Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

transeo

From LSJ
Revision as of 22:05, 27 February 2019 by Spiros (talk | contribs) (3)

Cras amet qui numquam amavit quique amavit cras amet → May he love tomorrow who has never loved before; And may he who has loved, love tomorrow as well.

Pervigilium Veneris

Latin > English (Lewis & Short)

trans-ĕo: īvi or ĭi, ĭtum, īre (
I perf. -ivit, Sen. Ben. 1, 13, 3; fut. -iet, Tib. 1, 4, 27; Sen. Q. N. 3, 10, 4; Lact. 4, 18, 3), v. n. and a., to go over or across, to cross over, pass over, pass by, pass (syn. transgredior).
I Lit.
   A In gen.
   (a)    Neutr.: ego ad vos eum jussero transire, Plaut. Ep. 5, 1, 51: per hortum ad amicam, id. Stich. 3, 1, 36: ad uxorem, id. Caecin. 3, 4, 24; Ter. Phorm. 4, 5, 7: ad te, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 1: ad forum, Ter. Phorm. 5, 7 (8), 28: ne Germani e suis finibus in Helvetiorum fines transirent, Caes. B. G. 1, 28: in agrum Noricum, id. ib. 1, 5: in Britanniam, id. ib. 4, 30: per eorum corpora transire conantes repulerunt, id. ib. 2, 10: per media castra, Sall. J. 107, 5: per illud (iter, i. e. vocis) Murmure blanditiae minimo transire solebant, Ov. M. 4, 70: obsides ut inter sese dent, perficit; Helvetii, ut sine maleficio et injuriā transeant, Caes. B. G. 1, 9; Liv. 10, 46, 3: Mosa in Rhenum transit, Caes. B. G. 4, 10: caseum per cribrum facito transeat in mortarium, Cato, R. R. 76, 3: odor foliorum transit in vestes, Plin. 12, 3, 7, § 15: ficus ad nos ex aliis transire gentibus, id. 15, 18, 19, § 69. —
   (b)    Act.: campos pedibus transire videmur, Lucr. 4, 459: Taurum, Cic. Fam. 3, 8, 5: Taurus transiri non potest, id. Att. 5, 21, 14: Apenninum, id. Fam. 11, 10, 4; Liv. 5, 33, 2; 5, 33, 4 sq.; 21, 38, 6; 26, 12, 14; 21, 58, 3: paulatim Germanos consuescere Rhenum transire, Caes. B. G. 1, 33: flumen, id. ib. 1, 12; 1, 13: Euphratem, Cic. Fin. 3, 22, 75: maria, id. Or. 42, 146; id. Pis. 24, 57; Hor. A. P. 345: paludem, Hirt. B. G. 8, 10: forum, Hor. Ep. 1, 6, 59: equum cursu, to pass by, Verg. A. 11, 719: omnes mensas transiit, Plaut. Curc. 5, 3, 4: quem (serpentem) rota transiit, ran over, Verg. A. 5, 274: anulis medios articulos (digitorum) non transeuntibus, Quint. 11, 3, 142: Domitii filius transiit Formias, passed through Formiæ, Cic. Att. 9, 3, 1.—In pass.: Rhodanus nonnullis locis vado transitur, is crossed by a ford, is fordable, Caes. B. G. 1, 6; cf.: flumen uno omnino loco pedibus transiri potest, id. ib. 5, 18; 2, 10; 7, 55; Hirt. B. G. 8, 27; Liv. 21, 43, 4; Plin. 29, 4, 27, § 89: totus transibitur orbis, Manil. 4, 398.—
   B In partic.
   1    To go over to a party or side (cf. transfugio): ne deserat me atque ad hostes transeat, Plaut. Ps. 4, 3, 10: ad adversarios transeas? Cic. Verr. 2, 1, 15, § 40: ad Pompeium transierunt, Caes. B. C. 3, 60: transit cohors ad eum, id. ib. 1, 60: a Patribus ad plebem, Liv. 4, 16, 3: cum iis pugnare ad quos transierant, Nep. Dat. 6, 6: ad Q. Sextii philosophi sectam, Suet. Gram. 18. —Absol.: nec manere nec transire aperte ausus, Liv. 1, 27, 5: ut nulla ante Britanniae nova pars illacessita transierit, Tac. Agr. 20.—
   2    To go or pass over into any thing by transformation, to be changed or transformed into a thing (poet. and in postAug. prose): ille in humum saxumque undamque trabemque fallaciter transit, Ov. M. 11, 643: in plures figuras, id. ib. 8, 730: humana in corpora, id. ib. 15, 167: in aestatem post ver, id. ib. 15, 206: aqua mulsa longā vetustate transit in vinum, Plin. 22, 24, 52, § 112; 9, 41, 65, § 139; 25, 9, 57, § 103; 37, 6, 23, § 87.—
   3    Of food. to pass through, pass off: cibi qui difficillime transeant sumpti, Varr. R. R. 2, 11, 3; so, cibi, Plin. 11, 37, 79, § 202: vinum tenue per urinam, id. 23, 1, 22, § 39.—
   4    To pierce, transfix (very rare): ilia cornipedis surrectā cuspide transit, Sil. 10, 253.—
II Trop.
   A In gen.
   1    Neutr. (very rare): quod quaedam animalis intellegentia per omnia ea permanet et transeat, runs through, pervades, Cic. Ac. 2, 37, 119: utinam ista saevitia inter peregrina exempla mansisset, nec in Romanos mores transisset, Sen. Ira, 3, 18, 1.—Impers. pass.: cujus (ordinis) similitudine perspectā in formarum specie ac dignitate transitum est et ad honestatem dictorum atque factorum, Cic. Fin. 2, 14, 47.— More freq.,
   2    Act.: ii sine dubio finem et modum transeunt, go beyond, overstep, transgress, Cic. Off. 1, 29, 102; so, modum, id. Tusc. 4, 17, 40: finem aequitatis et legis in judicando, id. Verr. 2, 3, 95, § 220: fines verecundiae, id. Fam. 5, 12, 3: aliquid silentio, to pass over, pass by, id. Att. 2, 19, 3; Quint. 2, 3, 1; 5, 12, 23; nil transit amantes, i. e. escapes, Stat. Th. 2, 335; so, ita compositi sumus ut nos cottidiana, etiamsi admiratione digna sunt, transeant, Sen. Q. N. 7, 1, 1.—
   B In partic.
   1    To go or pass over to another opinion: in sententiam alicujus, Liv. 34, 34, 1: senatus frequens in alia omnia transiit, Hirt. B. G. 8, 53: transierunt illuc, ut ratio esset ejus habenda, qui neque exercitum neque provincias traderet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13, 2.—
   2    To pass over, be changed into any thing: quomodo quire et ruere vel in praeterita patiendi modo, vel in participia transibunt? Quint. 1, 6, 26: in eam (vocalem sequentem) transire possit (M), id. 9, 4, 40; 1, 4, 29: frequens imitatio transit in mores, id. 1, 11, 3: jactantur cuncta et in contrarium transeunt jubente fortunā, Sen. Ep. 99, 9: in vinum transire, Plin. 22, 24, 52, § 112; Sen. Ep. 114, 24; 84, 6; 85, 15.—
   3    To overpass, surpass, excel: qui hoc agit, ut prior sit, forsitan, etiamsi non transierit, aequabit, Quint. 10, 2, 10: verum ut transeundi spes non sit, magna tamen est dignitas subsequendi, id. 12, 11, 28: Pompeium transire paras, Luc. 2, 565: monumenta transibit nostra juventus, id. 4, 499.—
   4    In speaking.
   a To pass over to another subject: ad partitionem transeamus, Cic. Inv. 1, 21, 30: ad alias (quaestiones), Quint. 7, 1, 18: hinc ad rationem sermonis conjuncti, id. 8, 3, 40: protinus ad dispositionem, id. 6, 5, 1: ad responsum partis alterius, id. 7, 1, 6: ad rhetoris officia (proximus liber), id. 1, 12, 19: consumptis precibus violentam transit in iram, Ov. M. 8, 106: inde in syllabas cura transibit, Quint. 1, 4, 17.—Impers. pass.: seminarii curam ante convenit dici, quam transeatur ad alia genera, Plin. 17, 10, 13, § 68: transeatur ad alteram contionem, Liv. 45, 37, 11. —
   b To go quickly or briefly through a subject (syn. transcurro): sed in animo est leviter transire ac tantummodo perstringere unamquamque rem, to touch lightly upon, Cic. Rosc. Am. 32, 91: sperare et ea quae premant et ea quae inpendeant me facile transiturum, id. Fam. 9, 1, 2: eos (libros) omnes duabus proximis noctibus cursim transeo, Gell. 9, 4, 5: brevi auditu quamvis magna transibat, Tac. H. 2, 59.—
   c To pass over, pass by, leave untouched (so freq. first in post-Aug. prose; syn. praetermitto): malueram, quod erat susceptum ab illis, silentio transiri, Cic. Att. 2, 19, 3: ex quo tu quae digna sunt, selige, multa transi, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 4: ut alii transeunt quaedam imputantque quod transeant: sic ego nihil praetereo, etc., Plin. Ep. 8, 21, 4: Neronem enim transeo, id. ib. 5, 3, 6; so, Protagoran transeo, Quint. 3, 4, 10; cf. id. 10, 1, 57; 12, 1, 22; 12, 10, 22: sed hoc transeo, id. 12, 2, 4: ut ne id quidem transeam, id. 11, 3, 131: transeamus id quoque, quod, etc., id. 1, 10, 17: ut transeam, quemadmodum vulgo imperiti loquantur, id. 1, 6, 45: lacrimas alicujus, Stat. S. 5 praef.—In pass.: nec a nobis neglegenter locus iste transibitur, Quint. 2, 4, 17: illa quoque minora non sunt transeunda, id. 10, 3, 31; 10, 2, 3: levia haec et transeunda, Plin. Ep. 8, 6, 5: transita signa, Manil. 2, 486.—
   5    Of time, to pass by, elapse.
   a Neutr.: cum legis dies transierit, Cic. Att. 7, 7, 6: dies hibernorum complures, Caes. B. G. 3, 2: multi jam menses, id. B. C. 3, 25: quinquennium, Dig. 7, 1, 37: tran et aetas; Quam cito! Tib. 1, 4, 27: menses transeunt, Phaedr. 5, 7, 11. —
   b Act., to pass, spend: ne vitam silentio transeant, pass through, spend, Sall. C. 1, 1; so, vitam, id. ib. 2, 8 Kritz N. cr.: ipsum tribunatūs annum quiete et otio, Tac. Agr. 6 fin.: hiemem (securi), Sen. Ep. 90, 15: spatium juventae, to pass beyond, Ov. M. 15, 226.—
   6    To pass away, cease: precarium seni imperium et brevi transiturum, Tac. H. 1, 52 fin.: fortuna imperii transit, id. ib. 3, 49: mutatam auctoritatem (unguenti) et saepius transisse gloriam, Plin. 13, 1, 2, § 4: quidquid irarum fuit, transierit, Sen. Thyest. 398: caelum et terra, Vulg. Matt. 5, 18; id. 2 Pet. 3, 10; id. 1 Joan. 2, 17.—Hence, transĕunter, adv. (acc. to transeo, II. B. 4. b.), in passing, cursorily (late Lat.): commemorata quaestio, Aug. Civ. Dei, 15, 23: discussā indiciorum fide, Amm. 28, 1, 14.

Latin > French (Gaffiot 2016)

trānsĕō,⁷ ĭī (rart īvī), ĭtum, īre,
    I intr.,
1 aller au-delà, par-delà ; passer : a) in Galliam Cæs. G. 4, 16, 4, passer en Gaule ; ex Italia in Siciliam Cic. Verr. 2, 5, 5, passer d’Italie en Sicile ; animas ab aliis post mortem transire ad alios Cæs. G. 6, 14, 5, (ils enseignent) que les âmes après la mort passent d’un corps dans un autre ; transito ad uxorem meam Ter. Phorm. 719, passe chez ma femme, cf. Pl. Epid. 658 ; St. 437 || [fig.] passer à un autre sujet : ad partitionem Cic. Inv. 1, 30, passer à la division oratoire, cf. Cic. de Or. 2, 177 ; Quint. 7, 1, 18 ; 8, 3, 40, etc.; b) passer d’un parti, d’un état dans un autre : ad Pompeium Cæs. C. 3, 60, 5 ; ad adversarios Cic. Verr. 2, 1, 40, passer du côté de Pompée, au camp des adversaires, cf. Cæs. C. 3, 60, 5 ; Nep. Dat. 6, 6 || a patribus ad plebem Liv. 4, 16, 3, passer de l’ordre des patriciens dans celui de la plèbe ; ex Macedone ac libero in Persicam servitutem Sen. Ira 3, 17, 1, passer de la condition de Macédonien et d’homme libre à la servitude persique ; [fig.] in sententiam alicujus Liv. 34, 34, 1, se ranger à l’avis de qqn ; c) se changer, se transformer : in humum saxumque Ov. M. 11, 643, se changer en terre et en pierre, cf. Ov. M. 8, 730 ; 15, 167, etc.; in vinum Plin. 22, 112, se changer en vin ; [fig.] in contrarium Sen. Ep. 99, 9, se transformer en une chose contraire ; d) odor transit in vestes Plin. 12, 15, l’odeur passe dans les vêtements ; [fig.] in mores Sen. Ira 3, 18, 1, passer dans les mœurs, cf. Quint. 1, 11, 3
2 passer à travers : per media castra Sall. J. 107, 5, traverser le milieu du camp ; per cribrum Cato Agr. 76, 3, passer à travers un crible || cibi qui difficillime transeunt Varro R. 2, 11, 3, nourritures qui passent très difficilement, cf. Plin. 11, 202 ; 23, 39
3 passer devant, passer outre : Lucil. Sat. 822 || hunc nimbum transisse lætor Cic. Att. 15, 9, 2, je suis heureux que cet orage soit passé || [fig.] se passer, s’écouler [en parl. du temps] : dies transeunt Cæs. G. 3, 2, 1, les jours passent, cf. C. 3, 25.
    II tr.,
1 a) traverser, passer : Taurum Cic. Fam. 3, 8, 5, passer le mont Taurus, cf. Cic. Fam. 11, 10, 4 ; Att. 5, 21, 14 ; etc.; Rhenum Cæs. G. 1, 33, 3, passer le Rhin, cf. Cæs. G. 1, 12, 3 ; 1, 13, 2 ; 1, 13, 5 ; Cic. Fin. 3, 75 ; maria Cic. Or. 146, traverser les mers ; Rhodanus nonnullis locis vado transitur Cæs. G. 1, 6, 2, le Rhône se passe à gué en plusieurs endroits, cf. Cæs. G. 2, 10 ; 5, 18, 2 ; b) dépasser passer de l’autre côté], devancer : equum cursu Virg. En. 11, 719, dépasser un cheval à la course ; [fig.] dépasser : modum Cic. Off. 1, 102, passer la mesure ; finem æquitatis et legis in judicando Cic. Verr. 2, 3, 220, dépasser les bornes de l’équité et de la légalité en prononçant un jugement, cf. Cic. Fam. 5, 12, 3 || surpasser : Pompeium Luc. 2, 565, dépasser Pompée, cf. Quint. 10, 2, 10 ; 12, 11, 28 ; c) passer de l’autre côté d’une chose = venir à bout de : ea, quæ premunt Cic. Fam. 9, 1, 2, venir à bout des maux qui nous pressent
2 traverser = passer à travers : a) Formias Cic. Att. 9, 3, 1, traverser Formies ; forum Hor. Ep. 1, 6, 59, passer à travers le forum ; b) [poét.] transpercer : Sil. 10, 253 ; c) [fig.] passer rapidement sur un sujet : Cic. Amer. 91 || parcourir rapidement un livre : Gell. 9, 4, 5 ; d) passer de bout en bout [en parl. du temps], passer : vitam silentio Sall. C. 1, 1, traverser la vie en silence, sans faire de bruit, cf. Tac. Agr. 6 ; Sen. Ep. 90, 15 ; Ov. M. 15, 226
3 passer devant, passer outre, longer : a) omnes mensas Pl. Curc. 682, passer devant toutes les tables des banquiers ; b) [fig.] sensus transit intentionem Quint. 9, 4, 29, le sens ne frappe pas l’attention, passe inaperçu ; c) passer sous silence, négliger, omettre : aliquid silentio Cic. Att. 2, 19, 3, passer qqch. sous silence ; multa transi Cæl. d. Cic. Fam. 8, 11, 4, laisse de côté maints détails [ne les lis pas] ; Neronem transeo Plin. Min. Ep. 5, 3, 6, je ne parle pas de Néron, cf. Quint. 3, 4, 10 ; 10, 1, 57 ; 12, 1, 22, etc. forme du pf. transivi Sen. Ben. 1, 13, 3 || fut. transiet Tib. 2, 4, 27 ; Sen. Nat. 3, 10, 4 ; Ps. Apul. Ascl. 28.

Latin > German (Georges)

trāns-eo, iī, itum, īre, I) intr.: A) hinüber-, hingehen, 1) eig. u. übtr.: a) übh.: per hortum, Ter.: ad uxorem, Ter.: ad forum, Ter.: e suis finibus in Helvetiorum fines, Caes.: Mileto, von M. übersiedeln, Curt.: ab Rhodo in Asiam, Suet.: ex Volscis in Aequos, Liv.: ego per hortum ad amicam transibo meam, Plaut. Stich. 437. – b) zum Feinde übergehen, ad alqm, Cic. u. Nep.: a Caesare ad Pompeium, Caes.: in aliena castra, Sen.: absol., nec manere nec transire aperte ausus, Liv. 1, 27, 5. – c) zu einer anderen Partei übertreten, ut nulla ante Britanniae nova pars pariter illacessita transierit (sc. ad Romanos), Tac. Agr. 20: iam Magnus transisse deos (sc. ad hostes) senserat, Lucan. 7, 647. – d) aus einem Stande in den anderen übergehen, e grammatici statim ludo in forum, Suet. gr. 4, 8: a patribus ad plebem, Liv. 4, 16, 3: pigre ex Macedone ac libero in Persicam servitutem, Sen. de ira 3, 17, 1. – e) übtr.: α) übh., übergehen, ficus ad nos ex aliis transiere gentibus, Plin.: morbus transit in eum, steckt ihn an, Plin.: odor transit in vestes, Plin.: utinam ista saevitia intra peregrina exempla mansisset nec in Romanos mores cum aliis adventiciis vitiis etiam suppliciorum irarumque barbaria transisset ! Sen. de ira 3, 18, 1. – u. als gramm. t.t., ex multitudine (Plural) tr. in singulare, Varro LL. 9, 76: ut discerni nequeat, nisi transieris in aliam personam aut in tempus, Varro LL. 9, 108. – β) in etwas übergehen = sich verwandeln, in saxum, Ov.: in amaritudinem, bitter werden, Plin.: in iram, Ov. – als gramm. t.t., in eine andere Form übergehen, in participia, Quint.: in eam (vocalem), Quint. – 2) bildl.: a) übh., übergehen, transitum est ad honestatem dictorum et factorum, Cic. – b) zu einer Meinung übergehen, in od. ad alcis sententiam, Liv. u. Curt.: in alia omnia, dagegen stimmen, Cael. in Cic. ep.: illuc, ut etc., dahin seine Stimme abgeben, daß usw., Cael. in Cic. ep. – c) in der Rede zu einem anderen Gegenstand übergehen, ad partitionem transeamus, Cic.: deinde ad hanc sententiam transiit, Sen. rhet.
B) hindurchgehen, 1) eig.: per media castra, Sall.: res per gulam transiturae, Sen.: transit validum fulmen per saxa, per aera, fährt hindurch durch usw., Lucr.: dah. von Speisen u. Getränken, die nach der Verdauung abgehen, folglich durchgehen, cibi, qui difficillime transeant, lange in dem Magen bleiben, Varro: vinum per urinam transit, Plin.: di faciant, ut id bibatis, quod vos numquam transeat, Plaut. – 2) bildl., durchdringen, quaedam animalis intellegentia per omnia permanat et transit, Cic.
C) vorbeigehen, vorübergehen, 1) eig.: a) v. Pers.: pervade et intra (tritt ein) vel da quam ob rem transeas, Lucil. 758: transierunt cursim (eilends), Vulg. Isai. 10, 29: ut transeuntes (die Vorüberziehenden) cum praeda exciperet, Eutr. 9, 21. – animus omnia tamquam minora transiens, Sen. – b) v. Örtl., an denen man vorbeikommt, tunc tenuis Lemnos transitque Electria tellus, Val. Flacc. 2, 431: transit Halys, Val. Flacc. 5, 120. – 2) übtr., v. der Zeit u.v. Dingen in der Zeit, vorbeigehen, vorübergehen, vergehen, verlaufen, dies legis transiit, Cic.: cum dies hibernorum complures transissent, Caes.: transiit aetas quam cito! Tibull.: molucrum vocatur, transit sine doloribus, Afran. fr.: gloria transiit, Plin.
II) tr.: A) über etw. gehen, etw. überschreiten, übersteigen, 1) eig.: a) übh.: Euphratem, Cic.: Larisum amnem, Liv.: quoddam stagnum, Augustin.: mare, Cic.: Alpes, Nep.: vim flammae, überspringen, Nep.: saltu quadrigas, Firm.: campos pedibus, Lucr.: rota transit serpentem, Verg. – Passiv, Rhodanus transitur, Caes.: Alpes transitae, Liv. – b) insbes., jmd. überholen, jmdm. voraneilen, transit equum cursu, Verg. Aen. 11, 719. – 2) bildl.: a) überschreiten, modum, finem et modum, Cic.: fines verecundiae, Cic. ep.: dei legem, Lact. (dafür aber transibant super legem, Augustin. serm. 32, 7): – b) überstehen, facile, Cic. ep. 9, 1, 2 Wesenberg. – c) abfertigen, besorgen, brevi auditu quamvis magna, Tac. hist. 2, 59. – d) übertreffen, zuvorkommen, spes transeundi, Quint.: si non transierit, aequabit, Quint.: Pompeium transire parat, Lucan. – e) nicht bemerken, nicht wahrnehmen, -hören, vorbeigehen lassen, Quint. 9, 4, 29.
B) durchgehen, durchreiten, durchschiffen, durchfliegen, 1) eig.: a) übh.: Formias, Cic.: gulam, Plin. – b) insbes., durchstechen, durchbohren, ilia cuspide transit, Sil. 10, 253. – 2) bildl.: a) etw. rasch-, kurz durchgehen, v. Redner, leviter transire et tantummodo perstringere unam quamque rem, Cic. Rosc. Am. 91. – v. Leser, libros omnes duabus proximis noctibus cursim transeo, Gell. 9, 4, 5. – b) eine Zeit zubringen, vitam silentio, Sall.: vitam sicut peregrinantes, Sall.: sine adversario vitam, Sen.: annum quiete et otio, Tac.: hiemem transiere securi, Sen.
C) vorbeigehen, 1) eig.: omnes mensas transiit, Plaut. Curc. 682. – 2) bildl.: a) v. Pers., vorbeigehen, übergehen, silentio, Cic.: alqm, Plin. ep.: ut alia omnia transeam, Sen.: transi ab iis (urbibus), quarum etc., sieh ab, abgesehen von usw., Sen. – im Lesen übergehen, überschlagen, multa, Cael. in Cic. ep. 8, 11, 4: quaedam, Plin. ep. 8, 21, 4. – b) v. Lebl., an jmd. unbeachtet vorbeigehen, jmdm. entgehen, ita compositi sumus, ut nos cotidiana, etiamsi admiratione digna sunt, transeant, Sen. nat. qu. 7, 1, 1: nil transit amantes, Stat. Theb. 2, 335. – / Imperf. transiebamus, Sen. contr. 7, 1 (16), 21: Perf. transit, Verg. Aen. 5, 274; 10, 785. Spart. Hadr. 10, 2: Perf. transivit, Sen. de ben. 1, 13, 3. Solin. 1, 98. Capit. Maxim. 22, 5. Auson. ordo urb. nobil. 6, 12. p. 100, 2 Schenkl: transivimus, Capit. Anton. Pius 4, 8: transiverant, Sen. suas. 6, 2: transivisse, Tac. ann. 11, 24. – Futur. transiet, Tibull. 1, 4, 27. Sen. nat. qu. 3, 10, 4. Lact. 4, 18, 32. Ps. Apul. Ascl. 28. Tert. de res. carn. 37 u.a. Eccl.: transient, Vulg. 2. epist. Petri 3, 10; s. Bünemann Lact. 4, 18, 32. p. 513 u. epit. ad pentat. 46, 8. p. 1284 sq.

Latin > English

transeo transire, transivi(ii), transitus V :: go over, cross