ἐρείδω

English (LSJ)

A Ep. impf. ἔρειδον Il.13.131: fut. ἐρείσω Call.Del.234, Aristid. Or.17(15).10 codd.: aor. 1 ἤρεισα S.Ant.1236, Pl.Phdr.254e, Ti.91e; Boeot. 3sg. εἴρισε Corinn.Supp.1.32; Ep. ἔρεισα (ἐπ-) Il.7.269: pf. ἤρεικα (συν-) Hp.Morb.Sacr.7, (προσ-) Plb.5.60.8; but ἐρήρεικα Dsc.Eup.1.84, (προσ-) Plu.Aem.19:—Med., fut. ἐρείσομαι (ἀπ-) Arist.Pr.885b29, Plb.15.25.25: aor. 1 ἠρεισάμην Hes.Sc.362, (ἀπ-) Pl. R.508d; Ep. ἐρ- Il.5.309:—Pass., 3 fut. ἐρηρείσεται Hp.Mul.2.133: Ep. aor. 1 ἐρείσθην Il.7.145: pf. ἐρήρεισμαι Hdt.4.152, Hp.Art.78 (but 2sg. ἠρήρεισθα Archil.94 is from ἀραρίσκω); also ἤρεισμαι Ti. Locr.98e (ἐρήρ- ib.97e), D.S.4.12, Paus.6.25.5; Ion. 3pl. pf. ἐρηρέδαται Il.23.284,329, Ep. ἐρήρεινται A.R.2.320: plpf. ἠρήρειστο Il.4.136; 3pl. ἐρηρέδατο Od.7.95, ἠρήρειντο A.R.3.1398:—Hom. uses the augm. only in ἠρήρειστο, Hes.Sc.362 in ἠρείσατο.—Ep., Ion., and poet. Verb, also found in Pl. and later Prose:—cause to lean, prop, δόρυ ..πρὸς τεῖχος ἐρείσας Il.22.112; θρόνον πρὸς κίονα μακρὸν ἐρείσας Od. 8.66; πύργῳ ἔπι προὔχοντι..ἀσπίδ' ἐρείσας Il.22.97; [νέκυας] ἀλλήλοισιν ἐ. piling them against each other, Od.22.450; ἐρείσατε..πλευρὸν ἀμφιδέξιον S.OC1112; πρὸς στέρν' ἐρείσας (sc. τοὺς παῖδας) E.HF 1362, cf. Ba.684; τὰ ἰσχία πρὸς τὴν γῆν Pl.Phdr.254e; ἐ. τινὰ εἰς ἕδραν E.Heracl.603; τὰς κεφαλὰς εἰς γῆν Pl.Ti.91e; ἐς χεῖρας ἐ. τι Theoc.7.104; ἐ. τὴν κεφαλὴν ἐπὶ γῆς Pl.Ti.43e; τὸ γόνυ κατὰ τοῦ ἰσχίου Plu.Flam.20; ῥόῳ ἔνι κάλπιν A.R.1.1234: generally, fix firmly, plant, ἄγκυραν χθονί Pi.P.10.51; εἰς γῆν ἐ. ὄμμα E.IA1123, cf. Aristid.Or.17(15).10; ἐπὶ χθονὸς ὄμματ' A.R.1.784; ἐρείδω πόδας ἐς βένθος plant the foot firm, ib.1010: metaph., ἐρείδω τὰν γνώμαν fix one's mind firmly on a thing, Theoc.21.61.
2 prop up, support, stay, ἀσπὶς ἄρ' ἀσπίδ' ἔρειδε, κόρυς κόρυν, ἀνέρα δ' ἀνήρ, of close ranks of men-atarms, Il.13.131; ἐπ' ἀσπίδος ἀσπίδ' ἔρεισον Tyrt.11.31; πέλτην ἐρεῖσαι E.Rh.487; κίον' οὐρανοῦ τε καὶ χθονὸς ὤμοιν ἐ. A.Pr.352.
3 press hard, attack, τινα Pi.O.9.32: sens. obsc., ἐ. γυναῖκα Ar.Ec.616, Fr.74.
4 push, thrust, ὅπῃ κέ τις..ἐρείδῃ Emp.12.3; ἔπη..ἤρειδε κατὰ τῶν ἱππέων hurled forth.., Ar.Eq.627; ὁ χορὸς ἤρειδεν ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Id.Ra.914:—Med., ἔπος πρὸς ἔπος ἠρειδόμεσθ' Id.Nu. 1375.
5 infix, plant in, πλευραῖς ἔγχος S.Ant.1236; ἀνταίαν πληγήν inflict it, E.Andr.844 (lyr.):—Pass., ἄλγημα ἐρηρεισμένον fixed pain, Gal.8.385.
6 press down, depress, πλάστιγγα τοῦ βίου S.Fr. 576.5.
7 of wagers or matches, match, set one pledge against another, Theoc.5.24.
II intr., press hard, ἀμφ' αὐτῷ πελεμίξαι ἐρείδοντες βελέεσσιν Il.16.108; εἴς τινα Ar.Nu.558; νέφος ἐ. ἐπὶ γῆν Plu. Num.2; πνεῦμα κατὰ τῆς σχεδίας Id.Crass.19; of an illness or pain, settle upon a particular part, νόσος ὁμότοιχος ἐ. A.Ag.1004 (lyr.), cf. Ruf. ap. Orib.45.30.27, Gal.11.61; exert pressure: hence, rest, ἐπὶ τὸ ἔδαφος HeroAut.2.7.
2 set to work, fall to, especially of eating, ἔρειδε Ar.Pax31, cf. 25 (where, acc. to Sch., it is metaph. from rowers); ἐρείδετον Id.Fr.493.
3 become fixed, πρῴρα ἐρείσασα Act.Ap.27. 41.
III Med. and Pass., prop oneself, lean upon, τῷ ὅ γ' ἐρεισάμενος (sc. σκήπτρῳ) Il.2.109; ἔγχει ἐ. 14.38; ἐπὶ μελίης..ἐρεισθείς 22.225: c. gen., ἐρείσατο χειρὶ παχείῃ γαίης leant with his hand against the earth, 5.309: abs., ἐρεισάμενος βάλε having planted himself firm, taken a firm stand, 12.457, cf. 16.736; of one fallen, ὁ δ' ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη 7.145, 11.144; οὔδεϊ..σφι χαῖται ἐρηρέδαται their hair rests on the ground, 23.284; γόνατος κονίαισιν ἐρειδομένου set, planted in.., A.Ag.64(anap.); τοῖσι γούνασι ἐρηρεισμένοι Hdt.4.152; ταῖς χερσὶν ἐπὶ δόρατι ἠρεισμένος Paus.6.25.5, cf. Corn.ND9; press closely, be tight, of bandages, Hp.Off.8; τοὺς ὀδόντας ἐρήρεισται has her teeth clenched, Hp. ap. Erot. (ξυνερήρ. codd. Hp.).
2 to be fixed firm, be planted, ἔγχος διὰ θώρηκος ἠρήρειστο had been fixed, Il.3.358, etc.; λᾶε ἐρηρέδαται stand firmly fixed, 23.329; θρόνοι περὶ τοῖχον ἐρηρέδατ' Od.7.95; ἁ γᾶ ἐρήρεισται ἐπὶ τᾶς αὐτᾶς ῥοπᾶς Ti.Locr.97e: abs., δίκας ἐρείδεται πυθμήν = is set firm, A.Ch.646 (lyr.); opp. πλανᾶσθαι, Arist.GA720a12; ἐρηρεικός, of a bone stuck in the throat, Dsc.Eup.1.84.
3 ἐρείδεσθαι ναυαγίαις to be driven ashore in shipwreck, Pi.I.1.36.
IV Med.,
1 in recipr. sense, struggle one with another, Il.23.735 (v.l. ἐρίζεσθον).
2 c. acc., support firmly for oneself or set firmly for oneself, πλησίον ἠρείσαντο καρήατα Simon.172; βάκτρῳ δ' ἐρείδου..στίβον E. Ion 743; ἐπὶ γαῖαν ἴχνος AP12.84 (Mel.); ἐπὶ τοίχῳ λίθον Theoc.23.49; ἐπὶ χειρὶ παρειήν A.R.3.1160; χεῖρας σκηπανίῳ AP6.83 (Maced.); ἐπὶ σκίπωνος τὸ γῆρας ib.7.457 (Aristo); ἐς πόλον ἐκ γαίης μῆτιν ἐ. to raise one's thoughts.., ib.9.782 (Paul. Sil.).

German (Pape)

[Seite 1023] perf. pass. (neben ἤρεισμαι, Tim. Locr. 98 e D. Sic. 4, 12) gewöhnlich ἐρήρεισμαι, wovon die dritte Person ἐρηρέδαται, u. plusqpf. ἐρηρέδατο, aber Ap. Rh. 2, 320 ἐρήρεινται; – 1) fest anstützen, anstämmen, anlehnen, δόρυ πρὸς τεῖχος Il. 22, 112; θρόνον πρὸς κίονα Od. 8, 66. 473; im pass., θρόνοι περὶ τοῖχον ἐρήρεδατ' ἔνθα καὶ ἔνθα 7, 95; ἀσπίδα ἐπὶ πύργῳ Il. 22, 97; ἄγκυραν ἔρεισον χθονί Pind. P. 10, 51, füge ihn fest an, ein; κίον' οὐρανοῦ τε καὶ χθονὸς ὤμοιν ἐρείδων Aesch. Prom. 350, er stützt mit den Schultern die Säule; – πρὸς ἐλάτης νῶτ' ἐρείσασαι φόβην Eur. Bacch. 684; πρὸς στέρν' ἐρείσας Herc. Fur. 1367, an die Mutterbrust legend; τὰ ἰσχία πρὸς τὴν γῆν Plat. Phaedr. 254 e, wie πρὸς τὴν γῆν μηχανήν Pol. 2, 33, 3; – auch τὴν κεφαλὴν ἐπὶ γῆς, Plat. Tim. 43 e, wie ἐπὶ χθονὸς ὄμματα Ap. Rh. 1, 784, wie Tyrt. 2, 31 ἐπ' ἀσπίδος ἀσπίδ' ἐρείσας; – εἰς γῆν δ' ἐρείσασ' ὄμμα, das Auge auf die Erde heftend, zu Boden schlagend, Eur. I. A. 1023, wie D. Cass. 73, 10; εἰς ἕδραν μ' ἐρείσατε, lehnt mich auf den Sitz, Eur. Heracl. 603; τὰς πλευρὰς εἰς ταὐτόν Plat. Tim. 54 e; ἐς χεῖράς τινος, in Jem. Arme legen, Theocr. 7, 103; τὰς σχεδίας εἰς τὴν γῆν Pol. 3, 46, 1. – Sp. auch κατὰ τοῦ ἰνίου τὸ γόνυ, Plut. Flamin. 20. – Med. sich darauf lehnen, stützen, τινί, wie σκήπτρῳ, ἔγχει, Il. 2, 109. 8, 496. 14, 38, γόνατος κονίαισιν ἐρειδομένου Aesch. Ag. 64, τοῖσι γόνασι ἐρηρεισμένους Her. 4, 152, u. ä. βάκτρῳ δ' ἐρείδου περιφερῆ στίβον χθονός Eur. Ion 743, d. i. gehe, dich stützend auf den Stab, den Pfad; sp. D., wie Ap. Rh. 1, 670; σκηπανίῳ χεῖρας ἐρεισάμεθα Maced. 24 (VI, 83); – so ἐπὶ μελίης ἐρεισθείς Il. 22, 225; mit dem bloßen gen., ἐρείδετο χειρὶ γαίης, er stämmte sich mit der Hand gegen die Erde, Il. 5, 309. 11, 355; absolut, ἐρεισάμενος βάλε, nachdem er sich fest gestämmt, festen Fuß gefaßt hatte, wie es nachher heißt, εὖ διαβάς, Il. 12, 475; vgl. 16, 736; τοῖς προσθίοις σκέλεσι πέραν ἐρείσασθαι, festen Fuß fassen, Plut. Philop. 10. – Pass., ἔγχος διὰ θώρηκος ἠρήρειστο, der Speer war durch den Panzer hindurchgedrängt, durchgestoßen, Il. 3, 358. 4, 136; λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ἐρηρέδαται, zwei Ecksteine sind fest eingefügt, Il. 23, 329; τοῖχοι ἐρηρέδατο, Mauern waren fest gegründet, Od. 7, 86; – οὔδεϊ ἐρείδεσθαι, auf den Boden niedergestreckt werden, Il. 7, 145 u. öfter; ähnl. οὔδεϊ χαὶται ἐρηρέδαται, die Haare wallen auf den Boden herab, 23, 284. – Δίκης ἐρείδεται πυθμήν, der Grund steht fest, Aesch. Ch. 636; ἁ γᾶ ἐρήρεισται ἐπὶ τᾶς αὐτᾶς ῥοπᾶς, die Erde steht fest, hält sich durch dieselbe Schwingung, Tim. Locr. 97 e; – ἴχνος ἐρείδειν, wie πόδας, die Füße fest aufsetzen, fest auftreten, Ap. Rh. 1, 1010; ἐπί τινι, Thall. 1 (VI, 235) u. öfter in der Anth.; Coluth. 231. – 2) stützen, unterstützen, ἀσπὶς ἄρ' ἀσπίδ' ἔρειδε, ein Schild unterstützte den andern, Schild schloß sich an Schild, Il. 13, 131. 16, 251; übertr., τὰν γνώμαν, die (schwankende) Meinung befestigen, Theocr. 21, 61; τὴν θεμελίωσιν ἐρεισθῆναι διὰ Κίμωνος ἀσφαλῶς, die Grundlage habe durch Cimon eine feste Stütze erhalten, Plut. Cim. 13. – 31 drängen, stoßen, bedrängen, βελέεσσί τινα, Il. 16, 108; ἤρειδέ τέ μιν ἀργυρέῳ τόξῳ Pind. Ol. 9, 33; ναυαγίαις ἐρειδόμενος, vom Schiffbruch geschlagen, I. 1, 36; κρημνούς, Felsblöcke schleudern, Ar. Equ. 628; kom. ὁ χορὸς ἤρειδεν ὁρμαθοὺς τέσσαρας συνεχῶς Ran. 914, vier Liederreihen stürmte er. los, sang er hastig ab; obscön, γυναῖκα, = βινεῖν, Eccl. 616; frg. bei Ath. II, 48 e; pass., Thesm. 488. – 41 als Kampfpreis setzen, ἀμνόν Theocr. 5, 24. – 51 Intrauf., sichan Etwaslehnen, gegen Etwas drängen, ἀλλήλῃσιν ἐρείδουσαι, sich an einander drängend, Od. 22, 450; νέφους ἐπὶ τὴν γῆν ἐρείσαντος ἅμα πνεύματι καὶ ζάλῃ, Gewölk mit Sturm u. Ungewitter legte sich auf die Erde, Plut. Num. 2; πνεῦμα ἐρεῖσαν κατὰ τῆς σχεδίας, der Wind stürmte auf die Brücke los, Crass. 19; übertr., νόσος γείτων ἐρείδει, die Krankheit drängt, droht, Aesch. Ag. 976; – εἴς τινα, mit Worten auf Einen losfahren, losziehen. ihn anklagen, Ar. Nubb. 558; κατὰ τῶν ἱππέων Equ. 627. – Übh. sich mit Eifer, Heftigkeit an Etwas machen, darauf werfen, ἔρειδε, frisch daran, Ar. Pax 31; ὖς ὥσπερ ἂν χέσῃ τις ἢ κύων φαύλως ἐρείδει ib. 25, wo der Schol. erkl. ἐρείδειν – πᾶν ὁτιοῦν συντόνως γενόμενον.

French (Bailly abrégé)

impf. ἤρειδον, f. ἐρείσω, ao. ἤρεισα, pf. réc. ἐρήρεικα;
Pass. ao. ἠρείσθην, pf. ἐρήρεισμαι et ἤρεισμαι, pqp. ἠρηρείμην;
I. tr. 1 appuyer fortement : τι πρός τι ou ἐπί τινι, ἐπί τινος, εἴς τι, κατά τινος, appuyer une ch. sur ou contre une autre ; fig. ὄμμα ἐς γῆν EUR fixer ses yeux vers la terre ; Pass. être appuyé fortement, càd être fixé solidement, être ferme, solide : ἔγχος διὰ θώρηκος ἠρήρειστο IL la javeline, traversant la cuirasse, s'était fixée solidement;
2 soutenir : ἀσπὶς ἄρ' ἀσπίδ' ἔρειδε, κόρυς κόρυν, ἀνέρα δ' ἀνήρ IL ils étaient bouclier contre bouclier, casque contre casque, homme contre homme ; κίον' οὐρανοῦ τε καὶ χθονὸς ὤμοιν ἐρ. ESCHL soutenir sur ses épaules la colonne du ciel et de la terre;
3 p. ext. enfoncer avec force;
II. intr. 1 s'appuyer fortement ; ἀλλήλοισιν OD les uns sur les autres ; abs. ἔρειδε, appuie ! ferme ! en t. de mar. pour commander une vogue ou nage accélérée souque !;
2 s'abattre sur, fondre sur : ἐπὶ γῆν PLUT sur la terre;
Moy. ἐρείδομαι;
I. intr. 1 s'appuyer sur : σκήπτρῳ IL sur son sceptre ; ἔγχει IL sur sa lance ; χειρὶ γαίης IL s'appuyer de la main sur la terre ; abs. se poser solidement;
2 s'appuyer l'un contre l'autre, s'étreindre en luttant;
II. tr. appuyer ; fig. ἐρείδομαι ἔπος πρὸς ἔπος opposer parole à parole, se donner vivement la réplique.
Étymologie: DELG étym. inconnue.

Middle Liddell

I. to make one thing lean against another, τι πρός τι or τι ἐπί τινι Hom.; of Atlas supporting heaven, Aesch., Eur., etc.:—generally, to fix firmly, ἐρ. ὄμμα, Lat. figere oculos, εἴς τι Eur.
2. to prop, stay, support, ἀσπὶς ἄρ' ἀσπίδ' ἔρειδε, κόρυς κόρυν, ἀνέρα δ' ἀνήρ, of close ranks of men-at-arms, Il.
3. to hurl forth, Ar.; and in Mid., Ar.
4. to infix, plant in, τί τινι Soph.; ἐρ. πληγήν to inflict a blow, Eur.
5. of wagers or matches, to set one pledge against another, Theocr.
II. intr. to lean against, jostle, c. dat., Od.
2. to set upon, press hard, c. dat., Il.; εἴς τινα Ar.; absol., of an illness, Aesch.
3. generally, \6tto go to work, fall to, of eating, Ar.
III. Mid. and Pass. to lean upon, c. dat., Il.; ἐπί τινος and τινος, Il.: absol. to plant oneself firmly, take a firm stand, Il.; οὔδεϊ χαῖται ἐρηρέδαται their hair rests on the ground, Il.
2. to be fixed firm, planted, ἔγχος διὰ θώρηκος ἠρήρειστο had been fixed, Il., etc.; λᾶε ἐρηρέδαται the stones are firmly set, Il.
IV. Mid.,
1. in recipr. sense, to strive one with another, contend, Il.
2. c. acc. to support for oneself, βάκτρωι ἐρείδου στίβον Eur.; ἐρ. ἐπὶ τοίχωι λίθον Theocr.

Russian (Dvoretsky)

ἐρείδω: (эп. impf. ἔρειδον; aor. ἤρεισα; pass.: pf. ἐρήρεισμαι и ἤρεισμαι, ppf. ἠρηρείμην)
1 упирать (ἀσπίδα ἐπὶ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τὴν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὶ γῆς Plat.);
2 med.-pass. опираться (ἔγχει, ἐπὶ μελίης, χειρὶ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.);
3 med.-pass. упираться (τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.): τοῖσι γούνασι ἐρηρεισμένος Hom. коленопреклоненный;
4 напрягать: λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. подумай об остальном;
5 med.-pass. напрягаться: μηκέτ᾽ ἐρείδεσθον Hom. не напрягайтесь больше, т. е. прекратите борьбу;
6 подпирать, поддерживать (ὤμοιν τι Aesch.);
7 укреплять, устанавливать, ставить (λίθον ἐπὶ τοίχῳ, v.l. τοίχω Theocr.): λᾶε ἐρηρέδαται δύο Hom. (с обеих сторон) врыты два камня;
8 (в качестве залога или ставки), ставить (εὔβοτον ἀμνόν Theocr.);
9 сажать, усаживать (τινὰ εὶς ἕδραν Eur.);
10 приставлять, прикладывать, прислонять (δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλὴν πρὸς τὴν γῆν Arst.): θρόνοι περὶ τοῖχον ἐρηρέδατο Hom. седалища были расставлены вдоль стены;
11 прижимать (πρὸς στέρνα τινά Eur.): ἀλλήλῃσιν ἐρείδεσθαι Hom. сбиваться в кучу; ἐ. πλευρὸν ἀμφιδέξιον Soph. охватить с обеих сторон, т. е. (крепко) обнять; ἀσπὶς ἄρ᾽ ἀσπίδ᾽ ἔρειδε, κόρυς κόρυν, ἀνέρα δ᾽ ἀνήρ Hom. щит примыкал к щиту, шлем к шлему, человек к человеку; ἔρειδε, μὴ παύσαιο ἐσθίων! Arph. нажимай, ешь без устали!;
12 вкладывать, класть (τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.);
13 напирать, надвигаться, устремляться (νέφος ἐπὶ τὴν γῆν ἐρεῖσαν Plut.): νόσος ἐρείδει Aesch. болезнь угрожает;
14 (яростно), обрушиваться, нападать, (βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.): ναυαγίαις, ἐρειδόμενος Pind. терпящий кораблекрушение;
15 pass. падать: ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. он навзничь повалился на землю; οὔδεϊ σφὶν χαῖται ἐρηρέδαται Hom. гривы у них (коней) ниспадали на землю;
16 втыкать, вонзать (ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.): ἔγχος διὰ θώρηχος ἠρήρειστο Hom. копье пробило броню;
17 протыкать, пронзать (τόξῳ τινά Pind.);
18 погружать (τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.);
19 устремлять, вперять (ὄμμα εἰς γῆν Eur.);
20 наносить (ἀνταίαν πληγήν Eur.);
21 выталкивать из себя, произносить единым духом (ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.): ἔπος πρὸς ἔπος ἐρείδεσθαι Arph. осыпать друг друга (бранными) словами.

Greek (Liddell-Scott)

ἐρείδω: Ἐπ. παρατ. ἔρειδον Ἰλ. Ν. 131: μέλλ. ἐρείσω Καλλ. εἰς Δῆλ. 234, Ἀνθ.: ἀόρ. ἤρεισα Σοφ. Ἀντ. 1236, Πλάτ. Φαῖδρ. 254Ε, Τίμ. 91Ε· Ἐπικ. ἔρεισα (ἐπ-) Ἰλ.: πρκμ. ἤρεικα (συν-) Ἱππ. 305. 24, (προσ-) Πολύβ. 5. 60, 8,· ἀλλ’ ἐρήρεικα (προσ-) Πλουτ. Αἰμίλ. 19. - Μέσ.: μέλλ. ἐρείσομαι (ἐπ-) Ἀριστ. Προβλ. 6. 3, Πολύβ.: ἀόρ. ἠρεισάμην Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 362. (ἀπ-) Πλάτ. Πολ. 508D· Ἐπικ. ἐρείσατο Ἰλ. Ε. 309. - Παθ., γ΄ ἐν. μέλλ. ἐρηρείσεται Ἱππ. 650. 32: Ἐπικ. ἀόρ. ἐρείσθην Ἰλ.: πρκμ. ἐρήρεισμαι Ἡρόδ. 4. 152, Ἱππ. 837Η, πρβλ. 838Β, β΄ ἑνικ. ἠρήρεισθα Ἀρχίλ. 88· ὡσαύτως ἤρεισμαι Τίμ. Λοκρ. 98Ε, Διόδ. 4. 12, Παυσ. 6. 25, 5· Ἰων. γ΄ πληθ. πρκμ. ἐρηρέδαται Ἰλ. Ψ. 284, 329, ἐρήρεινται Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 320: ὑπερσ. ἠρήρειστο Ἰλ. Δ. 136· γ΄ πληθ. ἐρηρέδατο Ὀδ. Η. 95: - ὁ Ὅμ. μεταχειρίζεται τὴν αὔξησιν μόνον ἐν τῷ ἠρήρειστο, ὁ δὲ Ἡσ. (Ἀσπ. Ἡρ. 362), ἐν τῷ ἠρείσατο. Ποιητικ. ῥῆμα (ἐν χρήσει ὡσαύτως παρὰ Πλάτ. καὶ τοῖς μεταγεν. πεζογράφοις), στηρίζω τι ἐπὶ ἄλλου, ἐπακκουμβῶ, δόρυ… πρὸς τεῖχος ἐρείσας Ἰλ. Χ. 112· θρόνον πρὸς κίονα μακρὸν ἐρείσας Ὀδ. Θ. 66. 473· πύργῳ ἐπὶ προὔχοντι.. ἀσπίδ’ ἐρείσας Ἰλ. Χ. 97· οὕτω παρ’ Ἀττ. ἐρείσατε.. πλευρὸν ἀμφιδέξιον Σοφ. Ο. Κ. 1112· πρὸς στέρν’ ἐρείσας (δηλ. τοὺς παῖδας) Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1362, πρβλ. Βακχ. 684· τὰ ἰσχία πρὸς τὴν γῆν Πλάτ. Φαῖδρ. 254Ε· ἐρ τινὰ εἰς ἕδραν Εὐρ. Ἡρακλ. 603· εἰς γῆν Πλάτ. Τίμ. 91Ε· ἐς χεῖρας ἐρ. τι Θεόκρ. 7. 104· ἐρ. τὴν κεφαλὴν ἐπὶ γῆς Πλάτ. Τίμ. 43Ε· τὸ γόνυ κατὰ τοῦ ἰνίου Πλουτ. Φλαμιν. 20· ῥόῳ ἔνι κάλπιν ἔρεισεν Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1234: - μετέπειτα καθόλου, ἐμπήγω ἰσχυρῶς, ἐμβάλλω, ἄγκυραν χθονὶ Πινδ. Πινδ. Π. 10. 79· ἐρ. ὄμμα, Λατ. figere oculos, προσηλοῦν, εἴς τι Εὐρ. Ι. Α. 1123· ἐπὶ χθονὸς Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 784· ἐρ. πόδας ἐς βένθος, Λατ. figere restigia, στηρίζειν τὸν πόδα στερεῶς, αὐτόθι 1010. 2) ὑποστηρίζω, ἀνέχω Λατ. sustinere, ἀσπὶς ἄρ’ ἀσπίδ’ ἔρειδε, κόρυς κόρυν, ἀνέρα δ’ ἀνήρ, ἐπὶ πυκνῆς τάξεως ὁπλιτῶν, Ἰλ. Ν. 131, Π. 215· ἐπ’ ἀσπίδος ἀσπίδ’ ἔρεισον Τυρταῖος 8. 31· πέλτην ἔρεισον Εὐρ. Ρῆσ. 487· κίον’ οὐρανοῦ τε καὶ χθονὸς ὤμοιν ἐρείδων Αἰσχύλ. Πρ. 350· μεταφ., ἐρ. τὰν γνώμαν, ἐπιβεβαιοῦν τὴν γνώμην, Θεόκρ. 21.61· ἴδε ἐν τέλει. 3) πιέζω ἰσχυρῶς, ἐπιτίθεμαι, τόξῳ τινὰ Πινδ. Ο. 9. 48· ἴδε κατωτ. Π. 1: ἐπὶ σημασίας αἰσχρᾶς, ἐρ. γυναῖκα Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 616. Ἀποσπ. 55, 116. 4) ὠθῶ, ῥίπτω, ὅπῃ κέ τις… ἐρείδῃ Ἐμπεδ. 104· ἔπη… ἤρειδε κατὰ τῶν ἱππέων ἐξεσφενδόνα.., Ἀριστοφ. Ἱππ. 627, πρβλ. 628· ὁ χορὸς ἤρειδεν ὁρμαθοὺς τέσσαρας ὁ αὐτ. ἐν Βατρ. 914· οὕτῶς ἐν τῷ Μέσ. τύτῳ, ἔπος πρὸς ἔπος ἠρειδόμεσθ’ ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 1375. 5) ἐμπήγω, πλευραῖς ἔγχος Σοφ. Ἀντ. 1236· ἐρ. μάστιγα, ἐφαρμόζειν, τύπτειν διὰ τῆς μάστιγος, ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 14· ἵν’ ἀνταίαν ἐρείσω πλαγὰν Εὐρ. Ἀνδρ. 845. β) ἐπὶ στοιχημάτων, καταθέτω τι ἀπέναντι ἑτέρου, ἀλλ’ ἄγε, καὶ τὺ τὸν εὔβοτον ἀμνὸν ἔρειδε, «ἤγουν φέρων κατάθου» (Σχόλ.). Θεόκρ. 5. 24· Λατ. deponere, Οὐεργιλ. Ἐκλογ. 3. 31., 9. 62. ΙΙ. ἀμετάβ., στηρίζομαι, ἀκκουμβῶ, ἀλλήλῃσιν ἐρείδουσαι, στηριζόμεναι ἡ μία ἐπὶ τῆς ἄλλης, Ὀδ. Χ. 450 (ἔνθα ὅμως ἕτεροι ἀναγινώσκουσιν ἀλλήλοισιν, καὶ ὑπονοοῦσι νέκυας μετὰ τὸ ἐρείδουσαι, «ἵνα δηλοῖ στοιβὴν τῶν νεκρῶν ἡ λέξις» (Εὐστ.). 2) ἐπιτίθεμαι, ἐπωθῶ, οὐδὲ δύναντο ἀμφ’ αὐτῷ πελεμίξαι ἐρείδοντες βελέεσσιν, οὐδ’ ἐδύναντο (οἱ Τρῶες) ἐρείδοντες (σὺν) βελέεσιν ἀμφ’ αὐτῷ πελεμίξαι (αὐτόν), Ἰλ. Π. 108· εἴς τινα Ἀριστοφ. Νεφ. 558· νέφος ἐρ. ἐπὶ γῆν Πλουτ. Νουμ. 2· πνεῦμα κατὰ τῆς σχεδίας ὁ αὐτ. ἐν Κράσσ. 19· ἐπὶ ἀσθενείας, καταλαμβάνω μέρος τι τοῦ σώματος, μένω, ἀκκουμβῶ ἐκεῖ, νόσος γὰρ ἀεὶ γείτων ὁμότοιχος ἐρείδει Αἰσχύλ. Ἀγ. 1004, πρβλ. Γαλην. κλ. 3) καθόλου, δίδομαι εἴς τι μετὰ προθυμίας καὶ δραστηριότητος, «πέφτω μὲ τὰ μοῦτρα», ἰδίως ἐν τῷ ἐσθίειν, ἔρειδε, μὴ παύσαιο μηδέποτε’ ἐσθίων τέως ἕως σαυτὸν λάθῃς διαρραγεὶς Ἀριστοφ. Εἰρ. 31. πρβλ. 25 (ἔνθα κατὰ τὸν Σχολ. «ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ἐρεσσόντων καὶ ἐπερειδομένων ταῖς κώπαις», remis incumbentes)· ἐρείδετον ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 415. ΙΙΙ. Μεσ. καὶ Παθ., στηρίζομαι, «ἀκκουμβῶ» ἐπί τινος τῷ ὅγ’ ἐρεισάμενος (δηλ. σκήπτρῳ) Ἰλ. Β. 109· ἔγχει ἐρειδόμενοι κίον ἀθρόοι Ξ. 38· ἐπὶ μελίης… ἐρεισθεὶς Χ. 225· ἔτι καὶ μετὰ γεν., ἐρείσατο χειρὶ παχείῃ γαίης, ἐστηρίχθη μὲ τὴν χεῖρά του ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, Ε. 309. Λ. 355· καὶ ἀπολ., ἐρεισάμενος βάλε, στερεῶς σταθείς, πατήσας στερεά, λαβὼν στάσιν στερεάν, ὡς τὸ εὖ διαβάς, Μ. 457. πρβλ. Π. 736· ἀλλ’ ἐπὶ πεσόντος, ὁ δ’ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Η. 145, Λ. 144· οὔδεϊ δέ σφιν χαῖται ἐρηρέδαται, αἱ κόμαι αὐτῶν ἐστηρίχθησαν ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, Ψ. 284· γόνατος κονίαισιν ἐρειδομένου, στηριζομένου, «χωσμένου»…, Αἰσχύλ. Ἀγ. 64· τοῖς γούνασιν ἐρηρεισμένοι Ἡρόδ. 4. 152· πιέζω στενῶς, σφίγγω, ἐπὶ ἐπιδέσμου, Ἱππ. περὶ Ἱητρ. 743. 2) ἐμπήγομαι στερεῶς, ἔγχος διὰ θώρηκος ἠρήρειστο, ἐστηρίχθη, ἐνεπάγη, Ἰλ. Γ. 358, Π. 252, κτλ.· λᾶε ἐρηδέδαται, ἵσταντο στερεῶς ἐμπεπηγμένοι, Ψ. 329· θρόνοι περὶ τοῖχον ἐρηρέδατ’ Ὀδ. Η. 95 (ἀλλ’ αὐτόθι 86, τοῖχοι ἐληλέδατ’, ἐκ τοῦ ἐλαύνω, εἶναι ἡ ὀρθὴ ἀνάγνωσις): ἀπολ., δίκας ἐρείδεται πυθμήν, εἶναι στερεὸς, Αἰσχυλ. Χο. 646· ἐν ἀντιθ. πρὸς τὸ πλανᾶσθαι, Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 13, 5. 3) ἐρείδεσθα ναυαγίαις, πίπτειν εἰς τὴν ξηράν ἐν ναυαγίῳ, Πινδ. Ι. 1. 52. IV. Μέσ., 1) μετὰ σημασίας ἀμοιβαιότητος, μάχομαι, ἀγωνίζομαι, μηκέτ’ ἐρείδεσθον, μηδὲ τρίβεσθε κακοῖσιν, μηκέτι μάχεσθε μηδὲ καταπονεῖτε κακοῖς ἑαυτοὺς» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ψ. 735. 2) μετ’ αἰτ., στηρίζω στερεῶς δι’ ἐμαυτόν, πλησίον ἠρείραντο καρήατα Σιμωνίδ. 173· βάκτρῳ δ’ ἐρείδου… στίβον Εὐρ. Ἴων 743· ἐπὶ γαῖαν ἴχνος Ἀνθ. Π. 12. 84· ἐπὶ τοίχῳ λίθον Θεόκρ. 23. 49· ἐπὶ χειρὶ παρειὴν Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1160· χεῖρας σκηπανίῳ Ἀνθ. Π. 6. 83· τὸ γῆρας ἐπὶ σκήπωνος αὐτόθι 7. 457· ἐς πόλον ἐκ γαίης μῆτιν ἐρ., ἐγείρειν τὰς σκέψεις εἰς..., αὐτόθι 9. 787· ἴδε ἀνωτ. Ι. 2. Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 474.

English (Autenrieth)

pass. perf. ἐρήρεισμαι, 3 pl. ἐρηρέδαται, plup. 3 sing. ἠρήρειστο, 3 pl. ἐρηρέδατο, aor. ἐρείσθη, mid. aor. ἐρείσατο, part. ἐρεισάμενος: I. act., lean one thing against another, usually with some notion of weight or violence, support, press or force down; δόρυ πρὸς τεῖχος ἐρείσᾶς, Il. 22.112; θρόνον πρὸς κίονα, Od. 8.66; ἀσπὶς ἀσπίδ' ἔρειδε, ‘bore hard on,’ Il. 13.131; ἐρείδοντες βελέεσσιν, ‘pressing him hard,’ Il. 16.108; pass., ἐπὶ μελίης ἐρεισθείς, ‘supported,’ ‘supporting himself,’ ‘leaning’ upon the lance, Il. 22.225; θρόνοι περὶ τοῖχον ἐρηρέδατο, ‘set firmly,’ Od. 7.95; λᾶε ἐρηρέδαται, ‘planted,’ Il. 23.329; ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη, ‘forced heavily to the ground,’ Il. 7.145; οὔδεϊ δέ σφιν | χαῖται ἐρηρέδαται, their manes ‘rest upon’ the ground), Il. 23.284; διὰ θώρηκος ἠρήρειστο, ‘forced through,’ Il. 3.358.—II. mid., lean or support oneself firmly; ἐρείσατο χειρὶ γαίης, ‘upon the ground with his hand,’ Il. 5.309; ἐρεισάμενος, ‘planting himself firmly,’ Il. 12.457; of wrestlers, Il. 23.735.

English (Slater)

ἐρείδω (impf. ἤρειδε: aor. impv. ἔρεισον: med. aor. ἐρεισάμενοι codd.: pass. ἐρειδόμενον, -ομένα.)
   a plant firmly ἢ σὺν ὀρθαῖς κιόνεσσιν δεσποσύναισιν ἐρειδομένα μόχθον ἄλλοις ἀμφέπει δύστανον ἐν τείχεσιν (sc. δρῦς) (P. 4.267) ταχὺ δ' ἄγκυραν ἔρεισον χθονὶ πρῴραθε (P. 10.51)
   b press hard upon met. ἀμφὶ Πύλον σταθεὶς ἤρειδε Ποσειδάν, ἤρειδεν δέ μιν Φοῖβος (O. 9.31) —2. ἄρουρα, ἅ νιν ἐρειδόμενον ναυαγίαις ἐξ ἀμετρήτας ἁλὸς ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ i. e. shipwrecked (I. 1.36)
   c sens. dub. Ἰσμηνοῦ δ' ἐπ ὄχθαισι γλυκὺν νόστον ἐρεισάμενοι (v.l. ἐρυσάμενοι: ἀπέθεντο Σ paraphr.: ἀμερσάμενοι coni. Schr.: “ils laissèrent choir le doux espoir de retour.” Puech.) (N. 9.23)

English (Strong)

of obscure affinity; to prop, i.e. (reflexively) get fast: stick fast.

English (Thayer)

to fix, prop firmly; intransitive, 1st aorist participle ἐρείσασα (ἡ πρῷρα), stuck (R. V. struck), Homer down.)

Greek Monolingual

(Α ἐρείδω)
στηρίζω, ακουμπώ, υποστηρίζω
νεοελλ.
1. κωπηλατώ με όλη μου τη δύναμη
2. ναυτ. φρ. έρειδε
παράγγελμα που δίνεται στους κωπηλάτες της πολεμικής λέμβου
3. (μέσ. και παθ.) ερείδομαι
στηρίζομαι, βασίζομαι, έχω πεποίθηση («ερείδομαι στη γνωστή ειλικρίνειά σου»)
αρχ.
1. θλίβω, πιέζω, ωθώ
2. στυλώνω, υποστηρίζω, ενισχύω
3. στερεώνω, θεμελιώνω, φυτεύω
4. πιέζω με δύναμη
5. ρίχνω, εξακοντίζω, εκσφενδονίζω
6. στοιχηματίζω
7. επιτίθεμαι, εναντιώνομαι σε κάποιον, «του ρίχνομαι»
8. πέφτω με τα μούτρα σε κάτι, κυρίως στο φαγητό
9. παθ. ἐρείδομαι
είμαι καλά στερεωμένος, μπηγμένος («λᾱε ἐρηρέδαται» — οι πέτρες ήταν καλά μπηγμένες, στερεωμένες, Ομ. Ιλ.)
10. μέσ. ἐρείδομαι
συναγωνίζομαι, μάχομαι
11. (μτχ.) ἐρεισάμενος, -η, -ον
αυτός που πατά γερά, που έχει ακλόνητη θέση
12. φρ. α) «ἐρείδω πληγήν» — μπήγω κάτι στο δέρμα και δημιουργώ τραύμα
β) «ἀλλήλῃσιν ἐρείδουσαι» — στηριζόμενες, στοιβαγμένες ή μια πάνω στην άλλη, Ομ. Οδ.)
γ) «οὔδεϊ χαῖται ἐρηρέδαται» — τα μαλλιά που φθάνουν στο έδαφος, που πέφτουν χάμω, Ομ. Ιλ.)
13. (για πλοίο) πέφτω σε ξηρά, προσαρμόζω, καθίζω («ἡ μὲν πρῷρα ἐρείσασα ἔμεινεν ἀσάλευτος», ΚΔ)
14. μέσ. με την ίδια σημασία, όπως προηγουμένως: ναυαγώ, πέφτω στην ξηρά
15. (αμετάβ.) (για ασθένεια) προσβάλλω ορισμένο μέρος
16. καταθέτω κάτι απέναντι σε άλλο, θέτω ως έπαθλο («ἄγε καὶ τύ τιν’ εὔβοτον ἀμνὸν ἔρειδε» — έλα φέρε και κατάθεσε και συ, ως έπαθλο, ένα καλοθρεμμένο αρνί, Θεόκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολογίας. Ο συσχετισμός του τ. ερείδω με το λατ. ridica «υπόστημα, πάσσαλος αμπελιού» δεν φαίνεται πολύ πιθανός.
ΠΑΡ. έρεισις, έρεισμα, ερειστικός.
ΣΥΝΘ. αρχ. αντερείδω, απερείδω, διερείδω, ενερείδω, εξερείδω, επερείδω, προσερείδω, συνερείδω, υπερείδω].

Greek Monotonic

ἐρείδω: Επικ. παρατ. ἔρειδον· μέλ. ἐρείσω, αόρ. αʹ ἤρεισα, Επικ. ἔρεισα — Παθ., Επικ. αόρ. αʹ ἐρείσθην· παρακ. ἐρήρεισμαι, Επικ. γʹ πληθ. ἐρηρέδαται· γʹ ενικ. υπερσ. ἠρήρειστο, Επικ. γʹ πληθ. ἐρηρέδατο·
I. 1. κάνω κάτι να ακουμπήσει πάνω σε κάτι άλλο, στηρίζω, τι πρός τι ή τι ἐπί τινι, σε Όμηρ.· λέγεται για τον Άτλαντα που στηρίζει τον θόλο του Ουρανού, σε Αισχύλ., Ευρ. κ.λπ.· γενικά, προσηλώνω, ἐρ. ὄμμα, Λατ. figere oculos, εἴς τι, στον ίδ.
2. υποστηρίζω, αντέχω, ἀσπὶς ἄρ' ἀσπιδ' ἔρειδε, κόρυς κόρυν, ἀνέρα δ' ἀνήρ, λέγεται για πολύ πυκνά παρατεταγμένη τάξη οπλιτών, σε Ομήρ. Ιλ.
3. πιέζω ισχυρώς, επιτίθεμαι, σε Αριστοφ.· και στη Μέσ., στον ίδ.
4. εμφυτεύω, μπήγω, τί τινι, σε Σοφ.· ἐρ. πληγήν, επιφέρω χτύπημα, σε Ευρ.
5. λέγεται για στοιχήματα, ενεχυριάζω κάτι έναντι κάποιου άλλου, σε Θεόκρ.
II. 1. αμτβ., ακουμπώ, στηρίζομαι, με δοτ., σε Ομήρ. Οδ.
2. βάζω πάνω, πιέζω με δύναμη, με δοτ., σε Ομήρ. Ιλ.· εἴςτινα, σε Αριστοφ.· απόλ., καταλαμβάνω, λέγεται για αρρώστια, σε Αισχύλ.
3. γενικά, επιδίδομαι με ζήλο, «πέφτω με τα μούτρα», λέγεται για το φαγητό, σε Αριστοφ.
III. Μέσ. και Παθ., στηρίζομαι πάνω σε κάτι, με δοτ., σε Ομήρ. Ιλ.· ἐπί τινος και τινός, στο ίδ.· απόλ., στερεώνομαι γερά, στέκομαι σταθερά, στο ίδ.· αὔδεϊ χαῖται ἐρηρέδαται, τα μαλλιά τους στηρίζονταν στο έδαφος, στο ίδ.
2. είμαι μπηγμένος, χωμένος βαθιά, ἔγχοςδιὰ θώρηκος ἠρήρειστο, στηρίχθηκε, στο ίδ. κ.λπ.· λᾶε ἐρηρέδαται, στέκονταν τοποθετημένες σταθερά, στο ίδ.
IV.Μέσ.,
1. με τη σημασία της αμοιβαιότητας, μάχομαι, αγωνίζομαι, στο ίδ.
2. με αιτ., στηρίζω τον εαυτό μου, βάκτρῳ ἐρείδου στίβον· ἐρ. ἐπὶ τοίχῳ λίθον, σε Θεόκρ.

Frisk Etymological English

ἐρείδομαι
Grammatical information: v.
Meaning: prop, support.
Other forms: Aor. ἐρεῖσαι, -είσασθαι, pass. ἐρεισθῆναι (Il.), perf. med. ἐρήρεισμαι (Il.), 3 pl. ἐρηρέδαται, -έδατο (Hom.) for -ίδαται, -ίδατο (Aeolism?, cf. Schwyzer 106 w. n. 3.), ἐρήρεινται, ἠρήρειντο (A. R.; Schwyzer 671), act. συν-, προσ-ήρεικα (Hp., PIb.), (προσ-)ἐρήρεικα (Dsc., Plu.), fut. ἐρείσω, -ομαι (Arist.),
Compounds: very often with prefix ἀντ-, ἀπ-, ἐπ-, προσ-, συν-, ὑπ- etc.,
Derivatives: (-)ἔρεισις, (-)ἔρεισμα, (-)ἐρεισμός, (-)ἐρειστικός. - Cf. ἀντηρίς, Szemerényi Syncope 143 n. 1.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: No certain agreements outside Greek. By Froehde KZ 22, 263 connected with Lat. ridica f. stake, wine prop. - One expects *h₁reid-.

Frisk Etymology German

ἐρείδω: -ομαι
{ereídō}
Forms: Aor. ἐρεῖσαι, -είσασθαι, Pass. ἐρεισθῆναι (seit Il.), Perf. Med. ἐρήρεισμαι (seit Il.), 3 pl. ἐρηρέδαται, -έδατο (Hom.) für -ίδαται, -ίδατο (Äolismus?, vgl. Schwyzer 106 m. A. 3 und Lit.), ἐρήρεινται, ἠρήρειντο (A. R.; Schwyzer 671), Akt. συν-, προσήρεικα (Hp., PIb.), (προσ-)ἐρήρεικα (Dsk., Plu.), Fut. ἐρείσω, -ομαι (Arist., Kall. usw.),
Grammar: v.
Meaning: stemmen, stützen, sich anstemmen, anlehnen.
Composita: sehr oft mit Präfix ἀντ-, ἀπ-, ἐπ-, προσ-, συν-, ὑπ- usw.,
Derivative: Davon (-)ἔρεισις, (-)ἔρεισμα, (-)ἐρεισμός, (-)ἐρειστικός.
Etymology: Ohne sichere außergriechische Entsprechung. Von Froehde KZ 22, 263 zu lat. ridica f. ‘ein durch Spalten größerer Pflöcke gewonnener Weinpfahl, aus Eichen- oder Wacholderholz’ gezogen; Bedenken bei WP. 2, 348.
Page 1,551

Chinese

原文音譯：™re⋯dw 誒雷多
詞類次數：動詞（1）
原文字根：黏貼
字義溯源：固定^，擠緊，膠，膠住
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 膠（1） 徒27:41

Mantoulidis Etymological

(=στηρίζω, σπρώχνω). Ἡ ρίζα εριδ- καί μέ μετάπτωση ερειδ- χωρίς πρόσφυμα → ἐρείδω.
Παράγωγα: ἔρευσις (=μέ δύναμη σπρώξιμο), ἔρεισμα (=στήριγμα), ἀντηρίς -ίδος (=ὑποστήριγμα), ἕρμα (=ὑποστήριγμα). Κατ' ἄλλους τό ἕρμα ἀπό τό εἴρω (=συνδέω). Κατ' ἄλλους συγγενεύει μέ τό ὁρμή (=ἔφοδος).

Translations

support

Arabic: دَعَمَ‎, دَعَّمَ‎; Aromanian: ndrupãscu, ndoapir, aradzim, acumsescu; Belarusian: падтрымліваць, падтрымаць; Bulgarian: подпирам; Catalan: sostenir, recolzar; Chinese Mandarin: 支持; Czech: podpírat; Danish: støtte; Dutch: steunen, ondersteunen; Esperanto: subteni, apogi; Finnish: tukea, kannattaa, pönkittää, kannatella; French: soutenir, supporter; Georgian: მხარდაჭერა, შეშველება; German: unterstützen, stützen, halten, tragen; Greek: ενισχύω; Ancient Greek: ἐρείδω; Hawaiian: hāpai; Hungarian: támaszt, alátámaszt; Ido: apogar; Indonesian: menyangga, menopang; Irish: iompair; Old Irish: fo·loing; Italian: appoggiare, supportare; Japanese: 支える, 支持する; Kabuverdianu: apoia, apoiá; Khmer: គាំ, ទល់, ផ្អប; Kyrgyz: тирөө; Latin: fulcio, tueor, supersum; Lombard: poggia; Malayalam: താങ്ങുക; Maori: tautītī, taunaki; Mongolian: тулах; Old English: wreþian; Polish: wspierać; Portuguese: apoiar; Quechua: q'imiy; Romanian: susține, sprijini, propti; Russian: поддерживать, поддержать; Sanskrit: यच्छति; Spanish: apoyar, sostener, apuntalar; Swedish: stötta, stödja, bära upp; Thai: หนุน; Turkish: destek olmak, desteklemek; Ukrainian: підтримувати, підтримати, піддержувати, піддержати; Vietnamese: chống; Westrobothnian: ståda

prop

Arabic: دَعَمَ‎, عَمَدَ‎, رَفَدَ‎; Bulgarian: подпирам; Czech: opřít, zapřít, podepřít; Finnish: tukea, pönkittää; French: caler, poser, mettre; Galician: estear, escorar; German: unterstützen, halten, stützen, abstützen, aufbocken; Ancient Greek: ἐρείδω; Hungarian: támaszt, kitámaszt, megtámaszt; Ido: apogar; Lushootseed: ʔili, ʔilid; Portuguese: sustentar; Romanian: propti; Ukrainian: підпирати, підперти