hic: Difference between revisions

From LSJ

αἰθὴρ δ᾽ ἐλαφραῖς πτερύγων ῥιπαῖς ὑποσυρίζει (Aeschylus, Prometheus Bound 126) → The bright air fanned | whistles and shrills with rapid beat of wings.

Source
m (Text replacement - "]]>" to "]]")
(D_4)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>hīc</b>: haec, hōc (<br /><b>I</b> gen. hujus, monosyl., Plaut. Am. prol. 51; 96; 1, 1, 115; dat. huïc, [[Sidon]]. Carm. 7, 145; Avien. Descr. Orb. 22; dat. [[sing]]. fem. hae rei, [[Cato]], R. R. 14, 3; acc. HONC for hunc, C. I. L. 1, 32; nom. plur. hic, Enn. ap. Philarg. ad Verg. G. 4, 230 = Ann. v. 414 Vahl.; Varr. L. L. 6, § 73 Müll.; fem. haec,<br /> v. [[infra]], B. init.; dat. and abl. hibus, Plaut. Curc. 4, 2, 20; cf. Varr. L. L. 8, § 78 Müll.; v. Neue, Formenl. 2, p. 203 sqq.), pron. demonstr. from the pronom. [[root]] i ([[whence]] also [[comes]] is), [[with]] the demonstr. suffix ce] points to [[something]] [[near]] or [[present]], or [[which]] is conceived of as [[present]], this.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With subst.: hic [[homo]] [[sanus]] non est, Plaut. Am. 1, 1, 246: [[rapidus]] [[fluvius]] est hic, non hac [[temere]] transiri potest ... [[apud]] hunc fluvium, etc., id. Bacch. 1, 1, 53: [[quid]] praeclarum putet in rebus humanis, qui haec deorum regna perspexerit? etc., Cic. Rep. 1, 17: [[genus]] hoc, id. ib. 1, 25: hoc avunculo, [[atque]] in hac tam clara re publica [[natus]], id. ib. 1, 19; cf.: quorum [[singuli]] saluti huic civitati fuerunt, et qui sunt [[procul]] ab aetatis hujus [[memoria]], id. ib. 1, 1: his libris, id. ib. 1, 7: hae [[feriae]], id. ib. 1, 9; 1, 20; cf.: hoc otio, id. ib. 9 fin.: haec caelestia vel studiosissime solet quaerere, id. ib. 1, 10: ad haec cituma, id. ib. 1, 21: hic vir, Liv. 7, 39, 12.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol. (cf. Krebs, Antibarb. p. 520): hic insidiantes [[vigilant]], Enn. l. l.: hi domum me ad se auferent, Plaut. Men. 5, 2, 94: non mihi videtur, [[quod]] hi venerunt, [[alius]] nobis [[sermo]] esse quaerendus, sed agendum accuratius, et dicendum dignum aliquid horum auribus, Cic. Rep. 1, 13: feceris (ut [[etiam]] pro his dicam) nobis gratum omnibus, id. ib. 1, 21 fin.: hoc ubi Amphitruo [[erus]] conspicatus est, etc., Plaut. Am. 1, 1, 87: docere hoc poterat [[ille]] homines [[paene]] agrestes, et [[apud]] imperitos audebat haec dicere, Cic. Rep. 1, 15: dixerat hoc [[ille]], cum, etc., id. ib. 1, 12: haec [[Scipio]] cum dixisset, id. ib. 1, 11: haec plurimis a me verbis dicta sunt, etc., id. ib. 1, 7.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> More [[emphatic]], in the [[original]] [[full]] form, hīce, haece, hōce (not, as [[formerly]] written, hicce, haecce, hocce; in gen. [[sing]]. HVIVSQVE; in nom. plur. hisce, [[like]] ieis = ei, and [[ques]] = qui, see [[below]]; and apocopated in nom. plur. fem. haec for haece, and in gen. plur. horunc, harunc, for horunce, harunce); and, [[with]] the [[interrogative]] [[particle]], [[hicine]], haecine, hocine ([[mostly]] [[ante]] - [[class]].): hoce [[haud]] dubium est [[quin]], etc., Ter. And. 2, 3, 17: eum [[hinc]] profugiens vendidit in Alide Patri hujusce, Plaut. Capt. prol. 10; so, hujusce, id. Poen. prol. 120; 5, 4, 76; 87; cf.: [[atque]] hujusce rei judicium jam [[continuo]] [[video]] futurum, Cic. Div. in Caecil. 14, 47: hisce homines ubi habitent, Plaut. Trin. 4, 2, 36; v. Ritschl ad h. l.; so, hisce, id. Ps. 1, 5, 125; id. Capt. prol. 35 Fleck.; id. Rud. 2, 1, 5 ib., and perh. also id. Mil. 4, 8, 24 (Ritschl, [[hice]]): [[hice]], Att. ap. Non. 15, 29 (Trag. Rel. v. 122 Rib.); Ter. Eun. 2, 2, 38: haec [[aedes]], Plaut. Most. 2, 1, 53; 3, 1, 117; so, haec sunt [[atque]] aliae multae in magnis dotibus Incommoditates, id. Aul. 3, 5, 58: haec (puellae), Ter. Eun. 3, 5, 34: haec sententiae, Cic. Tusc. 1, 11, 22; 3, 34, 84; Lucr. 3, 601; Verg. G. 3, 305; cf. Bentl. Ter. Hec. 5, 2, 24: aliut [[posticum]] harunce aedium, Plaut. Stich. 3, 1, 41; cf.: harunc aedium, id. Most. 2, 1, 57: [[sine]] [[opera]] tua [[nihil]] di horunc facere possunt, id. Cist. 1, 1, 53: horunc, id. Poen. 3, 1, 48; Ter. Hec. 1, 2, 97; id. Phorm. 3, 2, 33: [[cedo]] [[signum]], si harunc Baccharum es, Plaut. Mil. 4, 2, 25: harunc aedium, id. Merc. 5, 1, 3: hisce ego Placidum ted [[hodie]] reddam, id. Curc. 5, 3, 48; cf.: [[quid]] dicam hisce, [[incertus]] [[sum]], Ter. Hec. 3, 4, 36: tu ab hisce rebus animum avoca, Sulp. in Cic. Fam. 4, 5, 5; so, hisce, Plaut. Cas. 2, 7, 13; id. Most. 1, 3, 81; 1, 4, 23; 2, 2, 71; 4, 2, 35 et saep.: Thr. Tu hosce instrue. Gn Illuc est sapere! ut hosce instruxit, Ter. Eun. 4, 7, 11; so, hosce, id. ib. 1, 2, 71; id. Heaut. 3, 2, 3; 4, 5, 4; id. Ad. 5, 7, 5; id. Phorm. 4, 3, 4: [[apud]] hasce [[aedes]], Plaut. Am. 1, 1, 194; so, hasce, id. As. 2, 3, 1; id. Aul. 2, 4, 2; 2, 8, 15; id. Capt. 4, 2, 51; id. Bacch. 4, 6, 17 et saep.— With the interrog. [[particle]]: hicin' [[Achilles]] est? Plaut. Mil. 1, 1, 61; so, hicinest? id. Pers. 5, 2, 49; cf.: [[hicine]] vir patriae [[natus]] [[usquam]] [[nisi]] in [[patria]] morietur? Cic. Mil. 38, 104 et saep.: haecine, Plaut. Am. 1, 1, 206; id. Ep. 4, 2, 5; 5, 1, 15; id. Pers. 4, 3, 75; Ter. Hec. 5, 2, 5; id. Phorm. 5, 8, 24: huncine hominem, Plaut. Ps. 1, 2, 68; cf.: huncine hominem! hancine impudentiam! judices, hanc audaciam! Cic. Verr. 2, 5, 25, § 62: hocine hic pacto potest Inhibere [[imperium]] [[magister]]? Plaut. Bacch. 3, 3, 43: o [[Juppiter]], hoscine [[mores]]! Ter. Ad. 4, 7, 40: hacine [[victoria]] sola aut hac [[praeda]] contenti estis futuri, Liv. 10, 17, 5; Ter. Hec. 3, 1, 3; so in the shorter form, [[hicne]], Cic. Rosc. Am. 48, 141: ex hocne equo, id. Fat. 3, 5: cum hocne, id. Att. 9, 7, 3: ex hacne [[natura]], id. Tusc. 1, 25, 62: haece [[locutus]], Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 239 Vahl.) al.—So, Fortuna hujusce diei, as a [[particular]] [[deity]], Cic. Leg. 2, 11, 28; Plin. 34, 8, 19, § 54; in inscrr. also written HVIVSQVE DIEI, Inscr. Orell. 5; cf.: HVIVSQ. LOCI, id. ib. 1580; 2300; and HOIVSQVE AEDIS ERGO, id. ib. 2488.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> With [[other]] pronouns: hos eosdem [[motus]] perturbationes dixerimus, Cic. Tusc. 3, 4, 7; cf.: cum [[idem]] hoc [[visum]] diceretur, id. Rep. 1, 14: hoc [[idem]] [[fit]] in reliquis civitatibus, Caes. B. G. 7, 15, 2; id. B. C. 1, 74, 5; Quint. 8, 4, 17: haec [[eadem]] centurionibus tribunisque militum mandabant, Caes. B. G. 7, 17 fin.: haec [[eadem]] genera, Quint. 6, 3, 54: hoc ipsum civile jus, Cic. Rep. 1, 2: sed hoc ipsum ex superiore pendet quaestione, Quint. 2, 1, 8; 8, 3, 45: ad hunc eum ipsum, Cic. Ac. 1, 1, 2 Goer. N. cr.; cf.: [[idem]] hoc ipsum, id. Tusc. 5, 9, 26: huic [[illi]] legato, id. Fl. 22, 52: hunc illum fatis Portendi generum, Verg. A. 7, 255; cf.: hic est [[enim]] [[ille]] [[vultus]] [[semper]] [[idem]], quem, etc., Cic. Tusc. 3, 15, 31: hic est [[ille]] [[status]] quantitatis, Quint. 7, 4, 15: haec est [[illa]], quae [[δείνωσις]] vocatur, id. 6, 2, 24: hujus istius facti [[stultitia]], Cic. Rab. Post. 9, 24: ista haec epigrammata, Sid. Ep. 2, 10: hunc talem virum, Cic. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 3: callidum quendam hunc, Cic. de Or. 1, 50, 218.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>D</b> Opp. to [[ille]], [[iste]], [[less]] freq. to hic, [[alter]], [[alius]], etc., this, the [[latter]], to [[indicate]] the nearer [[object]] ([[which]] is to be [[determined]] not so [[much]] by the [[phraseology]] as by the [[thought]]; so [[that]] hic [[may]] [[refer]] to [[that]] [[noun]] whose [[position]] in the [[sentence]] is the [[more]] [[remote]], [[but]] [[which]] is the [[most]] [[closely]] [[connected]] [[with]] the [[speaker]], and of the [[most]] [[importance]] to him, in [[which]] [[case]] it is to be rendered by [[that]], the [[former]], etc.): ejusdem esse, qui in [[illa]] re peccarit, hoc [[quoque]] admisisse, Cic. Inv. 2, 16, 50: in his undis et tempestatibus ad summam senectutem maluit jactari, [[quam]] in [[illa]] tranquillitate [[atque]] otio jucundissime vivere, id. Rep. 1, 1: si deerunt haec remedia, ad [[illa]] declinandum est, Quint. 7, 2, 30: cum hic testamento, [[ille]] proximitate nitatur, id. 3, 6, 95: in his judicem sibi, in illis alii credere, id. 5, 7, 33: haec [[pars]] perorationis accusatori patronoque ex [[aequo]] [[communis]] est. Affectibus [[quoque]] iisdem [[fere]] utuntur: sed [[varius]] hic, [[ille]] saepius ac [[magis]], id. 6, 1, 8; cf. id. 6, 2, 12; 17: cum tu ista caelestia de Scipione quaesieris, ego [[autem]] haec, quae videntur [[ante]] oculos, esse [[magis]] putem quaerenda, Cic. Rep. 1, 19; id. Fam. 2, 11, 1: iisdem [[enim]] hic [[sapiens]], de quo [[loquor]], oculis, quibus [[iste]] [[vester]], [[caelum]], terram, [[mare]] intuebitur, id. Ac. 2, 33, 105: si hoc [[loco]] scripsisset, [[isto]] verbo [[usus]] non esset, non [[isto]] [[loco]] [[verbum]] istud collocasset, id. Inv. 2, 41, 121: has [[igitur]] tot sententias ut omittamus, haec [[nunc]] videamus, quae diu multumque [[defensa]] sunt, id. Ac. 2, 42, 130: [[Caesar]] [[facile]] diceret: Hic [[versus]] Plauti non est, hic est, this ... [[that]], id. Fam. 9, 16, 4: ego hoc [[dico]]. [[adversarius]] hoc, Quint. 4, 4, 8: vendidit hic [[auro]] patriam ... Hic thalamum invasit natae, Verg. A. 6, 621 sq.: hi molium objectus, hi proximas scaphas scandere, Tac. A. 14, 8: [[quid]] responsuri sint adversarii his et his ... cum sciret haec et haec, Quint. 6, 1, 3 sq.: [[interim]] quaeritur: hoc an hoc? [[furtum]] an [[sacrilegium]]? id. 7, 3, 9: [[alter]] ([[Roscius]]) plurimarum palmarum [[vetus]] ac [[nobilis]] [[gladiator]] habetur, hic [[autem]] [[nuper]] se ad eum lanistam contulit, Cic. Rosc. Am. 6, 17: occupat hic collem, cymbā sedet [[alter]] aduncā, Ov. M. 1, 293.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Referring to [[that]] [[which]] in the [[speaker]]'s [[mind]] is the nearer [[object]], [[although]] by the [[position]] of the words it is the [[more]] [[remote]]: [[quam]] ob rem [[cave]] Catoni anteponas ne istum [[quidem]] ipsum, quem [[Apollo]] sapientissimum judicavit (i. e. Socratem): Hujus [[enim]] (i. e. Catonis, of the [[former]]) facta, illius (i. e. Socratis) dicta laudantur, Cic. Lael. 2, 10; id. Rosc. Com. 2, 7: hanc posteriorem (artem) et Stoici et Peripatetici, priorem [[autem]] [[illi]] (i. e. Peripatetici) [[egregie]] tradiderunt, hi (i. e. Stoici) ne attigerunt [[quidem]], id. Fin. 4, 4, 10: hoc [[Cicero]] [[atque]] [[Asinius]] [[certatim]] sunt usi: pro Scauro hic, [[ille]] pro filio, Quint. 6, 1, 21; 3, 10, 1: [[melior]] tutiorque est certa pax [[quam]] sperata [[victoria]]: haec in tua, [[illa]] in deorum manu est, the [[former]] ... the [[latter]], Liv. 30, 30, 19: [[quocumque]] [[aspicio]], [[nihil]] est, [[nisi]] [[pontus]] et aër: Fluctibus hic [[tumidus]], nubibus [[ille]] [[minax]], Ov. Tr. 1, 2, 24; id. M. 1, 697.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>E</b> In the neutr. [[sing]]. subst., [[with]] gen.: [[quid]] hoc hominist? Plaut. Am. 2, 1, 26; cf. Ter. Eun. 3, 4, 8: [[quid]] hoc morbi est? id. ib. 2, 1, 19: [[quid]] hoc est negoti? id. Ad. 4, 5, 71; cf. id. Eun. 3, 4, 6: hoc fructi pro labore ab his [[fero]], id. Ad. 5, 4, 16: edormiscam hoc villi, id. ib. 5, 2, 11: hoc commodi est, [[quod]], etc., Cic. Rosc. Am. 32, 91: hoc copiarum in Hispanias portatum est, Liv. 42, 18, 7: hoc servitutis injunxisse, ut, etc., id. 5, 2, 8: hoc intervalli datum res tranquillas in urbe fecit, id. 3, 25, 4: hoc consilii, id. 5, 39, 6: hoc solacii, id. 30, 13, 13: hoc noctis, Plaut. Am. 1, 1, 2; 11; 136.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>F</b> Hoc [[with]] verbs impers., pleonast. as a [[subject]] ([[ante]]-[[class]].): eamus, Amphitruo: lucescit hoc jam, [[there]] is daybreak, Plaut. Am. 1, 3, 45: luciscit hoc jam, Ter. Heaut. 3, 1, 1: [[lucet]] hoc, Plaut. Mil. 2, 2, 63; cf. id. Curc. 1, 3, 26.—<br /> Pregn. (qs. pointing to [[something]] [[with]] the [[finger]]), this, this ... here ([[ante]]-[[class]]. and [[poet]].); [[most]] freq. of the [[speaker]] [[himself]], [[like]] the Gr. ὅδε, for ego: hic homost omnium hominum praecipuos, Plaut. Trin. 5, 1, 1: hic si [[quid]] nobis [[forte]] adversi evenerit, [[tibi]] erunt parata verba, huic homini verbera, Ter. Heaut. 2, 3, 115; so, huic homini, i. q. mihi, Plaut. Ep. 1, 2, 38: hic [[homo]], i. q. ego, id. Curc. 2, 1, 33: hunc hominem, i. q. me, Plaut. Bacch. 4, 4, 1; Hor. S. 1, 9, 47; cf.: [[vin']] tu huic [[seni]] auscultare? Ter. Ad. 5, 7, 8; id. And. 2, 1, 10; Tib. 2, 6, 7: haec res, my [[property]], Plaut. Trin. 2, 4, 106: hunc in [[collum]], my [[neck]], id. Pers. 4, 6, 9 Brix (Ritschl, huc): ni haec praesensisset [[canes]], this [[dog]], = ego, id. Trin. 1, 2, 135 Brix ad loc.—In neutr. absol.: tu [[quod]] te posterius purges hanc injuriam mihi nolle Factam esse, hujus non faciam, not so [[much]], i. e. not the [[least]], Ter. Ad. 2, 1, 9.—<br /> With [[reference]] to [[time]], of this [[time]], [[now]] [[present]], [[actual]], this: [[cena]] hac annonā est [[sine]] sacris [[hereditas]], in the [[present]] [[scarcity]], Plaut. Trin. 2, 4, 83: sed [[nondum]] haec, quae [[nunc]] [[tenet]] [[saeculum]], [[neglegentia]] deum venerat, Liv. 3, 20: his temporibus, Cic. Fam. 13, 77, 1: M. [[Cato]], hujus nostri Catonis [[pater]], id. Off. 3, 16, 66; cf.: si [[potius]] ad antiquorum diligentiam, [[quam]] ad horum luxuriam dirigas aedificationem, Varr. R. R. 1, 13, 6 sq.: [[etenim]] qui haec vituperare volunt, Chrysogonum [[tantum]] posse queruntur, the [[present]] times, Cic. Rosc. Am. 48, 138: ne horum [[quidem]] [[magnificentia]] operum, Liv. 1, 55 fin.; [[very]] [[rarely]] of [[time]] [[just]] ended: [[ante]] hos annos [[quadraginta]], Plin. 14, 22, 28, § 143: [[ante]] hos [[sex]] menses, Phaedr. 1, 1, 10: [[ante]] hoc [[triduum]], Front. Ep. ad M. Caes. 2, 5 init.; Aug. Serm. 270, 3.<br /><b>II</b> Very freq. referring to a [[thought]] [[that]] follows, and [[which]] [[may]] be expressed by a [[relative]] [[sentence]], or by a [[sentence]] denoting the [[object]], [[cause]], or [[effect]]; [[with]] qui, quae, [[quod]], an acc. and inf., [[quod]], ut, ne, etc. ([[more]] [[clearly]] indicative [[than]] the determinative, is, ea, id; [[though]] freq. [[confounded]] [[with]] it in MSS. and editt.).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With relat. [[clause]]: Qui [[hodie]] fuerim [[liber]], eum [[nunc]] potivit [[pater]] Servitutis: hic, qui [[verna]] natust, conqueritur, Plaut. Am. 1, 1, 24; cf.: eos, qui, etc.... his, qui, etc.... [[longe]] [[duco]] esse anteponendos, Cic. Rep. 1, 2: [[neque]] his [[contentus]] [[sum]], quae de ista consultatione scripta nobis summi ex [[Graecia]] homines reliquerunt, [[neque]] ea, quae mihi videntur, anteferre illis [[audeo]], id. ib. 1, 22: non est [[tibi]] his solis utendum existimationibus ac judiciis, qui [[nunc]] sunt, hominum, sed iis [[etiam]], qui futuri sunt, id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43: [[quis]] hic est [[homo]], quem [[ante]] [[aedis]] [[video]] hoc noctis? Plaut. Am. 1, 1, 136: [[unde]] in laboribus et periculis [[fortitudo]]? [[nempe]] ab his, qui, etc., Cic. Rep. 1, 2; 1, 17: haec quae sunt in hoc genere, id. ib. 1, 11: [[mundus]] hic [[totus]], [[quod]] [[domicilium]] di nobis dederunt, id. ib. 1, 13: hoc [[autem]] sphaerae [[genus]], in quo, etc., id. ib. 1, 14; 1, 16: in his libris, quos legistis, id. Leg. 1, 9, 27; cf. id. Div. 1, 3, 5: [[quam]] [[quisque]] norit artem, in hac se exerceat, id. Tusc. 1, 18, 41 et saep.: [[lepide]] ipsi hi sunt capti, suis qui filiis fecere insidias, Plaut. Bacch. 5, 2, 90; cf. Cic. Tusc. 2, 1, 3; id. N. D. 1, 40, 113: servi, qui, cum [[culpa]] carint, [[tamen]] [[malum]] Metuont, hi solent esse eris utibiles, Plaut. Most. 4, 2, 2 sq.; cf. Cic. Rep. 1, 19: de Bruti amore [[etsi]] mihi [[nihil]] [[novi]] adfers: [[tamen]] hoc [[audio]] libentius, quo saepius, id. Att. 13, 36 fin.; cf.: is [[porro]], quo generosior celsiorque est, hoc majoribus [[velut]] organis commovetur, Quint. 1, 2, 30: hoc [[primum]] videamus, [[quidnam]] [[sit]], de altero [[sole]] [[quod]] nuntiatum est in senatu, etc., Cic. Rep. 1, 10; 1, 24: [[mire]] tractat hoc [[Cicero]] pro Milone quae facturus fuerit [[Clodius]], si praeturam invasisset, Quint. 9, 2, 41.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc. and inf.: erat [[tunc]] haec nova et ignota [[ratio]], solem lunae oppositum solere deficere, Cic. Rep. 1, 16: sed hoc vir excellenti [[providentia]] sensit ac vidit, non esse opportunissimos [[situs]] maritimos urbibus iis, quae, etc., id. ib. 2, 3: hoc [[tantum]] [[admiror]], Flavum, etc., Quint. 7, 4, 40; 11, 1, 22: unum hoc [[definio]], tantam esse necessitatem virtutis, etc., Cic. Rep. 1, 1: hoc [[simul]] accipe [[dictum]]: Quorum ..., Eorundem libertati me parcere certum est, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 204 Vahl.); cf. [[with]] appositive [[clause]]: sic hoc proloquar: Principio, ut [[illo]] advenimus, Continuo Amphitruo delegit viros, etc., Plaut. Am. 1, 1, 48: ut hoc: Non debes alienam uxorem optare, Quint. 7, 1, 25; cf. id. 9, 4, 97; 9, 2, 32.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With [[quod]] or [[quia]]: [[maxime]] hoc mihi mirum videri solet, [[quod]], qui [[tranquillo]] mari gubernare se negent posse, etc., Cic. Rep. 1, 6: quaesierat ex me [[Scipio]], [[quidnam]] sentirem de hoc, [[quod]] duo soles visos esse constaret, id. ib. 1, 13; Quint. 9, 1, 1: [[propter]] hoc ipsum ostendenda non sunt, [[quod]] [[apparent]], id. 12, 9, 6: nostri [[primo]] integris viribus [[fortiter]] repugnare ... sed hoc superari, [[quod]] diuturnitate pugnae, etc., in this [[that]], herein [[that]], Caes. B. G. 3, 4, 3; cf. Quint. 8, 3, 30: hoc ipso fidem detrahimus illis, [[quod]] sint tam gravia, id. 9, 2, 53: hoc ipso, [[quod]], id. 4, 1, 54; 5, 11, 41; 6, 2, 16 et saep.: consilio vestro utar [[libenter]], et hoc libentius, [[quod]], etc., Caes. ap. Cic. Att. 9, 8, C, 1; cf.: id hoc facilius eis persuasit, [[quod]] [[undique]] loci [[natura]] [[Helvetii]] continentur, Caes. B. G. 1, 2, 3: hoc esse miseriorem gravioremque fortunam Sequanorum [[quam]] reliquorum, [[quod]] soli, etc., id. ib. 1, 32, 4; Quint. 5, 7, 22: hoc [[magis]], [[quod]] (al. [[quia]]) [[illic]] ut litigatores loquimur frequentius, id. 6, 2, 36: hoc [[sese]] excruciat animi, Quia [[leno]] ademit cistulam ei, Plaut. Rud. 2, 3, 57: [[quod]] hoc [[etiam]] mirabilius debet videri, [[quia]], etc., Cic. de Or. 1, 3, 12; cf.: hoc sunt exempla potentiora, [[quia]], etc., Quint. 10, 1, 15.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(d)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With ut or ne: [[nunc]] hoc me orare a [[vobis]] jussit [[Juppiter]], ut conquistores, etc., Plaut. Am. prol. 64; cf.: hoc [[quoque]] [[etiam]] mihi in mandatis dedit, Ut conquistores, etc., id. ib. 81: [[atque]] hoc evenit In labore [[atque]] in dolore, ut [[mors]] obrepat [[interim]], id. Ps. 2, 3, 19: nec [[enim]] hoc suscepi, ut, etc. ... [[neque]] hoc [[polliceor]] me facturum, ut, etc., Cic. Rep. 1, 24: [[neque]] [[enim]] hac nos [[patria]] lege genuit aut educavit, ut ... sed ut, etc., id. ib. 1, 4; for [[which]]: homines sunt hac lege generati, qui tuerentur, etc., id. ib. 6, 15: [[quare]] hoc [[animo]] in nos esse debebis, ut [[aetas]] nostra, etc., id. Fam. 2, 1 fin.; id. Off. 3, 5, 22; id. Rep. 1, 12: plurimum in hoc laboris exhausimus, ut ostenderemus, etc., Quint. 8 praef. § 6; cf.: habenda [[fides]] est vel in hoc, ut, etc., id. 11, 2, 51; so, in hoc, ut, id. 6, 3, 15; 10, 3, 29: hoc erit [[tibi]] [[argumentum]] [[semper]] in promptu situm: Ne [[quid]] exspectes amicos, [[quod]] [[tute]] agere possies, Enn. ap. Gell. 2, 29 fin. (Sat. v. 37 Vahl.); so, in hoc [[scilicet]], ne [[suspectus]] his foret, Vell. 2, 41 fin.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Hoc est serves to [[annex]] a [[more]] [[particular]] [[explanation]] of [[what]] has been said, [[that]] is, [[that]] is to [[say]], [[namely]]: in hac [[causa]] dicam de eo [[prius]], [[quod]] [[apud]] vos plurimum debet valere, hoc est, de voluntate eorum, quibus injuriae factae sunt, Cic. Div. in Caecil. 4, 11: [[quadriennium]], hoc est, ex quo tempore [[fundus]] veniit, id. Caecin. 7, 19; 34, 100: cum [[honos]] agebatur amplissimus familiae vestrae, hoc est, [[consulatus]] parentis tui, id. Sull. 17, 49; id. Fam. 5, 12, 8: [[primum]] [[quaero]], [[qua]] ratione [[Naevius]] [[susceptum]] [[negotium]] non transegerit, hoc est, [[cur]] bona non vendiderit, id. Quint. 24, 76 et saep.—Sarcastically: ut haberet ([[Clodius]]) ad praeturam gerendam, hoc est, ad evertendam rem publicam plenum annum, Cic. Mil. 9, 24: at [[quam]] [[crebro]] usurpat Et [[consul]] et [[Antonius]]! Hoc est dicere: Et [[consul]] et [[homo]] impudicissimus, Et [[consul]] et [[homo]] [[nequissimus]], id. Phil. 2, 28, 70.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> Hoc est or ĕrat, [[quod]], [[with]] the [[accessory]] [[idea]] of [[indignation]] or [[reproach]], is or [[was]] it for this [[that]], etc.: hoc erat, alma [[parens]], [[quod]] me per [[tela]], per [[ignis]] Eripis, ut mediis hostem in penetralibus ... cernam? Verg. A. 2, 664; Petr. 93.—Hence,<br /><b>III</b> Advv.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; hāc, in this [[place]], on this [[side]], this [[way]], here ([[class]].): [[nunc]] [[Juppiter]] hac stat, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 263 Vahl.); imitated by Verg. A. 12, 565: Ar. Hac [[quidem]] non venit. Le. Angiporto Illac per hortum [[circuit]] [[clam]], Plaut. As. 3, 3, 151: [[nunc]] hac An [[illac]] eam, incerta [[sum]] consili, id. Rud. 1, 3, 30: [[plenus]] rimarum [[sum]]: hac [[atque]] [[illac]] [[perfluo]], Ter. Eun. 1, 2, 25; cf.: hac [[illac]] circumcursa, id. Heaut. 3, 2, 1; and: mox hac [[atque]] [[illa]] rapti, Tac. Agr. 28: sequere hac, reducam te ubi fuisti, this [[way]], [[hither]], Plaut. Capt. 3, 5, 106; id. As. 4, 2, 1; id. Men. 4, 1, 4; id. Poen. 1, 2, 116; id. Rud. 1, 2, 94; cf.: sequere hac me [[intus]] ad [[Glycerium]] [[nunc]], Ter. And. 5, 6, 14: sequere me [[ergo]] hac [[intro]], id. Ad. 4, 3, 18: i hac [[mecum]] [[intro]], Plaut. Bacch. 5, 2, 56; 62; Ter. Ad. 4, 2, 35 sq.: [[quin]] [[igitur]] ad [[illa]] spatia nostra pergimus? ... Nos [[vero]]: et hac [[quidem]] adire si placet, per ripam et umbram, Cic. Leg. 1, 4, 14: ab [[oppido]] [[declivis]] [[locus]] tenui fastigio vergebat. Hac nostris erat [[receptus]], Caes. B. C. 1, 45, 5; 2, 2, 3.—Hac-hac, for hac-[[illac]] ([[poet]].): [[namque]] videbat, uti bellantes [[Pergama]] [[circum]] Hac fugerent Grai, Hac [[Phryges]], Verg. A. 1, 467 sq.; Prop. 1, 3, 13; [[rarely]] in [[full]] form [[with]] the interrog. [[particle]] ne: [[utrum]] hacin feriam an ab [[laeva]] [[latus]]? Plaut. Cist. 3, 10 (cf. Ladewig, Anal. Scaen. p. 22). —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; hīc (old form [[heic]]; and [[with]] the interrog. [[part]]. ne, [[hicine]]), adv. loci, in this [[place]], here.<br /><b>I</b> In [[space]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit.: hos quos videtis [[stare]] hic captivos duos, etc. ... Senex qui hic habitat, etc., Plaut. Capt. prol. 1 sq.: ego jam [[dudum]] hic [[adsum]], Ter. Eun. 4, 6, 5: quem praestolare hic [[ante]] [[ostium]]? id. ib. 5, 6, 5: hic [[propter]] hunc adsiste, id. Ad. 2, 1, 15: hic tui omnes valent, Cic. Fam. 6, 20, 3: non [[modo]] hic, ubi, etc.. . sed, [[ubicumque]], etc., id. Verr. 2, 5, 55, § 143: [[mons]] ibi [[arduus]] Nomine [[Parnasus]] ... hic ubi [[Deucalion]] ... parva [[rate]] [[vectus]] adhaesit, Ov. M. 1, 319: hic (sc. Carthagine) illius (Junonis) [[arma]], Hic [[currus]] fuit, Verg. A. 1, 16 et saep.: Pa. [[Philocomasium]] [[hicine]] [[etiam]] [[nunc]] est? Pe Quom exibam, hic erat, Plaut. Mil. 2, 2, 25; cf.: Ch. Ubi ego [[sum]]? [[hicine]] an [[apud]] mortuos? Eut. Neque [[apud]] mortuos [[neque]] hic es, id. Merc. 3, 4, 17: [[hicine]], id. Cist. 1, 1, 21; 4, 2, 80; Ter. Ad. 2, 1, 29 al.: Da. Cedo [[fenus]], redde [[fenus]], [[fenus]] reddite, etc.... Tr. Fenus [[illic]], [[fenus]] hic, Plaut. Most. 3, 1, 76: [[facile]] hic [[plus]] mali est, [[quam]] [[illic]] boni, Ter. And. 4, 3, 5; cf. id. Hec. 2, 1, 20: hic segetes, [[illic]] veniunt felicius uvae, Verg. G. 1, 54: hic, [[illic]], ubi [[mors]] deprenderat, exhalantes, Ov. M. 7, 581 (cf. Krebs, Antibarb. p. 519).—With gen.: hic [[proxume]] viciniae, in this neighborhood, Plaut. Mil. 2, 3, 2: [[modo]] vidi virginem hic viciniae miseram, Ter. Phorm. 1, 2, 45.—With ne: [[hicine]] libertatem aiunt aequam esse omnibus? is it here [[that]], etc., Ter. Ad. 2, 1, 29 (cf. hic, I. B. fin.).—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Transf., in this [[affair]], on this [[occasion]], in this [[particular]], herein, here: hic, [[quantum]] in [[bello]] [[fortuna]] possit, cognosci potuit, Caes. B. G. 6, 35, 2; Cic. Verr. 1, 16, 49: hic tu tabulas desideras Heracliensium publicas, id. Arch. 4, 8; cf.: hic vos dubitabitis, judices, id. Verr. 2, 2, 44, § 109: hic miramur, hunc hominem [[tantum]] excellere ceteris? etc., id. de Imp. Pomp. 13, 39: hic jam plura non dicam, id. ib. 9, 24; id. Planc. 41, 99; id. Verr. 2, 1, 26, § 66 (cf. II. fin. [[infra]]): hic, ubi [[opus]] est, non verentur: [[illic]], ubi [[nihil]] [[opus]] est, ibi verentur, Ter. And. 4, 1, 14: ut cum hic [[tibi]] satisfecerimus, [[istic]] [[quoque]] nostram in te benevolentiam navare possimus, Cic. Fam. 3, 10, 3.—Referring to the [[noun]] whose [[position]] in the [[sentence]] is the [[most]] [[remote]] (cf. I. D. 2.): alterius ducis [[causa]] [[melior]] videbatur, alterius erat firmior: hic omnia speciosa, [[illic]] [[valentia]], Vell. 2, 49, 3.—<br /><b>II</b> Of [[time]], i. q. [[nunc]] or tum, [[now]], here; [[then]], [[hereupon]], at this [[time]], at this [[juncture]]: hic reddes omnia, Ter. And. 2, 3, 15: hic ego [[quid]] praedicem? Cic. Sest. 5, 12; id. Cat. 1, 10, 26: hic cum [[uterque]] me intueretur, id. Fin. 2, 1, 1; so, hic cum, id. Tusc. 5, 20, 60; Nep. Milt. 3, 3: hic tum [[Fabricius]] frequentes eos ad me domum adduxit, Cic. Clu. 17, 49; so, hic tum, id. ib 20, 56; 27, 73; id. Verr. 2, 1, 26 § 66 al.: hic [[regina]] gravem poposcit pateram, Verg. A. 1, 728.—So [[very]] freq. to [[introduce]] the [[beginning]] of a [[speech]]: hic [[Laelius]] (inquit); hic [[Philus]]; hic [[Scipio]], etc., Cic. Rep. 1, 13, 23; 24 sq.; id. Fam. 1, 9, 10; 3, 8, 3; 5, 15, 4; id. Ac. 2, 4, 10; id. de Or. 2, 50, 202; Verg. A. 9, 246 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; huc ([[access]]. form hoc), v. huc.
|lshtext=<b>hīc</b>: haec, hōc (<br /><b>I</b> gen. hujus, monosyl., Plaut. Am. prol. 51; 96; 1, 1, 115; dat. huïc, [[Sidon]]. Carm. 7, 145; Avien. Descr. Orb. 22; dat. [[sing]]. fem. hae rei, [[Cato]], R. R. 14, 3; acc. HONC for hunc, C. I. L. 1, 32; nom. plur. hic, Enn. ap. Philarg. ad Verg. G. 4, 230 = Ann. v. 414 Vahl.; Varr. L. L. 6, § 73 Müll.; fem. haec,<br /> v. [[infra]], B. init.; dat. and abl. hibus, Plaut. Curc. 4, 2, 20; cf. Varr. L. L. 8, § 78 Müll.; v. Neue, Formenl. 2, p. 203 sqq.), pron. demonstr. from the pronom. [[root]] i ([[whence]] also [[comes]] is), [[with]] the demonstr. suffix ce] points to [[something]] [[near]] or [[present]], or [[which]] is conceived of as [[present]], this.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With subst.: hic [[homo]] [[sanus]] non est, Plaut. Am. 1, 1, 246: [[rapidus]] [[fluvius]] est hic, non hac [[temere]] transiri potest ... [[apud]] hunc fluvium, etc., id. Bacch. 1, 1, 53: [[quid]] praeclarum putet in rebus humanis, qui haec deorum regna perspexerit? etc., Cic. Rep. 1, 17: [[genus]] hoc, id. ib. 1, 25: hoc avunculo, [[atque]] in hac tam clara re publica [[natus]], id. ib. 1, 19; cf.: quorum [[singuli]] saluti huic civitati fuerunt, et qui sunt [[procul]] ab aetatis hujus [[memoria]], id. ib. 1, 1: his libris, id. ib. 1, 7: hae [[feriae]], id. ib. 1, 9; 1, 20; cf.: hoc otio, id. ib. 9 fin.: haec caelestia vel studiosissime solet quaerere, id. ib. 1, 10: ad haec cituma, id. ib. 1, 21: hic vir, Liv. 7, 39, 12.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol. (cf. Krebs, Antibarb. p. 520): hic insidiantes [[vigilant]], Enn. l. l.: hi domum me ad se auferent, Plaut. Men. 5, 2, 94: non mihi videtur, [[quod]] hi venerunt, [[alius]] nobis [[sermo]] esse quaerendus, sed agendum accuratius, et dicendum dignum aliquid horum auribus, Cic. Rep. 1, 13: feceris (ut [[etiam]] pro his dicam) nobis gratum omnibus, id. ib. 1, 21 fin.: hoc ubi Amphitruo [[erus]] conspicatus est, etc., Plaut. Am. 1, 1, 87: docere hoc poterat [[ille]] homines [[paene]] agrestes, et [[apud]] imperitos audebat haec dicere, Cic. Rep. 1, 15: dixerat hoc [[ille]], cum, etc., id. ib. 1, 12: haec [[Scipio]] cum dixisset, id. ib. 1, 11: haec plurimis a me verbis dicta sunt, etc., id. ib. 1, 7.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> More [[emphatic]], in the [[original]] [[full]] form, hīce, haece, hōce (not, as [[formerly]] written, hicce, haecce, hocce; in gen. [[sing]]. HVIVSQVE; in nom. plur. hisce, [[like]] ieis = ei, and [[ques]] = qui, see [[below]]; and apocopated in nom. plur. fem. haec for haece, and in gen. plur. horunc, harunc, for horunce, harunce); and, [[with]] the [[interrogative]] [[particle]], [[hicine]], haecine, hocine ([[mostly]] [[ante]] - [[class]].): hoce [[haud]] dubium est [[quin]], etc., Ter. And. 2, 3, 17: eum [[hinc]] profugiens vendidit in Alide Patri hujusce, Plaut. Capt. prol. 10; so, hujusce, id. Poen. prol. 120; 5, 4, 76; 87; cf.: [[atque]] hujusce rei judicium jam [[continuo]] [[video]] futurum, Cic. Div. in Caecil. 14, 47: hisce homines ubi habitent, Plaut. Trin. 4, 2, 36; v. Ritschl ad h. l.; so, hisce, id. Ps. 1, 5, 125; id. Capt. prol. 35 Fleck.; id. Rud. 2, 1, 5 ib., and perh. also id. Mil. 4, 8, 24 (Ritschl, [[hice]]): [[hice]], Att. ap. Non. 15, 29 (Trag. Rel. v. 122 Rib.); Ter. Eun. 2, 2, 38: haec [[aedes]], Plaut. Most. 2, 1, 53; 3, 1, 117; so, haec sunt [[atque]] aliae multae in magnis dotibus Incommoditates, id. Aul. 3, 5, 58: haec (puellae), Ter. Eun. 3, 5, 34: haec sententiae, Cic. Tusc. 1, 11, 22; 3, 34, 84; Lucr. 3, 601; Verg. G. 3, 305; cf. Bentl. Ter. Hec. 5, 2, 24: aliut [[posticum]] harunce aedium, Plaut. Stich. 3, 1, 41; cf.: harunc aedium, id. Most. 2, 1, 57: [[sine]] [[opera]] tua [[nihil]] di horunc facere possunt, id. Cist. 1, 1, 53: horunc, id. Poen. 3, 1, 48; Ter. Hec. 1, 2, 97; id. Phorm. 3, 2, 33: [[cedo]] [[signum]], si harunc Baccharum es, Plaut. Mil. 4, 2, 25: harunc aedium, id. Merc. 5, 1, 3: hisce ego Placidum ted [[hodie]] reddam, id. Curc. 5, 3, 48; cf.: [[quid]] dicam hisce, [[incertus]] [[sum]], Ter. Hec. 3, 4, 36: tu ab hisce rebus animum avoca, Sulp. in Cic. Fam. 4, 5, 5; so, hisce, Plaut. Cas. 2, 7, 13; id. Most. 1, 3, 81; 1, 4, 23; 2, 2, 71; 4, 2, 35 et saep.: Thr. Tu hosce instrue. Gn Illuc est sapere! ut hosce instruxit, Ter. Eun. 4, 7, 11; so, hosce, id. ib. 1, 2, 71; id. Heaut. 3, 2, 3; 4, 5, 4; id. Ad. 5, 7, 5; id. Phorm. 4, 3, 4: [[apud]] hasce [[aedes]], Plaut. Am. 1, 1, 194; so, hasce, id. As. 2, 3, 1; id. Aul. 2, 4, 2; 2, 8, 15; id. Capt. 4, 2, 51; id. Bacch. 4, 6, 17 et saep.— With the interrog. [[particle]]: hicin' [[Achilles]] est? Plaut. Mil. 1, 1, 61; so, hicinest? id. Pers. 5, 2, 49; cf.: [[hicine]] vir patriae [[natus]] [[usquam]] [[nisi]] in [[patria]] morietur? Cic. Mil. 38, 104 et saep.: haecine, Plaut. Am. 1, 1, 206; id. Ep. 4, 2, 5; 5, 1, 15; id. Pers. 4, 3, 75; Ter. Hec. 5, 2, 5; id. Phorm. 5, 8, 24: huncine hominem, Plaut. Ps. 1, 2, 68; cf.: huncine hominem! hancine impudentiam! judices, hanc audaciam! Cic. Verr. 2, 5, 25, § 62: hocine hic pacto potest Inhibere [[imperium]] [[magister]]? Plaut. Bacch. 3, 3, 43: o [[Juppiter]], hoscine [[mores]]! Ter. Ad. 4, 7, 40: hacine [[victoria]] sola aut hac [[praeda]] contenti estis futuri, Liv. 10, 17, 5; Ter. Hec. 3, 1, 3; so in the shorter form, [[hicne]], Cic. Rosc. Am. 48, 141: ex hocne equo, id. Fat. 3, 5: cum hocne, id. Att. 9, 7, 3: ex hacne [[natura]], id. Tusc. 1, 25, 62: haece [[locutus]], Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 239 Vahl.) al.—So, Fortuna hujusce diei, as a [[particular]] [[deity]], Cic. Leg. 2, 11, 28; Plin. 34, 8, 19, § 54; in inscrr. also written HVIVSQVE DIEI, Inscr. Orell. 5; cf.: HVIVSQ. LOCI, id. ib. 1580; 2300; and HOIVSQVE AEDIS ERGO, id. ib. 2488.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> With [[other]] pronouns: hos eosdem [[motus]] perturbationes dixerimus, Cic. Tusc. 3, 4, 7; cf.: cum [[idem]] hoc [[visum]] diceretur, id. Rep. 1, 14: hoc [[idem]] [[fit]] in reliquis civitatibus, Caes. B. G. 7, 15, 2; id. B. C. 1, 74, 5; Quint. 8, 4, 17: haec [[eadem]] centurionibus tribunisque militum mandabant, Caes. B. G. 7, 17 fin.: haec [[eadem]] genera, Quint. 6, 3, 54: hoc ipsum civile jus, Cic. Rep. 1, 2: sed hoc ipsum ex superiore pendet quaestione, Quint. 2, 1, 8; 8, 3, 45: ad hunc eum ipsum, Cic. Ac. 1, 1, 2 Goer. N. cr.; cf.: [[idem]] hoc ipsum, id. Tusc. 5, 9, 26: huic [[illi]] legato, id. Fl. 22, 52: hunc illum fatis Portendi generum, Verg. A. 7, 255; cf.: hic est [[enim]] [[ille]] [[vultus]] [[semper]] [[idem]], quem, etc., Cic. Tusc. 3, 15, 31: hic est [[ille]] [[status]] quantitatis, Quint. 7, 4, 15: haec est [[illa]], quae [[δείνωσις]] vocatur, id. 6, 2, 24: hujus istius facti [[stultitia]], Cic. Rab. Post. 9, 24: ista haec epigrammata, Sid. Ep. 2, 10: hunc talem virum, Cic. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 3: callidum quendam hunc, Cic. de Or. 1, 50, 218.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>D</b> Opp. to [[ille]], [[iste]], [[less]] freq. to hic, [[alter]], [[alius]], etc., this, the [[latter]], to [[indicate]] the nearer [[object]] ([[which]] is to be [[determined]] not so [[much]] by the [[phraseology]] as by the [[thought]]; so [[that]] hic [[may]] [[refer]] to [[that]] [[noun]] whose [[position]] in the [[sentence]] is the [[more]] [[remote]], [[but]] [[which]] is the [[most]] [[closely]] [[connected]] [[with]] the [[speaker]], and of the [[most]] [[importance]] to him, in [[which]] [[case]] it is to be rendered by [[that]], the [[former]], etc.): ejusdem esse, qui in [[illa]] re peccarit, hoc [[quoque]] admisisse, Cic. Inv. 2, 16, 50: in his undis et tempestatibus ad summam senectutem maluit jactari, [[quam]] in [[illa]] tranquillitate [[atque]] otio jucundissime vivere, id. Rep. 1, 1: si deerunt haec remedia, ad [[illa]] declinandum est, Quint. 7, 2, 30: cum hic testamento, [[ille]] proximitate nitatur, id. 3, 6, 95: in his judicem sibi, in illis alii credere, id. 5, 7, 33: haec [[pars]] perorationis accusatori patronoque ex [[aequo]] [[communis]] est. Affectibus [[quoque]] iisdem [[fere]] utuntur: sed [[varius]] hic, [[ille]] saepius ac [[magis]], id. 6, 1, 8; cf. id. 6, 2, 12; 17: cum tu ista caelestia de Scipione quaesieris, ego [[autem]] haec, quae videntur [[ante]] oculos, esse [[magis]] putem quaerenda, Cic. Rep. 1, 19; id. Fam. 2, 11, 1: iisdem [[enim]] hic [[sapiens]], de quo [[loquor]], oculis, quibus [[iste]] [[vester]], [[caelum]], terram, [[mare]] intuebitur, id. Ac. 2, 33, 105: si hoc [[loco]] scripsisset, [[isto]] verbo [[usus]] non esset, non [[isto]] [[loco]] [[verbum]] istud collocasset, id. Inv. 2, 41, 121: has [[igitur]] tot sententias ut omittamus, haec [[nunc]] videamus, quae diu multumque [[defensa]] sunt, id. Ac. 2, 42, 130: [[Caesar]] [[facile]] diceret: Hic [[versus]] Plauti non est, hic est, this ... [[that]], id. Fam. 9, 16, 4: ego hoc [[dico]]. [[adversarius]] hoc, Quint. 4, 4, 8: vendidit hic [[auro]] patriam ... Hic thalamum invasit natae, Verg. A. 6, 621 sq.: hi molium objectus, hi proximas scaphas scandere, Tac. A. 14, 8: [[quid]] responsuri sint adversarii his et his ... cum sciret haec et haec, Quint. 6, 1, 3 sq.: [[interim]] quaeritur: hoc an hoc? [[furtum]] an [[sacrilegium]]? id. 7, 3, 9: [[alter]] ([[Roscius]]) plurimarum palmarum [[vetus]] ac [[nobilis]] [[gladiator]] habetur, hic [[autem]] [[nuper]] se ad eum lanistam contulit, Cic. Rosc. Am. 6, 17: occupat hic collem, cymbā sedet [[alter]] aduncā, Ov. M. 1, 293.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Referring to [[that]] [[which]] in the [[speaker]]'s [[mind]] is the nearer [[object]], [[although]] by the [[position]] of the words it is the [[more]] [[remote]]: [[quam]] ob rem [[cave]] Catoni anteponas ne istum [[quidem]] ipsum, quem [[Apollo]] sapientissimum judicavit (i. e. Socratem): Hujus [[enim]] (i. e. Catonis, of the [[former]]) facta, illius (i. e. Socratis) dicta laudantur, Cic. Lael. 2, 10; id. Rosc. Com. 2, 7: hanc posteriorem (artem) et Stoici et Peripatetici, priorem [[autem]] [[illi]] (i. e. Peripatetici) [[egregie]] tradiderunt, hi (i. e. Stoici) ne attigerunt [[quidem]], id. Fin. 4, 4, 10: hoc [[Cicero]] [[atque]] [[Asinius]] [[certatim]] sunt usi: pro Scauro hic, [[ille]] pro filio, Quint. 6, 1, 21; 3, 10, 1: [[melior]] tutiorque est certa pax [[quam]] sperata [[victoria]]: haec in tua, [[illa]] in deorum manu est, the [[former]] ... the [[latter]], Liv. 30, 30, 19: [[quocumque]] [[aspicio]], [[nihil]] est, [[nisi]] [[pontus]] et aër: Fluctibus hic [[tumidus]], nubibus [[ille]] [[minax]], Ov. Tr. 1, 2, 24; id. M. 1, 697.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>E</b> In the neutr. [[sing]]. subst., [[with]] gen.: [[quid]] hoc hominist? Plaut. Am. 2, 1, 26; cf. Ter. Eun. 3, 4, 8: [[quid]] hoc morbi est? id. ib. 2, 1, 19: [[quid]] hoc est negoti? id. Ad. 4, 5, 71; cf. id. Eun. 3, 4, 6: hoc fructi pro labore ab his [[fero]], id. Ad. 5, 4, 16: edormiscam hoc villi, id. ib. 5, 2, 11: hoc commodi est, [[quod]], etc., Cic. Rosc. Am. 32, 91: hoc copiarum in Hispanias portatum est, Liv. 42, 18, 7: hoc servitutis injunxisse, ut, etc., id. 5, 2, 8: hoc intervalli datum res tranquillas in urbe fecit, id. 3, 25, 4: hoc consilii, id. 5, 39, 6: hoc solacii, id. 30, 13, 13: hoc noctis, Plaut. Am. 1, 1, 2; 11; 136.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>F</b> Hoc [[with]] verbs impers., pleonast. as a [[subject]] ([[ante]]-[[class]].): eamus, Amphitruo: lucescit hoc jam, [[there]] is daybreak, Plaut. Am. 1, 3, 45: luciscit hoc jam, Ter. Heaut. 3, 1, 1: [[lucet]] hoc, Plaut. Mil. 2, 2, 63; cf. id. Curc. 1, 3, 26.—<br /> Pregn. (qs. pointing to [[something]] [[with]] the [[finger]]), this, this ... here ([[ante]]-[[class]]. and [[poet]].); [[most]] freq. of the [[speaker]] [[himself]], [[like]] the Gr. ὅδε, for ego: hic homost omnium hominum praecipuos, Plaut. Trin. 5, 1, 1: hic si [[quid]] nobis [[forte]] adversi evenerit, [[tibi]] erunt parata verba, huic homini verbera, Ter. Heaut. 2, 3, 115; so, huic homini, i. q. mihi, Plaut. Ep. 1, 2, 38: hic [[homo]], i. q. ego, id. Curc. 2, 1, 33: hunc hominem, i. q. me, Plaut. Bacch. 4, 4, 1; Hor. S. 1, 9, 47; cf.: [[vin']] tu huic [[seni]] auscultare? Ter. Ad. 5, 7, 8; id. And. 2, 1, 10; Tib. 2, 6, 7: haec res, my [[property]], Plaut. Trin. 2, 4, 106: hunc in [[collum]], my [[neck]], id. Pers. 4, 6, 9 Brix (Ritschl, huc): ni haec praesensisset [[canes]], this [[dog]], = ego, id. Trin. 1, 2, 135 Brix ad loc.—In neutr. absol.: tu [[quod]] te posterius purges hanc injuriam mihi nolle Factam esse, hujus non faciam, not so [[much]], i. e. not the [[least]], Ter. Ad. 2, 1, 9.—<br /> With [[reference]] to [[time]], of this [[time]], [[now]] [[present]], [[actual]], this: [[cena]] hac annonā est [[sine]] sacris [[hereditas]], in the [[present]] [[scarcity]], Plaut. Trin. 2, 4, 83: sed [[nondum]] haec, quae [[nunc]] [[tenet]] [[saeculum]], [[neglegentia]] deum venerat, Liv. 3, 20: his temporibus, Cic. Fam. 13, 77, 1: M. [[Cato]], hujus nostri Catonis [[pater]], id. Off. 3, 16, 66; cf.: si [[potius]] ad antiquorum diligentiam, [[quam]] ad horum luxuriam dirigas aedificationem, Varr. R. R. 1, 13, 6 sq.: [[etenim]] qui haec vituperare volunt, Chrysogonum [[tantum]] posse queruntur, the [[present]] times, Cic. Rosc. Am. 48, 138: ne horum [[quidem]] [[magnificentia]] operum, Liv. 1, 55 fin.; [[very]] [[rarely]] of [[time]] [[just]] ended: [[ante]] hos annos [[quadraginta]], Plin. 14, 22, 28, § 143: [[ante]] hos [[sex]] menses, Phaedr. 1, 1, 10: [[ante]] hoc [[triduum]], Front. Ep. ad M. Caes. 2, 5 init.; Aug. Serm. 270, 3.<br /><b>II</b> Very freq. referring to a [[thought]] [[that]] follows, and [[which]] [[may]] be expressed by a [[relative]] [[sentence]], or by a [[sentence]] denoting the [[object]], [[cause]], or [[effect]]; [[with]] qui, quae, [[quod]], an acc. and inf., [[quod]], ut, ne, etc. ([[more]] [[clearly]] indicative [[than]] the determinative, is, ea, id; [[though]] freq. [[confounded]] [[with]] it in MSS. and editt.).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With relat. [[clause]]: Qui [[hodie]] fuerim [[liber]], eum [[nunc]] potivit [[pater]] Servitutis: hic, qui [[verna]] natust, conqueritur, Plaut. Am. 1, 1, 24; cf.: eos, qui, etc.... his, qui, etc.... [[longe]] [[duco]] esse anteponendos, Cic. Rep. 1, 2: [[neque]] his [[contentus]] [[sum]], quae de ista consultatione scripta nobis summi ex [[Graecia]] homines reliquerunt, [[neque]] ea, quae mihi videntur, anteferre illis [[audeo]], id. ib. 1, 22: non est [[tibi]] his solis utendum existimationibus ac judiciis, qui [[nunc]] sunt, hominum, sed iis [[etiam]], qui futuri sunt, id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43: [[quis]] hic est [[homo]], quem [[ante]] [[aedis]] [[video]] hoc noctis? Plaut. Am. 1, 1, 136: [[unde]] in laboribus et periculis [[fortitudo]]? [[nempe]] ab his, qui, etc., Cic. Rep. 1, 2; 1, 17: haec quae sunt in hoc genere, id. ib. 1, 11: [[mundus]] hic [[totus]], [[quod]] [[domicilium]] di nobis dederunt, id. ib. 1, 13: hoc [[autem]] sphaerae [[genus]], in quo, etc., id. ib. 1, 14; 1, 16: in his libris, quos legistis, id. Leg. 1, 9, 27; cf. id. Div. 1, 3, 5: [[quam]] [[quisque]] norit artem, in hac se exerceat, id. Tusc. 1, 18, 41 et saep.: [[lepide]] ipsi hi sunt capti, suis qui filiis fecere insidias, Plaut. Bacch. 5, 2, 90; cf. Cic. Tusc. 2, 1, 3; id. N. D. 1, 40, 113: servi, qui, cum [[culpa]] carint, [[tamen]] [[malum]] Metuont, hi solent esse eris utibiles, Plaut. Most. 4, 2, 2 sq.; cf. Cic. Rep. 1, 19: de Bruti amore [[etsi]] mihi [[nihil]] [[novi]] adfers: [[tamen]] hoc [[audio]] libentius, quo saepius, id. Att. 13, 36 fin.; cf.: is [[porro]], quo generosior celsiorque est, hoc majoribus [[velut]] organis commovetur, Quint. 1, 2, 30: hoc [[primum]] videamus, [[quidnam]] [[sit]], de altero [[sole]] [[quod]] nuntiatum est in senatu, etc., Cic. Rep. 1, 10; 1, 24: [[mire]] tractat hoc [[Cicero]] pro Milone quae facturus fuerit [[Clodius]], si praeturam invasisset, Quint. 9, 2, 41.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc. and inf.: erat [[tunc]] haec nova et ignota [[ratio]], solem lunae oppositum solere deficere, Cic. Rep. 1, 16: sed hoc vir excellenti [[providentia]] sensit ac vidit, non esse opportunissimos [[situs]] maritimos urbibus iis, quae, etc., id. ib. 2, 3: hoc [[tantum]] [[admiror]], Flavum, etc., Quint. 7, 4, 40; 11, 1, 22: unum hoc [[definio]], tantam esse necessitatem virtutis, etc., Cic. Rep. 1, 1: hoc [[simul]] accipe [[dictum]]: Quorum ..., Eorundem libertati me parcere certum est, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 204 Vahl.); cf. [[with]] appositive [[clause]]: sic hoc proloquar: Principio, ut [[illo]] advenimus, Continuo Amphitruo delegit viros, etc., Plaut. Am. 1, 1, 48: ut hoc: Non debes alienam uxorem optare, Quint. 7, 1, 25; cf. id. 9, 4, 97; 9, 2, 32.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With [[quod]] or [[quia]]: [[maxime]] hoc mihi mirum videri solet, [[quod]], qui [[tranquillo]] mari gubernare se negent posse, etc., Cic. Rep. 1, 6: quaesierat ex me [[Scipio]], [[quidnam]] sentirem de hoc, [[quod]] duo soles visos esse constaret, id. ib. 1, 13; Quint. 9, 1, 1: [[propter]] hoc ipsum ostendenda non sunt, [[quod]] [[apparent]], id. 12, 9, 6: nostri [[primo]] integris viribus [[fortiter]] repugnare ... sed hoc superari, [[quod]] diuturnitate pugnae, etc., in this [[that]], herein [[that]], Caes. B. G. 3, 4, 3; cf. Quint. 8, 3, 30: hoc ipso fidem detrahimus illis, [[quod]] sint tam gravia, id. 9, 2, 53: hoc ipso, [[quod]], id. 4, 1, 54; 5, 11, 41; 6, 2, 16 et saep.: consilio vestro utar [[libenter]], et hoc libentius, [[quod]], etc., Caes. ap. Cic. Att. 9, 8, C, 1; cf.: id hoc facilius eis persuasit, [[quod]] [[undique]] loci [[natura]] [[Helvetii]] continentur, Caes. B. G. 1, 2, 3: hoc esse miseriorem gravioremque fortunam Sequanorum [[quam]] reliquorum, [[quod]] soli, etc., id. ib. 1, 32, 4; Quint. 5, 7, 22: hoc [[magis]], [[quod]] (al. [[quia]]) [[illic]] ut litigatores loquimur frequentius, id. 6, 2, 36: hoc [[sese]] excruciat animi, Quia [[leno]] ademit cistulam ei, Plaut. Rud. 2, 3, 57: [[quod]] hoc [[etiam]] mirabilius debet videri, [[quia]], etc., Cic. de Or. 1, 3, 12; cf.: hoc sunt exempla potentiora, [[quia]], etc., Quint. 10, 1, 15.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(d)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With ut or ne: [[nunc]] hoc me orare a [[vobis]] jussit [[Juppiter]], ut conquistores, etc., Plaut. Am. prol. 64; cf.: hoc [[quoque]] [[etiam]] mihi in mandatis dedit, Ut conquistores, etc., id. ib. 81: [[atque]] hoc evenit In labore [[atque]] in dolore, ut [[mors]] obrepat [[interim]], id. Ps. 2, 3, 19: nec [[enim]] hoc suscepi, ut, etc. ... [[neque]] hoc [[polliceor]] me facturum, ut, etc., Cic. Rep. 1, 24: [[neque]] [[enim]] hac nos [[patria]] lege genuit aut educavit, ut ... sed ut, etc., id. ib. 1, 4; for [[which]]: homines sunt hac lege generati, qui tuerentur, etc., id. ib. 6, 15: [[quare]] hoc [[animo]] in nos esse debebis, ut [[aetas]] nostra, etc., id. Fam. 2, 1 fin.; id. Off. 3, 5, 22; id. Rep. 1, 12: plurimum in hoc laboris exhausimus, ut ostenderemus, etc., Quint. 8 praef. § 6; cf.: habenda [[fides]] est vel in hoc, ut, etc., id. 11, 2, 51; so, in hoc, ut, id. 6, 3, 15; 10, 3, 29: hoc erit [[tibi]] [[argumentum]] [[semper]] in promptu situm: Ne [[quid]] exspectes amicos, [[quod]] [[tute]] agere possies, Enn. ap. Gell. 2, 29 fin. (Sat. v. 37 Vahl.); so, in hoc [[scilicet]], ne [[suspectus]] his foret, Vell. 2, 41 fin.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Hoc est serves to [[annex]] a [[more]] [[particular]] [[explanation]] of [[what]] has been said, [[that]] is, [[that]] is to [[say]], [[namely]]: in hac [[causa]] dicam de eo [[prius]], [[quod]] [[apud]] vos plurimum debet valere, hoc est, de voluntate eorum, quibus injuriae factae sunt, Cic. Div. in Caecil. 4, 11: [[quadriennium]], hoc est, ex quo tempore [[fundus]] veniit, id. Caecin. 7, 19; 34, 100: cum [[honos]] agebatur amplissimus familiae vestrae, hoc est, [[consulatus]] parentis tui, id. Sull. 17, 49; id. Fam. 5, 12, 8: [[primum]] [[quaero]], [[qua]] ratione [[Naevius]] [[susceptum]] [[negotium]] non transegerit, hoc est, [[cur]] bona non vendiderit, id. Quint. 24, 76 et saep.—Sarcastically: ut haberet ([[Clodius]]) ad praeturam gerendam, hoc est, ad evertendam rem publicam plenum annum, Cic. Mil. 9, 24: at [[quam]] [[crebro]] usurpat Et [[consul]] et [[Antonius]]! Hoc est dicere: Et [[consul]] et [[homo]] impudicissimus, Et [[consul]] et [[homo]] [[nequissimus]], id. Phil. 2, 28, 70.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> Hoc est or ĕrat, [[quod]], [[with]] the [[accessory]] [[idea]] of [[indignation]] or [[reproach]], is or [[was]] it for this [[that]], etc.: hoc erat, alma [[parens]], [[quod]] me per [[tela]], per [[ignis]] Eripis, ut mediis hostem in penetralibus ... cernam? Verg. A. 2, 664; Petr. 93.—Hence,<br /><b>III</b> Advv.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; hāc, in this [[place]], on this [[side]], this [[way]], here ([[class]].): [[nunc]] [[Juppiter]] hac stat, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 263 Vahl.); imitated by Verg. A. 12, 565: Ar. Hac [[quidem]] non venit. Le. Angiporto Illac per hortum [[circuit]] [[clam]], Plaut. As. 3, 3, 151: [[nunc]] hac An [[illac]] eam, incerta [[sum]] consili, id. Rud. 1, 3, 30: [[plenus]] rimarum [[sum]]: hac [[atque]] [[illac]] [[perfluo]], Ter. Eun. 1, 2, 25; cf.: hac [[illac]] circumcursa, id. Heaut. 3, 2, 1; and: mox hac [[atque]] [[illa]] rapti, Tac. Agr. 28: sequere hac, reducam te ubi fuisti, this [[way]], [[hither]], Plaut. Capt. 3, 5, 106; id. As. 4, 2, 1; id. Men. 4, 1, 4; id. Poen. 1, 2, 116; id. Rud. 1, 2, 94; cf.: sequere hac me [[intus]] ad [[Glycerium]] [[nunc]], Ter. And. 5, 6, 14: sequere me [[ergo]] hac [[intro]], id. Ad. 4, 3, 18: i hac [[mecum]] [[intro]], Plaut. Bacch. 5, 2, 56; 62; Ter. Ad. 4, 2, 35 sq.: [[quin]] [[igitur]] ad [[illa]] spatia nostra pergimus? ... Nos [[vero]]: et hac [[quidem]] adire si placet, per ripam et umbram, Cic. Leg. 1, 4, 14: ab [[oppido]] [[declivis]] [[locus]] tenui fastigio vergebat. Hac nostris erat [[receptus]], Caes. B. C. 1, 45, 5; 2, 2, 3.—Hac-hac, for hac-[[illac]] ([[poet]].): [[namque]] videbat, uti bellantes [[Pergama]] [[circum]] Hac fugerent Grai, Hac [[Phryges]], Verg. A. 1, 467 sq.; Prop. 1, 3, 13; [[rarely]] in [[full]] form [[with]] the interrog. [[particle]] ne: [[utrum]] hacin feriam an ab [[laeva]] [[latus]]? Plaut. Cist. 3, 10 (cf. Ladewig, Anal. Scaen. p. 22). —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; hīc (old form [[heic]]; and [[with]] the interrog. [[part]]. ne, [[hicine]]), adv. loci, in this [[place]], here.<br /><b>I</b> In [[space]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> Lit.: hos quos videtis [[stare]] hic captivos duos, etc. ... Senex qui hic habitat, etc., Plaut. Capt. prol. 1 sq.: ego jam [[dudum]] hic [[adsum]], Ter. Eun. 4, 6, 5: quem praestolare hic [[ante]] [[ostium]]? id. ib. 5, 6, 5: hic [[propter]] hunc adsiste, id. Ad. 2, 1, 15: hic tui omnes valent, Cic. Fam. 6, 20, 3: non [[modo]] hic, ubi, etc.. . sed, [[ubicumque]], etc., id. Verr. 2, 5, 55, § 143: [[mons]] ibi [[arduus]] Nomine [[Parnasus]] ... hic ubi [[Deucalion]] ... parva [[rate]] [[vectus]] adhaesit, Ov. M. 1, 319: hic (sc. Carthagine) illius (Junonis) [[arma]], Hic [[currus]] fuit, Verg. A. 1, 16 et saep.: Pa. [[Philocomasium]] [[hicine]] [[etiam]] [[nunc]] est? Pe Quom exibam, hic erat, Plaut. Mil. 2, 2, 25; cf.: Ch. Ubi ego [[sum]]? [[hicine]] an [[apud]] mortuos? Eut. Neque [[apud]] mortuos [[neque]] hic es, id. Merc. 3, 4, 17: [[hicine]], id. Cist. 1, 1, 21; 4, 2, 80; Ter. Ad. 2, 1, 29 al.: Da. Cedo [[fenus]], redde [[fenus]], [[fenus]] reddite, etc.... Tr. Fenus [[illic]], [[fenus]] hic, Plaut. Most. 3, 1, 76: [[facile]] hic [[plus]] mali est, [[quam]] [[illic]] boni, Ter. And. 4, 3, 5; cf. id. Hec. 2, 1, 20: hic segetes, [[illic]] veniunt felicius uvae, Verg. G. 1, 54: hic, [[illic]], ubi [[mors]] deprenderat, exhalantes, Ov. M. 7, 581 (cf. Krebs, Antibarb. p. 519).—With gen.: hic [[proxume]] viciniae, in this neighborhood, Plaut. Mil. 2, 3, 2: [[modo]] vidi virginem hic viciniae miseram, Ter. Phorm. 1, 2, 45.—With ne: [[hicine]] libertatem aiunt aequam esse omnibus? is it here [[that]], etc., Ter. Ad. 2, 1, 29 (cf. hic, I. B. fin.).—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> Transf., in this [[affair]], on this [[occasion]], in this [[particular]], herein, here: hic, [[quantum]] in [[bello]] [[fortuna]] possit, cognosci potuit, Caes. B. G. 6, 35, 2; Cic. Verr. 1, 16, 49: hic tu tabulas desideras Heracliensium publicas, id. Arch. 4, 8; cf.: hic vos dubitabitis, judices, id. Verr. 2, 2, 44, § 109: hic miramur, hunc hominem [[tantum]] excellere ceteris? etc., id. de Imp. Pomp. 13, 39: hic jam plura non dicam, id. ib. 9, 24; id. Planc. 41, 99; id. Verr. 2, 1, 26, § 66 (cf. II. fin. [[infra]]): hic, ubi [[opus]] est, non verentur: [[illic]], ubi [[nihil]] [[opus]] est, ibi verentur, Ter. And. 4, 1, 14: ut cum hic [[tibi]] satisfecerimus, [[istic]] [[quoque]] nostram in te benevolentiam navare possimus, Cic. Fam. 3, 10, 3.—Referring to the [[noun]] whose [[position]] in the [[sentence]] is the [[most]] [[remote]] (cf. I. D. 2.): alterius ducis [[causa]] [[melior]] videbatur, alterius erat firmior: hic omnia speciosa, [[illic]] [[valentia]], Vell. 2, 49, 3.—<br /><b>II</b> Of [[time]], i. q. [[nunc]] or tum, [[now]], here; [[then]], [[hereupon]], at this [[time]], at this [[juncture]]: hic reddes omnia, Ter. And. 2, 3, 15: hic ego [[quid]] praedicem? Cic. Sest. 5, 12; id. Cat. 1, 10, 26: hic cum [[uterque]] me intueretur, id. Fin. 2, 1, 1; so, hic cum, id. Tusc. 5, 20, 60; Nep. Milt. 3, 3: hic tum [[Fabricius]] frequentes eos ad me domum adduxit, Cic. Clu. 17, 49; so, hic tum, id. ib 20, 56; 27, 73; id. Verr. 2, 1, 26 § 66 al.: hic [[regina]] gravem poposcit pateram, Verg. A. 1, 728.—So [[very]] freq. to [[introduce]] the [[beginning]] of a [[speech]]: hic [[Laelius]] (inquit); hic [[Philus]]; hic [[Scipio]], etc., Cic. Rep. 1, 13, 23; 24 sq.; id. Fam. 1, 9, 10; 3, 8, 3; 5, 15, 4; id. Ac. 2, 4, 10; id. de Or. 2, 50, 202; Verg. A. 9, 246 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; huc ([[access]]. form hoc), v. huc.
}}
{{Gaffiot
|gf=(1) <b>hĭc</b>,² hæc, [[hoc]], adj.-pr. démonstr., ce, cet, [[cette]] ; celui-ci, celle-ci ; ceci, cela [désigne l’objet qui [[est]] le [[plus]] rapproché dans le temps ou dans l’espace ; par suite, pour un avocat, son client ; pour un écrivain en général, ce qui le concerne lui-même ou ce qui le touche de [[plus]] près]<br /><b>1</b> [[hic]] [[est]] [[ille]] [[Demosthenes]] Cic. Tusc. 5, 103, voilà le fameux Démosthène ; hæc [[civitas]], hæc ætas Cic. Rep. 1, 1, [[cette]] cité, [[cette]] génération (notre...) ; his paucis diebus Cic. CM 50, ces jours derniers seulement ; hæc [pl. n.] Cic. Fam. 5, 13, 3, la situation actuelle || [attraction] hanc similitudinem scribendi [[multi]] secuti sunt Cic. de Or. 2, 53 [hanc = hujus [[rei]] = horum annalium ] beaucoup ont adopté une ressemblance de style avec ces annales = une manière d’écrire semblable à celle de ces annales<br /><b>2</b> [joint à un autre pronominal] [[hoc]] [[idem]] Cæs. G. 7, 15, 2, [[cette]] même chose ; [[hoc]] id ipsum [[est]] [[quod]] utile appellatur Cic. Off. 2, 9, la chose qui nous occupe [[est]] précisément ce qui s’appelle l’utile ; [[hoc]] [[meum]] [[consilium]] Cic. Fam. 4, 4, 4, ce dessein que j’avais formé ; [[hic]] [[ille]] [[legatus]] Cic. Fl. 52, ce fameux ambassadeur<br /><b>3</b> [[hic]]... [[ille]] ; <b> a)</b> [en gén.] [[hic]] se rapporte au mot le [[plus]] rapproché, [[ille]] au [[plus]] éloigné dans la phrase : ut sint [[illa]] vendibiliora, hæc uberiora [[certe]] sunt Cic. Fin. 1, 12, à supposer que ces études-là soient mieux achalandées, celles-ci sont à coup sûr [[plus]] fécondes ; [mais l’ordre peut être inverse dans la pensée de l’écrivain] : cave Catoni anteponas Socratem : hujus facta, illius dicta laudantur Cic. Læl. 10, garde-toi de préférer à Caton Socrate ; du premier (du nôtre) ce sont les actes, du second (de l’autre), ce sont les paroles qu’on loue, cf. Cic. Com. 7 ; Fin. 4, 10 ; Liv. 29, 33, 10 ; 30, 30, 19 ; <b> b)</b> [[hic]] renvoie à ce qui précède, [[ille]] annonce ce qui suit] : [[sed]] [[hoc]] [[commune]] [[vitium]], illæ Epicuri propriæ ruinæ Cic. Fin. 1, 18, mais ce que je viens de [[dire]] [[est]] leur défaut commun, voici les parties ruineuses imputables en propre à Épicure ; <b> c)</b> [[hic]] et [[ille]], tel et tel : [[hoc]] [[signum]] et [[illud]] Cic. Verr. 2, 1, 53, telle et telle statue, cf. Cic. Verr. 2, 4, 140 ; [qqf.] [[hic]] et [[hic]] : [[hoc]] et [[hoc]] Cic. Inv. 1, 99, telle et telle chose || [[hic]] [[aut]] [[ille]], l’un ou l’autre [quand il s’agit de deux objets] : Liv. 24, 3, 17<br /><b>4</b> [pour résumer ce qui précède] : voilà, tel [[est]] : hæc [[illa]] sunt tria genera quæ Cic. Ac. 1, 22, telles sont ces trois classes que... ; hæc et talia faciundo Sall. J. 85, 36, c’[[est]] en faisant cela et des choses analogues que... ; [[est]] hæc [[divina]] [[atque]] [[incredibilis]] [[virtus]] imperatoris Cic. Pomp. 36, c’[[est]] là (vous voyez là) le talent merveilleux et incroyable du capitaine<br /><b>5</b> [annonçant ce qui suit] : <b> a)</b> [une énumération] : [[existimo]] in [[summo]] imperatore [[quattuor]] has [[res]] [[inesse]] oportere, scientiam [[rei]] [[militaris]]... Cic. Pomp. 28, à mon [[avis]], un grand général doit réunir en lui les quatre avantages suivants, science militaire... ; <b> b)</b> [prop. inf.] : Cic. Rep. 1, 25 ; 2, 5, etc. ; hæc [[est]] [[illa]] præstans et [[divina]] [[sapientia]]... [[nihil]] admirari Cic. Tusc. 3, 30, c’[[est]] bien là ce qui constitue [[cette]] sagesse éminente et [[divine]], savoir... ne s’étonner de [[rien]] ; <b> c)</b> [[quod]], ce fait que : Cic. Rep. 1, 11 ; 1, 19 ; etc. ; <b> d)</b> ut subj. : Cic. Rep. 1, 8 ; Fam. 2, 1, 2, etc. ; quemquam [[hoc]] errore duci, ut arbitretur Cic. Off. 1, 148, être guidé par [[cette]] erreur, à savoir penser que..., par [[cette]] erreur de croire que... ; hæc universi [[senatus]] [[communis]] [[est]] [[laus]], ut constet... Cic. [[Sulla]] 82, c’[[est]] à la gloire [[commune]] du sénat tout entier, ce fait reconnu que... ; <b> e)</b> [interr. ind.] : [[hoc]] [[primum]] videamus, [[quid]] sit id ipsum [[quod]] quærimus Cic. Rep. 1, 38, voyons d’abord ceci : en [[quoi]] consiste l’objet même de notre enquête ?<br /><b>6</b> n. [[hoc]] avec gén. : [[hoc]] commodi [[est]] [[quod]]... Cic. Amer. 91, il y a cet avantage que... ; [[hoc]] muneris Cic. Off. 2, 50, [[cette]] tâche, cf. Cic. Verr. 2, 3, 32 ; Har. 14 ; etc. || pl. n. : horum utrumque Cic. Cæc. 86 ; horum neutrum Cic. Ac. 2, 113, chacune de ces deux choses, aucune de ces deux choses ; perfecta [[gloria]] [[constat]] ex [[tribus]] his... Cic. Off. 2, 31, la gloire parfaite résulte des trois conditions suivantes...: his expositis Cic. Off. 1, 99, après [[cette]] exposition || [expr.] [[hoc]] [[est]], c’est-à-dire : [[Sulla]] 49 ; Mil. 24 ; Phil. 2, 70, etc.<br /><b>7</b> acc. exclam. : hanc audaciam ! Cic. Verr. 2, 5, 62, une telle audace ! [[hunc]] [[quoque]] felicem ! Cic. Phil. 3, 26, heureux [[est]]-il lui aussi !<br /><b>8</b> [[hic]] [[homo]] = [[ego]] : Pl. Bacch. 161 ; Curc. 248, etc. ; Ter. Andr. 310 ; Haut. 13 ; Hor. S. 1, 9, 47<br /><b>9</b> [constr. partic.] : ea quæ observata sunt... hæc Cic. de Or. 1, 109, les choses qui ont été observées..., ces choses-là (en question)... ; [[eum]] qui... [[hunc]] Cic. de Or. 1, 169, celui qui... cet homme... ; tu istos captivos duos... quos [[emi]]... his indito catenas singularias Pl. Capt. 112 [mss], toi, tes deux captifs que tu gardes]... que j’ai achetés... à ces [[gens]]-là [geste] mets des chaînes simples || [[quid]] [[hoc]] tota [[Sicilia]] [[est]] clarius [[quam]] omnes... virgines convenisse Cic. Verr. 2, 4, 77 [[quam]] fait pléonasme après l’abl. [[hoc]] ] [[est]]-il fait [[plus]] connu que celui-ci dans toute la Sicile, savoir que toutes les jeunes filles se sont rassemblées, cf. de Or. 1, 169 et comparer Fin. 1, 19 ; Nat. 1, 38. formes arch. : dat. sing. f. hæ [[Cato]] Agr. 14, 3 || nom. pl. m. [[hic]] Enn. Ann. 436 ; Pl. Ps. 822 ; [[Varro]] L. 6, 73 ; nom. pl. m. heis (cf. heisce, hisce ) || f. pl. hæc Pl. Bacch. 1142 ; Ter. Andr. 656 ; Lucr. 3, 599 ; [[Varro]] L. 5, 75 ; Cic. Tusc. 1, 22, etc. || gén. pl. horont [corruption de [[horunc]], cf. [[hice]] ] CIL 1, 1211 || dat.-abl. [[hibus]] Pl. Curc. 506, cf. [[Varro]] L. 8, 78 ; Char. 54, 19 || v. [[hice]].<br />(2) <b>hīc</b>⁶ (arch. [[heic]] ), adv.,<br /><b>1</b> ici, dans ce lieu-ci, en cet endroit : Cic. Fam. 6, 20, 3 ; Verr. 2, 5, 143, etc. || avec gén. : [[hic]] viciniæ Pl. Mil. 273, ici dans le voisinage, cf. Ter. Andr. 70 || [[hic]]... [[illic]]..., ici...là ; dans un endroit... dans l’autre : Pl., Ter. ; Virg. G. 1, 54 ; [[nec]] [[hic]] [[nec]] [[illic]] Liv. 8, 37, 6, ni ici ni là ; [[aut]] [[hic]] [[aut]] [[illic]] [[Varro]] R. 3, 5, 6, ou ici ou là ; [[hic]] [[illic]] Ov. M. 7, 581, çà et là<br /><b>2</b> [fig.] <b> a)</b> sur ce point, à [[cette]] occasion : Cic. Arch. 8 ; Verr. 2, 2, 109 ; etc. ; <b> b)</b> alors, à ce moment : Cic. Sest. 12 ; Cat. 1, 26 ; Br. 148 ; Fin. 2, 1, etc. ; [[hic]] tum Cic. Verr. 2, 1, 66, à ce moment alors, cf. Cic. Clu. 49 ; 56 ; 73.
}}
}}

Revision as of 06:45, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

hīc: haec, hōc (
I gen. hujus, monosyl., Plaut. Am. prol. 51; 96; 1, 1, 115; dat. huïc, Sidon. Carm. 7, 145; Avien. Descr. Orb. 22; dat. sing. fem. hae rei, Cato, R. R. 14, 3; acc. HONC for hunc, C. I. L. 1, 32; nom. plur. hic, Enn. ap. Philarg. ad Verg. G. 4, 230 = Ann. v. 414 Vahl.; Varr. L. L. 6, § 73 Müll.; fem. haec,
v. infra, B. init.; dat. and abl. hibus, Plaut. Curc. 4, 2, 20; cf. Varr. L. L. 8, § 78 Müll.; v. Neue, Formenl. 2, p. 203 sqq.), pron. demonstr. from the pronom. root i (whence also comes is), with the demonstr. suffix ce] points to something near or present, or which is conceived of as present, this.
   (a)    With subst.: hic homo sanus non est, Plaut. Am. 1, 1, 246: rapidus fluvius est hic, non hac temere transiri potest ... apud hunc fluvium, etc., id. Bacch. 1, 1, 53: quid praeclarum putet in rebus humanis, qui haec deorum regna perspexerit? etc., Cic. Rep. 1, 17: genus hoc, id. ib. 1, 25: hoc avunculo, atque in hac tam clara re publica natus, id. ib. 1, 19; cf.: quorum singuli saluti huic civitati fuerunt, et qui sunt procul ab aetatis hujus memoria, id. ib. 1, 1: his libris, id. ib. 1, 7: hae feriae, id. ib. 1, 9; 1, 20; cf.: hoc otio, id. ib. 9 fin.: haec caelestia vel studiosissime solet quaerere, id. ib. 1, 10: ad haec cituma, id. ib. 1, 21: hic vir, Liv. 7, 39, 12.—
   (b)    Absol. (cf. Krebs, Antibarb. p. 520): hic insidiantes vigilant, Enn. l. l.: hi domum me ad se auferent, Plaut. Men. 5, 2, 94: non mihi videtur, quod hi venerunt, alius nobis sermo esse quaerendus, sed agendum accuratius, et dicendum dignum aliquid horum auribus, Cic. Rep. 1, 13: feceris (ut etiam pro his dicam) nobis gratum omnibus, id. ib. 1, 21 fin.: hoc ubi Amphitruo erus conspicatus est, etc., Plaut. Am. 1, 1, 87: docere hoc poterat ille homines paene agrestes, et apud imperitos audebat haec dicere, Cic. Rep. 1, 15: dixerat hoc ille, cum, etc., id. ib. 1, 12: haec Scipio cum dixisset, id. ib. 1, 11: haec plurimis a me verbis dicta sunt, etc., id. ib. 1, 7.—
   B More emphatic, in the original full form, hīce, haece, hōce (not, as formerly written, hicce, haecce, hocce; in gen. sing. HVIVSQVE; in nom. plur. hisce, like ieis = ei, and ques = qui, see below; and apocopated in nom. plur. fem. haec for haece, and in gen. plur. horunc, harunc, for horunce, harunce); and, with the interrogative particle, hicine, haecine, hocine (mostly ante - class.): hoce haud dubium est quin, etc., Ter. And. 2, 3, 17: eum hinc profugiens vendidit in Alide Patri hujusce, Plaut. Capt. prol. 10; so, hujusce, id. Poen. prol. 120; 5, 4, 76; 87; cf.: atque hujusce rei judicium jam continuo video futurum, Cic. Div. in Caecil. 14, 47: hisce homines ubi habitent, Plaut. Trin. 4, 2, 36; v. Ritschl ad h. l.; so, hisce, id. Ps. 1, 5, 125; id. Capt. prol. 35 Fleck.; id. Rud. 2, 1, 5 ib., and perh. also id. Mil. 4, 8, 24 (Ritschl, hice): hice, Att. ap. Non. 15, 29 (Trag. Rel. v. 122 Rib.); Ter. Eun. 2, 2, 38: haec aedes, Plaut. Most. 2, 1, 53; 3, 1, 117; so, haec sunt atque aliae multae in magnis dotibus Incommoditates, id. Aul. 3, 5, 58: haec (puellae), Ter. Eun. 3, 5, 34: haec sententiae, Cic. Tusc. 1, 11, 22; 3, 34, 84; Lucr. 3, 601; Verg. G. 3, 305; cf. Bentl. Ter. Hec. 5, 2, 24: aliut posticum harunce aedium, Plaut. Stich. 3, 1, 41; cf.: harunc aedium, id. Most. 2, 1, 57: sine opera tua nihil di horunc facere possunt, id. Cist. 1, 1, 53: horunc, id. Poen. 3, 1, 48; Ter. Hec. 1, 2, 97; id. Phorm. 3, 2, 33: cedo signum, si harunc Baccharum es, Plaut. Mil. 4, 2, 25: harunc aedium, id. Merc. 5, 1, 3: hisce ego Placidum ted hodie reddam, id. Curc. 5, 3, 48; cf.: quid dicam hisce, incertus sum, Ter. Hec. 3, 4, 36: tu ab hisce rebus animum avoca, Sulp. in Cic. Fam. 4, 5, 5; so, hisce, Plaut. Cas. 2, 7, 13; id. Most. 1, 3, 81; 1, 4, 23; 2, 2, 71; 4, 2, 35 et saep.: Thr. Tu hosce instrue. Gn Illuc est sapere! ut hosce instruxit, Ter. Eun. 4, 7, 11; so, hosce, id. ib. 1, 2, 71; id. Heaut. 3, 2, 3; 4, 5, 4; id. Ad. 5, 7, 5; id. Phorm. 4, 3, 4: apud hasce aedes, Plaut. Am. 1, 1, 194; so, hasce, id. As. 2, 3, 1; id. Aul. 2, 4, 2; 2, 8, 15; id. Capt. 4, 2, 51; id. Bacch. 4, 6, 17 et saep.— With the interrog. particle: hicin' Achilles est? Plaut. Mil. 1, 1, 61; so, hicinest? id. Pers. 5, 2, 49; cf.: hicine vir patriae natus usquam nisi in patria morietur? Cic. Mil. 38, 104 et saep.: haecine, Plaut. Am. 1, 1, 206; id. Ep. 4, 2, 5; 5, 1, 15; id. Pers. 4, 3, 75; Ter. Hec. 5, 2, 5; id. Phorm. 5, 8, 24: huncine hominem, Plaut. Ps. 1, 2, 68; cf.: huncine hominem! hancine impudentiam! judices, hanc audaciam! Cic. Verr. 2, 5, 25, § 62: hocine hic pacto potest Inhibere imperium magister? Plaut. Bacch. 3, 3, 43: o Juppiter, hoscine mores! Ter. Ad. 4, 7, 40: hacine victoria sola aut hac praeda contenti estis futuri, Liv. 10, 17, 5; Ter. Hec. 3, 1, 3; so in the shorter form, hicne, Cic. Rosc. Am. 48, 141: ex hocne equo, id. Fat. 3, 5: cum hocne, id. Att. 9, 7, 3: ex hacne natura, id. Tusc. 1, 25, 62: haece locutus, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 239 Vahl.) al.—So, Fortuna hujusce diei, as a particular deity, Cic. Leg. 2, 11, 28; Plin. 34, 8, 19, § 54; in inscrr. also written HVIVSQVE DIEI, Inscr. Orell. 5; cf.: HVIVSQ. LOCI, id. ib. 1580; 2300; and HOIVSQVE AEDIS ERGO, id. ib. 2488.—
   C With other pronouns: hos eosdem motus perturbationes dixerimus, Cic. Tusc. 3, 4, 7; cf.: cum idem hoc visum diceretur, id. Rep. 1, 14: hoc idem fit in reliquis civitatibus, Caes. B. G. 7, 15, 2; id. B. C. 1, 74, 5; Quint. 8, 4, 17: haec eadem centurionibus tribunisque militum mandabant, Caes. B. G. 7, 17 fin.: haec eadem genera, Quint. 6, 3, 54: hoc ipsum civile jus, Cic. Rep. 1, 2: sed hoc ipsum ex superiore pendet quaestione, Quint. 2, 1, 8; 8, 3, 45: ad hunc eum ipsum, Cic. Ac. 1, 1, 2 Goer. N. cr.; cf.: idem hoc ipsum, id. Tusc. 5, 9, 26: huic illi legato, id. Fl. 22, 52: hunc illum fatis Portendi generum, Verg. A. 7, 255; cf.: hic est enim ille vultus semper idem, quem, etc., Cic. Tusc. 3, 15, 31: hic est ille status quantitatis, Quint. 7, 4, 15: haec est illa, quae δείνωσις vocatur, id. 6, 2, 24: hujus istius facti stultitia, Cic. Rab. Post. 9, 24: ista haec epigrammata, Sid. Ep. 2, 10: hunc talem virum, Cic. fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 3: callidum quendam hunc, Cic. de Or. 1, 50, 218.—
   D Opp. to ille, iste, less freq. to hic, alter, alius, etc., this, the latter, to indicate the nearer object (which is to be determined not so much by the phraseology as by the thought; so that hic may refer to that noun whose position in the sentence is the more remote, but which is the most closely connected with the speaker, and of the most importance to him, in which case it is to be rendered by that, the former, etc.): ejusdem esse, qui in illa re peccarit, hoc quoque admisisse, Cic. Inv. 2, 16, 50: in his undis et tempestatibus ad summam senectutem maluit jactari, quam in illa tranquillitate atque otio jucundissime vivere, id. Rep. 1, 1: si deerunt haec remedia, ad illa declinandum est, Quint. 7, 2, 30: cum hic testamento, ille proximitate nitatur, id. 3, 6, 95: in his judicem sibi, in illis alii credere, id. 5, 7, 33: haec pars perorationis accusatori patronoque ex aequo communis est. Affectibus quoque iisdem fere utuntur: sed varius hic, ille saepius ac magis, id. 6, 1, 8; cf. id. 6, 2, 12; 17: cum tu ista caelestia de Scipione quaesieris, ego autem haec, quae videntur ante oculos, esse magis putem quaerenda, Cic. Rep. 1, 19; id. Fam. 2, 11, 1: iisdem enim hic sapiens, de quo loquor, oculis, quibus iste vester, caelum, terram, mare intuebitur, id. Ac. 2, 33, 105: si hoc loco scripsisset, isto verbo usus non esset, non isto loco verbum istud collocasset, id. Inv. 2, 41, 121: has igitur tot sententias ut omittamus, haec nunc videamus, quae diu multumque defensa sunt, id. Ac. 2, 42, 130: Caesar facile diceret: Hic versus Plauti non est, hic est, this ... that, id. Fam. 9, 16, 4: ego hoc dico. adversarius hoc, Quint. 4, 4, 8: vendidit hic auro patriam ... Hic thalamum invasit natae, Verg. A. 6, 621 sq.: hi molium objectus, hi proximas scaphas scandere, Tac. A. 14, 8: quid responsuri sint adversarii his et his ... cum sciret haec et haec, Quint. 6, 1, 3 sq.: interim quaeritur: hoc an hoc? furtum an sacrilegium? id. 7, 3, 9: alter (Roscius) plurimarum palmarum vetus ac nobilis gladiator habetur, hic autem nuper se ad eum lanistam contulit, Cic. Rosc. Am. 6, 17: occupat hic collem, cymbā sedet alter aduncā, Ov. M. 1, 293.—
   2    Referring to that which in the speaker's mind is the nearer object, although by the position of the words it is the more remote: quam ob rem cave Catoni anteponas ne istum quidem ipsum, quem Apollo sapientissimum judicavit (i. e. Socratem): Hujus enim (i. e. Catonis, of the former) facta, illius (i. e. Socratis) dicta laudantur, Cic. Lael. 2, 10; id. Rosc. Com. 2, 7: hanc posteriorem (artem) et Stoici et Peripatetici, priorem autem illi (i. e. Peripatetici) egregie tradiderunt, hi (i. e. Stoici) ne attigerunt quidem, id. Fin. 4, 4, 10: hoc Cicero atque Asinius certatim sunt usi: pro Scauro hic, ille pro filio, Quint. 6, 1, 21; 3, 10, 1: melior tutiorque est certa pax quam sperata victoria: haec in tua, illa in deorum manu est, the former ... the latter, Liv. 30, 30, 19: quocumque aspicio, nihil est, nisi pontus et aër: Fluctibus hic tumidus, nubibus ille minax, Ov. Tr. 1, 2, 24; id. M. 1, 697.—
   E In the neutr. sing. subst., with gen.: quid hoc hominist? Plaut. Am. 2, 1, 26; cf. Ter. Eun. 3, 4, 8: quid hoc morbi est? id. ib. 2, 1, 19: quid hoc est negoti? id. Ad. 4, 5, 71; cf. id. Eun. 3, 4, 6: hoc fructi pro labore ab his fero, id. Ad. 5, 4, 16: edormiscam hoc villi, id. ib. 5, 2, 11: hoc commodi est, quod, etc., Cic. Rosc. Am. 32, 91: hoc copiarum in Hispanias portatum est, Liv. 42, 18, 7: hoc servitutis injunxisse, ut, etc., id. 5, 2, 8: hoc intervalli datum res tranquillas in urbe fecit, id. 3, 25, 4: hoc consilii, id. 5, 39, 6: hoc solacii, id. 30, 13, 13: hoc noctis, Plaut. Am. 1, 1, 2; 11; 136.—
   F Hoc with verbs impers., pleonast. as a subject (ante-class.): eamus, Amphitruo: lucescit hoc jam, there is daybreak, Plaut. Am. 1, 3, 45: luciscit hoc jam, Ter. Heaut. 3, 1, 1: lucet hoc, Plaut. Mil. 2, 2, 63; cf. id. Curc. 1, 3, 26.—
Pregn. (qs. pointing to something with the finger), this, this ... here (ante-class. and poet.); most freq. of the speaker himself, like the Gr. ὅδε, for ego: hic homost omnium hominum praecipuos, Plaut. Trin. 5, 1, 1: hic si quid nobis forte adversi evenerit, tibi erunt parata verba, huic homini verbera, Ter. Heaut. 2, 3, 115; so, huic homini, i. q. mihi, Plaut. Ep. 1, 2, 38: hic homo, i. q. ego, id. Curc. 2, 1, 33: hunc hominem, i. q. me, Plaut. Bacch. 4, 4, 1; Hor. S. 1, 9, 47; cf.: vin' tu huic seni auscultare? Ter. Ad. 5, 7, 8; id. And. 2, 1, 10; Tib. 2, 6, 7: haec res, my property, Plaut. Trin. 2, 4, 106: hunc in collum, my neck, id. Pers. 4, 6, 9 Brix (Ritschl, huc): ni haec praesensisset canes, this dog, = ego, id. Trin. 1, 2, 135 Brix ad loc.—In neutr. absol.: tu quod te posterius purges hanc injuriam mihi nolle Factam esse, hujus non faciam, not so much, i. e. not the least, Ter. Ad. 2, 1, 9.—
With reference to time, of this time, now present, actual, this: cena hac annonā est sine sacris hereditas, in the present scarcity, Plaut. Trin. 2, 4, 83: sed nondum haec, quae nunc tenet saeculum, neglegentia deum venerat, Liv. 3, 20: his temporibus, Cic. Fam. 13, 77, 1: M. Cato, hujus nostri Catonis pater, id. Off. 3, 16, 66; cf.: si potius ad antiquorum diligentiam, quam ad horum luxuriam dirigas aedificationem, Varr. R. R. 1, 13, 6 sq.: etenim qui haec vituperare volunt, Chrysogonum tantum posse queruntur, the present times, Cic. Rosc. Am. 48, 138: ne horum quidem magnificentia operum, Liv. 1, 55 fin.; very rarely of time just ended: ante hos annos quadraginta, Plin. 14, 22, 28, § 143: ante hos sex menses, Phaedr. 1, 1, 10: ante hoc triduum, Front. Ep. ad M. Caes. 2, 5 init.; Aug. Serm. 270, 3.
II Very freq. referring to a thought that follows, and which may be expressed by a relative sentence, or by a sentence denoting the object, cause, or effect; with qui, quae, quod, an acc. and inf., quod, ut, ne, etc. (more clearly indicative than the determinative, is, ea, id; though freq. confounded with it in MSS. and editt.).
   (a)    With relat. clause: Qui hodie fuerim liber, eum nunc potivit pater Servitutis: hic, qui verna natust, conqueritur, Plaut. Am. 1, 1, 24; cf.: eos, qui, etc.... his, qui, etc.... longe duco esse anteponendos, Cic. Rep. 1, 2: neque his contentus sum, quae de ista consultatione scripta nobis summi ex Graecia homines reliquerunt, neque ea, quae mihi videntur, anteferre illis audeo, id. ib. 1, 22: non est tibi his solis utendum existimationibus ac judiciis, qui nunc sunt, hominum, sed iis etiam, qui futuri sunt, id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43: quis hic est homo, quem ante aedis video hoc noctis? Plaut. Am. 1, 1, 136: unde in laboribus et periculis fortitudo? nempe ab his, qui, etc., Cic. Rep. 1, 2; 1, 17: haec quae sunt in hoc genere, id. ib. 1, 11: mundus hic totus, quod domicilium di nobis dederunt, id. ib. 1, 13: hoc autem sphaerae genus, in quo, etc., id. ib. 1, 14; 1, 16: in his libris, quos legistis, id. Leg. 1, 9, 27; cf. id. Div. 1, 3, 5: quam quisque norit artem, in hac se exerceat, id. Tusc. 1, 18, 41 et saep.: lepide ipsi hi sunt capti, suis qui filiis fecere insidias, Plaut. Bacch. 5, 2, 90; cf. Cic. Tusc. 2, 1, 3; id. N. D. 1, 40, 113: servi, qui, cum culpa carint, tamen malum Metuont, hi solent esse eris utibiles, Plaut. Most. 4, 2, 2 sq.; cf. Cic. Rep. 1, 19: de Bruti amore etsi mihi nihil novi adfers: tamen hoc audio libentius, quo saepius, id. Att. 13, 36 fin.; cf.: is porro, quo generosior celsiorque est, hoc majoribus velut organis commovetur, Quint. 1, 2, 30: hoc primum videamus, quidnam sit, de altero sole quod nuntiatum est in senatu, etc., Cic. Rep. 1, 10; 1, 24: mire tractat hoc Cicero pro Milone quae facturus fuerit Clodius, si praeturam invasisset, Quint. 9, 2, 41.—
   (b)    With acc. and inf.: erat tunc haec nova et ignota ratio, solem lunae oppositum solere deficere, Cic. Rep. 1, 16: sed hoc vir excellenti providentia sensit ac vidit, non esse opportunissimos situs maritimos urbibus iis, quae, etc., id. ib. 2, 3: hoc tantum admiror, Flavum, etc., Quint. 7, 4, 40; 11, 1, 22: unum hoc definio, tantam esse necessitatem virtutis, etc., Cic. Rep. 1, 1: hoc simul accipe dictum: Quorum ..., Eorundem libertati me parcere certum est, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 204 Vahl.); cf. with appositive clause: sic hoc proloquar: Principio, ut illo advenimus, Continuo Amphitruo delegit viros, etc., Plaut. Am. 1, 1, 48: ut hoc: Non debes alienam uxorem optare, Quint. 7, 1, 25; cf. id. 9, 4, 97; 9, 2, 32.—
   (g)    With quod or quia: maxime hoc mihi mirum videri solet, quod, qui tranquillo mari gubernare se negent posse, etc., Cic. Rep. 1, 6: quaesierat ex me Scipio, quidnam sentirem de hoc, quod duo soles visos esse constaret, id. ib. 1, 13; Quint. 9, 1, 1: propter hoc ipsum ostendenda non sunt, quod apparent, id. 12, 9, 6: nostri primo integris viribus fortiter repugnare ... sed hoc superari, quod diuturnitate pugnae, etc., in this that, herein that, Caes. B. G. 3, 4, 3; cf. Quint. 8, 3, 30: hoc ipso fidem detrahimus illis, quod sint tam gravia, id. 9, 2, 53: hoc ipso, quod, id. 4, 1, 54; 5, 11, 41; 6, 2, 16 et saep.: consilio vestro utar libenter, et hoc libentius, quod, etc., Caes. ap. Cic. Att. 9, 8, C, 1; cf.: id hoc facilius eis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur, Caes. B. G. 1, 2, 3: hoc esse miseriorem gravioremque fortunam Sequanorum quam reliquorum, quod soli, etc., id. ib. 1, 32, 4; Quint. 5, 7, 22: hoc magis, quod (al. quia) illic ut litigatores loquimur frequentius, id. 6, 2, 36: hoc sese excruciat animi, Quia leno ademit cistulam ei, Plaut. Rud. 2, 3, 57: quod hoc etiam mirabilius debet videri, quia, etc., Cic. de Or. 1, 3, 12; cf.: hoc sunt exempla potentiora, quia, etc., Quint. 10, 1, 15.—
   (d)    With ut or ne: nunc hoc me orare a vobis jussit Juppiter, ut conquistores, etc., Plaut. Am. prol. 64; cf.: hoc quoque etiam mihi in mandatis dedit, Ut conquistores, etc., id. ib. 81: atque hoc evenit In labore atque in dolore, ut mors obrepat interim, id. Ps. 2, 3, 19: nec enim hoc suscepi, ut, etc. ... neque hoc polliceor me facturum, ut, etc., Cic. Rep. 1, 24: neque enim hac nos patria lege genuit aut educavit, ut ... sed ut, etc., id. ib. 1, 4; for which: homines sunt hac lege generati, qui tuerentur, etc., id. ib. 6, 15: quare hoc animo in nos esse debebis, ut aetas nostra, etc., id. Fam. 2, 1 fin.; id. Off. 3, 5, 22; id. Rep. 1, 12: plurimum in hoc laboris exhausimus, ut ostenderemus, etc., Quint. 8 praef. § 6; cf.: habenda fides est vel in hoc, ut, etc., id. 11, 2, 51; so, in hoc, ut, id. 6, 3, 15; 10, 3, 29: hoc erit tibi argumentum semper in promptu situm: Ne quid exspectes amicos, quod tute agere possies, Enn. ap. Gell. 2, 29 fin. (Sat. v. 37 Vahl.); so, in hoc scilicet, ne suspectus his foret, Vell. 2, 41 fin.—
   B Hoc est serves to annex a more particular explanation of what has been said, that is, that is to say, namely: in hac causa dicam de eo prius, quod apud vos plurimum debet valere, hoc est, de voluntate eorum, quibus injuriae factae sunt, Cic. Div. in Caecil. 4, 11: quadriennium, hoc est, ex quo tempore fundus veniit, id. Caecin. 7, 19; 34, 100: cum honos agebatur amplissimus familiae vestrae, hoc est, consulatus parentis tui, id. Sull. 17, 49; id. Fam. 5, 12, 8: primum quaero, qua ratione Naevius susceptum negotium non transegerit, hoc est, cur bona non vendiderit, id. Quint. 24, 76 et saep.—Sarcastically: ut haberet (Clodius) ad praeturam gerendam, hoc est, ad evertendam rem publicam plenum annum, Cic. Mil. 9, 24: at quam crebro usurpat Et consul et Antonius! Hoc est dicere: Et consul et homo impudicissimus, Et consul et homo nequissimus, id. Phil. 2, 28, 70.—
   C Hoc est or ĕrat, quod, with the accessory idea of indignation or reproach, is or was it for this that, etc.: hoc erat, alma parens, quod me per tela, per ignis Eripis, ut mediis hostem in penetralibus ... cernam? Verg. A. 2, 664; Petr. 93.—Hence,
III Advv.
   1    hāc, in this place, on this side, this way, here (class.): nunc Juppiter hac stat, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 263 Vahl.); imitated by Verg. A. 12, 565: Ar. Hac quidem non venit. Le. Angiporto Illac per hortum circuit clam, Plaut. As. 3, 3, 151: nunc hac An illac eam, incerta sum consili, id. Rud. 1, 3, 30: plenus rimarum sum: hac atque illac perfluo, Ter. Eun. 1, 2, 25; cf.: hac illac circumcursa, id. Heaut. 3, 2, 1; and: mox hac atque illa rapti, Tac. Agr. 28: sequere hac, reducam te ubi fuisti, this way, hither, Plaut. Capt. 3, 5, 106; id. As. 4, 2, 1; id. Men. 4, 1, 4; id. Poen. 1, 2, 116; id. Rud. 1, 2, 94; cf.: sequere hac me intus ad Glycerium nunc, Ter. And. 5, 6, 14: sequere me ergo hac intro, id. Ad. 4, 3, 18: i hac mecum intro, Plaut. Bacch. 5, 2, 56; 62; Ter. Ad. 4, 2, 35 sq.: quin igitur ad illa spatia nostra pergimus? ... Nos vero: et hac quidem adire si placet, per ripam et umbram, Cic. Leg. 1, 4, 14: ab oppido declivis locus tenui fastigio vergebat. Hac nostris erat receptus, Caes. B. C. 1, 45, 5; 2, 2, 3.—Hac-hac, for hac-illac (poet.): namque videbat, uti bellantes Pergama circum Hac fugerent Grai, Hac Phryges, Verg. A. 1, 467 sq.; Prop. 1, 3, 13; rarely in full form with the interrog. particle ne: utrum hacin feriam an ab laeva latus? Plaut. Cist. 3, 10 (cf. Ladewig, Anal. Scaen. p. 22). —
   2    hīc (old form heic; and with the interrog. part. ne, hicine), adv. loci, in this place, here.
I In space.
   A Lit.: hos quos videtis stare hic captivos duos, etc. ... Senex qui hic habitat, etc., Plaut. Capt. prol. 1 sq.: ego jam dudum hic adsum, Ter. Eun. 4, 6, 5: quem praestolare hic ante ostium? id. ib. 5, 6, 5: hic propter hunc adsiste, id. Ad. 2, 1, 15: hic tui omnes valent, Cic. Fam. 6, 20, 3: non modo hic, ubi, etc.. . sed, ubicumque, etc., id. Verr. 2, 5, 55, § 143: mons ibi arduus Nomine Parnasus ... hic ubi Deucalion ... parva rate vectus adhaesit, Ov. M. 1, 319: hic (sc. Carthagine) illius (Junonis) arma, Hic currus fuit, Verg. A. 1, 16 et saep.: Pa. Philocomasium hicine etiam nunc est? Pe Quom exibam, hic erat, Plaut. Mil. 2, 2, 25; cf.: Ch. Ubi ego sum? hicine an apud mortuos? Eut. Neque apud mortuos neque hic es, id. Merc. 3, 4, 17: hicine, id. Cist. 1, 1, 21; 4, 2, 80; Ter. Ad. 2, 1, 29 al.: Da. Cedo fenus, redde fenus, fenus reddite, etc.... Tr. Fenus illic, fenus hic, Plaut. Most. 3, 1, 76: facile hic plus mali est, quam illic boni, Ter. And. 4, 3, 5; cf. id. Hec. 2, 1, 20: hic segetes, illic veniunt felicius uvae, Verg. G. 1, 54: hic, illic, ubi mors deprenderat, exhalantes, Ov. M. 7, 581 (cf. Krebs, Antibarb. p. 519).—With gen.: hic proxume viciniae, in this neighborhood, Plaut. Mil. 2, 3, 2: modo vidi virginem hic viciniae miseram, Ter. Phorm. 1, 2, 45.—With ne: hicine libertatem aiunt aequam esse omnibus? is it here that, etc., Ter. Ad. 2, 1, 29 (cf. hic, I. B. fin.).—
   B Transf., in this affair, on this occasion, in this particular, herein, here: hic, quantum in bello fortuna possit, cognosci potuit, Caes. B. G. 6, 35, 2; Cic. Verr. 1, 16, 49: hic tu tabulas desideras Heracliensium publicas, id. Arch. 4, 8; cf.: hic vos dubitabitis, judices, id. Verr. 2, 2, 44, § 109: hic miramur, hunc hominem tantum excellere ceteris? etc., id. de Imp. Pomp. 13, 39: hic jam plura non dicam, id. ib. 9, 24; id. Planc. 41, 99; id. Verr. 2, 1, 26, § 66 (cf. II. fin. infra): hic, ubi opus est, non verentur: illic, ubi nihil opus est, ibi verentur, Ter. And. 4, 1, 14: ut cum hic tibi satisfecerimus, istic quoque nostram in te benevolentiam navare possimus, Cic. Fam. 3, 10, 3.—Referring to the noun whose position in the sentence is the most remote (cf. I. D. 2.): alterius ducis causa melior videbatur, alterius erat firmior: hic omnia speciosa, illic valentia, Vell. 2, 49, 3.—
II Of time, i. q. nunc or tum, now, here; then, hereupon, at this time, at this juncture: hic reddes omnia, Ter. And. 2, 3, 15: hic ego quid praedicem? Cic. Sest. 5, 12; id. Cat. 1, 10, 26: hic cum uterque me intueretur, id. Fin. 2, 1, 1; so, hic cum, id. Tusc. 5, 20, 60; Nep. Milt. 3, 3: hic tum Fabricius frequentes eos ad me domum adduxit, Cic. Clu. 17, 49; so, hic tum, id. ib 20, 56; 27, 73; id. Verr. 2, 1, 26 § 66 al.: hic regina gravem poposcit pateram, Verg. A. 1, 728.—So very freq. to introduce the beginning of a speech: hic Laelius (inquit); hic Philus; hic Scipio, etc., Cic. Rep. 1, 13, 23; 24 sq.; id. Fam. 1, 9, 10; 3, 8, 3; 5, 15, 4; id. Ac. 2, 4, 10; id. de Or. 2, 50, 202; Verg. A. 9, 246 et saep.—
   3    huc (access. form hoc), v. huc.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) hĭc,² hæc, hoc, adj.-pr. démonstr., ce, cet, cette ; celui-ci, celle-ci ; ceci, cela [désigne l’objet qui est le plus rapproché dans le temps ou dans l’espace ; par suite, pour un avocat, son client ; pour un écrivain en général, ce qui le concerne lui-même ou ce qui le touche de plus près]
1 hic est ille Demosthenes Cic. Tusc. 5, 103, voilà le fameux Démosthène ; hæc civitas, hæc ætas Cic. Rep. 1, 1, cette cité, cette génération (notre...) ; his paucis diebus Cic. CM 50, ces jours derniers seulement ; hæc [pl. n.] Cic. Fam. 5, 13, 3, la situation actuelle