ἀντί: Difference between revisions

From LSJ

ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν ὑδρορρόαι δύο ῥέουσιν μέλανος → two streams of black run from the eyes

Source
m (Text replacement - "εῑν" to "εῖν")
m (Text replacement - "οῡτο" to "οῦτο")
Line 35: Line 35:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=<b>(I)</b><br />και [[αντίς]] <b>πρόθ.</b> (AM [[ἀντί]])<br /><b>1.</b> (για [[τόπο]]) [[απέναντι]], [[αντίκρυ]]<br />«στάθηκε [[αντί]] στο πέλαγο κι [[αντί]] στ' άγριο το [[κύμα]]» (δημοτ. τραγ.)<br />«μηδ' ἀντ' ἠελίου τετραμμένος ὀρθὸς ὁμιλεῖν» (<b>Ησίοδ.</b>)<br /><b>2.</b> σε [[αντάλλαγμα]], σε [[αντικατάσταση]]<br />«παρὰ δὲ Ἑρμιονέων νῆσον ἀντὶ χρημάτων παρέλαβον» (<b>Ηρόδ.</b>) «[[αντί]] [[μετρητά]] του έδωσα τρόφιμα»<br /><b>3.</b> (<b>για πρόσ.</b>) σε [[αναπλήρωση]]<br />«παρέστη [[αντί]] του υπουργού», «οὐκ ἄν τις οὔτ' ἔμαρψεν [[ἄλλος]] ἀντ' ἐμοῡ» (<b>Σοφ.</b>)<br /><b>4.</b> σε [[ανταπόδοση]]<br />«[[αντί]] [[κακό]] κάνε καλό», «ἀντὶ τῶν πολλῶν πόνων σμικρὰ ἀπολαῡσαι» <b>(Πλατ.)</b><br /><b>5.</b> σε [[έκφραση]] αντίθεσης [[προς]] το συνηθισμένο, το [[φυσικό]] ή αναμενόμενο. «[[αντί]] [[παπάς]] [[καντηλανάφτης]]», «ἀντὶ γάμοιο πατὴρ τάφον ἀμφεπονεῑτο» <b>(Όμηρ.)</b><br /><b>6.</b> σε [[έκφραση]] της ισοδύναμης ή καταβαλλόμενης [[τιμής]] για [[κάτι]]<br />«[[τρεις]] τόμοι [[αντί]] χιλίων δραχμών», «ἀντὶ ταλάντου πριάμενος» <b>(Θεμίστ.)</b><br /><b>7.</b> σε έκφρ. σύγκρισης «[[αντί]] [[πλούσιος]] και [[άτιμος]] [[κάλλιο]] [[φτωχός]] και [[τίμιος]]» «ἕν ἀνθ' ἑνὸς οὐκ ἐλάχιστον ἐγὼ θείην» <b>(Πλ.)</b><br /><b>μσν.</b><br />«ὁ ἀντὶς [[δῆμος]]» — η [[μερίδα]] η αντίθετη από [[εκείνη]] που είχε την [[προτίμηση]] του κοινού στους αγώνες του ιπποδρόμου της Κωνσταντινούπολης<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> όπισθεν, [[πίσω]]<br />2.[[προς]] [[δήλωση]] του ισοδύναμου, υπέρτερου ή προτιμητέου<br />«ὅν ἀγώνα ἐγώ [[φημί]] ἀντὶ πάντων τῶν [[ἐνθάδε]] ἀγώνων [[εἶναι]]»<br /><b>3.</b> [[προς]] [[έκφραση]] αιτίας ή σκοπού<br />«τίδ' ἔστιν ἀνθ' οὗ ἔχεις ἀθυμίαν;» (<b>Σοφ.</b>)<br /><b>4.</b> για [[χάρη]] κάποιου<br />5.πλεοναστικά [[εμπρός]] από β' όρο σύγκρισης. «καὶ μεῑζον [[ὅστις]] ἀντὶ τῆς [[αὑτοῦ]] πάτρας φίλον νομίζει τοῡτον οὐδαμοῡ [[λέγω]]» (<b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ο τ. [[αντί]], που επικράτησε του [[άντα]], χρησιμοποιήθηκε τόσο ως προρρηματικό όσο και ως [[πρόθεση]]. Πρόκειται για τοπική [[πτώση]] αρχικού ριζικού θέματος <i>αντ</i>-, με βασικές σημασίες «ενώπιον, [[έναντι]], [[μπροστά]]» και «[[έναντι]], [[απέναντι]]» όταν συντάσσεται με γεν., ενώ σε ορισμένες διαλέκτους χρησιμοποιείται και με [[έννοια]] χρονική, διανεμητική. Ετυμολογικά συνδέεται με το αρχ. ινδ. <i>anti</i> <b>επίρρ.</b> «[[απέναντι]], [[μπροστά]], [[κοντά]]», χεττ. <i>hanti</i>, λατ. <i>ante</i> κ.ά. Ο νεοελλ. τ. [[αντίς]] προέκυψε αναλογικά [[προς]] το [[χωρίς]]<br />πιθ. [[κατά]] την [[έκφραση]] «[[χωρίς]] να» προήλθε το «[[αντίς]] να», με [[επέκταση]] και σε άλλες χρήσεις. Στη νεοελληνική χρησιμοποιείται για να δηλώσει [[κυρίως]] [[αντικατάσταση]], [[αναπλήρωση]], συντασσόμενο [[είτε]] με γενική [[είτε]], συχνότερα, από κοινού με την [[πρόθεση]] <i>για</i> ([[αντί]] για</i>) (<b>[[πρβλ]].</b> «[[αντί]] για τον πρόεδρο ο [[γενικός]] [[γραμματέας]]»). Το [[αντί]] χρησιμοποιείται και ως β' συνθετικό επιρρημάτων: [[έναντι]] (Κρητ. [[ίναντι]]), [[απέναντι]], [[κατέναντι]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[αντίος]], [[αντιάω]]].<br /><b>(II)</b><br />το (AM [[ἀντίον]])<br /><b>1.</b> κυλινδρικό [[ξύλο]] του αργαλιού, στο οποίο τυλίγεται το ύφασμα<br /><b>2.</b> [[ολόκληρος]] ο αργαλιός. (<b>[[πρβλ]].</b> [[αντίος]]).
|mltxt=<b>(I)</b><br />και [[αντίς]] <b>πρόθ.</b> (AM [[ἀντί]])<br /><b>1.</b> (για [[τόπο]]) [[απέναντι]], [[αντίκρυ]]<br />«στάθηκε [[αντί]] στο πέλαγο κι [[αντί]] στ' άγριο το [[κύμα]]» (δημοτ. τραγ.)<br />«μηδ' ἀντ' ἠελίου τετραμμένος ὀρθὸς ὁμιλεῖν» (<b>Ησίοδ.</b>)<br /><b>2.</b> σε [[αντάλλαγμα]], σε [[αντικατάσταση]]<br />«παρὰ δὲ Ἑρμιονέων νῆσον ἀντὶ χρημάτων παρέλαβον» (<b>Ηρόδ.</b>) «[[αντί]] [[μετρητά]] του έδωσα τρόφιμα»<br /><b>3.</b> (<b>για πρόσ.</b>) σε [[αναπλήρωση]]<br />«παρέστη [[αντί]] του υπουργού», «οὐκ ἄν τις οὔτ' ἔμαρψεν [[ἄλλος]] ἀντ' ἐμοῡ» (<b>Σοφ.</b>)<br /><b>4.</b> σε [[ανταπόδοση]]<br />«[[αντί]] [[κακό]] κάνε καλό», «ἀντὶ τῶν πολλῶν πόνων σμικρὰ ἀπολαῡσαι» <b>(Πλατ.)</b><br /><b>5.</b> σε [[έκφραση]] αντίθεσης [[προς]] το συνηθισμένο, το [[φυσικό]] ή αναμενόμενο. «[[αντί]] [[παπάς]] [[καντηλανάφτης]]», «ἀντὶ γάμοιο πατὴρ τάφον ἀμφεπονεῑτο» <b>(Όμηρ.)</b><br /><b>6.</b> σε [[έκφραση]] της ισοδύναμης ή καταβαλλόμενης [[τιμής]] για [[κάτι]]<br />«[[τρεις]] τόμοι [[αντί]] χιλίων δραχμών», «ἀντὶ ταλάντου πριάμενος» <b>(Θεμίστ.)</b><br /><b>7.</b> σε έκφρ. σύγκρισης «[[αντί]] [[πλούσιος]] και [[άτιμος]] [[κάλλιο]] [[φτωχός]] και [[τίμιος]]» «ἕν ἀνθ' ἑνὸς οὐκ ἐλάχιστον ἐγὼ θείην» <b>(Πλ.)</b><br /><b>μσν.</b><br />«ὁ ἀντὶς [[δῆμος]]» — η [[μερίδα]] η αντίθετη από [[εκείνη]] που είχε την [[προτίμηση]] του κοινού στους αγώνες του ιπποδρόμου της Κωνσταντινούπολης<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> όπισθεν, [[πίσω]]<br />2.[[προς]] [[δήλωση]] του ισοδύναμου, υπέρτερου ή προτιμητέου<br />«ὅν ἀγώνα ἐγώ [[φημί]] ἀντὶ πάντων τῶν [[ἐνθάδε]] ἀγώνων [[εἶναι]]»<br /><b>3.</b> [[προς]] [[έκφραση]] αιτίας ή σκοπού<br />«τίδ' ἔστιν ἀνθ' οὗ ἔχεις ἀθυμίαν;» (<b>Σοφ.</b>)<br /><b>4.</b> για [[χάρη]] κάποιου<br />5.πλεοναστικά [[εμπρός]] από β' όρο σύγκρισης. «καὶ μεῑζον [[ὅστις]] ἀντὶ τῆς [[αὑτοῦ]] πάτρας φίλον νομίζει τοῦτον οὐδαμοῡ [[λέγω]]» (<b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ο τ. [[αντί]], που επικράτησε του [[άντα]], χρησιμοποιήθηκε τόσο ως προρρηματικό όσο και ως [[πρόθεση]]. Πρόκειται για τοπική [[πτώση]] αρχικού ριζικού θέματος <i>αντ</i>-, με βασικές σημασίες «ενώπιον, [[έναντι]], [[μπροστά]]» και «[[έναντι]], [[απέναντι]]» όταν συντάσσεται με γεν., ενώ σε ορισμένες διαλέκτους χρησιμοποιείται και με [[έννοια]] χρονική, διανεμητική. Ετυμολογικά συνδέεται με το αρχ. ινδ. <i>anti</i> <b>επίρρ.</b> «[[απέναντι]], [[μπροστά]], [[κοντά]]», χεττ. <i>hanti</i>, λατ. <i>ante</i> κ.ά. Ο νεοελλ. τ. [[αντίς]] προέκυψε αναλογικά [[προς]] το [[χωρίς]]<br />πιθ. [[κατά]] την [[έκφραση]] «[[χωρίς]] να» προήλθε το «[[αντίς]] να», με [[επέκταση]] και σε άλλες χρήσεις. Στη νεοελληνική χρησιμοποιείται για να δηλώσει [[κυρίως]] [[αντικατάσταση]], [[αναπλήρωση]], συντασσόμενο [[είτε]] με γενική [[είτε]], συχνότερα, από κοινού με την [[πρόθεση]] <i>για</i> ([[αντί]] για</i>) (<b>[[πρβλ]].</b> «[[αντί]] για τον πρόεδρο ο [[γενικός]] [[γραμματέας]]»). Το [[αντί]] χρησιμοποιείται και ως β' συνθετικό επιρρημάτων: [[έναντι]] (Κρητ. [[ίναντι]]), [[απέναντι]], [[κατέναντι]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[αντίος]], [[αντιάω]]].<br /><b>(II)</b><br />το (AM [[ἀντίον]])<br /><b>1.</b> κυλινδρικό [[ξύλο]] του αργαλιού, στο οποίο τυλίγεται το ύφασμα<br /><b>2.</b> [[ολόκληρος]] ο αργαλιός. (<b>[[πρβλ]].</b> [[αντίος]]).
}}
}}
{{lsm
{{lsm

Revision as of 12:20, 28 March 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀντί Medium diacritics: ἀντί Low diacritics: αντί Capitals: ΑΝΤΙ
Transliteration A: antí Transliteration B: anti Transliteration C: anti Beta Code: a)nti/

English (LSJ)

Prep. governing gen.:—orig. sense, A over against. (Cf. Skt. a/nti 'opposite', 'facing', Lat. ante, etc.) A USAGE: I of Place, opposite, over against, formerly quoted from several places of Hom., as Il.21.481 ἀντὶ ἐμεῖο (where now ἀντί' ἐμεῖο, i.e. ἀντία) Τρώων ἄνθ' ἑκατόν (i.e. ἄντα) 8.233; so ἄντ' Αἴαντος (i.e. ἄντα) 15.415, cf. Od.4.115, Hes.Op.727; but ἀντί is so used in X.An.4.7.6, IG2.835c-l68; αἱ ὀπαὶ αἱ γιγνόμεναι ἀ. τόρμων mortises facing tenons, Hero Bel.97.5; ἀντὶ μαιτύρων in the presence of witnesses, Leg.Gort.1.40; ἀντὶ τῆς ὄψεως ἡμῶν Eudox.Ars18. II of Time, ἀντὶ νυκτός the same night, SIG1025.43 (Cos); ἀντὶ ϝέτεος GDI2561 A45 (Delph.); ἀντ' ἐνιαυτοῦ IG5(2).266.8 (Mantinea, i B.C.); ἀνθ' ἡμέρας· δι' ὅλης τῆς ἡμέρας, Hsch.; cf. ἀντετοῦς. III instead, in the place of, Ἕκτορος ἀντὶ πεφάσθαι Il.24.254; ἀντὶ γάμοιο τάφον Od.20.307; so later πολέμιος ἀντὶ φίλου καταστῆναι Hdt.1.87; ἀντὶ ἡμέρης νὺξ ἐγένετο Id.7.37; ἀντὶ φωτῶν σποδός A.Ag.434; τὸν πόλεμον ἀντ' εἰρήνης μεταλαμβάνειν Th.1.120, cf. 4.20, 7.75; βασιλεύειν ἀντί τινος X.An.1.1.4; also ἀντὶ ἄρχεσθαι ὑπ' ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων Hdt.1.210, cf.6.32, 7.170 (where the usual constr. would be ἀντὶ τοῦ ἄρχεσθαι, cf. Th.7.28, X.Cyr.6.2.19, etc.); ὀργίλοι ἀντὶ θυμοειδοῦς γεγένηνται Pl.R.411c: sts. used elliptically, ἦ 'τολμήσατ' ἀντ' ἐμοῦ δοῦναί τινι; i.e. ἀντὶ τοῦ ἐμοὶ δοῦναι, S.Ph.369, cf. OC448, Ar.Av.58. 2 in Hom. often to denote equivalence, ἀντί νυ πολλῶν λαῶν ἐστιν ἀνήρ he is as good as many men, Il.9.116; ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνος . . τέτυκται a guest is as much as a brother, Od.8.546; ἀντί τοί εἰμ' ἱκέταο I am as a suppliant, Il.21.75, cf. 8.163; so later τοῦτό σφι ἀντὶ λουτροῦ ἐστί serves as a bath, Hdt.4.75; ὑπάρχειν ἀντὶ τῶν ἔνδον to be as hostages for .., Th.2.5; δουλεύειν ἀντὶ ἀργυρωνήτων just like bought slaves, D.17.3; ἀντὶ [πλεύμονος] βράγχια Arist. PA669a4. 3 to denote exchange, at the price of, in return for, σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ' ἀντὶ χάριν . . δοῖεν Il.23.650; νῆσον ἀντὶ χρημάτων παρέλαβον for money paid, Hdt.3.59; ἀντ' ἀργυρίου ἀλλάξασθαι Pl.R. 371d; ἀμείβειν τι ἀντί τινος Pi.P.4.17, cf. E.Or.646,651; ἀντὶ ποίας εὐεργεσίας; Lys.6.40, etc.; τί δ' ἐστὶν ἀνθ' οὗ . .; S.Ant.237; ὄνειδος ἀνθ' ὅτου Id.OC967; δοίην ἀντ' ἀνιῶν ἀνίας grief for grief, Thgn.344; ἀντ' ἀγαθῶν ἀγαθοῖσι βρύοις A.Supp.966:—hence ἀνθ' ὧν wherefore, A.Pr.31, S.OT264, Th.6.83, Ev.Luc.12.3; ἀντὶ τούτου therefore, Ep.Eph.5.31; but ἀνθ' ὧν also for ἀντὶ τούτων ὄτι .., because, S.Ant. 1068, Ar.Pl.434; ἀντὶ τοῦ; wherefore? why? S.OT1021; also ἀνθ' ὧν ὅτι ἦτε . . instead of being as you were .., LXX De.28.62. 4 for the sake of, Pl.Mx.237a, Arist.EN1110a21; with Verbs of entreaty, like πρός c. gen., ἀντὶ παίδων ἱκετεύομέν σε S.OC1326. 5 to mark comparison, ἓν ἀνθ' ἑνός one set against the other, compared with it, Pl.R.331b, Lg.705b; χάριν ἀντὶ χάριτος, i.e. ever-increasing grace, Ev.Jo.1.16; in preference to, ἀφνεὸν βούλεται ἀντ' ἀγαθοῦ Thgn.188; ἀντὶ αὐλοῦ καὶ ἀντὶ κιθάρας ὁ ἦχος ἀκούεται Demetr.Eloc. 71; αἱρεῖσθαί τι ἀντί τινος Isoc.9.3, D.1.1, cf. X.Lac.9.1: even after Comparatives, πλέον ἀντὶ σοῦ S.Tr.577; μείζον' ὅστις ἀντὶ τῆς αὑτοῦ πάτρας φίλον νομίζει Id.Ant.182; so (esp. after a neg.) ἄλλος ἀντ' ἐμοῦ A.Pr.467, S.Aj.444, Ar.Nu.653; δόξαν ἀντὶ τοῦ ζῆν ἠγαπηκώς Plu.Alex.42. B POSITION: ἀντί rarely follows its case, as in Il.23.650, A. Ag.1277, Ig5(1).1119 (Geronthrae, iv B.C.), AP7.715 (Leon.); but the Gramm. hold that it never suffers anastrophe. C IN COMPOS. it signifies, 1 over against, opposite, as ἀντιβαίνω, ἀντίπορος. 2 against, in opposition to, as ἀντιλέγω, ἀντίβιος. 3 one against another, mutually, as ἀντιδεξιόομαι. 4 in return, as ἀντιβοηθέω. 5 instead of, as ἀντιβασιλεύς, ἀνθύπατος. 6 equal to, like, as ἀντίθεος, ἀντίπαις, ἀντίδουλος. 7 corresponding, counter, as ἀντίφορτος, ἀντίτυπος.

German (Pape)

[Seite 248] praeposit. c. gen. Als adv. findet es sich nicht, da ἄντα, ἐναντίον dessen Stelle vertreten; über die Vrbdg mit dem bloßen inf ohne τοῦ s. unten. Es steht hinter dem regierten Wort, Il. 28, 650 Aesch. Ag. 1250 u. in einigen anderen Dichterstellen, ohne die Anastrophe zu erleiden, s. Lehrs Quaestt. epice. P. 71 sqq. Gegenüber, a) örtlich: in dieser Bedeutung wird ἀντία u. ἄντα bei Hom. gebraucht, aber nicht ἀντί; man muß also lesen Od. 4, 115 χλαῖναν ἄντ' ὀφθαλμοῖιν ἀνασχών, = ἄντα, vor beide Augen, nicht ἀντ' ὀφθαλμοῖιν = ἀντί; Iliad. 21, 481 ἀντί' ἐμεῖο στήσεσθαι = ἀντία, nicht ἀντί; ἄντ' Αἴαντος ἐείσατο 15, 415; ἄντ' ἠελίοιο, gegen die Sonne gekehrt, Hes. O. 725. Vgl. Spitzner exc. XVII. zur Il. Dagegen kann man hierher ziehen ἀνθ' ὧν (δένδρων) ἑστηκότες, hinter den Bäumen stehend, Xen. An. 4, 7, 6. – b) Homerisch ist ἀντί in der Bdtg »gleich«, ἴσος; Iliad. 21, 75 ἀντί τοί εἰμ' ἱκέταο, Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ ὅτι ἀντὶ τοῦ ἴσος ἱκέτῃ εἰμί; 9, 116 ἀντί νυπολλῶν λαῶν ἐστὶν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ, so viel werth wie viel Volk, vgl. Scholl. Aristonic.; Od. 8, 546 ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνός θ' ἱκέτης τε τέτυκται, gilt einem Bruder gleich, vgl. Scholl. Ariston. Iliad. 21, 75; Iliad. 8, 163 γυναικος ἄρ' ἀντὶ τέτυξο, wo auch ἀντιτέτυξο u. ἀντετέτυξο u. ἀντ' ἐτέτυξο gelesen wird, vgl. Scholl.; sehr zweifelhaft Iliad. 8. 233, s. unter ἄντα u. vgl. Lehrs Aristarch. p. 120 sq. Auch in Prosa, ὃν ἀγῶνα ἐγώ φημι ἀντὶ πάντων τῶν ἐνθάδε ἀγώνων εἶναι, er ist ihnen gleich zu achten, od. noch vorzuziehen, Plat. Gorg. 526 e; δουλεύειν ἀντὶ τῶν ἀργυρωνήτων, wie gekaufte Sklaven, Dem. 17, 3; bes. ἑλέσθαι τι ἀντί τινος, es nicht bloß gleichsetzen, sondern noch vorziehen, wobei der Gebrauch unter d) zu vergleichen, z. B. ἀντὶ ὧν ἔχω πάντων ἐλευθερίαν ἑλοίμην ἄν Xen. An. 1, 7, 3; Thuc. 4, 20; ἀντὶ πολλῶν χρημάτων Dem. 1, 1; auch ἀγαπᾶν τι ἀντί τινος Plut. Alex. 42; ἀντὶ παντὸς ἔχειν, d. i. sehr hohen Werth auf etwas legen, C. Graech. 8; ἓν ἀνθ' ἑνός, eins gegen das andere gehalten, d. i. besonders, gerade, z. B. πάντων ἡγούμεθα ἄριστον ἓν ἀνθ' ἑνός Plat. Phil. 63 c Rep. I, 331 b. Dah. auch nach ἄλλος, w. m. s., u. sogar nach dem comparativ., Soph. Ant. 182 Trach. 574. Ferner bedeutet es – c) einen Übergang in einen andern Zustand, βελτίους ἐποίησε τοὺς πολίτας ἀντὶ χειρόνων, er machte aus schlechteren bessere Bürger, Plat. Gorg. 515 d; ἀντ' ἐλευθέρων γενόμενοι δοῦλοι, aus Freien Sklaven geworden, Polit. 308 a; πολέμιον ἀντὶ φίλου καταστῆναι, aus einem Freunde ein Feind werden, Her. 1, 87; vgl. Thuc. 1, 86; ἐγίνετο φίλος χρήσιμος ἀντὶ ἀχρήστου Xen. Cyr. 8, 1, 11. Aehnl. ἀντὶ τούτων τῶν αἰσχρῶν ὀνομάτων εὐδαίμονες κέκληνται, statt dieser schimpflichen Namen haben sie den der Glücklichen, Plat. Rep. I, 344 b. Allgemein – d) das Eintreten in die Stelle eines Andern: statt; Ἕκτορος ἀντὶ πεφάσθαι, statt des Hektor getödtet sein, Il. 24, 254; καί κέ τοι ἀντὶ γάμοιο πατὴρ τάφον ἀμφεπονεῖτο Od. 20, 307; ἀμείβειν τι ἀντί τινος Pind. P. 4, 17; βασιλεύειν ἀντ' ἐκείνου Her. 1, 108; Xen. An. 1, 1, 4; τάφρον ποιεῖν ἀντ' ἐρύματος 1, 7, 16; καθιστάναι ἀντί τινος Mem. 3, 1, 12; u. dah. beim Preise einer Sache, ἀντ' ἀργυρίου ἀλλάξασθαι, für Geld eintauschen, Plat. Rep. II, 371 a; νῆσον ἀντὶ χρημάτων παρέλαβον Her. 3, 59. Aehnl. ἀντὶ τῶν πολλῶν πόνων σμικρὰ ἀπολαῦσαι, wenig Genuß fürviele Arbeit, Plat. Phaedr. 255 e, u. Sp., wie ἀντὶ βρώσεως μιᾶς ἀπέδοτο τὰ πρωτοτόκια Matth. 5, 38. Von der Widervergeltung, Hom. Iliad. 23, 650 σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ' ἀντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν; Od. 22, 290 τοῦτό τοι ἀντὶ ποδὸς ξεινήιον, ὅν ποτ' ἔδωκας Οδυσῆι. So vom jus talienis, ὀφθαλμὸν ἀντὶ όφθαλμοῦ, Auge um Auge, Matth. 5, 28. Aber ἐλάβομεν χάριν ἀντὶ χάριτος Ioh. 1, 16 an die Stelle der Gnade immer wieder neue Gnade, womit man Theogn. 342. 344 vgl., wo dem δὸς δέ μοι ἀντὶ κακῶν καί τι παθεῖν ἀγαθόν entspricht δοίης δ' ἀντ' ἀνιῶν ἀνίας; – ἀνὴρ ἀντ' ἀνδρὸς λυθείς, Mann gegen Mann, Thuc. 5, 3. So bes. ἀνθ' ὧν für ἀντὶ τούτων, ἅ, z. B. εὖ ἔπαθον, εὖ πεποίημαι, für das Gute, das ich erfahren habe, Xen. An. 1, 3, 4. 6, 1, 48 u. öfter; u. allgem.: dafür daß, z. B. ἀνθ' ὧν ἔθυσεν αὐτήν Soph. El. 565; auch ἀνθ' ὧν ἱκνοῦμαι ὑμᾶς, deshalb, O. C. 1044; ebenso ἀνθ' ὅτου ἡμάρτανον 971; ἀνθ' οὗ ἔχεις ἀθυμίαν Ant. 237; vgl. Aesch. Prom. 31; ἀνθ' ὅτου οἱ θεοὶ νίκην διδόασιν, wofür, Plat. Alc. II, 148 e; ἀντὶ τίνος; weshalb? Lys. 208 e; ἀντὶ τοῦ; Xen. Cyr. 8. 3, 31. – Mit dem inf. gew. = statt, ἀντὶ τοῦ ἀρήγειν Xen. Cyr. 4, 2, 19; vgl. Mem. 1, 2, 64; Her. läßt auch den Artikel aus, also adverbialisch, ἀντὶ δὲ ἄρχεσθαι ὑπ' ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων Her. 1, 210; γενέσθαι ἀντὶ εἶναι νησιώτας ἠπειρώτας 7, 170; vgl. 6, 32; selten: dafür daß; – ἀντὶ παίδων τῶνδε ἱκετεύομεν, um dieser Kinder willen, d. i. bei deinen Kindern flehen wir, Soph. O. C. 1326.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντί: πρόθ. συντασσομένη μετὰ γενικῆς:― ἡ ἀρχικὴ αὐτῆς σημασία εἶναι: ἀπέναντι, ἀντικρύ. (Ἐκ √ ΑΝΤ παράγονται ὡσαύτως τὰ ἄντα, ἄντην, ἀντίος (ἄπιος ἐκ τῆς ἀπό), ἄντη, ἄντικρυς, ἄντομαι, ἀντάω· πρβλ. Σανσκρ. anti, (απέναντι)· Λατ. ante, anterior· Γοτθ. αnd ὡς πρόθ., Παλαιο-Σκανδ. καὶ Ἀγγλοσαξ. and- ὡς προθεματικὸν μόριον, ὡς ἐν ταῖς λέξεσιν αnd-svar καὶ and-swarn (ἀγγλ. answer, ἀπόκρισις)· Γερμ. ant ἐν τῇ λέξ. ant-worten, κτλ.). Α. ΧΡΗΣΙΣ. 1) ἐπὶ τόπου: κατέναντι, ἀπέναντι, πρότερον ἀπεδίδετο εἰς πολλὰ χωρία τοῦ Ὁμήρου, ὡς ἐν Ἰλ. Φ. 481 ἀντὶ ἐμεῖο (ἔνθα νῦν ἀντί’ ἐμεῖο, ὅ ἐ. ἀντία)· Τρῴων ἄνθ’ ἑκατὸν (ὅ ἐ. ἀντία)· Τρῴων ἄνθ’ ἑκατὸν (ὅ ἐ. ἄντα) Θ. 233· οὕτως, ἄντ’ Αἴαντος (ὅ ἐ. ἄντα) Ο. 415, πρβλ. Ὀδ. Δ. 115, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 725. 2) ἐν ἀνταποκρίσει πρός τι..., ἐπὶ μουσικῆς συμφωνίας, Δήμ. Φαλ. ἴδε Chappell Hist. Of Mus. 53. II. ἀντὶ ὡς καὶ νῦν, Ἕκτορος... ἀντὶ... πεφάσθαι Ἰλ. Ω. 254· ἀντὶ γάμοιο τάφον Ὀδ. Κ. 307· οὕτω μετέπειτα, πολέμιος ἀντὶ φίλου καταστῆναι Ἡρόδ. 1. 87· ἀντὶ ἡμέρης νὺξ ἐγένετο ὁ αὐτ. 7. 37, ἴδε Βαλαν. 6. 32· ἀντὶ φωτῶν σποδὸς Αἰσχύλ. Ἀγ. 434· τὸν πόλεμον ἀντ’ εἰρήνης μεταλαμβάνειν Θουκ. 1. 120, πρβλ. 4. 20, 7. 75· βασιλεύειν ἀντί τινος Ξεν. Ἀν. 1. 1, 4· ― ὡσαύτως, ἀντὶ... ἄρχεσθαι ὑπ’ ἄλλων Ἡρόδ. 1. 210, πρβλ. 6. 32., 7. 170 (ἔνθασυνήθης σύνταξις θὰ ἦτο ἀντὶ τοῦ ἄρχεσθαι, ὥς τινες ἐκδόται γράφουσιν ἄνευ τινὸς μαρτυρίας, πρβλ. Θουκ. 7. 28, Ξεν. Κύρ. 6. 2. 19, κτλ.): ― ἐνιαχοῦ κεῖται ἐλλειπτικῶς, ἦ τολμήσατ’ ἀντ’ ἐμοῦ τινι δοῦναι, ὅ ἐ. ἀντὶ τοῦ ἐμοὶ δοῦναι, Σοφ. Φ. 369, πρβλ. Ο. Κ. 448. 2) παρ’ Ὁμήρ. συχνάκις σημαίνει τὴν ἴσην ἀξίαν, τὸ ἀντάξιον, τὸ ἰσοδύναμον, Λατ. pro, instar, ἀντί νυ πολλῶν λαῶν ἐστιν ἀνήρ, εἶναι ἀντάξιος πολλῶν λαῶν (πρβλ. τὴν λέξ. ἀντάξιος), Ἰλ. Ι. 116· ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνος... τέτυκται, ὁ ξενιτεμένος εἶναι ἴσος πρὸς ἀδελφόν, «σὰν ἀδελφὸς», Ὀδ. Θ. 546· ἀντί τοί εἰμ’ ἱκέταο, εἶμαι ὡς ἱκέτης, Ἰλ. Φ. 75, πρβλ. Θ. 163, Ὀδ. Θ. 405· οὕτω παρὰ τοῖς μετέπειτα, τοῦτό σφι ἀντὶ λουτροῦ ἐστι, χρησιμεύει ὡς λουτρόν, Ἡρόδ. 4. 75· ὑπάρχειν ἀντὶ τῶν ἔνδον, νὰ ὦσιν ὡς ὅμηροι ἀπέναντι τῶν αἰχμαλώτων τῶν ἐντὸς τῆς πόλεως [τῶν Πλαταιῶν], Θουκ. 2. 5· δουλεύειν ἀντὶ ἀργυρωνήτων, ὡς ἀργυρώνητοι δοῦλαι, Δημ. 212. 20. 3) πρὸς δήλωσιν ἀνταλλαγῆς ἢ ἀνταμοιβῆς, σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ’ ἀντὶ χάριν... δοῖεν Ἰλ. Ψ. 650· ἀντὶ χρημάτων παραλαβεῖν, ἀπέναντι χρημάτων πληρωθέντων, Ἡρόδ. 3. 59· ἀμείβειν τι ἀντί τινος Πινδ. Π. 4. 30, πρβλ. Εὐρ. Ὀρ. 646, 651· ἀντὶ ποίας εὐεργεσίας Λυσίας 106. 38, κτλ.· τί δ’ ἐστὶν ἀνθ’ οὖ...; Σοφ. Ἀντ. 237· ὄνειδος ἀνθ’ ὅτου ὁ αὐτ. Ο. Κ. 967: - Ἐντεῦθεν, ἀνθ’ ὧν, οὗ ἕνεκα, δι’ ὅ, Αἰσχύλ. Πρ. 31· καὶ συχνάκις παρὰ Σοφ., πρβλ. Θουκ. 6. 83· ἀλλὰ ἀνθ’ ὧν ὡσαύτως ἀντὶ τούτων ὅτι..., ἐπειδή, Σοφ. Ἀντ. 1068, Ἀριστοφ. Πλοῦτ. 434· ἀντὶ τοῦ; τίνος ἕνεκα; διὰ ποίαν αἰτίαν; Σοφ. Ο. Τ. 1021. 4)χάριν τινός, ἀλλ’ ἀντ’ ἀδελφοῦ δῆτα Μενελάω κτανὼν τἄμ’ Σοφ. Ἠλ. 537· ὡσαύτως μετὰ ῥημάτων ἱκασίας σημαντικῶν, μετὰ γεν., ἀντὶ παίδων... ἱκετεύομέν σε = πρὸς παίδων..., ὁ αὐτ. Ο. Κ. 1326. 5) πρὸς δήλωσιν συγκρίσεως, ἓν ἀνθ’ ἑνός, «ὅταν ζυγίσῃς τὸ ἓν μὲ τὸ ἄλλο», ὅταν συγκρίνῃς τὸ ἓν πρὸς τὸ ἄλλο, Πλάτ. Πολ. 331Β, Νόμ. 705Β· ἀντ’ ἀνιῶν ἀνίας, θλίψεις ἐπὶ θλίψεων, Θέογν. 344· ἀντ’ ἀγαθῶν ἀγαθοῖσι βρύοις Αἰσχύλ. Ἱκ. 966· πρβλ. Ἕρμανν. Εἰς Εὐαγγ. κ. Ἰω. Α΄ 16· πρβλ. πρὸς Γ. ΙΙΙ. 4: ― ἀντὶ ἑτέρου, κατὰ προτίμησιν, ἀφνεὸν βούλεται ἀντ’ ἀγαθοῦ Θέογν. 188: ἔτι δὲ καὶ προηγουμένου συγκριτικοῦ, ἀντὶ σοῦ πλέον, μεῖζον’... ἀντὶ τῆς.. .πάτρας Σοφ. Τρ. 577, Ἀντ. 182· οὕτως (ἰδίως ὅταν προηγῆται ἄρνησις) ἄλλος ἀντ’ ἐμοῦ Αἰσχύλ. Πρ. 467, Σοφ. Αἴ. 444, Ἀριστοφ. Νεφ. 653· δόξαν ἀντὶ τοῦ ζῆν ἠγαπηκὼς Πλουτ. Ἀλεξ. 42: πρβλ. πρὸ Α. ΙΙΙ. παρὰ Γ. Ι. 5 δ. Β. ΘΕΣΙΣ: ἡ ἀντὶ σπανίως ἐπιτάσσεται, σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ’ ἀντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν Ἰλ. Ψ. 650, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1277. Σοφ. Φ. 1100 (ἐκ διορθ. Δινδορφ., τοῦ πλέονος δαίμονος εἵλου τὸ κάκιον ἀντί· ἀλλ’ ὁ Jebb ἔχει: τοῦ λῴονος δαίμονος εἵλου τὸ κάκιον αἰνεῖν· τὸ αἰνεῖν ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ χειρογρ. ἑλεῖν εἶναι διόρθωσις τοῦ Ἑρμάννου), Ἀνθ. Π. 7. 715· ἀλλ’ οἱ γραμματικοὶ διισχυρίζονται ὅτι οὐδέποτεπρόθεσις αὕτη πάσχει ἀναστροφήν. ΕΝ ΣΥΝΘΕΣΕΙ σημαίνει 1) κατέναντι, ἀντικρύ, ὡς, ἀντιβαίνω, ἀντίροπος. 2) ἐναντίον, κατ’ ἀντίθεσιν πρός τινα, ὡς ἀντιλέγω, ἀντίβιος. 3) ἀμοιβαιότητα, ὡς ἀντιδεξιόομαι. 4) ἀνταπόδοσιν, ὡς ἀντιβοηθέω. 5) ἀντικατάστασιν, ὡς ἀντιβασιλεύς, ἀνθύπατος. 6) ἰσότητα, ὁμοιότητα, ὡς ἀντίθεος, ἀντίπαις, ἀντίδουλος. 7) ὁμοιότητα πρὸς τὸ πρότυπον, ὡς ἀντίμορφος, ἀντίτυπος.

French (Bailly abrégé)

prép. • avec le gén. : au lieu de, à la place de :
1 en gén. βασιλεύειν ἀντί τινος XÉN régner à la place de qqn ; ἀντὶ παίδων ἱκετεύομέν σε SOPH nous te supplions au nom litt. à la place de ces enfants ; ἀντὶ ἄρχεσθαι ὑπ’ ἄλλων, ἄρχειν ἁπάντων HDT au lieu d’être commandé par d’autres, commander à tous ; ἄλλ’ ἀντ’ ἄλλων (faire, dire) n’importe quoi;
2 à l’égal de : ἀντὶ πολλῶν λαῶν ἐστιν IL il vaut à lui seul plusieurs armées ; ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνος OD hôte qui tient lieu de frère;
3 en échange de : ἀντί τινος χάριν δοῦναι IL témoigner de la reconnaissance en échange d’un bienfait ; ἀνθ’ ὧν ESCHL en échange de quoi, pourquoi (qqf parce que) ; ἀνθ’ οὗ ; SOPH pourquoi ? ἀντὶ τοῦ ; pourquoi ? ou en punition de quoi ? pourquoi ? ; en revanche, en compensation de;
4 en comparaison de : αἰρεῖσθαί τι ἀντί τινος ISOCR choisir une chose de préférence à une autre ; καλὸν θάνατον αἱρετώτερον ἀντὶ αἰσχροῦ βίου XÉN (qu’)une belle mort est bien préférable à une vie honteuse ; ἄλλος ἀντ’ ἐμοῦ ESCHL un autre que moi.
Étymologie: cf. ἄντα, ἄντην.

English (Autenrieth)

(cf. ἄντα), never suffers elision in Homer (ἄντ = ἄντα, ἀντἴ = ἀντία): prep. w. gen., against (as an equivalent, not local), instead of, in return for; ἀντί νυ πολλῶν | λᾶῶν ἐστὶν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ, Il. 9.116, Ψ , Il. 24.254.

English (Slater)

ἀντί prep. c. gen.
   a in return for, in consideration of ἄγει δὲ χάρις φίλων ποί τινος ἀντὶ ἔργων ὀπιζομένα (P. 2.17) ἐπεὶ κούφα δόσις ἀνδρὶ σοφῷ ἀντὶ μόχθων παντοδαπῶν ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν (I. 1.46) μὴ φθόνει κόμπον τὸν ἐοικότ' ἀοιδᾷ κιρνάμεν ἀντὶ πόνων (I. 5.25)
   b instead of “ἀντὶ δελφίνων δ' ἐλαχυπτερύγων ἵππους ἀμείψαντες θοάς, ἁνία τ ἀντ ἐρετμῶν δίφρους τε νωμάσοισιν ἀελλόποδας” (P. 4.17) —8. πέτραι δ[ἔφ]α[ν]θεν ἀντὶ φωτῶν Δ. 4. 41.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): tard. ἀντίς q.u.
A adv., uso derivado, siempre c. otro adv. en correspondencia, a cambio, a su vez τούτοις ἀντ' εὖ νοοῦντας X.Cyr.8.3.49, πάλιν <μ'> ἀντ' εὖ ποιεῖν Ar.Pl.1029, ἀντ' εὖ ποιεῖν τινας D.20.124, ἀντ' εὖ ποιεῖν X.An.5.5.21, Pl.Grg.520e, en v. pas. ἀντ' εὖ πείσεται Pl.Grg.520e.
B prep. de gen., hay uso anastrófico en Hom. y poesía arc., cf. C
I local c. verb. de situación, acción y en cont. legales delante de ἀνθ' ὧν (δένδρων) ἐστηκότες X.An.4.7.6, ἐστὼς ἀντὶ τοῦ Μινωταύρου IG 22.1534.99 (III a.C.), αἱ ὀπαὶ αἱ γιγνόμεναι ἀντὶ τόρμων Hero Bel.97.5, ἀντὶ μαρτύρον ... ἀποδεικσάτο ICr.4.72.1.41, προϝειπάτο δὲ ἀντὶ μαρτύρον ICr.4.72.2.28, Κλαυδίῳ Ἀλεξάνδρῳ τῷ κρατίστῳ ... διαθέντι ... ἀντὶ τοῦ ἡγεμόνος PSI 199.8 (III d.C.).
II temp.
1 en políptoton indic. sucesión, siguiendo a, tras, sobre c. verb. c. compl. dir. δόξαν ἀντὶ δόξης τὴν μὲν ἀφελόμενοι τὴν δ' ἐνεργασάμενοι (los meteorólogos) conjetura tras conjetura ya suprimiendo ya añadiendo Gorg.B 11.13, ἐλάβομεν ... χάριν ἀντὶ χάριτος recibimos favor sobre favor Eu.Io.1.16, ἑτέραν ἀνθ' ἑτέρας φροντίδα ἐνθείς Chrys.M.48.692.
2 c. palabras de tiempo a lo largo de ἁγνεύεσθαι γυναικὸς ... ἀντὶ νυκτὸς IC 37.43 (III a.C.), ἄγεν δὲ τἀπελλαῖα ἀντὶ Ϝέτεος CID 1.9A.45 (IV a.C.), εἰς τὰς καθηκούσας ἀντ' ἐνιαυτοῦ ... λειτουργίας IG 5(2).266.8 (Mantinea I a.C.), ἀνθ' ἡμέρας Hsch.
III nocional
1 en vez de, en lugar de
a) gener. entre nombres, adj. o verb. de sent. opuesto: ref. al suj. ἀντί ἡμέρης τε νὺξ ἐγένετο Hdt.7.37, ἀντὶ δὲ φωτῶν τεύχη καὶ σποδός A.A.434, βωμοῦ πατρῴου δ' ἀντ' ἐπίξηνον μένει en lugar del altar familiar me aguarda un tajo A.A.1277, (Νεῖλος) ἀντὶ δίας ψακάδος ... πέδον ... ὑγραίνει E.Hel.2, νυμφίοι ἀντὶ νεκρῶν Theoc.22.179
ἀντὶ μεγάλης ἐλπίδος καὶ αὐτοὶ καὶ ἡ πόλις κινδυνεύοντες Th.7.75
ref. al compl. dir. ἀντὶ γάμοιο ... τάφον ἀμφιπονεῖτο Od.20.307, τεῦξε καλὸν κακὸν ἀντ' ἀγαθοῖο Hes.Th.585, εἰ ... δοίην δ' ἀντ' ἀνιῶν ἀνίας Thgn.344, ἀφνέον (ἄνδρα) βούλεται ἀντ' ἀγαθοῦ Thgn.188, ᾠδὴν ἀντ' ἀγορῆς θέμενος Sol.2.2, ἔχει ... ἀντὶ τούτου (πλεύμονος) βράγχια Arist.PA 669a4, τὸν πόλεμον ἀντ' εἰρήνης μεταλαμβάνειν Th.1.120, μὴ ἀντὶ ἰχθύος ὄφιν αὐτῷ ἐπιδώσει; Eu.Luc.11.11, ἀντὶ φιλίας ἔχθραν [ποώ] μεθα PHib.170 (III d.C.), ἀνταπεδῶκατε πονηρὰ ἀντὶ καλῶν LXX Ge.44.4, εἴληφα τοὺς Λευίτας ... ἀντὶ παντὸς πρωτοτόκου LXX Nu.3.12
ref. al pred. nominal πολέμιον ἀντὶ φίλου ... καταστῆναι Hdt.1.87, ὀργίλοι ἀντὶ θυμοειδοῦς γεγένηνται Pl.R.411c, ἀντὶ μὲν Κρητῶν γενέσθαι Ἰήπυγας Μεσσαπίους Hdt.7.170, ἀντ' ἐλευθέρου δοῦλο[ς] γενέσθαι PRein.7.4 (II a.C.), c. τοῦ e inf. ἀντὶ τοῦ πόλις εἶναι φρούριον κατέστη Th.7.28, pero tb. ἀντὶ δὲ εἶναι νησιώτας (γενέσθαι) ἠπειρώτας Hdt.7.170, καταλειφθήσεσθε ἐν ἀριθμῷ βραχεῖ ἀνθ' ὧν ὅτι ἦτε ὡσεὶ τὰ ἂστρα ... πλήθει LXX De.28.62
ref. al pred. del compl. dir. ναύτην ἔθηκεν ἀντὶ χερσαίου κακόν E.Andr.457, (παῖδας) ἐποίευν ἀντὶ εἶναι ἐνορχέας εὐνούχους Hdt.6.32, ἀντὶ τοῦ παιδὸς ... ἐποποῖ καλεῖν Ar.Au.58
ref. al verb. c. τοῦ e inf. ἀντὶ τοῦ ἀρήγειν ... φεύγων ᾤχετο X.Cyr.6.2.19, ἁρπάσαντας ἂν ὑμᾶς τὰ ὅπλα ... ἀντὶ τοῦ παραδέξασθαι D.17.3, οἱ λέγοντες ... ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς Ep.Iac.4.15, pero tb. ἀντὶ δὲ ἄρχεσθαι ὑπ' ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων Hdt.1.210;
b) usada, no entre opuestos, para indicar cambio de suj., c. verb. intr. o usos abs. Ἕκτορος ... ἀντὶ ... πεφάσθαι ser muertos en lugar de Héctor, Il.24.254, ἐβούλοντο ... ὑπάρχειν ἀντὶ τῶν ἔνδον Th.2.5, ἐσήμαινον ὅτι μέλλοι ... βασιλεύσειν ἀντὶ ἐκείνου Hdt.1.108, cf. B.1.157, X.An.1.1.4, Eu.Matt.2.22, ἐβασίλευσας ἀντ' αὐτοῦ LXX 2Re.16.8, c. part. mediando una transf. δέξασθαι τὸν ἀντ' ἐκείνου καθεσταμένον I.AI 15.9, ἀγορανόμος ὁ καὶ ἀντ' αὐτοῦ ὑπογράψας BGU 1062.35 (III d.C.)
para indicar cambio de compl. indir. ἀντ' ἐμοῦ τινι δοῦναι S.Ph.369
para indicar cambio de compl. dir. ἐξανέστησε ... σπέρμα ἕτερον ἀντὶ Ἀβελ LXX Ge.4.25.
2 como indic. equivalencia, c. verb. cop. ἀντί νυ πολλῶν λαῶν ἐστιν ἀνήρ es un varón que vale tanto como muchos hombres, Il.9.116, ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνος ... τέτυκται el huésped es como un hermano, Od.8.546, ἀντί τοί εἰμ' ἱκέταο Il.21.75, γυναικὸς ἄρ' ἀντὶ τέτυξο Il.8.163, τοῦτό σφι ἀντὶ λουτροῦ ἐστι Hdt.4.75, ἀντὶ αὐλοῦ καὶ ἀντὶ κιθάρας ... ὁ ἦχος ἀκούεται Demetr.Eloc.71, κόμη ἀντὶ περιβολαίου δέδοται αὐτῇ una cabellera le fue dada a guisa de velo, 1Ep.Cor.11.15.
3 a cambio de, por c. verb. que signifiquen ‘dar’, ‘tomar’, ‘recibir a cambio’, ‘deber’ y subst. de precio σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ' ἀντὶ χάριν ... δοῖεν Il.23.650, νῆσον ἀντὶ χρημάτων παρέλαβον Hdt.3.59, ἀντ' εὐεργεσίης μνῆμ' ἐπέθηκε τόδε Simon.95.6D., cf. ἀείδοντι Πτολεμαῖον ἀντ' εὐεργεσίης Theoc.17.116, ἀντὶ δελφίνων ... ἵππους ἀμείψαντες haciéndoos dueños de caballos en vez de delfines Pi.P.4.17, ἀντ' ἀγαθῶν ἀγαθοῖσι βρύοις a cambio de tus bienes crezcas en bienes A.Supp.966, λαβεῖν ... ἀντὶ τοῦδε τοῦ κακοῦ ἄδικόν τι E.Or.646, ἐπεμελήθητέ γε αὐτοῦ; ἀντὶ ποίας εὐεργεσίας; ¿os preocupasteis de él? ¿a cambio de nuevos servicios? Lys.6.40, ὅταν αἰσχρόν τι ... ὑπομένωσι ἀντὶ μεγάλων καὶ καλῶν Arist.EN 1110a21, λυγρῶν δ' ἀντὶ μελιχρὸν ἔχω AP 7.715 (Leon.), αὐτὸν ἀντὶ μεγάλων λάβοι δωρεῶν I.AI 4.118, τὴν δοκὸν ... λύτρον ἀντὶ πάντων ἔδωκεν I.AI 14.107, ἀνθ' ὧν ἔλαβε παρὰ τῆς Ταχόιτος PRyl.159.18 (I d.C.), ὀφείλι γάρ μοι χαλκόν (ἀντὶ) τῶν ἐνοικίων BGU 822.12 (III d.C.), ἀντὶ βρώσεως μιᾶς ἀπέδετο τὰ πρωτοτόκια entregó la primogenitura por una vianda, Ep.Hebr.12.16, δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀντὶ πολλῶν Eu.Matt.20.28, ref. a la ley del talión ψυχὴν ἀντὶ ψυχής, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ LXX De.19.21, cf. Ex.21.23, Le.24.19, Ep.Rom.12.17, 1Ep.Thess.5.15, 1Ep.Petr.3.9.
4 con preferencia a, más que, en vez de c. idea de compar.
a) c. verb. compar. αἱρεῦνται γὰρ ἓν ἀντὶ ἁπάντων οἱ ἄριστοι Heraclit.B 29, τὼ δ' ἀντὶ τοῦ φύσαντος εἱλέσθην θρόνους S.OC 448, τὴν τελευτὴν ἀντὶ τῆς ... σωτηρίας ἠλλάξαντο Pl.Mx.237a, ἀντὶ πολλῶν πόνων σμικρὰ ἀπολαῦσαι Pl.Phdr.255e, ἀλλάξασθαι κάλλος ἀντὶ κάλλους Pl.Smp.218e, ἀντὶ πολέμου εἰρήνην ἑλώμεθα Th.4.20, ἀντὶ τοῦ ζῆν ἀποθνῄσκειν ... αἱρουμένους Isoc.9.3, cf. D.1.1, Plu.Alex.42;
b) c. adj. o adv. compar. ἵνα μὴ βασιληίδα τιμὴν ἄλλος ἔχοι Διὸς ἀντὶ Hes.Th.893. ἄλλος ἀντ' ἐμοῦ otro que yo A.Pr.467, S.Ai.444, ἄλλος ἀντὶ τουτουί Ar.Nu.653, στέρξει γυναῖκα ... ἀντὶ σοῦ πλέον S.Tr.577, μείζον' ὅστις ἀντὶ τῆς αὑτοῦ πάτρας φίλον νομίζει el que en más que a la propia patria tiene a un ser querido S.Ant.182, χρόνος μάθησιν ἀντὶ τοῦ τάχους κρείσσω δίδωσι el tiempo enseña que la reflexión es superior a la precipitación E.Supp.419, αἱρετώτερον εἶναι τὸν καλὸν θάνατον ἀντὶ τοῦ αἰσχροῦ βίου X.Lac.9.1;
c) c. adj. sup. ἄριστον ἓν ἀνθ' ἑνός (es) el mejor uno a uno Pl.Phlb.63c;
d) c. expresiones de sign. ‘preocuparse’, etc. ἀντὶ παντός por encima de todo περὶ ... ἐπιμελείας καὶ φροντίδος ἀντὶ παντὸς προνόησον POxy.1073.23 (III d.C.), περί τε τῆς ... ὑγίας, ἧς ἀντὶ πάντων μοί ἐστιν PSI 237.8 (V/VI d.C.).
5 por causa de, por gener. c. pron.: ἀνθ' ὧν por lo cual ἀνθ' ὧν ἀτερπῆ τήνδε φρουρήσεις πέτραν A.Pr.31, ἀνθ' ὧν ἐγὼ τάδ' ... ὑπερμαχοῦμαι S.OT 264, cf. Ant.1068, Ar.Pl.434, Th.6.83, Lys.1.33, PTeb.120.43 (I a.C.), PLond.1171.20 (I a.C.), LXX Ge.22.18, Eu.Luc.12.3, Act.Ap.12.23, ἀνθ' ὅτου (sic) PMasp.151.145 (VI d.C.), τί δ' ἐστὶν ἀνθ' οὗ τήνδ' ἔχεις ἀθυμίαν; ¿qué es por lo que tienes tal desánimo? S.Ant.237
ἀντὶ τούτου por esto ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα Ep.Eph.5.3.1, cf. I.AI 17.8.4
ἀντὶ τοῦ; ¿por qué? S.OT 1021
por causa de, en interés de σ' ἀντὶ παίδων ... ἱκετεύομεν te suplicamos por tus hijos S.OC 1326, δὸς ... ἀντὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ entréga(lo) por mí y por ti, Eu.Matt.17.27.
6 ἀνθ' οὗ c. n. pr. además, también llamado Ἄρειο(ς) ἀνθ' (οὗ) Ἀμόις Ario del que otro nombre es Amois, POxy.1438.11 (II d.C.), Πανεφρέμμις ... ἀνθ' οὗ Σαταβοῦτος BGU 406.2.16 (II d.C.), ἐκ τοῦ Νείκωνος ἀνθ' οὗ Νεικομήδους POxy.1475.15 (III d.C.), Ἰσαριων ἀνθ' οὗ Σωταριων PLond.1170.71 (III d.C.).
C posición: ἀντί es muy poco usada en anástrofe, Il.8.163, 23.650, 24.254, Hes.Th.893, Il.Paru.6.4, A.A.1277, IG 5(1).1119 (Gerontras IV a.C.), AP 7.715 (Leon.).

• Etimología: De *anti < *H2enti, cf. het. ḫanti, ai. anti, lat. ante, toc. B ante, etc.

English (Strong)

a primary particle; opposite, i.e. instead or because of (rarely in addition to): for, in the room of. Often used in composition to denote contrast, requital, substitution, correspondence, etc.

English (Thayer)

(before ὤν, ἀνθ'; elsewhere neglecting elision) a preposition followed by the genitive (answering to the Latin ante and the German prefixes ant-, ent-), in the use of which the N. T. writings coincide with the Greek (Winer's Grammar, 364 (341));
1. properly, it seems to have signified over against, opposite to, before, in a local sense (Alexander Buttmann (1873) Gram., p. 412; (cf. Curtius, § 204)). Hence,
2. indicating exchange, succession, for, instead of, in place of (something).
a. universally, instead of: ἀντί ἰχθύος ὄφιν, ἀντί περιβολαίου to serve as a covering, ἀντί τοῦ λέγειν, ἀντί τοῦ with the infinitive often in Greek writings (Winer s Grammar, 329 (309); Buttmann, 263 (226))).
b. of that for which anything is given, received, endured: λύτρον ἀντί πολλῶν, κακόν ἀντί κακοῦ ἀποδιδόναι, ἀνθ' ὧν equivalent to ἀντί τούτων, ὅτι for that, because: Wetstein (1752) on Herm. ad Vig., p. 710; (Winer s Grammar, 364 (342), cf. 162 (153); Buttmann, 105 (92)); Hebrew אֲשֶׁר תַּחַת, ἀνθ' ὧν wherefore, ἀντί τούτου for this cause, Ἀρχέλαος βασιλεύει ἀντί Ἡρῴδου in place of Herod, Herodotus 1,108; Xenophon, an. 1,1, 4). χάριν ἀντί χάριτος grace in the place of grace, grace succeeding grace perpetually, i. e. the richest abundance of grace, Theognis, verse 344 ἀντ' ἀνιων ἀνιας (yet cf. the context verse 342 (vss. 780,778, Welcker edition); more appropriate are the references to Philo, i. 254, Mang. edition (de poster. Caini § 43, vol. ii. 39, Richter edition), and Chrysostom de sacerdot. l. 6c. 13 § 622)).
3. As a prefix, it denotes a. opposite, over against: ἀντιπεραι, ἀντιπαρέρχεσθαι.
b. the mutual efficiency of two: ἀντιβάλλειν, ἀντικάλειν, ἀντιλοιδόρειν.
c. requital: ἀντιμισθία, ἀνταποδίδωμι.
d. hostile opposition: ἀντίχριστος.
e. official substitution instead of: ἀνθύπατος.

Greek Monolingual

(I)
και αντίς πρόθ. (AM ἀντί)
1. (για τόπο) απέναντι, αντίκρυ
«στάθηκε αντί στο πέλαγο κι αντί στ' άγριο το κύμα» (δημοτ. τραγ.)
«μηδ' ἀντ' ἠελίου τετραμμένος ὀρθὸς ὁμιλεῖν» (Ησίοδ.)
2. σε αντάλλαγμα, σε αντικατάσταση
«παρὰ δὲ Ἑρμιονέων νῆσον ἀντὶ χρημάτων παρέλαβον» (Ηρόδ.) «αντί μετρητά του έδωσα τρόφιμα»
3. (για πρόσ.) σε αναπλήρωση
«παρέστη αντί του υπουργού», «οὐκ ἄν τις οὔτ' ἔμαρψεν ἄλλος ἀντ' ἐμοῡ» (Σοφ.)
4. σε ανταπόδοση
«αντί κακό κάνε καλό», «ἀντὶ τῶν πολλῶν πόνων σμικρὰ ἀπολαῡσαι» (Πλατ.)
5. σε έκφραση αντίθεσης προς το συνηθισμένο, το φυσικό ή αναμενόμενο. «αντί παπάς καντηλανάφτης», «ἀντὶ γάμοιο πατὴρ τάφον ἀμφεπονεῑτο» (Όμηρ.)
6. σε έκφραση της ισοδύναμης ή καταβαλλόμενης τιμής για κάτι
«τρεις τόμοι αντί χιλίων δραχμών», «ἀντὶ ταλάντου πριάμενος» (Θεμίστ.)
7. σε έκφρ. σύγκρισης «αντί πλούσιος και άτιμος κάλλιο φτωχός και τίμιος» «ἕν ἀνθ' ἑνὸς οὐκ ἐλάχιστον ἐγὼ θείην» (Πλ.)
μσν.
«ὁ ἀντὶς δῆμος» — η μερίδα η αντίθετη από εκείνη που είχε την προτίμηση του κοινού στους αγώνες του ιπποδρόμου της Κωνσταντινούπολης
αρχ.
1. όπισθεν, πίσω
2.προς δήλωση του ισοδύναμου, υπέρτερου ή προτιμητέου
«ὅν ἀγώνα ἐγώ φημί ἀντὶ πάντων τῶν ἐνθάδε ἀγώνων εἶναι»
3. προς έκφραση αιτίας ή σκοπού
«τίδ' ἔστιν ἀνθ' οὗ ἔχεις ἀθυμίαν;» (Σοφ.)
4. για χάρη κάποιου
5.πλεοναστικά εμπρός από β' όρο σύγκρισης. «καὶ μεῑζον ὅστις ἀντὶ τῆς αὑτοῦ πάτρας φίλον νομίζει τοῦτον οὐδαμοῡ λέγω» (Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. αντί, που επικράτησε του άντα, χρησιμοποιήθηκε τόσο ως προρρηματικό όσο και ως πρόθεση. Πρόκειται για τοπική πτώση αρχικού ριζικού θέματος αντ-, με βασικές σημασίες «ενώπιον, έναντι, μπροστά» και «έναντι, απέναντι» όταν συντάσσεται με γεν., ενώ σε ορισμένες διαλέκτους χρησιμοποιείται και με έννοια χρονική, διανεμητική. Ετυμολογικά συνδέεται με το αρχ. ινδ. anti επίρρ. «απέναντι, μπροστά, κοντά», χεττ. hanti, λατ. ante κ.ά. Ο νεοελλ. τ. αντίς προέκυψε αναλογικά προς το χωρίς
πιθ. κατά την έκφραση «χωρίς να» προήλθε το «αντίς να», με επέκταση και σε άλλες χρήσεις. Στη νεοελληνική χρησιμοποιείται για να δηλώσει κυρίως αντικατάσταση, αναπλήρωση, συντασσόμενο είτε με γενική είτε, συχνότερα, από κοινού με την πρόθεση για (αντί για) (πρβλ. «αντί για τον πρόεδρο ο γενικός γραμματέας»). Το αντί χρησιμοποιείται και ως β' συνθετικό επιρρημάτων: έναντι (Κρητ. ίναντι), απέναντι, κατέναντι.
ΠΑΡ. αρχ. αντίος, αντιάω].
(II)
το (AM ἀντίον)
1. κυλινδρικό ξύλο του αργαλιού, στο οποίο τυλίγεται το ύφασμα
2. ολόκληρος ο αργαλιός. (πρβλ. αντίος).

Greek Monotonic

ἀντί: πιθ. με γεν.· αρχική σημασία, απέναντι, αντίκρυ.
Α. ΧΡΗΣΗ:
1. λέγεται για τόπο, απέναντι, στη θέση άλλου, σε Όμηρ. κ.λπ.
2. τόσο καλοί όσο, ισάξιοι με, ἀντὶπολλῶν λαῶν ἐστιν, είναι τοσο καλός όσο πολλοί άνδρες, σε Ομήρ. Ιλ.· ἀντὶ κασιγνήτου, σε Ομήρ. Οδ.
3. στη τιμή του..., αντί, ἀντὶ χρημάτων, αντί πληρωμένων χρημάτων, σε Ηρόδ. κ.λπ.
4. χάριν κάποιου, σε Σοφ.
5. χρησιμοποιείται για να δηλώσει σύγκριση, ἓν ἀνθ' ἑνός, το ένα απέναντι στο άλλο, σε σύγκριση μαζί του, σε Πλάτ.· ομοίως, μετά από συγκριτικά, πλέον ἀντὶ σοῦ, σε Σοφ.· επίσης, (ιδίως μετά από αρνητ.), ἄλλοςἀντ' ἐμοῦ, σε Αισχύλ. Β. ΘΕΣΗ: Το ἀντί σπανίως ακολουθεί την πτώση του και έπειτα δεν υπόκειται σε αναστροφή. Γ. ΣΤΑ ΣΥΝΘ.:
1. αντίθετα, αντίκρυ, όπως ἀντίπορος.
2. αντίθετα, σε αντίθεση με, όπως ἀντιλέγω.
3. ως ανταπόδοση, όπως το ἀντιβοηθέω.
4. στη θέση άλλου, όπως το ἀντήνωρ.
4. ισάξιος με, όμοιος, όπως το ἀντίθεος, αντίστροφος, αντίθετος, όπως το ἀντίτυπος.

Russian (Dvoretsky)

ἀντί: (ῐ) praep. cum gen.
1) вместо (ἀ. γάμοιο τάφον ἀμφιπονεῖσθαι Hom.; τι ἀ. τινος μεταλαμβάνειν Thuc.; ἀ. πλεύμονος βράγχια ἔχειν Arst.);
2) наравне, подобно, как: ἀ. κασιγνήτου Hom. вроде брата; ἀ. τῶν ἀργυρωνήτων Dem. на положении купленных рабов; ἀ. παντὸς ἔχειν Plut. ценить превыше всего;
3) взамен, в обмен на (τι ἀ. τινος ἀμείβειν Pind.): ἀ. χρημάτων Her., Dem. или ἀ. ἀργυρίου Plat. на деньги; ὀφθαλμὸν ἀ. ὀφθαλμοῦ NT око за око;
4) ради, из-за (ἀ. παίδων ἱκετεύεσθαι Soph.);
5) вследствие: ἀ. τίνος; Lys. и ἀ. τοῦ; Xen. отчего?, почему?;
6) сравнительно с, по отношению к: αἱρεῖσθαί τι ἀ. τινος Isocr., Dem. оказывать чему-л. предпочтение перед чем-л.; ἓν ἀνθ᾽ ἑνός Plat. сопоставив все со всем, т. е. взвесив все обстоятельства;
7) кроме, помимо (τίς ἄλλος ἀ. τούτου; Arph.): οὔτις ἄλλος ἀ. ἐμοῦ Aesch. никто, кроме меня.

Frisk Etymological English

Grammatical information: prep.
Meaning: opposite, over against; instead of (Il.).
Dialectal forms: Myc. atipamo \/Antiphamos\/ etc.
Compounds: ἔναντι, ἀπέναντι, κατέναντι (Dor. Hell.). ἀντιάνειρα s.v. Ἀνάντης up-hill, steep (Hdt.), from a form -αντες, orig. the gen. of the noun?
Derivatives: ἀντίος set against, opposed to (Il.; Att. ἐναντίος). From here ἀντιάδες f. pl. tonsils (medic.). Denom. ἀντιόομαι oppose (Hdt.). ἀντιάω (with ep. length. ἀντιόω).
Origin: IE [Indo-European] [46] *h₂ent- front, face
Etymology: Identical with Skt. ánti over against, Lat. ante before, Hitt. h̯anti separate. Locative of a noun, preserved in Hitt. ḫanza (= ḫant-s) front. Another case-form of the same noun is ἄντα, s. v.

Middle Liddell


Perseus. over against, opposite. c. gen.
c. gen. orig.:— sense over against, opposite.
A. Usage,
1. of Place, instead, in the place of, Hom., etc.
2. as good as, equal to, ἀντὶ πολλῶν λαῶν ἐστίν he is as good as many men, Il.; ἀντὶ κασιγνήτου Od.
3. at the price of, for, ἀντὶ χρημάτων for money paid, Hdt., etc.
4. for the sake of, Soph.
5. to mark comparison, ἓν ἀνθ' ἑνός one set against the other, compared with it, Plat.: so, after Comparatives, πλέον ἀντὶ σοῦ Soph.; also (esp. after a negative), ἄλλος ἀντ' ἐμοῦ Aesch.
B. Position: ἀντί rarely follows its case, and then does not suffer anastrophe.
C. IN COMPOS.,
1. over against, opposite, as ἀντίπορος.
2. against, in opposition to, as ἀντιλέγω.
3. in return, as ἀντιβοηθέω.
4. instead, as ἀντήνωρ.
5. equal to, like, as ἀντίθεος.
6. counter, as ἀντίτυπος.

Frisk Etymology German

ἀντί: {antí}
Grammar: Präposition und Präverb, außerdem als Adverb in Bahuvrihikomposita
Meaning: angesichts, gegenüber, anstatt.
Composita : Zusammensetzungen : ἔναντι, ἀπέναντι, κατέναντι (dor. hell., Wackernagel Hell. 3ff.) mit ἐναντίος gegenüberstehend (ion. att., vgl. auch ἔναντα und Strömberg Greek Prefix Studies 118).
Derivative: Ableitung ἀντίος gegenüberstehend, entgegengesetzt (alt u. häufig; att. Prosa jedoch lieber ἐναντίος, s. unten). Davon ἀντιάδες f. pl. Tonsillen (Mediz.). Denominativ ἀντιόομαι sich entgegenstellen (ion. poet., att. Prosa dafür ἐναντιόομαι). Vom Ntr. pl. ἀντία gegenüber (Adv.) ἀντιάω (mit ep. Zerdehnung ἀντιόω), nachhom. ἀντιάζω (zur Bildung Schwyzer 734θ, Chantraine Gramm. hom. 1, 357) ‘entgegenkommen, an etwas teilnehmen, angehen’ (ep. ion. poet.). Zusammensetzungen : ἔναντι, ἀπέναντι, κατέναντι (dor. hell., Wackernagel Hell. 3ff.) mit ἐναντίος gegenüberstehend (ion. att., vgl. auch ἔναντα und Strömberg Greek Prefix Studies 118).
Etymology : Zusammensetzungen : ἔναντι, ἀπέναντι, κατέναντι (dor. hell., Wackernagel Hell. 3ff.) mit ἐναντίος gegenüberstehend (ion. att., vgl. auch ἔναντα und Strömberg Greek Prefix Studies 118). ἀντί, mit aind. ánti gegenüber, lat. ante vor, heth. ḫanti getrennt, gesondert identisch, ist eigentlich Lokativ eines Substantivs, das in heth. ḫanza (= ḫant-s) Vorderseite, Front bewahrt ist. Eine andere Kasusform ist ἄντα, s. d. Einzelheiten bei WP. 1, 65ff., Pok. 48ff. mit weiterer Lit. S. auch Ἀταλάντη mit hypothetischen Kombinationen.
Page 1,113-114

Chinese

原文音譯:¢nt⋯ 安提
詞類次數:介詞(22)
原文字根:交換
字義溯源:相對*,代替,交換,還報,為著,接著,為,因著,因為,因,以,作,加,替,當,倒該。這字有下面幾個意義:
1)表示緣由像( 路1:20; 19:44; 帖後2:10)譯為:因;( 弗5:31)譯為:為;在( 徒12:23)的因為,和合本未譯出
2)用作比擬( 林前11:15)女人的長頭髮,是給她‘作’蓋頭。這裏的作蓋頭,不是取替蒙頭的帕子,乃是有如蒙頭的帕子;是比擬的意思
3)表示相對,就像 (ἀντίδικος)=對頭 (ἀντικαθίστημι)=從事抵抗 (ἀντιλέγω)=辯駁 4)表示還報以眼還眼,以牙還牙( 太5:38);這裏的‘還’字就是 (ἀντί)5)表示付出代價的交換,與(ἀποδίδωμι)=賣)連合使用。如以掃因(ἀντί))一點食物把自己長子名分賣了(ἀποδίδωμι));( 來12:16)
6)表示代替(接替,接著)如( 太2:22)亞基老接著(ἀντί))他父親希律作了猶太王。現在我們要指出末了這兩點在救贖上的重大意義;因為基督徒乃是用基督寶血為贖價所買回來的。主說;他要捨命,作多人的贖價( 太20:28; 可10:45)這裏的‘作 (ἀντί))’,不僅僅是出代價來交換,也是代替。主耶穌站在我們的地位上來代替我們;他捨命代替我們捨命,他付上贖價代替我們付贖價同源字:(略) 同義字:1 (ἀντί)相對 2 (ἐχθρός)可恨的,仇敵
譯字彙編
1) 因(4) 路1:20; 帖後2:10; 來12:2; 來12:16;
2) 還(4) 太5:38; 太5:38; 彼前3:9; 彼前3:9;
3) 為(3) 路12:3; 路19:44; 弗5:31;
4) 作(3) 太20:28; 可10:45; 林前11:15;
5) 以(2) 羅12:17; 帖前5:15;
6) 倒該(1) 雅4:15;
7) 因為(1) 徒12:23;
8) 當(1) 路11:11;
9) 為著(1) 太17:27;
10) 接著(1) 太2:22;
11) 上加(1) 約1:16

English (Woodhouse)

instead of, at the cost of, in consideration of, in exchange for, in exchange, in place of, in requital for, in return, in return for, in reward for, in the room of

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)