κεράννυμι
English (LSJ)
also κεραννύω Alc.Com.15, Hyp.Fr.69; Ep. κεραίω and κεράω (qq.v.); subj.
A κεραννύω Pl.Phlb.61b: impf. ἐκεράννυν Luc.VH 1.7: fut. κεράσω [ᾰ] Them.Or.27p.340D.: aor. ἐκέρᾰσα Hp.VM3, (ἐν-) Pl.Cra.427c, poet. κέρᾰσα E.Ba.127 (lyr.), Ep. κέρασσα Od.5.93, Ion. ἔκρησα Hp.Int.35:—Med., aor. ἐκερᾰσάμην Ti.Locr.95e, Ep.κεράσσατο Od.18.423:—Pass., fut. κραθήσομαι [ᾱ] Pl.Ep.326c, (συγ-) E.Ion406: aor. ἐκράθην [ᾱ] Th.6.5, E.Ion1016, Pl.Phd.86c; Ion. ἐκρήθην Hp.VM19; ἐκεράσθην Pl.Phlb.47c, Ti.85a, X.An.5.4.29, Phylarch.10J.: pf. κέκραμαι Pi.P.10.41, etc.; Ion. κέκρημαι Hp. VM13, Acut.21; κεκέρασμαι Arist.Fr.549, D.H.Comp.24, Anacreont. 16.13, etc.: plpf. ἐκέκρᾱτο Sapph.51.1:—mix, mingle (diff. from μείγνυμι, v. κρᾶσις):
1 mostly of diluting wine with water, κερῶντάς τ' αἴθοπα οἶνον Od.24.364; κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρόν 5.93; κέρασον ἄκρατον Ar.Ec.1123, cf. Th.6.32: abs., τοῖς θεοῖς εὐχόμενοι κεραννύωμεν let us mix a cup of wine with a prayer to the gods, Pl.Phlb.61b; ἂν μὴ κεράσῃ τις Antiph.85.2: c. dat. pers., give to drink, ἐν τῷ ποτηρίῳ ᾧ ἐκέρασε κεράσατε αὐτῇ διπλοῦν Apoc.18.6:—Hom. mostly in Med., ὅτε περ… οἶνον… ἐνὶ κρητῆρι κέρωνται mix their wine in the bowl, Il. 4.260, cf. Od.20.253; κρητῆρα κεράσσατο he mixed a bowl, 3.393, 18.423:—Pass., πῶς οὖν κέκραται [σκύφος]; E.Cyc.557; κύλιξ ἴσον ἴσῳ κεκραμένη a cup mixed half and half, Ar.Pl.1132; κεκρ. τρία καὶ δύο Id.Eq.1187, cf. AP11.137 (Lucill.).
2 temper, cool by mixing, θυμῆρες κεράσασα having mixed (the water) to an agreeable temperature, Od.10.362.
3 generally, mix, blend, ἡδονὴν φθόνῳ Pl.Phlb.50a; τοῖς ὀνόμασι τὰ ῥήματα Id.Sph.262c; νοῦς μετ' αἰσθήσεων κραθείς Id.Lg.961d, cf. Ti.l.c.; πίστεως αἰσθήσει κεκραμένης Plot.4.7.15; ἀγωγὴν ἐξἀμφοῖν κ. Phld.Acad.Ind.p.77 M.; [οὐσία] οὐκ ἀπὸ τῶν ἄκρων κραθεῖσα Jul.Or.4.139a; of metals, ἀργυρίῳ πρὸς χαλκὸν κεκραμένῳ χρῆσθαι D.24.214: metaph., temper, regulate, of climates, ὧραι κάλλιστα κεκρημέναι most temperate, Hdt.3.106; ὧραι μετριώτατα κ. Pl.Criti.111e; ἔαρ κ. τῇ ὥρᾳ X.Cyn.5.5; [πλοῦτον] ἀρετᾷ κεκραμένον Pi.P.5.2; οὐ γῆρας κέκραται γενεᾷ no old age is mingled with the race, i.e. it knows no old age, ib.10.41, cf. O.10(11).104; ἐν ταῖς εὖ κεκρ. πολιτείαις Arist.Pol.1307b30; of tempers of mind, ἤθει γεννικωτέρῳ κεκρᾶσθαι Pl.Phdr.279a; τοῖς ἤθεσιν… τούτοις ἡ φύσις κεράννυται Alex. 278b (iii p.744 K.); of Music, ἁρμονίας ῥυθμοῖς κραθείσας Pl.Lg.835b; τῆς εὖ κεκραμένης ἁρμονίας Arist.Pol.1290a26; μετρίως κραθῆναι πρὸς ἄλληλα Pl.Phd.l.c.
II compound, ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων τὸ ἀνδρείκελον Id.R.501b; οὐκ ἀπίθανον λόγον Id.Phdr.265b; θεόσυτος ἢ βρότειος ἢ κεκραμένη; A.Pr.116; φωνὴ μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη Th.6.5.
III Gramm., in Pass., coalesce by crasis, τὸ ῥῆμα καὶ ὁ σύνδεσμος συναλοιφῇ κερασθέντα D.H.Comp.22.
IV multiply into, ὅταν ὁ τῆς δεκάδος λόγος τῷ τῆς ἑβδομάδος κερασθῇ Theol.Ar. 50.
German (Pape)
[Seite 1420] u. κεραννύω, z. B. Alc. com. Ath. X, 424 d, fut. κεράσω, att. κερῶ, κερᾷς, aor. ἐκέρασα, ep. κεράσσω u. ἐκέρασσα, perf. κέκρακα u. κέκραμαι, aor. med. ἐκερασάμην, ep. κεράσσατο, von einer syncopirten Form im Conj. κέρωνται, Il. 4, 260, aor. pass. ἐκράθην u. ἐκεράσθην (s. Beispiele unten), adj. verb. κεραστός, Ep. ad. 295 (Plan. 83); vgl. über dies u. das perf. κεκέρασμαι Lob. zu Phryn. 582; der aor. act. κρῆσαι nur im compos. ἐπικεράννυμι. Vgl. auch κεράω, κεραίω, κιρνάω u. κίρνημι (nach Ath. XI, 476 a von κέρας, Trinkhorn); – mischen, mengen, vermischen; am gewöhnlichsten bei Hom. u. Folgdn von der Vermischung des dicken u. starken Weines mit Wasser, denn so gemischt wurde der Wein gewöhnlich getrunken; κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρόν Od. 5, 93; im med., κρητῆρα κερασσάμενος 7, 179. 13, 50, einen Mischkrug mischen, d. i. ihn mit gemischtem Wein anfüllen; τὸν κρατῆρα κεραννύουσιν Hyperid. bei Ath. X, 424 d; vgl. πῶς οὖν κέκραται ὁ σκύφος Eur. Cycl. 554 u. κύλικος ἴσον ἴσῳ κεκραμένης Ar. Plut. 1132, der Wein u. Wasser zu gleichen Theilen gemischt enthält; ὅτε οἶνον ἐνὶ κρητῆρσι κέρωνται Il. 4, 260; das praes. hat Hom. noch nicht; κέρασον ἄκρατον Ar. Eccl. 1123; τοῖς θεοῖς εὐχόμενοι κεραννύωμεν Plat. Phil. 61 b; κρᾶμα κερασάμενος Tim. Locr. 95 e; οἶνος κερασθείς Xen. An. 5, 4, 29, v.l. κεραθείς, vgl. Anacr. 36, 11; bei Sp. übh. einschenken, zu trinken geben. – Von andern Dingen, mischen, durch Mischung mildern; vom Badewasser, Od. 10, 362; πλοῦτον ἀρετᾷ κεκραμένον, Reichthum mit Tugend verbunden, Pind. P. 5, 2, vgl. Ol. 11, 109; κέκραται γῆρας ἱερᾷ γενεᾷ P. 10, 41, das Alter naht sich dem Geschlecht; θεόσυτος ἢ βρὀτειος ἢ κεκραμένη Aesch. Prom. 116; κεραννύντας ἡδονὴν φθόνῳ Plat. Phil. 50 a; ὅσα πυρὶ καὶ γῇ κεράννυται Prot. 320 d; ἐπειδὰν ταῦτα καλῶς καὶ μετρίως κραθῇ πρὸς ἄλληλα, im rechten Verhältniß zu einander gemischt, gehörig temperirt, Phaed. 86 c; νοῦς μετὰ τῶν καλλίστων αἰσθήσεων κραθείς Legg. XII, 961 d; μετὰ χολῆς μελαίνης κερασθέν Tim. 85 a; φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη Thuc. 6, 5; κεκραμένος πρὸς χαλκὸν ἄργυρος Dem. 24, 214; Sp., φύσει πρὸς πᾶσαν ἀρετὴν εὖ κεκραμένος, von Natur zu jeder Tugend befähigt, Plut. Num. 3.
French (Bailly abrégé)
impf. ἐκεράννυν, f. κεράσω, att. κερῶ ; ao. ἐκέρασα ; pf. réc. κεκέρακα;
Pass. f. κραθήσομαι, ao. ἐκεράσθην et ἐκράθην, pf. κέκραμαι, pqp. ἐκεκράμην;
1 mêler : οἶνον OD, νέκταρ OD tremper du vin, du nectar ; fig. tempérer, modérer : θυμῆρες κ. OD tempérer l'eau, la porter à une température agréable ; ὧραι μάλιστα κεκραμέναι HDT saisons merveilleusement tempérées ou réglées;
2 mêler en gén. : τί τινι, τι πρός τι, une chose à une autre ; φωνὴ μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη THC la langue fut un mélange de celle des Chalcidiens et de celle des Doriens ; ὀδμὰ θεόσυτος ἢ βρότειος ἢ κεκραμένη ESCHL odeur qui émane d'un dieu ou d'un mortel, ou d'un être tenant à la fois de la nature divine et de la nature humaine;
Moy. κεράννυμαι (ao. ἐκερασάμην);
1 mélanger pour soi : οἶνον IL du vin ; κρητῆρα IL tremper le vin dans un cratère;
2 altérer, frelater, falsifier.
Étymologie: R. Καρ, mêler.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κεράννυμι en κεραννύω, ook praes. κίρνημι, ep. κεράω en κεραίω; imperf. ἐκεράννυν en ἐκεράννυον; aor. ἐκέρασα, poët. aor. κέρασ(σ)α, Ion. ἔκρησα, ep. aor. med. 3 sing. κεράσσατο; aor. pass. ἐκεράσθην en ἐκράθην, Ion. ἐκρήθην; perf. κεκέρακα; perf. med.-pass. κεκέρασμαι en κέκραμαι, Ion. κέκρημαι, plqperf. med. 3 sing. ἐκέκρατο; fut. κεράσω; fut. pass. κραθήσομαι mengen, vermengen, meestal van water en wijn, ook med.; abs. wijn mengen:; πῶς οὖν κέκραται; hoe is de combinatie? Eur. Cycl. 557; ἔχε καὶ πιεῖν κεκραμένον τρία καὶ δύο hier, neem ook een drankje dat drie op twee is gemengd Aristoph. Eq. 1187; uitbr. te drinken geven:; κέρασον ἄκρατον schenk pure wijn Aristoph. Eccl. 1123; voor andere mengsels, ook overdr.: κεραννύντας ἡδονὴν φθόνῳ door plezier te mengen met jaloezie Plat. Phlb. 50a; φωνὴ μὴν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη de taal werd een mengsel tussen het dialect van Chalcis en het Dorisch Thuc. 6.5.1. (door combinatie tot stand brengen) samenstellen:; κεράσαντες οὐ παντάπασιν ἀπίθανον λόγον door een niet geheel ongeloofwaardig betoog in elkaar te zetten Plat. Phaedr. 265b; part. perf. pass. (goed) samengesteld, uitgebalanceerd:. ἡ Ἑλλὰς τὰς ὥρας πολλόν τι κάλλιστα κεκρημένας ἔλαχε Griekenland is bedeeld met verreweg het best uitgebalanceerde klimaat Hdt. 3.106.1; αἱ εὖ κεκραμέναι πολιτεῖαι de staatsvormen met een goed evenwicht Aristot. Pol. 1307b30.
Russian (Dvoretsky)
κεράννῡμι: и κεραννύω (impf. ἐκεράννυν, fut. κεράσω (ᾰ) - атт. κερῶ, aor. ἐκέρᾰσα - эп. κέρασσα и κέρᾰσα, pf. κέκρᾱκα; aor. med. ἐκερασάμην - эп. κερασσάμην; pass.: fut. κραθήσομαι, aor. ἐκεράσθην и ἐκράσθην, pf. κέκρᾱμαι - NT κεκέρασμαι, ppf. ἐκεκράμην)
1 смешивать, т. е. разбавлять водой (οἶνον, νέκταρ Hom.; ἄκρατον Arph.): θυμῆρες κ. Hom. разбавлять (кипяток) комнатной водой; οἶνος κερασθείς Xen. разбавленное вино;
2 наполнять разбавленным вином (κρητῆρα Hom.): κύλιξ ἴσον ἴσῳ κεκραμένη Arph. бокал с равными частями (вина и воды);
3 смешивать, приготовлять (ὁ κεκερασμένος ἄκρατος οἶνος NT);
4 умерять: ὧραι μάλιστα κεκραμέναι Her. самый умеренный, т. е. благодатный климат; εὖ κεκραμέναι πολιτεῖαι Arst. вполне уравновешенные политические системы;
5 мешать, смешивать, перемешивать, тж. сочетать (τί τινι, τι πρός τι и τι μετά τινος Plat.; γάλα καὶ ὕδωρ Arst.; πλοῦτος ἀρετᾷ κεκραμένος Pind.): νοῦς μετὰ τῶν καλλίστων αἰσθήσεων κραθείς Plat. ум в сочетании с прекраснейшими чувствами; κεκραμένος πρὸς χαλκὸν ἄργυρος Dem. серебро, сплавленное с медью; φωνὴ μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη Thuc. (у населения Гимеры) язык представлял собой смесь (наречий) халкидян и Дориды; ἤθει γεννικωτέρῳ κεκρᾶσθαι Plat. обладать большим благородством.
English (Strong)
prolonged form of a more primary kerao ker-ah'-o (which is used in certain tenses); to mingle, i.e. (by implication) to pour out (for drinking): fill, pour out. Compare μίγνυμι.
English (Autenrieth)
(cf. also κιρνάω and κίρνημι), aor. κέρασσε, part. fein. κεράσᾶσα, mid. pres. subj. κέρωνται, imp. κεράασθε, κερᾶσθε, ipf. κερόων- το, κερῶντο, aor. κεράσσατο, pass. perf. κεκράανται, plup. -αντο: mix, prepare by mixing, mid., for oneself, have mixed; esp. of tempering wine with water, also of preparing water for a bath, Od. 10.362; of alloy, or similar work in metal, χρῦσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράανται, ‘plated’ with gold, Od. 4.132.
English (Thayer)
(κεραννύω): 1st aorist ἐκέρασα; perfect passive κεκέρασμαι (for the more common κέκραμαι, cf. Lob. ad Phryn., p. 582; Alexander Buttmann (1873) Ausf. Sprchl. ii., p. 214; Krüger, § 40, under the word, i., p. 175; (Veitch, under the word)); (from Homer down);
1. to mix, mingle.
2. to mix wine and water.
3. to pour out for drinking: τίνι τί, R. V. mingle); passive, Bel and the Dragon, 11; Anthol. 11,137, 12). (Compare: συγκεράννυμι.) [ SYNONYMS: κεράννυμι, μίγνυμι: in strict usage κεράννυμι denotes such a mixing as combines the ingredients into a new compound, chemical mixture; μίγνυμι such a mixing as merely blends or intermingles them promiscuously, mechanical mixture.]
Greek Monolingual
κεράννυμι (ΑΜ, Α και κεραννύω, επικ. τ. κεραίω και κερῷ, -άω)
1. αναμιγνύω υγρά, συνήθως κρασί με νερό, για να μετριάσω στο κράμα τη δύναμη οινοπνευματώδους ποτού (α. «κύλικος ἴσον κεκραμένης», Αριστοφ.
β. «οἴνῳ καὶ μέλιτι κεράσαντα τὴν κρήνην, ἀφ' ἧς ἔπινον συνήθως», Πλούτ.
γ. «κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρόν», Ομ. Οδ.)
2. (γενικά) ανακατώνω, αναμιγνύω (α. «κεραννύντας ἡδονὴν αὖ φθόνῳ», Πλάτ.
β. «πρὶν ἄv τις τοῖς ὀνόμασι τὰ ῥήματα κεράςῃ», Πλάτ.
γ. «ἀργυρίῳ μὲν πολλαὶ τῶν πόλεων καὶ φανερῶς πρὸς χαλκὸν καὶ μόλυβδον κεκραμένω χρώμεναι», Δημοσθ.
δ. «καθ' ἁρμονίας ῥυθμοῖς κραθείσας καὶ ὀρχήσεσι», Πλάτ.)
μσν.-αρχ.
κερνώ κάποιον με κρασί («ἐν τῷ ποτηρίῳ ᾧ ἐκέρασε, κεράσατε αὐτή διπλοῦν», ΚΔ)
αρχ.
1. ρυθμίζω, κανονίζω («ἐν μὲν οὖν ταῖς εὖ κεκραμέναις πολιτείαις», Αριστοτ.)
2. συναρμολογώ, συνάπτω («φωνή μέν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη», Θουκ.)
3. πολλαπλασιάζω επί («ὅταν ὁ τῆς δεκάδος λόγος τῷ τῆς ἑβδομάδος κερασθῇ»)
4. παθ. κεράννυμαι
α) (για χώρα ή εποχή του έτους) έχω εύκρατο κλίμα, έχω κανονική θερμοκρασία («ἡ Ἑλλάς τὰς ὥρας πολλόν τι κάλλιστα κεκρημένας ἔλαχε», Ηρόδ.)
β) γραμμ. ενώνομαι με κράση («τὸ ῥῆμα καὶ ὁ σύνδεσμος συναλοιφῇ κερασθέντα», Δίον. Αλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Το θ. κρᾱ, από δισύλλαβη ρίζα κερά- με μηδενισμένο το φωνήεν της α' συλλ. (εξ ου και η μακρότητα του -ᾱ: κράσις, κράμα), εμφανίζεται σε ρηματ. τ. (πρβλ. ἐ-κρά-θην, κέ-κρα-μαι) και σε παράγωγα ονόματα (πρβλ. κρα-τήρ), συνδέεται δε με το αρχ. ινδ. a-sīr-ta «ανακατωμένος». Από το δισύλλαβο θ. κερă- που εμφανίζεται στον αόρ. ἐ-κέρᾰ-σα, καθώς και σε παράγωγα, ονόματα (πρβλ. κέρα-σ-μα, κερα-σ-της) προήλθαν οι ενεστώτες κεράννυμι, κεράω / -ώ, κεραίω και δευτερευόντως, με θεματ. μεταπλασμό από τον πρώτο, ο κεραννύω. Τέλος, στον ενεστ. κίρνημι το -ι- μπορεί να ερμηνευθεί ως προϊόν αναλογίας κατά τους αναδιπλασιασμένους ενεστώτες τί-θη-μι, γί-γνο-μαι, είτε ως συνοδίτης φθόγγος που αναπτύχθηκε στο παρεκτεταμένο με έρρινο ένθημα θ. κιρ-ν- (< kor-n-eә2). Αντίστοιχο τ. srī-ņāti εμφανίζει και η Αρχαία Ινδική. Αβέβαιη είναι η σύνδεση με το αβεστ. sar- «ενώνω».
ΠΑΡ. κέρασμα, -κερασμός, κεραστής, -κέραστος, κράμα, κράσις(-n), κρατήρ (-ας), -κρατος.
ΣΥΝΘ. αρχ. ανακεράννυμι, εγκεράννυμι, εκκεράννυμι, επικεράννυμι, κατακεράννυμι, μετακεράννυμι, παρεγκεράννυμι, περικεράννυμι, συγκατακεράννυμι, σνγκεράννυμι].
Greek Monotonic
κεράννῡμι: και -ύω· παρατ. ἐκεράννυν, μέλ. κεράσω, αόρ. αʹ ἐκέρᾰσα, ποιητ. κέρασα, Επικ. κέρασσα — Μέσ., αόρ. αʹ ἐκερασάμην, Επικ. γʹ ενικ. κεράσσατο — Παθ., μέλ. κρᾱθήσομαι, αόρ. αʹ ἐκράθην [ᾱ], επίσης ἐκεράσθην· παρακ. κέκρᾱμαι, επίσης κεκέρασμαι· (κεράω)·
I. ανακατεύω, αναμειγνύω (πρβλ. κρᾶσις)·
1. κυρίως λέγεται για την αραίωση του κρασιού με νερό, σε Ομήρ. Οδ., Αττ.· ομοίως στη Μέσ., ὅτε περ οἶνον κέρωνται, όταν ανακατεύουν το κρασί τους, σε Ομήρ. Ιλ.· κρητῆρα κεράσσατο, του ανακάτεψε ένα κύπελο, σε Ομήρ. Οδ. — Παθ., κύλιξ ἴσον ἴσῳ κεκραμένη, κύπελλο αναμεμειγμένο μισό-μισό με νερό και κρασί, σε Αριστοφ.
2. ψυχραίνω ή βάφω μέσω του ανακατέματος, θυμῆρες κεράσασα, έχοντας αναμείξει (το νερό) σε κατάλληλη θερμοκρασία, σε Ομήρ. Οδ.
3. γενικά, ανακατεύω, αναμειγνύω, ρυθμίζω, μετριάζω, Λατ. tempero, λέγεται για καιρικές συνθήκες, ὧραιμάλιστα κεκραμέναι, οι πιο εύκρατες εποχές, σε Ηρόδ.· οὐ γῆρας κέκραται γενεᾷ, κανένας γέρος δεν αναμειγνύεται με τη φυγή, δηλ. δεν έχει ηλικιωμένους, σε Πίνδ.· λέγεται για νοητικές καταστάσεις, σε Πλάτ.
II. γενικά, αναμιγνύω, ανακατεύω, Λατ. attempero, ἔκ τινος, κάποιο πράγμα, στον ίδ.· φωνὴ μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη, σε Θουκ.
Greek (Liddell-Scott)
κεράννῡμι: καὶ -ύω Ἀλκαῖ. Κωμικ. ἐν «Ἱερῷ γάμῳ» 2, Ὑπερείδ. παρ’ Ἀθην. 424Ε· ὑποτακτ. κεραννύω Πλάτ. Φίληβ. 61Β· παρατ. ἐκεράννυν Λουκ. περὶ Ἀληθ. Ἱστορ. 1. 7: μέλλ. κεράσω Θεμίστ.: ἀόρ. ἐκέρᾰσα Πλάτ., ποιητ. κέρασα Εὐρ. Βάκχ. 127 (λυρ.), Ἐπικ. κέρασσα Ὀδ. Ε. 93, Ἰων. ἔκρησα Ἱππ. 551. 52, πρβλ. ἐπικεράννυμι: ― πρκμ. κεκέρᾰκα Εὐστ. ― Μέσ. ἀόρ. ἐκερασάμην Τίμ. Λοκρ. 95Ε, Ἐπικ. κεράσσατο Ὀδ. Σ. 423. ― Παθ. μέλ., κραθήσομαι ᾱ Πλάτ. Ἐπιστ. 326C, (συγ-) Εὐρ. Ἴων. 406: ― ἀόρ. ἐκράθην ᾱ Θουκ. 6. 5, Εὐρ. Πλάτ. Ἰων. ἐκρήθην Ἱππ. 16. 1, ἀλλ’ ὡσαύτως ἐκεράσθην Πλάτ. Φίληβ. 47C, Τίμ. 85Α, Ξεν. Ἀν. 5. 4, 29: ― πρκμ. κέκρᾱμαι Πίνδ., Ἀττ., Ἰων. κέκρημαι Ἱππ. 13. 19., 387. 17· ἀλλ’ ὡσαύτως κεκέρασμαι Ἀριστ. Ἀποσπ. 508, Ἀνακρεόντ. 16, 13, κτλ. ― Πρβλ. κεραίω, κεράω, κίρνημι, κιρνάω, ἐγκίκρημι. (Ἐκ τῆς √ΚΡΑ, ἥτις φαίνεται ἐν τῷ κρατήρ, καὶ ἔν τισι χρόνοις τοῦ ῥήματος· πρβλ. κέραμος ἐν τέλ.). Ἀναμιγνύω, (διάφ. ἀπὸ τοῦ μίγνυμι, (ἴδε ἐν λέξ. κρᾶσις)): 1) κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ τῆς δι’ ὕδατος ἀραιώσεως τοῦ πηκτοῦ οἴνου τῶν Ἑλλήνων (καὶ Ρωμαίων) οὕτω παρασκευαζομένου πρὸς χρῆσιν, κερῶντάς τ’ αἴθοπα οἶνον Ὀδ. Ω. 364· οὕτως ἐπὶ τῆς Καλυψοῦς, κέρασσε δὲ νέκταρ ἐρυθρὸν Ε. 93· κέρασον ἄκρατον Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1123, πρβλ. Θουκ. 6. 32· καὶ ἀπολ., τοῖς θεοῖς εὐχόμενοι κεραννύωμεν, ἂς ἀναμίξωμεν μεθ’ ὕδατος ποτήριον οἴνου, Πλάτ. Φίληβ. 61Β· ἂν μὴ κεράσῃ τις Ἀντιφάν. ἐν «Διπλασίοις» 1· πρβλ. κεραίω: ― ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, ὅτε περ... οἶνον... ἐνὶ κρητῆρι κέρωνται Ἰλ. Δ. 260, πρβλ. Ὀδ. Υ. 253· ὡσαύτως κρητῆρα κεράσσατο Γ. 393., Σ. 423. ― Παθ. πῶς οὖν κέκραται σκύφος; Εὐρ. Κύκλ. 557· κύλιξ ἴσον ἴσῳ κεκραμένη, ἐξ ἴσου ἔχουσα ὕδωρ καὶ οἶνον (πρβλ. ἴσος Ι. 1. ἐν τέλ.), Ἀριστοφ. Πλ. 1132· κεκρ. τρία καὶ δύο ὁ αὐτὸς ἐν Ἱππ. 1187· πρβλ. Ἀνθ. Π. 11. 137: 2) συγκιρνῶ ἢ ψυχραίνω ἀναμιγνύων, θυμῆρες κεράσασα, συγκεράσασα (τὸ πρὸς λοῦσιν ὕδωρ) εἰς εὐάρεστον θερμοκρασίαν, Ὀδ. Κ. 362. 3) καθόλου μιγνύω, ἀναμιγνύω, τινί τι Πλάτ. Φίληβ. 50Α, Σοφ. 262C, κτλ.· ἐπὶ μετάλλων, ἴδε ἐν λ. ὀρείχαλκος· ― μεταφορ., συνενῶ, συγκιρνῶ, κανονίζω, Λατ. tempero, ἐπὶ κλιμάτων, ὧραι μάλιστα κεκραμέναι Ἡρόδ. 3. 106· ὧραι μετριώτατα κ. Πλάτ. Κριτί. 111Ε· ἔαρ κ. τῇ ὥρᾳ Ξεν. Κυν. 5. 5· οὕτω παρὰ Πινδ., πλοῦτον ἀρετᾷ κεκραμένον Π. 5. 2· οὐ γῆρας κέκραται γενεᾷ, ἡ γενεὰ δὲν ἀναμιγνύεται μὲ τὸ γῆρας, δὲν ἔχει σχέσιν πρὸς αὐτό, αὐτόθι 10. 65, πρβλ. Ὀδ. Κ. (11), 123· ἐν ταῖς εὖ κεκραμέναις πολιτείαις Ἀριστ. Πολ. 5. 8, 2· ― ἐπὶ ψυχικῶν διαθέσεων, ἤθει γεννικῷ, ἤθει πραεῖ κεκραμένος Πλάτ. Φαῖδρ. 279Α, Νόμ. 903Α· τοῖς ἤθεσιν… τούτοις ἡ φύσις κεράννυται Ἄλεξις ἐν «Διδύμοις» 3· ― ἐπὶ μουσικῆς, ἁρμονίας ῥυθμοῖς κραθείσας Πλάτ. Νόμ. 835Β, πρβλ. Ἀριστ. Πολ. 4. 3, 8· ― ὡσαύτως, κεκρᾶσθαι πρὸς ἄλληλα Πλάτ. Φαίδων 66C· ἀργυρίῳ… πρὸς χαλκόν… κεκραμένῳ χρώμεναι Δημ. 766. 11· μετά τινος Πλάτ. Νόμ. 961D, Τίμ. 85Α. ΙΙ. καθόλου ἀναμιγνύω, συνδυάζω, συνάπτω, συσκευάζω, Λατ. attempero, ἔκ τινος ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 501Β· κ. οὐκ ἀπίθανον λόγον ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 265Β· θεόσυτος ἢ βρότειος ἢ κεκραμένη Αἰσχύλ. Πρ. 116· φωνὴ μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη Θουκ. 6. 5· ― μεταγεν., ὡς καὶ νῦν, γεμίζω τὸ ποτήριον καὶ δίδω εἴς τινα νὰ πίῃ, Ἀποκάλ. ιη΄, 6, ιδ΄, 10, Ἐπίκ. 1. 25, 8, Βασίλ. ΙΙΙ. 640, κτλ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: mix, mix up especially of wine with water, temper (of the climate etc.) (Com., Hyp.)
Other forms: also κεραννύω (Com., Hyp.), κεραίω (Ι 203, Delph. Va), κεράω (Od.; subj. κέρωνται Δ 260), κίρνημι, -νάω (Od.), aor. κεράσ(σ)αι (Il.), also (ἐπι-)κρῆσαι (η 164, Hp.), pass. κραθῆναι, κρηθῆναι (IA), also κερασθῆναι (Att.), perf. med. κέκραμαι, -κρη- (Sapph., Pi., IA), also κεκέρασμαι (Arist.), fut. κερῶ (Att.), κεράσω (Them.), pass. κραθήσομαι (Att.),
Dialectal forms: Myc. karatera
Compounds: also with prefix, esp. συν-
Derivatives: A. Of κρα- (κρη-): 1. κρᾶσις, κρῆσις (σύγκρ. etc.) mix (IA) with *κρασίον > ModGr. κρασί wine (Kretschmer Glotta 15, 64f., Hatzidakis ib. 139f.; on the meaning of κρᾶσις s. Den Dulk Κρᾶσις. Bijdrage tot de Grieksche Lexicographie. Diss. Leiden 1934). 2. κρᾶμα (rarely also κράμμα after βάμμα a. o.), Ion. κρῆμα mix, alloy, also mixed wine (Ion. hell.) with κραμάτιον (Dsc.) and κραμ(μ)άτινος consisting of an alloy (pap.). 3. κρατήρ, κρητήρ m. "mixer", mixing bowl, also metaph., Krater (Il.; on the meaning Brommer Herm. 77, 359 a. 366) with κρατηρία id. (Dsc.; Scheller Oxytonierung 54) and the diminutiva κρατήριον, κρη- (Hp.), κρατηρ-ίδιον (Boeot., J.), -ίσκος (Delos IIIa, Ath.); κρατηρίζω "drink a bowl", intoxicate oneself (Sophr., D.; cf. Wackernagel Glotta 14, 52f. = Kl. Schr. 2, 860f.). 4. compounds like ἄ-κρα-τος (-η-) unmixed (Il.), αὑτο-κρη-ής "mixed with itself", i. e. unmixed (Nic. Al. 163), αὑτό-κρας id. (Poll.). - B. Of κερα-: κατα-κέρασις mixing (with water) (Arist.), κέρασμα id. (hell.), συγ-κερασμός id. (gloss.), κεραστός (εὑ-, ἐγ-κέρ.) mixed (D. H., Plu., APl.), κεραστής mixer (Orph.), ἐπι-, κατα-κεραστικός causing a (real) mix (medic.), μετά-κερας adj. n. tempered, lukewarm (Com.), αὑτό-κερας, also as adv. unmixed (Poll., Phryn.; cf. αὑτοκρηής). S. also on 2. ἀκήρατος. In the meaning unxed (οἶνος; Dsc. 5, 6, 10) ἀκέραιος is a reinterpretation of ἀκέραιος undamaged; s. on 1. ἀκήρατος.
Origin: IE [Indo-European] [582] *ḱerh₂- mix;
Etymology: With the verbal adjective (ἄ)-κρατος agrees Skt ptc. ā́-śīr-ta- mixed; both Gr. κρα-, κρη- and Skt. śīr- represent the zero grade of a disyll. root. This root is seen in κερά-σαι (beside analogical κεράσ-σαι); (there is no Skt. *á-śari-ṣam ). Nasal presents are Skt. śrī-ṇā́-ti and κίρ-νη-μι; both forms however are renewed or reshaped. An IE. *ḱr-nā-ti should have been Skt. *śr̥-ṇā́-ti (seen in the homonymous word for break), and Gr. *κάρ-νη-σι; the ι in κίρνημι is rather innovation after the reduplicating presents τίθημι, γίγνομαι etc. than old reduced grade. - To old κερά-σαι came the innovations κεραίω, κεράω, κεράννυμι (Schwyzer 676, 681, 697) just like κερῶ, κεράσω, κερασθῆναι, κεκέρασμαι (both with analogical σ); old(er) were κρα-θῆναι, κέ-κρα-μαι (like βλη-θῆναι, βέ-βλη-μαι a. o.). - Another system is provided by Oldiranian in the also semantically deviating Av. sar- unite (which must perhaps be separated; Gonda Acta Or. 14, 201; s. also Wackernagel-Debrunner KZ 67, 174 = Kl. Schr. 1, 390) - Further Pok. 582.
Middle Liddell
κεράω
I. to mix, mingle, (cf. κρᾶσις):
1. mostly of diluting wine with water, Od., attic;—so in Mid., ὅτε περ οἶνον κέρωνται when they mix their wine, Il.; κρητῆρα κεράσσατο he mixed him a bowl, Od.:—Pass., κύλιξ ἴσον ἴσωι κεκραμένη a cup mixed half and half, Ar.
2. to temper or cool by mixing, θυμῆρες κεράσασα having mixed (the water) to an agreeable temperature, Od.
3. generally, to mix, blend, temper, regulate, Lat. tempero, of climates, ὧραι μάλιστα κεκραμέναι most temperate seasons, Hdt.; οὐ γῆρας κέκραται γενεᾶι no old age is mingled with the race, i. e. it knows no old age, Pind.:—of tempers of mind, Plat.
II. generally, to mix, compound, Lat. attempero, ἔκ τινος of a thing, Plat.; φωνὴ μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη Thuc.
Frisk Etymology German
κεράννυμι: (att.),
{keránnumi}
Forms: auch κεραννύω (Kom., Hyp.), κεραίω (Ι 203, Delph. Va usw.), κεράω (Od. u. a.; Konj. κέρωνται Δ 260), κίρνημι, -νάω (vorw. poet. und ion. seit Od.), Aor. κεράσ(σ)αι (seit Il.), auch (ἐπι-)κρῆσαι (η 164, Hp.), Pass. κραθῆναι, κρηθῆναι (ion. att.), auch κερασθῆναι (att.), Perf. Med. κέκραμαι, -κρη- (Sapph., Pi., ion. att.), auch κεκέρασμαι (Arist. usw.), Fut. κερῶ (att.), κεράσω (Them.), Pass. κραθήσομαι (att.),
Grammar: v.
Meaning: mischen, vermischen, insbes. von Wein mit Wasser, mildern, temperieren (vom Klima usw.)
Composita: auch mit Präfix, bes. συν-
Derivative: Ableitungen. A. Von κρα- (κρη-): 1. κρᾶσις, κρῆσις (σύγκρ. usw.) Mischung (ion. att.) mit *κρασίον > ngr. κρασί Wein (Kretschmer Glotta 15, 64f., Hatzidakis ebd. 139f.; zur Bedeutungsgeschichte von κρᾶσις s. Den Dulk Κρᾶσις. Bijdrage tot de Grieksche Lexicographie. Diss. Leiden 1934). 2. κρᾶμα (vereinzelt auch κράμμα nach βάμμα u. a.), ion. κρῆμα Mischung, Legierung, auch gemischter Wein (ion. hell.) mit κραμάτιον (Dsk.) und κραμ(μ)άτινος aus einer Legierung bestehend (Pap.). 3. κρατήρ, κρητήρ m. "Mischer", Mischkrug, auch übertr., Krater (seit Il.; myk. ka-ra-te-ra?; zur Bed. Brommer Herm. 77, 359 u. 366) mit κρατηρία ib. (Dsk. u. a.; Scheller Oxytonierung 54) und den Deminutiva κρατήριον, κρη- (Hp. u. a.), κρατηρίδιον (Böot., J.), -ίσκος (Delos IIIa, Ath.); κρατηρίζω "eine Bowle trinken", sich berauschen (Sophr., D. u. a.; vgl. Wackernagel Glotta 14, 52f. = Kl. Schr. 2, 860f.). 4. Zusammenbildungen wie ἄκρατος (-η-) ungemischt (seit Il.), αὐτοκρηής "mit sich selbst gemischt", d. h. ungemischt (Nik. Al. 163), αὐτόκρας ib. (Poll.). — B. Von κερα-: κατακέρασις ‘Mischung (mit Wasser)’ (Arist.), κέρασμα ib. (hell. u. spät), συγκερασμός ib. (Gloss.), κεραστός (εὐ-, ἐγκέρ.) gemischt (D. H., Plu., APl.), κεραστής Mischer (Orph.), ἐπι-, κατακεραστικός ‘eine (rechte) Mischung bewirkend' (Mediz.), μετάκερας Adj. n. temperiert, lauwarm (Kom.), αὐτόκερας, auch als Adv. ungemischt (Poll., Phryn.; vgl. αὐτοκρηής). S. noch zu 2. ἀκήρατος. Im Sinn von unvermischt (οἶνος; Dsk. 5, 6, 10) ist ἀκέραιος eine Umdeutung von ἀκέραιος unversehrt; s. zu 1. ἀκήρατος.
Etymology: Dem. Verbaladjektiv (ἄ)-κρατος entspricht im Altindischen das Ptz. ā́-śīr-ta- gemischt; sowohl gr. κρα-, κρη- wie aind. śīr- repräsentieren die Schwundstufe einer zweisilbigen Wurzel (Einzelheiten bei Schwyzer 360ff.). Diese ist in κεράσαι (woneben analogisch κεράσσαι) erhalten; ein entsprechendes aind. *á-śari-ṣam ist nicht zu belegen. Dagegen stimmen bezüglich des Präsenssuffixes zueinander aind. śrī-ṇā́-ti und κίρνημι; beide Formen sind aber als Neu- oder Umbildungen zu betrachten. Ein idg. *ḱr-nā-ti hätte aind. *śr̥-ṇā́-ti (im homonymen Wort für zerbrechen erhalten), gr. *κάρνησι ergeben sollen; das ι in κίρνημι ist eher Neubildung nach den reduplizierten Präsentia τίθημι, γίγνομαι usw. als alte Reduktionsstufe (Lit. bei Schwyzer 695). — Zu dem alten κεράσαι gesellten sich als Neubildungen die verschiedenen Präsentia κεραίω, κεράω, κεράννυμι (Schwyzer 676, 681, 697) ebenso wie κερῶ, κεράσω, κερασθῆναι, κεκέρασμαι (beide mit analogischem σ); alt (oder älter) waren κραθῆναι, κέκραμαι (wie βληθῆναι, βέβλημαι u. a.). — Ein anderes Formensystem bietet das Altiranische in dem auch semantisch abweichenden, vielleicht davon zu trennenden aw. sar- vereinigen (Gonda Acta Or. 14, 201; s. noch Wackernagel-Debrunner KZ 67, 174 = Kl. Schr. 1, 390) mit dem thematischen Wurzelpräsens sārə-ntē (3. Pl. Med.) und dem einsilbigen athematischen s-Aorist sārəš-tā (3. Sg. Med.). — Weitere Formen mit Lit. bei WP. 1, 419f., Pok. 582; Laryngalbetrachtungen bei Sturtevant ClassPhil. 36, 356ff., Lang. 19, 306.
Page 1,824-825
Chinese
原文音譯：ker£nnumi 咳嵐匿米
詞類次數：動詞（3）
原文字根：握住 相當於： （מָסַךְ）
字義溯源：混合*，調混，倒出，調，調酒；比較 （μείγνυμι / μειγνύω / μίγνυμι）=調混*
同源字：1） （ἀκέραιος）不混雜的 2） （ἄκρατος）未沖淡的 3） （κεράννυμι）混合 4） （συγκεράννυμι）摻合
出現次數：總共（3）；啓（3）
譯字彙編：
1） 她⋯調酒（1） 啓18:6；
2） 調給（1） 啓18:6；
3） 調（1） 啓14:10
Mantoulidis Etymological
(=ἀνακατεύω). Δυό θέματα: α) κέρα → κερασ + πρόσφυμα νυ + μι → κεράσ-νυ-μι → μέ ἀφομοίωση τοῦ σ σέ ν = κεράννυμι. β) κραμέ μετάπτωση, ἐξαφάνιση δηλ. τοῦ ε.
Παράγωγα: κεραστής, κεραστικός, κέρασμα, κεραστός, ἀκέραστος, κεραννυτέον, ἀκήρατος (=καθαρός, ἀμόλευτος), ἀκηράσιος (=ἀκέραιος), ἀκέραιος, ἀκραιφνής, ἀκεραιοφανής, κρᾶμα (=μίγμα), κρᾶσις (=συνένωση δύο πραγμάτων, χημική ἕνωση, ἐνῶ ἡ μείξη εἶναι μηχανική ἕνωση), σύγκρασις, ἑωλοκρασία, ἰδιοσυγκρασία, κρατήρ, ἄκρατος (=ἀνόθευτος), εὐκρατος (=ἤπιος), εὐκρασία, συγκρατέον.
Translations
mix
Arabic: خَلَطَ, مَزَجَ; Egyptian Arabic: خلط; Armenian: խառնել; Aromanian: meastic, ameastic, mintescu; Assamese: মিহলা, মিহলোৱা; Asturian: amestar; Azerbaijani: qarışdırmaq; Belarusian: змешваць, змяшаць, мяшаць; Bulgarian: забъ́рквам, забъ́ркам, разбъ́рквам, разбъ́ркам, бъ́ркам, смесвам, смеся; Burmese: နယ်, မွှေ, စရနယ်; Catalan: barrejar, mesclar; Cherokee: ᎠᏑᎨᎭ; Chinese Cantonese: 混合, 溝, 撈; Mandarin: 混合; Czech: míchat, smíchat, mísit, smísit; Danish: blande, mikse, røre; Dutch: mengen; Esperanto: miksi; Estonian: segama; Finnish: sekoittaa; French: mélanger; Friulian: miscliçâ, messedâ, misturâ; Georgian: არევა; German: mischen, vermischen, vermengen, mixen; Greek: αναμειγνύω, αναμιγνύω, ανακατεύω; Ancient Greek: μειγνύω, μιγνύω, μίγνυμι, μείγνυμι, κεράννυμι; Hindi: मिलाना; Hungarian: kever; Icelandic: blanda; Indonesian: mencampurkan; Interlingua: miscer; Irish: measc; Italian: mischiare, mixare, mescolare; Japanese: 混ぜる; Javanese: nyampur; Kazakh: араластыру; Khmer: កូរ, លាយ; Korean: 섞다; Kurdish Central Kurdish: تێکەڵ بکە; Kyrgyz: аралаштыруу; Ladin: mescedèr; Ladino: karishtrear, mesklar; Lao: ປະສົມ; Latgalian: maiseit; Latin: misceō, remisceō; Latvian: maisīt; Lithuanian: maišyti; Low German German Low German: mengen; Macedonian: меша, измеша, помеша; Maori: ranu, whakaranu, whāranu, natu, miki; Maranao: sambor; Mongolian: холих; Cyrillic: хутгалдах; Norman: mêler; Norwegian Bokmål: blande, mikse; Occitan: barrejar, mesclar; Old East Slavic: мѣшати; Old English: menġan; Persian: آمیختن; Polish: mieszać, zmieszać, bełtać, zbełtać; Portuguese: misturar; Romanian: amesteca, mesteca; Romansch: maschadar, mischedar, masdar, masder; Russian: смешивать, смешать, мешать, помешать, размешать; Sanskrit: श्रीणाति; Sardinian: ammasturai; Scottish Gaelic: measg; Serbo-Croatian Cyrillic: мешати, помешати, мијешати, помијешати; Roman: méšati, poméšati, mijéšati, pomijéšati; Sicilian: mmiscari, miscari, ammiscari; Slovak: miešať, zmiešať, zmiešavať; Slovene: mešati, zmešati; Somali: qasid; Spanish: mezclar; Swedish: blanda; Tajik: омехтан, аралаш кардан, қатӣ кардан; Thai: ผสม; Tocharian B: triw-; Turkish: karıştırmak; Ugaritic: 𐎎𐎒𐎋; Ukrainian: змі́шувати, змішати, мішати; Urdu: ملانا; Uzbek: aralashtirmoq; Venetian: misciar, misiar, mesedar; Vietnamese: pha; Walloon: maxhî; Yiddish: מישן