θεός

English (LSJ)

ὁ, Boeot. θιός, Lacon. σιός (v. infr.), Cypr., Cret. θιός Inscr.Cypr.135.27 H., Leg.Gort.1.1, Dor. also θεύς Call.Cer.58; acc. θεῦν v.l. ib.130; voc. (only late) θεός, also A θεέ LXX De.3.24, Ev.Matt. 27.46, PMag.Lond.121.529, etc.; but classical in compd. names, Ἀμφίθεε, Τιμόθεε:—God, the Deity, in general sense, both sg. and pl. (εἰ καὶ ἐπὶ θεοὺς καὶ ἔτι μᾶλλον ἐπὶ θεὸν ἁρμόζει μεταφέρειν Plot.6.8.1), θ. δὲ τὸ μὲν δώσει τὸ δ' ἐάσει God will grant... Od.14.444; οὐδέ κεν ἄλλως οὐδὲ θ. τεύξειε 8.177, cf. 3.231, Il.13.730 (also θεὸς Ζεύς Od.4.236, 14.327); θ. καὶ ἀγαθὴ τύχη Pl.Lg.757e, cf. Timocl.3 D.; σὺν θεῷ Il.9.49, S.Aj.765, etc. (less freq. ξὺν τῷ θ. ib.383); σὺν θ. εἰρημένον Hdt.1.86, cf. 3.153; σὺν θ. εἰπεῖν Pl.Prt.317b: so in plural, σύν γε θεοῖσιν Il.24.430; οὔ τοι ἄνευ θεοῦ Od.2.372; οὐ θεῶν ἄτερ pi.P.5.76; ἐκ θεόφι Il.17.101; ὑπὲρ θεόν against his will, 17.327; ἂν θ. θέλῃ Alex. 231; θ. θέλοντος Men.Mon.671: in plural, ἂν θεοὶ θέλωσιν Alex.247; θεῶν συνεθελόντων, βουλομένων, X.Eq.Mag.9.8, Luc.Macr.29; εἰ ὀρθῶς ἢ μή, θ. οἶδε Pl.Phdr.266b, cf.R.517b, etc.; in oaths, θ. ἴστω S.OC522 (lyr.), etc.; πρὸς θεῶν Hdt.5.49, D.1.15, etc.: τοὺς θεούς σοι = bless you!, good heavens!, for heaven's sake! M.Ant.7.17, Arr.Epict.2.19.15, al.; τὸν θ. σοι ib.3.7.19, al.: qualified by τις, Od.9.142, etc.; οὐκ ἄνευ θεῶν τινος A.Pers.164 (troch.), E.Ba.764; κατὰ θεόν τινα Id.IA411, Pl. Euthd.272e; κατὰ θεόν πως εἰρημένα Id.Lg.682a: doubled in poets, θεὸν θεόν τις ἀγλαϊζέτω B.3.21, cf. Diagor.1; θεοὶ θεοὶ τῶν ἀδίκων μέλουσι E.HF772, cf. Paus.Gr.Fr.203; θεοί (Cret. θιοί) as an opening formula in Inscrr. (sc. τύχην ἀγαθὴν διδοῖεν), Leg.Gort.1.1, IG 12.52, etc.: sg., θ. τύχη ib.5(2).1, etc.: in Prose also with the Art., ὁ θ. πάντων ἂν εἴη αἴτιος Pl.R.379c, cf. Lg.716c, etc.; τὰ πρὸς τοὺς θ., τὰ παρὰ τῶν θ., X.Mem.1.3.1, 2.6.8. b θεοί, opp. ἄνδρες, πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.544; ὃν Ξάνθον καλέουσι θ., ἄνδρες δὲ Σκάμανδρον 20.74: in Comparisons, θεοῖσιν ἶσ' ἔθελε φρονέειν 5.440; θεοῖς ἐναλίγκια μήδεα Od.13.89; also in sg., θεῷ ἐναλίγκιος αὐδήν Il.19.250; θεὸς ὥς 5.78; ὥς τε θεός 3.381: prov., θεὸς πρὸς ἀνθρώπους, of an 'angel's visit', Herod.1.9. c of special divinities, νέρτεροι θ. A.Pers.622, S.Ant.602 (lyr.); ἐνέρτεροι θ. Il.15.225; οἱ κάτωθεν θ. S.Ant.1070; θ. οὐράνιοι h.Cer.55, A.Ag.90 (anap.); οἱ δώδεκα θ. Ar.Eq.235, X.Eq.Mag.3.2, IG22.30, etc.; μὰ τοὺς δώδεκα θ. Men.Sam.91; in dual, τὼ σιώ (Lacon.), of Castor and Pollux, ναὶ τὼ σ. X.An.6.6.34, HG4.4.10, Ar.Lys.81: so in Boeot., of Amphion and Zethus, νεὶ τὼ σιώ (leg. θιώ) Id.Ach.905. d ὁ θ., of natural phenomena, ὁ θ. ὕει (sc. Ζεύς) Hdt.2.13; ὁ θ. ἐνέσκηψε βέλος Id.4.79; ἔσεισεν ὁ θ. (sc. Ποσειδῶν) X.HG4.7.4; of the sun, Hdt.2.24, A.Pers. 502, E.Alc.722; δύνοντος τοῦ θ. App.BC4.79; the weather, τί δοκεῖ τὰ τοῦ θεοῦ; Thphr.Char.25.2. e Astrol., θεοί,= ἀστέρες, Jul. Laod.in Cat.Cod.Astr.8(4).252. f θεός (sc. Ἥλιος), name of the 9th τόπος, Rhetor.ib.163, etc. 2 metaph., of abstract things, τὸ δ' εὐτυχεῖν τόδ' ἐν βροτοῖς θεός τε καὶ θεοῦ πλέον A.Ch.60; ἡ φρόνησις ἁγαθὴ θ. μέγας S.Fr.922; θ. γὰρ καὶ τὸ γιγνώσκειν φίλους E.Hel.†60; ὁ πλοῦτος τοῖς σοφοῖς θ. Id.Cyc.316; φθόνος κάκιστος θ. Hippothoon 2. 3 as title of rulers, θεῶν ἀδελφῶν (sc. Ptolemy Il and Arsinoe), Herod.1.30, etc.; Πτολεμαῖος ὑπάρχων θεὸς ἐκ θεοῦ καὶ θεᾶς OGI90.10(Rosetta, ii B.C.); Ἀντίοχος ὅτῳ θεὸς ἐπώνυμον γίγνεται App.Syr.65; θεὸς ἐκ θεοῦ, of Augustus, OGI655.2 (Egypt, 24 B.C.); θ. ἡμῶν καὶ δεσπότης IPE4.71 (Cherson., ii A.D.). b = Lat. Divus, Mon.Anc.Gr.10.4, Str.4.1.1, etc.; οἱ ἐν θεοῖς αὐτοκράτορες = divi Imperatores, IG12(1).786 (Rhodes). c generally of the dead, καὶ ζῶντός σου καὶ εἰς θεοὺς ἀπελθόντος PPetr.2p.45 (iii B.C.); θεοῖς χθονίοις,= Lat. Dis Manibus, IG14.30,al. 4 one set in authority, judge, τὸ κριτήριον τοῦ θ., ἐνώπιον τοῦ θ., LXX Ex.21.6, 22.8; θεοὺς οὐ κακολογήσεις ib.22.28(27). II θεός fem., goddess, μήτε θήλεια θεός, μήτε τις ἄρσην Il.8.7, cf. Hdt.2.35, al.; τοῖς θεοῖς εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαις D.18.1, cf. 141, Orac.ib.21.52; esp. at Athens, of Athena, Decr. ap. And.1.77, Pl.Ti.21a, etc.; ἁ Διὸς θεός, Ζηνὸς ἡ θ., S.Aj.401 (lyr.), 952 (ἡ Διὸς θεά ib.450); of other goddesses, ποντία θεός Pi.I. 8(7).36; ἡ νερτέρα θεός = Περσεφόνη, S.OC1548, etc.; of Thetis, Pl. Ap.28c; of Niobe, S.El.150 (lyr.), Ant.834 (anap.): in dual, of Demeter and Persephone, τὰ τοῖν θεοῖν ψηφίσματα Ar.V.378 (lyr.); οὐδ' ἔδεισε τὼ θεώ And.1.125; freq. in oaths, νὴ τὼ θεώ Ar.Lys.112; μὰ τὼ θεώ Id.Ec.155,532. III as adjective in Comp. θεώτερος, divine, θύραι θ., opp. καταιβαταὶ ἀνθρώποισιν, Od.13.111; χορὸς θ. Call.Ap. 93, cf.Dian.249, D.P.257. (Derived by Hdt.2.52 fr. τίθημι (κόσμῳ θέντες τὰ πρήγματα), by Pl.Cra.397d fr. θεῖν. Etym. dub.) [In Ep. (twice in Hom.) and Trag. (E.Ba.47, 1347, al., not in Com.), as monosyll. by synizesis, θεοί Il.1.18, Thgn.142; θεῶν h.Cer.55, 259; θεοῖς Thgn.171; θεοῖσιν Od.14.251; θεούς h.Cer.325: even in nom. θεός before a vowel, E.Or.399 (cf. Pors. ad loc.), HF347; in Pi.P. 1.56 apptly. a short monosyll.]

German (Pape)

[Seite 1197] ὁ (nach Her. 2, 52 ὅτι κόσμῳ θέντες τὰ πάντα πρήγματα καὶ πάσας νομὰς εἶχον, nach Plat. Crat. 397 d u. A. verwandt mit θέω, von den Gestirnen, die zuerst als Götter verehrt wurden; Andere bringen es mit Ζεύς, Διός, deus, zusammen; Andere mit θέσσασθαι, Curt. Grundz. d. Gr. Et. 2. Aufl. S. 230), dor. θεύς, Hdn. περὶ μ. λ. 6, 8, Call. Cer. 58, θεῦν 130, lacon. σιός; – Gott, Gottheit. Bei Hom. sowohl plur. als sing., so daß bei letzterm nicht immer an eine bestimmte Gottheit zu denken, wie etwa an Zeus, sondern an die über den Menschen waltende höhere Gewalt, Gottheit, die auch als θεοῦ μοῖρα bezeichnet wird, u. als μοῖρα allein, vgl. Nägelsbach Homerische Theologie. Sonst bestimmen Beiwörter oder die Zusammensetzungen, welcher Gott gemeint ist, z. B. ἐπερωτᾶν τὸν θεόν, das Orakel des Apollo befragen. Oft findet sich θεὸς ὥς, ὥστε θεός, θεῷ ἐναλίγκιος, um das Höchste u. Vollkommenste unter den Menschen zu bezeichnen, das an die Vortrefflichkeit der Götter hinanreicht; – ὑπὲρ θεόν, über, d. i. wider den Willen des Gottes, Il. 17, 327; σὺν θεῷ, unter Gottes Beistand, 9, 49; σὺν θεοῖς, 24, 230, auch bei Folgdn; Gegensatz ἄνευ u. ἄνευθε θεοῦ, Od. 15, 530 Il. 5, 185, gegen den Willen der Götter, von Gott verlassen; πρὸς θεῶν, bei den Göttern, als Betheuerung. – Fem. ἡ θεός, Il. 1, 516; μήτε θήλεια θεός, μήτε τις ἄρσην 8, 7; Soph. Ai. 401. 925 u. a. D.; auch in Prosa, wie Dem. cor. init. u. Plat.; so sind in dem Schwur der Frauen, νή od. μὰ τὼ θεώ, Demeter u. Persephone gemeint, Ar. Lys. 112 Eccl. 532 u. A. – Als Adj. erscheint es Od. 13, 111, θύραι θεώτεραι, Thore, deren sich die Götter mehr bedienen, wie D. Per. 257 θεώτερος ναός sagt; χορὸς θεώτερος Callim. Ap. 93. – Bei Sp. ist ὁ θεὸς Καῖσαρ divus, Strab. IV, 177, oft, [Θεοί ist einsylbig gebraucht Il. 1, 17, θεῶν Hes. th. 44, θεοῖσιν zweisylbig Od. 14, 951, u. so oft bei att, Dichtern.]

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ, ἡ)
voc. θεός, postér. θεέ;
A. subst.
I. Dieu, la divinité : σὺν θεῷ, σὺν τῷ θεῷ SOPH, σύν γε θεοῖσιν IL d'accord avec les dieux, selon la volonté des dieux ; οὔτοι ἄνευ θεοῦ OD, οὐκ ἄνευθε θεοῦ IL non sans les dieux, non malgré les dieux ; ὑπὲρ θεόν IL contre la volonté des dieux ; πρὸς θεῶν au nom des dieux ; τὰ παρὰ τῶν θεῶν XÉN les signes, présages ou oracles par lesquels se manifeste la volonté des dieux ; ou le culte des dieux, la religion ; τὰ περὶ τοὺς θεούς XÉN ou πρὸς τοὺς θεούς XÉN le culte des dieux;
II. une divinité (particulière) :
1 κατὰ θεόν τινα EUR selon l'inspiration d'un dieu ; οἱ δώδεκα θεοί les douze grands dieux ; οἱ νέρτεροι θεοί SOPH, οἱ κάτω θεοί SOPH, οἱ κάτωθεν θεοί SOPH les dieux des enfers ; ναὶ τὼ σιώ (lac.) par les deux dieux, càd les Dioscures (Castor et Pollux);
2 ἡ θεός une déesse ; particul. ἡ θεός Athéna ; ἡ νερτέρα θεός Perséphone ; τὼ θεώ les deux déesses (Déméter et Perséphone);
III. dieu par apothéose, à Rome (lat. divus);
B. adj. divin, propre aux dieux;
Cp. θεώτερος.
Étymologie: R.Θεσ, prier « celui qu'on prie » ; cf. θέσσασθαι ; ou sel. d'autres, Θε placer, poser « celui qui pose, qui établit, qui crée » -- DELG étym. inconnue, « le rapprochement avec lat. deus, skr. devá- {étant} bien entendu impossible ».

Russian (Dvoretsky)

θεός:
I беот. θιός или σιός, лак. σιός ὁ и ἡ (voc. θεός)
1 бог, божество (ἐκ δαιμόνων εἰς θεοὺς ἀναφέρεσθαι Plut.): σὺν (τῷ) θεῷ Hom., Plat. и σὺν θεοῖσιν Hom. с соизволения бога (богов); οὔτοι ἄνευ (и οὐκ ἄνευθε) θεοῦ Hom. или οὐ θεῶν ἄτερ Pind. и не без ведома или не без помощи бога (богов); ὑπὲρ θεόν Hom. вопреки божественной воле; θεῶν συνεθελόντων Xen. (или βουλομένων Luc.) с соизволения или с помощью богов; πρὸς θεῶν Soph., Xen. во имя или ради богов; τὰ παρὰ τῶν θεῶν Xen. признаки божественной воли, т. е. знамения; τοῦ θεοῦ φήμη Soph. ответ бога, т. е. оракул; τὰ περὶ или πρὸς τοὺς θεούς Xen., Arst. почитание богов; κατὰ θεόν τινα Plat., Eur. по внушению какого-то божества; οἱ δώδεκα θεοί Arph. двенадцать (старших) богов (Зевс, Гера, Посидон, Аполлон, Афина, Артемида, Арей, Гефест, Афродита, Деметра, Гермес, Гестия); οἱ νέρτεροι (тж. οἱ κάτω и οἱ κάτωθεν) θεοί Soph. боги подземного царства; εἰ ὀρθῶς ἢ μή, θ. οἶδεν Plat. правильно или нет, бог весть; ὕει ὁ θ. бог (Зевс) послал дождь, т. е. дождь идет; ἔσεισεν ὁ θ. Xen. бог (Посидон) всколебал стихии; ναὶ τὼ σιώ! Xen. клянусь обоими богами! (т. е. Кастором и Полидевком - лаконская клятва, или Амфионом и Зетом - беотийская клятва); Θεοῦ πρόσωπον Polyb. Божий лик (мыс на побережье Финикии);
2 (тж. θήλεια θ. Hom.) богиня: θεοῖς εὔχεσθαι πᾶσι καὶ πάσαις Dem. молиться всем богам и богиням; ἡ νερτέρα θ. Soph. подземная богиня, т. е. Персефона; τὼ θεώ Arph. обе богини, т. е. Деметра и Персефона; νὴ (или μὰ) τὼ θεώ! Arph. да (или нет) клянусь обеими богинями! (клятвенная формула женщин);
3 полубог, герой: τοῦδε τοῦ θεοῦ ἐπώνυμοι Soph. (жители города) именуются именем этого героя (Колона);
4 женщина божественного рода, полубогиня: παντλάμων Νιόβα, σὲ δ᾽ ἔγωγε νέμω θεόν Soph. многострадальная Ниоба, я считаю тебя богиней;
5 «богиня» (самый удачный бросок в игре в кости) (εὐβολεῖν τὴν θεόν Luc.).
II adj. божественный: αἱ μὲν καταιβαταὶ ἀνθρώποισιν, αἱ δὲ θεώτεραι Hom. (из двух ворот) одни доступны для людей, другие же только для богов.

Greek (Liddell-Scott)

θεός: ὁ, Βοιωτ. θιός ἢ σιός, Λακων. σιός (ἴδε κατωτ. ΙΙ)∙ Δωρ. θεύς, αἰτ. θεῦν (Καλλ. εἰς Δήμ. 58. 130), κλητ. (βραδύτερον) θεός, ἢ (παρὰ τοῖς Ἑβδ. καὶ ἐν τῇ Κ. Δ.) θεέ∙ ἀλλὰ δόκιμον ἐν τοῖς συνθέτοις ὀνόμασι, Ἀμφίθεε Ἀριστοφ. Ἀχ. 176, Τιμόθεε Λουκ. Ἁρμονίδ. 1. (Περὶ τῆς ῥίζης καὶ προσῳδίας ἴδε ἐν τέλ.)

English (Autenrieth)

gen. and dat. pl. θεόφιν: god (or goddess); of individual divinities, and collectively, the deity, God, σὺν θεῷ, ἄνευ θεοῦ, etc. Forms of the pl. are often to be read with synizesis, e. g. θεοῖσιν, Od. 14.251.

English (Slater)

θεός (ὁ, ἡ; v. θεά: θελτ;γτ;ός, θεός, θεοῦ, θεοῖο, θεῷ, θεῷ, θεόν; θεοί, θεοί, θεῶν, θεων, θεοῖς, θεοῖσι, θεούς, θεοί.)
   1 god
   1 unspecified. (Τάνταλος) θεοῖσι δεῖπνα παρέχων (O. 1.39) θεὸς ἐπίτροπος ἐὼν τεαῖσι μήδεται μερίμναισιν (O. 1.106) ὅταν θεοῦ Μοῖρα πέμπῃ ἀνεκὰς ὄλβον ὑψηλόν fate dispensed by god (O. 2.21) παρὰ μὲν τιμίοις θεῶν ἄδακρυν νέμονται αἰῶνα (O. 2.66) θεὸς εὔφρων εἴη λοιπαῖς εὐχαῖς (O. 4.12) βωμοὺς ἓξ διδύμους ἐγέραρεν ἑορταῖς θεῶν μεγίσταις at Olympia (O. 5.5) μὴ ματεύσῃ θεὸς γενέσθαι (O. 5.24) θεῶν κάρυκα Ἑρμᾶν (O. 6.78) θεῶν βασιλεὺς ὁ μέγας (O. 7.34) θεῶν δ' ὅρκον μέγαν μὴ παρφάμεν (O. 7.65) Τλαπολέμῳ ἵσταται ὥσπερ θεῷ πομπὰ καὶ κρίσις (O. 7.79) ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς ἐχθρὰ σοφία (O. 9.37) ἄνευ δὲ θεοῦ σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον (O. 9.103) μετὰ δώδεκ' ἀνάκτων θεῶν (cf. (O. 5.5) ) (O. 10.49) θεῶν ναοῖσιν οἰωνῶν βασιλέα δίδυμον ἐπέθηκ; (O. 13.21) Σίσυφον μὲν πυκνότατον παλάμαις ὡς θεόν (O. 13.52) τελεῖ δὲ θεῶν δύναμις καὶ τὰν παῤ ὅρκον κτίσιν (O. 13.83) ἐν θεῷ γε μὰν τέλος (O. 13.104) οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας (θεοὶ etiam possis) (O. 14.8) θεῶν κρατίστου παῖδες (O. 14.14) θεῶν πολέμιος, Τυφὼς (P. 1.15) θεῶν παλάμαις (P. 1.48) οὕτω δ' Ἱέρωνι θελτ;γτ;ὸς ὀρθωτὴρ πέλοι (P. 1.56) θεὸς ἅπαν ἐπὶ ἐλπίδεσσι τέκμαρ ἀνύεται, θεός, ὃ καὶ πτερόεντ' αἰετὸν κίχε (P. 2.49) —50. χρὴ δὲ πρὸς θεὸν οὐκ ἐρίζειν (P. 2.88) καὶ θεοὶ δαίσαντο παρ' ἀμφοτέροις (P. 3.93) εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸς ἁβρὸν ὀρέξαι (P. 3.110) “σὺν τιμᾷ θεῶν” (P. 4.51) ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν (P. 4.63) θεῷ πίσυνος (P. 4.232) σὺν θεῶν τιμαῖς (P. 4.260) εἰ μὴ θεὸς ἁγεμόνεσσι κυβερνατὴρ γένηται (P. 4.274) παντὶ μὲν θεὸν αἴτιον ὑπερτιθέμεν (P. 5.25) οὐ θεῶν ἄτερ ἀλλὰ Μοῖρά τις ἄγεν (P. 5.76) κτίσεν δ' ἄλσεα μείζονα θεῶν (P. 5.89) θεός τέ οἱ τὸ νῦν τε πρόφρων τελεῖ δύνασιν (P. 5.117) μάλιστα μὲν Κρονίδαν θεῶν σέβεσθαι (P. 6.24) “τύχᾳ θεῶν” (P. 8.53) θεῶν δ' ὄπιν ἄφθονον αἰτέω (P. 8.71) ὠκεῖα δ' ἐπειγομένων ἤδη θεῶν πρᾶξις (P. 9.67) μὴ φθονεραῖς ἐκ θεῶν μετατροπίαις ἐπικύρσαιεν (P. 10.20) ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι θεῶν τελεσάντων οὐδέν ποτε φαίνεται ἔμμεν ἄπιστον (P. 10.49) Κάστορος βίαν σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες, υἱοὶ θεῶν (P. 11.62) θεῶν βασιλέα (N. 1.39) ὅταν θεοὶ ἐν πεδίῳ Φλέγρας Γιγάντεσσιν μάχαν ἀντιάζωσιν (N. 1.67) σὺν θεοῦ δὲ τύχᾳ (N. 6.24) τιμὰ δὲ γίνεται ὧν θεὸς ἁβρὸν αὔξει λόγον τεθνακότων (N. 7.32) βασιλῆα δὲ θεῶν (N. 7.82) εἰ δ' αὐτὸ καὶ θεὸς ἀνέχοι (N. 7.89) ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν (N. 9.27) Διομήδεα δ' ἄμβροτον ξανθά ποτε Γλαυκῶπις ἔθηκε θεόν (N. 10.7) Ἥβα καλλίστα θεῶν (N. 10.18) ἐπεὶ τοῦτον ἢ πάμπαν θεὸς ἔμμεναι οἰκεῖν τ' οὐρανῷ, εἵλετ αἰῶνα Πολυδεύκης (N. 10.58) πολλὰ μὲν ἀγαζόμενοι πρώταν θεῶν (i. e. Ἑστίαν) (N. 11.6) καὶ θεῶν δαῖτας προσέπτυκτο πάσας (I. 2.39) ἔστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος (I. 4.1) Πηλέος ἥρωος, εὐδαίμονος γαμβροῦ θεῶν (I. 6.25) δεξαμένα τὸν φέρτατον θεῶν (I. 7.5) χαλκόπεδον θεῶν ἕδραν (I. 7.44) ἐπειδὴ τὸν ὑπὲρ κεφαλᾶς γε Ταντάλου λίθον παρά τις ἔτρεψεν ἄμμι θεός (I. 8.10) ἀλλ' οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες (I. 8.30) σὺν θεῶν δὲ αἴσᾳ (Boeckh: θεῶ codd.) (I. 9.1) θεοὶ συνετέλεσσαν (Pae. 2.65) ἐν θεῶν ξενίᾳ at the Delphic Theoxenia (Pae. 6.61) Ζεὺς ὁ θεῶν σκοπὸς (Pae. 6.94) ]τράπεζαν θεῶν ἐπ' ἀμβ[ρο (Pae. 15.7) δεῦτ ἐν χορόν, Ὀλύμπιοι, ἐπί τε κλυτὰν πέμπετε χάριν, θεοί fr. 75. 2. θεῶ[ν] Κυβέ[λαν] ματ[έρα (supp. Gomperz, Snell) fr. 80. ἀλλ' οἶος ἄπλατον κεράιζε θεῶν Τυφῶνα Ζεύς fr. 93. θεοῦ δὲ δείξαντος ἀρχὰν ἕκαστον ἐν πρᾶγος fr. 108a. 1. θεῷ δὲ δυνατὸν μελαίνας ἐκ νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος fr. 108b. 1. θεῶν ἐπὶ βωμοῖς (haec verba praebent codd. Plutarchi, non habet, ut vid., Π.) Θρ. . 1. τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν fr. 131b. 3. τί θεός; fr. 140d. σὺν θεοῖς (O. 8.14) σὺν θεοῖς ζεύξω τέλος (I. 1.6) σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος (N. 8.17) σὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου τέλος (I. 4.5)
   2 opposed to men, mortals. εἰ δὲ θεὸν ἀνήρ τις ἔλπεται λαθέμεν (O. 1.64) τίνα θεόν, τίν' ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; (O. 2.2) θάξαις δέ κε φύντ' ἀρετᾷ ἀνὴρ θεοῦ σὺν παλάμᾳ (O. 10.21) ἐκ θεοῦ δ' ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως (O. 11.10) ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι βροτέαις ἀρεταῖς (P. 1.41) θεῶν δ' ἐφετμαῖς Ἰξίονα φαντὶ ταῦτα βροτοῖς λέγειν (P. 2.22) γόνον οὔτ' ἐν ἄνδρασι γερασφόρον οὔτ ἐν θεῶν νόμοις (P. 2.43) κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς (P. 3.30) “παῖδες ὑπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶν” (P. 4.13) “θεῷ ἀνέρι εἰδομένῳ” (P. 4.21) “ἔν τε θεοῖς κἀνθρώποις” (P. 9.40) θεὸς εἴη ἀπήμων κέαρ. εὐδαίμων δὲ καὶ ὑμνητὸς οὗτος ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς (P. 10.21) ἀρχαὶ δὲ βέβληνται θεῶν κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς (ἐκ θεῶν Σ: ?on analogy of ἄρχεσθαι) (N. 1.9) ἓν ἀνδρῶν, ἓν θεῶν γένος (N. 6.1) ἀνδρῶν δικαίων περικαδόμενοι. καὶ μὰν θεῶν πιστὸν γένος (N. 10.54) σὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου τέλος (I. 4.5) ταῦτα θεοῖσι μὲν πιθεῖν σοφοὺς δυνατόν, βροτοῖσιν δ' ἀμάχανον εὑρέμεν (Pae. 6.51) οὐ γάρ ἔσθ ὅπως τὰ θεῶν βουλεύματ ἐρευνάσει βροτέᾳ φρενί fr. 61. 3. θεὸς ὁ πάντα τεύχων βροτοῖς fr. 141. θεῶν καὶ κατ' ἀνθρώπων ἀγυιάς fr. 194. 5. ἴσον μὲν θεὸν ἄνδρα τε φίλον λτ;θεῷ> (add. Heyne: sc. ὑποτρέσαι) fr. 224. ὁπόταν θεὸς ἀνδρὶ χάρμα πέμψῃ fr. 225. Ἀπόλλωνι μὲν θ[εῶν] ἀτὰρ ἀνδρῶν Ἐχεκ[ρά]τει (supp. Blass) ?fr. 333a. 4.
   3 specific gods.
   a Apollo. οὐδ' ἔλαθ Αἴπυτον κλέπτοισα θεοῖο γόνον (O. 6.36) ὣς ἦρα θεὸς σάφα εἴπαις (O. 8.46) φέροισα σπέρμα θεοῦ (P. 3.15) ἐν κοιλόπεδον νάπος θεοῦ (P. 5.39) ξυνὸν ἁρμόζοισα θεῷ τε γάμον μιχθέντα κούρᾳ θ' Ὑψέος εὐρυβία (P. 9.13) κλειτὰς ὄνων ἑκατόμβας ἐπιτόσσαις θεῷ ῥέζοντας (P. 10.33) θεοῦ παρ' εὐτειχέα δόμον (N. 7.46) καὶ τὸ μὲν διδότω θεός (Pae. 2.54) Πάριος ἑ[καβόλος βροτη]σίῳ δέμαι θεός (Pae. 6.80) ὤμοσε [γὰρ θ]εός (Pae. 6.112) θεοῦ ἄδυτον (Pae. 7.3) his temple in Delphi: μαντεύσατο δ' ἐς θεὸν ἐλθών (O. 7.31) ᾤχετο δὲ πρὸς θεόν (N. 7.40)
   b Zeus. θεοῦ σάμασιν πιθόμενοι (P. 4.199) γνώτ ἀείδω θεῶ τε καὶ ὅστις ἁμιλλᾶται (οἶ pro θεῷ coni. Kayser) (N. 10.31) πέμψεν θεὸς ἀρχὸν οἰωνῶν μέγαν αἰετόν (I. 6.49)
   c Poseidon. τὸν μὲν ἀγάλλων θεὸς ἔδωκεν (O. 1.86) θεὸς τῶνδε κείνων τε κλυτὰν αἶσαν παρέχοι φιλέων (O. 6.101) ὀρσοτρίαιναν εὐρυβίαν καλέων θεόν (P. 2.12) (Ἰσθμός) ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται (N. 5.38)
   d Helios. καί ῥά μιν χώρας ἀκλάρωτον λίπον, ἁγνὸν θεόν (O. 7.60)
   e Dionysos. ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν, τὸν Βρόμιον, τὸν Ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν fr. 75. 9.
   f Herakles. ἥρως θεὸς (N. 3.22)
   g goddesses, Kybele, Great Mother. μεγάλας θεοῦ κύνα Pan. fr. 96. 2. Ματρί, τὰν κοῦραι παρ' ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται θαμὰ σεμνὰν θεὸν ἐννύχιαι (P. 3.79)
   h Thetis. πεπρωμένον ἦν, φέρτερον πατέρος ἄνακτα γόνον τεκεῖν ποντίαν θεόν (I. 8.34)
   i Honour, Aidos. κείνα θεός (N. 9.36)
   k Athene. εὗρεν θεός (P. 12.22)
   l Psamatheia. βία Φώκου κρέοντος, ὁ τᾶς θεοῦ, ὃν Ψαμάθεια τίκτ' ἐπὶ ῥηγμῖνι πόντου (N. 5.13)
   4 θεόθεν, from, inspired by heaven σύμβολον δ' οὔ πώ τις ἐπιχθονίων πιστὸν ἀμφὶ πράξιος ἐσσομένας εὗρεν θεόθεν (O. 12.8) θεόθεν ἐραίμαν καλῶν (P. 11.50)
   5 frag. ]οι· θεῶν[ (Pae. 4.17)

Spanish

dios, Dios, diosa

English (Abbott-Smith)

θεός, -οῦ, ὁ, ἡ (Ac 19:37 only; v. M, Pr., 60, 244), late voc., θεέ (Mt 27:46; cf. De 3:24, al.), [in LXX chiefly for אֱלֹהִים, also for אֵל and other cognate forms, יהוה, etc.;]
a god or deity, God.
1.In polytheistic sense, a god or deity: Ac 28:6, I Co 8:4, II Th 2:4, al.; pl., Ac. 14:11 19:26, Ga 4:8, al.
2.Of the one true God;
(a)anarthrous: Mt 6:24, Lk 20:38, al.; esp. c. prep. (Kühner 3, iii, 605), ἀπὸ θ., Jo 3:2; ἐκ, Ac 5:39, II Co 5:1, Phl 3:9; ὑπό, Ro 13:1; παρὰ θεοῦ, Jo 1:6; παρὰ θεῷ, II Th 1:6, I Pe 2:4; κατὰ θεόν, Ro 8:27, II Co 7:9, 10; also when in gen. dependent on an anarth. noun (Bl., §46, 6), Mt 27:43, Lk 3:2, Ro 1:17, I Th 2:13; as pred., Lk 20:38, Jo 1:1, and when the nature and character rather than the person of God is meant, Ac 5:29, Ga 2:6, al. (M, Th., 14);
(b)more freq., c. art.: Mt 1:23, Mk 2:7, al. mult.; c. prep., ἀπὸ τ. θ., Lk 1:26; ἐκ, Jo 8:42, al.; παρὰ τοῦ θ., Jo 8:40; π. τῷ θ., Ro 9:14; ἐν, Col 3:3; ἐπὶ τῷ θ., Lk 1:47; ἐπὶ τὸν θ., Ac 15:19; εἰς τ. θ., Ac 24:15; πρὸς τ. θ., Jo 1:2; c. gen. pers., Mt 22:32, Mk 12:26, 27, Lk 20:37, Jo 20:17, al.; ὁ θ. μου, Ro 1:8, Phi 1:3, al.; ὁ θ. καὶ πατήρ κ. τ. λ., Ro 15:6, Eph 1:3, Phi 4:20, al.; c. gen. rei, Ro 15:5, 13, 33, II Co 1:3, I Th 5:23; τὰ τ. θεοῦ, Mt 16:23, Mk 12:17, I Co 2:11; τὰ πρὸς τὸν θ., Ro 15:17, He 2:17 5:1; τ. θεῷ, as a superl. (LXX, Jos 3:3), Ac 7:20, II Co 10:4; Hebraistically, of judges (Ps 81(82):6), Jo 10:34 (LXX), 35.

English (Strong)

of uncertain affinity; a deity, especially (with ὁ) the supreme Divinity; figuratively, a magistrate; by Hebraism, very: X exceeding, God, god(-ly, -ward).

Greek Monolingual

και θιός, ο, θηλ. θεά και θέαινα (AM θεός, θηλ. θεά και θέαινα Α βοιωτ., κυπρ. και κρητ. τ. θιός, λακων. τ. σιός, δωρ. θεύς)
1. ανώτερη υπερφυσική δύναμη που λατρεύεται ως δημιουργός και παντοκράτωρ
2. (στη χριστιανική θρησκεία) ο άναρχος και αιώνιος δημιουργός του κόσμου
3. καθετί που λατρεύεται από τους ανθρώπους ως προσωποποίηση του θείου («τὸ δὲ λοιπὸν (ξύλον) ἐργάσαντο θεοὺς καὶ προσκυνοῦσιν αὐτοῖς», ΠΔ)
4. καθετί που αγαπάμε πολύ, που εκτιμάμε και λατρεύουμε («θεός του είναι το χρήμα»)
νεοελλ.
1. ο υπερβολικά ωραίος («αυτός είναι σωστός θεός»)
2. θεότητα που μεριμνά για κάποιο αίσθημα ή αντικείμενο («ο θεός της αγάπης είναι ο Έρως»)
3. φρ. α) «προς θεού» ή «για τ' όνομα του θεού» — αναφώνηση παρακλητική ή προτρεπτική
β) «ο θεός να δώσει» — μακάρι
γ) «ο θεός να μην το δώσει» ή «θεός φυλάξοι» ή «ο θεός να φυλάει» — μακάρι να μη... δ) «ο θεός βοηθός» ή «ο θεός μαζί σας» — μακάρι να σάς βοηθήσει ο θεός
ε) «άνθρωπος του θεού» — άνθρωπος αφιερωμένος στον θεό
στ) «ελέω θεού» — τίτλος ηγεμόνων ή αρχιερέων που δηλώνει ότι η εξουσία τους προέρχεται από τον θεό απέναντι στον οποίο και μόνο είναι υπόλογοι
ζ) «δόξα σοι ο θεός» — ευχαριστία για ένα έργο το οποίο επιτεύχθηκε
η) «από μηχανής θεός» — θεότητα που εμφανιζόταν στη σκηνή του αρχαίου ελληνικού θεάτρου προς λύση του δράματος
θ) «δεν έχει το θεό του» — είναι αλλοπρόσαλλος ή υπερβολικά παράτολμος, που αποτολμά τα πιο απίθανα πράγματα
4. παροιμ. α) «ο θεός αργεί μα δεν λησμονεί» — ο θεός αποδίδει δικαιοσύνη έστω και αργά
β) «αρνί που το βλέπει ο θεός ο λύκος δεν το τρώει» — οι κακοί δεν μπορούν να βλάψουν αυτούς που προστατεύονται από τον θεό
γ) «να φοβάσαι κείνον που θεό δεν φοβάται» — οι άθεοι και οι ασεβείς είναι οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι
δ) «όλα τα ξέρει ο θεός μόνο διαίρεση δεν ξέρει» — ο θεός δεν μοίρασε δίκαια τα αγαθά στους ανθρώπους
ε) «νηστεύω θεέ μου! στανιό σου φτωχέ μου» — γι' αυτούς που νηστεύουν από ανέχεια, κι όμως καυχιώνται για τη νηστεία
στ) «νηστεύει ο δούλος του θεού γιατί φαΐ δεν έχει» — γι' αυτούς που νηστεύουν αναγκαστικά
ζ) «οταν δίνει ο θεός τ' αλεύρι, παίρνει ο διάβολος το σακί» — αυτοί που πλουτίζουν χωρίς κόπο σπαταλούν εύκολα την περιουσία τους
η) «ο θεός παιδιά δεν μού 'δωκε και μού 'δωκε προγόνια» — ο θεός μού έδωσε ό,τι δεν ήθελα και μού αρνήθηκε ό,τι ήθελα
αρχ.
1. αυτός που άρχει, που εξουσιάζει
2. στον πληθ. oἱ θεοί
οι αστέρες
3. φρ. α) (για όρκο) «πρὸς θεῶν» — για το όνομα τών θεών
β) (για αναφωνήσεις εκπλήξεως) «τοὺς θεούς σοι!» — οι θεοί μαζί σου, σε καλό σου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η σύνδεση με το λατ. deus, τo οποίο ανάγεται σε ΙΕ' τ. dei-wos, αποκλείεται για φωνητικούς λόγους. Επικρατέστερες παρουσιάζονται δύο υποθέσεις. Σύμφωνα με την πρώτη θεός < θFεσός, οπότε συνδέεται με το λιθ. dvasia «πνεύμα» και το μσν. άνω γερμ. getwās «φάντασμα». Η υπόθεση αυτή ερμηνεύει τα συνθ. με α' συνθετικό θεσ- (π.χ. θέσφατος), παρουσιάζει όμως και φωνητικά προβλήματα (τόσο ο μυκηναϊκός τ. teo όσο και η μετρική δεν παρέχουν καμία ένδειξη προϋπάρχοντος -F-) και σημασιολογικά (οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν πνευματική αντίληψη για το θείο, όπως υποδηλώνεται από τους υποτιθέμενους συγγενείς τ. τών άλλων ΙΕ γλωσσών, αλλά ανθρωπομορφική). Σύμφωνα με τη δεύτερη υπόθεση, η λ. θεός ανάγεται στην ΙΕ ρίζα dhē-/dhә₁- «τοποθετώ», όπως και το ρ. τί-θη-μι, οπότε συνδέεται με το αρμ. di-k «θεοί» και τα λατ. feriae «αργίες», festus «εορταστικός». Σύμφωνα με την υπόθεση αυτή, η λ. θεός δήλωνε αρχικά τις πέτρινες λατρευτικές στήλες. Δυσερμήνευτες παραμένουν ωστόσο η ποσότητα του -ε (-ĕ- του θεός < -ē- του dhē-) και η ύπαρξη τ. θεσ- στον οποίο η λ. απαντά ως α' συνθετικό εκ παραλλήλου με τον τ. θεο-.
ΠΑΡ. θεά, θεϊκός, θείος, θεότητα
αρχ.
θεάζω, θέαινα, θεώ. ΣΥΝθ. (Α' συνθετικό) βλ. θεο-, θεοισεχθρία, θεόσδοτος, θεόσδωρος, θεούπολις. (Β' συνθετικό) αδελφόθεος, άθεος, αντίθεος, ένθεος, ισόθεος, φιλόθεος
αρχ.
αγχίθεος, αδεισίθεος, ακουσίθεος, αξιόθεος, απόθεος, αυτόθεος, δεισίθεος, δύσθεος, δωδεκάθεος, επίθεος, επτάθεος, ζάθεος, ηγάθεος, ήθεος, ηίθεος, ημίθεος, κακόθεος, κατάθεος, κατηγάθεος, κριόθεος, μισόθεος, μνησίθεος παλαίθεος πολύθεος, σεμνόθεος, υπέρθεος, φιλένθεος
νεοελλ.
αρνησίθεος].

Greek Monotonic

θεός: ὁ, Λακων. και Βοιωτ. -σιός,
I. ο θεός, σε Όμηρ., και τα δύο με γενική σημασία, Θεὸς δώσει ο θεός θα δώσει, θα παράσχει, και με ειδική σημασία, θεός τις, ένας θεός· πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε, σε Όμηρ.· τα πράγματα λέγεται ότι συμβαίνουν σὺνθεῷ, σύν γε θεοῖσιν, σύμφωνα με τη θέληση του θεού, στον ίδ., κ.λπ.· οὐκἄνευ θεοῦ, Λατ. non sine diis, σε Ομήρ. Οδ.· οὐκ ἄνευθε θεοῦ, σε Ομήρ. Ιλ.· οὐ θεῶν ἄτερ, σε Πίνδ.· ἐκ θεόφι, σε Ομήρ. Ιλ.· ὑπὲρ θεόν, ενάντια στη θέληση του, στο ίδ.· κατὰ θεόν τινα, Λατ. divinitus, σε Ευρ.· σαν όρκος, πρὸς θεῶν, για το όνομα των θεών, μα τον θεό, σε Τραγ.· θεὸςἴστω, σε Σοφ., κ.λπ.
II. θεός, ως θηλ. αντί θεά, θέαινα, θεά, θεότητα, σε Όμηρ.· θήλεια θεός, σε Ομήρ. Ιλ.· ἡ νερτέρα θέος, η Περσεφόνη, σε Σοφ.· συχνά σε όρκους, νὴτὼ θεώ, στον ίδ.· ναὶ τὼ σιώ, με τους Σπαρτιάτες, λέγεται για τον Κάστωρα και τον Πολυδεύκη, σε Ξεν.· με τους Βοιωτούς, λέγεται για τον Αμφίωνα και τον Ζήθο, στον ίδ.
III. ως επίθ. στο συγκρ., θεώτερος, περισσότερο θεϊκός· θύραι θ., πόρτες που χρησιμοποιούνται περισσότερο από τους θεούς, σε Ομήρ. Οδ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m. f.
Meaning: god, goddess (Il.);
Compounds: myk. te-o. Very often in compp., e. g. ἄ-θεος, θεο-ειδής; θεόσ-δοτος after Διόσ-δοτος; on the form θεσ- s. θέσκελος, θέσπις. On θεσ- as magnifying prefix in MoGr. Georgakas Ἀθ. 46, 97ff.
Derivatives: 1. θεά f. goddess (ep.; details in Lommel Femininbildungen 13f., also Wackernagel Syntax 2, 25; on θεά and fem. θεός in Hom. s. Humbach Münch. Stud. zur Sprachwiss. 7, 46ff.). 2. θέαιναι pl. goddesses (after τέκταιναι a. o.; in Hom. as metr. filling; not with Chantraine REGr. 47, 287 n. 1 archaic form; further Schwyzer 475 w. n. 7). 3. θεῖος divine (Il.; cf. below) with θειώδως adv. (pap.), θειότης godliness (LXX, NT, Plu.), θειάζω prophesy, honour as god (Th.), also with prefix, e. g. ἐπι-θειάζω swear in the name of the gods with (ἐπι-)θειασμός (Th.) 4. θεϊκός id. (late). 5. Denomin. verb θεόω, -όομαι make to a god, become a god (Call.), mostly with prefix, e. g. ἀπο-θεόω id. (pap., Plb., Plu.) with ἀποθέωσις (Str.).
Origin: IE [Indo-European] [259] *dʰ(e)h₁s- god
Etymology: The connection with Arm. di-k pl. gods (Bartholomae BB 17, 348) seems probable; further to Lat. fēriae festive days, fēstus feastly, fānum temple, s. W.-Hofmann s. vv.; to Skt. dhíṣṇiya- Mayrhofer KEWA s. dhiṣáṇā. Arm. di-k would come from IE *dhēs-es, and θεός could be *dhes-ós; cf. θέσ-κελος; θεῖος then from *θέσ-ι̯ος (Schwyzer 467). The ē: e go back on *dheh₁s-: *dhh₁s-; this explains also the Latin forms, e.g. fanum < *fasnom < *dʰh₁s-nom; thus Rix, Kratylos XIV (1969) [1972] 179f. - The etymology as *θϜεσ-ός with Lith. dvasià spirit, MHG getwās ghost (s. on θεῖον) can be abandoned; there is no trace of the F in Greek and it is impossible in the Armenian word.

Middle Liddell

θεός, ὁ,
I. God, Hom., both in general sense, Θεὸς δώσει God will grant, and in particular sense, θεός τις a god; πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε Hom.:—things are said to happen σὺν θεῷ, σύν γε θεοῖσιν by the will of God, Hom., etc.; οὐκ ἄνευ θεοῦ, Lat. non sine diis, Od.; οὐκ ἄνευθε θεοῦ Il.; οὐ θεῶν ἄτερ Pind.;— ἐκ θεόφι Il.;— ὑπὲρ θεόν against his will, Il.;— κατὰ θεόν τινα, Lat. divinitus, Eur.:—as an oath, πρὸς θεῶν by the gods, in God's name, Trag.; θεὸς ἴστω Soph., etc.
II. θεός as fem. for θεά, θέαινα, a goddess, Hom.; θήλεια θεός Il.; ἡ νερτέρα θ. Proserpine, Soph.; often in oaths, νὴ τὼ θεώ Soph.; ναὶ τὼ σιώ, with the Spartans, of Castor and Pollux, Xen.; with the Boeotians, of Amphion and Zethus, Xen.
III. as adj. in comp. θεώτερος, more divine, θύραι θ. doors more used by the gods, Od.

Frisk Etymology German

θεός: {theós}
Forms: myk. te-o?
Grammar: m. f.
Meaning: Gott, Göttin (seit Il.);
Composita: Sehr oft in Kompp., z. B. ἄθεος, θεοειδής; θεόσδοτος nach Διόσδοτος; zu der Form θεσ- s. θέσκελος, θέσπις. Über θεσ- als vergrößerndes Präfix im Neugr. Georgakas Ἀθ. 46, 97ff.
Derivative: Ableitungen: 1. θεά f. Göttin (ep. poet., nachklass.; Einzelheiten bei Lommel Femininbildungen 13f., dazu Wackernagel Syntax 2, 25; über θεά und fem. θεός bei Hom. s. Humbach Münch. Stud. zur Sprachwiss. 7, 46ff.). 2. θέαιναι pl. Göttinnen (nach τέκταιναι u. a.; bei Hom. als metrische Ausfüllung; nicht mit Chantraine REGr. 47, 287 A. 1 archaische Form; weitere Lit. bei Schwyzer 475 m. A. 7). 3. θεῖος göttlich (seit Il.; vgl. unten) mit θειώδως Adv. (Pap.), θειότης Göttlichkeit, Gottheit (LXX, NT, Plu. u. a.), θειάζω prophezeien, als Gott verehren (Th.), auch mit Präfix, z. B. ἐπιθειάζω im Namen der Götter beschwören mit (ἐπι-)θειασμός (Th.) u. a. 4. θεϊκός ib. (spät). 5. Denominatives Verb θεόω, -όομαι vergöttlichen, Gott werden (Kall. u. a.), vorwiegend mit Präfix, z. B. ἀποθεόω ib. (Pap., Plb., Plu. u. a.) mit ἀποθέωσις (Str. u. a.).
Etymology: Nicht sicher erklärt. Wegen der vielen lexikalischen Berührungen zwischen Griechisch und Armenisch kommt die Verbindung mit arm. di-k‘ pl. Götter (Bartholomae BB 17, 348) zunächst in Betracht; damit werden noch verknüpft lat. fēriae Feiertage, fēstus festlich, fānum Tempel, s. W.-Hofmann s. vv., wo auch weitere Lit.; zu aind. dhíṣṇiya- (Bed. unsicher) Mayrhofer Wb. s. Dhiṣáṇā. Als Grundform wäre dann für arm. di-k‘ idg. *dhēs-es anzusetzen, woneben θεός aus *dhĕs-ós; vgl. noch θέσκελος; auch θεῖος aus *θέσι̯ος (Schwyzer 467)? Der quantitative Unterschied ē: ĕ bleibt noch zu erklären. — Dieser Etymologie steht eine andere entgegen, die θεός aus *θϝεσός mit lit. dvasià Geist, mhd. getwās Gespenst (s. noch θεῖον) verbindet (de Saussure Mém. 81 A. 5); man hat dagegen eingewendet, daß das angebliche ϝ keine metrische Spur hinterlassen hat und daß sich die Griechen ihre Götter körperlich vorstellten. Der Vorschlag Pisanis (REIE 1; s. Acme 1, 272f.), auch arm. di-k‘ aus idg. *dhu̯es- herzuleiten, ist lautlich kaum haltbar. — Noch anders Bechtel BB 30, 267ff. (zu θοός· λαμπρός H.), Senn Soter 4 (1927) 11ff. (zu τίθημι mit Hdt. 2, 52; offenbare Volksetymologie), Bartoli Riv. fil. class. 56, 108ff., 423ff. (zu lat. deus mit vielen Vorgängern; lautlich unmöglich). — Zu neuphryg. δεως ζεμελως κε s. Σεμέλη und χθών. — Ältere Lit. bei Bq und WP. 1, 844 und 867; dazu noch W.-Hofmann s. bēstia und fānum usw. (s. oben), Pok. 259 und 269.
Page 1,662-663

Chinese

原文音譯：QeÒj 帖哦士
詞類次數：名詞（δικαιοσύνη））
原文字根：神（安置者）相當於：（אֱלֹהִים‎）
字義溯源：神*。從神所創造的天地萬物，人可以領會神的存在，神的偉大，神的智慧。以後神揀選了亞伯拉罕，以撒，雅各，又帶領以色列人出埃及，在西乃山賜下十誡，與他們立約；藉此我們可以認識神與人的關係。等到神在肉身顯現，主耶穌死在十字架上，用他的血立了新約。現在我們因信入基督，可以在靈裏與宇宙的神有交通，而主觀的經歷神。憑著他賜給我們永遠的生命，我們可以永遠與神同在
同源字：1）（ἄθεος）無神的 2）（θεά）女神 3）（θεῖος）似神的 4）（θειότης）神性 5）（θεοδίδακτος / θεολόγος）由神所教訓的 6）（θεομαχέω）抵抗神 7）（θεομάχος）神的對手 8）（θεόπνευστος）神所默示的 9）（θεοσέβεια）敬虔 10）（θεοσεβής）敬拜神 11）（θεοστυγής）怨恨神的 12）（θεότης）神性 13）（φιλόθεος）愛神
出現次數：總共（1319）；太（51）；可（51）；路（123）；約（84）；徒（167）；羅（150）；林前（106）；林後（79）；加（31）；弗（31）；腓（24）；西（21）；帖前（36）；帖後（18）；提前（22）；提後（13）；多（13）；門（2）；來（68）；雅（16）；彼前（39）；彼後（7）；約壹（62）；約貳（2）；約叄（3）；猶（4）；啓（96）
譯字彙編：
1）神（1142）數量太多，不能盡錄；
2）神的（153）數量太多，不能盡錄；
3）對神（4）可11:22；約16:2；林前9:21；林前14:2；
4）向神（3）羅10:2；林後5:11；加2:19；
5）屬神的（2）林前3:23；提前6:11；
6）給神（2）徒21:20；提後2:15；
7）為神（2）羅1:7；林前10:20；
8）給⋯神（2）林後9:11；加1:24；
9）與神（1）腓2:6；
10）使神（1）帖前4:1；
11）是為神（1）林後5:13；
12）屬於神的（1）彼後1:21；
13）神之（1）林前4:1；
14）一些神（1）徒7:40；
15）歸與神（1）路2:14；
16）（神）（1）徒7:20；
17）諸神（1）林前8:5

English (Woodhouse)

goddess

Mantoulidis Etymological

Ἀβέβαιη ἡ ἐτυμολογία του. Κατά τόν Πλάτωνα ἀπό τό θέω. Κατ' ἄλλους ἀπό τή ρίζα θεσ- ἤ τίθημι.
Παράγωγα: θεότης, θεῖος, θεοειδής, θεόθεν, θεολόγος, θεομανής, θεομαχῶ, θεόπεμπτος, θεοπρεπής, θεοπρόπος (=μάντης), θεοπροπία (=χρησμός), θεοπρόπιον (=προφητεία), θεοσεβής (=θρῆσκος), θεουδής (=θεοφοβούμενος), θεοφιλής (=ἀγαπητός στούς θεούς), θεόφρων (=εὐσεβής), θεοφάνεια (=ἐμφάνιση θεοῦ), θεσπέσιος (=ἔξοχος), θέσπις (=θεόπνευστος) θέσφατος.

Léxico de magia

ὁ I 1 dios βωμὸν ὠμὸν στησάμενος ἐγγὺς τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ λύχνου, ἵνα ἐπιθύσῃς τῷ θεῷ levanta un altar de barro sin cocer cerca de la cabeza y de la lámpara, para que ofrezcas sacrificios al dios P I 284 καὶ τότε ἀπόλυσον εὐχαριστῶν τῷ θεῷ y entonces libéralo dando gracias al dios P III 196 ὅταν οὖν συσταθῇς τῷ θεῷ, λέγε λόγον αὔτοπτον cuando estés en unión con el dios, recita la fórmula de visión directa P III 699 θεωρῶν τὸν θεὸν ἐν τῷ ὕδατι καὶ φωνὴν λαμβάνων ἐν στίχοις contemplando al dios en el agua y recibiendo su voz en versos P IV 164 ἀπόλυε τὸν θεὸν μόνον τῷ ἰσχυρῷ ὀνόματι τῷ τῶν ἑκατὸν γραμμάτων λέγων libera al dios únicamente con el poderoso nombre de las cien letras, diciendo P IV 251 καὶ ἀτένιζε τῷ θεῷ μακρὸν μυκώμενος y mira fijamente al dios dando un gran mugido P IV 711 αἰτοῦ δὲ, ἃ βούλει, τὸν θεόν pide al dios lo que quieras P IV 777 χαιρετισμός, αʹ λεγόμενος τοῦ θεοῦ εἰσελθόντος salutación que se dice una sola vez cuando llega el dios P IV 1047 ἐπίθυε δὲ τῷ θεῷ σφάγνον μετὰ αἰλούρου καρδίας καὶ κόπρου ἱππίας ofrece al dios salvia con un corazón de gato y estiércol de caballo P IV 3096 τὸν δὲ θεὸν ὄψῃ ... βασταζόμενον ὑπὸ βʹ ἀγγέλων ταῖς χερσίν verás al dios levantado por las manos de dos ángeles P IV 1109 ὅτι ὁρκίζω σε θεὸν φωσφόρον, ἀδάμαστον porque yo te conjuro, dios portador de luz, indomable P IV 3045 κύριε, τῇ πόστῃ καλῶ τὸν θεὸν εἰς τὰς ἱερὰς θυσίας señor, en tal día invoco al dios para las sagradas ofrendas P XIII 121 P XIII 678 ἐπὰν εἰσέλθῃ ὁ θεός, κάτω βλέπε cuando llegue el dios, mira hacia abajo P XIII 210 P XIII 565 εἰσέλθοντος δὲ τοῦ θεοῦ μὴ ἐνατένιζε τῇ ὄψει, ἀλλὰ τοῖς ποσὶ βλέπε cuando el dios se acerque no lo mires fijamente al rostro, más bien mira a sus pies P XIII 704 τούτῳ τῷ θεῷ γὰρ ὑπετάγησαν ἄγγελοι, ἀρχάγγελοι pues a este dios se han sometido ángeles y arcángeles P XIII 743 κύριος αἰῶνος, ὁ πάντα κτίσας, θεὸς μόνος, ἄφθεγκτος señor de la eternidad, el que creó todas las cosas, dios único, inefable P XIII 987 ἐπάκουσόν μοι ... ὁ θεὸς ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων escúchame, dios de ángeles y arcángeles P XXIIb 7 δεῦρό μοι, ... ὁ αἰλουροπρόσωπος θεός ven aquí, junto a mí, tú, el dios de rostro de gato P III 5 P III 14 ἐξορκίζω ὑμᾶς, νεκυδαίμονας, <κατὰ> ... τοῦ θεοῦ κυνοπροσώπου os conjuro a vosotros, démones de muertos, por el dios de rostro de perro P XII 493 εἰσελεύσεται θεὸς ὀφεοπρόσωπος καὶ ἀποκριθήσεταί σοι vendrá un dios con rostro de serpiente y te responderá P XII 159 como dios de dioses: la divinidad suprema <καλῶ σε> θεὸν θεῶν, ἰσχυρόν te invoco a ti, dios de los dioses, poderoso P I 163 P IV 1146 P IV 1195 P IV 1200 P V 466 P XIII 943 Helios δεῦρό μοι ... θεῶν θεέ, κοίρανε παντός ven junto a mí, dios de dioses, señor de todo P III 551 P IV 641 Tifón κραταιὲ Τυφῶν, τῆς ἄνω σκηπτουχίας σκηπτοῦχε καὶ δυνάστα, θεὲ θεῶν poderoso Tifón, portador del cetro del poder superior y soberano, dios de dioses P IV 180 P IV 218 P XIV 18 Horus-Harpócrates P IV 992 P IV 999 P IV 1048 calificado: supremo θεὲ μέγιστε, ὅς ὑπερβάλλεις τὴν πᾶσαν δύναμιν, ἐπικαλοῦμαί σε dios supremo, que sobrepasas todo poder, te invoco a ti P XII 284 P XII 301 διατήρησόν με καὶ τὸν παῖδα τοῦτον ἀπημάντους, ἐν ὀνόματι τοῦ ὑψίστου θεοῦ guárdanos a mí y a este muchacho indemnes, en el nombre del dios altísimo P V 46 grande δεῦρο, δεῦρο μοι ..., ἀεροδρόμον μέγαν θεόν ven aquí, aquí junto a mí, dios grande que recorres el aire P III 497 μέγας εἶ, κύριε, θεέ, δέσποτα τοῦ παντός grande eres, señor, dios, dueño de todo P IV 1164 ὁ μέγας θεός, ὁ φανεὶς ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ el gran dios, el que se manifiesta en todo el mundo P IV 1220 ἐπικαλοῦμαί σε, τὸν μέγιστον θεόν, ... ὀρθρινὸν ἐπιλάμποντα te invoco a ti, el dios más grande, el que brilla al amanecer (ref. a Helios) P IV 1598 ἐγώ εἰμι ὁ ἐπικαλούμενός σε Συριστὶ θεὸν μέγαν yo soy el que te invoca, dios grande, en lengua siria P V 473 ποίει τὸ δεῖνα πρᾶγμα, ὄνομα ἄφθεγκτον μεγάλου θεοῦ haz tal obra, nombre inefable del gran dios P XIII 1001 ἐξορκίζω σε τὸν μέγαν θεόν te conjuro por el gran dios P LXI 19 P LXII 19 ὅτι τοῦτο θέλει καὶ ἐπιτάσσει ὁ μέγας θεός porque esto quiere y ordena el gran dios SM 42 19 P LVIII 10 P LXXIX 6 SM 45 21 ἐφάνη μέγας θεὸς μέγιστος, ὅς τε τὰ παρόντα ἐν τῷ κόσμῳ καὶ τὰ μέλλοντα ἔστησε apareció un gran dios, el más grande, el que situó el pasado en el cosmos y lo que ha de venir P XIII 540 vivo e inmortal ἐπικαλοῦμαί σε, τὸν θεὸν τὸν ζῶντα te invoco a ti, el dios que vive P IV 959 ἐπίθες δεξιὸν δάκτυλον ἐπὶ τὸ στόμα καὶ λέγε· σιγή, σιγή, σιγή, σύμβολον θεοῦ ζῶντος ἀφθάρτου pon el dedo derecho en tu boca y di: silencio, silencio, silencio, símbolo del dios vivo inmortal P IV 559 ἐπιτάσσει σοι ὁ μέγας ζῶν θεός te lo ordena el gran dios vivo P IV 1038 ὁρκίζω σε κατὰ τοῦ παντοκράτορος θεοῦ ζῶντος ἀεί te conjuro por el dios todopoderoso que vive siempre P IV 1553 λαβὼν καὶ ἕτερον φύλλον δάφνης βασιλικῆς ἐπίγραψον κινναβάρει θεοῦ ζῶντος ὄνομα τοῦτο toma también otra hoja de laurel real y escribe con cinabrio este nombre del dios viviente P VII 823 σὺ εἶ ὁ νήπιος, ὁ ζῶν θεός tú eres el niño pequeño, el dios que vive P XII 79 ἐμοὶ ἵλαος ἔσσο, κάνθαρε, χρυσοκόμην κλῄζω θεὸν ἀθάνατον séme propicio, escarabajo, te invoco a ti, el dios de la cabellera de oro, inmortal P III 207 ὁρκίζω θεὸν αἰώνιον conjuro al dios eterno P I 309 διαέγειρον τῇ δυνάμει τοῦ αἰωνίου θεοῦ τόδε τὸ σῶμα despierta con el poder del dios eterno este cuerpo P XIII 280 autoengendrado ἄκουε, ἄκουε, ..., αὐτογενέτωρ. ἀείζων θεέ escucha, escucha, autoengendrado, dios que vives eternamente P IV 1560 P XIII 572 δεῦρό μοι, ὁ αὐτογεννήτωρ θεέ, ἀσπερμοβόλητε ven a mí, el dios autoengendrado, el nacido sin derramamiento de esperma SM 65 32 poderoso ὁ μέγιστος καὶ ἰσχυρὸς θεός el más grande y poderoso dios P II 126 P X 11 P X 20 κλῦθί μοι, ὁ κτίζων καὶ ἐρημῶν καὶ γενάμενος ἰσχυρὸς θεός escúchame tú, el que crea y destruye y se ha revelado como un dios poderoso P XXXVI 106 ὁρκίζω σε κατὰ τοῦ παντοκράτορος θεοῦ ζῶντος ἀεί te conjuro por el dios todopoderoso que vive siempre P IV 1553 δεῦρό μοι, ... ὁ παντοκράτωρ θεός ven a mí, tú, el dios todopoderoso P XII 238 ἀνοιγήτω μοι ὁ οἶκος τοῦ παντοκράτορος θεοῦ que se me abra la casa del dios todopoderoso P IV 969 ὅτι δοῦλός εἰμι τοῦ ὑψίστου θεοῦ ... παντοκράτορος porque soy esclavo del dios altísimo todopoderoso P XII 71 glorioso σύ, ὁ ὑπηρέτης τῶν δʹ καλῶν θεῶν καὶ ἐνδόξων tú, el servidor de los cuatro dioses hermosos y gloriosos P LIX 5 P LIX 11 sagrado ἐπικαλοῦμαί σε, κύριε, κλῦθί μου, ὁ ἅγιος θεός te invoco a ti, señor, escúchame, dios sagrado P I 198 ὅτι ἐπεύχομαι ἅγιον θεὸν ἐπὶ Ἄμμων porque yo suplico al sagrado dios, por Amón P IV 3028 con otros calificativos ὅτι ὁρκίζω σε ... κατὰ τοῦ ἀπαραιτήτου θεοῦ porque yo te conjuro por el dios inexorable P III 37 P IV 2033 ἐξορκίζω ὑμᾶς κατὰ τοῦ ἀνικήτου θεοῦ Ἰάω os conjuro a vosotros por el dios invencible Iao SM 45 4 ἐπικαλοῦμαι σε, τὸν ἐν τῷ κενῷ πνεύματι δεινὸν καὶ ἀόρατον θεόν te invoco a ti, el dios terrible e invisible que habitas el aire vacío P V 123 P XII 368 P XII 455 δεῦρό μοι, ὁ ἀκαταφρόνητος θεός ven a mí, muy distinguido dios P VII 966 δεῦρό μοι, δεῖνα, ... ὁ κυριεύων τοῦ παντὸς κόσμου, ὁ πύρινος θεός ven a mí, fulano, tú que gobiernas sobre todo el mundo, el dios de fuego P XII 115 ἀστροθετῶν θεέ ..., ἀερ<οδ>ιαφρίξ dios ordenador de las estrellas, que por el aire haces estremecer P XII 175 χρυσοπέδιλε θεέ, χρημάτισον dios calzado con sandalias de oro, vaticina P LXXVII 20 concreto: Hermes Ἑρμῆν σὲ καλῶ, θεὸν ἀθάνατον te invoco a ti, Hermes, dios inmortal P V 175 φάνηθί μοι ἐν τῇ μαντείᾳ, ὁ μεγαλόφρων θεός muéstrate a mí en este acto de adivinación, dios de grande pensamiento P VII 551 Helios κλῦθί μοι, μέγιστε θεὲ Κόμμης, τὴν ἡμέραν φωτίζων óyeme, Comes, el dios más grande, que iluminas el día P II 119 ῞Hλιε, χαῖρε, ἐπ' οὐρανῶν θεέ, τὸ ὄνομα σου παντοκράτορος Helios, te saludo, dios de los cielos, tu nombre, todopoderoso P XXIIa 19 Horus-Harpócrates ἐπικαλοῦμαί σε, τὸν μέγιστον θεόν, δυνάστην Ὧρον Ἁρποκράτην te invoco a ti, el dios más grande, soberano Horus Harpócrates P IV 987 ἐγώ εἰμι ὁ ἐπὶ τοῦ λωτοῦ τὴν δύναμιν ἔχων, ὁ ἅγιος θεός yo soy el que sobre el loto tiene el poder, el sagrado dios SM 6 2 Apolo ὁρκίζω σε κατὰ τοῦ μεγάλου θεοῦ Ἀπόλλωνος te conjuro por el gran dios Apolo P III 229 ταῦτα εἰπόντος ἐλεύσεται ὁ θεὸς Ἀπόλλων, σπονδεῖον ἔχων al decir esto, vendrá el dios Apolo con una copa de libaciones P VII 735 Cronos ὁ θεὸς ἔρχεται ἀλύσεσι πεφρουρημένος, ἅρπην κρατῶν el dios se acerca encadenado, sujetando una hoz P IV 3092 Iao ἐπικαλοῦμαί <σε> τὸν ἐν τῷ οὐρανῷ μέγιστον θεόν, κύριον ἰσχυρόν, μεγασθενῆ Ἰάω te invoco a ti, el dios más grande en el cielo, señor fuerte, Iao que tienes gran fuerza P XIII 1019 P XIII 1046 ὁ μέγιστος δαίμων Ἰαὼ Σαβαώ ... ἐν τῷ οὐρανῷ θεὸς ὁ μονογενής el supremo demon Iao Sabaot, en el cielo dios unigénito P XV 15 ἀφ' ἧς ἂν παραιτῶ ὥρας ἐν τούτῳ τῷ παραφίμῳ, κατ' ἐπιταγὴν τοῦ ὑψίστου θεοῦ Ἰάω desde la hora en que yo lo pida en este hechizo, por orden del dios altísimo Iao P XII 63 ὁ ὢν θεὸς ὁ Ἰάω, κύριος παντοκράτωρ tú que eres el dios Iao, señor todopoderoso P LXXI 3 ἐξορκίζω τὸν πάντα συνέχοντα κύριον θεὸν Ἰάω conjuro al soberano dios Iao que todo lo abarca SM 39 8 Acéfalo ἐπικαλοῦμαί σε τὸν ἀκέφαλον θεὸν, τὸν ἐπὶ τοῖς ποσὶν ἔχοντα τὴν ὅρασιν te invoco a ti, el dios acéfalo, el que tiene la visión en los pies P VII 234 P VII 243 P VIII 91 ἐπικαλοῦμαί σε, τὸν ἐπὶ τῆς Ἀνάγκης τεταγμένον θεόν te invoco a ti, el dios que está situado sobre la Necesidad P VIII 95 σὺ εἶ ὁ χρησμῳδὸς θεός tú eres el dios que profetiza P VIII 102 Osiris τοῦτο θέλει καὶ ἐπιτάσσει σοι ὁ ἅγιος θεὸς Ὄσιρις esto quiere y te lo ordena el sagrado dios Osiris P IV 2093 Anubis Ἄνουβι, θεὲ ἐπίγειε καὶ ὑπόγειε καὶ οὐράνιε Anubis, dios terrestre, subterráneo y celestial P XVIIa 3 2 en pap. crist. Dios todopoderoso ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ὁ ἅγιος, ὁ ἀληθινός Dios todopoderoso, el santo, el verdadero C 1 1 C 9 28 δέσποτά μου, θεὲ παντοκράτωρ Señor mío, Dios todopoderoso C 8a 1 C 9 1 C 21 1 C 24 1 διὰ τὸ πανάγιον καὶ ἔντιμον ὄνομα τοῦ παντοκράτορος θεοῦ por el nombre santísimo y glorioso del Dios todopoderoso C 12 13 santo ἅγιος ὁ θεὸς, ὅν ἀνυμνοῦσι τὰ χερουβίν santo es Dios, a quien los querubines alaban O 3 6 vivo κ(ύρι)ε, X(ριστ)έ, υἱὲ καὶ λόγε τοῦ θ(εο)ῦ τοῦ ζῶντος Señor, Cristo, Hijo y Palabra de Dios vivo C 5b 24 C 5c 5 con otros calificativos ὅτι μόνος κύριος, μόνος θεός ἐστι porque es el único Señor, único Dios C 16 20 ἐλθέ, τὸ ἔλεος, ὁ θεὸς τοῦ αἰῶνος ven tú, misericordia, el dios del universo C 13 8 ἐπικαλοῦμαί σε, θεὸν τῶν οὐρανῶν a ti te invoco, Dios de los cielos C 13 1 SM 26 8 SM 29 11 παντοδύναμε, δόξα σοι, ὁ θεὸς ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους todopoderoso, gloria a ti, el dios que creó a los ángeles C 23 12 ἐπάκουσον τῷ ἔχοντι τὴν εὐχήν, ὁ κύριος θεὸς τῶν Ἑβραίων escucha al que trae consigo esta súplica, señor dios de los hebreos P XXIIb 18 P IV 3019 ἐξορκίζω ὑμᾶς πάντας κατὰ τοῦ θεοῦ τοῦ Ἀβράμ os conjuro a todos vosotros por el dios de Abraham P XXXV 14 3 fem. diosa Selene στὰς πρὸς αὐγὴν τῆς θεοῦ ἄντικρυς λέγε τὸν ὑμνικὸν λόγον poniéndote de frente a la luz de la diosa recita la fórmula hímnica P I 71 σείων καὶ χαιρέτιζε τὴν θεόν agitándolo y saludando a la diosa P I 73 ref. a la luna τρίψας τὴν καρδίαν τῇ αʹ τῆς θεοῦ σύμμιξον τῷ μέλιτι tritura el corazón en el día primero de la diosa y mézclalo con miel P III 427 P III 437 πειρῶ δὲ εἶναι τὴν θεὸν ἤτε ἐν ταύρῳ ἢ παρθένῳ ἢ σκορπίῳ ἢ ἐν ὑδρηχόῳ ἢ ἐν ἰχθύσι procura que la diosa se encuentre en Tauro o en Virgo, en Escorpio, en Acuario o en Piscis P XII 308 ἐν ἀποκρούσει δὲ αὐτὸ ἀποτέλει τριταίας οὔσης τῆς θεοῦ en cuarto menguante, en la tercera noche de la diosa, completa la práctica P XII 379 P III 690 P III 702 P IV 3146 indefinida λαβὼν καλπάσου φύλλον ζωγράφησον τῷ μηνυθησομένῳ σοι μέλανι τὴν θεὸν τήν σοι μηνυθησομένην toma una hoja de lino y con la tinta que se te indicará dibuja la diosa que te será indicada P IV 2047 ἐγὼ ἴδον τὴν μέγιστην θεὸν καταλιποῦσαν τὸν πόλον τὸν οὐράνιον yo he visto a la más grande diosa abandonar el polo celestial P IV 2480 P IV 2483 εἴωθεν γὰρ ἡ θεὸς τοὺς ἀφυλακτηριαστοὺς τοῦτο πράσσοντας ἀεροφ<ερ>εῖς ποιεῖν pues la diosa suele hacer que vayan por el aire los que llevan a cabo esta práctica sin llevar amuleto P IV 2507 τὴν δὲ θεὸν ἀπολύσεις, ὅταν μάθῃς, ὅπως σοι ὑπηρετήσει ἡ γραῦς a la diosa libérala cuando sepas que la vieja te servirá P XIa 32 ἐπικαλοῦμαί σε, τὴν μεγίστην θεόν te invoco a ti, la más grande diosa P XII 388 ἐλθέ, φάνηθι, ἡ θεὸς ἡ καλουμένη οἰκουρός ven, muéstrate, tú, la diosa llamada señora de la casa P XIa 11 4 dios c. valor equivalente a una divinidad intermedia ἕξω φίλον σε πάρεδρον, εὐεργέτην θεὸν ὑπηρετοῦντά μοι te tendré como un asesor amigo, un dios benefactor que está a mi servicio P I 88 ἐπὰν δέ σοι τοῦτον <τὸν> ὅρκον ἀποδῷ ἀσφαλῶς, χειροκρατήσας τὸν θεὸν καταπήδα si te presta con firmeza este juramento, sujeta al dios por la mano y baja de un salto P I 83 5 imagen de un dios pintada γράψον εἰς βύσσινον ῥάκος αἵματι ὀρτυγίου θεὸν ῾Eρμῆν pinta en una tira de lino, con sangre de codorniz, un dios Hermes P XII 145 modelada ὅταν δὲ βούλῃ χρᾶσθαι, πρὸς κεφαλῆς σου τίθει τὸν ναὸν σὺν τῷ θεῷ cuando quieras recibir un oráculo, pon junto a tu cabeza la capilla con el dios P V 394 II en plu. dioses indefinidos ἐξορκίζω ὑμᾶς, κύριοι θεοί os conjuro a vosotros, dioses soberanos P III 173 ποίησον τὸν παῖδα κατασπασθῆναι καὶ ἰδεῖν τοὺς θεούς haz que el muchacho quede en trance y vea a los dioses P VII 549 ἐπικαλοῦμαι ὑμᾶς, θεοὶ οὐράνιοι καὶ ἐπίγειοι καὶ ἀέρ<ι>οι καὶ ἐπιχθόνιοι os invoco, dioses celestiales, de la tierra, del aire y subterráneos P XII 67 P XII 217 δότε οὖν πνεῦμα τῷ ὑπ' ἐμοῦ κατεσκευσμένῳ μυστηρίῳ, θεοί, οὓς ὠνόμασα καὶ ἐπικέκλημαι así pues, dad espíritu al rito preparado por mí, dioses, a quienes he llamado e invocado P XII 332 ἐπικαλοῦμαι ὑμᾶς, ... μεγάλους θεούς, τοὺς λαμπυριζομένους ἐν τῇ ἄρτι ὥρᾳ ... χάριν τῆς ἀσεβοῦς δεῖνα os invoco a vosotros, grandes dioses, los que brilláis en esta hora, por tal impía P VII 602 θεοὶ κραταιοί, κατέχετε dioses poderosos, contened P VII 422 P VII 707 διακόνησόν μοι πρὸς τὴν δεῖνα, πρίν σοι ἐπαναγκαστ<ικ>οὺς θεοὺς ἐνέγκω sírveme contra fulana, antes de que te traiga a los dioses que coaccionan P LXI 11 ἐξορκίζω σε τοὺς θεοὺς τοὺς ἐνθάδε καὶ τοὺς σαρκοφάγους te conjuro por los dioses que hay aquí y por los comedores de carne SM 52 3 ἐπάκουσόν μοι, ... ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν δρακοντείων θεῶν escúchame tú, el que está sentado sobre los dioses con aspecto de serpiente P XXIIb 12 πρότερον δὲ συνιστάνου ... τοῖς ὡρογενέσιν θεοῖς primero has de estar en unión con los dioses de las horas P XIII 31 ἐπικαλοῦ τὸν τῆς ὥρας καὶ τὸν τῆς ἡμέρας θεόν invoca al dios de la hora y al del día P XIII 379 P XIII 675 προσλήμψῃ δὲ, ὦ τέκνον, ἐπὶ τῆς αὐτοψίας τοῦς τε ἡμερησίους καὶ ὡρογενεῖς θεοὺς ... καὶ τοὺς ιβʹ τριακοντάρχας deberás tomar, hijo, para la práctica de visión directa, a los dioses de los días, de las horas y a los doce triacontarcas P XIII 735 del cielo λαβὼν κλῶνα δάφνης ἑπτάφυλλον ἔχε ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ καλῶν τοὺς οὐρανίους θεούς toma una rama de siete hojas de laurel y sosténla con la mano derecha mientras invocas a los dioses del cielo P I 265 βάλε ὕδωρ, ἐὰν μὲν τοὺς ἐπουρανίους θεοὺς κλῄζῃ, ζήνιον si vas a invocar a los dioses del cielo, vierte agua de lluvia P IV 224 ὄμνυμί σοι θεούς τε ἁγίους καὶ θεοὺς οὐρανίους μηδενὶ μεταδοῦναι τὴν Σολομῶνος πραγματείαν te conjuro, por los dioses sagrados y los dioses celestiales, a que no compartas con nadie la práctica mágica de Salomón P IV 851 de la tierra παρακατατίθεμαι ὑμῖν τοῦτον τὸν κατάδεσμον, θεοῖς χθονίοις os confío este hechizo a vosotros, dioses de la tierra P IV 336 del abismo ἐπικαλοῦ μὲ<ν> τὸν Ἥλιον καὶ τοὺς ἐν βυθῷ θεοὺς πάντας, περὶ ὧν θέλεις κληδονισθῆναι invoca a Helios y a todos los dioses del abismo sobre lo que quieres recibir un oráculo P XXIV 12 subterráneos παρακατατίθεμαι ὑμῖν τοῦτον τὸν κατάδεσμον, ... θεοῖς καὶ δαίμοσι καταχθονίοις os confío este hechizo a vosotros, dioses y démones subterráneos P IV 342 SM 46 1 SM 47 1 SM 48J 2 SM 49 6 SM 50 6 ἐξορκίζω σε, Κέρβερε, κατὰ τῆς ἱερᾶς κεφαλῆς τῶν καταχθονίων θεῶν te conjuro, Cérbero, por la sagrada cabeza de los dioses subterráneos P IV 1918 P IV 2183 agrupados en ciertos números εἶτα ὁμοίως τὸ δεύτερον ἀρχόμενος, ἕως ἐκτελέσῃς τοὺς ζʹ ἀθανάτους θεοὺς τοῦ κόσμου luego de igual modo empieza por segunda vez, hasta que completes los siete dioses inmortales del cosmos P IV 620 προέρχονται δὲ καὶ ἕτεροι ζʹ θεοὶ ... κατέχοντες ζʹ διαδήματα χρύσεα avanzan también otros siete dioses portando siete diademas de oro P IV 673 ἔδωκε αὐτῷ τῶν θʹ θεῶν καὶ προάγειν le concedió ir delante de los nueve dioses P XIII 553 P XIII 555 διὸ τῶν ἐννέα θεῶν τῶν ἀνατελλόντων σὺν τῷ ἡλίῳ ἔλαβε τὰς μορφάς por ello tomó las formas de los nueve dioses que ascienden con el sol P XIII 396 ἡ βίβλος ἥδ' αὐτή, δώδεκα ἰδία θεῶν este libro, propio de los doce dioses P VII 863 λαβὼν σινδόνα καθαρὰν ἔγγραψον κροσῷ τοὺς τξεʹ θεούς toma un lienzo limpio y escribe en el borde los trescientos sesenta y cinco dioses P XIII 99 P XIII 654