ἐπιφέρω

English (LSJ)

fut. ἐποίσω: aor. 1 ἐπήνεγκα: aor.2 ἐπήνεγκον: Arc. aor. 1 subj. 3sg.
A ἐποίση Schwyzer654.21:—Pass., fut. ἐποισθήσεται· ἐπενεχθήσεται, Hsch.:—bring upon, put upon or lay upon, σοὶ.. βαρείας χεῖρας ἐποίσει will lay heavy hands upon thee, Il.1.89; χεῖρας ἐποίσει Od.16.438; ἐπ' ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν Ἄρηα Il.3.132, cf. 8.516; ἐπ' ἰχθύσι κῆρα φέρουσα 24.82; so ἐ. δόρυ A.Eu.766, cf. E.Supp. 1192, Ar.Av.344(lyr.); and in Prose, ἐπιφέρω τινὶ πόλεμον make war upon him, Hdt.5.81, cf. Th.1.141; ὅπλα Id.4.16, 7.18, D.37.36; ἐ. τὸ διάφορόν τισι to bring discord upon them, Th.7.55; ἐπιφέρω δίκην, ἐπιφέρω τιμωρίαν τινί, Pl.Lg.943d; ἀμοιβήν τινι Plb.1.84.10: abs., εἰ γὰρ ὧδ' ἐποίσεις if you shall pursue your attack thus, Ar.Eq.837.
b inflict, πληγήν, πληγάς τινι, J.AJ2.14.2, PTeb.331.10 (ii A.D.); vent, ὀργήν Ep.Rom.3.5.
2 place upon, especially of placing offerings on the grave, ἐ. ἀπαρχάς Th.3.58, cf.2.34; τῷ νεκρῷ στέφανον Plu.Per.36; ταφὴν εἴς τινα App.BC1.73; τὰ ἐπιφερόμενα = the offerings, Isoc.9.1; lay on, apply, φάρμακον Pl.Ep.354b; ἐ. τὰ στοιχεῖα ἐπὶ τὰ πράγματα Id.Cra. 424e.
3 bring as a charge against, ἐπιφέρω τινὶ αἰτίην Hdt.1.68, cf. 26, Antipho 5.38, Pl.Phd. 98a; ἔγκλημα E.Or.766(troch.); μέμψιν Ar.Ra. 1253 (lyr.); ψόγον Th.1.70; ἐ. μωρίην, μανίην τινί, impute it to him, Hdt.1.131, 6.112; ἀδικίας ἐπιφερομένης Th.3.42; τὴν Κλεοπάτραν αὐτῷ cast Cleopatra in his teeth, D.C.50.1; τι ἐπί τινα Arist.EN1143a27.
4 bring, i.e. confer, impose, upon, in good or bad sense, ἐ. τιμὰν θνατοῖς Pi.O.1.31; ἐλευθερίαν Th.4.85; δουλείαν Id.3.56.
5 add to, increase, ἐπιφέρω τὴν ὑπερβολήν ib.82; ὀργὰς ἐπιφέρειν τινί minister to his passions, gratify him, Cratin.230, Th.8.83 (cf. Sch.); for ἐπὶ ἦρα φέρειν, v. ἦρα.
6 give a name to, ὄνομα ἐ. τινί Pl.Plt. 307b, R.596a, al., Arist.Rh.1408a7, al.; assign an attribute to a substantive, τῷ ἀνθρώπῳ χρώματα καὶ σχήματα καὶ κακίας καὶ ἀρετάς Pl.Sph.251a.
7 ἐπιφέρω ψῆφον to give a vote, D.H.2.14.
8 subjoin, add, A.D.Synt.60. 26,al., Demetr.Eloc.34,al., Alex.Aphr.in Sens.5.9.
9 adduce, cite, Εὐριπίδεια D.H.Comp.4; παροιμίαν Demetr.Eloc.122 (prob.); produce proofs, documents, etc., ἀποδείξεις POxy.257.19 (i A.D.); κυρία ἡ συγγραφή, ὅπου ἂν ἐπιφέρηται PEleph.2.16 (iii B.C.).
10 in Logic, assert as a conclusion or assert as an inference, τὸ λῆγον, τὸ λοιπόν, Chrysipp.Stoic.2.80; τὸ μὴ ἀκολουθοῦν Str.2.1.21; ὅτι.. ib.27; ὅσα ἐπιφέρουσιν ἄτοπα οἱ Ζήνωνος λόγοι Procl.in Prm.p.535S.:—Pass., τὸ τοῖς ἐξ ὑποθέσεως ληφθεῖσιν ἐπιφερόμενον the conclusion which follows from the premises, Chrysipp.Stoic.2.89, cf.Arr.Epict.1.7.16.
II ἐπιφέρων, ὁ, a throw at dice, Eub.57.6.
II Med., bring with oneself or bring upon oneself, bring as a dowry, τι Lys.19.14, D.40.19; of soldiers, σιτία Plu.Sert.13; ὕδωρ Str.3.1.4.
2 consume in addition, eat in addition οἱ μὲν πίνουσι μόνον, οἱ δὲ σιτίον ἐπιφέρονται Hp.Prorrh.2.3:—Pass., ἐπιφερομένη τροφή Sor.1.52.
3 wear or carry on one's person, Hld.8.11.
III Pass., rush upon or rush after, attack, assault, ὅς τις.. ἐπὶ νηυσὶ φέροιτο Il.15.743; τισι Th.3.23: abs., X.Cyr.2.4.19, etc.; of a ship, bear down upon another, Hdt.8.90; θάλαττα μεγάλη ἐπιφέρεται a great sea strikes the ship, X.An.5.8.20; inveigh against, Hdt.8.61: c. inf., to be eager to do, Plb.29.24.5.
b of humours etc. in the body, τὸ ἐπιφερόμενον = the accumulation of milk, Sor.1.77; διαφορεῖν τὸ ἐπενεχθέν disperse the abscess, Gal.1.137; cf. ἐπιφορά 1.5a.
2 to be borne onwards, of a raft, Hdt.2.96; ἐπιφέρω ἐπί τι to be led to an opinion, Arist. Sens.443a22(s.v.l.).
3 impend, threaten, ἐ. κίνδυνος Plb.2.23.7; mostly in part., προδεικνύειν τὰ ἐπιφερόμενα = coming events, Hdt.1.209, cf. 3.16; ἐ. κακά Antipho 2.1.7; ὑπεκστῆναι τὸν λόγον ἐπιφερόμενον Pl.Phlb. 43a; τὰ ἐπιφερόμενα = the following (in speaking or writing), Plb.3.6.8.
4 of phrases, to be applied, ἡ λέξις ἐπιφέρεται τοῖς πράγμασιν Plu. 2.41c; but οἱ διὰ μακροῦ ἐπιφερόμενοι λόγοι sustained outbursts, Demetr. Eloc.196.
5 Gramm., follow, of letters in a word, D.T.633.2, Heph.1.4, al., etc.

German (Pape)

[Seite 999] (s. φέρω), beibringen, herbeiführen; – a) im feindlichen Sinne, σοὶ – βαρείας χεῖρας ἐποίσει Il. 1, 89, wird Hand an dich legen, dich mißhandeln; Od. 16, 438, anfallen; δόρυ δεῦρο Aesch. Eum. 736; χθόνα ἐς τήνδ' ἐποίσειν πολέμιον παντευχίαν Eur. Suppl. 1191, wie ἐπίφερε πολέμιον ὁρμάν Ar. Av. 344, was in Prosa πόλεμον ἐπιφέρειν heißt, τινί, Jem. mit Krieg überziehen, bekriegen, Her. 5, 81; Thuc. 1, 140; Xen. u. A.; auch ὅπλα, Thuc. 2, 18; Xen. Hell. 6, 3, 6; ἐπί τινα, D. Cass.; – δίκην τινί, Plat. Legg. XII, 943 d. – So auch πᾶσι δουλείαν ἐπέφερεν ὁ βάρβαρος Thuc. 3, 56; αἰτίαν, vorwerfen, d. i. Schuld geben, aufbürden, Her. 1, 26; Thuc. 3, 46; Plat. Legg. IX, 856 e; Dem. 23, 216; mit bestimmter Angabe des Vorwurfs, μωρίην τινί, Torheit Schuld geben, Her. 1, 131; μανίην 6, 112; ἐπενείκασά οἱ μαχλοσύνην 4, 154; ἔγκλημα Eur. Or. 767; τὸ κοινῇ τοῖς φιλοσόφοις ἐπιτιμώμενον ἐπιφέρων αὐτῷ καὶ διαβάλλων Xen. Mem. 1, 2, 31; D. Cass. 50, 1 sagt sogar ἐπέφερεν αὐτῷ τὴν Κλεοπάτραν καὶ τοὺς παῖδας, warf ihm die Kleopatra vor. – Pass., τὴν ἐπενεχθεῖσάν οἱ αἰτίην Her. 7, 231; ἀδικίας ἐπιφερομένης Thuc. 3, 42; – ψόγον, tadeln, ib. 1, 70; vgl. τίν' ἄρα μέμψιν ἐποίσει ἀνδρί Ar. Ran. 1253; δίκην Plat. Legg. XII, 943 d. – b) im guten Sinne, von guten Dingen, τιμήν Pind. Ol. 1, 31; bes. von Weihgeschenken, Opfern u. Spenden, die man den Göttern oder den Todten darbringt, Long. 2, 2; ἐπιφέρει τῷ αὑτοῦ ἕκαστος (νεκρῷ), ἤν τι βούληται Thuc. 2, 34; πάντων ἀπαρχάς 3, 59; τιμᾶν τὸν τάφον τοῦ πατρὸς τῷ πλήθει καὶ τῷ κάλλει τῶν ἐπιφερομένων Isocr. 9, 1; τάφους μὴ τυγχάνοντας τῶν νομιζομένων σπάνει τῶν ἐποισόντων 14, 61; τῷ νεκρῷ στέφανον Plut. Pericl. 36; vgl. Schol. Ar. Plut. 678; – ταφὴν ἔς τινα, bestatten, App. B. C. 1, 73; – ὀργάς τινι, seine Neigung darbringen, ihm zu Gefallen sein, Thuc. 8, 83, wo der Schol. auch eine Stelle aus Cratin. beibringt. Überh. beibringen, zubringen, τὸ ἐναντίον αὐτῷ Plat. Phaed. 104 e; ὄνομά τινι, beilegen, Polit. 307 b u. öfter; χρώματά τινι Soph. 251 a; φάρμακον Ep. VIII, 354 b; ὑπερβολήν τινος, steigern, Thuc. 3, 82; λέξις ἐπιφέρεται πράγμασι, der Ausdruck wird bei den Dingen angewendet, Plut. de audit. 5. Auch = als Beiwort brauchen, Arist. rhet. 3, 6; eines Andern Worte beibringen, anführen, übh. vortragen, Sp.; – ψῆφον, abstimmen, Dion. Hal. 2, 14. – Ar. Equ. 837 ζηλῶ σε τῆς εὐγλωττίας· εἰ γὰρ ὧδ' ἐπιφέρεις, μέγιστος Ἑλλήνων ἔσει, absolut, entweder wenn du die Zungenfertigkeit so als Waffe führst, oder von einem Fechterausdrucke, ἐπιφέρειν πληγάς, wenn du so losschlägst. – Med. oder pass., – a) darauf zustürzen, andringen, ἐπιφερομένη ναῦς Her. 8, 90, vgl. 2, 96; von Soldaten, Thuc. 4, 67; τινί, 3, 23; absolut, Plat. Legg. IV, 706 c. Vom Meere, ὅταν χειμὼν ᾖ καὶ θάλαττα μεγάλη ἐπιφέρηται, wenn das Meer hoch geht u. an das Schiff schlägt, Xen. An. 5, 8, 20; vom Adler, ἐπιφερόμενος ἔπαισε τὸν λαγώ Cyr. 2, 4, 19; mit Worten anfahren, Her. 8, 61; πολλῶν ἐπιφερομένων πάλιν βοηθεῖν, mit Heftigkeit verlangen, daß, Pol. 29, 9, 5. – b) darauf-, hinterherkommen, folgen, τὰ ἐπιφερόμενα προδεικνύουσι Her. 1, 209, das Zukünftige, vgl. 3, 16, wo, wie in φόβος τῶν ἐπιφερομένων κακῶν Antiph. 2 α 7, zugleich das drohend Herankommende darin liegt; ἡ ἐπιφερομένη θερεία Pol. 1, 25, 7, der folgende Sommer; χρεῖαι 3, 88, 2. – c) mit sich bringen, Plut. Thes. 17 u. A.; bes. von der Frau, dem Manne als Mitgift zubringen, οὐδὲν ἐπιφερομένη Lys. 19, 14; τάλαντον ἐπενεγκαμένη προῖκα Dem. 40, 19, öfter.

French (Bailly abrégé)

f. ἐποίσω, ao. ἐπήνεγκα, etc.
1 porter sur : νεκρῷ στέφανον PLUT porter ou déposer une couronne sur un mort ; ἀπαρχάς THC offrir des prémices (sur l'autel) ; abs. τὰ ἐπιφερόμενα ISOCR les offrandes qu'on dépose sur un autel ou sur une tombe en l'honneur d'un mort ; οἱ ἐποίσοντες ISOCR ceux qui viendront déposer des offrandes;
2 avec idée d'hostilité porter contre : τινι χεῖρας IL mettre la main sur qqn, le saisir ou l'attaquer ; ὅπλα ἐπιφέρειν XÉN porter les armes contre (qqn) ; fig. πόλεμόν τινι HDT porter la guerre chez qqn ; αἰτίαν τινί HDT intenter une accusation à qqn ; μωρίην, μανίην τινί HDT reprocher à qqn sa folie, son extravagance;
3 ajouter un qualificatif ou une épithète à un mot;
Pass.-Moy. ἐπιφέρομαι (f. ἐπενεχθήσομαι, f. Moy. ἐποίσομαι);
I. intr. 1 se porter sur ou contre, se jeter sur, assaillir : ἐπ. τινι s'élancer sur qqn ; fig. s'emporter en reproches, en invectives contre qqn;
2 se porter à la suite ; se produire à la suite, suivre ; τὰ ἐπιφερόμενα les événements futurs, l'avenir;
II. tr. apporter avec soi : σιτία PLUT des provisions.
Étymologie: ἐπί, φέρω.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιφέρω: (fut. ἐποίσω, aor. 1 ἐπήνεγκα, aor. 2 ἐπήνεγκον; fut. med. ἐποίσομαι, fut. pass. ἐπενεχθήσομαι)
1 вносить, приносить (πᾶσι δουλείαν Thuc.; ἀμοιβήν τινι Polyb.); med. приносить с собой (πέντε ἡμερῶν σιτία Plut.): τὴν Ξενοφῶντος θυγατέρα ἔλαβεν οὐδὲν ἐπιφερομένην Lys. он женился на дочери Ксенофонта, которая ничего не принесла с собой (в приданое);
2 приносить, причинять, доставлять (λύπας Arst.; ἡδονήν τινά τινι Plut.);
3 возлагать (τῷ νεκρῷ στέφανον Plut.);
4 возлагать на могилу, приносить в жертву усопшим (πάντων ἀπαρχάς Thuc.): τὰ ἐπιφερόμενα Isocr. приношения; οἱ ἐποίσοντες Isocr. те, которые совершат приношения;
5 прикладывать, прилагать, присваивать, давать (ὄνομά τινι Plat., ἀπό и ἔκ τινος Arst.): τὸν θυμὸν ἐπί τι ἐ. Arst. окружать что-л. почетом;
6 применять, пускать в ход (ἐ. χεῖράς τινι Hom.; τὰ ὅπλα ἐ. τινί Thuc., Xen., Dem.): πόλεμόν τινι ἐ. Her. идти войной против кого-л.;
7 возводить (αἰτίαν τινί Her., Plat.; ἔγκλημά τινι Eur.; ψόγον τινί Thuc.): ἐ. δίκην τινί Plat. привлекать к судебной ответственности кого-л.;
8 приписывать (μωρίην τινί Her.);
9 pass. нестись, уноситься, быть увлекаемым (ἔμπροσθε τοῦ πλοίου Her.);
10 med.-pass. набрасываться, нападать (τινι Thuc.): ἐπιφερόμενος ἔπαισε αὐτόν Xen. бросившись, он вцепился в него; θάλαττα ἐπιφέρεται Xen. море волнуется;
11 med.-pass. (во времени) следовать, надвигаться, наступать (вслед за чем-л.): τὰ ἐπιφερόμενα Her. предстоящие события, будущее; ἡ ἐπιφερομένη θερεία Polyb. будущее лето;
12 med.-pass. (в тексте или в речи) следовать: δῆλον ἐχ τῶν ἐπιφερομένων Polyb. это (станет) ясно из последующего.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιφέρω: μέλλ. ἐποίσω: ἀόρ. α΄ ἐπήνεγκα˙ ἀόρ. β΄ ἐπήνεγκον˙ ἐπιβάλλω, οὔτις ἐμοῦ ζῶντος... σοὶ... βαρείας χεῖρας ἐποίσει, «ἐπιβαλεῖ» (Σχόλ.), Ἰλ. Α. 89˙ ἢ ἁπλῶς, χεῖρας ἐποίσει Ὀδ. ΙΙ. 438˙ οἳ πρὶν ἐπ’ ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν Ἄρηα Ἰλ. Γ. 132, πρβλ. Θ. 516, Τ. 318, Ω. 82˙ οὕτως, ἐπ. δόρυ Αἰσχύλ. Εὐμ. 766˙ πρβλ. Εὐρ. Ἱκέτ. 1192, Ἀριστοφ. Ὄρν. 344˙ καὶ ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ, ἐπιφέρειν τινὶ πόλεμον, κινεῖν, Λατ. bellum inferre, πόλεμον ἀκήρυκτον Ἀθηναίοισι ἐπέφερον, διεξῆγον πόλεμον ἀκήρυκτον, Ἡρόδ. 5. 81. πρβλ. Θουκ. 1. 141˙ ὅπλα ὁ αὐτ. 4. 16., 7. 18˙ ἐπιφέρω τὸ διάφορόν τισι, φέρω, προξενῶ, διαφωνίαν μεταξὺ αὐτῶν, ὁ αὐτ. 7. 55˙ ἐπ. δίκην, τιμωρίαν τινὶ Πλάτ. Νόμ. 943D· ἀμοιβήν τινι Πολύβ. 1. 84, 10: ― ἀπολ., εἰ γὰρ ὦδ’ ἐποίσεις, ἂν οὕτως ἐκτελέσῃς τὴν ἐπίθεσιν, Ἀριστοφ. Ἱππ. 837. 2) ἐπιθέτω, ἰδίως θέτω προσφορὰς ἐπὶ τάφου, ἐπ. ἀπαρχὰς Θουκ. 3. 58, πρβλ. 2. 34˙ τῷ νεκρῷ στέφανον Πλουτ. Περικλ. 36˙ ταφὴν εἴς τινα Ἀππ. Ἐμφυλ. 1. 73˙ τὰ ἐπιφερόμενα, αἱ προσφοραί, Ἰσοκρ. 189 Α˙ ― ὡσαύτως, ἐπιθέτω χρώματα, ἀλοιφάς, κτλ., Πλάτ. Σοφ. 251 Α, Ἐπιστ. 354Β˙ ὡσαύτως, ἐπ. τὰ στοιχεῖα ἐπὶ τὰ πράγματα, δηλ. ἐφαρμόζειν αὐτά, ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 424 Ε. 3) φέρω ὡς κατηγορίαν ἐναντίον τινός, ἐπ. τινὶ αἰτίαν Ἡρόδ. 1. 26, 68 κ. ἀλλ., Ἀντιφῶν 134. 6, Πλάτ. Φαῖδρ. 98Α˙ ἔγκλημα Εὐρ. Ὀρ. 766˙ μέμψιν Ἀριστοφ. Βάτρ. 1253˙ ψόγον Θουκ. 1. 70˙ ὡσαύτως, ἐπ. μωρίην, μανίην τινί, ἀποδίδω μωρίαν, κτλ., εἴς τινα, κατηγορῶ τινα ἐπί..., Λατ. exprobare alicui, Ἡρόδ. 1. 131., 6. 112˙ ἀδικίαν Θουκ. 3. 42˙ τῷ ἀνθρώπῳ... κακίας καὶ ἀρετὰς Πλάτ. Σοφ. 251 Ε˙ τὴν Κλεοπάτραν αὐτῷ, ὀνειδίζειν αὐτὸν διὰ τὴν Κλ., Δίων Κ. 50. 1˙ τι ἐπί τινα Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 6. 11, 2. 4) ἐπιφέρω, φέρω, ἐπὶ καλῆς ἢ κακῆς σημασίας, ἐπ. τιμὰν θνατοῖς Πίνδ. Ο. 1. 50˙ ἐλευθερίαν Θουκ. 4. 85˙ δουλείαν, κτλ., ὁ αὐτ. 3. 56. 5) προσθέτω, αὐξάνω, ἐπ. τὴν ὑπερβολὴν ὁ αὐτ. 3. 82˙ ὀργὰς ἐπιφέρω τινί, ὑπηρετῶ εἰς τὰ πάθη του, χαρίζομαι εἰς αὐτόν, Κρατῖν. ἐν «Χείρωσι» 12, Θουκ. 8. 83, ἔνθα ἴδε τὸν Σχολ. 6) δίδω ὄνομα εἴς τινα, Λατ. imponere, Πλατ. Πολιτικ. 307Β, Πολ. 596Α κ. ἀλλ., Ἀριστ. Ρητ. 3. 6, 7 κ. ἀλλ. 7) ἐπιφέρω ψῆφον, δίδω ψῆφον, Διον. Ἁλ. 2. 14. ΙΙ. Μέσ., φέρω μετ’ ἐμαυτοῦ, φέρω ὡς προῖκα, τι Λυο. 153. 12, πρβλ. Δημ. 1014. 4, καὶ ἴδε εἰσφέρω ΙΙ. 3˙ ἐπὶ στρατιωτῶν, σιτία Πλουτ. Σερτ. 13˙ ὕδωρ Στράβ. 138. 2) μεταχειρίζομαί τι, τρώγω, Ἱππ. 85Α. ΙΙΙ. Παθ., ὁρμῶ κατά τινος, προσβάλλω, ἐπιτίθεμαι, ὅστις δὲ Τρώων κοίλῃς ἐπὶ νηυσὶ φέροιτο Ἰλ. Ο. 743, πρβλ. Θουκ. 3. 23, Ξεν. Κύρ. 2. 4, 19, κτλ.˙ ἐπὶ πλοίου, φέρομαι, διευθύνομαι ἐναντίον ἑτέρου, Ἡρόδ. 8. 90˙ θάλαττα μεγάλη ἐπιφέρεται, μεγάλη θάλασσα πλήττει τὸ πλοῖον, Ξεν. Ἀν. 5. 8, 20: ― λοιδορῶ, ὑβρίζω, Ἡρόδ. 8. 61: ― μετ’ ἀπαρ., εἶμαι πρόθυμος νὰ πράξω τι, Πολύβ. 29. 9, 5. 2) ἀποδίδομαι εἴς τινα, ἀδικίας δ’ ἐπιφερομένης Θουκ. 3. 42. 3) φέρομαι πρὸς τὰ ἐμπρός, Ἡρόδ. 2. 96· ἐπ. ἐπί τι, ἄγομαι εἴς τινα γνώμην, Ἀριστ. π. Αἰσθ. 5, 6. 4) ἐπέρχομαι, ἐπίκειμαι, ἀπειλῶ, ἐπ. κίνδυνος Πολύβ. 2. 23, 7· κατὰ τὸ πλεῖστον κατὰ μετοχ., προδεικνύειν τὰ ἐπιφερόμενα, τὰ μέλλοντα νὰ συμβῶσιν, Ἡρόδ. 1. 209, πρβλ. 3. 16· ἐπ. κακὰ Ἀντιφῶν 115. 30: ― ὡσαύτως, ἁπλῶς ἐπέρχομαι, ἀλλὰ γὰρ ὑπεκστῆναι τὸν λόγον ἐπιφερόμενον τοῦτον βούλομαι Πλάτ. Φίληβ. 43Α· τὰ ἐπ., τὰ ἑπόμενα (ἐν προφορικῷ ἢ γραπτῷ λόγῳ), Πολύβ. 3. 6, 8. 5) ἐπὶ φράσεων, ἐφαρμόζομαι, Πλούτ. 2. 41C. ― Καθ’ Ἡσύχ. «ἐπιφερομένους· ὡρμηκότας», καὶ «ἐπιφέρει· προσήκει», καὶ «ἐπιφέρεται· ἀλαζονεύει».

English (Autenrieth)

fut. ἐποίσει, aor. 1 inf. ἐπενεῖκαι: bear upon, only in unfavorable sense, χεῖρα, χεῖρας, lay hands upon, Il. 1.89, Od. 16.438; ‘touch,’ Il. 19.261.

English (Slater)

ἐπῐφέρω bring upon c. acc. Χάρις δ' ἐπιφέροισα τιμάν (sc. θνατοῖς) (O. 1.31)

Spanish

imponer, hacer caer, añadir

English (Strong)

from ἐπί and φέρω; to bear upon (or further), i.e. adduce (personally or judicially (accuse, inflict)), superinduce: add, bring (against), take.

English (Thayer)

(imperfect ἐπέφερον); 2nd aorist infinitive ἐπενεγκεῖν; (present passive ἐπιφέρομαι);
1. to bring upon, bring forward: αἰτίαν, of accusers (as in Herodotus 1,26, and in Attic writings from Thucydides down; Polybius 5,41, 3; 40,5, 2; Josephus, Antiquities 2,6, 7; 4,8, 23; Herodian, 3,8, 13 (6 edition, Bekker)), L T Tr WH ἔφερον); κρίσιν, to lay upon, to inflict: τήν ὀργήν, πληγήν, Josephus, Antiquities 2,14, 2).
3. to bring upon i. e. in addition, to add, increase: θλῖψιν τοῖς δεσμοῖς, but on this passage see ἐγείρω, 4c.; (πῦρ ἐπιφέρειν πυρί, Philo, leg. ad Gaium § 18; (cf. Winer's Grammar, § 52,4, 7)).
4. to put upon, cast upon, impose (φάρμακον, Plato, epistle 8, p. 354b.): τί ἐπί τινα, in passive, L T Tr WH ἀποφέρεσθαι, which see

Greek Monolingual

(AM ἐπιφέρω)
νεοελλ.
1. επενεργώ, επιδρώ για δεύτερη φορά («θα επιφέρουμε τροποποιήσεις στο νομοσχέδιο»)
2. αναφέρω συμπληρωματικά, επιλέγω, προσθέτω («επιφέρει παραδείγματα που ενισχύουν τους ισχυρισμούς του»)
3. (για επιστολή) μεταφέρω αυτοπροσώπως, κρατώ στα χέρια μου
μσν.- νεοελλ.
φέρνω ως επακόλουθο, ως αποτέλεσμα, προξενώ, προκαλώ («οι βροχές επέφεραν την καταστροφή τών σπαρτών»)
μσν.
επιβάλλω
επιφέρομαι
αρχ.-μσν.
μέσ. έχω, φέρνω μαζί μου (α. «τάλαντον ἐπενεγκαμένη προῖκα», Δημοσθ.
β. «ὕδωρ ἐπιφερομένους διὰ τὴν ἀνυδρίαν», Στράβ.)
αρχ.
1. στρέφω, διευθύνω εναντίον κάποιου («πόλεμον ἀκήρυκτον Ἀθηναίοισι ἐπέφερον», Ηρόδ.)
2. φέρνω κάτι με κακό σκοπό («φῶτα ἐπενεγκόντες ἐνέπρησαν τὴν οἰκίαν», πάπ.)
3. τοποθετώ πάνω σε κάτι, καταθέτω προσφορά («πάντων ἀπαρχὰς ἐπιφέροντες», Θουκ.)
4. παρέχω, εφαρμόζω
(«τὰ στοιχεῖα ἐπὶ τὰ πράγματα ἐποίσομεν», Πλάτ.)
5. φέρνω κάτι καλό ή κακό («ἐλευθερίαν ἐπιφέρειν», Θουκ.)
6. προσθέτω, αυξάνω («ἐπέφερε τὴν ὑπερβολὴν τοῦ καινοῦσθαι τὰς διανοίας», Θουκ.)
7. μέσ. (για φαγητό) τρώω επί πλέον
8. αποδίδω, προσάπτω (ιδίως όνομα), προσονομάζω («τὸ τῆς κοσμιότητος ὄνομα ἐπιφέρομεν αὐτοῖς», Πλάτ.)
9. αποδίδω σε ένα ουσιαστικό κάποιο χαρακτηριστικό κατηγόρημα («τά τε χρώματα ἐπιφέροντες αὐτῷ καὶ τὰ σχήματα», Πλάτ.)
10. αναφέρω, παραθέτω
11. παρουσιάζω αποδείξεις («κυρία ή συγγραφή, ὅπου ἂν ἐπιφέρηται», πάπ.)
12. μέσ. φέρω, φορώ
13. παθ. επιτίθεμαι εναντίον κάποιου («ὅς τις δὲ Τρώων κοίλῃς ἐπὶ νηυσὶ φέροιτο», Ομ. Ιλ.)
14. (για πλοίο) κατευθύνομαι εναντίον άλλου («ἐπιφερομένη Αἰγιναίη ναῦς κατέδυσε τῶν Σαμοθρηΐκων τὴν νέα», Ηρόδ.)
15. καταφέρομαι εναντίον κάποιου, βρίζω («ταῦτα λέγοντος Θεμιστοκλέος αὖτις... Ἀδείμαντος ἐπεφέρετο», Ηρόδ.)
16. παθ. (για χυμούς του σώματος) συσσωρεύομαι
17. φέρομαι προς τα εμπρός («τήν μέν θύρην δεδεμένην κάλῳ... ἀπίει ἐπιφέρεσθαι», Ηρόδ.)
18. (με απρμφ.) κινούμαι από την επιθυμία, επιθυμώ να κάνω κάτι («τῶν δέ πολλῶν ἐπιφερομένων πάλιν βοηθεῖν», Πολ.)
19. παθ. (για κακό) επαπειλούμαι («ὅτε φόβος τῶν ἐπιφερομένων κακῶν», Αντιφ.)
20. ακολουθώ («ὑποστῆναι τὸν λόγον ἐπιφερόμενον τοῦτον βούλομαι», Πλάτ.)
21. (για τα γράμματα σε μια λέξη) ακολουθώ
22. παθ. βρίσκω εφαρμογή, εφαρμόζομαι («ἡ λέξις... ἐπιφέρεται τοῖς πράγμασιν», Πλούτ.)
23. επισυνάπτω
24. (λογ.) βεβαιώνω με μορφή συμπεράσματος («ἐπιφέρειν τὸ μὴ ἀκολουθοῦν», Στράβ.)
25. φρ. α) «ἐπιφέρω πληγὴν (-άς)» — χτυπώ
β) «ἐπιφέρω αἰτίαν (-ας) τινί ἢ περί τινος» — κατηγορώ κάποιον
γ) «ἐπιφέρω τί τινι» — κατηγορώ, ρίχνω κάτι σε κάποιον
δ) «ἐπιφέρω μέμψιν, ψόγον» — κατηγορῶ
ε) «ἐπιφέρω τινί τι ή τινα» — κατηγορώ για κάτι
στ) «ἐπιφέρω μωρίην, μανίην τινί» — αποδίδω σε κάποιον μωρία, μανία, τον κατηγορώ για...
ζ) «ἐπιφέρω τι ἐπί τινα» — εκτοξεύω εναντίον κάποιου
η) «ὀργὰς ἐπιφέρω τινί» — εξυπηρετώ τα πάθη κάποιου
θ) «ἐπιφέρω ψῆφον» — δίνω ψήφο, λέω τη γνώμη μου
ι) «ἐπιφέρομαι ἐπί τι» — οδηγούμαι σε μια γνώμη.

Greek Monotonic

ἐπιφέρω: μέλ. ἐποίσω, αόρ. αʹ ἐπήνεγκα, αόρ. βʹ ἐπήνεγκον· επιβάλλω, φέρνω, κομίζω, βάζω, τοποθετώ ή επιθέτω, τί τινι, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· ἐπιφέρειν τινὶ πόλεμον, Λατ. bellum inferre, επιφέρω, επισύρω, κινώ πόλεμο εναντίον κάποιου, σε Ηρόδ., Αττ.· ομοίως και, ἐπιφέρω δόρυ, σε Αισχύλ. κ.λπ.· απόλ., επιτίθεμαι, καταφέρομαι εναντίον, σε Αριστοφ.
2. προσφέρω χοές στον τάφο, σε Θουκ.
3. επισύρω κατηγορία εναντίον, σε Ηρόδ., Αττ.· ομοίως και, ἐπιφέρω μωρίην, μανίην τινί, την αποδίδω, την μεταθέτω σε αυτόν, κατηγορώ κάποιον για αυτή, σε Ηρόδ. κ.λπ.
4. απονέμω, χορηγώ ή επιβάλλω, φορτώνω, επιφέρω, με θετική ή αρνητική σημασία, σε Θουκ.
5. προσθέτω, επαυξάνω, στον ίδ.
II. Μέσ., φέρνω μαζί με εμένα, φέρνω ως προίκα, σε Δημ.
III. 1. Παθ., εφορμώ, επιτίθεμαι, προσβάλλω, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ., Αττ.
2. κατευθύνομαι εναντίον άλλου, σε Ηρόδ.
3. έρχομαι κατόπιν ή στη συνέχεια, επέρχομαι, επακολουθώ, έπομαι, τὰ ἐπιφερόμενα, τα επικείμενα γεγονότα, αυτά που πρόκειται να συμβούν στον ίδ.

Middle Liddell

fut. ἐποίσω aor1 ἐπήνεγκα aor2 ἐπήνεγκον
I. to bring, put or lay upon, τί τινι Il., etc.; ἐπιφέρειν τινὶ πόλεμον, Lat. bellum inferre, to make war upon him, Hdt., Attic; so, ἐπ. δόρυ Aesch., etc.:— absol. to attack, assail, Ar.
2. to bring offerings to the grave, Thuc.
3. to bring as a charge against, Hdt., Attic; so, ἐπ. μωρίην, μανίην τινί to impute it to him, Hdt., etc.
4. to confer or impose upon, in good or bad sense, Thuc.
5. to add to, increase, Thuc.
II. Mid. to bring with or upon oneself, bring as dowry, Dem.
III. Pass. to rush upon or after, attack, assault, Il., Hdt., Attic
2. to be borne onwards, Hdt.
3. to come after or next, ensue, τὰ ἐπιφερόμενα coming events, Hdt.

Chinese

原文音譯：™pifšrw 誒披-費羅
詞類次數：動詞（5）
原文字根：在上-攜帶 相當於： （βασιλεύς） （רָחַף‎） （שָׁלַח‎）
字義溯源：加給，加增，拿，降，用，促成，宣告，予以；由（ἐπί）*=在⋯上）與（φέρω）*=負擔，攜帶）組成。參讀 （ἄγω） （ἀναδίδωμι）同義字
出現次數：總共（3）；徒（1）；羅（1）；猶（1）
譯字彙編：
1） 用（1） 猶1:9；
2） 降（1） 羅3:5；
3） 拿了（1） 徒19:12

Léxico de magia

1 imponer, hacer caer un castigo, c. suj. Dios ὁρκίζω σε ... τὸν ἐπενέγκαντα ἐπὶ Φαραὼ τὴν δεκάπληγον διὰ τὸ παρακούειν αὐτόν te conjuro a ti, que hizo caer sobre el Faraón las diez plagas por haberlo desoído P IV 3036 2 añadir un nombre εἶτα τὸ τῶν κζʹ γραμμάτων ὄνομα ἐπίφερε luego añade el nombre de veintisiete letras P XIII 702

Lexicon Thucydideum

afferre, to bring to, 2.34.2, 3.56.4, 3.58.4, 4.85.6,
similiter similarly 4.86.4
et and 4.87.2. 4.85.4, 6.82.4, [vulgo commonly ὑμῖν] 7.55.2,
augere, addere, to increase, add to, 3.82.3, 8.83.3, —
inferre, to wage against, 6.91.6,
arma, arms 4.16.1. 4.16.1 [Vat. Vatican manuscript πελοποννησίῳ] 4.78.4, 5.18.4, 5.18.5. 5.47.2. 5.49.1. 5.49.4. 7.18.2.
PASS. 7.56.2,
Absolute, absolutely 1.141.3, 2.74.3, —
obiicere, in crimine ponere, to present against, charge with a crime, 1.70.1, 3.46.6,
similiter similarly 3.81.4
et and 6.76.3.
PASS. 3.42.3, 5.75.3,
MED. adoriri, invadere, to attack, assail, 3.23.3, 4.67.5. 4.116.1. 4.126.6, 4.127.2. 5.10.7. 5.73.3. 7.37.3. 7.40.4. 7.70.2.