praesto

Latin > English

praesto ADV :: at hand, ready
praesto praesto praestare, praestavi, praestatus V :: excel, exhibit; keep; perform, discharge, fulfill
praesto praesto praestare, praestiti, praestitus V :: excel, exhibit; keep; perform, discharge, fulfill

Latin > English (Lewis & Short)

praestō: (old collat. form praestū, acc. to Curtius Valerianus in Cassiod. p. 2289 P.: qui praestu sunt, Inscr. Carina Via Appia, 1, p. 217. In later time as adj.: prae-stus, a, um:
I bonorum officio praestus fui, Inscr. Grut. 669, 4), adv. dat. from praestus, a sup. form from prae, so that praesto esse alicui = to be or stand in the foremost place for or as respects one, at hand, ready, present, here; usually with esse (very freq. and class.).
I Lit.: ni tua propitia pax foret praesto, Plaut. Trin. 4, 1, 18: sed ubi est frater? Chaer. Praesto adest, Ter. Eun. 5, 8, 20; id. Heaut. 1, 1, 120; so Att. Tr. 498: quod adest praesto in primis placet, Lucr. 5, 1412; Lact. 3, 7, 10: sacrificiis omnibus praesto adesse, id. 2, 16, 10; more freq., praesto esse: ibi mihi praesto fuit L. Lucilius, Cic. Fam. 3, 5, 1: togulae lictoribus ad portam praesto fuerunt, id. Pis. 23, 55: tibi nulla fuit clementia praesto? hadst thou no compassion? Cat. 64, 137: praesto esse, to arrive, appear: hirundines aestivo tempore praesto sunt, Auct. Her. 4, 48, 61.—Without esse (poet.): era, eccum praesto militem, Plaut. Mil. 4, 6, 1: ipsum adeo praesto video, Ter. And. 2, 5, 4; Stat. Th. 6, 643.—
II In partic: praesto esse or adire
   A To be at hand, to attend or wait upon, to serve, aid: ero meo ut omnibus locis sine praesto, Plaut. Men. 5, 6, 26: jus civile didicit, praesto multis fuit, Cic. Mur. 9, 19: praesto esse clientem tuum? id. Att. 10, 8, 3: saluti tuae praesto esse, praesto esse virtutes ut ancillulas, id. Fin. 2, 21, 69; id. Fam. 4, 14, 4: ut ad omnia, quae tui velint, ita assim praesto, ut, etc., id. ib. 4, 8, 1; id. Att. 4, 12, 1 fin.; also with videor, id. ib. 4, 12, 1 fin.—With adire: pauper erit praesto semper tibi, pauper adibit primus, will be at hand, at your service, Tib. 1, 5, 61.—
   B With esse, to present one's self in a hostile manner, to resist, oppose: si quis mihi praesto fuerit cum armatis hominibus, Cic. Caecin. 30, 87: quaestores cum fascibus mihi praesto fuerunt, id. Verr. 2, 2, 4, § 11.
prae-sto: ĭti (post-class. also praestāvi), ātum or ĭtum, 1, v. n. and
I a.
I Neutr., to stand before or in front.
   A Lit.: dum primae praestant acies, Luc. 4, 30.—
   B Trop., to stand out, be superior, to distinguish one's self, to be excellent, distinguished, admirable; constr. alicui aliquā re, alicui rei, in aliquā re, or absol. (class.): cum virtute omnibus praestarent, Caes. B. G. 1, 3: quantum praestiterint nostri majores prudentiā ceteris gentibus, Cic. de Or. 1, 44, 192: quā re homines bestiis praestent, id. Inv. 1, 4, 5: hoc praestat amicitia propinquitati, quod, etc., id. Lael. 5, 19: Zeuxin muliebri in corpore pingendo plurimum aliis praestare, id. Inv. 2, 1, 1: ceteris, id. Ac. 1, 4, 16: suos inter aequales longe praestitit, id. Brut. 64, 230: omnes homines, qui sese student praestare ceteris animalibus, Sall. C. 1, 1: praestare honestam mortem existimans turpi vitae, Nep. Chabr. 4, 3: quantum ceteris praestet Lucretia, Liv. 1, 57, 7: cernere, quantum eques Latinus Romano praestet, id. 8, 7, 7: quantum vel vir viro vel gens genti praestat! id. 31, 7, 8: genere militum praestare tironibus, id. 42, 52, 10: tantum Romana in bellis gloria ceteris praestat, Quint. 1, 10, 14: qui eloquentiā ceteris praestet, id. 2, 3, 5; 2, 16, 17; Curt. 8, 14, 13; Just. 18, 3, 14; 28, 2, 11; 44, 3, 9: sacro, quod praestat, peracto, Juv. 12, 86: probro atque petulantiā maxume praestabant, were pre-eminent, distinguished themselves, Sall. C. 37, 5: truculentiā caeli praestat Germania, Tac. A. 2, 24: cur alias aliis praestare videmus Pondere res rebus? Lucr. 1, 358.—
   2    Praestat, with a subjectclause, it is preferable or better: nimio impendiosum praestat te, quam ingratum dicier, it is much better, Plaut. Bacch. 3, 2, 12: mori milies praestitit, quam haec pati, it was better, Cic. Att. 14, 9, 2: praestare dicunt, Gallorum quam Romanorum imperia perferre, it is better, Caes. B. G. 1, 17: motos praestat componere fluctus, Verg. A. 1, 135; 3, 429; 6, 39.
II Act.
   A To surpass, outstrip, exceed, excel (not in Cic. or Cæs.; constr. usually aliquem aliquā re): qui primus in alterutrā re praestet alios, Varr. ap. Non. 502, 23; Varr. R. R. 2, 2, 10; 3, 1, 3: quantum Galli virtute ceteros mortales praestarent, Liv. 5, 36, 4: qui belli gloriā Gallos omnes Belgasque praestabant, Hirt. B. G. 8, 6: praestate virtute peditem, ut honore atque ordine praestatis, Liv. 3, 61, 7: ut vetustate et gradu honoris nos praestent, id. 7, 30, 4; 34, 34, 14; 37, 30, 2: praestat ingenio alius alium, Quint. 1, 1, 3; Val. Max. 3, 2, 21; 3, 2, ext. 7; 7, 2, 17: honore ceteros, Nep. Att. 18, 5; 3, 3; id. Reg. 3, 5: imperatores prudentiā, id. Hann. 1, 1: eloquentiā omnes eo tempore, id. Epam. 6, 1.—Only aliquem, Stat. Th. 4, 838.—
   B To become surety for, to answer or vouch for, to warrant, be responsible for, to take upon one's self, etc. (class.): ut omnes ministros imperii tui rei publicae praestare videare, Cic. Q. Fr. 1, 1, 3: quem tamen ego praestare non poteram, id. Att. 6, 3, 5: quanto magis arduum est alios praestare quam se, tanto laudabilius, Plin. Pan. 83: communem incertumque casum neque vitare quisquam nostrum, nec praestare ullo pacto potest, Cic. Fam. 5, 17, 3: simus eā mente ut nihil in vitā nobis praestandum praeter culpam putemus, that we need only answer for guilt, i. e. keep ourselves clear of guilt, id. ib. 6, 1, 4: impetus populi praestare nemo potest, no one can be held to answer for the outbreaks of the people, id. de Or. 2, 28, 124: periculum judicii, id. Mur. 2, 3: damnum alicui, id. Off. 3, 16: invidiam, id. Sest. 28, 61: nihil, to be responsible for nothing, id. Q. Fr. 3, 1, 3; cf. in pass.: cum id, quod ab homine non potuerit praestari, evenerit, what none could vouch for that it would not happen, id. Tusc. 3, 16, 34. —With ab aliquā re: ego tibi a vi praestare nihil possum, Cic. Fam. 1, 4, 3.—With de: quod de te sperare, de me praestare possum, Cic. Fam. 4, 15, 2.—With an objectclause: quis potest praestare, semper sapientem beatum fore, cum, etc.? Cic. Tusc. 5, 10, 29; cf.: (praedones) nullos fore, quis praestare poterat? id. Fl. 12, 28: meliorem praesto magistro Discipulum, Juv. 14, 212.—With ut: illius lacrimae praestant ut veniam culpae non abnuat Osiris, Juv. 6, 539.—
   C In gen., to fulfil, discharge, maintain, perform, execute: arbitramur nos ea praestitisse, quae ratio et doctrina praescripserit, Cic. N. D. 1, 3, 7: ultima exspectato, quae ego tibi et jucunda et honesta praestabo, id. Fam. 7, 17, 2: suum munus, id. de Or. 2, 9, 38: hospitii et amicitiae jus officiumque, id. Fam. 14, 4, 2: ne quem ejus paeniteret, praestiti, I took care, exerted myself, Liv. 30, 30; Ov. Tr. 5, 14, 19: quamcumque ei fidem dederis, ego praestabo, I will fulfil, keep the promise, Cic. Fam. 5, 11, 2: fidem alicui, Liv. 30, 15: pacem cum iis populus Romanus non ab se tantum, sed ab rege etiam Masinissa praestitit, maintained, id. 40, 34: tributa, to pay, Juv. 3, 188: annua, id. 6, 480: triplicem usuram, id. 9, 7.—Pass.: promissum id benignius est ab rege quam praestitum, Liv. 43, 18, 11: mea tibi tamen benevolentia fidesque praestabitur, Cic. Fam. 12, 2, 3; so, quibus (victoribus) senatūs fides praestabitur, id. Phil. 14, 11, 30: virtus vetat spectare fortunam dum praestetur fides, id. Div. 2, 37, 79: ni praestaretur fides publica, Liv. 2, 28, 7.—
   2    In partic.
   a To keep, preserve, maintain, retain: pueri, quibus videmur praestare rem publicam debuisse, Cic. Att. 10, 4, 5; Ov. M. 11, 748: omnes socios salvos praestare poteramus, Cic. Imp. Pomp. 18, 55: mors omnia praestat Vitalem praeter sensum calidumque vaporem, Lucr. 3, 214. —
   b To show, exhibit, to prove, evince, manifest: Pomptinius praestat tibi memoriam benevolentiamque, quam debet, Cic. Fam. 3, 10, 3: neque hercule in iis ipsis rebus eam voluntatem, quam exspectaram, praestiterunt, id. ib. 1, 9, 5: virtutem, Caes. B. G. 2, 27: benevolentiam, Cic. Att. 11, 1, 1: consilium suum fidemque, id. de Or. 3, 33, 134. —With se, to show, prove, or behave one's self as: praesta te eum, qui, etc., show thyself such, as, etc., Cic. Fam. 1, 6, 2: se incolumem, Lucr. 3, 220: se invictum, Ov. Tr. 4, 10, 104: teque praesta constanter ad omne Indeclinatae munus amicitiae, show thyself constant, id. ib. 4, 5, 23: Victoria nunc quoque se praestet, show itself, id. ib. 2, 169: sed ne ad illam quidem artissimam innocentiae formulam praestare nos possumus, prove ourselves innocent even according to that rule, Sen. Ira, 2, 28, 1: juris periti consultatoribus se praestabant, showed themselves accessible, Dig. 1, 2, 2.— Poet.: vel magnum praestet Achillem, should show, prove, approve himself a great Achilles, Verg. A. 11, 438.—
   c To show, exhibit, manifest: honorem debitum patri, Cic. Phil. 9, 5, 12: fratri pietatem, id. Brut. 33, 126: virtutem et diligentiam alicui, id. Fam. 14, 3, 2: frequentiam et officium alicui honores petenti, Hirt. B. G. 8, 50: obsequium, Sen. Q. N. 2, 59, 8: sedulitatem alicui rei, to apply, Plin. Ep. 3, 18, 6.—
   d To give, offer, furnish, present, expose: alicui certam summam pecuniae, Suet. Dom. 9: cervicem, Sen. ap. Diom. p. 362 P.: caput fulminibus, to expose, Luc. 5, 770: Hiberus praestat nomen terris, id. 4, 23: anser praestat ex se pullos atque plumam, Col. 8, 13: cum senatui sententiam praestaret, gave his vote, Cic. Pis. 32, 80: terga hosti, to turn one's back to the enemy, to flee, Tac. Agr. 37: voluptatem perpetuam sapienti, to assume, Cic. Fin. 2, 27, 89.—Pass.: pueri, quibus id (biduum) praestabatur, was devoted, Quint. 1, prooem. § 7; cf.: corpus, cui omnia olim tamquam servo praestabantur, nunc tamquam domino parantur, Sen. Ep. 90, 19.—Hence, praestans, antis, P. a., pre-eminent, superior, excellent, distinguished, extraordinary.
   A In gen. (class.).
   1    Of persons: omnibus praestans et ingenio et diligentiā, far surpassing all, Cic. Tusc. 1, 10, 22: usu et sapientiā praestantes, noted for their experience and wisdom, Nep. Timoth. 3, 2.—Comp.: virginibus praestantior omnibus Herse, superior to all, Ov. M. 2, 724.—Sup.: in illis artibus praestantissimus, Cic. de Or. 1, 50, 217: praestantissimi studio atque doctrinā, id. Ac. 1, 4, 17.—With gen.: o praestans animi juvenis, distinguished for courage, Verg. A. 12, 19: belli, Sil. 5, 92: armorum, Stat. Th. 1, 605: praestantissimus sapientiae, Tac. A. 6, 6.—Poet., with objectclause: quo non praestantior alter Aere ciere viros, whom no other excelled in rousing the men, Verg. A. 6, 164.—
   2    Of things, pre-eminent, excellent, remarkable, extraordinary, distinguished: praestanti corpore Nymphae, Verg. A. 1, 71: praestanti corpore tauri, id. G. 4, 550: formā, id. A. 7, 483: naturā excellens atque praestans, Cic. N. D. 1, 20, 56: qui a te tractatus est praestanti et singulari fide, id. Fam. 3, 10, 3: praestans prudentiā in omnibus, Nep. Alc. 5, 1; Cic. Tusc. 5, 13, 38: quid praestantius mihi potuit accidere? id. Vatin. 3, 8.—
   B In partic.
   1    Efficacious: medicina, Plin. 13, 24, 47, § 130: usus praestantior, id. 18, 13, 34, § 126: calamus praestantior odore, id. 12, 22, 48, § 105: sucus sapore praestantissimus, id. 15, 1, 2, § 5: praestantissima auxilia, id. 27, 13, 120, § 146.—
   2    Sup.: Praestantissimus, a title of the later emperors, Nazar. 26; Tert. Cor. Mil. 1.— Hence, adv.: praestanter, excellently, admirably (post-Aug.); sup.: praestantissime, Plin. 28, 12, 50, § 186.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) præstō,¹⁰ adv., presque touj. joint à esse
1 sous la main, là (ici) présent : ibi mihi præsto fuit L. Lucilius Cic. Fam. 3, 5, 1, là se présenta à moi L. Lucilius ; præsto adest Ter. Eun. 1050, le voici présent || [sans esse ] Pl. Mil. 1216 ; Ter. Andr. 415
2 à la disposition : præsto esse alicui Cic. Mur. 19, être à la disposition de qqn ; reliquum est ut ad omnia, quæ tui velint, sim præsto Cic. Fam. 4, 8, 1, il reste que je sois prêt pour tout ce que voudront les tiens.
(2) præstō,⁷ stĭtī, stātum, āre (semble participer à une triple origine : præ, sto ; præs, sto ; præsto adv.),
    I intr.,
1 se tenir en avant [fig.], se distinguer, se signaler, exceller : suos inter æquales longe Cic. Br. 230, tenir de beaucoup le premier rang parmi ses contemporains ; in aliqua re Cic. de Or. 3, 124, exceller dans qqch. ; petulantiā maxume Sall. C. 37, 5, se signaler le plus par l’impudence
2 l’emporter sur [avec dat.] : alicui aliqua re : præstat illo doctus auditor indocto, quod Cic. Br. 199, la supériorité de l’auditeur éclairé sur celui qui ne l’est pas consiste en ce que, cf. Cic. Læl. 19 ; de Or. 1, 192 ; aliis plurimum Cic. Inv. 2, 1, être bien supérieur aux autres ; præstat nostræ civitatis status ceteris civitatibus Cic. Rep. 2, 2, notre constitution est supérieure à celle des autres cités, cf. Cic. de Or. 1, 15
3 [impers.] præstat avec inf., il vaut mieux : mori milies præstitit quam hæc pati Cic. Att. 14, 9, 2, il eût mieux valu mille fois mourir que souffrir ces indignités, cf. Cæs. G. 1, 17, 3 ; Virg. En. 1, 135 || avec potius pléonastique : Cic. Pis. 15.
    II tr.,
1 l’emporter sur non class.] : ceteros virtute Liv. 5, 36, 4, être supérieur aux autres en courage, cf. Hirt. G. 8, 6 ; Nep. Att. 18, 5 ; Epam. 6, 1 ; Reg. 3, 5
2 se porter garant de, répondre de ; a) alicui aliquem, répondre à qqn de qqn : Cic. Q. 1, 1, 10 et 11 ; Att. 6, 3, 5 ; Plin. Min. Pan. 83 ; b) alicui aliquid : emptori damnum Cic. Off. 3, 66, répondre à l’acheteur de tout dommage, lui garantir les dommages éventuels, cf. Cic. Fin. 2, 89 ; c) aliquid : periculum judicii Cic. Mur. 3, prendre sur soi les risques d’un procès ; culpam Cic. de Or. 1, 113, prendre une faute sur soi, en prendre la responsabilité, cf. Cic. Fam. 9, 16, 5 ; felicitatem de se ipso Cic. Pomp. 47, répondre de son bonheur personnel, cf. Cic. Fam. 4, 15, 2 ; nihil alicui a vi Cic. Fam. 1, 4, 3, ne rien garantir à qqn du côté de la violence ; pacem ab aliquo Liv. 40, 34, 14, garantir la paix du côté de, du fait de qqn ; d) [avec prop. inf.] répondre que : Cic. Fl. 28 ; Att. 12, 32, 2 ; [avec ne ] répondre que ne pas : Plin. 25, 16 ; 32, 115 ; 29, 85
3 assurer, garantir [avec adj. attrib.] : socios salvos Cic. Pomp. 55, garantir le salut des alliés ; mare tutum Cic. Fl. 31, assurer la sécurité de la mer
4 prouver, faire preuve de, montrer : virtutem, benevolentiam Cæs. G. 2, 27, 3 ; Cic. Att. 11, 1, 1, faire preuve de courage, de bienveillance ; pietatem fratri Cic. Br. 126, témoigner son affection à son frère, cf. Cic. Phil. 9, 12 ; mobilitatem equitum Cæs. G. 4, 33, montrer la même mobilité que la cavalerie ; consilium suum fidemque Cic. de Or. 3, 134, faire montre de ses lumières et de sa loyauté || se [avec attrib.] se montrer tel, tel : Cic. Fam. 1, 6, 2 ; Off. 1, 68 || ad formulam se Sen. Ira 2, 28, 3, se comporter suivant une formule
5 remplir, exécuter : suum munus Cic. de Or. 2, 38, remplir son office, cf. Cic. Nat. 1, 7 ; amicitiæ jus officiumque Cic. Fam. 14, 4, 2, remplir tous les devoirs et les services de l’amitié || fidem alicui Cic. Fam. 5, 11, 3, tenir parole à qqn, cf. Cic. Div. 2, 79 ; Phil. 14, 30 ; Liv. 2, 28, 7 || [avec ut, ne ] faire que, que ne pas : Plin. Min. Pan. 16 ; Cæl. d. Cic. Fam. 8, 10, 5 ; Brut. d. Cic. Fam. 11, 9, 1 ; Cassius d. Cic. Fam. 12, 13, 4 ; Curt. 9, 6, 13 ; Liv. 30, 30, 30
6 mettre à la disposition, procurer, fournir : alicui pecuniam Suet. Dom. 9, fournir de l’argent à qqn ; terris nomen Luc. 4, 32, donner son nom à la contrée || rei publicæ, ut Sen. Ep. 24, 4, faire à la république la concession de. pf. āvī Inst. Just. 2, 1, 25 ; Paul. Dig. 5, 3, 36 || part. præstatus Plin. 25, 25 ; præstitus Liv. 43, 18, 11 || præstaturus Cic. Fam. 1, 8, 4 ; 6, 8, 1 ; Att. 14, 16, 4 ; præstiturus Dig. 23, 3, 78, 3 ; Grom. 35, 2 ; Sulp. Sev. Chron. 1, 26, 4.

Latin > German (Georges)

(1) praestō1, Adv. (v. praestus st. praesitus, wie man auch repostus st. repositus sagte), gegenwärtig, da (hier), bei der Hand, gew. verb. mit esse = zugegen-, da-, bei der Hand sein, erscheinen, sich zeigen, mit dem Nbbgr. der Aufmerksamkeit = des Winkes gewärtig sein, zu Diensten sein, sich zur Verfügung stellen, aufwarten, seine Aufwartung machen, pr. est, da ist er, Ter.: domi pr. apud me esse, Ter.: hic pr. est, ist da, erscheint usw., Ter.: quaestores mihi pr. fuerunt, zeigten sich mir, erschienen bei mir (in böser Absicht), Cic.: alci, vor Gericht erscheinen, qui tibi semper pr. fuit, immer vor dir erschienen ist, Cic.: quaestores consulibus ad ministeria belli pr. essent, zur Hand sein, beistehen sollten, Liv.: tibi nulla fuit clementia pr.? hast du kein Mitleid gehabt? Catull.: commeatum exercitui pr. fore, Liv.: id ad nutum tibi pr. fuerit, Cic.: pr. esse virtutes, ut ancillulas, Cic.: eum bubulco pr. ad portam fuisse, Cic.: edicit, ut omnes in vestibulo regiae praesto sint, Curt.: iubet omnes praesto cum securibus esse, Iustin.: aestivo tempore praesto esse, dasein, ankommen (v. den Schwalben), Cornif. rhet.: ohne esse, zB. ipsum praesto video, da sehe ich ihn ja selbst, Ter.: pauper erit praesto (zur Hand, zu Diensten usw.) tibi, praesto pauper adibit, wird zur Hand gehen, zu Diensten sein, Tibull. – so auch pr. adesse, Acc. tr. 498. Ter. eun. 1050. Lucr. 5, 1410. Lact. 3, 7, 10: sacrificiis omnibus praesto adesse, Lact. 2, 16, 10. – bildl., pr. esse, dienen, förderlich sein, alci, Cic.: saluti tuae, Cic.
(2) prae-sto2, stitī, stitum (u. stātum), stātūrus, āre, I) intr. voranstehen, bildl. = vorzüglicher sein, Vorzüge haben, sich auszeichnen, inter suos, Cic.: in alqa re, Lucr., u. bl. alqā re, Cic.: im üblen Sinne, probro, Sall. – mit dem Dat. od. Acc. dessen, vor dem man Vorzüge hat, vor jmd. sich hervortun, sich auszeichnen, ihn übertreffen, alci, Ter. u. Cic.: bestiis, Cic.: alci alqā re, Cic.: alqm alqā re, Nep. u. Liv. – praestat, es ist vorzüglicher, es ist besser, es ist geratener, m. folg. Infin., praestat in eandem recĭdere fortunam, Cic.: sed motos praestat componere fluctus, Verg.: m. folg. quam, zB. nimio impendiosum praestat te quam ingratum dicier, Plaut.: pudere quam pigere praestat, Plaut.: mori millies praestitit quam haec pati, Cic.: ut ei mori potius quam servire praestaret, Cic. – in der indir. Frage m. folg. ne... an, zB. copiasne adversus hostem ducere, an castra defendere, an fugā salutem petere praestaret, Caes. – II) tr. (aus praes-sto, stehe als Bürge), für jmd. od. eine Sache stehen gewährleisten, einstehen, sich verbürgen, etw. auf sich nehmen, etw. vertreten, für etw. haften, A) eig.: alios, ceteros, Plin. pan.: Messallam Caesari, Cic.: in hac custodia provinciae non se unum, sed omnes ministros imperii sui sociis et civibus et rei publicae praestare, nicht für sich allein, sondern auch für alle untergeordneten Beamten den B. usw. verantwortlich sein, Cic.: damnum emptori, für den Schaden einstehen, Entschädigung (Ersatz) leisten, Cic. (so auch quidquid est incommodi in mancipio, id praestare debet venditor, Cic.): invidiam, Cic.: nihil, Cic.: periculum, Cic.: factum alcis, Cic.: a vi, für Gewalt, Cic.: so auch de re, wegen usw., Cic.: de me, Cic.: mit folg. Acc. u. Infin., nullos (praedones) fore quis praestare poterat, Cic. Flacc. 28. – m. folg. ne u. Konj., Plin. 25, 16; 28, 115; 29, 85. – Weil man glauben kann, daß das, wofür wir stehen, auch werde erwiesen, geleistet, getan und erhalten werden, dah. B) übtr.: a) machen, tun, verrichten, suum munus, Cic.: officium, erfüllen, Caes., alci (gegen jmd.), Caes.: assuetam vicem (Amt), Phaedr.: quae tibi iucunda praestabo, Cic.: bellum, Lucr. – b) leisten, halten, erhalten, fidem (sein Wort, Versprechen), Cic. u. Liv.: pacem, Liv. u. Sall. hist. fr.: quietem regno, Iustin. – c) jmd. od. etw. in einem gewissen Zustande erhalten, m. dopp. Acc., alqm incolumem, Hor.: socios salvos, Cic.: alqm tutum, Val. Max.: integram incorruptamque epistulam et facilem legi, Gell. – u. prägn., jmd. od. etw. wohl erhalten, Ov.: rem publicam, Cic.: omnia, Lucr.: alqm finibus certis, in den Grenzen erhalten, Cic.: alci aequor, ebnen, ruhig machen, Ov. – d) dartun, zeigen, an den Tag legen, beweisen, omnia, Cic.: fidem, Cic. u. Liv.: voluntatem, Cic.: benevolentiam, Cic. – refl., pr. se,sich zeigen, victoria se praestet, Ov. – u. pr. se m. Acc. eines Prädikats, sich als den u. den zeigen, bezeigen, erweisen, betragen, praesta te eum, Cic.: se incolumem, Lucr.: se invictum, Ov. – e) erhalten, beibehalten, fortsetzen, memoriam benevolentiae, Cic.: consuetudinem, Vatin. in Cic. ep. – f) erweisen, widerfahren lassen, alci officia, Hirt. b. G.: alci pietatem, Cic.: honorem debitum patri, Cic.: hoc unum mihi praesta beneficium, Sen. rhet.: uno eodemque momento rem maximam invicem, Plin. pan. – u. = geben, gewähren, stipendium exercitui, Liv.: milites, stellen, Eutr.: honores, vergeben, Eutr.: pacem, Eutr.: terga alci, vor jmd. fliehen, Tac.: cum senatus sententiam praestaret, seine Stimme abgab, Cic. Pis. 80. – u. = leihen aures verbis, Ps. Quint. decl. 19, 13. – u. zahlen, entrichten, quaterna milia pondo argenti, Eutr. 4, 2: ut dimidium eorum tributorum praestarent, quae regibus praestitissent, Eutr. 4, 7. – g) gewähren, gewiß verschaffen, voluptatem perpetuam sapienti, Cic. de fin. 2, 89. – / Ungew. Perf. praestavit, Iustin. inst. 2, 1. § 25. Paul. dig. 5, 3, 36. § 1. Interpr. Iren. 4, 37, 2 u. 38, 1: praestavimus, Iustin. inst. 2, 7. § 2. Paul. dig. 3, 5, 19. § 4: praestarim, Ulp. dig. 22, 1, 37. – Infin. Fut. Pass. praestatum iri, Pompon. dig. 18, 1, 66 pr., praestitum iri, Iavolen. dig. 18, 4, 10. – Partiz. Perf. praestatus, Plin. 25, 25; praestitus, Liv. 43. 18, 11. Prud. perist. 14, 17. Paul. Nol. 17, 192. Symm. epist. 8, 1 u. 10, 83: Partiz. Fut. Akk. gew. praestaturus (s. Neue-Wagener Formenl.3 3, 590); doch praestiturus, Tryphon. dig. 23, 3, 78. § 3. Sulp. Sev. chron. 1, 26, 4. Gromat. vet. 35, 2. Vulg. Ios. 21, 43 u. 23, 14.

Latin > Chinese

*praesto, as, iti, itum, are. n. :: 在前
praesto, as, iti, itum vel atum, are. n. act. :: 承行。給進。超越。勝。作保人。— fidem promissi vel — promissum 滿其言。踐前言。如約。— munus suum 盡本分。— se ingratum 做忘恩者。— se incolumem 仍平安。— silentium 默不言。— factum ejus 替人行爲。— rempublicam 存國家。— principem 作王。— ei damnum 甘當他人所致之損。— periculum 保危險。當危險。— eum 爲彼作保人。— nihil debeo 吾無所該補。— culpam 躱罪。— petulantia 其强横逾人。Quis praestare poterit? 誰可保此。Virtus ceteris rebus praestat 德行貴于各事。Humanitate praestat omnes 其仁超衆。Homo homini quid praestat? 人何超于人。Caesarem ei parciturum praesto 吾保塞撒爾必寬恕彼。
praesto. adv. :: 在前。備。到。— esse ei 隨時助之。