Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

committo: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(6_4)
 
m (Text replacement - "<number opt="n">plur.</number>" to "plur.")
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>com-mitto</b>: (con-m-), mīsi, [[missum]], 3, v. a.<br /><b>I</b> Of [[two]] or [[more]] objects, to [[bring]], [[join]], [[combine]] [[into]] one [[whole]]; to [[join]] or [[put]] [[together]], to [[connect]], [[unite]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen. ([[rare]]; not in Cic.), constr. [[inter]] se, cum aliquā re, alicui, [[with]] in and acc., and [[with]] acc. [[only]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Inter se: res in ordinem digestae [[atque]] [[inter]] se commissae, Quint. 7, prooem. § 1: per [[nondum]] commissa [[inter]] se munimenta urbem intravit, Liv. 38, 4, 8; cf. [[thus]] [[with]] [[inter]] se: oras vulneris suturis, Cels. 7, 19: duo verba, Quint. 9, 4, 33: easdem litteras, id. ib.: duo comparativa, id. 9, 3, 19.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With cum: costae committuntur cum osse pectoris, Cels. 8, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With dat.: viam a Placentiā ut Flaminiae committeret, Liv. 39, 2, 10: quā [[naris]] fronti committitur, is joined to, Ov. M. 12, 315: quā vir equo [[commissus]] erat, id. ib. 12, 478 (of a [[Centaur]]); cf. of [[Scylla]]: delphinum caudas utero commissa luporum, Verg. A. 3, 428: commissa [[dextera]] dextrae, Ov. H. 2, 31: [[medulla]] spinae commissa cerebro, Cels. 8, 1: [[moles]], quae urbem continenti committeret, Curt. 4, 2, 16; Flor. 1, 4, 2 Duker.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(d)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With in and acc.: commissa in unum crura, Ov. M. 4, 580: committuntur suturae in unguem, Cels. 8, 1.—(ε) With acc. [[only]]: barbaricam pestem navibus obtulit, commissam [[infabre]], Pac. ap. Non. p. 40, 31 (Trag. Rel. v. 271 Rib.): commissis operibus, Liv. 38, 7, 10: fidibusque mei commissa mariti [[moenia]], Ov. M. 6, 178: ([[terra]]) maria committeret, Curt. 3, 1, 13; 7, 7, 14: noctes duas, Ov. Am. 1, 13, 46; cf.: nocte commissā. Sen. Herc. Oet. 1698: commissa corpore toto, Ov. M. 4, 369; Lucil. ap. Non. p. 248, 25: [[cervix]] committitur [[primo]] artu, Val. Fl. 4, 310: [[domus]] [[plumbo]] commissa, patched, Juv. 14, 310.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., to [[set]] or [[bring]] men or animals [[together]] in a [[contest]] or [[fight]], as competitors, etc., to [[set]] [[together]], [[set]] on (freq. in Suet.; [[elsewhere]] [[rare]]): pugiles Latinos cum Graecis, Suet. Aug. 45: quingenis peditibus, elephantis vicenis, tricenis equitibus [[hinc]] et [[inde]] commissis, id. Caes. 39; id. Claud. 34: camelorum quadrigas, id. Ner. 11; Luc. 1, 97: victores committe, Mart. 8, 43, 3; cf. id. Spect. 28, 1: [[licet]] Aenean Rutulumque ferocem Committas, i.e. [[you]] [[describe]] [[their]] [[contest]] in [[your]] [[poem]], [[you]] [[bring]] [[them]] in [[contact]] [[with]] [[each]] [[other]], Juv. 1, 162: [[eunucho]] Bromium committere noli, id. 6, 378: [[inter]] se omnes, Suet. Calig. 56: aequales [[inter]] se, id. Gram. 17.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Trop., to [[bring]] [[together]] for [[comparison]], to [[compare]], [[put]] [[together]], [[match]]: committit [[vates]] et comparat, [[inde]] Maronem, Atque aliā parte in trutinā suspendit Homerum, Juv. 6, 436; cf. Prop. 2, 3, 21; Mart. 7, 24, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Transf., of a [[battle]], [[war]]: [[proelium]], [[certamen]], [[bellum]], etc.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> To [[arrange]] a [[battle]] or [[contest]], to [[enter]] [[upon]], [[engage]] in, [[begin]], [[join]], [[commence]], Cic. Div. 1, 35, 77: proelii committendi [[signum]] [[dare]], Caes. B. G. 2, 21: cum [[proelium]] [[commissum]] audissent, id. ib. 7, 62: commisso ab equitibus [[proelio]], id. B. C. 1, 40: in aciem exercitum eduxit proeliumque commisit, Nep. Eum. 3 fin.; id. Hann. 11, 3; id. Milt. 6, 3; Just. 2, 12, 7; 15, 4, 22; 22, 6, 6: [[postquam]] eo ventum est, ut a ferentariis [[proelium]] committi posset, Sall. C. 60, 2: commisso [[proelio]], [[diutius]] nostrorum militum impetum hostes ferre non potuerunt, Caes. B. G. 4, 35; id. B. C. 1, 13; 2, 6 Kraner ad loc.: [[Caesar]] cohortatus suos [[proelium]] commisit, id. ib. 1, 25: [[utrum]] [[proelium]] committi ex usu esset, [[necne]], id. ib. 1, 50; 1, 52; 2, 19; Nep. Milt. 5, 3: [[pridie]] [[quam]] Siciliensem pugnam classe committeret, Suet. Aug. 96: [[avidus]] committere pugnam, Sil. 8, 619: pugnas, Stat. Th. 6, 143: rixae committendae causā, Liv. 5, 25, 2: cum [[vates]] monere eum (regem) coepit, ne committeret, aut [[certe]] differret obsidionem, Curt. 9, 4, 27.—Of a [[drinking]] [[contest]] for a [[wager]]: a summo septenis cyathis committe hos ludos, Plaut. Pers. 5, 1, 19: [[nondum]] commisso spectaculo, Liv. 2, 36, 1: musicum agona, Suet. Ner. 23: aciem, Flor. 4, 2, 46: [[commissum]] ([[bellum]]) ac profligatum conficere, Liv. 21, 40, 11; 8, 25, 5; 31, 28, 1 al.; cf.: si [[quis]] trium temporum momenta consideret, [[primo]] [[commissum]] [[bellum]], profligatum [[secundo]], [[tertio]] [[vero]] confectum est, Flor. 2, 15, 2: committere Martem, Sil. 13, 155: quo [[die]] ludi committebantur, Cic. Q. Fr. 3, 4, 6: ludos dedicationis, Suet. Claud. 21: ludos, Verg. A. 5, 113.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> In gen., to [[maintain]] a [[contest]], etc., to [[fight]] a [[battle]], to [[hold]], [[celebrate]] games, etc. ([[rare]]): illam pugnam navalem... mediocri certamine commissam arbitraris? Cic. Mur. 15, 33: levia [[inde]] proelia per [[quatriduum]] commissa, Liv. 34, 37, 7: commisso [[modico]] certamine, id. 23, 44, 5.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol. ([[post]]-Aug. and [[rare]]): [[contra]] quem [[Sulla]] [[iterum]] commisit, Eutr. 5, 6; 9, 24; Dig. 9, 1, 1: priusquam committeretur, [[before]] the [[contest]] began, Suet. Vesp. 5.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; In gen.: committere aliquid, to [[begin]] [[any]] [[course]] of [[action]], to [[undertake]], [[carry]] on, [[hold]] ([[rare]]): tribuni [[sanguine]] commissa [[proscriptio]], Vell. 2, 64 fin.: judicium [[inter]] sicarios committitur, Cic. Rosc. Am. 5, 11. —In [[part]]. perf.: [[egregie]] ad [[ultimum]] in [[audacter]] commisso perseveravit, Liv. 44, 4, 11; cf. id. ib. § 8; 44, 6, 14.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>4</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; In partic., to [[practise]] or [[perpetrate]] [[wrong]], do [[injustice]]; to [[commit]] a [[crime]] ([[very]] freq. and [[class]].).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc.: ut [[neque]] timeant, qui [[nihil]] commiserint, et poenam [[semper]] [[ante]] oculos versari putent, qui peccaverint, Cic. Mil. 23, 61; cf. Quint. 7, 2, 30: commississe cavet [[quod]] mox mutare laboret, Hor. A. P. 168: ego [[etiam]] quae tu [[sine]] Verre commisisti, Verri crimini daturus [[sum]], Cic. Div. in Caecil. 11, 35: [[quantum]] flagitii, id. Brut. 61, 219: [[tantum]] [[facinus]], id. Rosc. Am. 23, 65: [[virilis]] audaciae facinora, Sall. C. 25, 1: majus [[delictum]], Caes. B. G. 7, 4: nil nefandum, Ov. M. 9, 626: nefarias res, Cic. Phil. 6, 1, 2: [[scelus]], id. Sull. 2, 6; Dig. 48, 9, 7: [[adulterium]], Quint. 7, 2, 11; 7, 3, 1: [[incestum]] cum filio, id. 5, 10, 19: [[parricidium]], id. 7, 2, 2: caedem, id. 7, 4, 43; 10, 1, 12; 5, 12, 3: [[sacrilegium]], id. 7, 2, 18: fraudem, Hor. C. 1, 28, 31.—Aliquid [[adversus]], in, [[erga]]: committere [[multa]] et in deos et in homines [[impie]] nefarieque, Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6; cf.: in te, Verg. A. 1, 231: aliquid [[adversus]] populum Romanum, Liv. 42, 38, 3: aliquid [[erga]] te, Cic. Att. 3, 20, 3.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Committere [[contra]] legem, in legem, lege, to [[offend]], [[sin]], [[commit]] an [[offence]]: [[quasi]] committeret [[contra]] legem, Cic. Brut. 12, 48: in legem Juliam de adulteriis, Dig. 48, 5, 39; 48, 10, 13: [[adversus]] [[testamentum]], ib. 34, 3, 8, § 2: ne lege censoriā committant, Varr. R. R. 2, 1, 16: lege de sicariis, Quint. 7, 1, 9. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol.: hoc si in posterum edixisses, [[minus]] esset nefarium... [[nemo]] [[enim]] committeret, Cic. Verr. 2, 1, 43, § 110.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(d)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With ut, to be [[guilty]] or be in [[fault]], so [[that]], to [[give]] [[occasion]] or [[cause]], [[that]], to [[act]] so as [[that]]: id me commissurum ut patiar fieri, Plaut. Trin. 3, 2, 78: non committet [[hodie]] [[iterum]] ut vapulet, Ter. Ad. 2, 1, 5: ego [[nolo]] quemquam civem committere, ut morte multandus [[sit]]: tu, [[etiam]] si commiserit, conservandum putas, Cic. Phil. 8, 5, 15: committere ut [[accusator]] nominere, id. Off. 2, 14, 50; so Liv. 25, 6, 17: non committam, ut [[tibi]] [[ipse]] insanire videar, Cic. Fam. 5, 5, 3; 3, 7, 3; id. Att. 1, 6, 1; 1, 20, 3; id. de Or. 2, 57, 233; id. Off. 3, 2, 6; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1, Quint. 1, 10, 30; 5, 13, 27; Cic. Leg. 1, 13, 37.—More [[rare]] in a [[like]] [[sense]], (ε) With [[cur]] or [[quare]]: Caedicius negare se commissurum, [[cur]] sibi [[quisquam]] [[imperium]] finiret, Liv. 5, 46, 6: [[neque]] [[commissum]] a se, [[quare]] timeret, Caes. B. G. 1, 14.—(ζ) With inf.: non committunt scamna facere, Col. 2, 4, 3: [[infelix]] committit [[saepe]] repelli, Ov. M. 9, 632.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Poenam, multam, etc., jurid. t. t., to [[bring]] [[punishment]] [[upon]] one's [[self]] by an [[error]] or [[fault]], to incur, [[make]] one's [[self]] [[liable]] to it: poenam, Cic. Verr. 2, 3, 12, § 30; cf. Quint. 7, 4, 20; and: committere in poenam edicti, Dig. 2, 2, 4: ut illam multam non commiserit, Cic. Clu. 37, 103; Dig. 35, 1, 6 pr.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Committi, [[with]] a [[definite]] [[object]], to be forfeited or confiscated, as a [[penalty]]: [[hereditas]] Veneri Erycinae commissa, Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27; 2, 2, 14, § 36; so, commissae hypothecae, id. Fam. 13, 56, 2: commissa [[tibi]] [[fiducia]], id. Fl. 21, 51: [[merces]], Dig. 39, 4, 11, § 2: [[mancipium]], ib. 39, 14, 6: praedia in publicum, ib. 3, 5, 12: hanc devotionem capitis esse commissam, incurred, Cic. Dom. 57, 145.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> Also ([[mostly]] in jurid. Lat.) of laws, [[judicial]] regulations, promises, etc., [[that]] [[become]] [[binding]] in [[consequence]] of the [[fulfilment]] of a [[condition]] as the [[commission]] of a [[crime]], etc.: in civitatem obligatam sponsione commissa iratis omnibus diis, a [[promise]] the [[condition]] of [[which]] has been [[fulfilled]], Liv. 9, 11, 10 Weissenb. ad loc.; cf.: hanc ego devotionem capitis mei... convictam esse et commissam putabo, Cic. Dom. 57, 145: si [[alius]] committat [[edictum]], transgresses, incurs its [[penalty]], makes [[himself]] [[liable]] to, Dig. 37, 4, 3, § 11; cf.: commisso [[edicto]] ab [[alio]] filio, ib. lex 8, § 4: commisso per [[alium]] [[edicto]], ib. lex 10, § 1 al.: [[statim]] [[atque]] commissa lex est, ib. 18, 3, 4, § 2: committetur [[stipulatio]], ib. 24, 3, 56.<br /><b>II</b> To [[place]] a [[thing]] [[somewhere]] for [[preservation]], [[protection]], [[care]], etc.; to [[give]], [[intrust]], [[commit]] to, to [[give]] up or [[resign]] to, to [[trust]] (syn.: [[commendo]], [[trado]], [[credo]]; [[very]] freq. and [[class]].); constr. [[with]] aliquid (aliquem) alicui, in aliquid, or absol.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Aliquid (aliquem, se) alicui: [[honor]] non [[solum]] [[datus]] sed [[etiam]] creditus ac [[commissus]], Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35: nec [[illi]] (Catoni) committendum illud [[negotium]], sed inponendum putaverunt, id. Sest. 28, 60: qui capita vestra non dubitatis credere, cui calceandos [[nemo]] commisit [[pedes]]? Phaedr. 1, 14, 16: ego me tuae [[commendo]] et [[committo]] fidei, Ter. Eun. 5, 2, 47 (cf. id. And. 1, 5, 61): ne [[quid]] committam [[tibi]], Plaut. Most. 3, 3, 21; Ter. Hec. 2, 1, 15; id. And. 3, 5, 3; cf.: his salutem nostram, his fortunas, his liberos rectissime committi arbitramur, Cic. Off. 2, 9, 33; id. Att. 1, 13, 1; cf. id. ib. § 4: [[tibi]] rem magnam, id. Fam. 13, 5, 1; id. Mil. 25, 68: [[quia]] commissi sunt eis [[magistratus]], id. Planc. 25, 61: summum [[imperium]] potestatemque omnium rerum alicui, Nep. Lys. 1 fin.: domino rem omnem, Hor. S. 2, 7, 67: [[caput]] tonsori, id. A. P. 301: ratem pelago, id. C. 1, 3, 11: sulcis semina (corresp. [[with]] spem credere terrae), Verg. G. 1, 223; cf.: committere [[semen]] sitienti [[solo]], Col. 2, 8, 4: [[ulcus]] frigori, Cels. 6, 18, n. 2: aliquid litteris, Cic. Att. 4, 1, 8; so, verba tabellis, Ov. M. 9, 587: vivunt commissi calores Aeoliae fidibus puellae, Hor. C. 4, 9, 11 al.: committere se [[populo]], senatui, publicis praesidiis et armis (corresp. [[with]] se tradere), Cic. Mil. 23, 61; so, se urbi, id. Att. 15, 11, 1: se theatro populoque Romano, id. Sest. 54, 116: se [[proelio]], Liv. 4, 59, 2: se pugnae, id. 5, 32, 4: se [[publico]], to [[venture]] [[into]] the streets, Suet. Ner. 26: se [[neque]] navigationi, [[neque]] viae, Cic. Fam. 16, 8, 1; cf. id. Phil. 12, 10, 25; id. Imp. Pomp. 11, 31: se timidius fortunae, id. Att. 9, 6, 4: civilibus fluctibus, Nep. Att. 6, 1 al.—Prov.: ovem lupo (Gr. καταλείπειν ὄϊν ἐν λύκοισι), Ter. Eun. 5, 1, 16.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Aliquid (aliquem, se) in aliquid (so esp. freq. in Liv.): aliquid in alicujus fidem committere, Ter. Hec. 1, 2, 34; cf. Liv. 30, 14, 4: se in id [[conclave]], Cic. Rosc. Am. 23, 64: se in conspectum populi Romani, id. Verr. 2, 4, 11, § 26; cf. Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 2: se in senatum, Cic. Q. Fr. 3, 2, 2; id. Ac. 2, 21, 68: summae fuisse dementiae dubiā spe impulsum certum in [[periculum]] se committere, id. Inv. 2, 8, 27: rem in casum ancipitis [[eventus]], Liv. 4, 27, 6; cf.: duos filios in aleam ejus [[casus]], id. 40, 21, 6: rem in aciem, id. 3, 2, 12; cf.: se in aciem, id. 7, 26, 11; 23, 11, 10; rempublicam in [[discrimen]], id. 8, 32, 4; cf.: rerum summam in [[discrimen]], id. 33, 7, 10. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Simply alicui, or [[entirely]] absol.: sanan' es, Quae [[isti]] committas? in trusting to him, Plaut. Curc. 5, 2, 55: ei commisi et credidi, Ter, Heaut. 5, 2, 13: haec cum scirem et cogitarem, commisi [[tamen]], judices, Heio, Cic. Verr. 2, 4, 7, § 16: universo [[populo]] [[neque]] [[ipse]] committit [[neque]] [[illi]] horum consiliorum auctores committi recte putant posse, id. Agr. 2, 8, 20: venti, quibus [[necessario]] committendum existimabat, Caes. B. C. 3, 25: sed [[quoniam]] non es [[veritus]] concredere nobis, accipe commissae munera laetitiae, intrusted, Prop. 1, 10, 12: [[instant]] [[enim]] (adversarii) et [[saepe]] [[discrimen]] omne committunt, [[quod]] deesse nobis putant, [[often]] [[hazard]] the [[most]] [[important]] [[advantage]], Quint. 6, 4, 17: cum [[senatus]] ei commiserit, ut videret, ne [[quid]] res publica detrimenti caperet, Cic. Mil. 26, 70.—With de: [[iste]] negat se de existimatione suā cuiquam [[nisi]] suis commissurum, Cic. Verr. 2, 3, 60, § 137. —Hence, P. a. as subst.: [[commissum]], i, n.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> (Acc. to I. 3.) An [[undertaking]], [[enterprise]]: nec aliud restabat [[quam]] [[audacter]] [[commissum]] corrigere, Liv. 44, 4, 8: supererat [[nihil]] aliud in [[temere]] commisso, [[quam]], etc., id. 44, 6, 14.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> (Acc. to I. 4.) A [[transgression]], [[offence]], [[fault]], [[crime]]: [[sacrum]], Cic. Leg. 2, 9, 22: [[nisi]] aut [[quid]] commissi aut est [[causa]] jurgi, Plaut. Men. 5, 2, 21: ecquod hujus [[factum]] aut [[commissum]] non dicam audacius, sed [[quod]], etc., Cic. Sull. 26, 72; cf. turpe, Hor. C. 3, 27, 39: commissi praemia, Ov. F. 4, 590.—In <[[number]] opt="n">plur.</[[number]]>: [[post]] mihi non simili poenā commissa luetis, offences, Verg. A. 1, 136; so, fateri, Stat. S. 5, 5, 5: improba, Claud. Rapt. Pros. 2, 304.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Jurid. Lat., an incurring of fines, a [[confiscation]] or confiscated [[property]], Suet. Calig. 41: in [[commissum]] cadere, Dig. 39, 4, 16: [[causa]] commissi, ib. 39, 4, 16 al.; 19, 2, 61 fin.: aliquid pro commisso tenetur, Quint. Decl. 341.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> (Acc. to II.) That [[which]] is intrusted, a [[secret]], [[trust]]: enuntiare commissa, Cic. Tusc. 2, 13, 31: commissa celare, Nep. Epam. 3, 2; cf. Juv. 9, 93: commissa tacere, Hor. S. 1, 4, 84: prodere, id. ib. 1, 3, 95: retinent commissa [[fideliter]] aures, id. Ep. 1, 18, 70: [[commissum]] [[teges]] (corresp. [[with]] arcanum scrutaberis), id. ib. 1, 18, 38; cf. id. A. P. 200.
|lshtext=<b>com-mitto</b>: (con-m-), mīsi, [[missum]], 3, v. a.<br /><b>I</b> Of [[two]] or [[more]] objects, to [[bring]], [[join]], [[combine]] [[into]] one [[whole]]; to [[join]] or [[put]] [[together]], to [[connect]], [[unite]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen. ([[rare]]; not in Cic.), constr. [[inter]] se, cum aliquā re, alicui, [[with]] in and acc., and [[with]] acc. [[only]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Inter se: res in ordinem digestae [[atque]] [[inter]] se commissae, Quint. 7, prooem. § 1: per [[nondum]] commissa [[inter]] se munimenta urbem intravit, Liv. 38, 4, 8; cf. [[thus]] [[with]] [[inter]] se: oras vulneris suturis, Cels. 7, 19: duo verba, Quint. 9, 4, 33: easdem litteras, id. ib.: duo comparativa, id. 9, 3, 19.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With cum: costae committuntur cum osse pectoris, Cels. 8, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With dat.: viam a Placentiā ut Flaminiae committeret, Liv. 39, 2, 10: quā [[naris]] fronti committitur, is joined to, Ov. M. 12, 315: quā vir equo [[commissus]] erat, id. ib. 12, 478 (of a [[Centaur]]); cf. of [[Scylla]]: delphinum caudas utero commissa luporum, Verg. A. 3, 428: commissa [[dextera]] dextrae, Ov. H. 2, 31: [[medulla]] spinae commissa cerebro, Cels. 8, 1: [[moles]], quae urbem continenti committeret, Curt. 4, 2, 16; Flor. 1, 4, 2 Duker.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(d)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With in and acc.: commissa in unum crura, Ov. M. 4, 580: committuntur suturae in unguem, Cels. 8, 1.—(ε) With acc. [[only]]: barbaricam pestem navibus obtulit, commissam [[infabre]], Pac. ap. Non. p. 40, 31 (Trag. Rel. v. 271 Rib.): commissis operibus, Liv. 38, 7, 10: fidibusque mei commissa mariti [[moenia]], Ov. M. 6, 178: ([[terra]]) maria committeret, Curt. 3, 1, 13; 7, 7, 14: noctes duas, Ov. Am. 1, 13, 46; cf.: nocte commissā. Sen. Herc. Oet. 1698: commissa corpore toto, Ov. M. 4, 369; Lucil. ap. Non. p. 248, 25: [[cervix]] committitur [[primo]] artu, Val. Fl. 4, 310: [[domus]] [[plumbo]] commissa, patched, Juv. 14, 310.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., to [[set]] or [[bring]] men or animals [[together]] in a [[contest]] or [[fight]], as competitors, etc., to [[set]] [[together]], [[set]] on (freq. in Suet.; [[elsewhere]] [[rare]]): pugiles Latinos cum Graecis, Suet. Aug. 45: quingenis peditibus, elephantis vicenis, tricenis equitibus [[hinc]] et [[inde]] commissis, id. Caes. 39; id. Claud. 34: camelorum quadrigas, id. Ner. 11; Luc. 1, 97: victores committe, Mart. 8, 43, 3; cf. id. Spect. 28, 1: [[licet]] Aenean Rutulumque ferocem Committas, i.e. [[you]] [[describe]] [[their]] [[contest]] in [[your]] [[poem]], [[you]] [[bring]] [[them]] in [[contact]] [[with]] [[each]] [[other]], Juv. 1, 162: [[eunucho]] Bromium committere noli, id. 6, 378: [[inter]] se omnes, Suet. Calig. 56: aequales [[inter]] se, id. Gram. 17.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Trop., to [[bring]] [[together]] for [[comparison]], to [[compare]], [[put]] [[together]], [[match]]: committit [[vates]] et comparat, [[inde]] Maronem, Atque aliā parte in trutinā suspendit Homerum, Juv. 6, 436; cf. Prop. 2, 3, 21; Mart. 7, 24, 1.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Transf., of a [[battle]], [[war]]: [[proelium]], [[certamen]], [[bellum]], etc.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> To [[arrange]] a [[battle]] or [[contest]], to [[enter]] [[upon]], [[engage]] in, [[begin]], [[join]], [[commence]], Cic. Div. 1, 35, 77: proelii committendi [[signum]] [[dare]], Caes. B. G. 2, 21: cum [[proelium]] [[commissum]] audissent, id. ib. 7, 62: commisso ab equitibus [[proelio]], id. B. C. 1, 40: in aciem exercitum eduxit proeliumque commisit, Nep. Eum. 3 fin.; id. Hann. 11, 3; id. Milt. 6, 3; Just. 2, 12, 7; 15, 4, 22; 22, 6, 6: [[postquam]] eo ventum est, ut a ferentariis [[proelium]] committi posset, Sall. C. 60, 2: commisso [[proelio]], [[diutius]] nostrorum militum impetum hostes ferre non potuerunt, Caes. B. G. 4, 35; id. B. C. 1, 13; 2, 6 Kraner ad loc.: [[Caesar]] cohortatus suos [[proelium]] commisit, id. ib. 1, 25: [[utrum]] [[proelium]] committi ex usu esset, [[necne]], id. ib. 1, 50; 1, 52; 2, 19; Nep. Milt. 5, 3: [[pridie]] [[quam]] Siciliensem pugnam classe committeret, Suet. Aug. 96: [[avidus]] committere pugnam, Sil. 8, 619: pugnas, Stat. Th. 6, 143: rixae committendae causā, Liv. 5, 25, 2: cum [[vates]] monere eum (regem) coepit, ne committeret, aut [[certe]] differret obsidionem, Curt. 9, 4, 27.—Of a [[drinking]] [[contest]] for a [[wager]]: a summo septenis cyathis committe hos ludos, Plaut. Pers. 5, 1, 19: [[nondum]] commisso spectaculo, Liv. 2, 36, 1: musicum agona, Suet. Ner. 23: aciem, Flor. 4, 2, 46: [[commissum]] ([[bellum]]) ac profligatum conficere, Liv. 21, 40, 11; 8, 25, 5; 31, 28, 1 al.; cf.: si [[quis]] trium temporum momenta consideret, [[primo]] [[commissum]] [[bellum]], profligatum [[secundo]], [[tertio]] [[vero]] confectum est, Flor. 2, 15, 2: committere Martem, Sil. 13, 155: quo [[die]] ludi committebantur, Cic. Q. Fr. 3, 4, 6: ludos dedicationis, Suet. Claud. 21: ludos, Verg. A. 5, 113.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> In gen., to [[maintain]] a [[contest]], etc., to [[fight]] a [[battle]], to [[hold]], [[celebrate]] games, etc. ([[rare]]): illam pugnam navalem... mediocri certamine commissam arbitraris? Cic. Mur. 15, 33: levia [[inde]] proelia per [[quatriduum]] commissa, Liv. 34, 37, 7: commisso [[modico]] certamine, id. 23, 44, 5.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol. ([[post]]-Aug. and [[rare]]): [[contra]] quem [[Sulla]] [[iterum]] commisit, Eutr. 5, 6; 9, 24; Dig. 9, 1, 1: priusquam committeretur, [[before]] the [[contest]] began, Suet. Vesp. 5.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; In gen.: committere aliquid, to [[begin]] [[any]] [[course]] of [[action]], to [[undertake]], [[carry]] on, [[hold]] ([[rare]]): tribuni [[sanguine]] commissa [[proscriptio]], Vell. 2, 64 fin.: judicium [[inter]] sicarios committitur, Cic. Rosc. Am. 5, 11. —In [[part]]. perf.: [[egregie]] ad [[ultimum]] in [[audacter]] commisso perseveravit, Liv. 44, 4, 11; cf. id. ib. § 8; 44, 6, 14.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>4</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; In partic., to [[practise]] or [[perpetrate]] [[wrong]], do [[injustice]]; to [[commit]] a [[crime]] ([[very]] freq. and [[class]].).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc.: ut [[neque]] timeant, qui [[nihil]] commiserint, et poenam [[semper]] [[ante]] oculos versari putent, qui peccaverint, Cic. Mil. 23, 61; cf. Quint. 7, 2, 30: commississe cavet [[quod]] mox mutare laboret, Hor. A. P. 168: ego [[etiam]] quae tu [[sine]] Verre commisisti, Verri crimini daturus [[sum]], Cic. Div. in Caecil. 11, 35: [[quantum]] flagitii, id. Brut. 61, 219: [[tantum]] [[facinus]], id. Rosc. Am. 23, 65: [[virilis]] audaciae facinora, Sall. C. 25, 1: majus [[delictum]], Caes. B. G. 7, 4: nil nefandum, Ov. M. 9, 626: nefarias res, Cic. Phil. 6, 1, 2: [[scelus]], id. Sull. 2, 6; Dig. 48, 9, 7: [[adulterium]], Quint. 7, 2, 11; 7, 3, 1: [[incestum]] cum filio, id. 5, 10, 19: [[parricidium]], id. 7, 2, 2: caedem, id. 7, 4, 43; 10, 1, 12; 5, 12, 3: [[sacrilegium]], id. 7, 2, 18: fraudem, Hor. C. 1, 28, 31.—Aliquid [[adversus]], in, [[erga]]: committere [[multa]] et in deos et in homines [[impie]] nefarieque, Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6; cf.: in te, Verg. A. 1, 231: aliquid [[adversus]] populum Romanum, Liv. 42, 38, 3: aliquid [[erga]] te, Cic. Att. 3, 20, 3.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Committere [[contra]] legem, in legem, lege, to [[offend]], [[sin]], [[commit]] an [[offence]]: [[quasi]] committeret [[contra]] legem, Cic. Brut. 12, 48: in legem Juliam de adulteriis, Dig. 48, 5, 39; 48, 10, 13: [[adversus]] [[testamentum]], ib. 34, 3, 8, § 2: ne lege censoriā committant, Varr. R. R. 2, 1, 16: lege de sicariis, Quint. 7, 1, 9. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol.: hoc si in posterum edixisses, [[minus]] esset nefarium... [[nemo]] [[enim]] committeret, Cic. Verr. 2, 1, 43, § 110.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(d)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With ut, to be [[guilty]] or be in [[fault]], so [[that]], to [[give]] [[occasion]] or [[cause]], [[that]], to [[act]] so as [[that]]: id me commissurum ut patiar fieri, Plaut. Trin. 3, 2, 78: non committet [[hodie]] [[iterum]] ut vapulet, Ter. Ad. 2, 1, 5: ego [[nolo]] quemquam civem committere, ut morte multandus [[sit]]: tu, [[etiam]] si commiserit, conservandum putas, Cic. Phil. 8, 5, 15: committere ut [[accusator]] nominere, id. Off. 2, 14, 50; so Liv. 25, 6, 17: non committam, ut [[tibi]] [[ipse]] insanire videar, Cic. Fam. 5, 5, 3; 3, 7, 3; id. Att. 1, 6, 1; 1, 20, 3; id. de Or. 2, 57, 233; id. Off. 3, 2, 6; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1, Quint. 1, 10, 30; 5, 13, 27; Cic. Leg. 1, 13, 37.—More [[rare]] in a [[like]] [[sense]], (ε) With [[cur]] or [[quare]]: Caedicius negare se commissurum, [[cur]] sibi [[quisquam]] [[imperium]] finiret, Liv. 5, 46, 6: [[neque]] [[commissum]] a se, [[quare]] timeret, Caes. B. G. 1, 14.—(ζ) With inf.: non committunt scamna facere, Col. 2, 4, 3: [[infelix]] committit [[saepe]] repelli, Ov. M. 9, 632.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Poenam, multam, etc., jurid. t. t., to [[bring]] [[punishment]] [[upon]] one's [[self]] by an [[error]] or [[fault]], to incur, [[make]] one's [[self]] [[liable]] to it: poenam, Cic. Verr. 2, 3, 12, § 30; cf. Quint. 7, 4, 20; and: committere in poenam edicti, Dig. 2, 2, 4: ut illam multam non commiserit, Cic. Clu. 37, 103; Dig. 35, 1, 6 pr.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Committi, [[with]] a [[definite]] [[object]], to be forfeited or confiscated, as a [[penalty]]: [[hereditas]] Veneri Erycinae commissa, Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27; 2, 2, 14, § 36; so, commissae hypothecae, id. Fam. 13, 56, 2: commissa [[tibi]] [[fiducia]], id. Fl. 21, 51: [[merces]], Dig. 39, 4, 11, § 2: [[mancipium]], ib. 39, 14, 6: praedia in publicum, ib. 3, 5, 12: hanc devotionem capitis esse commissam, incurred, Cic. Dom. 57, 145.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> Also ([[mostly]] in jurid. Lat.) of laws, [[judicial]] regulations, promises, etc., [[that]] [[become]] [[binding]] in [[consequence]] of the [[fulfilment]] of a [[condition]] as the [[commission]] of a [[crime]], etc.: in civitatem obligatam sponsione commissa iratis omnibus diis, a [[promise]] the [[condition]] of [[which]] has been [[fulfilled]], Liv. 9, 11, 10 Weissenb. ad loc.; cf.: hanc ego devotionem capitis mei... convictam esse et commissam putabo, Cic. Dom. 57, 145: si [[alius]] committat [[edictum]], transgresses, incurs its [[penalty]], makes [[himself]] [[liable]] to, Dig. 37, 4, 3, § 11; cf.: commisso [[edicto]] ab [[alio]] filio, ib. lex 8, § 4: commisso per [[alium]] [[edicto]], ib. lex 10, § 1 al.: [[statim]] [[atque]] commissa lex est, ib. 18, 3, 4, § 2: committetur [[stipulatio]], ib. 24, 3, 56.<br /><b>II</b> To [[place]] a [[thing]] [[somewhere]] for [[preservation]], [[protection]], [[care]], etc.; to [[give]], [[intrust]], [[commit]] to, to [[give]] up or [[resign]] to, to [[trust]] (syn.: [[commendo]], [[trado]], [[credo]]; [[very]] freq. and [[class]].); constr. [[with]] aliquid (aliquem) alicui, in aliquid, or absol.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Aliquid (aliquem, se) alicui: [[honor]] non [[solum]] [[datus]] sed [[etiam]] creditus ac [[commissus]], Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35: nec [[illi]] (Catoni) committendum illud [[negotium]], sed inponendum putaverunt, id. Sest. 28, 60: qui capita vestra non dubitatis credere, cui calceandos [[nemo]] commisit [[pedes]]? Phaedr. 1, 14, 16: ego me tuae [[commendo]] et [[committo]] fidei, Ter. Eun. 5, 2, 47 (cf. id. And. 1, 5, 61): ne [[quid]] committam [[tibi]], Plaut. Most. 3, 3, 21; Ter. Hec. 2, 1, 15; id. And. 3, 5, 3; cf.: his salutem nostram, his fortunas, his liberos rectissime committi arbitramur, Cic. Off. 2, 9, 33; id. Att. 1, 13, 1; cf. id. ib. § 4: [[tibi]] rem magnam, id. Fam. 13, 5, 1; id. Mil. 25, 68: [[quia]] commissi sunt eis [[magistratus]], id. Planc. 25, 61: summum [[imperium]] potestatemque omnium rerum alicui, Nep. Lys. 1 fin.: domino rem omnem, Hor. S. 2, 7, 67: [[caput]] tonsori, id. A. P. 301: ratem pelago, id. C. 1, 3, 11: sulcis semina (corresp. [[with]] spem credere terrae), Verg. G. 1, 223; cf.: committere [[semen]] sitienti [[solo]], Col. 2, 8, 4: [[ulcus]] frigori, Cels. 6, 18, n. 2: aliquid litteris, Cic. Att. 4, 1, 8; so, verba tabellis, Ov. M. 9, 587: vivunt commissi calores Aeoliae fidibus puellae, Hor. C. 4, 9, 11 al.: committere se [[populo]], senatui, publicis praesidiis et armis (corresp. [[with]] se tradere), Cic. Mil. 23, 61; so, se urbi, id. Att. 15, 11, 1: se theatro populoque Romano, id. Sest. 54, 116: se [[proelio]], Liv. 4, 59, 2: se pugnae, id. 5, 32, 4: se [[publico]], to [[venture]] [[into]] the streets, Suet. Ner. 26: se [[neque]] navigationi, [[neque]] viae, Cic. Fam. 16, 8, 1; cf. id. Phil. 12, 10, 25; id. Imp. Pomp. 11, 31: se timidius fortunae, id. Att. 9, 6, 4: civilibus fluctibus, Nep. Att. 6, 1 al.—Prov.: ovem lupo (Gr. καταλείπειν ὄϊν ἐν λύκοισι), Ter. Eun. 5, 1, 16.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Aliquid (aliquem, se) in aliquid (so esp. freq. in Liv.): aliquid in alicujus fidem committere, Ter. Hec. 1, 2, 34; cf. Liv. 30, 14, 4: se in id [[conclave]], Cic. Rosc. Am. 23, 64: se in conspectum populi Romani, id. Verr. 2, 4, 11, § 26; cf. Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 2: se in senatum, Cic. Q. Fr. 3, 2, 2; id. Ac. 2, 21, 68: summae fuisse dementiae dubiā spe impulsum certum in [[periculum]] se committere, id. Inv. 2, 8, 27: rem in casum ancipitis [[eventus]], Liv. 4, 27, 6; cf.: duos filios in aleam ejus [[casus]], id. 40, 21, 6: rem in aciem, id. 3, 2, 12; cf.: se in aciem, id. 7, 26, 11; 23, 11, 10; rempublicam in [[discrimen]], id. 8, 32, 4; cf.: rerum summam in [[discrimen]], id. 33, 7, 10. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Simply alicui, or [[entirely]] absol.: sanan' es, Quae [[isti]] committas? in trusting to him, Plaut. Curc. 5, 2, 55: ei commisi et credidi, Ter, Heaut. 5, 2, 13: haec cum scirem et cogitarem, commisi [[tamen]], judices, Heio, Cic. Verr. 2, 4, 7, § 16: universo [[populo]] [[neque]] [[ipse]] committit [[neque]] [[illi]] horum consiliorum auctores committi recte putant posse, id. Agr. 2, 8, 20: venti, quibus [[necessario]] committendum existimabat, Caes. B. C. 3, 25: sed [[quoniam]] non es [[veritus]] concredere nobis, accipe commissae munera laetitiae, intrusted, Prop. 1, 10, 12: [[instant]] [[enim]] (adversarii) et [[saepe]] [[discrimen]] omne committunt, [[quod]] deesse nobis putant, [[often]] [[hazard]] the [[most]] [[important]] [[advantage]], Quint. 6, 4, 17: cum [[senatus]] ei commiserit, ut videret, ne [[quid]] res publica detrimenti caperet, Cic. Mil. 26, 70.—With de: [[iste]] negat se de existimatione suā cuiquam [[nisi]] suis commissurum, Cic. Verr. 2, 3, 60, § 137. —Hence, P. a. as subst.: [[commissum]], i, n.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> (Acc. to I. 3.) An [[undertaking]], [[enterprise]]: nec aliud restabat [[quam]] [[audacter]] [[commissum]] corrigere, Liv. 44, 4, 8: supererat [[nihil]] aliud in [[temere]] commisso, [[quam]], etc., id. 44, 6, 14.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> (Acc. to I. 4.) A [[transgression]], [[offence]], [[fault]], [[crime]]: [[sacrum]], Cic. Leg. 2, 9, 22: [[nisi]] aut [[quid]] commissi aut est [[causa]] jurgi, Plaut. Men. 5, 2, 21: ecquod hujus [[factum]] aut [[commissum]] non dicam audacius, sed [[quod]], etc., Cic. Sull. 26, 72; cf. turpe, Hor. C. 3, 27, 39: commissi praemia, Ov. F. 4, 590.—In plur.: [[post]] mihi non simili poenā commissa luetis, offences, Verg. A. 1, 136; so, fateri, Stat. S. 5, 5, 5: improba, Claud. Rapt. Pros. 2, 304.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Jurid. Lat., an incurring of fines, a [[confiscation]] or confiscated [[property]], Suet. Calig. 41: in [[commissum]] cadere, Dig. 39, 4, 16: [[causa]] commissi, ib. 39, 4, 16 al.; 19, 2, 61 fin.: aliquid pro commisso tenetur, Quint. Decl. 341.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> (Acc. to II.) That [[which]] is intrusted, a [[secret]], [[trust]]: enuntiare commissa, Cic. Tusc. 2, 13, 31: commissa celare, Nep. Epam. 3, 2; cf. Juv. 9, 93: commissa tacere, Hor. S. 1, 4, 84: prodere, id. ib. 1, 3, 95: retinent commissa [[fideliter]] aures, id. Ep. 1, 18, 70: [[commissum]] [[teges]] (corresp. [[with]] arcanum scrutaberis), id. ib. 1, 18, 38; cf. id. A. P. 200.
}}
}}

Revision as of 09:24, 13 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

com-mitto: (con-m-), mīsi, missum, 3, v. a.
I Of two or more objects, to bring, join, combine into one whole; to join or put together, to connect, unite.
   A In gen. (rare; not in Cic.), constr. inter se, cum aliquā re, alicui, with in and acc., and with acc. only.
   (a)    Inter se: res in ordinem digestae atque inter se commissae, Quint. 7, prooem. § 1: per nondum commissa inter se munimenta urbem intravit, Liv. 38, 4, 8; cf. thus with inter se: oras vulneris suturis, Cels. 7, 19: duo verba, Quint. 9, 4, 33: easdem litteras, id. ib.: duo comparativa, id. 9, 3, 19.—
   (b)    With cum: costae committuntur cum osse pectoris, Cels. 8, 1.—
   (g)    With dat.: viam a Placentiā ut Flaminiae committeret, Liv. 39, 2, 10: quā naris fronti committitur, is joined to, Ov. M. 12, 315: quā vir equo commissus erat, id. ib. 12, 478 (of a Centaur); cf. of Scylla: delphinum caudas utero commissa luporum, Verg. A. 3, 428: commissa dextera dextrae, Ov. H. 2, 31: medulla spinae commissa cerebro, Cels. 8, 1: moles, quae urbem continenti committeret, Curt. 4, 2, 16; Flor. 1, 4, 2 Duker.—
   (d)    With in and acc.: commissa in unum crura, Ov. M. 4, 580: committuntur suturae in unguem, Cels. 8, 1.—(ε) With acc. only: barbaricam pestem navibus obtulit, commissam infabre, Pac. ap. Non. p. 40, 31 (Trag. Rel. v. 271 Rib.): commissis operibus, Liv. 38, 7, 10: fidibusque mei commissa mariti moenia, Ov. M. 6, 178: (terra) maria committeret, Curt. 3, 1, 13; 7, 7, 14: noctes duas, Ov. Am. 1, 13, 46; cf.: nocte commissā. Sen. Herc. Oet. 1698: commissa corpore toto, Ov. M. 4, 369; Lucil. ap. Non. p. 248, 25: cervix committitur primo artu, Val. Fl. 4, 310: domus plumbo commissa, patched, Juv. 14, 310.—
   B In partic., to set or bring men or animals together in a contest or fight, as competitors, etc., to set together, set on (freq. in Suet.; elsewhere rare): pugiles Latinos cum Graecis, Suet. Aug. 45: quingenis peditibus, elephantis vicenis, tricenis equitibus hinc et inde commissis, id. Caes. 39; id. Claud. 34: camelorum quadrigas, id. Ner. 11; Luc. 1, 97: victores committe, Mart. 8, 43, 3; cf. id. Spect. 28, 1: licet Aenean Rutulumque ferocem Committas, i.e. you describe their contest in your poem, you bring them in contact with each other, Juv. 1, 162: eunucho Bromium committere noli, id. 6, 378: inter se omnes, Suet. Calig. 56: aequales inter se, id. Gram. 17.—
   b Trop., to bring together for comparison, to compare, put together, match: committit vates et comparat, inde Maronem, Atque aliā parte in trutinā suspendit Homerum, Juv. 6, 436; cf. Prop. 2, 3, 21; Mart. 7, 24, 1.—
   2    Transf., of a battle, war: proelium, certamen, bellum, etc.
   a To arrange a battle or contest, to enter upon, engage in, begin, join, commence, Cic. Div. 1, 35, 77: proelii committendi signum dare, Caes. B. G. 2, 21: cum proelium commissum audissent, id. ib. 7, 62: commisso ab equitibus proelio, id. B. C. 1, 40: in aciem exercitum eduxit proeliumque commisit, Nep. Eum. 3 fin.; id. Hann. 11, 3; id. Milt. 6, 3; Just. 2, 12, 7; 15, 4, 22; 22, 6, 6: postquam eo ventum est, ut a ferentariis proelium committi posset, Sall. C. 60, 2: commisso proelio, diutius nostrorum militum impetum hostes ferre non potuerunt, Caes. B. G. 4, 35; id. B. C. 1, 13; 2, 6 Kraner ad loc.: Caesar cohortatus suos proelium commisit, id. ib. 1, 25: utrum proelium committi ex usu esset, necne, id. ib. 1, 50; 1, 52; 2, 19; Nep. Milt. 5, 3: pridie quam Siciliensem pugnam classe committeret, Suet. Aug. 96: avidus committere pugnam, Sil. 8, 619: pugnas, Stat. Th. 6, 143: rixae committendae causā, Liv. 5, 25, 2: cum vates monere eum (regem) coepit, ne committeret, aut certe differret obsidionem, Curt. 9, 4, 27.—Of a drinking contest for a wager: a summo septenis cyathis committe hos ludos, Plaut. Pers. 5, 1, 19: nondum commisso spectaculo, Liv. 2, 36, 1: musicum agona, Suet. Ner. 23: aciem, Flor. 4, 2, 46: commissum (bellum) ac profligatum conficere, Liv. 21, 40, 11; 8, 25, 5; 31, 28, 1 al.; cf.: si quis trium temporum momenta consideret, primo commissum bellum, profligatum secundo, tertio vero confectum est, Flor. 2, 15, 2: committere Martem, Sil. 13, 155: quo die ludi committebantur, Cic. Q. Fr. 3, 4, 6: ludos dedicationis, Suet. Claud. 21: ludos, Verg. A. 5, 113.—
   b In gen., to maintain a contest, etc., to fight a battle, to hold, celebrate games, etc. (rare): illam pugnam navalem... mediocri certamine commissam arbitraris? Cic. Mur. 15, 33: levia inde proelia per quatriduum commissa, Liv. 34, 37, 7: commisso modico certamine, id. 23, 44, 5.—
   (b)    Absol. (post-Aug. and rare): contra quem Sulla iterum commisit, Eutr. 5, 6; 9, 24; Dig. 9, 1, 1: priusquam committeretur, before the contest began, Suet. Vesp. 5.—
   3    In gen.: committere aliquid, to begin any course of action, to undertake, carry on, hold (rare): tribuni sanguine commissa proscriptio, Vell. 2, 64 fin.: judicium inter sicarios committitur, Cic. Rosc. Am. 5, 11. —In part. perf.: egregie ad ultimum in audacter commisso perseveravit, Liv. 44, 4, 11; cf. id. ib. § 8; 44, 6, 14.—
   4    In partic., to practise or perpetrate wrong, do injustice; to commit a crime (very freq. and class.).
   (a)    With acc.: ut neque timeant, qui nihil commiserint, et poenam semper ante oculos versari putent, qui peccaverint, Cic. Mil. 23, 61; cf. Quint. 7, 2, 30: commississe cavet quod mox mutare laboret, Hor. A. P. 168: ego etiam quae tu sine Verre commisisti, Verri crimini daturus sum, Cic. Div. in Caecil. 11, 35: quantum flagitii, id. Brut. 61, 219: tantum facinus, id. Rosc. Am. 23, 65: virilis audaciae facinora, Sall. C. 25, 1: majus delictum, Caes. B. G. 7, 4: nil nefandum, Ov. M. 9, 626: nefarias res, Cic. Phil. 6, 1, 2: scelus, id. Sull. 2, 6; Dig. 48, 9, 7: adulterium, Quint. 7, 2, 11; 7, 3, 1: incestum cum filio, id. 5, 10, 19: parricidium, id. 7, 2, 2: caedem, id. 7, 4, 43; 10, 1, 12; 5, 12, 3: sacrilegium, id. 7, 2, 18: fraudem, Hor. C. 1, 28, 31.—Aliquid adversus, in, erga: committere multa et in deos et in homines impie nefarieque, Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6; cf.: in te, Verg. A. 1, 231: aliquid adversus populum Romanum, Liv. 42, 38, 3: aliquid erga te, Cic. Att. 3, 20, 3.—
   (b)    Committere contra legem, in legem, lege, to offend, sin, commit an offence: quasi committeret contra legem, Cic. Brut. 12, 48: in legem Juliam de adulteriis, Dig. 48, 5, 39; 48, 10, 13: adversus testamentum, ib. 34, 3, 8, § 2: ne lege censoriā committant, Varr. R. R. 2, 1, 16: lege de sicariis, Quint. 7, 1, 9. —
   (g)    Absol.: hoc si in posterum edixisses, minus esset nefarium... nemo enim committeret, Cic. Verr. 2, 1, 43, § 110.—
   (d)    With ut, to be guilty or be in fault, so that, to give occasion or cause, that, to act so as that: id me commissurum ut patiar fieri, Plaut. Trin. 3, 2, 78: non committet hodie iterum ut vapulet, Ter. Ad. 2, 1, 5: ego nolo quemquam civem committere, ut morte multandus sit: tu, etiam si commiserit, conservandum putas, Cic. Phil. 8, 5, 15: committere ut accusator nominere, id. Off. 2, 14, 50; so Liv. 25, 6, 17: non committam, ut tibi ipse insanire videar, Cic. Fam. 5, 5, 3; 3, 7, 3; id. Att. 1, 6, 1; 1, 20, 3; id. de Or. 2, 57, 233; id. Off. 3, 2, 6; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1, Quint. 1, 10, 30; 5, 13, 27; Cic. Leg. 1, 13, 37.—More rare in a like sense, (ε) With cur or quare: Caedicius negare se commissurum, cur sibi quisquam imperium finiret, Liv. 5, 46, 6: neque commissum a se, quare timeret, Caes. B. G. 1, 14.—(ζ) With inf.: non committunt scamna facere, Col. 2, 4, 3: infelix committit saepe repelli, Ov. M. 9, 632.—
   b Poenam, multam, etc., jurid. t. t., to bring punishment upon one's self by an error or fault, to incur, make one's self liable to it: poenam, Cic. Verr. 2, 3, 12, § 30; cf. Quint. 7, 4, 20; and: committere in poenam edicti, Dig. 2, 2, 4: ut illam multam non commiserit, Cic. Clu. 37, 103; Dig. 35, 1, 6 pr.—
   (b)    Committi, with a definite object, to be forfeited or confiscated, as a penalty: hereditas Veneri Erycinae commissa, Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27; 2, 2, 14, § 36; so, commissae hypothecae, id. Fam. 13, 56, 2: commissa tibi fiducia, id. Fl. 21, 51: merces, Dig. 39, 4, 11, § 2: mancipium, ib. 39, 14, 6: praedia in publicum, ib. 3, 5, 12: hanc devotionem capitis esse commissam, incurred, Cic. Dom. 57, 145.—
   c Also (mostly in jurid. Lat.) of laws, judicial regulations, promises, etc., that become binding in consequence of the fulfilment of a condition as the commission of a crime, etc.: in civitatem obligatam sponsione commissa iratis omnibus diis, a promise the condition of which has been fulfilled, Liv. 9, 11, 10 Weissenb. ad loc.; cf.: hanc ego devotionem capitis mei... convictam esse et commissam putabo, Cic. Dom. 57, 145: si alius committat edictum, transgresses, incurs its penalty, makes himself liable to, Dig. 37, 4, 3, § 11; cf.: commisso edicto ab alio filio, ib. lex 8, § 4: commisso per alium edicto, ib. lex 10, § 1 al.: statim atque commissa lex est, ib. 18, 3, 4, § 2: committetur stipulatio, ib. 24, 3, 56.
II To place a thing somewhere for preservation, protection, care, etc.; to give, intrust, commit to, to give up or resign to, to trust (syn.: commendo, trado, credo; very freq. and class.); constr. with aliquid (aliquem) alicui, in aliquid, or absol.
   (a)    Aliquid (aliquem, se) alicui: honor non solum datus sed etiam creditus ac commissus, Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35: nec illi (Catoni) committendum illud negotium, sed inponendum putaverunt, id. Sest. 28, 60: qui capita vestra non dubitatis credere, cui calceandos nemo commisit pedes? Phaedr. 1, 14, 16: ego me tuae commendo et committo fidei, Ter. Eun. 5, 2, 47 (cf. id. And. 1, 5, 61): ne quid committam tibi, Plaut. Most. 3, 3, 21; Ter. Hec. 2, 1, 15; id. And. 3, 5, 3; cf.: his salutem nostram, his fortunas, his liberos rectissime committi arbitramur, Cic. Off. 2, 9, 33; id. Att. 1, 13, 1; cf. id. ib. § 4: tibi rem magnam, id. Fam. 13, 5, 1; id. Mil. 25, 68: quia commissi sunt eis magistratus, id. Planc. 25, 61: summum imperium potestatemque omnium rerum alicui, Nep. Lys. 1 fin.: domino rem omnem, Hor. S. 2, 7, 67: caput tonsori, id. A. P. 301: ratem pelago, id. C. 1, 3, 11: sulcis semina (corresp. with spem credere terrae), Verg. G. 1, 223; cf.: committere semen sitienti solo, Col. 2, 8, 4: ulcus frigori, Cels. 6, 18, n. 2: aliquid litteris, Cic. Att. 4, 1, 8; so, verba tabellis, Ov. M. 9, 587: vivunt commissi calores Aeoliae fidibus puellae, Hor. C. 4, 9, 11 al.: committere se populo, senatui, publicis praesidiis et armis (corresp. with se tradere), Cic. Mil. 23, 61; so, se urbi, id. Att. 15, 11, 1: se theatro populoque Romano, id. Sest. 54, 116: se proelio, Liv. 4, 59, 2: se pugnae, id. 5, 32, 4: se publico, to venture into the streets, Suet. Ner. 26: se neque navigationi, neque viae, Cic. Fam. 16, 8, 1; cf. id. Phil. 12, 10, 25; id. Imp. Pomp. 11, 31: se timidius fortunae, id. Att. 9, 6, 4: civilibus fluctibus, Nep. Att. 6, 1 al.—Prov.: ovem lupo (Gr. καταλείπειν ὄϊν ἐν λύκοισι), Ter. Eun. 5, 1, 16.—
   (b)    Aliquid (aliquem, se) in aliquid (so esp. freq. in Liv.): aliquid in alicujus fidem committere, Ter. Hec. 1, 2, 34; cf. Liv. 30, 14, 4: se in id conclave, Cic. Rosc. Am. 23, 64: se in conspectum populi Romani, id. Verr. 2, 4, 11, § 26; cf. Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 2: se in senatum, Cic. Q. Fr. 3, 2, 2; id. Ac. 2, 21, 68: summae fuisse dementiae dubiā spe impulsum certum in periculum se committere, id. Inv. 2, 8, 27: rem in casum ancipitis eventus, Liv. 4, 27, 6; cf.: duos filios in aleam ejus casus, id. 40, 21, 6: rem in aciem, id. 3, 2, 12; cf.: se in aciem, id. 7, 26, 11; 23, 11, 10; rempublicam in discrimen, id. 8, 32, 4; cf.: rerum summam in discrimen, id. 33, 7, 10. —
   (g)    Simply alicui, or entirely absol.: sanan' es, Quae isti committas? in trusting to him, Plaut. Curc. 5, 2, 55: ei commisi et credidi, Ter, Heaut. 5, 2, 13: haec cum scirem et cogitarem, commisi tamen, judices, Heio, Cic. Verr. 2, 4, 7, § 16: universo populo neque ipse committit neque illi horum consiliorum auctores committi recte putant posse, id. Agr. 2, 8, 20: venti, quibus necessario committendum existimabat, Caes. B. C. 3, 25: sed quoniam non es veritus concredere nobis, accipe commissae munera laetitiae, intrusted, Prop. 1, 10, 12: instant enim (adversarii) et saepe discrimen omne committunt, quod deesse nobis putant, often hazard the most important advantage, Quint. 6, 4, 17: cum senatus ei commiserit, ut videret, ne quid res publica detrimenti caperet, Cic. Mil. 26, 70.—With de: iste negat se de existimatione suā cuiquam nisi suis commissurum, Cic. Verr. 2, 3, 60, § 137. —Hence, P. a. as subst.: commissum, i, n.
   A (Acc. to I. 3.) An undertaking, enterprise: nec aliud restabat quam audacter commissum corrigere, Liv. 44, 4, 8: supererat nihil aliud in temere commisso, quam, etc., id. 44, 6, 14.—
   B (Acc. to I. 4.) A transgression, offence, fault, crime: sacrum, Cic. Leg. 2, 9, 22: nisi aut quid commissi aut est causa jurgi, Plaut. Men. 5, 2, 21: ecquod hujus factum aut commissum non dicam audacius, sed quod, etc., Cic. Sull. 26, 72; cf. turpe, Hor. C. 3, 27, 39: commissi praemia, Ov. F. 4, 590.—In plur.: post mihi non simili poenā commissa luetis, offences, Verg. A. 1, 136; so, fateri, Stat. S. 5, 5, 5: improba, Claud. Rapt. Pros. 2, 304.—
   2    Jurid. Lat., an incurring of fines, a confiscation or confiscated property, Suet. Calig. 41: in commissum cadere, Dig. 39, 4, 16: causa commissi, ib. 39, 4, 16 al.; 19, 2, 61 fin.: aliquid pro commisso tenetur, Quint. Decl. 341.—
   C (Acc. to II.) That which is intrusted, a secret, trust: enuntiare commissa, Cic. Tusc. 2, 13, 31: commissa celare, Nep. Epam. 3, 2; cf. Juv. 9, 93: commissa tacere, Hor. S. 1, 4, 84: prodere, id. ib. 1, 3, 95: retinent commissa fideliter aures, id. Ep. 1, 18, 70: commissum teges (corresp. with arcanum scrutaberis), id. ib. 1, 18, 38; cf. id. A. P. 200.