ἀξιόω

English (LSJ)

A pf. ἠξίωκα Isoc.18.24:—Med., v. infr. 111.2:—Pass., fut. ἀξιωθήσομαι Id.9.6, but also ἀξιώσεται S.Ant.637: aor. ἠξιώθην: pf. ἠξίωμαι: (ἄξιος):—think, deem worthy,
I c. acc. et gen., whether in good sense, think worthy of a reward, ἡμᾶς ἀξιοῖλόγου E.Med.962; ἑαυτὸν τῶν καλλίστων X.An.3.2.7; or in bad, of a punishment, γοργύρης Hdt.3.145; ἀ. τινὰ ἀτιμίας Philipp. ap. D.18.166; κακοῦ Pl.Ap. 38a:—Pass., ἀξιεύμενος θυγατρὸς τῆς σῆς Hdt.9.111; λέχη.. τυράννων ἠξιωμένα deemed worthy of kings, E.Hec.366; ἀξιοῦσθαι κακῶν Antipho 3.2.10; τοῦ αὑτοῦ ὀνόματος Pl.Phd. 103e,al.
2 c. acc. only, esteem, honour, S.Aj.1114, E.Heracl.918; ἀ. τινὰ προσφθέγμασιν honour one with words, A.Ag.903; of things, value, οὐκ ἐξἴσου πάσας ἀξιοῦμεν ὑπολήψεις Phld.Herc.1251.12:—Pass., καλοῖς ὑμεναίοις ἀξιοῦσθαι E.Or.1210: abs., τύμβον ἀξιούμενον ὁρᾶσθαι Id.Hec.319, cf. Th. 5.16.
3 value at a certain price, ὁπόσης ἂν τιμῆς ἀξιώσῃ τὸ πωλούμενον Pl.Lg.917d.
II c.acc. pers. et inf., think one worthy to do or be, σέ τοι ἠξίωσε ναίειν E.Alc.572; οὐκ ἀξιῶ ’γὼ ’μαυτὸν ἰσχύειν μέγα Ar.Eq.182; τί σαυτὸν ἀποτίνειν ἀξιοῖς; Pherecr.93:—Pass., Pi. N.10.39, A.Pr.242; διδάσκαλος ἀξιοῦσθαι to be esteemed as a teacher, Pl.Tht.161d.
2 think fit, expect, require that.., ἀ. τινὰ ἰέναι Hdt. 2.162; ἀ. τινὰ ἀληθῆ λέγειν Antipho2.3.4; οὐκ ἀ. [ὑμᾶς] τὰ μὴ δεινὰ ἐν ὀρρωδίᾳ ἔχειν we expect that you do not... Th.2.89, cf. 3.44; ἀ. σωτηρίαν ἐμοὶ γενέσθαι And.1.143; ἀ. καὶ παρακαλεῖν τινα c. inf., Decr. ap. D.18.165; ἀ. ἵνα.. Inscr.Prien.53.58, al.; simply, ask, request, PEleph.19.18, Apollon.Perg.1 Praef. (Pass.); esp. pray, τὸν θεὸν ὅπως.. Aristeas 245, cf. LXX Je.7.16, SIG1181.1; τὰ ἀξιούμενα = prayers, Aristeas 18; also, ask, inquire of an oracle, Ps.-Callisth. 1.3.
III c. inf. only, ἀ. κομίζεσθαι, τυγχάνειν = think one has a right to receive, expect to receive, Th.1.43,7.15; προῖκα θεωρεῖν ἀ. Thphr. Char.6.4; ἄλλο τι ἀξιοῖς ἢ ἀποθανεῖν; Lys.22.5: with a neg., οὐκ ἀξιῶ ὑποπτεύεσθαι I think I do not deserve to be suspected, have a right not to be... Th.4.86:—Pass., ὥστε ἀξιοῦσθαι λῃτουργεῖν so as to be required to... D.27.64; υἱῷ προθύμως τἀξιούμενον ποιῶν = one's duty, Men. 663.
2 think fit, expect, consent, resolve, etc., and so in various senses, ἀξιῶ θανεῖν I consent to die, S.OT944, etc.; dare, ἀξιῶσαι μάχην συνάψαι A.Pers.335; deign to do, εἴ τις ἀξιοῖ μαθεῖν Id.Ag.1661, cf. S.OT1413; ἀξιῶ χρήματα λαμβάνειν I do not hesitate to receive, Pl.Hp.Mi.364d, etc.; οἶμαι πάντας.. φέρειν ἀξιοῦν ἔρανον I think that all should be glad to bring, D.21.101:—freq. with neg., οὐδ' ἀξιῶ μνησθῆναι I do not think them worth mentioning, Hdt.2.20; οὐκ ἠξίωσαν οὐδὲ προσβλέψαι A.Pr.217; οὐκ ἀξιώσαντες.. τοῦτο παθεῖν Th.1.102 (but ἀξιοῦτε μὴ ἀντιδοῦναι δίκην 3.66); πείθεσθαι οὐκ ἀξιοῦντες refusing, X.Oec.21.4:—also in Med. (not in Att. Prose), ἀξιοῦσθαι μέλειν deign to care for, A.Ag.370; φονεὺς γὰρ εἶναι ἠξιώσατο thought fit to be, Id.Eu.425; οὐκ ἀξιεύμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι ἄλλῃσι not condescending to... Hdt.1.199; οὐκ ἀξιεύμενος ἐς τὸν.. θρόνον ἵζεσθαι not deeming oneself worthy to... Id.7.16.
3 think, deem, ἀξιοῦντες ἀδικέεσθαι Id.6.87, cf. S.OC579, E.HF1343; ἑκάτεροι νικᾶν ἠξίουν both claimed the victory, Th.1.55.
IV make a claim, Id.4.58; πάντες καθ' ὑπεροχὴν ἀξιοῦσιν = they all make their claim on the ground of superiority Arist.Pol.1288a23; ἀξίωσιν ἀ. Plb.38.7.7; ἀξιοῦν τινά τι make a claim on a person, X.Mem.3.11.12.
2 ἐγὼ μὲν οὑτωσὶ περὶ τῆς τύχης ἀξιῶ hold this opinion.., D.18.255; ἐγὼ μὲν οὐκ ἀξιῶ I think not, Id.20.12: in philosophic language, lay down, maintain (cf. ἀξίωμα II.2), Arist.APr.37a10, cf. 41b10, Polystr.p.24 W.; ἐν τῷ τοιῷδε ἀξιοῦντι in such a state of opinion, v.l. in Th.3.43.

Spanish (DGE)

• Morfología: [pres. ind. 3^a plu. arc. ἀξίοσι IG 5(2).p.XXV 83, part. jón. ἀξιεύμενος Hdt.9.111]
I 1en v. act. considerar digno a alguien o algo de algo, c. ac. de pers. o cosa y gen. ἐμὲ ... γοργύρης ἠξίωσας Hdt.3.145, ἡμᾶς ἀ. λόγου E.Med.962, ὁπόσης ἂν τιμῆς ἀξιώσῃ τὸ πωλούμενον Pl.Lg.917d, ἐμαυτὸν ἀ. κακοῦ οὐδενός Pl.Ap.38a, τῶν καλλίστων ἑαυτὸν ἀξιώσαντα X.An.3.2.7, cf. Luc.Demon.3, ἄν περ τοὺς οὐκ ὀρθῶς συμβουλεύοντας ... ἀτιμίας ἀξιώσητε Philipp.Maced.4, ὑμᾶς ἀ. τῆς κλήσεως 2Ep.Thess.1.11, μὴ ἀξίου τοῦ ἐλεηθῆναι αὐτούς no les consideres dignos de ser compadecidos LXX Ie.7.16
•en v. pas. λέχη ... τυράννων ... ἠξιωμένα lechos considerados dignos de reyes E.Hec.366, ὥστε ... τὸ εἶδος ἀξιοῦσθαι τοῦ αὑτοῦ ὀνόματος Pl.Phd.103e, τοιούτων κακῶν ἀξιοῦσθαι Antipho 3.2.10, ἀρχῆς δὲ καὶ προεδρίας ἀξιούμενος Luc.Somn.11, ἀξιούμενοι ... τῆς αἱρέσεως Luc.Rh.Pr.8, νῦν ὑπὸ τῆς τοῦ θεοῦ χρηστότητος ἀξιωθῶμεν (ζωῆς) Ep.Diog.9.1
•honrar c. ac. de pers. y dat. instrum. τοιοῖσδέ τοί νιν ἀξιῶ προσφθέγμασιν A.A.903, en v. pas. καλοῖσιν ὑμεναίοισιν ἀξιουμένη E.Or.1210
•c. ac. solo οὐ γὰρ ἠξίου τοὺς μηδένας S.Ai.1114, παῖδας Διὸς ἠξίωσας E.Heracl.918, en v. pas. τύμβον ... ἀξιούμενον tumba que recibe honores E.Hec.319, Νικίας ... ἠξιοῦτο Nicias estaba bien considerado Th.5.16, cf. 3.42.
2 de pers., en v. med. considerarse digno de c. gen. ἐγώ ... ἀξιεύμενος θυγατρὸς τῆς σῆς yo ... considerándome digno de tu hija Hdt.9.111.
3 asentir, estar de acuerdo c. dat. Θεῶν ἀξι ... τῇ ἀποφάσι (sic) Teón aprueba la sentencia, BGU 613.41 (II d.C.)
•c. inf. ἀ. ... μὴ ἀφέλκεσθαι BGU 15.1.14.
II 1considerar justo, pretender de otros, pedir c. inf. no concert. αὐτὸν ἀ. τὸν Πατάρβημιν ... ἰέναι Hdt.2.162, ὑμᾶς ... οὐκ ἀξιῶν τὰ μὴ δεινὰ ἐν ὀρρωδίᾳ ἔχειν Th.2.89, cf. 3.44, οὐκ ἀξιῶ 'μαυτὸν ἰσχύειν μέγα yo no pretendo tener un gran poder Ar.Eq.182, τί σαυτὸν ἀποτίνειν ... ἀξιοῖς; Pherecr.93, ὃν ἡ πόλις ἀξιοῖ αὑτῆς προεστάναι Pl.La.197d, ἀ. τἀληθῆ λέγειν αὐτούς Antipho 2.3.4, ἀξιῶ κἀμοὶ ... σωτηρίαν γενέσθαι And.Myst.143, ἀ. ... αὐτὸν ποιήσασθαι τὰς ἀνοχάς decr. en D.18.165, ἀξιῶ ... σοι δοθῆναι τὰ γραφέντα Wilcken Chr.1.224.9 (III a.C.), cf. D.21.101, PRyl.562.3 (III a.C.), PAlex.Giss.3.12, PCair.Isidor.62.25, PMich.580.8
•en v. pas. ἀξιοῦσθαι λῃτουργεῖν ser requerido para desempeñar una liturgia D.27.64
•c. ἵνα: ἀξιῶ τὸν θεὸν ... ἵνα οὕτως γένηται ID 2532.1B.1, cf. IPr.53.58
•c. ὅπως: ἀ. ὅπως μηθὲν ἐλλίπῃ Aristeas 245
•c. subj. ἀξιῶ οὖν, υἱέ, τοὺς ἐμοὺς ... ἀγαπήσῃς PMerton 115.21
•abs. querer, pretender ἀξιώσαντα καὶ ἀξιωθέντα que ha pretendido y ha sido aceptado Antipho Soph.B 49, πάντες γὰρ καθ' ὑπεροχὴν ἀξιοῦσιν Arist.Pol.1288^a23, ἐγὼ μὲν οὐκ ἀξιῶ D.20.12 (cf. I 1), cf. Apollon.Perg.Con.1 (p.2) praef., Men.Fr.253
•pedir c. ac. de cosa ἀ. παρὰ τοῦ ἰατροῦ φάρμακον Pl.R.406d, c. dos ac. τοὺς φροντίζοντάς σου τοιαῦτα ἀ. X.Mem.3.11.12, ἀξίωσιν ἀξιοῦν Plb.38.7.7
•c. ac. de pers. inquirir, interrogar a un orác. τὸν ... Ἥφαιστον τί ἄρα ... Ps.Callisth.3.10, cf. 114.22, ἀξιοῦμεν σε por favor, PEleph.27.18
•c. ac. de contenido καὶ οὐχ οὗτοι μόνοι ταῦτ' ἠξιώκασιν y no son los únicos en querer esto Isoc.18.24.
2 considerar justo, dignarse, aceptar c. inf. concert.οὐδ' ἀξιῶ μνησθῆναι ni creo que valga la pena de recordarlo Hdt.2.20, οὐκ ἠξίωσαν οὐδὲ προσβλέψαι A.Pr.215, εἴ τις ἀξιοῖ μαθεῖν A.A.1661, ἀξιώσατ' ἀνδρὸς ἀθλίου θιγεῖν dignaos tocar a un desgraciado S.OT 1413, σε ... ἠξίωσε ναίειν se dignó habitarte E.Alc.571
•c. inf. concert. pero c. indicación de a quien se pide ἀξιῶ δ' ὑμῶν συγγνώμης τυγχάνειν os pido que tengáis indulgencia Th.7.15, ἀξιοῦμεν δὲ παρὰ σοῦ ἀκοῦσαι Act.Ap.28.22
•tb. en v. med. οὐκ ἀξιεύμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι ἄλλῃσι no dignándose mezclarse con las otras Hdt.1.199, cf. 7.16, A.A.370
•c. ὥστε e inf. ἀ. ... ὥστε τὴν πυγὴν ... αὐτῷ παρασχεῖν Macho 328
•consentir, querer ἀξιῶ θανεῖν S.OT 944, cf. Lys.22.5, ἀξιῶ ... χρήματα λαμβάνειν considero justo aceptar dinero Pl.Hp.Mi.364d, τὸ αὐτὸ ἀξιοῦμεν κομίζεσθαι Th.1.43, οὐκ ἀξιώσαντες ... τοῦτο παθεῖν Th.1.102, ἀξιοῦτε μὴ ἀντιδοῦναι δίκην pretendéis no recibir el castigo Th.3.66, οὔκουν ἀξιῶ οὔτ' αὐτὸς ὑποπτεύεσθαι no acepto, pues, ser yo mismo objeto de sospechas Th.4.86, cf. 72, X.Oec.21.4, Thphr.Char.6.4, Meth.Res.1.35.4 (p.257.8)
•en v. pas. τούτου τυχεῖν οὐκ ἠξιώθην ἐγώ A.Pr.240, ἀξιωθείην κεν ... Ἄργεϊ μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων Pi.N.10.39, τὴν ἐπιτέλειαν ὁ θεὸς ποιήσει τῶν ἀξιουμένων Aristeas 18
•atreverse ἀξιῶσαι Περσικῷ στρατεύματι μάχην συνάψαι A.Pers.335, φονεὺς ... εἶναι μητρὸς ἠξιώσατο se atrevió a ser el asesino de su madre A.Eu.425, ἀντιστῆναι οὐδεὶς ... ἡμῖν ἠξίωσεν Th.7.63
•estimar, sostener ἀξιοῦντες ἀδικέεσθαι Hdt.6.87, ἑκάτεροι νικᾶν ἠξίουν Th.1.54, ποῖον δὲ κέρδος ἀξιοῖς ἥκειν φέρων; ¿qué beneficio consideras que has traído al venir? S.OC 579
•creer θεοὺς ... δεσμά τ' ἐξάπτειν χεροῖν οὔτ' ἠξίωσα E.HF 1343, tb. c. ac. οὐκ ἐξ ἴσου πάσας ἀξιοῦμεν ὑπολήψεις no sostenemos por igual todas las opiniones Phld.Herc.1251.12.3
•en v. pas. y c. un predic. nominal ser considerado, ser tenido por διδάσκαλος ἀξιοῦσθαι Pl.Tht.161d.
III en lóg. sostener como axioma εἰ μὲν οὖν ἀξιώσειεν ἡδονὴν εἶναι σπουδαίαν Arist.APr.41^b10, ἀ. ταὐτά Polystr.25.23, cf. Arist.APr.37^a10, Chrys.M.60.34.

German (Pape)

[Seite 271] (ἄξιος), s. Buttm. Ind. Midian., 1) für wert, würdig halten, a) vom Preise, ὁπόσης τιμῆς τὸ πωλούμενον ἀξιοῖς Plat. Legg. XI, 917 d. – b) vom Verdienst, meist im guten Sinne, τινά τινος, Plat.; θυγατρός Her. 9, 111 u. öfter; ἑαυτὸν τῶν καλλίστων Xen. An. 3' 2, 7; vgl. Cyr. 6, 4, 6; ἀξιοῦσθαι τῶν μεγίστων 2, 2, 20; τιμωρίας Hell. 2, 3, 17; ἑαυτὸν οὐδενὸς πράγματος, nichts unternehmen wollen, Plat. Gorg. 485 c; ἀξιωθῆναι λόγου Amphis Ath. VI, 224 d. Auch mit dem inf., ὃν ἡ πόλις ἀξιοῖ αὑτῆς προεστάναι Plat. Lach. 197 d; ἀξιούμενος ἐπακούειν Her. 5, 106; ἑαυτὸν γαμβρὸν αὐτοῦ γενέσθαι 6, 126; ἀξιοῦντες καταλύσειν Pol. 4, 47; so mit dem inf. fut., bes. Sp., wie Arr.; Dion. Hal. – 2) ohne gen., achten, ehren, Tragg., τινὰ προσφθέγμασι Aesch. Ag. 877; vgl. Soph. Ai. 1114; Eur. Hec. 317; ὑμεναίοις ἀξιοῦσθαι, mit Hhmenäen gefeiert werden, Or. 1210; Dio Chrys. 2, 43. – 3) Mit darauf folgendem inf., für recht halten, oft bei Xen., vgl. Cyr. 2, 2, 17 An. 5, 5, 9; pass., Pind. Nem. 10, 39; ἐπακούειν ἀξιεῦμαι Her. 5, 106 u. sonst. Auch im med., Aesch. Ag. 361. – Daher: wollen, u., wenn man mit einer gewissen Zuversicht, weil man es für angemessen hält, will, daß ein Andereretwas thue, verlangen, fordern, οὐκ ἀξιοῦμεν δοῦλοι ἀλλήλων εἶναι Plat. Menex. 239 e; ἀξιῶ ὑμᾶς διδάσκειν Apol. 19 d; οἱ νόμοι οὐδὲ τοὺς δούλους ὑβρίζεσθαι ἀξιοῦσιν Dem. Mid. 14, verbieten, vgl. die von Buttmann a. a. O. gesammelten Beispiele; φάρμακον παρά τινος, von Einem fordern, Plat. Rep. III, 406 d; im med., οὐκ ἀξιοῦμαι, ich halte mich nicht für würdig, Her. 7, 16; ich halte es unter meiner Würde, 1, 199. – 4) annehmen, glauben, ἀξιῶ ἀδικέεσθαι Her. 6, 87; ἀξιῶ μὴ διὰ τοῦτο ἀτυχῆσαι, ὧν δέομαι Plat. Phaedr. 230 e, u. öfter auch bei Sp. Selten folgt ἵνα, Dem. cor. 155; ὅπως Mid. 121.

French (Bailly abrégé)

ἀξιῶ :
impf. ἠξίουν, f. ἀξιώσω, ao. ἤξίωσα, pf. ἠξίωκα;
I. évaluer, apprécier ; fig.
1 juger digne : τινά τινος juger qqn digne de qch ; rar. en mauv. part juger qqn digne (d'un mal, d'un châtiment) ; Pass. être jugé digne de, gén.;
2 abs. estimer, honorer, acc.;
3 juger digne (d'être écouté, etc.) ; satisfaire au désir de ; Pass. obtenir ce qu'on demande;
II. juger convenable, croire juste, d'où
1 réclamer le droit de : οὐκ ἀξιῶ ὑποπτεύεσθαι THC j'ai le droit de n'être pas soupçonné;
2 vouloir, réclamer, demander, acc. ; avec un inf. : ἀ. ξυγγνώμης τυγχάνειν THC prétendre obtenir son pardon;
3 prétendre, soutenir : ἀξιοῦντες ἀδικέεσθαι HDT se prétendant victimes d'injustices ; ἑκάτεροι νικᾶν ἠξίουν THC chacun des deux partis se prétendait vainqueur ; abs., en parl. d'opinions ἐγὼ μὲν οὑτωσὶ περὶ τούτου ἀξιῶ DÉM pour moi, voilà ce que je pense là-dessus;
4 se déterminer à, ne pas hésiter à ; consentir à, se résigner à, daigner : ἀξιῶ θανεῖν SOPH je me résigne à mourir ; οὐκ ἀξιοῦν τι παθεῖν THC ne pas se résigner à souffrir qch ; πείθεσθαι οὐκ ἀξιοῦν XÉN ne pas juger bon d'obéir;
Moy. ἀξιόομαι, ἀξιοῦμαι;
1 se juger digne de, inf.;
2 juger convenable de ; consentir à, inf. ; οὐκ ἀ. inf. refuser de;
NT: rendre digne.
Étymologie: ἄξιος.

Russian (Dvoretsky)

ἀξιόω:
1 оценивать (τι τιμῆς τινος Plat.);
2 считать достойным, заслуживающим (τινά τινος Eur., Xen., Plat., Dem.): ἀξιεύμενός (pass.) τινος Her. удостоенный кого(чего)-л.; οὐκ ἀξιεύμενος (med.) Her. считая себя недостойный, но тж. считая ниже своего достоинства; οὐκ ἀ. τι μνησθῆναι Her. считать что-л. не заслуживающим упоминания; ἀξιωθεὶς εἶσι Soph. он уйдет удовлетворенным, т. е. получит, что хотел;
3 чтить, уважать, прославлять (τινα Trag.; καλοῖς ὑμεναίοις ἀξιοῦσθαι Eur.);
4 считать, полагать: ἀξιοῦντες ἄδικέεσθαι Her. считая себя обиженными; νικᾶν ἀ. Thuc. считать себя победителем; ἐγὼ μὲν οὐκ ἀξιῶ Dem. а я полагаю, что нет; οὐκ ἀξιῶ ὑποπτεύεσθαι Thuc. полагаю, что меня не следует подозревать; ἄλλων διδάσκαλος ἀξιοῦσθαι Plat. считать себя учителем других;
5 желать, тж. требовать, предлагать, настаивать (τι παρά τινος Plat.): ἀ. τινος συγγνώμης τυγχάνειν Thuc. просить у кого-л. снисхождения; ἔτυχεν ὦν ἠξίου Plut. он добился, чего требовал; ἀ. τινα ἐμμένειν τινί Arst. требовать от кого-л. соблюдения чего-л.;
6 считать нужным, решать, решаться (ποιεῖν τι Xen., Soph.; med. Eur.): οὐκ ἀ. ταῦτα παθεῖν ὑπό τινος Thuc. считать невозможным терпеть нечто подобное от кого-л.; πείθεσθαι οὐκ ἀ. Xen. отказывать в повиновении.

Greek (Liddell-Scott)

ἀξιόω: μέλλ. -ώσω: πρκμ. ἠξίωκα Ἰσοκρ. 376Α: ― Μέσ., ἴδε κατωτ. ΙΙ, 3: ― Παθ., μέλλ. ἀξιωθήσομαι Ἰσοκρ. 190Β, ἀλλ’ ὡσαύτως ἀξιώσεται Σοφ. Ἀντ. 637: ἀόρ. ἠξιώθην: πρκμ. ἠξίωμαι: (ἄξιος). Νομίζω ἢ θεωρῶ ἄξιον. Ι. μετ’ αἰτ. καὶ γεν., ἢ ἐπὶ καλῆς σημασίας, θεωρῶ τινα ἄξιον ἀμοιβῆς, ἡμᾶς ἀξιοῖ λόγου Εὐρ. Μήδ. 962· ἑαυτὸν τῶν καλλίστων Ξεν. Ἀν. 3. 2, 7· ἢ ἐπὶ κακῆς σημασίας, νομίζω τινὰ ἄξιον τιμωρίας, Ἡρόδ. 3. 145· ἀξ. τινα ἀτιμίας Φίλιππ. παρὰ Δημ. 283. 25· κακοῦ Πλάτ. Ἀπολ. 38Α: ― Παθ., ἀξιεύμενος θυγατρὸς τῆς σῆς Ἡρόδ. 9. 111· λέχη δὲ τἀμὰ δοῦλος ὠνητὸς πόθεν χρανεῖ, τυράννων πρόσθεν ἠξιωμένα, θεωρούμενα ἢ ὄντα πρότερον ἄξια βασιλέων, Εὐρ. Ἑκ. 366· ἀξιοῦσθαι κακῶν Ἀντιφῶν 122. 23· τοῦ αὐτοῦ ὀνόματος Πλάτ. Φαίδων 103Ε, κ. ἀλλ. 2) μετ’ αἰτ. μόνον, ἐκτιμῶ, τιμῶ, Σοφ. Αἴ. 1114. Εὐρ. Ἡρακλ. 918· ἀξ. τινα προσφθέγμασιν, τιμῶ τινα διὰ προσφθεγμάτων, Αἰσχύλ. Ἀγ. 903: ― Παθ. καλοῖς ὑμεναίοις ἀξιοῦσθαι Εὐρ. Ὀρ. 1210· πρβλ. Πόρσ. καὶ Ἕρμαννον ἐν Εὐρ. Ἑκ. 319 (τύμβον ἀξιούμενον ὁρᾶσθαι) καὶ Θουκ. 5. 16. 3) θεωρῶ τι ἄξιον ὡρισμένης τινὸς τιμῆς, ἐκτιμῶ, ὁπόσης ἂν τιμῆς ἀξιώσῃ τὸ πωλούμενον Πλάτ. Νόμ. 917Δ. ΙΙ. μετ’ αἰτιατ. προσ. καὶ ἀπαρ., νομίζω τινὰ ἄξιον νὰ πράξῃ ἢ νὰ εἶναι, σέ τοι ἠξίωσε ναίειν Εὐρ. Ἄλκ. 572· οὐκ ἀξιῶ ’γώ ’μαυτὸν ἰσχύειν μέγα Ἀριστοφ. Ἱππ. 182· τί σαυτὸν ἀποτίνειν ἀξιοῖς; Φερεκρ. ἐν «Κραπατάλλοις» 7: ― Παθ., Πινδ. Ν. 10. 73, Αἰσχύλ. Πρ. 240· διδάσκαλος ἀξιοῦσθαι, ἐκτιμᾶσθαι ὡς… Πλάτ. Θεαίτ. 161D. 2) νομίζω καλόν, ἐλπίζω, ἀξιῶ, ἀπαιτῶ νὰ…, λατ. postulare, ἀξ. τινα ἰέναι Ἡρόδ. 2. 162· ἀξ. τινα ἀληθῆ λέγειν Ἀντιφῶν 118. 20· οὐκ ἀξ. [ὑμᾶς] τὰ μὴ δεινὰ ἐν ὀρρωδίᾳ ἔχειν, ἐλπίζομεν, πεποίθαμεν ὅτι δὲν…, Θουκ. 2. 89· ἀξ. τι ἐμοὶ γενέσθαι Ἀνδοκ. 18. 36· ἀξ. καὶ παρακαλεῖν τινα, μετ’ ἀπαρεμφ., Ψήφισμ. παρὰ Δημ. 283. 3. ΙΙΙ. μετ’ ἀπαρεμφ. μόνον, ἀξ. κομίζεσθαι, τυγχάνειν, νομίζω ὅτι ἔχω δικαίωμα νὰ λάβω τι, ἐλπίζω νὰ λάβω, Θουκ. 1. 42., 7. 15· ἀξιοῖς ἄλλο τι ἢ ἀποθανεῖν; Λυσ. 164. 32: ― μετ’ ἀρνήσ., οὐκ ἀξιῶ ὑποπτεύεσθαι, νομίζω ὅτι δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ ὑποπτεύωμαι, νὰ θεωρῶμαι ὡς ὕποπτος, ἔχω δικαίωμα νὰ εἶμαι ἐλεύθερος ὑποψίας…, Θουκ. 4. 86, πρβλ. 1. 102., 3. 44: ― Παθ., ὥστε ἀξιοῦσθαι λειτουργεῖν, ὥστε νὰ θεωρῶνται ἄξιοι, δηλ. ἱκανῶς πλούσιοι ὥστε νὰ ὑποβάλλωνται εἰς λειτουργίας…, Δημ. 833. 26· υἱῷ προθύμως τἀξιούμενον ποιεῖν, τὸ καθῆκον, Μένανδ. ἐν «Ἀδελφοῖς» 3. 2) θεωρῶ κατάλληλον, προσδοκῶ, συναινῶ, ἀποφασίζω, κτλ., καὶ οὕτω κατὰ πολλὰς σημασίας, ἀξιῶ θανεῖν, συναινῶ νὰ ἀποθάνω, Σοφ. Ο. Τ. 944 κτλ., ἀξιῶ πράσσειν, τολμῶ, εἶμαι ἀποφασισμένος νὰ πράξω, Αἰσχύλ. Πέρσ. 335, κτλ. ἰδίως, θεωρῶ τι ἄξιον, ὧδ’ ἔχει λόγος γυναικός, εἴ τις ἀξιοῖ μαθεῖν ὁ αὐτ. Ἀγ. 1661· πρβλ. Σοφ. Ο. Τ. 1413. οὕτως, ἀξιῶ λαμβάνειν, δὲν διστάζω νὰ λάβω, Πλάτ. Ἱππ. Ἐλάσσ. 346D, κτλ.· οἶμαι πάντας…, φέρειν ἀξιοῦν, νομίζω ὅτι πάντες θὰ εἶναι εὐχαριστημένοι καὶ πρόθυμοι νὰ φέρωσι, Δημ. 547. 9· συχνάκις μετ’ ἀρνήσ., οὐκ ἀξιῶ μνησθῆναι, δὲν θεωρῶ αὐτοὺς ἀξίους μνείας, Ἡρόδ. 2. 20· οὐκ ἠξίωσαν οὐδὲ προσβλέψαι Αἰσχύλ. Πρ. 215· οὐκ ἀξιώσαντες… τοῦτο παθεῖν Θουκ. 1. 102· πρβλ. 136· πείθεσθαι οὐκ ἀξιοῦντες, ἀρνούμενοι, μὴ συναινοῦντες, Ξεν. Οἰκ. 21. 4· σπανίως, ἀξ. μὴ ποιεῖν Θουκ. 3. 66: ― ὡσαύτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ (ἀλλ’ οὐχὶ ἐν πεζῷ Ἀττ. λόγῳ), ἀξιοῦσθαι μέλειν, θεωρεῖν ἄξιον φροντίδος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 370· φονεὺς γὰρ εἶναι ἠξιώσατο, ἐνόμισε καλὸν νὰ εἶναι…, ὁ αὐτ. Εὐμ. 425· οὐκ ἀξιεύμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι ἄλλησι, μὴ καταδεχόμεναι νὰ…, Ἡρόδ. 1. 199: ― ἀλλ’ ὡσαύτως, ὡς πραγματικὸν μέσ., οὐκ ἀξιεύμενος ἐς τὸν… θρόνον ἵζεσθαι, μὴ θεωρῶν ἑαυτὸν ἄξιον νὰ…, ὁ αὐτ. 7. 16. 3) νομίζω, θεωρῶ, ἰσχυρίζομαι, ἀξιοῦντες ἀδικέεσθαι ὁ αὐτ. 6. 87· πρβλ. Σοφ. Ο. Κ. 579, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1343: ἑκάτεροι νικᾶν ἠξίουν, ἐθεώρουν ἑαυτοὺς νικητάς, εἶχον ἀξιώσεις ἐπὶ τῆς νίκης. Θουκ. 1. 54. IV. ἐγείρω ἀξίωσιν, Θουκ. 4. 58, Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 17, 6· ἀξίωσιν ἀξ. Πολύβ. 39. 1, 7· ― ὡσαύτως, ἀξιοῦν τινά τι, ἀπαιτεῖν τι παρά τινος, Ξεν. Ἀπομν. 3. 11, 12. 2) ἐγὼ μὲν οὖν οὑτωσὶ περὶ τῆς τύχης ἀξιῶ, ταύτην ἔχω τὴν γνώμην…, Δημ. 312. 6· ἐγὼ μὲν οὐκ ἀξιῶ, ὡς τὸ οὔ φημι, ὁ αὐτ. 460. 28: ― Ἐν τῇ φιλοσοφικῇ γλώσσῃ, τίθημι ὡς ἀξίωμα, διισχυρίζομαι (πρβλ. ἀξίωμα ΙΙ. 2), Ἀριστ. Ἀν. Πρ. 1. 17, 5., 24. 2, κ. ἀλλ.· ἐν τῷ τοιῷδε ἀξιοῦν τι, ἐν τοιαύτῃ καταστάσει γνώμης, Θουκ. 3. 43· πρβλ. Ἑλλ. Γραμμ. Jelf §436. 2.

English (Slater)

ἀξιόω pass., think oneself worthy, justified, c. inf. ἀξιωθείην κεν, ἐὼν Θρασύκλου Ἀντία τε σύγγονος, Ἄργει μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων (N. 10.39)

English (Strong)

from ἄξιος; to deem entitled or fit: desire, think good, count (think) worthy.

English (Thayer)

ἀξιῶ; imperfect ἠξίουν; 1st aorist ἠξίωσα; passive, perfect ἠξιωμαι; 1future ἀξιωθήσομαι; (ἄξιος); as in Greek writings;
a. to think meet, fit, right: followed by an infinitive, to judge worthy, deem deserving: τινα with an infinitive of the object, τινα τίνος, καταξιόω.)

Greek Monotonic

ἀξιόω: μέλ. -ώσω, παρακ. ἠξίωκα — Παθ. μέλ. ἀξιωθήσομαι και στον μέσο τύπο ἀξιώσομαι· αόρ. αʹ ἠξιώθην, παρακ. ἠξίωμαι· (ἄξιος)·
I. 1. σκέφτομαι ή θεωρώ άξιο είτε κάποιου πράγματος είτε αμοιβής, σε Ευρ., Ξεν.· ή ακόμα ποινής, σε Ηρόδ., Πλάτ. — Παθ., θεωρούμαι άξιος, τινός, σε Ηρόδ., Ευρ. κ.λπ.
2. με αιτ. προσ., εκτιμώ, τιμώ, σε Τραγ.
II. με αιτ. προσ. και απαρ.,
1. θεωρώ κάποιον ικανό να πράξει ή να είναι, σε Ευρ. κ.λπ. — Παθ., σε Αισχύλ. κ.λπ.
2. θεωρώ κατάλληλο, ελπίζω, απαιτώ, προσδοκώ ότι, Λατ. postulare, ἀξ. τινὰ ἐλθεῖν, σε Ηρόδ., κ.λ.
III. 1. με απαρ. μόνο, ἀξ. κομίζεσθαι, τυγχάνειν, κομίζω, θεωρώ κάποιον άξιο να παραλάβει, προσδοκώ να παραλάβει, σε Θουκ. — Παθ., αξιώνομαι να πράξω, σε Δημ.
2. νομίζω πρέπον, προσδοκώ, αποφασίζω, συναινώ, ἀξιῶ θανεῖν, σε Σοφ.· εἴ τις ἀξιοῖ μαθεῖν, αν ευαρεστείται στο να μαθαίνει, σε Αισχύλ.· ομοίως στη Μέσ., ἀξιοῦσθαι μέλειν, ευαρεστούμαι να φροντίζω για, στον ίδ., κ.λ.· επίσης ως γνήσιο Μέσ., οὐκ ἀξιεύμενος, μη θεωρώντας τον εαυτό του άξιο, σε Ηρόδ.
IV. διεκδικώ, ισχυρίζομαι, νικᾶν ἠξίουν, διεκδίκησε τη νίκη, σε Θουκ.· απόλ., εγείρω αξίωση, στον ίδ. V. θεωρώ, έχω τη γνώμη, σε Δημ.· ἐν τῷ τοιῷδε ἀξιοῦντι, σε τέτοια κατάσταση γνώμης, σε Θουκ.

Middle Liddell

ἄξιος
I. to think or deem worthy of a thing, whether of reward, Eur., Xen.; or of punishment, Hdt., Plat.:— Pass. to be thought worthy, τινός Hdt., Eur., etc.
2. c. acc. pers. to esteem, honour, Trag.
II. c. acc. pers. et inf. to think one worthy to do or be, Eur., etc.:—Pass., Aesch., etc.
2. to think fit, expect, require, demand that, Lat. postulare, ἀξ. τινα ἐλθεῖν Hdt., etc.
III. c. inf. only, ἀξ. κομίζεσθαι, τυγχάνειν to think one has a right to receive, expect to receive, Thuc.:—Pass. to be required to do, Dem.
2. to think fit, expect, consent, resolve, ἀξιῶ θανεῖν Soph.; εἴ τις ἀξιοῖ μαθεῖν if he deigns to learn, Aesch.:—so in Mid., ἀξιοῦσθαι μέλειν to deign to care for, Aesch., etc.; also as a real Mid., οὐκ ἀξιούμενος not deeming himself worthy, Hdt.
IV. to claim, νικᾶν ἠξίουν claimed the victory, Thuc.: absol. to make a claim, Thuc.
V. to hold an opinion, Dem.; ἐν τῶι τοιῶιδε ἀξιοῦντι in such a state of opinion, Thuc.

Chinese

原文音譯：¢xiÒw 阿克西俄哦
詞類次數：動詞（7）
原文字根：（成為）配的
字義溯源：視為有資格，合適，認為，視為配得，配得，配受，該要受，以為配，算是配，願意，要求；源自（ἄξιος）*=應得的）
出現次數：總共（7）；路（1）；徒（2）；帖後（1）；提前（1）；來（2）
譯字彙編：
1） 我⋯配（1） 路7:7；
2） 他算是⋯配得（1） 來3:3；
3） 他該要受（1） 來10:29；
4） 配受（1） 提前5:17；
5） 我們願意（1） 徒28:22；
6） 算為配得過（1） 帖後1:11；
7） 認為（1） 徒15:38

Léxico de magia

suplicar, pedir c. ac., a divinidades y seres superiores ἀξιῶ ὑμᾶς, τοὺς κυρίους τῶν θεῶν os suplico a vosotros, los señores de los dioses P VII 368 c. ac. de cosa ἀξιῶ καὶ παρακαλῶ τὴν δύναμιν σου pido y suplico tu poder SM 41 6 c. prep. χρημάτισόν μοι, περὶ ὧν σε ἀξιῶ profetízame sobre aquello que te pido P LXII 35 c. inf. ἀξιῶ σε, νεκύδαιμον, μὴ αὐτῶν ἀκοῦσαι te suplico, demon de muerto, que no los escuches P LI 21 ἀξιῶ δὲ ὑμᾶς τηρῆσαί με ὑγιῆ os pido que me guardéis sano P LXII 36 abs. κύριε Σαβαώθ, ἀπόστρεψον ἀπ' ἐμοῦ κόπον, νόσον τῆς κεφαλῆς, ἀξιῶ señor Sabaot, aleja de mí el sufrimiento, enfermedad de la cabeza, te lo suplico P XVIIIa 3

Translations

dare

Afrikaans: durf; Arabic: جَرُؤَ; Aromanian: cutedz, dãldãsescu, cãidisescu, dãvrãnsescu; Azerbaijani: cəsarət etmək; Basque: ausartu; Belarusian: смець, адважвацца, адважыцца; Bulgarian: смея, дръзвам; Catalan: gosar, atrevir-se; Chinese Hokkien: káⁿ; Mandarin: 敢, 膽敢, 胆敢; Czech: odvážit se, troufat si; Danish: turde, vove; Dutch: durven, wagen; Esperanto: aŭdaci; Finnish: uskaltaa; French: oser; Friulian: olsâ; German: wagen; Gothic: 𐌲𐌰𐌳𐌰𐌿𐍂𐍃𐌰𐌽, 𐌰𐌽𐌰𐌽𐌰𐌽𐌸𐌾𐌰𐌽; Greek: τολμώ; Ancient Greek: ἀνέχω, ἀξιόω, ἀποτολμᾶν, ἀποτολμάω, ἐπιτολμάω, πιστεύω, τλάω, τλῆναι, τολμᾶν, τολμάω, τολμέω; Hebrew: הֵעֵז; Hungarian: mer, merészel; Icelandic: þora; Ido: audacar; Ingrian: usaltaa, tohtia, roohtia; Interlingua: osar; Irish: leomh; Old Irish: ro·laimethar; Italian: osare, azzardarsi; Japanese: 敢えてする, 思い切ってする; Kurdish Northern Kurdish: wêrîn; Latin: audeo; Latvian: drīkstēt; Malay: berani; Ngazidja Comorian: usuɓuti; North Frisian: däär, döre; Norwegian: våge, tore; Occitan: ausar; Old Church Slavonic: дръзнѫти; Old English: durran; Persian: جرأت کردن; Polish: śmieć, odważać się, odważyć się; Portuguese: ousar, atrever-se a; Romanian: îndrăzni, încumeta, cuteza; Russian: сметь, посметь, осмеливаться, осмелиться, отваживаться, отважиться, дерзать, дерзнуть; Sanskrit: धृष्णोति; Sicilian: attriviri; Sinhalese: නිර්භීත; Slovak: odvážiť sa; Slovene: upati si; Spanish: osar, atreverse, animarse, denodarse; Swahili: -thubutu; Swedish: våga, töras, tordas; Ukrainian: смі́ти, дерзати, наважуватися, наважитися; Venetan: olsar, onsar; Vietnamese: dám; West Frisian: doare