., genitalia muliembria, Ἀνθ.II. 9. 311. VIII. ἐν τῇ ἀστρολογίᾳ, ὁ γενέθλιος ἀστερισμός, Λατ. genitura, Ἐπιγράμμ. Ἑλλην. 314. 21· οὕτω πιθ., μοῖρα γενέτειρα αὐτόθι 287.

Chinese

原文音譯：gšnesij 給尼西士 GENESIS
詞類次數：名詞（3）
原文字根：成為（的） 相當於： （בָּרָא‎） （יָלַד‎ / לֵדָה‎） （תֹּולֵדֹות‎）
字義溯源：誕生，起源，後裔，家系，家，出生，降生，人生；源自（γενεά）=族系）；而 （γενεά）出自（γένος）=親戚，族裔）， （γένος）出自（γίνομαι）*=成為）。這編號的音譯genesis，舊約首卷書創世記就是用這個字；神創造（בָּרָא‎））天地，也是用這編號。參讀 （γενεά）同義字
出現次數：總共（4）；太（2）；雅（2）
譯字彙編：
1） 人生（1） 雅3:6；
2） 本來（1） 雅1:23；
3） 降生（1） 太1:18；
4） 家（1） 太1:1

English (Woodhouse)

procreation, production, a coming into being, act of generating, bringing into being, coming into being, created things, the created world

Léxico de magia

ἡ origen del mundo, como advoc. de la divinidad suprema Κύριε, χαῖρε, ... ἡ γ. τοῦ οὐρανίου κόσμου Señor, te saludo, origen del cosmos celestial P XII 185

Translations

origin

Afrikaans: oorsprong; Albanian: zanafillë; Arabic: مَنْشَأ‎; Egyptian Arabic: منشأ‎; Hijazi Arabic: مَنْشَأ‎, مَصْدَر‎; Aragonese: orichen; Asturian: orixe; Belarusian: крыні́ца, жарало, пачатак, паходжанне; Bulgarian: начало, произход; Catalan: origen; Chinese Mandarin: 起源, 源頭, 源头, 起始, 本源; Min Dong: 起源; Czech: vznik, počátek; Danish: herkomst, oprindelse; Dutch: oorsprong, herkomst; Esperanto: origino; Finnish: alkuperä; French: origine; Galician: orixe; Georgian: საწყისი; German: Ursprung, Anfang, Entstehung; Greek: αρχή, προέλευση; Ancient Greek: ἀρχή, γένεσις; Guaraní: ypy; Haitian Creole: orijin; Hebrew: מוֹצָא‎, מָקוֹר‎; Higaonon: poonan; Hindi: शुरुआत; Hungarian: eredet, kezdet, kezdőpont, kiindulópont; Indonesian: asal usul; Irish: foinse, máthair, bunús; Italian: origine; Japanese: 起源, 原因, 原初; Javanese: asal; Khmer: កំណើត; Kilivila: uula; Korean: 기원(起源), 원인(原因); Lao: ກຳເນີດ; Latin: origo, principium, primordium; Latvian: cilme; Lithuanian: kilmė; Macedonian: потекло, почеток; Malay: asal; Malayalam: ഉത്ഭവം; Mongolian Cyrillic: гарал; Norwegian Bokmål: opphav, opprinnelse, utgangspunkt, utspring; Nynorsk: opphav, utgangspunkt, utspring; Plautdietsch: Aunfank, Häakunft; Polish: pochodzenie, początek; Portuguese: origem, começo; Romagnol: radìșa, ràdga; Romanian: origine, origină; Russian: начало, источник, происхождение; Serbo-Croatian Cyrillic: почетак; Roman: počétak; Sicilian: uriggina, urìggina; Slovak: začiatok, vznik; Slovene: poreklo, začetek; Sorbian Lower Sorbian: póchad; Spanish: origen; Swedish: ursprung, upprinnelse; Tagalog: mulâ, simulâ, pasimulâ, umpisá; Tausug: pun; Thai: กำเนิด; Turkish: köken, başlangıç, kaynak, orijin; Ukrainian: джерело, криниця, початок, походження; Venetian: orixene; Vietnamese: nguồn gốc; Volapük: rig; Yakut: төрүт; Zulu: umsuka

source

Arabic: مَصْدَر‎, مَصَادِر‎; Armenian: աղբյուր; Azerbaijani: qaynaq, mənbə; Belarusian: крыні́ца, жарало; Bulgarian: източник; Catalan: font; Cebuano: tuboran; Chinese Mandarin: 根源, 來源, 来源, 本源; Czech: zdroj; Danish: kilde, udspring; Dutch: bron; Esperanto: fonto; Finnish: lähde; French: source; German: Quelle, Ursprung; Greek: πηγή; Haitian Creole: sous; Hebrew: מָקוֹר‎; Hindi: स्रोत; Hungarian: forrás, eredet; Indonesian: sumber; Irish: foinse; Italian: fonte; Japanese: 源, 根源, 起源, 本源; Kapampangan: pikuwanan, pikuanan, pikwanan; Kazakh: қайнар, көз; Korean: 출처(出處); Kurdish Central Kurdish: کانگە‎, سەرچاوە‎; Northern Kurdish: kanî kanî; Latgalian: olūts; Latin: origo; Latvian: avots; Lithuanian: šaltinis; Luxembourgish: Quell, Quellen; Macedonian: извор; Malay: sumber; Malayalam: സ്രോതസ്സ്; Maori: pūhanga, mātāpuna; Meänkieli: lähe; Middle English: sours; Persian: منبع‎; Plautdietsch: Häakunft; Polish: źródło, krynica; Portuguese: origem, fonte; Quechua: pukyu; Romanian: sursă; Russian: источник, исток, ключ; Scots: soorce; Scottish Gaelic: stòr; Serbo-Croatian Cyrillic: ѝзвор; Roman: ìzvor; Slovak: zdroj; Spanish: fuente; Swedish: källa, ursprung; Tagalog: pinagkuhanan, pinagkunan; Tajik: манбаъ; Tatar: чыганак; Turkish: kaynak, memba; Ukrainian: джерело, криниця; Uzbek: manba, masdar; Vietnamese: nguồn; Walloon: sourdant, sourd; West Frisian: boarne

generation

Armenian: ստեղծում, ծնունդ, ծնում; Assamese: চাম; Bulgarian: създаване, образуване; Catalan: generació; Chinese Mandarin: 產生, 产生, 形成, 生成; Czech: generování, produkce; Estonian: põlvkond; Finnish: kehittäminen, tuottaminen; French: génération; Galician: xeración; Georgian: შექმნა, გენერირება, ფორმირება; Italian: generazione; Macedonian: создавање; Norwegian Bokmål: generering; Nynorsk: generering; Polish: generowanie, wytwarzanie; Portuguese: geração; Romanian: generare; Russian: создание, генерирование, формирование; Slovak: generovanie; Spanish: generación; Tagalog: henerasyon; Walloon: ahivaedje, fôrmaedje

production

Albanian: prodhim; Arabic: إِنْتَاج‎; Armenian: արտադրություն, արտադրում, թողարկում; Azerbaijani: istehsal, hazırlama, istehsalat, hasilat, çıxarılma; Belarusian: вытворчасць, вытворчасьць; Bulgarian: производство; Burmese: ထုတ်လုပ်မှု; Catalan: producció; Chinese Cantonese: 生產, 生产; Dungan: сынцан; Mandarin: 生產, 生产; Min Nan: 生產, 生产; Czech: výroba, produkce; Danish: produktion; Dutch: productie; Esperanto: produktado; Estonian: tootmine; Faroese: framleiðsla; Finnish: valmistaminen, tuotanto, valmistus, produksiyon; French: production; Galician: produción; Georgian: წარმოება; German: Produktion, Herstellung; Greek: παραγωγή; Hebrew: תְּפוּקָה‎; Hindi: उत्पादन; Hungarian: termelés; Icelandic: framleiðsla; Indonesian: produksi; Italian: produzione; Japanese: 生産, 製造; Kazakh: өнім, өндіріс; Khmer: ផលិតកម្ម; Korean: 생산(生産), 제조(製造); Kyrgyz: өндүрүш; Lao: ການຜະລິດ; Latvian: ražošana, producēšana; Lithuanian: gamyba; Lü: ᦂᦱᧃᦵᦣᧆᦉᦱᧂᧉ; Macedonian: производство; Malay: pengeluaran; Malayalam: ഉൽപാദനം; Maori: whakanaonga; Mongolian Cyrillic: үйлдвэрлэл; Norwegian Bokmål: produksjon; Nynorsk: produksjon; Occitan: produccion; Persian: تولید‎; Polish: wytwarzanie, produkcja; Portuguese: produção; Romanian: producere; Russian: производство, изготовление, добыча of mineral wealths, выработка; Serbo-Croatian Cyrillic: произво̀дња; Roman: proizvòdnja; Slovak: výroba, produkcia; Slovene: proizvodnja; Spanish: producción, elaboración; Swedish: produktion; Tagalog: produksiyon, pangangalalang; Tajik: тавлид; Telugu: ఉత్పత్తి; Thai: การผลิต; Turkish: üretim; Ukrainian: виробництво, вироблення; Uyghur: ئىشلەپ چىقىرىش‎; Uzbek: ishlab chiqarish; Vietnamese: sự sản xuất; Yiddish: אויסאַרבעטונג‎; Zhuang: swnghcanj, guhhong

becoming

Arabic: صَيْرُورَة‎; Bengali: ভবন; Catalan: esdevenir; French: devenir; German: Werden; Hungarian: valamivé levés, alakulás, létesülés, keletkezés; Italian: divenire; Portuguese: devir; Spanish: devenir