τρόπος

English (LSJ)

ὁ, (τρέπω)

   A turn, direction, way, διώρυχες παντοίους τρόπους ἔχουσαι Hdt.2.108; διώρυχας τετραμμένας πάντα τ. Id.1.189, cf. 199: but,    II commonly, way, manner, fashion, guise, τρόπῳ τῷ παρεόντι χρεώμενοι going on as we are, ib.97; τ. ὑποδημάτων Κρητικός Hp.Art.62; πᾶς τ. μορφῆς A.Eu.192; τίς ὁ τ. τῆς ξυμφορᾶς; S. OT99; ἀσκεῖν τὸν υἱὸν τὸν ἐπιχώριον τ. Ar.Pl.47; ὁ αὐτός που τ. τέχνης ἰατρικῆς ὅσπερ καὶ ῥητορικῆς Pl.Phdr.270b; tenor, of documents, PGen.16.11 (iii A. D.), etc.: also in Pl., κεχώρισται τοὺς τ. in its ways, in its kind, Hdt.4.28; ψυχῆς τρποι Pl.R.445c, etc.; οἱ περὶ τὴν ψυχὴν τ. Arist.HA588a20:—in various adverbial usages:    1 dat., τίνι τρόπῳ; how? A.Pers.793, S.OT10, E.Ba.1294; τῷ τ.; S.El.679, E. Hipp.909, 1008; ποίῳ τ.; A.Pr.763, etc.; τοιούτῳ τ., τ. τοιῷδε, Hdt. 1.94, 3.68; ἄλλῳ τ. Pl.Phdr.232b, etc.; ἑνί γέ τῳ τ. in one way or other, Ar.Pl.402, Pl.Men.96d; παντὶ τ. by all means, A.Th.301 (lyr.), Lys.13.25; οὐδενὶ τ., μηδενὶ τ., in no wise, by no mdans, on no account, Hdt.4.111, Th.6.35, Pl.Cri.49a, etc.; ἑκουσίῳ τ. willingly, E. Med.751; τρόπῳ φρενός by way of intelligence, i.e. in lieu of the intelligence which is lacking to the child, A.Ch.754 (s. v.l.): poet. in pl., τρόποισι ποίοις; S.OC468; τρόποισιν οὐ τυραννικοῖς not after the fashion of... A.Ch.479; ναυκλήρου τρόποις S.Ph.128.    2 abs. in acc., τίνα τρόπον; how? Ar.Nu.170, Ra.460; τ. τινά in a manner, E.Hipp. 1300, Pl.R.432e; τοῦτον τὸν τ., τόνδε τὸν τ., Id.Smp.199a, X.An. 1.1.9; ὃν τ. how, D.H.3.8; as, LXXPs.41(42).1; τ. τὸν αὐτόν A.Ch.274; πάντα τ. Ar.Nu.700 (lyr.), etc.; μηδένα τ. X.Mem.3.7.8; τὸν μέγαν τ., οὐ σμικρὸν τ., A.Th.284,465; τὸν Ἀργείων τ. Pi.I.6(5).58; Σαμιακὸν τ. Cratin.13; βάρβαρον τ. (βρόμον ex Sch. Schütz) in barbarous guise or fashion, A.Th.463; πίτυος τρόπον after the manner of a pine, Hdt.6.37; ὄρνιθος τ. like a bird, Id.2.57, cf. A.Ag.49 (anap.), 390 (lyr.), etc.; later, ἐς ὄρνιθος τ. Luc.Halc.1, cf. Bis Acc.27: rarely in pl., πάντας τρόπους in all ways, Pl.Phd.94d.    3 with Preps., τὸν ἐγκώμιον ἀμφὶ τρόπον in way of praise, Pi.O.10(11).77:—δι' οὗ τρόπου Men.539.6; διὰ τοιούτου τ. D.S.1.66:—ἐς τὸν νῦν τ. Th.1.6; εἰς τὸν αὐτὸν τ. μετασκευάσαι X.Cyr.6.2.8; ἐς ὄρνιθος τ. (v. supr.2):— ἐκ παντὸς τ. Id.An.3.1.43, Isoc.4.95, etc.; ἐξ ἑνός γέ του τ. Ar.Fr. 187, Th.6.34; μηδὲ ἐξ ἑνὸς τ. Lys.31.30; μηδ' ἐξ ἑνὸς τ. Isoc.5.3:— ἐν τῷ ἑαυτῶν τ. Th.7.67, cf. 1.97, etc.; ἐν τρόπῳ βοσκήματος Pl.Lg. 807a: in pl., γυναικὸς ἐν τρόποις, ἐν τ. Ἰξίονος, A.Ag.918, Eu.441:— κατὰ τὸν αὐτὸν τ. X.Cyr.8.2.5; κατὰ πάντα τ. Ar.Av.451 (lyr.), X.An. 6.6.30, etc.; κατ' οὐδένα τ. Plb.4.84.8, etc.; κατ' ἄλλον τ. Pl.Cra. 417b; κατὰ τὸν Ἑλληνικὸν τ. X.Cyr.2.2.28: in pl., κατὰ πολλοὺς τ. ib.8.1.46, etc.:—μετὰ ὁτουοῦν τ. in any manner whatever, Th.8.27:—ἑνὶ σὺν τ. Pi.N.7.14.    4 κατὰ τρόπον,    a according to custom, κατὰ τὸν τ. τῆς φύσεως Pl.Lg.804b; opp. παρὰ τὸν τ. τὸν ἑαυτῶν Th.5.63, cf. Antipho 3.2.1.    b fitly, duly, Epich.283, Isoc. 2.6, Pl.Plt.310c, etc.; οὐδαμῶς κατὰ τ. Id.Lg.638c; opp. ἀπὸ τρόπου unreasonable, absurd, Id.Cra.421d, Tht.143c, etc.; so θαυμαστὸν οὐδὲν οὐδ' ἀπὸ τοῦ ἀνθρωπείου τ. Th.1.76.    5 πρὸς τρόπου fitting, suitable, PCair.Zen.309.5 (iii B. C.).    III of persons, a way of life, habit, custom, Pi.N.1.29; μῶν ἡλιαστά; Answ. μἀλλὰ θατέρου τ. Ar. Av.109; ἐγὼ δὲ τούτου τοῦ τ. πώς εἰμ' ἀεί Id.Pl.246, cf. 630.    2 a man's ways, habits, character, temper, ὀργὴν καὶ ῥυθμὸν καὶ τ. ὅστις ἂν ᾖ (v.l. ὅντιν' ἔχει) Thgn.964; τρόπου ἡσυχίου of a quiet temper, Hdt.1.107, cf. 3.36; φιλανθρώπου τ. A.Pr.11; γυναικὶ κόσμος ὁ τ., οὐ τὰ χρυσία Men.Mon.92; οὐ τὸν τ., ἀλλὰ τὸν τόπον μόνον μετήλλαξεν Aeschin.3.78; τρόπου προπέτεια, ἀναίδεια, D.21.38, 45.71; ἀφιλάργυρος ὁ τ. Ep.Hebr.13.5 :—οὐ τοὐμοῦ τ. Ar.V.1002; σφόδρ' ἐκ τοῦ σοῦ τ. quite of your sort, Id.Th.93; ξυγγενεῖς τοὐμοῦ τ. ib.574:—πρὸς τρόπου τινός agreeable to one's temper, Pl.Phdr.252d, cf. Lg.655d; πρὸς τοῦ Κύρου τρόπου X.An.1.2.11:—opp. ἀπὸ τρόπου Pl.Phdr.278d, R. 470c:—after Adjs., διάφοροι ὄντες τὸν τ. Th.8.96; σολοικότερος τῷ τ. X.Cyr.8.3.21:—esp. in pl., Pi.P.10.38, S.El.397, 1051; σκληρός, ἀμνοὶ τοὺς τρόπους, Ar.Pax 350, 935; σφόδρα τοὺς τ. Βοιώτιος Eub.39; πουλύπους ἐς τοὺς τ. Eup.101; μεθάρμοσαι τ. νέους A.Pr.311; τοὺς φιλάνορας τ. Id.Ag.856; νέας βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τ. S.Aj. 736; τοῖς τρόποις ὑπηρετεῖν Ar.Ra.1432; opp. νόμοι, Th.2.39; ἤθη τε καὶ τ. Pl.Lg.924d.    IV in Music, like ἁρμονία, a particular mode, Αύδιος τ. Pi.O.14.17; but more generally, style, νεοσίγαλος τ. ib.3.4; ὁ ἀρχαῖος τ. Eup.303; ᾠδῆς τρόπος, μουσικῆς τρόποι, Pl.R. 398c, 424c; διθυραμβικοὶ τ. (distd. fr. ἦθος) Phld.Mus.p.9K.; ὁ ἁρμονικὸς τῆς μουσικῆς τ. Aristid.Quint.1.12, cf. 2.1; of art in general, πάντες τῆς εἰκαστικῆς τ. Phld.Po.5.7.    V in speaking or writing, manner, style, ὁ τ. τῆς λέξεως Pl.R.400d, cf. Isoc.15.45: esp. in Rhet. in pl., tropes, Trypho Trop.tit., Cic.Brut.17.69, Quint.Inst.8.6.1.    VI in Logic, mode or mood of a syllogism, Stoic.3.269, cf. 1.108, 2.83: more generally, method of instruction or explanation, ὁ ἄνευ φθόγγων τ. Epicur.Ep.1p.32U.; ὁ μοναχῇ τ. the method of the single cause, opp. ὁ πλεοναχὸς τ. the method of manifold causes, Id.Ep.2p.41U.; mode of inference, ὁ κατὰ τὴν ὁμοιότητα τ., opp. ὁ κατ' ἀνασκευὴν τ. τῆς σημειώσεως, Phld.Sign.30,31; αἰτιολογικὸς τ. Epicur.Nat. 143 G.    VII beam, Moschio ap.Ath.5.208c (so in Mod.Gr., cf. Glotta 11.249).

German (Pape)

[Seite 1152] ὁ, eigtl. Wendung, διώρυχες παντοίους τρόπους ἔχουσαι Her. 2, 108; gew. Art u. Weise, Gebrauch, Sitte, Landesart, und vom einzelnen Menschen, Lebens-, Sinn esart, Charakter, eigtl. die ganze Art, wie Einer sich zu wenden od. zu betragen pflegt; Pind. öfter: τὸν ἐγκώμιον ὀμφὶ τρόπον Ol. 11, 77; τὸν Ἀργείων τρόπον εἰρήσεται I. 5, 58; νεοσί. γαλον εὑρόντι τρόπον Ol. 3, 4, u. öfter; Her. vom Charakter des seythischen Winters, 4, 28 u. öfter; γυναικὸς ἐν τρόποις, Aesch. Ag. 892; φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπο, Prom. 11. 28; τοὺς φιλάνορας τρόπους, Ag. 830; νέας βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τρόποις, Soph. Ai. 723; τούτου τοῦ τρόπου εἰμί, von diesem Charakter, Ar. Plut. 246; ἐπιχώριος, 47; σκληρὸς τοὺς τρόπους, Pax 350; ἀμνοὶ τοὺς τρόπους, 901; ὑπηρετεῖν τοῖς τρόποις τινός, Ran. 1428; οἶσθα γάρ που τὸν ἄνδρα καὶ τὸν τρόπον αὐτοῦ, Plat. Phaed. 59 a; ὅσοι ἂν τοὺς παῖδας θρέψωνται ἐν τοῖς σφετέροις τρόποις καὶ νόμοις, Rep. VII, 541 a; βλέπων εἰς ἤθη τε καὶ τρόπους, Legg. XI, 924 d, u. öfter. Gew. im plur. in der Bdtg Charakter, s. Krüger Xen. An. 1, 9, 22; ἡ ἀκακία τοῦ τρόπο, Dem. 59, 83; δι' ἀπληστίαν τρόπων, 24, 173; οἱ νόμοι οἱ τρόποι τῆς πόλεως, ib. 210; παρὰ τὸν ἄλλον τρόπον, gegen meinen sonstigen Charakter, Antipho 3 β 1. – Uebh. Art und Weise; τρόπῳ τοιῷδε, auf solche Weise, Her. 3, 68; οὐδενὶ τρόπῳ, auf keine Weise, 4, 111; ὅτῳ τρόπῳ, Aesch. Prom. 87; παντὶ τρόπῳ, auf alle Weise, Spt. 283; Soph. O. R. 10 u. oft, wie Folgde; Plat. Conv. 176 b; – τὸν αὐτὸν τρόπον, auf dieselbe Weise, Aesch. Spt. 628 Ch. 272; τίνα τρόπον; auf welche Weise? Dem. 1, 2; πάντα τρόπον, auf alle Weise, Her. 1, 189. 199 u. Folgde, wie Plat. Prot. 322 c; τοῦτον τὸν τρόπον, Conv. 199 a; – κατὰ τρόπον, nach rechter Art, methodisch, Pol. 3, 7, 6 u. a. Sp.; – auch τρόπον τινά, Plut. Lys. 13, gewissermaßen, wie Alexis bei Stob. fl. 115, 7. – In der Musik = Tonart, Λυδίῳ ἐν τρόπῳ, Pind. Ol. 14, 17; ähnl. φιμοὶ δὲ συρίζουσι βάρβαρον τρόπον, Aesch. Spt. 445; μουσικῆς τρόποι, Plat. Rep. IV, 424 c. – In der Rhetorik der umgewandte, uneigentliche, figürliche Ausdruck.

Greek (Liddell-Scott)

τρόπος: ὁ, ἱμὰς ἐκ συνεστραμμένου δέρματος, δι’ οὗ προσέδενον τὴν κώπην, εἰς τὸν σκαλμόν, ὡς καὶ νῦν ἔτι ποιοῦσι, μεταχειριζόμενοι πολλάκις καὶ σχοινία, τροποῖς δερματίνοισι Ὀδ. Δ. 782, Θ. 53· τρόπον αὐτόν, ἐπαρτέα δεσμὸν ἐρετμοῦ Ὀππ. Ἁλ. 5. 359, πρβλ. τροπόω ΙΙ, τροπωτήρ. ΙΙ. δοκός, ὡς τὸ τράφηξ, Μοσχίων παρ’ Ἀθην. 208C, Πολυδ. Α΄, 85.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
tour;
I. au propre;
1 direction (d’un conduit, d’un canal, etc.) : πάντα τρόπον HDT dans toutes les directions;
2 tournure, attitude;
II. fig. 1 manière, façon, mode : πᾶς τρόπος μορφῆς ESCHL litt. toute la manière d’être de votre forme (càd de votre laideur) ; κεχώρισται οὗτος ὁ χειμὼν τοὺς τρόπους πᾶσι τοῖσι ἐν ἄλλοισι χωρίοισι γινομένοισι χειμῶσι HDT cet hiver se distingue par ses particularités de tous ceux qui sont dans d’autres pays ; ψυχῆς τρόποι PLAT les façons d’être de l’âme;
2 mus. mode, mélodie, ton, chant;
3 rhét. manière de s’exprimer, style ; particul. figure de mots, trope;
4 en parl. de pers. manière de penser et d’agir, mœurs, habitudes, conduite, caractère, sentiments : σολοικότερος ἄνθρωπος τῷ τρόπῳ XÉN homme de caractère un peu grossier ; οὐ τοὐμοῦ τρόπου AR non d’après mon sentiment ; διάφοροι ὄντες τὸν τρόπον THC étant différents par le caractère ; ὥσπερ δὴ τρόπος ἦν αὐτοῖς XÉN comme c’était leur habitude;
5 en gén. (dans diverses locut.) τίνι τρόπῳ ; ESCHL, τίνα τρόπον ; AR de quelle façon ? comment ? τίνι τρόπῳ καθέστατε ; SOPH comment, càd dans quelle situation vous trouvez-vous ici ? comment vont vos affaires ? τῷ τρόπῳ ; SOPH de quelle façon ? τοιῷδε τρόπῳ, τοιούτῳ τρόπῳ d’une telle façon ; τὸν αὐτὸν τρόπον de la même façon ; ἄλλῳ τρόπῳ, ἄλλον τρόπον d’une autre façon ; οὐδενὶ τρόπῳ, οὐδένα τρόπον XÉN d’aucune façon, absolument pas ; πάντι τρόπῳ, πάντα τρόπον de toute façon, en tout cas ; avec le gén., à la façon de, comme : τρόπον αἰγυπιῶν ESCHL à la façon des vautours ; χαλκοῦ τρόπον ESCHL à la façon de l’airain, comme l’airain ; au dat. ναυκλήρου τρόποις SOPH sous le déguisement d’un matelot ; τυραννικοῖς τρόποις ESCHL comme des tyrans ; avec une prép. : εἰς τὸν αὐτὸν τρόπον XÉN de la même façon ; ἐκ παντὸς τοῦ τρόπου XÉN de toute façon ; κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον XÉN de la même façon ; κατὰ πολλοὺς τρόπους XÉN de beaucoup de façons ; θαυμαστὸν οὐδὲν οὐδ’ ἀπὸ τοῦ ἀνθρωπείου τρόπου THC rien de surprenant ni qui soit en contradiction avec la nature humaine ; οὐκ ἦν πρὸς τοῦ Κύρου τρόπου avec l’inf. XÉN ce n’était pas selon le goût ou dans les habitudes de Cyrus de ; p. opp. à παρὰ τὸν τρόπον ἑαυτῶν THC contre leur coutume.
Étymologie: τρέπω.

English (Slater)

τρόπος (-ος, -ῳ, -ον, -οις.)
   a way, manner, method κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα τίς τρόπος ἄνδρα προβάσει ἐξ ἱερῶν ἀέθλων μέλλοντα ποθεινοτάταν δόξαν φέρειν (i. e. of training) (O. 8.63) ἔργοις δὲ καλοῖς ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ, εἰ Μναμοσύνας ἕκατι λιπαράμπυκος εὕρηται ἄποινα μόχθων κλυταῖς ἐπέων ἀοιδαῖς (N. 7.14) ὅστις δὴ τρόπος ἐξεκύλισέ νιν fr. 7. acc. pro adv., τὸν Ἀργείων τρόπον εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις (I. 6.58)
   b fashion, musical style Μοῖσα δ' οὕτω ποι παρέστα μοι νεοσίγαλον εὑρόντι τρόπον Δωρίῳ φωνὰν ἐναρμόξαι πεδίλῳ ἀγλαόκωμον (O. 3.4) ἀείδετο δὲ πὰν τέμενος τερπναῖσι θαλίαις τὸν ἐγκώμιον ἀμφὶ τρόπον (O. 10.77) Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελεταῖς τ' ἀείδων ἔμολον (ἐν post Ἀσώπιχον del. Schr.) (O. 14.17) παρθένοι χαλκέᾳ κελαδέοντι γλυκὺν αὐδᾷ [τρόπ]ον (supp. Snell: [νόμ]ον G—H: τὴν ᾠδήν Σ.) Πα. 2. 1. ἐλαφρὸν ὄρχημ' οἶδα ποδῶν μειγνύμεν· Κρῆτα μὲν καλέοντι τρόπον, τὸ δ ὄργανον Μολοσσόν *fr. 107b. 2.*
   c
   I mode of life σέο δ' ἀμφὶ τρόπῳ τῶν τε καὶ τῶν χρήσιες in your character (N. 1.29)
   II pl., manners i. e. way of life. Μοῖσα δ' οὐκ ἀποδαμεῖ τρόποις ἐπὶ σφετέροισι (P. 10.38)

English (Strong)

from the same as τροπή; a turn, i.e. (by implication) mode or style (especially with preposition or relative prefix as adverb, like); figuratively, deportment or character: (even) as, conversation, (+ like) manner, (+ by any) means, way.

English (Thayer)

τροπου, ὁ (from τρέπω, see τροπή), from (Pindar), Aeschylus and Herodotus down;
1. a manner, way, fashion: ὅν τρόπον, as, even as, like as (Winer s Grammar, § 32,6; Buttmann, § 131,12): Xenophon, mem. 1,2, 59; anab. 6,1 (3), 1; Plato, rep. 5, p. 466e.); τόν ὅμοιον τούτοις τρόπον (in like manner with these), καθ' ὅν τρόπον, as, κατά πάντα τρόπον, κατά μηδένα τρόπον, in no wise, κατά οὐδένα τρόπον, παντί τρόπῳ, ἐν παντί τρόπῳ, ἐν παντί τόπῳ; cf. Winer's Grammar, § 31,8d.).
2. manner of life, character: R. V. marginal reading 'turn of mind'; (cf. τούς τροπους κυρίου ἔχειν, ' Teaching' 11,8 [ET])).

Greek Monolingual

ο, ΝΜΑ
1. μέσο, μέθοδος, είδος, σύστημα ενέργειας (α. «τρόπος διδασκαλίας» β. «οὐ γὰρ δῆ τρόπῳ τῷ παρεόντι χρεώμενοι δυνατοί εἰμεν οἰκέειν τὴν χώραν», Ηρόδ.)
2. (σχετικά με λόγο) ύφος, είδος έκφρασης
3. μτφ. συμπεριφορά, διαγωγή, φέρσιμο (α. «δεν έχει τρόπους» — δεν έχει καλή ανατροφή
β. «έχει καλούς τρόπους» — είναι ευγενικός
γ. «διάφοροι ὄντες τὸν τρόπον», Θουκ.
δ. «κοὐκέτ' ἄν μ' εὕροις δικαστὴν δριμὺν... οὐδὲ τοὺς τρόπους γε δήπου σκληρόν», Αριστοφ.)
4. φρ. α) «με κάθε τρόπο» και «παντί τρόπῳ» και «διὰ παντὸς τρόπου» και «κατὰ πάντα τρόπον» και «ἐκ παντὸς τρόπου» — με κάθε μέσο, οπωσδήποτε, εξάπαντος
β) «τρόπον τίνα» — κατά κάποιον τρόπο
νεοελλ.
1. περιουσία, υλικά μέσα, βίος («έχει καλά τον τρόπο του» — είναι εύπορος)
2. επιτηδειότητα, επιδεξιότητα, ικανότητα («έχει τον τρόπο του αυτός να πείθει τους άλλους»)
3. διακριτικότητα («να τήν πλησιάσεις με τρόπο και να της το πεις»)
4. μουσ. καθεμιά από τις δύο γενικές διατάξεις τών διατονικών κλιμάκων στις οποίες η διάκριση γίνεται από τη συγκεκριμένη θέση τών ημιτονίων (α. «μείζων τρόπος» — ματζόρε
β. «ελάσσων τρόπος» — μινόρε)
5. (λογ.) μορφή του συλλογισμού ανάλογα με την ποιότητα και την ποσότητα των προτάσεων
6. (φιλοσ.) ο καθορισμός ενός υποκειμένου, σε αντιδιαστολή προς το κατηγορούμενο
7. (νομ.) πράξη ή παράλειψη που θέτει ο δωρητής εν ζωή ή ο κληρονομούμενος με διαθήκη εις βάρος του δωρεοδόχου ή του κληρονόμου ή του κληροδόχου χωρίς δημιουργία αντίστοιχου απαιτητού δικαιώματος υπέρ άλλου προσώπου
8. φρ. α) «με κανέναν τρόπο» — σε καμιά περίπτωση
β) «με τρόπο»
i) επιτήδεια, όπως αρμόζει ή με ήπιο ύφος (α. «πες του το με τρόπο» β. «έφυγε με τρόπο»)
ii) κρυφά («πάρ' το με τρόπο για να μην σέ καταλάβουν»)
γ) «βρίσκω τρόπο» — επινοώ
δ) «τρόπος του λέγειν» — σχήμα λόγου, όχι κυριολεκτικά, μεταφορικά
ε) «τρόπος παραγωγής»
(κοινων.) (κατά τη μαρξιστ. αντίληψη) ο ιστορικά καθορισμένος τρόπος κατά τον οποίο οι άνθρωποι παράγουν τα αναγκαία για την ύπαρξη και ανάπτυξη της κοινωνίας υλικά αγαθά, τρόπος ο οποίος έχει ως βασικές συνιστώσες τις παραγωγικές δυνάμεις και τις σχέσεις παραγωγής σε διαλεκτική ενότητα μεταξύ τους
στ) «τρόπος ζωής»
(κοινων.) i) ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται κανείς και ζει τη ζωή του
ii) το περιεχόμενο και οι ιστορικά καθορισμένες συγκεκριμένες μορφές ικανοποίησης τών υλικών και πνευματικών αναγκών του ατόμου εκ μέρους τών διαφόρων κοινωνικών ομάδων, σε συνάρτηση με το βιοτικό επίπεδο, τις παραδόσεις, τη νοοτροπία, τα ήθη και τα έθιμα μιας δεδομένης κοινωνίας
9. παροιμ. «όπου είναι τρόπος είναι και τόπος» — δηλώνει ότι με την ευγενική του συμπεριφορά μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση παντού
νεοελλ.-μσν.
(στην εκκλ. μουσ.) μελωδία, επεξηγηματικό κείμενο ή και τα δύο μαζί, που προστίθενται σε μια γρηγοριανή μελωδία
νεοελλ.-αρχ.
φρ. «σκεπτικοί [ή πυρρώνειοι] τρόποι [ή λόγοι ή τόποι και τύποι]»
(φιλοσ.) διάφορες αποδεικτικές μέθοδοι σχετικές με τη δυνατότητα γνώσης και κατανόησης τών πραγμάτων, της αντικειμενικής πραγματικότητας
αρχ.
1. κατεύθυνση, διεύθυνση («διώρυχες παντοίους τρόπους ἔχουσαι», Ηρόδ.)
2. (σχετικά με πρόσ.) βιοτική συνήθεια, έξη
3. συλλογιστική μέθοδος
4. στον πληθ. οἱ τρόποι
το σύνολο τών κλίσεων, τών φυσικών τάσεων ενός ατόμου («οὐκ αἰσχυνοῡμαι τοὺς φιλάνορας τρόπους λέξαι πρὸς ὑμᾱς», Αισχύλ.)
5. φρ. (με επιρρμ. σημ.) α) «τῷ τρόπῳ;» καὶ «τίνι τρόπῳ;» και «ποίῳ τρόπῳ;» και «τίνα τρόπον;» — με ποιο τρόπο, πώς;
β) «τρόπῳ τοιῷδε» και «τοιούτῳ τρόπῳ» και «τοῦτον τὸν τρόπον» και «τόνδε τὸν τρόπον» — με τέτοιο τρόπο, έτσι δα
γ) «οὐδενί [ή μηδενὶ] τρόπῳ» — με κανέναν τρόπο, καθόλου
δ) «έκουσίῳ τρόπω» — θεληματικά
ε) «τὸν αὐτὸν τρόπον» και «εἰς τὸν αὐτὸν τρόπον» — με τον ίδιο τρόπο, ομοίως
στ) «ἐξ ἑνός γε τοῡ τρόπου» — ακριβώς το ίδιο
ζ) «ἑνί γε τῷ τρόπῳ» — με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο
η) «μετὰ ὁτουοῡν τρόπον» — με οποιονδήποτε τρόπο (Θουκ.)
θ) «βάρβαρον τρόπον» — όπως συνηθίζουν οι βάρβαροι (Αισχύλ.)
ι) «ὄρνιθος τρόπον» — σαν πουλί (Ηρόδ.)
ια) «ἐγκώμιον ἀμφὶ τρόπον» — με επαινετικό τρόπο (Πίνδ.)
ιβ) «πρὸς τρόπον τινός» — σύμφωνα με τις διαθέσεις κάποιου
ιγ) «κατὰ τρόπον» και «πρὸς τρόπον»
i) με τον κατάλληλο τρόπο, όπως αρμόζει
ii) όπως συνηθίζεται.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ανάγεται στην ετεροιωμένη βαθμίδα τροπ- της ρίζας του τρέπω (βλ. λ. τρέπω)].

Greek Monotonic

τρόπος: ὁ (τρέπω)·
I. διεύθυνση, τρόπος, σε Ηρόδ.
II. 1. τρόπος, συμπεριφορά, μέθοδος, τρόπῳ τοιῷδε, κατά τέτοιο τρόπο, σε Ηρόδ.· τίνι τρόπῳ; Λατ. quomodo? με ποιο τρόπο; σε Αισχύλ. κ.λπ.· ποίῳ τρόπῳ; στον ίδ.· ἑνί γε τῷ τρόπῳ, με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, κατά κάποιο τρόπο, σε Αριστοφ.· παντὶ τρόπῳ, με κάθε τρόπο, σε Αισχύλ.· οὐδενὶ τρόπῳ, μηδενὶ τρόπῳ, με κανέναν τρόπο, καθόλου, σε Ηρόδ. κ.λπ.· ομοίως στον πληθ., τρόποισι ποίοις; σε Σοφ.· ναυκλήρου τρόποις, στον ίδ.
2. απόλ. στην αιτ., τίνα τρόπον; πώς; σε Αριστοφ.· τρόπον τινά, κατά κάποιον τρόπο, σε Ευρ.· οὐδένα, μηδένα τρόπον, σε Ξεν.· πίτυος τρόπον, σύμφωνα με τον τρόπο ενός πεύκου, σε Ηρόδ.· στον πληθ., κεχώρισται τοὺς τρόπους, με τους τρόπους του, στον ίδ.· πάντας τρόπους, με όλους τους τρόπους, σε Πλάτ.
3. με προθ., γυναικὸς ἐν τρόποις, ἐν τρόποις Ἰξίονος, σε Αισχύλ.· ἐς ὄρνιθος τρόποις, σε Λουκ.· κατὰ πάντα τρόπον, σε Αριστοφ. κ.λπ.· κατὰ πάντας τρόπους, στον ίδ.· κατὰ τρόπον απόλ., αρμοδίως, προσηκόντως, Λατ. rite, σε Ισοκρ.
III. λέγεται για πρόσωπα, τρόπος ζωής, συνήθεια, έθιμο, σε Πίνδ.· μῶνἡλιαστά; — Απαντ. μἀλλὰ θατέρου τρόπου, Είσαι Ηλιαστής; — Όχι, αλλά από το άλλο είδος, σε Αριστοφ.· ο χαρακτήρας του ανθρώπου, η διάθεσή του, τρόπου ἡσυχίου, ήσυχης διάθεσης, σε Ηρόδ.· οὐ τοὐμοῦ τρόπον, όχι της προτίμησής μου, σε Αριστοφ.· πρὸς τοῦ Κύρου τρόπου, σε Ξεν.· ομοίως στον πληθ., τρόποι, συνήθειες, σκληρὸς τοὺς τρόπους, σε Αριστοφ.· ὑπηρετεῖν τοῖς τρόποις τινός, στον ίδ.
IV. στη Μουσική, τρόπος Λύδιος, σε Πίνδ.· ᾠδῆς τρόπος, σε Πλάτ.
V. λέγεται στη συγγραφή ή ομιλία, τρόπος, ύφος, σε Ισοκρ.· αλλά στη Ρητορική, τρόποι έκφρασης και ρητορικά σχήματα, σε Κικ.