παρά

English (LSJ)

[ρᾰ], Ep. and Lyr. also παραί: shortd. πάρ, in Hom., Lyr. (but rarely in Trag., in lyr. passages, A.Supp.553, S.Tr.636), and in all dial ects exc. Att., GDI5434.8 (Paros), IG5(2).3.14 (Tegea, iv B. C.), Inscr.Magn.26.28 (Thess.), etc.:—Prep. c. gen., dat., and acc., prop.

   A beside: hence,    A WITH GEN. prop. denoting motion from the side of, from beside, from:    I of Place, πὰρ νηῶν ἔλθωμεν Il.13.744; παρὰ ναῦφιν ἐλευσόμεθ' 12.225, etc.; παρ' Ὠκεανοῖο ῥοάων… ἐπερχομένη Od.22.197; πὰρ νηῶν ἀπώσεται Il.8.533, etc.; δῶρα π. νηὸς ἐνεικέμεν 19.194; φάσγανον ὀξὺ ἐρυσσάμενος π. μηροῦ 1.190, cf. 21.173; σπασσάμενος… ἄορ παχέος π. μηροῦ 16.473; πλευρὰ παρ' ἀσπίδος ἐξεφαάνθη was exposed beside the shield, 4.468, cf. A.Th.624.    II commonly of Persons,    1 with Verbs of going or coming, bringing, etc., ἦλθε… πὰρ Διός Il.2.787; παρ' Αἰήταο πλέουσα Od.12.70, etc.; ἀγγελίη ἥκει π. βασιλέος Hdt.8.140. ά; αὐτομολήσαντες π. βασιλέως X.An.1.7.13; ἐξεληλυθὼς παρ' Ἀριστάρχου D.21.117; ὁ π. τινὸς ἥκων his messenger, X.Cyr.4.5.53; so οἱ π. τινός Th.7.10, Ev.Marc.3.21, etc.; ὅστις ἀφικνεῖτο τῶν π. βασιλέως πρὸς αὐτόν X.An.1.1.5, etc.; τεύχεα καλὰ φέρουσα παρ' Ἡφαίστοιο from his workshop, Il.18.137, cf. 617, etc.; ἀπαγγέλλειν τι π. τινός X.An.2.1.20; σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοῖς παρ' ἐμοῦ λέγε Luc.DMort.1.2.    2 issuing from a person, γίγνεσθαι π. τινός to be born from, Pl.Smp.179b; λόγος (sc. ἐστί) π. Ἀθηναίων c. acc. et inf., Hdt.8.55: freq. following a Noun, δόξα ἡ π. τῶν ἀνθρώπων glory from (given by) men, Pl.Phdr.232a; ἡ π. τινὸς εὔνοια the favour from, i. e. of, any one, X.Mem.2.2.12; τὸ παρ' ἐμοῦ ἀδίκημα done by me, Id.Cyr.5.5.13; τὰ π. τινός all that issues from any one, as commands, commissions, Id.An.2.3.4, etc.; or promises, gifts, presents, Id.Mem.3.11.13; τὰ παρ' ἐμοῦ my opinions, Pl.Smp.219a; παρ' ἑωυτοῦ διδούς giving from oneself, i. e. from one's own means, Hdt. 2.129, 8.5; παρ' ἑαυτοῦ προσετίθει X.HG6.1.3; νόμον θὲς παρ' ἐμοῦ by my advice, Pl.Prt.322d; αὐτοὶ παρ' αὑτῶν of themselves, Id.Tht. 150d, cf. Phdr.235c.    3 with Verbs of receiving, obtaining, and the like, τυχεῖν τινος π. τινός Od.6.290, 15.158; πὰρ δ' ἄρα μιν Ταφίων πρίατο 14.452; ἀρέομαι πὰρ μὲν Σαλαμῖνος Ἀθαναίων χάριν Pi.P.1.76; εὑρέσθαι τι π. τῶν θεῶν Isoc.9.14, cf. IG12.40.10; δέχεσθαι, λαμβάνειν, ἁρπάζειν π. τινός, Th.1.20, X.Oec.9.11, Hes.Th.914; ἀντιάσαι, αἰτήσασθαι π. τινός, S.El.870 (lyr.), X.HG3.1.4; ἀξιοῖ π. τοῦ ἰατροῦ φάρμακον πιὼν ἐξεμέσαι τὸ νόσημα Pl.R.406d; κόσμος τοῖς πράξασι γίγνεται π. τῶν ἀκουσάντων Id.Mx.236e: without Verb, ὁ καρπὸς ὁ π. τῶν δημάρχων IG12.76.27: with Verbs of learning, etc., μεμαθηκέναι π. τινῶν Hdt.2.104, etc.    4 with Pass. Verbs, πὰρ Διὸς… μῆνις ἐτύχθη Il.15.122; π. θεῶν ἡ τοιαύτη μανία δίδοται Pl.Phdr.245c, etc.; τὰ π. τῶν θεῶν σημαινόμενα, συμβουλευόμενα, X.Cyr.1.6.2; τὰ π. τινὸς λεγόμενα ib.6.1.42; τὰ π. τῆς τύχης δωρηθέντα the presents of... Isoc.4.26; με π. σοῦ σοφίας πληρωθήσεσθαι Pl.Smp.175e.    III rarely for παρά c. dat., by, near, πὰρ ποδός Pi.P.10.62, 3.60; παρὰ δὲ κυανέων πελαγέων dub. l. in S.Ant.966 (lyr.); τὸν Ῥειτὸν τὸν παρὰ τοῦ ἄστεως IG12.81.5; πολλοὶ παρ' ἀμφοτέρων ἔπιπτον, = ἀμφοτέρωθεν, D.S.19.42.    IV π. τῆς συγχωρήσεώς τινος without his consent, BCH46.337 (Teos).    B WITH DAT. denoting rest by the side of any person or thing, answering the question where?    I of Places, κατ' ἂρ ἕζετ'… πὰρ πυρί, ἔκειτο π. σηκῷ, Od.7.154, 9.319; νέμονται π. πέτρῃ 13.408; ἑσταότες παρ ὄχεσφιν Il.8.565; πὰρ ποσὶ μαρναμένων ἐκυλίνδετο at their feet, 14.411, etc.; π. θύρῃσι at the door, 7.346; π. ῥηγμῖνι θαλάσσης 2.773; δεῖπνον… εἵλοντο παρ' ὄχθῃσιν ποταμοῖο Od.6.97, cf. Il.4.475, 20.53, etc.; κεῖσθαι παρ' Ἅιδῃ S.OT972; παρ' οἴνῳ over wine, ib. 780, etc.    II of persons, beside, πὰρ δὲ οἷ αὐτῷ εἷσε Θεοκλύμενον Od.15.285; κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ Il.9.556, cf. 6.246, etc.; παρ' ἀνδράσιν εὐνάζεσθαι Od.5.119; δαίνυσθαι π. τινί 8.243; πὰρ δέ οἱ ἑστήκει stood by him, Il.4.367.    2 at one's house or place, with one, μένειν π. τισί 9.427; θητευέμεν ἄλλῳ, ἀνδρὶ παρ' ἀκλήρῳ Od.11.490; φιλέεσθαι π. τινί Il.13.627; παρ' ἑωυτοῖσι at their own house, Hdt.1.105, cf. 86; παιδευθῆναι π. τινί X.Cyr.1.2.15; καταλύειν π. τινί D.18.82 (but παρά τινα καταλῦσαι Th.1.136), etc.: hence οἱ παρ' ἐμοί those of my household, X.Mem.2.7.4, etc.; τὰ παρ' ἐμοί life with me, Id.An. 1.7.4; οἱ παρ' ἡμῖν ἄνθρωποι our people, Pl.Phd.64b; ἡ παρ' ἡμῖν πολιτεία, ὁ παρ' ὑμῖν δῆμος, D.15.19; ὁ παρ' αὑτῷ βίοτος one's own life, S.OT612; τὸ παρ' ἡμῖν πῦρ Pl.Phlb.29f; ὅσος παρ' ὑμῖν ὁ φθόνος φυλάσσεται S.OT382; τὸ παρ' ἡμῖν σῶμα Pl.Phlb.29f; also, in one's hands, τὰ π. τοῖς Ἑλληνοταμίαις ὄντα IG12.91.6; ἔχειν παρ' ἑωυτῷ Hdt. 1.130, etc.; οὔπω παρ' ἐμοὶ τότ' ἦν λέγειν I had no right to speak then, Men.Epit.98.    3 before, in the presence of, ἤειδε π. μνηστῆρσιν Od. 1.154; before a judge, δίκας γίγνεσθαι π. τῷ πολεμάρχῳ IG12.16.9; π. Δαρείῳ κριτῇ Hdt.3.160; π. τῷ βασιλέϊ Id.4.65; παρὰ δικασταῖς Th. 1.73; εἰς κρίσιν καθιστάναι τινὰ π. τισί D.18.13: hence παρ' ἐμοί in my judgement, Hdt.1.32, cf. S.Tr.589, E.Heracl.881, 1 Ep.Cor.3.19; π. τούτῳ μέγα δυνήσεται with him, Pl.Grg.510e.    4 in quoting authors, παρ' Ἐφόρῳ, παρ' Αἰσχίνῃ, π. Θουκυδίδῃ, in Ephorus, etc., Plb. 9.2.4, D.H.Comp.9,18.    III Arc., = π. c. gen., from, καθὰ εἶχον τὰς ἰντολὰς π. τᾷ ἰδίᾳ πόλι SIG559.9 (Megalop., iii B. C.), cf. 558.10 (Ithaca, iii B. C.).    C WITH ACCUS. in three main senses,    I beside, near, by,    II along,    III past, beyond.    I beside, near, by:    1 with Verbs of coming, going, etc., to the side of, to, ἴτην π. νῆας Il.1.347, cf. 8.220, etc.; βῆ… π. θῖνα 1.34, cf. 327, etc.; τρέψας πὰρ ποταμόν to the side of... 21.603, cf. 3.187: more freq. of persons, εἶμι παρ' Ἥφαιστον to the chamber of H., 18.143, cf. Od.1.285, etc.; ἐσιόντες π. τοὺς φίλους Th.2.51, etc.; φοιτᾶν π. τὸν Σωκράτη Pl.Phd.59d; πέμπειν ἀγγέλους, πρέσβεις π. τινά, Hdt. 1.141, Th.1.58, etc.; ἄγειν π. τινά Hdt.1.86; καταφυγὴ π. φίλων τινάς Th.2.17.    2 with Verbs of rest, beside, near, by, sts. with ref. to past motion (expressed in such phrases as ἧσο παρ' αὐτὸν ἰοῦσα Il.3.406, cf. 11.577), ἔς ῥα θρόνους ἕζοντο παρ' Ἀτρεΐδην Μενέλαον Od.4.51, cf. 13.372; κεῖται ποταμοῖο παρ' ὄχθας lies stretched beside... Il.4.487, cf. 12.381; παρ' ἔμ' ἵστασο come and stand by me, 11.314, cf. 592, 20.49, etc.; π. πυθμέν' ἐλαίης θῆκαν Od.13.122; καταθέτω π. τὰ ἴκρια IG12.94.28; κοιμήσαντο π. πρυμνήσια they lay down by... Od.12.32, cf. 3.460; ὁ παρ' ἐμὲ καθήμενος Pl.Euthd.271b, cf. Phd.89b; ἐκάθητο π. τὴν πύλην, π. τὴν ὁδόν, LXX Ge.19.1, Ev.Marc. 10.46; παρ' αὐτὸν τὸν καλέσαντα κατακείμενος δειπνῆσαι Thphr.Char. 21.2, cf. Pl.Smp.175c; ἐκαθέζετο π. τὸν Λύσιν Id.Ly.211a, cf. R.328c; στὰς παρ' αὐτόν Id.Phd.116c; τέμενος νεμόμεσθα… παρ' ὄχθας Il.12.313, cf. 6.34, IG12.943.45; τοῦ Εὐρίπου, παρ' ὃν ᾤκει Aeschin.3.90; κατελείφθη π. τὸν νηόν Hdt.4.87; τὴν παρ' ἐμὲ ἐοῦσαν δύναμιν Id.8.140.ά (v.l. ἐμοί) ; εἶπεν αὐτῷ μένειν παρ' ἑαυτόν X.Cyr.1.4.18, cf. An.1.9.31, Ar.Fr.451, Is.8.16, Alex.248, Demetr.Com. Nov.1.5, IG22.654.23 (iii B. C.), Plb.3.26.1, 11.14.3, 28.14.3; ἡ π. θάλασσαν Μακεδονία Th.2.99, cf. S.El.184 (lyr.), Tr.636 (lyr.); Καρβασυανδῆς π. Καῦνον IG12.204.52; τὸ κουρεῖον τὸ π. τοὺς Ἑρμᾶς Lys.23.3, cf. And.1.62, Is.6.20, 8.35, Aeschin. 1.182, 3.88, Lycurg.112; τᾶς παστάδος τᾶς παρ' Ἀπόλλωνα IG42 (1).109 iii 146 (Epid.); παρ' ὄμμα before one's eyes, E.Supp.484; π. πόδας on the spot, Phld.Ir.p.78 W., Rh.2.2 S.; immediately thereafter, Plb.1.7.5, 1.8.2, al.    b Dor., Boeot., and Thess., = supr. B. 11.2, at the house of... with a person, IG7.3171.7 (Orchom. Boeot.), GDI 1717 (Delph.); παρ' ἁμὲ πολυτίματος [ὁ σῖτος] Ar.Ach.759 (Megar.); τοῖς κατοικέντεσσι πὰρ ἀμμέ IG9(2).517.18 (Larissa, iii B. C.); τοῖ πὰρ ἀμμὲ πολιτεύματος ib.13; πεπολιτευκὼρ πὰρ ἁμέ Schwyzer 425.5 (Elis, iii/ii B. C.): so in Att., θέμενος π. γυναῖκας depositing with... Pl. R.465c.    3 with Verbs of striking, wounding, etc., βάλε στῆθος π. μαζόν Il.4.480, etc.; τὸν δ' ἕτερον… κληῗδα παρ' ὦμον πλῆξε 5.146; τύψε κατὰ κληῗδα παρ' αὐχένα 21.117, cf. 4.525, 8.325, etc.; αἰχμὴ δ' ἐξελύθη παρὰ νείατον ἀνθερεῶνα 5.293, cf. 17.310; δησάμενος τελαμῶνι π. σφυρόν ib.290.    4 with Verbs of placing, examining, etc., side by side with... ὁ ἔλεγχος π. τὸν ἔλεγχον παραβαλλόμενος Pl.Grg.475e, cf. Hp.Mi.369c, Smp.214c, R.348a; ἐξέτασον παρ' ἄλληλα τὰ σοὶ κἀμοὶ βεβιωμένα D.18.265; ἄλλα παρ' ἄλλατιθέμενα… τῶν χρωμάτων Arist.Mete.375a24.    b Geom., παραβάλλειν π. apply an area to (i. e. along) a finite straight line, Euc.1.44, Archim.Aequil.2.1; π. τὴν δοθεῖσαν αὐτοῦ γραμμὴν παρατείναντα Pl. Men.87a; ἡ [εὐθεῖα] παρ' ἣν δύνανται αἱ καταγόμεναι τεταγμένως the line to which are applied the squares of the or dinates, etc., Apollon. Perg.Con.1.11: hence,    c Arith., παραβάλλειν τι π. τι divide by… (v. παραβάλλω A. VII. 2); μερίζω τι π. τι Dioph.4.33; ἐπὶ γ π. ί multiply by 3 and divide by 10, PLond.5.1718.2 (vi A. D.).    5 Geom., parallel to... Democr.155, Arist. Top.158b31, Archim.Sph. Cyl.1.12, al.    6 metaph. in Gramm., like, as a parody of... π. τὸ Σοφόκλειον, π. τὰ ἐν Τεύκρῳ Σοφοκλέους, Sch.Ar.Av.1240, Nu.584.    b Gramm., of words which differ as compared with other words, π. τὸ τοῦ ἔρωτος ὄνομα σμικρὸν παρηγμένον ἐστίν… [τὸ ἥρως] Pl.Cra.398d, cf. 399a, Lg.654a: hence, derived from... π. τὸ ἔδαφος, δάπεδον, A.D. Pron.31.16; π. τὸ δρῶ δρᾶμα Sch.A.R.2.624; σύγκειται [τὸ αὐθέντης] π. τὸ εἷναι… καὶ π. τὸ αὐτός Phryn.PSp.24 B.    7 generally, of Comparison, alongside of, compared with, usu. implying superiority, δοκέοντες π. ταῦτα οὐδ' ἂν τοὺς σοφωτάτους ἀνθρώπων Αἰγυπτίους οὐδὲν ἐπεξευρεῖν Hdt.2.160, cf. 7.20, 103; ἡλίου ἐκλείψεις αἳ πυκνότεραι π. τὰ ἐκ τοῦ πρὶν χρόνου μνημονευόμενα ξυνέβησαν Th.1.23, cf. 4.6; τῶν ἁπάντων ἀπερίοπτοί εἰσι π. τὸ νικᾶν Id.1.41; π. τὰ ἄλλα ζῷα ὥσπερ θεοὶ ἄνθρωποι βιοτεύουσι X.Mem.1.4.14; φαίνεται π. τὸ ἀλγεινὸν ἡδὺ καὶ π. τὸ ἡδὺ ἀλγεινὸν ἡ ἡσυχία Pl.R.584a, cf. Phdr.236d, La.183c, al.; εὐδαίμων μᾶλλον π. πάντας BCH26.332 (Halae); προετέρει π. πάντας PSI 4.422.34 (iii B. C.): sts. implying inferiority or defect, ἠλάττωσας αὐτὸν βραχύ τι παρ' ἀγγέλους a little lower than the angels, LXX Ps. 8.6; μιᾷ ἡμέρᾳ ὑστεροῦσι π. τὸν ἥλιον lag one day behind the sun, Gem.8.19; so perh. παρ' αὐτόν, ὑπὲρ αὐτόν (has passed the ball?) short of him, beyond him, Antiph.234; μέγα τοι ἡμέρα παρ' ἡμέραν γιγνομένη γνώμην ἐξ ὀργῆς μεταστῆσαι one day compared with another is important... a day's delay makes a difference, Antipho 5.72; τί γὰρ παρ' ἦμαρ ἡμέρα τέρπειν ἔχει προσθεῖσα κἀναθεῖσα τοῦ γε κατθανεῖν; what joy has one day compared with another to offer, since it only brings us nearer to, or farther from, death (which is neither good nor evil)? S.Aj.475; ὃς μὲν κρίνει (prefers) ἡμέραν παρ' ἡμέραν, ὃς δὲ κρίνει (approves) πᾶσαν ἡμέραν Ep.Rom.14.5.    8 with Verbs of estimating, to set at so and so much, hence π. = equivalent to... ταρβῶ μὴ… θῆται παρ' οὐδὲν τὰς ἐμὰς ἐπιστολάς set at nought, E.IT732, cf. A. Ag.229 (lyr.); παρ' οὐδὲν ἄγειν S.Ant.35; π. μικρὸν ἡγεῖσθαι or ποιεῖσθαί τι hold of small account, Isoc.5.79, D.61.51; παρ' ὀλίγον ποιεῖσθαί τινα X.An.6.6.11; so with εἶναι, etc., παρ' οὐδέν ἐστι are as nothing, S.OT983, cf. Ant.466; παρ' οὐδὲν αὐταῖς ἦν ἂν ὀλλύναι πόσεις E.Or.569; οὐ π. μέγα ἔσεσθαι τὸ πταῖσμα Arr.An.1.18.6; so perh. π. σμικρὰ κεχώρηκε have turned out of little account, have amounted to little, Hdt.1.120.    b in Accountancy, without a verb, π. τὴν καταλλαγήν on account of κ., PHib.1.100.4 (iii B. C.).    9 of correspondence, ὀφείλειν στατῆρα π. στατῆρα stater for stater (one to each of two creditors), BCH50.214 (Thasos, v B. C.); πληγὴν π. πληγὴν ἑκάτερον Ar.Ra.643; συνεῖναι ἑκατέρῳ ἡμέραν παρ' ἡμέραν stayed day for day with each, D.59.46; hence of alternation, ποιεῖσθαι ἁγνείας καὶ θυσίας δύο π. δύο, of four priests acting two and two alternately, BGU1198.12 (i B. C.); τοῦ καθημερινοῦ ἢ μίαν π. μίαν (sc. ἡμέραν) [πυρετοῦ] quotidian or tertian fever, ib.956.3 (iii A. D.): sts. without doubling of the Noun, παρ' ἡμέρην, opp. καθ' ἡμέρην, tertian, opp. quotidian, Hp.Aph.1.12; καθ' ἡμέραν, παρ' ἡμέραν, π. δύο, π. τρεῖς every day, every second day, every third (fourth) day, Arr.Epict.2.18.13; π. μίαν every second day, Plb.3.110.4; παρ' ἐνιαυτόν every second year, Plu.Cleom.15; παρ' ἔτος year and year about, Arist.GA757a7; every second year, Paus.8.15.2; π. μέρος by turns (v. μέρος II. 2); ὁ ἀνὰ μέρος παρ' ἓξ μῆνας ὑπὲρ γῆν τε καὶ ὑπὸ γῆν γινόμενος Ἄδωνις Corn. ND28; π. μῆνα τρίτον every third month, Arist.HA582b4, cf. Plu.2.942e; but π. τρία [ἔτεα] prob. every fourth year, IG5(2).422 (Phigalea), cf. Arr.Epict. l.c.; ἕνα παρ' ἕνα παραλειπτέον every second one, Nicom.Ar.1.18; ἕνα π. δύο (τρεῖς) every third (fourth) one, ibid.; παρὰ δ' ἄλλαν ἄλλα μοῖρα διώκει now one now another, E.Heracl. 611.    10 precisely at the moment of, παρ' αὐτὰ τἀδικήματα flagrante delicto, D.18.13, 21.26; ἀποδώσω π. τὸν εὔθυνον τὸ καθῆκον IG12.188.31; π. τοιοῦτον καιρόν, π. τὰς χρείας, D.20.41,46; π. τὰ δεινά in the midst of danger, Plu.Ant.63; π. τὴν πρώτην γένεσιν Jul.Or.1.10b; π. τὴν πρώτην (sc. ἐπίθεσιν) at the first attack, Hld.9.2; π. γε τὴν πρώτην ὁρμήν Ael.NA14.10.    b distributively, whether of Time, π. τὰ ἑβδομήκοντα ἔτεα in each complete period of seventy years, Hdt.1.32; ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις π. στάδια διακόσια… τοῖς ἑκατὸν σταδίοις διήνεγκαν ἀλλήλων X.Oec.20.18; πὰρ Ϝέτος each year, every year, Tab.Heracl. 1.101; π. τὸν ἐνιαυτὸν ἕκαστον IG12(7).5.14 (Amorgos); παρ' ἆμάρ τε καὶ νύκτα day and night, B.Fr.7; or more generally, πὰρ τὰν ἐλαίαν in respect of each olive plant, Tab.Heracl.1.122; παρ' ἡμέραν αἱ ἀμίαι πολὺ ἐπιδήλως αὐξάνονται from day to day, per day, Arist.HA571a21; τὸ παρ' ἑκάστην βάσιν γινόμενον μικρὸν πολὺ γίνεται π. πολλάς Id.Pr. 881b26; ἡ παρ' ἡμέραν χάρις D.8.70; τὸ παρ' ἑκάστην ἡμέραν ἡδύ Pl. Lg.705a.    c παρ' ἆμαρ on (this) day, to-day, τὸ μὲν πὰρ ἆμαρ, τὸ δέ… to-day and tomorrow, Pi.P.11.63; but παρ' ἦμαρ to-morrow, S. OC1455 (lyr.).    d throughout a period of time, π. τὴν ζόην Hdt. 7.46; π. τὸν βίον ἅπαντα Pl.Lg.733a; π. πάντα τὸν χρόνον D.18.10; also more loosely, during, π. τὴν πόσιν while they were drinking, Hdt.2.121.δ; π. τὸν πότον Aeschin.2.156; π. τὴν κύλικα Plu.Ant.24; π. δεῖπνον or π. τὸ δεῖπνον, Id.2.737a,674f.    II along, ὄνος παρ' ἄρουραν ἰών Il.11.558; βῆ δὲ θέειν π. τεῖχος 12.352; π. ῥόον Ὠκεανοῖο ᾔομεν Od. 11.21; ἔπλεον π. τὴν ἤπειρον Hdt.7.193; π. πᾶσαν τὴν ὁδόν Isoc.4.148; ὀρθὴν παρ' οἶμον… τύμβον κατόψει straight along the road, E.Alc.835; παρ' ὅλην τὴν φάραγγα Plb.10.30.3; παρ' αὐτὴν τὴν χαράδραν παραπορευομένων ib.9; for παραβάλλειν π., v. supr. c. 1.4b.    2 strictly according to, without deviating from, εἶμι π. στάθμην ὀρθὴν ὁδόν Thgn. 945, cf. S.Fr.474.5; ὠμοί τε δούλοις πάντα καὶ π. στάθμην, i.e. too strict, A.Ag.1045; π. τὸν λόγον ὃν ἀποφέρουσιν… ἐπιδείξω I will prove to you strictly according to the accounts which they themselves submit, D.27.34.    III past, beyond, παρὰ σκοπιὴν καὶ ἐρινεὸν ἠνεμόεντα… ἐσσεύοντο Il.22.145, cf. Od.3.172, 24.12; βῆ δὲ π. Κρουνούς h.Ap.425; π. τὴν Βαβυλῶνα παριέναι pass by Babylon, X.Cyr.5.2.29; παρ' αὐτὴν τὴν χύτραν ἄκραν ὁρῶντες looking over the edge of... Ar.Av.390.    2 metaph., over and above, in addition to, οὐκ ἔστι π. ταῦτ' ἄλλα Id.Nu. 698; π. ταῦτα πάντα ἕτερόν τι Pl.Phd.74a, cf.R.337d, D.18.139, X.HG 1.5.5; ἑκὼν ἐπόνει π. τοὺς ἄλλους more than the others, Id.Ages.5.3, cf. Mem.4.4.1, Oec.20.16; ἃ τῷ ῥαψῳδῷ προσήκει καὶ σκοπεῖσθαι καὶ διακρίνειν π. τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους Pl.Ion539e.    3 metaph., in excess over, πὰρ δύναμιν beyond one's strength, Il.13.787, cf. Th.1.70, Hyp.Lyc.16, Arist.Rh.Al.1423b29; π. τὴν δ. Id.Po.1451b38.    4 metaph., in transgression or violation of, π. μοῖραν Od.14.509; π. μοῖραν Δίος Alc.Supp. 14.10; παρ' αἶσαν, παρὰ δίκαν, Pi.P.8.13, O.2.16, etc.; π. τὸ δίκαιον Th.5.90, etc.; π. τὰς σπονδάς, τὸν νόμον, Id.1.67, X.HG1.7.14; π. φύσιν Th.6.17, cf. Pl.Lg.747b; π. τὴν στήλην prob. in IG12.45.20; π. καιρόν out of season, Pi.O.8.24, etc.; π. γνώμαν ib.12.10, cf. A.Supp.454; π. δόξαν, π. τὸ δοκοῦν ἡμῖν, π. λόγον, Th.3.93, 1.84, Plb.2.38.5; παρ' ἐλπίδα or ἐλπίδας, A.Ag.899, S.Ant.392, etc.; πὰρ μέλος out of tune, Pi.N.7.69; π. τὴν ἀξίαν Th.7.77, etc.; π. τὸ εἰωθός, τὸ καθεστηκός, Id.4.17, 1.98.    5 π. τοσοῦτον ἦλθε κινδύνου, = παρῆλθε τοσοῦτον κινδύνου, passed over so much ground within the sphere of danger, i.e. incurred such imminent peril, Id.3.49, cf. 7.2; in such phrases the tmesis was forgotten, and the acc. came to be governed by παρά, which thus came to mean 'by such and such a margin', 'with so much to spare', ἐνίκησαν π. πολύ, ἡσσηθέντες π. πολύ, Id.1.29, 2.89, cf. Pl. Ap.36a; παρὰ δ' ὀλίγον ἀπέφυγες only just, E.IT870 (lyr.); παρ' ὀλίγον ἢ διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο Th.7.71; δεινότατον π. πολύ by far, Ar.Pl. 445; παρ' ὅσον quatenus, Luc.Nec.17, etc.; π. δύο ψήφους ἀπέφυγε by two votes, Hyp.Eux.28, cf. D.23.205; π. τέτταρας ψήφους μετέσχε τῆς πόλεως Is.3.37; π. τοσοῦτον ἐγένετο αὐτῷ μὴ περιπεσεῖν by so much (= little) he missed falling in with... Th.8.33; π. πέντε ναῦς πλέον ἀνδρὶ ἑκάστῳ ἢ τρεῖς ὀβολοὶ ὡμολογήθησαν ib.29; οὐ π. μικρὸν ἐποίησαν they made no little difference, Isoc.4.59.    b in phrases like π. τοσοῦτον ἦλθε κινδύνου, τοσοῦτον was sts. understood of the interval from danger, etc., and παρά came to mean 'by so much short of' (τὸ π. μικρὸν ὥσπερ οὐδὲν ἀπέχειν δοκεῖ Arist.Ph.197a29), within such and such a distance of, so near to, τὴν Ἠϊόνα π. νύκτα ἐγένετο (sc. αὐτῷ) λαβεῖν he was within one night of taking E., Th.4.106; π. μικρὸν ἦλθον ἀποθανεῖν I came within a little of... Isoc. 19.22, cf. Plb.1.43.7, Plu. Caes. 39; παρ' ἐλάχιστον ἦλθε… ἀφελέσθαι was within an ace of taking away, Th.8.76; παρ' οὐδὲν μὲν ἦλθον ἀποκτεῖναι (were within a mere nothing, within an ace of killing him), ἐξεκήρυξαν δ' ἐκ πόλεως Aeschin. 3.258, cf. Plu.Pyrrh. 14, Alex.62; π. τοσοῦτον ἦλθε διαφυγεῖν so near he came to escaping, Luc.Cat.4; παρὰ ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Ὀλυμπιάδα Hdt.9.33; παρ' οὐδὲν ἐλθόντες τοῦ ἀποβαλεῖν Plb.1.45.14, cf. 2.55.4, D.S.17.42: hence without ἐγένετο or ἐλθεῖν, π. μίαν μονάδα (less) by one, i.e. less one, Nicom.Ar.1.8; τεσσαράκοντα π. μίαν, = 39, 2 Ep.Cor.11.24; παρ' ἕνα τοσοῦτοι the same number less one, Plu. Publ.9; σύ μοι παρ' ἕνα ἥκεις ἄγων you have brought me one too few, Luc.Cat.4; δύναται π. δύο συλλαβὰς εἶναι τὸ καταληκτόν Heph.4.2; τὰ ὁλοκόττινα ηὑρέθησαν π. ἑπτὰ κεράτια seven carats short, PMasp.70.2 (vi A. D.); πάντες παρ' ἕνα, πάντες παρ' ὀλίγους, all save one (a few), Plu.Cat.Mi.20, Ant.5; ἔτη δύο π. ἡμέρας δύο IG5(1).801 (Laconia); of one Μάρκος, θηρίον εἶ π. γράμμα you are a bear (ἄρκος) all but a letter, AP11.231 (Ammian.); ὡς π. τι καὶ τὰς ὄψεις ἀφανίσαι so that he all but (lit. less something) lost his sight, Vett.Val.228.6; π. τι βυθίζεσθαι v.l. in Ev.Luc.5.7; τὸ π. τοῦτο the figure less that, i.e. the remainder or difference, PTeb.99.10 (ii B. C.), cf. POxy.264.4 (i A. D.), PAmh.2.148.5 (v A. D.); hence of any difference whether of excess or defect, οὐδὲν π. τοῦτο ποιούμενοι τοὺς… Λευκανούς τε καὶ τοὺς… Σαυνίτας making no difference between... Str.6.1.3, cf. 14.5.11, Plu.2.24c.    6 hence of the margin by which anything increases or decreases, and so of the cause according to which anything comes into existence or varies, τὸ εὖ π. μικρὸν διὰ πολλῶν ἀριθμῶν γίνεται Polyclit.2 (cf. μικρός III. 5 c); διαφέρει π. τὰς τῶν παθημάτων ἐναντιώσεις according to... Arist.HA486b5; μεταπίπτει π. τὰ κλίματα Gem. 5.29, cf. 11.5, al.; π. τὰ πράγματα cj. in Apollod.Car.11.    7 more generally of the margin by which an event occurs, i.e. of the necessary and sufficient cause or motive (τὸ μὴ π. τοῦτο γίνεσθαι τότε λέγομεν, ὅταν ἀναιρεθέντος τούτου μηδὲν ἧττον περαίνηται ὁ συλλογισμός Arist.APr.65b6, cf. 48a24, al.), κεινὰν π. δίαιταν just for the sake of unsatisfying food, Pi.O.2.65; ἕκαστος οὐ π. τὴν ἑαυτοῦ ἀμέλειαν οἴεται βλάψειν each thinks that his own negligence will not suffice to cause injury, Th.1.141, cf. Isoc.3.48; π. τὴν αὑτοῦ ἁμαρτίαν all through his own fault, Antipho 3.4.5, cf. Isoc.6.52, D.4.11, 18.232; πολλὰ… ἐστιν αἴτια τούτων, καὶ οὐ παρ' ἓν οὐδὲ δύ' εἰς τοῦτο τὰ πράγματ' ἀφῖκται not from one or two causes only, Id.9.2; οὐ π. τοῦτο οὐκ ἔστι it does not follow that it is not... 1 Ep.Cor.12.15; π. τὸ τὴν ἀρίθμησιν ποιήσασθαι ἐξ ἑτοίμου τοὺς ἐργώνας οὐκ ὀλίγα χρήματα περιεποίησε τῇ πόλει by the simple fact of prompt payment, IPE12.32B35 (Olbia, iii B. C.); οὐδὲν ἂν παρ' ἕνα ἄνθρωπον ἐγένετο τούτων Lycurg.63, cf. Plb.3.103.2, 18.28.6, al.; οὐδεὶς παρ' ἑαυτόν ἐστι βασιλεύς thanks to himself alone, Aristeas 224; παρ' αὑτὸν ἀτυχεῖ Arr.Epict.3.24.2, cf. Phld.Rh.2.16 S.; παρ' ἡμᾶς ἡ τῶν ἀγαθῶν ἀπόστασις Hierocl. in CA25p.477M.; εἶναι π. τοῦτο σωτηρίαν τε πόλει καὶ τοὐναντίον, i.e. on this depends... Pl.Lg.715d, cf. X.Eq.Mag.1.5, D.C.Fr.36.5; π. μίαν ἡμέραν καὶ ἓν πρᾶγμα καὶ ἀπόλλυται προκοπὴ καὶ σῴζεται Epict.Ench.51.2; π. τὸ Ἕλληνά με εἶναι just because I am a Greek, UPZ7.13 (ii B. C.); π. τὸ ἀγαπᾶν αὐτὸν αὐτήν LXX Ge.29.20, cf. Ex.14.11; later more loosely, because of... Phld.Rh.1.158 S., Gem.6.24, etc.; οὐδὲν π. σὲ γέγονε it is no fault of yours, PRyl.243.6 (ii A. D.), cf. POxy.1420.7 (ii A. D.).    8 of a limit of possibility, εἴπερ ἐνεδέχετο π. τοὺς παρόντας καιρούς D.18.239; πεῖσαι τό γε παρ' αὑτόν to persuade (the judges) so far as in you lies, Arr.Epict.2.2.20; οἴμωζε παρ' ἐμέ as far as I am concerned, for all I care, Ar.Av.846.    D POSITION: παρά may follow its Subst. in all three cases, but then becomes by anastrophe πάρα: when the ult. is elided, the practice varies, τῇσι παρ' Il.18.400; but Ἡφαίστοιο πάρ' ib.191.    E παρά abs., as ADV., near, together, Il.1.611, al., E.IA201 (lyr.).    F πάρα (with anastrophe) stands for πάρεστι and πάρεισι, Il.1.174, Hes.Op.454, A.Pers.167, Hdt.1.42, al., S.El.285, Ar.Ach.862, etc.    G IN COMPOS.,    I alongside of, beside, of rest, παράκειμαι, παράλληλοι, παρέζομαι, πάρειμι (εἰμί), παρίστημι; of motion, παραπλέω, πάρειμι (εἶμι).    II to the side of, to, παραδίδωμι, παρέχω.    III to one side of, by, past, παρέρχομαι, παροίχομαι, παραπέμπω, παρακμάζω, παρατρέχω.    IV metaph.,    1 aside or beyond, i.e. amiss, wrong, παραβαίνω, παράγω, παροράω, παρορκέω, παρακούω, παραγιγνώσκω.    2 of comparison, as in παραβάλλω, παρατίθημι.    3 of alteration or change, as in παραλλάσσω, παραπείθω, παραπλάσσω, παρατεκταίνω, παραυδάω, παράφημι.    4 of a side-issue, παραπόλλυμι. (Cogn. with Goth. faúr 'along', Lat. por-.)

German (Pape)

[Seite 467] ep. πάρ und παραί, Adverb., bei, daneben, ἔνθα καθεῦδ' ἀναβάς· παρὰ δὲ χρυσόθρονος Ἥρη, Il. 1, 611; Od. 3, 400; u. so noch Eur. I. A. 201. – Gew. Praeposit., bei, neben, die unmittelbare Nähe, u. zwar c. dat. die Ruhe bei, c. gen. die Bewegung von der Seite her, c. acc. die Bewegung an die Seite hin bezeichnend. Also

Greek (Liddell-Scott)

παρά: πρόθ. μετὰ γεν., δοτ. καὶ αἰτ.· ἡ ῥιζικὴ αὐτῆς σημασία εἶναι ἡ τοῦ παραπλεύρως, πλησίον, ἥτις καὶ ποικίλως τροποποιεῖται ἐν τῇ σχέσει αὐτῆς πρὸς τὰς διαφόρους πτώσεις: παρ’ Ἐπικ. καὶ λυρ. ὑπάρχει καὶ ὁ τύπος παραί: ― συντετμ. παρ, παρ’ Ὁμ. πρὸ τοῦ γράμματος δ, μάλιστα πρὸ τοῦ συνδέσμου δέ, ὡς καὶ πρὸ τῶν γραμμάτων π καὶ ν· ἀλλὰ σπανίως (καὶ μόνον ἐν τῇ Ἰλ.) πρὸ τῶν γ ζ ξ σ τ· σπανίως δὲ (καὶ μόνον ἐν τῇ Ὀδ.) καὶ πρὸ των κ μ· παρὰ Πινδ. καὶ τοῖς Δωρ. ποιηταῖς πρὸ τῶν β δ λ μ π σ τ χ· ὡσαύτως ἐν τῷ Δωρικῷ πεζῷ λόγῳ, Ἀρχύτ. παρὰ Διογ. Λ 3. 22· σπάν. παρὰ Τραγικ. ἐν λυρ. χωρίοις, Αἰσχύλου Ἱκέτ. 553, Σοφ. Τρ. 636· ἐν συνθέσει πρὸ τῶν β θ κ μ π στ τ φ. (Πρὸς τὰ παρά, παραί, πρβλ. Σανσκρ. parâ (a, ab), param (ultra)· Λατ. per, Ὀσκαν. per-um (sine)· Γοτθ. fra-, fair· Ἀρχ. Σκανδιν. καὶ Ἀγγλο-Σαξον. for- (Ἀγγλ. for- ἐν τῷ for swear, κλ.). Ἀρχ. Γερμ. far-, fer- (Γερμ. ver-), κτλ.). [υυ· παρ’ Ἐπικ. ὅταν ἡ λήγουσα πρέπῃ νὰ εἶναι μακρὰ ἐν χρήσει εἶναι ὁ τύπος, παραί]. Α. ΜΕΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ κυρίως σημαίνει κίνησιν ἔκ τινος, τὸ Γαλλ. de chez· 1) ἐπὶ τόπου, πὰρ νηῶν ἔλθωμεν Ἰλ. Ν. 744· παρὰ ναῦφιν ἐλευσόμεθ’ Μ. 225, κλ.· παρ’ Ὠκεανοῖο ῥοάων ἐρχομένη Ὀδ. Χ. 197· πὰρ νηῶν ἀπωθεῖσθαι Ἰλ. Θ. 533, κτλ.· δῶρα παρὰ νηὸς ἐνεικέμεν Τ. 194: ― ἐν τῇ κυριολεκτικωτάτῃ σημασίᾳ φάσγανον ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ Ἰλ. Α. 190, πρβλ. Φ. 173· σπασσάμενος .. ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ Π. 473· ὡσαύτως, πλευρὰ παρ’ ἀσπίδος ἐξεφάνθη, ἐξεφάνησαν, ἐφάνησαν ἐγγὺς τῆς ἀσπίδος, Δ. 468, πρβλ. Αἰσχύλου Θήβ. 624. ΙΙ. συνήθως ἐπὶ προσώπων, 1) μετὰ ῥημάτων σημαινόντων τὸ ἔρχεσθαι, ὑπάγειν, φέρειν κτλ., ἦλθε .. πὰρ Διὸς Ἰλ. Β. 787· παρ’ Αἰήταο πλέουσα Ὀδ. Μ. 70, κτλ.· ἀγγελίη ἥκει παρὰ βασιλῆος Ἡρόδ. 8. 140, 1· αὐτομολεῖν παρὰ βασιλέως Ξεν. Ἀν. 1. 7, 13· ἐξεληλυθὼς παρ’ Ἀριστάρχου Δημ. 552. 23· ὁ παρὰ τινος ἥκων, ἄγγελος, ἀγγελιαφόρος τινὸς, Ξεν. Κύρ. 4. 5. 53· οὕτως, οἱ παρά τινος Θουκ. 7. 10, κτλ.· ἀλλά, οἱ παρά τινος, οἱ φίλοι τινός, οἱ ἐξ αὐτοῦ ἐξαρτώμενοι, Ξεν. Ἀν. 1. 1, 5, κτλ.· ― ὡσαύτως, τεύχεα καλὰ φέρουσα παρ’ Ἡφαίστοιο, ἐκ τοῦ ἐργοστασίου τοῦ Ἡφ., Ἰλ. Σ. 137, πρβλ. 617, κτλ.· ἀπαγγέλειν ἢ ἐξαγγέλλειν τι παρά τινος Ξεν. Ἀν. 2. 1, 20, κτλ.· σὺ δὲ οἰμώζειν αὐτοῖς παρ’ ἐμοῦ λέγε Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 1. 2. 2) τὸ προέρχεσθαι ἔκ τινος προσώπου, γίγνεσθαι παρά τινος, γεννᾶσθαι ἔκ τινος, Πλάτ. Συμπ. 179B· ὅταν ἡ ἐμπρόθ. γενικὴ ἕπηται μετά τι οὐσιαστ., δυνάμεθα νὰ ὑπονοήσωμεν μετοχήν, μαρτύρια παρ’ Ἀθηναίων (ἐξυπακ. δοθέντα) Ἡρόδ. 8. 55· ἡ παρὰ τῶν ἀνθρώπων δόξα, ἡ (διδομένη) ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων, Πλάτ. Φαῖδρ. 232A· ἡ παρά τινος εὔνοια, ἡ ἐκ μέρους τινὸς εὔνοια, δηλ. ἡ εὔνοιά τινος, Ξεν. Ἀπομν. 2. 2, 12· τὸ παρ’ ἐμοῦ ἀδίκημα, ὅπερ ἐγὼ ἔπραξα, ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. 5. 5, 13· τὰ παρά τινος, πᾶν ὅ,τι προέρχεται ἔκ τινος, οἷον προσταγή, ἀπόφασις, παραγγελία, ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 2. 3, 4, κτλ.· ὑπόσχεσις, δῶρον, ὁ αὐτ. ἐν Ἀπομν. 3. 11, 13· τὰ παρ’ ἐμοῦ, αἱ γνῶμαί μου, αἱ ἰδέαι μου, Πλάτ. Συμπ. 219A· ― ὡσαύτως παρ’ ἑαυτοῦ διδόναι, ἐκ τῶν ἰδίων, Ἡρόδοτ. 2. 129., 8. 5· παρ’ ἑαυτοῦ προσετίθει Ξεν. Ἑλλ. 6. 1, 3· νόμον θὲς παρ’ ἐμοῦ, κατὰ συμβουλήν μου, Πλάτ. Πρωτ. 322D· ― ἀλλ’ ὡσαύτως, παρ’ ἑαυτοῦ, ἐξ ἑαυτοῦ, ὁ αὐτ. ἐν Θεαιτ. 150D, Φαίδρ. 235C. 3) μετὰ ῥημάτων σημαινόντων τὸ δέχεσθαι, λαμβάνειν, καὶ τὰ ὅμοια, τυχεῖν τινος παρά τινος Ὀδ. Ζ. 290, Ο. 158· πρίασθαί τινα παρά τινος Ξ. 452· εὑρέσθαι τι παρά τινος Ἰσοκρ. 191E· δέχεσθαι, λαμβάνειν, ἁρπάζειν παρά τινος Θουκ. 1. 20, κτλ· ἀντιάζειν ἢ αἰτεῖσθαι παρά τινος Σοφ. Ἠλ. 870, Ξεν. Ἑλλ. 3. 1, 4· γίγνεται ἢ ἐστί μοί τι παρά τινος Πλάτ. Μενέξ. 236E, κτλ.· ― οὕτω μετὰ ῥημάτων σημαινόντων τὸ μανθάνειν, ἀκούειν, κτλ., μανθάνειν, πυνθάνεσθαι, ἀκούειν παρά τινος Ἡρόδ. 2. 104., 7. 182. 4) μετὰ παθ. ῥημάτων, πὰρ Διὸς .. μῆνις ἐτύχθη Ἰλ. Ο. 122· παρὰ θεῶν δίδοταί τι ἢ σημαίνεταί τι Πλάτ. Φαῖδρ. 245B, κτλ.· τὰ παρά τινος λεγόμενα ἢ συμβουλευόμενα Ξεν. Κύρ. 6. 1, 42., 1. 6, 2· τὰ παρὰ τῆς τύχης δωρηθέντα, τὰ δῶρα τῆς τύχης, Ἰσοκρ. 45D· σοφίας πληροῦσθαι παρά τινος Πλάτ. Συμπ. 175Ε· ― ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ θεωρηθῇ ὡς ἰσοδύναμος τῇ ὑπό, ὡς καταφαίνεται τοῦτο ἐκ τῶν φράσεων, φάρμακον πιεῖν παρὰ τοῦ ἰατροῦ, κατὰ τὴν συνταγὴν αὐτοῦ, ὁ αὐτ. ἐν τῇ Πολ. 406D· κακὸν λαβεῖν παρά τινος Ξεν., κτλ. ― Ἴδε Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τ. Β΄, σ. 605-620, 829 κἑξ., πρβλ. προσέτι σ. 791, 793. ΙΙΙ. Ἔν τισι ποιητικοῖς χωρίοις εὕρηται ἀντὶ τῆς παρὰ μετὰ δοτικ., πλησίον, πὰρ ποδὸς Πινδ. Π. 10. 97· πὰρ Σαλαμῖνος αὐτόθι 1. 47· πὰρ δὲ Κυανεᾶν σπιλάδων (παρὰ δὲ Κυανεᾶν πελάγει κτλ. Jebb) Σοφ. Ἀντ. 966 (Λυρ.)· ναιῶν παρ’ Ἰσμηνοῦ ῥείθρων (ναιετῶν παρ’ ὑγρὸν Ἰσμηνοῦ ῥεῖθρόν [τ’] κτλ. Jebb) αὐτόθι 1123 (Λυρ.)· οὕτω παρὰ μεταγεν. πεζογράφοις, πολλοί παρ’ ἀμφοτέρων ἔπεσον - ἀμφοτέρωθεν, Διόδ. 19. 42, κτλ. Β. ΜΕΤΑ ΔΟΤΙΚΗΣ σημαίνει τὸ εἶναι πλησίον τινὸς προσώπου ἢ πράγματος, μετὰ ῥημάτων δηλούντων στάσιν, οἷον τὸ εἷναι, στῆναι, ἧσθαι, κτλ., καὶ οὕτως εἶναι ἐν χρήσει ὡς ἀπάντησις εἰς τὸ ἐρώτημα ποῦ; I. ἐπὶ τόπου, ἧσθαι πὰρ πυρί, κεῖσθαι παρὰ σηκῷ Ὀδ. Η. 154, Ι. 319· νέμεσθαι παρὰ πέτρῃ Ν. 408· ἑστάναι παρ’ ὄχεσφιν Ἰλ. Θ. 565· πὰρ ποσσί, παρὰ τοὺς πόδας τινός, Ξ. 411, κτλ.· παρὰ θύρῃσιν, κατὰ τὴν θύραν, Η. 346 παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσης Β 773, κτλ.· δεῖπνον ἕλοντο παρ’ ὄχθῃσιν ποταμοῖο Ὀδ. Ζ. 97, πρβλ. Ἰλ. Δ. 475, Υ. 53, κτλ.· κεῖσθαι παρ’ ᾅδῃ Σοφ. Ο. Τ. 972· παρ’ οἴνῳ αὐτόθι 780, κτλ. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, πλησίον τινός, παρὰ τὸ πλευρόν τινος, πὰρ δὲ οἱ αὑτῷ εἶσε Θεοκλύμενον Ὀδ. 285· κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ Ἰλ. Ι. 556, πρβλ. Ζ. 246, κτλ· παρ’ ἀνδράσιν εὐνάζεσθαι Ὀδ. Ε. 119· δαίνυσθαι παρά τινι Θ. 243· στῆναι παρά τινι, πλησίον τινός, Ἰλ. Δ. 367· ἀκολούθως, 2) συχνάκις ὡς τὸ Λατ. apud, τὸ Γαλλ. chez, ἐν τῷ οἴκῳ τινός, πλησίον τινός, μένειν παρά τινι Ι. 427· θητεύειν ἀνδρὶ παρ’ ἀκλήρῳ Ὀδ. Λ. 490· φιλέεσθαι παρά τινι Ἰλ. Ν. 627· παρ’ ἑωυτοῖσι, ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτῶν οἰκίᾳ, Ἡρόδ. 1. 105, πρβλ. 86· παιδεύεσθαι παρά τινι Ξεν. Κύρ. 1. 2, 15· καταλύειν παρά τινι Δημ. 252. 25 (ἀλλὰ παρά τινα Θουκ. 1. 136), κτλ.· ― ἐντεῦθεν, οἱ παρ’ ἐμοί, οἱ ἐν τῇ οἰκίᾳ μου, οἱ οἰκεῖοί μου, Ξεν. Ἀπομν. 3. 11, 14, κτλ.· τὰ παρ’ ἐμοί, αἱ ὑποθέσεις μου, ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 1. 7, 4, κτλ.· οἱ παρ’ ἡμῖν ἄνθρωποι, οἱ ἄνθρωποι ἐδῶ, Πλάτ. Φαίδων 64Β· ἡ παρ’ ἡμῖν πολιτεία, ὁ παρ’ ὑμῖν δῆμος Δημ. 196. 4, κτλ.· - ὡσαύτως ὡς τὸ Λατ. apud ἀντὶ penes, ἐν χερσί τινος, ἔχειν παρ’ ἑωυτῷ Ἡρόδ. 1. 130, κτλ. 3) ὡς τὸ Λατ. coram, ἐνώπιον, ἤειδε παρὰ μνηστῆρσιν Ὀδ. Α. 145· ἐνώπιον δικαστοῦ, παρὰ Δαρείῳ κριτῇ Ἡρόδ. 3. 160· παρὰ τῷ βασιλεῖ ὁ αὐτ. 4. 65· οἱ λόγοι γίγνονται παρὰ δικασταῖς τισι Θουκ. 1. 73· εἰς κρίσιν καθιστάναι τινὰ παρά τινι Δημ. 229. 22, κτλ.· πρβλ. Valck. εἰς Ἱπποκρ. 324, Wolf. εἰς Δημ. πρὸς Λεπτίν. 249· ― ἐντεῦθεν παρ’ ἐμοί, Λατιν. me judice, Ἡρόδ. 1. 32, πρβλ. Σοφ. Τρ. 589, Εὐρ. Ἡρακλ. 881· ― πρβλ. προβαίνω ΙΙΙ, παράγω ΙΙΙ, παρέρχομαι VII. 4) ἐν ποικίλαις ἐννοίαις καὶ σχέσεσι, εὐδοκιμεῖν, μέγα δύνασθαι, τιμᾶσθαι παρά τινι, ὑπό τινος, Πλάτ. Πρωτ. 337B, Γοργ. 510E, κλ.· τὸν παρ’ αὑτῷ βίοτον, τὴν ἑαυτοῦ ζωήν, Σοφοκλ. Ο. Τ. 612· τὸ παρ’ ἡμῖν πῦρ Πλάτ. Φίληβ. 29C, πρβλ. Σοφ. Ο. Τ. 382· τὸ παρ’ ἡμῖν σῶμα Πλάτ. Φίληβ. 29E. 5) ὅταν γίνηται μνεία συγγραφέων, παρ’ Ὁμήρῳ apud Homerum, παρὰ Πλάτωνι, κτλ., Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 3, κ. ἀλλ. Γ. ΜΕΤ’ ΑΙΤΙΑΤ. κυρίως σημαίνει τὸ ἔρχεσθαι πλησίον τινὸς ἢ κίνησιν παράλληλον πρός τι, ὅθεν εἶναι ἐν χρήσει ὡς καὶ ἡ μετὰ δοτικ., πλὴν ὅτι ἡ μετὰ δοτικ. σύνταξις ἐκφέρει ἁπλῶς στάσιν πλησίον τινός, ἐνῷ κατὰ τὴν μετ’ αἰτιατ. σύνταξιν ὑπάρχει ἀείποτε ἔννοιά τις ἐκτάσεως· Ι) ἐπὶ τόπου, 1) μετὰ ῥημάτων δηλούντων τὸ ἔρχεσθαι, ὑπάγειν, κτλ., ἴτην παρὰ νῆας Ἰλ. Α. 347., Θ. 220, κτλ.· βῆ .. παρὰ θῖνα Α. 34, πρβλ. 327, κτλ.· τρέψας πὰρ ποταμόν, πλησίον, παραπλεύρως τοῦ ποταμοῦ, Φ. 603, πρβλ. Γ. 187· συχνότερον ἐπὶ προσώπων, εἶμι παρ’ Ἥφαιστον, εἰς τὸν θὰλαμον τοῦ Ἡφ. Σ. 143, πρβλ. Ὀδ. Α. 285, κτλ.· εἰσιέναι παρὰ τινα Θουκ. 2. 51, κτλ.· φοιτᾶν παρὰ τὸν Σωκράτη Πλάτ. Φαίδων 59D· πέμπειν ἀγγέλους ἢ πρέσβεις παρά τινα Ἡρόδ. 1. 141, Θουκ. 1. 58, κλ.· ἄγειν παρά τινα Ἡρόδ. 1. 86· καταφυγὴ παρὰ φίλους Θουκ. 2. 17. 2) μετὰ ῥημάτων στάσεως, = πλησίον, συχν. ἐν ἀναφορᾷ πρὸς προγενεστέραν κίνησιν (ἥτις ἔκφέρεται πλήρης ἐν φράσεσιν οἵα ἡ: ἧσο παρ’ αὐτὸν ἰοῦσα Ἰλ. Γ. 406, πρβλ. Λ. 577), ἔς ῥα θρόνους ἕζοντο παρ’ Ἀτρεΐδην Μενέλαον Ὀδ. Δ. 51, πρβλ. Ν. 372· ἡ μὲν τ’ ἀζομένη κεῖται ποταμοῖο παρ’ ὄχθας, καὶ αὕτη μὲν (δηλ. ἡ αἴγειρος) κεῖται ξηραινομένη παρὰ τὰς ὄχθας ποταμοῦ…, Ἰλ. Δ. 487, πρβλ. Μ. 381· παρ’ ἔμ’ ἵστασο, ἐλθὲ καὶ στάσου πλησίον μου, Λ. 314, πρβλ. 592., Υ. 49, κτλ.· παρὰ πυθμέν’ ἐλαίης θῆκαν Ὀδ. Ν. 122· οὕτω, κοιμήσαντο παρὰ πρυμνήσια, ὑπῆγαν καὶ ἐπλαγίασαν παρὰ τά …, Μ. 32, πρβλ. Γ. 460· τέμενος νεμόμεσθα ... παρ’ ὄχθας Μ. 313, πρβλ. Ζ. 34, κτλ.· κατελείφθη παρὰ τὸν νηὸν Ἡρόδ. 4. 87· τὴν παρ’ ἐμὲ ἐοῦσαν δύναμιν 8. 140, 1· καὶ παρ’ Ἀττ., ἡ παρὰ θάλλασαν Μακεδονία Θουκ. 2. 99, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 183, Τρ. 636, κτλ.· παρ’ ὄμμα, ὁ πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν, Εὐρ. Ἱκέτ. 484. 3) συχνάκις καὶ μετὰ ῥημάτων σημαινόντων τὸ πλήττειν, τραυματίζειν, κλ., βάλε στῆθος παρὰ μαζὸν Ἰλ. Δ. 480, κλ.· τὸν δ’ ἕτερον … κληῖδα παρ’ ὦμον πλῆξ’ Ε. 146· τύψε κατὰ κληῖδα παρ’ αὐχένα Φ. 117· πρβλ. Δ. 525, Θ. 325, κλ.· οὕτω αἰχμὴ δ’ ἐξεσύθη παρὰ νείατον ἀνθερεῶνα Ε. 293, πρβλ. Ρ. 310· ὡσαύτως, δησάμενος τελαμῶνι παρὰ σφυρὸν Ρ. 290. 4) μετὰ ῥημάτων σημαινόντων τὸ παρέρχεσθαί τι, Ἰλ. Χ. 145, Ὀδ. Γ. 172· παρὰ τὴν Βαβυλῶνα δεῖ παριέναι, πρέπει νὰ περάσῃ πλησίον τῆς Βαβυλῶνος, Ξεν. Κύρ. 5. 2, 29. β) παρ’ δύναμιν, ὑπὲρ δύναμιν, παρ’ δύναμιν δὲ οὐκ ἔστι, καὶ ἐσσύμενον πολεμίζειν, ἀντίθετον τῷ κατὰ δύναμιν, Ἰλ. Ν. 787· συχνὸν παρ’ Ἀττικοῖς. γ) τὸ ἐναντίον τινός, παρὰ μοῖραν, ἐναντίον τῆς μοίρας, Ὀδ. Ξ. 509 (ἀκριβῶς ὡς τὸ ὑπὲρ μοῖραν Ἰλ. Υ. 336)· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ κατὰ μοῖραν, συχνάκις παρ’ Ὁμήρῳ· οὕτω, παρ’ αἶσαν, παρὰ δίκην Πινδ. Π. 8. 16, Ο. 2. 30, κτλ.· παρὰ τὸ δίκαιον Θουκ. Ε. 90, κτλ.· παρὰ τὰς σπονδάς, τοὺς νόμους ὁ αὐτ. 1. 67, κλ.· παρὰ φύσιν ὁ αὐτ. 6. 17· ἀλλά, παρὰ τὴν ἑωυτῶν φύσιν, ἐναντίον τῆς ἑαυτῶν φύσεως. Ἡρόδ. 7. 103, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 747Β· παρὰ καιρόν, παρακαίρως, ἀκαίρως, Πινδάρ. Ο. 8. 32, κλ.· παρὰ γνώμην αὐτόθι: 12. 14, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 454· παρὰ δόξαν, π. τὸ δοκοῦν ἡμῖν, π. λόγον Θουκ. 3. 93., 1. 84, κλ.· παρ’ ἐλπίδας, Σοφοκλ. Ἀντ. 392, κλ.· πὰρ μέλος, παραφώνως, Πινδ. Ν. 7. 101, κτλ.· παρὰ τὴν ἀξίαν Θουκ. 7. 77, κλ.· παρὰ τὸ εἰωθός, τὸ καθεστηκὸς ὁ αὐτ. 4. 17, κτλ. 5) πλήν, ἐκτός, οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ’ ἄλλα, ἐκτὸς τούτων ἄλλα δὲν ὑπάρχουσι, Ἀριστοφ. Νεφ. 698· παρὰ ταῦτα πάντα ἕτερόν τι Πλάτ. Φαίδων 74Α, πρβλ. Πολ. 337D, Δημ. 274. 12· - οὕτως ἐν τοῖς ἑπομένοις παραδείγμασι, παρὰ ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Ὀλυμπιάδα, παρὰ ἕνα μόνον ἀγῶνα, δηλ. τὴν πάλην, εἰς ἣν ἡττήθη, θὰ ἐκέρδαινε τὸ βραβεῖον τῶν Ὀλυμπιακῶν ἀγώνων, Ἡρόδ. 9. 33· παρὰ τέτταρας ψήφους μετέσχε τῆς πόλεως Ἰσαῖ. 41. 36· τἀνάπαλιν λέγεται ἐν τῇ Ἀνθολογίᾳ περί τινος Μάρκου, θηρίον εἶ παρὰ γράμμα, εἶσαι θηρίον (ἄρκος) παρὰ ἓν γράμμα, Ἰακώψιος εἰς Ἀνθ. Παλολ. σελ. 695· - ἐντεῦθεν, παρὰ μικρόν, παρ’ ὀλίγον, παρὰ βραχύ, ἅτινα ἅπαντα σημαίνουσι παραβολὴν ἧς ἡ ἰδιαιτέρα ἔννοια ὁρίζεται ἐκ τῶν συμφραζομένων, οἷον παρὰ δ’ ὀλίγον ἀπέφυγες, μόλις, Εὐρ. Ι. Τ. 872· παρ’ ὀλίγον ἢ διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο Θουκ. 7. 71, κτλ.· παρὰ μικρὸν ἦλθεν ἀποθανεῖν, παρ’ ὀλίγον νὰ ἀποθάνῃ, ὀλίγον ἔλειψε νὰ ἀποθάνη, Ἰσοκρ. 388Ε, πρβλ. Πλουτ. Καίσ. 39 παρ’ ἐλάχιστον ἦλθε ... ἀφελέσθαι Θουκ. 8. 76· καί, παρ’ οὐδὲν μὲν ἦλθον ἀποκτεῖναι (ὀλίγον ἔλειψε νὰ τὸν φονεύσωσι), ἐξεκήρυξαν δ’ ἐκ πόλεως Αἰσχίν. 90. 25, πρβλ. Πλουτ. Πύρρ. 14, Ἀλέξ. 62· παρὰ τοσοῦτον ἦλθε κινδύνου, εἰς τοιοῦτον βαθμὸν κινδύνου κατήντησε, δηλ. εἰς τοιοῦτον ἐπικείμενον κίνδυνον περιῆλθεν ..., Θουκ. 3. 49· παρὰ τοσοῦτον ἐγένετο αὐτῷ μὴ περιπεσεῖν ..., τόσον ἐκ τοῦ πλησίον ἐξέφυγεν ἀπὸ τοῦ νά..., ὁ αὐτ. 8. 33· παρὰ τ. ἦλθε διαφυγεῖν· Λουκ. Κατάπλ. 4· - ἀντιθετ. πρὸς τὰς φράσεις ταύτας εἶναι τὸ παρὰ πολύ, δεινότατον παρὰ πολὺ Ἀριστοφ. Πλ. 445· παρὰ πολὺ νικᾶν, ἡσσᾶσθαι Θουκ. 1. 29., 2. 89, πρβλ. Πλάτ. Ἀπολ. 36Α· παρ’ ὅσον, Λατ. quatenus, Λουκ. Νεκυομαντ. 17, κτλ. β) αἱ φράσεις αὗται ἀπαντῶσιν ἐν ἄλλῃ σημασίᾳ μετ’ ἄλλων ῥημάτων, παρὰ σμικρὰ κεχώρηκε, κατήντησεν εἰς μικρὰ ἀποτελέσματα, Ἡρόδ. 1. 120· παρ’ οὐδέν ἐστι, εἶναι ὡς τίποτε, Σοφ. Ο. Τ. 983, πρβλ. Ἀντ. 466 παρ’ οὐδὲν αὐταῖς ἦν ἂν ὀλλύναι πόσεις Εὐρ. Ὀρ. 569· παρὰ μικρὸν ἡγεῖσθαι ἢ ποιεῖσθαί τι, θεωρεῖν τι ὡς μικροῦ λόγου ἄξιον, Ἰσοκρ. 98Α, Δημ. 1416, 22· παρ’ ὀλίγον ποιεῖσθαί τινα Ξεν. Ἀν. 6. 4, 11· παρ’ οὐδὲν τίθεσθαι, ἄγειν, ἡγεῖσθαι.· ποιεῖσθαι Εὐρ. Ι. Τ. 732, Ἀντ. 35, κτλ.· οὐ παρὰ μέγα ἐστὶ Ἀρρ. Ἀν. 1. 18· οὐ παρὰ μικρὸν ποιεῖν Ἰσοκρ. 52D· - ὡσαύτως, πάντες παρ’ ἕνα, μέχρις ἑνός, Πλουτ. Κάτ. Νεώτ. 20· παρ’ ἕνα τοσοῦτοι Ποπλικ. 9, πρβλ. Λουκ. Κατάπλ. 4· παρ’ ὀλίγους πάντες Πλουτ. Ἀντών. 5, κτλ. γ) τὴν ἔννοιαν τῆς παραβολῆς ἀκολουθεῖ ἐκ τοῦ πλησίον ἡ τῆς διαδοχῆς, οἷον παρ’ ἡμέραν ἢ παρ’ ἧμαρ, Δωρ. παρ’ ἆμαρ, ἡμέραν παρ’ ἡμέραν, Πινδ. Π. 11. 95, Σοφ. Ο. Κ. 1455· ἡμέραν παρ’ ἡμέραν Δημ. 1360. 20, πρβλ. Ἀντιφῶντα 137. 44, Σοφ. Αἴ. 475· ὅθεν τὸ παρ’ ἡμέραν ἀντιτίθεται τῷ καθ’ ἡμέραν, Ἱππ. Ἀφ. 1243· παρὰ μίαν, ἑκάστην δευτέραν ἡμέραν, Πολύβ. 3. 110, 4· παρὰ μῆνα τρίτον, κάθε τρίτον μῆνα, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 7. 2, 1, πρβλ. Πλουτ. 2. 942Ε· παρ’ ἐνιαυτὸν ὁ αὐτ. ἐν Κλεομ. 15· - οὕτω καί, πληγὴ παρὰ πληγήν, κτύπημα ἀντὶ κτυπήματος, Ἀριστοφ. Βάτρ. 643· πρβλ. κατωτ. ΙΙ. 1. δ) ἡ ἔννοια τῆς συγκρίσεως ὑπονοεῖ ὡσαύτως τὴν τῆς ὑπεροχῆς ὡς ἐν τῇ Λατ. προθέσει prae, ὑπέρ..., περισσότερον παρά, παρὰ τὰ ἄλλα ζῷα ὥσπερ θεοὶ οἱ ἄνθρωποι βιοτεύουσι, οἱ ἄνθρωποι ὑπὲρ πάντα τἆλλα ζῷα ζῶσιν ὡς θεοί, Ξεν. Ἀπομν. 1. 4, 14, πρβλ. 4. 4, 1, κτλ.· ἀνδρεῖος παρ’ ὁντινοῦν Πλάτ. Θεαίτ. 144Α· συχνάκις συνάπτεται μετὰ τοῦ ἄλλος ἢ ἕτερος, ἴδε ἀνωτ. 5· ὡσαύτως πλεοναστικῶς μετὰ συγκρ., ὡς πρόθ. πρό, ἄμεινον παρά τι Ἡρόδ. 7. 103· χειμὼν μείζω παρὰ τὴν καθεστηκυῖαν ὥραν Θουκ. 4. 6, πρβλ. 1. 23, Πλάτ. Νόμ. 729Ε. ε) παρὰ τοῖς γραμματ., ὁμοίως, πρός, κατά, παρὰ τὸ Σοφόκλειον, παρὰ τὰ Σοφοκλέους, κτλ., Σχόλ. εἰς Ἀπολλ. Ρόδ. 158. 6) μεταφορ. εἰς δήλωσιν ἐξαρτήσεως ἔκ τινος πράγματος, ἐξ αἰτίας, ἕνεκα, οὐ παρὰ τὴν ἑαυτοῦ ἀμέλειαν οἴεται βλάψειν Θουκ. 1. 141, ἔνθα ἴδε Arnold, πρβλ. Πινδ. Ο. 2. 116, Ἀντιφῶν 124, 28, Ἰσοκρ. 126Ε, Δημ. 43. 15· πάνυ παρὰ τοῦτο ... γέγονε ὁ αὐτ. 305. 3· παρὰ τὰ πράγματα, κατὰ τὰς περιστάσεις, Cobet N. LL. σ. 123. 7) παρὰ τοῖς γραμμ. ἐκφράζει τὴν ἐτυμολογίαν ἢ παραγωγὴν λέξεώς τινος ἐξ ἄλλης, «τὸ δὲ χρῆν ῥῆμά ἐστι· παρ’ αὐτὸ γὰρ καὶ ὄνομα πίπτει τὸ χρεία· ὡς παρὰ τὸ δρῶ δρᾶμα» κτλ., Schäf. Σχόλ. εἰς Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 624. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, μεθ’ Ὅμηρον, κυρίως, κατὰ τὴν διάρκειάν τινος, διαρκοῦντος .., παρὰ τὴν ζόην Ἡρόδ. 7. 46· παρὰ τὸν βίον ἅπαντα Πλάτ. Νόμ. 733Α· παρὰ πάντα τὸν χρόνον Δημ. 228. 24· παρὰ πότον, διαρκοῦντος τοῦ πότου, ἐν ᾧ ἔπινον, Αἰσχίν. 49. 14· παρὰ τὴν κύλικα Πλουτ. Ἀντών. 24· παρὰ δεῖπνον ἢ τὸ δ. ὁ αὐτ. 2. 737Α, 674Ε· - ἀλλά, 2) ἡ ἔννοια τῆς διαρκείας συχνάκις ἐξαφανίζεται, κατὰ τὴν στιγμὴν..., «ἐπάνω εἰς...»,, παρὰ τοιοῦτον καιρόν, παρὰ τὰς χρείας Δημ. 469. 20., 471. 4· παρ’ αὐτὰ τἀδικήματα, flagrante delicto, κατὰ τὴν στιγμὴν τῶν ἀδ. .., αὐτόθι 229. 19., 523. 7, κτλ.· παρὰ τὰ δεινά, ἐν μέσῳ τῶν κινδύνων, Πλουτ. Ἀντών. 63, κτλ. - Περὶ τοῦ παρ’ ἡμέραν, καὶ ὁμοίων φράσεων ἴδε ἀνωτ. Ι. 5· Δ. ΘΕΣΙΣ.: - Ἡ παρὰ δύναται νὰ τεθῇ μετὰ τὸ πτωτικὸν καὶ μετὰ τῶν τριῶν πτώσεων, ἀλλὰ τότε κατ’ ἀναστροφὴν γίνεται πάρα: πλὴν ὅταν τὸ ληκτικὸν φωνῆεν πάσχῃ ἔκθλιψιν, οἱ ἐκδόται δὲν εἶναι σύμφωνοι, πρβλ. Ἰλ. Δ. 97, Σ. 400, πρὸς Σ. 191. Ε. παρά, ἀπολ., ὡς ἐπίρρ., πλησίον, ὁμοῦ, εὐθύς, συχνάκις παρ’ Ὁμ.· τοῦτο πρέπει νὰ διακρίνηται ἀπὸ τῆς προθέσ. παρὰ ἐν τμήσει, ὅπερ ἐπίσης κοινὸν παρ’ Ὁμήρῳ. Ζ. ἡ πάρα (μετ’ ἀναστροφῆς) συχνάκις κεῖται, μάλιστα παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ., ἀντὶ τοῦ πάρεστι καὶ τοῦ πάρεισι, ὅτε ἀείποτε πάσχει ἀναστροφήν· οὕτω παρ’ Ἀττ., ὡς ἐν Αἰσχύλ. Πέρσ. 167, Σοφ. Ἠλ. 285, Ἀριστοφ. Ἀχ. 862 κ. ἀλλ. Η. ΕΝ ΣΥΝΘΕΣΕΙ, διατηρεῖ τὴν αὐτὴν χρῆσιν καὶ σημασίαν· μάλιστα, Ι. τὴν τοῦ πλησίον ἢ ἐκ παραλλήλου, ὡς ἐν τοῖς παράκειμαι, παράλληλοι, παρέζομαι, πάρειμι (εἰμί), παρίστημι· καὶ ἐπὶ κινήσεως, ὡς ἐν τοῖς παραπλέω, πάρειμι (εἶμι). ΙΙ. πρὸς τὸ μέρος τινός, εἴς τινα, πρός τινα, οἷον ἐν τοῖς παραδίδωμι, παρέχω. ΙΙΙ. πλησίον μέρους τινός, ἐκ τοῦ πλησίον, ὡς ἐν τοῖς παρέρχομαι, παροίχομαι, παραπέμπω, παρακμάζω, παρατρέχω. IV. μεταφορ., 1) κατὰ μέρος ἢ πέραν τινός, δηλ. ἐσφαλμένως, κακῶς, ὡς ἐν τοῖς παραβαίνω, παράγω, παροράω, παρόμνυμι, παρακούω, παραγιγνώσκω, ἀκριβῶς ὡς τὸ Γερμανικὸν ver- ἐν τῷ verschwören, Ἀγγλ. forswear. 2) ἐπὶ συγκρίσεως, ὡς ἐν τοῖς παραβάλλω, παρατίθημι. 3) ἐπὶ μεταβολῆς ἢ διαδοχῆς, ὡς ἐν τοῖς παραλλάσσω, παραπείθω, παραπλάσσω, παρατεκταίνω, παραυδάω, παράφημι.

French (Bailly abrégé)

adv. ou prép.
A. adv. auprès;
B. prép. avec le gén., le dat. ou l’acc.
• GÉN.
1 d’auprès de, du côté de : παρὰ νηῶν IL, παρὰ ναῦφιν IL, πὰρ νηῶν IL d’auprès des vaisseaux ; φάσγανον ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ IL ayant tiré son épée du fourreau le long de sa cuisse ; ἐλθεῖν πὰρ Διός IL venir d’auprès de Zeus, càd de la part de Zeus ; ἥκει παρὰ βασιλῆος ἀγγελίη HDT un message est arrivé de la cour du grand-roi ; abs. ὁ παρ’ ἐμοῦ XÉN mon envoyé;
2 de sans mouv., avec idée de point de départ, d’origine : τυχεῖν τινος παρά τινος OD obtenir qch de qqn ; δέχεσθαι ou λαμβάνειν τι παρά τινος recevoir ou prendre qch des mains de qqn ; avec les verbes signifiant « apprendre, savoir, connaître » : ἀκούειν, μανθάνειν, πυνθάνεσθαι παρά τινος apprendre de qqn ; avec un subst. : ἡ παρά τινος εὔνοια la bienveillance que qqn témoigne;
3 p. suite avec un verbe Pass. par : τὰ παρὰ σοῦ λεγόμενα XÉN les choses dites par toi (propr. les paroles venant de toi) ; παρὰ πάντων ὁμολογεῖται XÉN il est reconnu par tout le monde, tout le monde convient que…;
4 rar. auprès de : παρὰ Κυανεᾶν σπιλάδων SOPH près des roches Cyanées;
• DAT.
1 auprès de sans mouv. : στῆναι παρά τινι IL se tenir auprès de qqn ; ὁρμίζεσθαι παρὰ τῇ Χερρονήσῳ XÉN être mouillé près de la Chersonèse ; μένειν παρά τινι IL rester auprès de qqn, chez qqn ; οἱ παρ’ ἐμοί XÉN mes parents, mes serviteurs, propr. ceux qui sont auprès de moi ; οἱ παρ’ ἡμῖν PLAT nos compatriotes, nos contemporains ; rar. avec mouv. : φοιτᾶν παρά τινι PLUT aller souvent chez qqn, fréquenter qqn;
2 chez, dans, en : ἡ παρ’ ἡμῖν πολιτεία DÉM le gouvernement institué chez nous, notre gouvernement ; παρ’ ἑαυτῷ XÉN chez soi ; παρ’ ἑαυτῷ γενέσθαι PLUT rentrer en possession de soi-même, revenir à soi;
• ACC.
1 auprès de, vers d’ord. avec mouv. : ἴτην παρὰ νῆας IL tous deux allaient vers les navires ; παρ’ ἐμὲ εἴσοδος XÉN l’accès auprès de moi ; sans mouv. παρὰ τὴν ὁδὸν κρήνη ἦν XÉN près de la route était une source;
2 le long de avec mouv. : βῆ δ’ ἀκέων παρὰ θῖνα θαλάσσης IL il allait triste le long du rivage de la mer ; sans mouv. κῶμαι παρὰ τὸν ποταμὸν ἦσαν XÉN le long du fleuve il y avait des villages ; p. anal. avec idée de temps durant, pendant : παρὰ τὸν πόλεμον ISOCR pendant la guerre ; παρὰ τὴν πόσιν HDT, παρὰ πότον XÉN pendant qu’on buvait;
3 à côté de ; fig. parallèlement à, en comparaison de : ὥστε τὸν Δαρείου στόλον παρὰ τοῦτον μηδὲν φαίνεσθαι HDT en sorte que la flotte de Darius à côté de celle-là n’avait l’air de rien ; ἀμείνονες παρὰ τὴν ἑαυτῶν φύσιν HDT meilleurs que leur nature (propr. en comparant leurs actes avec leur nature) ; ἐκλείψεις πυκνότεραι παρὰ τὰ ἐκ τοῦ πρὶν χρόνου THC des éclipses plus fréquentes qu’auparavant ; avec un adj. ou un adv. de quantité : παρ’ ὀλίγον ποιεῖσθαι XÉN faire peu de cas de ; παρ’ οὐδὲν ἄγειν SOPH ne faire aucun cas de ; ἓν παρ’ ἕν PLUT une chose après une autre ; παρ’ ἦμαρ SOPH, παρ’ ἑκάστην ἡμέραν XÉN jour par jour ; à la suite de, par suite de, à cause de : οὐδεὶς παρὰ τὴν ἑαυτοῦ ἀμέλειαν οἴεται βλάψειν THC personne ne croit devoir faire de tort par sa négligence;
4 en restant auprès, càd sans aller jusqu’à ; excepté : παρὰ πάντα ταῦτα DÉM tout cela excepté ; παρ’ ὀλίγον διέφευγον THC (il leur semblait) qu’ils étaient sur le point d’échapper ; avec un n. de nombre : παρὰ ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Ὀλυμπιάδα HDT il s’en fallut d’une lutte qu’il ne remportât le prix aux jeux olympiques ; Κιμῶνα παρὰ τρεῖς μὲν ἀφεῖσαν ψήφους τῷ μὴ θανάτῳ ζημιῶσαι DÉM Cimon fut absous, mais il s’en fallut de trois suffrages qu’il ne fût condamné à mort ; contrairement à : παρ’ ἐλπίδα contre toute espérance ; παρὰ τὰς σπονδάς XÉN contrairement au traité;
5 en passant le long de ; au delà de : παρὰ σκοπιήν IL au delà de la tour d’observation ; παρὰ τὴν Βαβύλωνα XÉN au delà de Babylone;
C. En composition, signifie;
1 auprès (παράκειμαι, παρατίθημι, …);
2 vers (παραδίδωμι, παρέχω, …);
3 le long de (παρατρέχω, παρέρχομαι, …) ; p. suite, en mauv. part pour marquer l’idée de négligence, d’omission (παραβαίνω, παροράω, …) ou en b. part, pour marquer l’idée de mettre en parallèle (παραβάλλω, παράλληλοι, …);
4 contre (παρανομέω, …);
5 en détournant (παραπείθω, παρατεκταίνω, …).
Étymologie: cf. skr. parâ « en venant de » ; param « au delà de », lat. per.

English (Autenrieth)

beside, by.—I. adv. (here belong all instances of the so-called ‘tmesis’), written πάρα (‘anastrophe’) when placed after the verb it modifies, or when the verb is not expressed; ἐτίθει πάρα πᾶσαν ἐδωδήν, placed food ‘beside’ (we should say ‘before’) him, Od. 5.196 ; πάρ ἄκυλον βάλεν, threw ‘down,’ we should say, Od. 10.242 ; παρά μ' ἤπαφε δαίμων, deceived and led me ‘astray’ (cf. our ‘beside oneself’), Od. 14.488. The relation of the adv. may be made more specific by the addition of an appropriate case of a subst. in the same sentence, thus showing the transition to the true prepositional usage, πὰρ δ' ἴσαν Ὠκεανοῦ ῥοάς (acc. of extent of space), Od. 24.11.—II. prep. (1) w. gen., from beside, from; φάσγανον παρὰ μηροῦ ἐρύσσασθαι, παρά τινος ἔρχεσθαι, often ‘from one's house,’ Il. 21.444; then to denote the giver, author, Od. 6.290, Il. 11.795.—(2) w. dat., of rest or position beside, but also where a certain amount of motion is meant, as with verbs of placing, sitting, falling, θεῖναι, πεσεῖν παρά τινι, Ν , Od. 15.285; then of possession, keeping, πὰρ κεινοῖσιν ἐμὸν γέρας, ‘in their hands,’ Od. 11.175.—(3) w. acc., to the side of, unto, along by, beyond, implying motion, though sometimes very faintly, Il. 1.463 ; τύψε κατὰ κληῖδα παρ' αὐχένα, motion implied in the mere act of striking, Il. 21.117 ; βῆναι παρὰ θι<<><>>να, ‘along the shore’; στῆναι παρά τινα, ‘come and stand by one’; then the thought of over-passing, over-stepping, transgressing, πὰρ δύναμιν, παρὰ μοῖραν, ‘contrary to right,’ Od. 14.509.—As a prep. also πάρα is written with anastrophe when standing after its case, unless there is elision, Od. 18.315.—In composition παρά has the meanings above given, but that of winning over (persuading from one side to the other), leading ‘astray,’ ‘amiss’ (also in good sense) by words, etc., is particularly to be noted.

English (Slater)

παρά, πάρ (with apocope often before μ, π, δ; also κ, ς, τ, χ, ζ, β; with anastrophe (Pae. 22.10) )
   1 c. acc.,
   a to, towards with vb. of motion. παρ' εὐδείελον ἐλθὼν Κρόνιον (O. 1.111) παρὰ Κρόνου τύρσιν (O. 2.70) Κρόνιον παρ' ὄχθον (O. 9.3) καί κεν ἐν ναυσὶν μόλον Ἀρέθοισαν ἐπὶ κράναν παρ' Αἰτναῖον ξένον (P. 3.69) ἰόντι γᾶς ὀμφαλὸν παρ' ἀοίδιμον (P. 8.59) οὐδὲ μολόντων πὰρ ματέρ' ἀμφὶ γέλως γλυκὺς ὦρσεν χάριν (P. 8.85) ἴτε σὺν Ἡρακλέος ἀριστογόνῳ ματρὶ πὰρ Μελίαν χρυσέων ἐς ἄδυτον τριπόδων θησαυρόν (P. 11.4) Κασσάνδραν πόρεὐ Ἀχέροντος ἀκτὰν παρ' εὔσκιον νηλὴς γυνά (P. 11.21) σώματα δὲ παρὰ Κρονίδαν Κένταυρον ἀσθμαίνοντα κόμιζεν (N. 3.47) ἀφνεὸς πενιχρός τε θανάτου παρὰ σᾶμα νέονται (πέρας ἅμα coni. Weiseler) (N. 7.19) παρὰ μέγαν ὀμφαλὸν εὐρυκόλπου μόλεν χθονός (N. 7.33) Κάστορος δ' ἐλθόντος ἐπὶ ξενίαν πὰρ Παμφάη (N. 10.49) πατρὸς ἀγλαὸν Τελεσάρχου παρὰ πρόθυρον ἰὼν (I. 8.2) Κύ]νθιον παρὰ κρημνόν (Pae. 12.8) ]παρ' ἁλμυρὸν οἴχεσθον Παρθ. 2. 77.
   b beside, by παρ' Εὐρώτα πόρον (O. 6.28) σόν τε, Κασταλία, πάρα / Ἀλφεοῦ τε ῥέεθρον (O. 9.17) τὸν εἶδον κρατέοντα χερὸς ἀλκᾷ βωμὸν παρ' Ὀλύμπιον (O. 10.101) χρυσότοξον θέμεναι παρὰ Πύθιον Ἀπόλλωνα θρόνους (O. 14.10) Ἀμένα παρ' ὕδωρ (P. 1.67) παρὰ δὲ τὰν εὔυδρον ἀκτὰν Ἱμέρα (P. 1.79) παρ' ἐμὸν πρόθυρον (P. 3.78) “πὰρ χθόνιον Ἀίδα στόμα” (P. 4.43) πὰρ μέσον ὀμφαλὸν (P. 4.74) Ἀμφιτρύωνος ἀγλαὸν παρὰ τύμβον (N. 4.20) πὰρ βωμὸν πατέρος Ἑλλανίου στάντες (N. 5.10) παρὰ Κασταλίαν τε (v. l. Κασταλίᾳ) (N. 6.37) θεοῦ παρ' εὐτειχέα δόμον (N. 7.46) θαρσαλέα δὲ παρὰ κρατῆρα φωνὰ γίνεται (N. 9.49) ἀλλά οἱ παρά τε πυρὰν τάφον θ' Ἑλικώνιαι παρθένοι στάν (I. 8.57) Δηρηνὸν Ἀπόλλωνα πάρ τ' Ἀφρο[δίταν (Pae. 2.5) χθονὸς ὀμφαλὸν πὰρ σκιάεντα μελπόμεναι (Pae. 6.17) γᾶς παῤ ὀμφαλὸν εὐρύν (Pae. 6.120) οἵαν Βρομίου [τελε]τὰν καὶ παρὰ σκᾶ[πτ]ον Διὸς Οὐρανίδαι ἐν μεγάροις ἵσταντι Δ. 2. . οἵ τ' ἀργίλοφον πὰρ Ζεφυρίου κολώναν ν[ fr. 140b. 5. Αἰγυπτίαν Μένδητα, πὰρ κρημνὸν θαλάσσας ἔσχατον Νείλου κέρας fr. 201. 1.
   c contrary to, against ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν (O. 2.16) “φύονται δὲ καὶ νέοις ἐν ἀνδράσιν πολιαὶ θαμάκι παρὰ τὸν ἁλικίας ἐοικότα χρόνον” (O. 4.27) μὴ παρὰ καιρὸν (O. 8.24) τὸ καυχᾶσθαι παρὰ καιρὸν μανίαισιν ὑποκρέκει (O. 9.38) πολλὰ δ' ἀνθρώποις παρὰ γνώμαν ἔπεσεν (O. 12.10) καὶ τὰν παρ' ὅρκον καὶ παρὰ ἐλπίδα κτίσιν (O. 13.83) τί κομπέω παρὰ καιρόν; (P. 10.4) τὸ δὲ πὰρ δίκαν γλυκὺ πικροτάτα μένει τελευτά. (I. 7.47)
   d past, by
   I παρὰ σκοπὸν οὐ χρὴ τὰ πολλὰ βέλεα καρτύνειν χεροῖν (O. 13.94) μαθὼν δέ τις ἀνερεῖ, εἰ πὰρ μέλος ἔρχομαι ψάγιον ὄαρον ἐννέπων (i. e. εἰ λοξὰ καὶ οὐκ ἀληθῆ λέγω Σ.) (N. 7.69) οὐ πὰρ σκοπόν fr. 6a. g. παρὰ ναῦν δ' ἰθύει τάχιστα δελφίς fr. 234.
   II met., beyond, exceeding, past παρ' αἶσαν ἐξερεθίζων (P. 8.13)
   e side by side with, in comparison with ἓν παρ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς ἀθάνατοι (P. 3.81) “εἰ δὲ χρὴ καὶ πὰρ σοφὸν ἀντιφερίξαι, ἐρέω” (P. 9.50) σὲ δἐγὼ παρά μιν αἰνέω μέν, Γηρυόνα (παρ' ἀμὶν v. l. in codd. Aristidis, sed v. Σ ad loc., παρ' αὐτὸν τὸν Ἡρακλέα) fr. 81 ad Δ. 2. παρὰ Λύδιον ἅρμα πεζὸς οἰχνέων fr. 206.
   f for the sake of οὐ χθόνα ταράσσοντες οὐδὲ πόντιον ὕδωρ κενεὰν παρὰ δίαιταν (O. 2.65)
   g of alternation, Κάστορος βίαν, σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες, υἱοὶ θεῶν, τὸ μὲν παρ' ἆμαρ ἕδραισι Θεράπνας, τὸ δ οἰκέοντας ἔνδον Ὀλύμπου every second day (P. 11.63)
   2 c. gen.,
   a from of motion from, from beside ἵκων δ' παῤ εὐηράτων σταθμῶν (O. 5.9) “ἀντρόθε γὰρ νέομαι πὰρ Χαρικλοῦς καὶ Φιλύρας” (P. 4.103) κωμάσομεν παρ' Ἀπόλλωνος Σικυωνόθε, Μοῖσαι, τὰν νεοκτίσταν ἐς Αἴτναν (N. 9.1) Θέμιν ὠκεανοῦ παρὰ παγᾶν Μοῖραι ἆγον fr. 30. 2.
   b from without motion,
   I παρὰ πατρὸς εὔδοξον Ἱπποδάμειαν σχεθέμεν (O. 1.70) ἀρέομαι πὰρ μὲν Σαλαμῖνος Ἀθαναίων χάριν μισθόν (P. 1.76) εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν (P. 1.88) χρὴ τὰ ἐοικότα πὰρ δαιμόνων μαστευέμεν (P. 3.59) εὖχος ἤδη παρὰ Πυθιάδος ἵπποις ἑλών (P. 5.21)
   II of place of origin. συμβαλεῖν δ' εὐμαρὲς ἦν τό τε Πεισάνδρου πάλαι αἷμ ἀπὸ Σπάρτας, καὶ παῤ Ἰσμηνοῦ ῥοᾶν κεκραμένον ἐκ Μελανίπποιο μάτρωος (Bergk: ῥοὰν codd.) (N. 11.36)
   c πὰρ ποδός, at γνόντα τὸ πὰρ ποδὸς (P. 3.60) τῶν δ' ἕκαστος ὀρούει, τυχών κεν ἁρπαλέαν σχέθοι φροντίδα τὰν πὰρ ποδός (P. 10.62)
   3 c. dat.
   a beside, by of place. παρ' Ἀλφεῷ (O. 1.20) πὰρ ποδί (O. 1.74) παρὰ βωμῷ (O. 1.93) παρ' Ἀλφειῷ (O. 7.15) παρὰ Κασταλίᾳ (O. 7.17) πὰρ Κρόνου λόφῳ (O. 8.17) ἀρχαίῳ σάματι πὰρ Πέλοπος (O. 10.24) παρ' εὐκλέι Δίρκᾳ (O. 10.85) συγγόνῳ παρ' ἑστίᾳ (O. 12.14) ὁμιλέων παρ' οἰκείαις ἀρούραις (O. 12.19) κόλποις παρ' εὐδόξοις Πίσας (O. 14.23) παρὰ Βοιβιάδος κρημνοῖσιν (P. 3.34) “Καφισοῦ παρ' ὄχθαις” (P. 4.46) παρὰ καλλιχόρῳ ναίοισι πόλι Χαρίτων (καλλίχορον πόλιν Theon) (P. 12.26) παρὰ μὲν ὑψιμέδοντι Παρνασσῷ (Tricl.: πὰρ codd.) (N. 2.19) Παλίου δὲ πὰρ ποδί (N. 4.54) [παρὰ Κασταλίᾳ τε (v. l. Κασταλίαν) (N. 6.37) ] τὸ δὲ πὰρ ποδὶ ναὸς ἑλισσόμενον αἰεὶ κυμάτων (N. 6.55) Κρονίου πὰρ τεμένει (N. 6.61) παρὰ πεζοβόαις ἵπποις τε (N. 9.34) Ἥβα τελείᾳ παρὰ ματέρι βαίνοισ (N. 10.18) (χαλκὸν) Λύκαιον πὰρ Διὸς θῆκε δρόμῳ (N. 10.48) ἁμέραν τὰν μὲν παρὰ πατρὶ φίλῳ Δὶ νέμονται (N. 10.55) παρὰ Κασταλίᾳ καὶ παρ' εὐδένδρῳ μολὼν ὄχθῳ Κρόνου (N. 11.24) ῥεέθροισί τε Δίρκας ἔφανεν καὶ πὰρ Εὐρώτᾳ πέλας (I. 1.29) Καίκου παρ' ὄχθαις (I. 5.42) παρ' εὐτειχέσιν Κάδμου πύλαις (I. 6.76) παρὰ καλλιρόῳ Δίρκᾳ (I. 8.19) Ζηνὶ μισγομέναν ἢ Διὸς παρ' ἀδελφεοῖσιν (I. 8.35) ποτίκολλον ἅτε ξύλον παρὰ ξύλῳ fr. 241.
   b in the presence of,
   I with, by the side of, among παρὰ μὲν τιμίοις θεῶν (O. 2.65) ἀκίνδυνοι δ' ἀρεταὶ οὔτε παῤ ἀνδράσιν οὔτ ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι (O. 6.10) Μοῖσα, καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι πίθεό μοι (P. 1.58) εὐμενέσσι γὰρ παρὰ Κρονίδαις (P. 2.25) παρὰ τυραννίδι (P. 2.87) καὶ θεοὶ δαίσαντο παρ' ἀμφοτέροις (P. 3.93) σάμερον μὲν χρή σε παρ' ἀνδρὶ φίλῳ στᾶμεν (P. 4.1) παρὰ ματρὶ μένειν (P. 4.186) Κόλχοισιν βίαν μεῖξαν Αἰήτᾳ παρ' αὐτῷ (P. 4.213) (Ὑπερβορέων), παρ' οἷς ποτε Περσεὺς ἐδαίσατο λαγέτας (P. 10.31) γάμον δαίσαντα πὰρ Δὶ Κρονίδᾳ (N. 1.72) νῦν δὲ παρ' Αἰγιόχῳ κάλλιστον ὄλβον ἀμφέπων ναίει (I. 4.58) σεμνᾷ μὲν κατάρχει Ματέρι πὰρ μεγάλᾳ ῥόμβοι τυπάνων Δ. 2. . παρὰ δέ σφισιν εὐανθὴς ἅπας τέθαλεν ὄλβος i. e. in their country Θρ. 7. 7.
   II met., with καλός τοι πίθων παρὰ παισίν, αἰεὶ καλός in the opinion of (P. 2.72) κοινᾶνι παρ' εὐθυτάτῳ γνώμαν πιθών, πάντα ἰσάντι νόῳ in the judgement of (P. 3.28) αἰὼν δ' ἀσφαλὴς οὔτ ἔγεντ οὔτ Αἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ οὔτε παῤ ἀντιθέῳ Κάδμῳ (P. 3.87)
   4
   a in tmesis. “παρά τις ἔτρεψεν ἄμμι θεός” (v. παρατρέπω) (I. 8.10)
   b fragg. τὶν μὲν [πά]ρ μιν[ ] ἐμὶν δὲ πὰ[ρ] κείνοι[ς Πα. 1. 1 ]ν πάρα (Pae. 22.9) νέ]μομαι παρὰ[ fr. 215b. 9.

English (Abbott-Smith)

παρά, prep. c. gen., dat., acc.,
with radical sense, beside.
I.C. gen. pers., from the side of, from beside, from, indicating source or origin, [in LXX for מֵאֵצֶל ,מִיַד ,מִלִּפְנֵי;] after verbs of motion, Mk 14:43, Lk 8:49, Jo 15:26, al.; after verbs of seeking, receiving, hearing, etc., Mk 8:11 12:2, Jo 4:9, 52 10:18, Phl 4:18, II Ti 1:18, Ja 1:7, al.; after passive verbs, of the agent (like ὑπό), Mt 21:42, Mk 12:11, Lk 1:37; absol., οἱ παρ’ αὐτοῦ, his family, his kinsfolk, Mk 3:21 (cf. M, Pr., 106f.; Field, Notes, 25f.; Swete, in l.); τὰ παρ’ αὐτῆς (αὐτῶν, ὑμῶν, one's means, wealth, Mk 5:26, Lk 10:7, Phl 4:18.
II.C. dat. pers. (exc. Jo 19:25, π. τ. σταυρῷ), by the side of, beside, by, with, [in LXX for בְּעֵינֵי ,בְּיַד ,אֵצֶל;] Lk 11:37 19:7, Jo 1:40 4:40, Ac 28:14, al.; παρ’ ἑαυτῷ, at home, I Co 16:2; c. dat. pl., among, Mt 22:25, Col 4:16, al.; metaph., Mt 19:26, Mk 10:27, Lk 1:30, Ro 2:13, Ja 1:27, al.
III.C. acc., of motion by or towards, [in LXX for בְּעֵבֶר ,עַל יַד ,אֵצֶל;]
1.of place, by the side of, beside, by, along: Ac 10:32, He 11:12; after verbs of motion, Mt 4:18, Mk 4:4, Lk 8:5, Ac 4:35, al.; after verbs of rest, Mt 13:1, Mk 5:21, Lk 8:35, al.
2.beside, beyond, metaph.;
(a)beyond, against, contrary to: Ac 18:13, Ro 1:26 4:18 11:24, al.; except, II Co 11:24;
(b)beyond, above, in comparison with: Lk 3:13, Ro 12:3 14:5, He 1:4, 9 3:3, al.;
(c)on account of: I Co 12:15, 16.
IV.In composition: beside, to (παραλαμβάνω, παράγω), at hand (πάρειμι), from (παραρρέω), amiss (παρακούω), past (παρέρχομαι), compared with (παρομοιάζω), above measure (παροργίζω).

English (Strong)

a primary preposition; properly, near; i.e. (with genitive case) from beside (literally or figuratively), (with dative case) at (or in) the vicinity of (objectively or subjectively), (with accusative case) to the proximity with (local (especially beyond or opposed to) or causal (on account of): above, against, among, at, before, by, contrary to, X friend, from, + give (such things as they), + that (she) had, X his, in, more than, nigh unto, (out) of, past, save, side…by, in the sight of, than, (there-)fore, with. In compounds it retains the same variety of application.

English (Thayer)

(it neglects elision before proper names beginning with a vowel, and (at least in Tdf. s text) before some other words; see Tdf Proleg., p. 95, cf. Winer s Grammar, § 5,1a.; Buttmann, 10), a preposition indicating close proximity, with various modifications corresponding to the various cases with which it is joined; cf. Viger. editionm Herm., p. 643ff; Matthiae, § 588; Bernhardy (1829), p. 255ff; Kühner, § 440; Krüger, § 68,34-36. It is joined: I. with the genitive; and as in Greek prose writings always with the genitive of a person, to denote that a thing proceeds from. the side or the vicinity of one, or from one's sphere of power, or from one's wealth or store, Latin a, ab; German von ... her, von neben; French de chez; (English from beside, from); the Sept. for מִלִּפְנֵי, מִיַד, מֵאֵצֶל (Winer s Grammar, 364 f (342 f)
a. properly, with a suggestion of union of place or of residence, after verbs of coming, departing, setting out, etc. (cf. French venir, partir de chez quelqu'un): ἀπό); παῥ ἧς ἐκβεβλήκει ἑπτά δαιμόνια, L Tr text WH); εἶναι παρά Θεοῦ, of Christ, to be sent from God, to be sprung from God (by the nature of the λόγος), κἀκεῖνος με ἀπέστειλεν (Tdf. ἀπέσταλκέν) is added); μονογενοῦς παρά πατρός namely, ὄντος, ἐστι τί παρά τίνος, is given by one, παρά makes one the author, the giver, etc. (Winer s Grammar, 365 (343); Buttmann, § 134,1); so after ἀποστέλλεσθαι, γίνεσθαι, παρά κυρίου, from the Lord, by divine agency or by the power at God's command); akin to which is οὐκ ἀδυνατήσει παρά τοῦ Θεοῦ πᾶν ῤῆμα, L marginal reading T Tr WH (see ἀδυνατέω, b.); λαλεῖσθαι, ὑπό, because God had not spoken in person, but by an angel); κατηγορεῖσθαι, (not ὑπό (yet so L T Tr WH) because Paul had not yet been formally accused by the Jews, but the tribune inferred from the tumult that the Jews accused him of some crime).
c. after verbs of seeking, asking, taking, receiving, buying (cf. Winer s Grammar, 370 (347) n.; Buttmann, § 147,5; yet see Lightfoot on αἴτω, αἰτοῦμαι, L Tr text WH text ἀπ' αὐτοῦ); L T Tr WH ἀπ' αὐτοῦ); ζητῶ, λαμβάνω, L T Tr WH ἀπ' αὐτοῦ); παραλαμβάνω, ἀπολαμβάνω, R G LTr marginal reading; κομίζομαι, γίνεται μοι τί, δέχομαι, ἔχω, ὠνέομαι, ἀγοράζομαι, ἄρτον φαγεῖν (namely, δοθεντα), εὑρεῖν ἔλεος, ἔσται χάρις, ἀκούω τί, πυνθάνομαι, ἀκριβω, ἀπιγινώσκω, μανθάνω, εἶναι or ἐξέρχεσθαι from one: ὁ, ἡ, τό παρά τίνος (see ὁ, II:8; cf. Buttmann, § 125,9; Winer's Grammar, § 18,3); α. absolutely: οἱ παῥ αὐτοῦ, those of one's family, i. e. his kinsmen, relations, Susanna 33; one's descendants (yet here Vulg. qui cure eo erant), Josephus, Antiquities 1,10, 5)); cf. Fritzsche at the passage, p. 101; (Field, Otium Norv. pars 3:at the passage); τά παρά τίνος, what one has beside him, and so at his service, i. e. one's means, resources, τά παρά τινων, namely, ὄντα, i. e. δοθεντα, Winer s Grammar, 366 (343); Josephus, Antiquities 8,6, 6; b. j. 2,8, 4; etc.). β. where it refers to a preceding noun: ἡ ἐξουσία ἡ παρά τίνος, namely, received, R G); ἐπικουρίας τῆς παρά (L T Tr WH ἀπό) τοῦ Θεοῦ, ἡ παρά τίνος εὔνοια, Xenophon, mem. 2,2, 12); ἡ παῥ ἐμοῦ διαθήκη, of which I am the author, Winer's Grammar, 193 (182)). II. with the dative, παρά indicates that something is or is done either in the immediate vicinity of someone, or (metaphorically) in his mind, near by, beside, in the power of, in the presence of, with, the Sept. for אֵצֶל (בְּיַד (בְּעֵינֵי (see b. below); cf. Winer s Grammar, § 48, d., p. 394 f (369); (Buttmann, 339 (291 f)).
a. near, by: εἱστήκεισαν παρά τῷ σταυρῷ, παρά is joined with a dative of the thing, in all others with a dative of the person). after a verb of motion, to indicate the rest which follows the motion (cf. Buttmann, 339 (292)), ἔστησεν αὐτό παῥ ἑαυτῷ, with, i. e. in one's house; in one's town; in one's society: ξενίζεσθαι (which see), μένειν, of guests or lodgers, R G); ἐπιμένειν, L T Tr WH; καταλύειν, Demosthenes, de corona § 82 (cf. Buttmann, 339 (292))); ἀριστᾶν, ἀπολείπειν τί, παρά τῷ Θεῷ, dwelling with God, μισθόν ἔχειν, to have a reward laid up with God in heaven, εὑρεῖν χάριν (there where God Isaiah , i. e. God's favor (cf. Winer's Grammar, 365 (343))), χάρις παρά one with whom he is acceptable, τοῦτο χάρις παρά Θεῷ, this is acceptable with God, pleasing to him, בְּעֵינֵי, παρά Θεῷ, in fellowship with God (of those who have embraced the Christian religion and turned to God from whom they had before been estranged), παρά κυρίῳ (in heaven), before the Lord as Judges , G L omit and Tr WH brackets the phrase); παῥ ὑμῖν, in your city, in your church, among, παῥ ἑαυτῷ, at his home, παῥ (L Tr WH text ἐν) ἑαυτῷ, with oneself i. e. in one's own mind, διαλογίζεσθαι, παρά τίνι, with one, α. which belongs to his nature and character, or is in accordance with his practice or the reverse; as, μή ἀδικία παρά τῷ Θεῷ; β. which is or is not within one's power: R G L text e. παρά τίνι, with one i. e. in his judgment, he being judge (so in Herodotus and the Attic writings; cf. Passow, under the word, II:2, vol. ii., p. 667; (Liddell and Scott, under B. II:3)): παρά τῷ Θεῷ, παρά κυρίῳ); φρόνιμον εἶναι παῥ ἑαυτῷ (A. V. in one's own conceit), Tr text WH text ἐν); III. with an accusative; the Sept. for אֵצֶל, יַד עַל, בְּעֵבֶר (Winer s Grammar, § 49g., p. 403 f (377f); (Buttmann, 339 (292));
1. properly, of place, at, by, near, by the side of, beside, along; so with verbs of motion: περιπατεῖν παρά τήν θάλασσαν (Plato, Gorgias, p. 511e.), L T Tr WH παράγω); πίπτειν, L T Tr WH πρός); σπαρῆναι, ῥίπτειν, τιθέναι, Tdf. πρός); ἀποτιθεναι, ἔρχεσθαι, ἐξέρχεσθαι, Tdf. εἰς); οἱ παρά τήν ὁδόν, namely, πεσόντες, καθῆσθαι, εἶναι, παιδεύειν in passive, G L T Tr WH punctuate); διδάσκειν, beside, beyond, i. e. metaphorically,
a. equivalent to contrary to: παρά τήν διδαχήν, παῥ ἐλπίδα, literally, beyond hope, i. e. where the laws and course of nature left no room for hope, hence, equivalent to without (A. V. against) hope, Passow, under the word, III:3, vol. ii, p. 669{b}; Dionysius Halicarnassus, Antiquities 6,25); παρά τόν νόμοι, contrary to the law, παρά τούς νόμους, opposed to κατά τούς νόμους, Xenophon, mem. 1,1, 18); παῥ ὁ, contrary to that which, i. e. at variance with that which, παρά φύσιν, Thucydides 6,17; Plato, rep. 5, p. 466d.); after ἄλλος, other than, different from, Passow, under the word, III:3 at the end vol. ii., p. 670{a}); παρά τόν κτίσαντα, omitting or passing by the Creator, before (above) the Creator, rather than the Creator, agreeably indeed to the use of the preposition in Greek writings (cf. Ast, Lex. Plato, iii., p. 28 (cf. Riddell, Platonic Idioms, § 165 β.; Liddell and Scott, under the word, C. I:5d.)), but not to the thought of the passage. except, save, equivalent to if you subtract from a given sum, less: τεσσαράκοντα παρά μίαν, one (stripe) excepted, τεσσαράκοντα ἐτῶν παρά τριάκοντα ἡμέρας, Josephus, Antiquities 4,8, 1; παρά πέντε ναῦς, five ships being deducted, Thucydides 8,29; (παῥ ὀλίγας ψήφους, Josephus, contra Apion 2,37, 3); see other examples from Greek authors in Bernhardy (1829), p. 258; (Winer s Grammar, as above; especially Sophocles Lexicon, under 3)).
b. above, beyond: παρά καιρόν ἡλικίας, παῥ ὁ δεῖ; (Plutarch, mor., p. 83f. (de profect. in virt. § 13)), more than: ἁμαρτωλοί παρά πάντας, ἔχρισεν σε ... ἔλαιον ... παρά τούς μετόχους more copiously than (A. V. above) thy fellows, ὑψοῦν τινα παρά τινα, κρίνειν ἡμέραν παῥ ἡμέραν, to prefer one day to another (see κρίνω, 2), πλέον παρά τό, διαφορώτερον παῥ αὐτούς ὄνομα, Winer's Grammar, § 35,2b. (and as above). Ἐλαττουν τινα παρά, to make one inferior to another, on account of (cf. Latin propter equivalent to ob): παρά τοῦτο, for this reason, therefore, Winer's Grammar, § 49g. c. IV. In Composition παρά denotes
1. situation or motion either from the side of, or to the side of; near, beside, by, to: παραθαλάσσιος, παράλιος, παροικέω, παρακολουθέω, παραλαμβάνω, παραλέγομαι, παραπλέω, παράγω; of what is done secretly or by stealth, as παρεισέρχομαι, παρεισάγω, παρεισδύω; cf. (the several words and) Fritzsche, Commentary on Romans , vol. i., p. 346. by the side of i. e. ready, present, at hand (παρά τίνι): πάρειμι, παρουσία, παρέχω, etc.
2. violation, neglect, aberration (cf. our beyond or aside equivalent to amiss): παραβαίνω, παραβάτης, παρανομέω, παρακούω, παρίημι, πάρεσις, παραλογίζομαι, παράδοξος, παραφρονία, etc.
3. like the German an (in anreizen, antreiben, etc.): παραζηλόω, παραπικραίνω, παροξύνω, παροργίζω. (Cf. Vig. edition, Herm., p. 650f)

Greek Monolingual

και πάρα ΝΜΑ, επικ. και λυρ. τ. παραί, συντετμημένος τ. πάρ και παρ', αιολ. τ. πάρο Α
πρόθεση που η ριζική σημ. της είναι παραπλεύρως, πλησίον, η οποία όμως τροποποιείται ανάλογα με την πτώση: Ι. με γεν. σημαίνει: 1. από κάποιον τόπο, από κάποιο σημείο («αὐτομολήσαντες παρὰ βασιλέως», Ξεν.)
2. την προέλευση ή καταγωγή κάποιου
3. (με παθ. ρ. ως ποιητ. αίτιο) από κάποιον, εκ μέρους κάποιου («παρὰ θεῶν ἡ τοιαύτη μανία δίδοται», Πλάτ.)
II. με δοτ. σημαίνει: 1. εγγύς, πλησίον κάποιου προσώπου ή πράγματος («ἑσταότες παρ' ὄχεσφιν», Ομ. Ιλ.)
2. στο πλευρό κάποιου, στο μέρος όπου διαμένει ή βρίσκεται κάποιο πρόσωπο (α. «υπουργός παρά τῳ πρωθυπουργῴ» β. «δικηγόρος παρ' Αρείῳ Πάγῳ» γ. «κεῑτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ», Ομ. Ιλ.)
3. σε κύκλο ανθρώπων ή πραγμάτων, μεταξύ (α. «μαρτυρείται παρ' Ομήρῳ» β. «παρ' Ἐφόρῳ», Δίον. Αλ.)
III. με αιτ. σημαίνει την θέση ή κίνηση προς κάτι ή παραλλήλως προς κάτι: 1. κοντά, πλησίον, δίπλα σε κάποιον ή σε κάτι (α. «παρά την ακτή» β. «εἶμι παρ' Ἥφαιστον», Ομ. Ιλ.)
2. εναντιότητα, αντίθεση, παράβαση, υπέρβαση (α. «παρά τον νόμο» — παρανόμως
β. «παρὰ γνώμην» — αντίθετα με τη γνώμη κάποιου)
3. αφαίρεση ή εξαίρεση, μείον, πλην (α. «απέτυχε παρά μία ψήφο» β. «είναι τρεις παρά πέντε» γ. «παρά ἕν πάλαισμα ἔδραμε νικᾱν Ὀλυμπιάδα», Ηρόδ.)
4. προσθήκη, εκτός από...
5. φρ. α) «μέρα παρά μέρα» και «ἡμέραν παρ' ἡμέραν» — κάθε δεύτερη μέρα
β) «παρ' αξίαν» και «παρὰ τὴν ἀξίαν» — ανάξια
γ) «παρ' ελπίδα» — χωρίς να το ελπίζει ή να το περιμένει κανείς, ανέλπιστα
δ) «παρά λίγο» και «παρά μάτι» και «παρά τρίχα» και «παρ' ὀλίγον» και «παρὰ τοσοῡτον» και «παρ' ἐλάχιστον» και «παρὰ βραχύ» ή «παρὰ μικρόν» — λίγο έλειψε να
νεοελλ.
1. ως πρόθ. με αιτ. σημαίνει εξαίρεση ή περιορισμό, εκτός μόνο («δεν θα φάω παρά ένα φρούτο»)
2. ως σύνδ. δηλώνει: α) παραβολή ή σύγκριση («καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»)
β) γενική υπεροχή («έντιμος παρά πάντα άλλον»)
δ) αντί του αλλά, για έκφραση ισχυρής αντίθεσης («δεν μελετάει, παρά χαζεύει διαρκώς»)
3. (ως επίρρ. στον τ. πάρα) «πάρα πολύ» — περισσότερο από όσο πρέπει ή απ' ό,τι είναι δυνατόν
4. φρ. α) «παρά πόδα» — στρατιωτικό παράγγελμα με το οποίο οι στρατιώτες διατάσσονται να λάβουν στάση προσοχής με το όπλο στηριγμένο στο έδαφος, με τον υποκόπανο δίπλα στο δεξί πόδι
β) «παρά (πάσαν) προσδοκίαν» — αντίθετα με ό,τι περίμεναν ή υπέθεταν όλοι, ξαφνικά, αναπάντεχα
γ) «παρά φύσιν» — αντίθετα προς τους φυσιολογικούς κανόνες
δ) «παρά ποτέ» — όσο ποτέ άλλοτε
αρχ.
1. (με δοτ.) α) ενώπιον κάποιου («παρὰ Δαρείῳ κριτῇ», Ηρόδ.)
β) (με χρον. σημ.) κατά την εποχή, κατά τη διάρκεια («παρὰ τοῑς ἐμφυλίοις πολέμοις θνῄσκειν», Πλούτ.)
2. (με αιτ.) α) μπροστά σε κάποιον («ἦν παρ' ὄμμα θάνατος ἐν ψήφου φορᾷ», Ευρ.)
β) γραμμ. ομοίως προς, κατά («παρὰ τὸ Σοφόκλειον», Σχόλ. Αριστοφ.)
γ) (γραμμ. για παραγωγή από κάποια λέξη) από κάποιον («παρὰ τὸ ἔδαφος δάπεδον», Απολλ. Δύσκ.)
δ) σε παραβολή με κάποιον («παρὰ τὰ ἄλλα ζῷα ὥσπερ θεοὶ ἄνθρωποι βιοτεύουσι», Ξεν.)
ε) (με χρον. σημ.) καθ' όλη τη διάρκεια («παρὰ τὸν βίον ἅπαντα», Πλάτ.)
στ) και επιμεριστικά για χρόνο (α. «παρὰ τὰ ἑβδομήκοντα ἔτεα» — κάθε πλήρη περίοδο εβδομήντα ετών, Ηρόδ.
β. «παρ' ἆμαρ» — σήμερα
γ. «παρ' ἦμαρ» — αύριο, Σοφ. δ. «παρὰ μῆνα τρίτον» — ανά τριμηνία, Αριστοτ.)
ζ) (με χρον. σημ.) κατά τη στιγμή που («παρὰ τὴν πρώτην γένεσιν», Ιουλ.)
3. (ως Επίρρ.) πλησίον, μαζί («ἔνθα καθεῡδ' ἀναβάς, παρὰ δὲ χρυσόθρονος Ἥρη», Ομ. Ιλ.)
4. φρ. α) «τὰ παρά τινος» — καθετί που προέρχεται από κάποιον όπως προσταγή, απόφαση, παραγγελία
β) «παρ' οἴνω» — πίνοντας, πάνω στο κρασί, κατά την οινοποσία
γ) «παρ' ἑαυτοῑς» — στο σπίτι τους
δ) «οἱ παρ' ἐμοί» — οι οικείοι μου, οι δικοί μου
ε) «τὰ παρ' ἐμοί»
i) οι υποθέσεις μου
ii) οι γνώμες μου, οι ιδέες μου
στ) «οἱ παρ' ἡμῑν ἄνθρωποι» — ο λαός μας
ζ) «ὁ παρ' ἡμῑν δῆμος» — το δημοκρατικό πολίτευμα που ισχύει σε εμάς
η) «παρ' ἐμοί» — κατά την κρίση μου
θ) «παρά καιρόν» — άκαιρα
ι) «πὰρ μέλος» — με παραφωνία
ια) «τίθεμαι παρ' οὐδέν» — δεν λογαριάζω, δεν υπολογίζω καθόλου
ιβ) «παρ' οὐδὲν ἄγω τὸ πρᾱγμα» — θεωρώ την υπόθεση μηδαμινή
ιγ) «οἱ παρά τινος» — οι αντιπρόσωποι, οι απεσταλμένοι εκ μέρους κάποιου
ιδ) «γίγνομαι παρά τινος» — γεννιέμαι από κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η πρόθεση παρά ανάγεται στη συνεσταλμένη βαθμίδα -pr- του ΙΕ τ. ρτ δηλωτικού κατεύθυνσης με έρρινη παρέκταση -η. Η φωνηεντική μορφή της στην Ελληνική εμφανίζεται ως -α, αλλά πιθανότατα και ως -ο στον αιολ. τ. πάρο και στον μυκην. paro (εκτός αν πρόκειται για αναλογικό σχηματισμό από τις προθέσεις ἀπό και πρό). Την φωνηεντική μορφή έρρινης παρέκτασης εμφανίζουν και τα λατ. peren-diē και χεττιτ. peran. Ο ποιητ. / επικός τ. παραί της πρόθεσης παρουσιάζει δυσερμήνευτο ληκτικό μόρφημα, το οποίο δεν φαίνεται να αποτελεί υπόλειμμα παλαιάς τοπικής πτώσης. Ο τ. πάρ έχει προέλθει κατ' αποκοπή από τον τ. παρά. Στον ίδιο ΙΕ τ. με την πρόθεση παρά ανάγονται και άλλες προθέσεις και επιρρήματα (πρβλ. πάρος, πέρα, περί, πριν, προ, προς). Η λ. παρά και πάρα (με αναβιβασμό του τόνου όταν η πρόθεση έπεται του ονόματος) χρησιμοποιείται ως πρόθεση, ως επίρρ. και, ευρύτατα, εν συνθέσει (βλ. λ. παρα-). Ο νεοελλ. τ. πάρα με επιτατική σημ. εντάσσεται στα ποσοτικά επιρρ. και προτάσσεται σε επίρρ. και άλλες λ. για να δυναμώσει την έννοιά τους (πρβλ. πάρα πολύ, πάρα άλλη εβδομάδα). Ο τ. πάρα, μάλιστα, κατέληξε να χρησιμοποιείται προς δήλωση όχι απλώς επίτασης ή επαύξησης αλλά υπερβολής «παραπάνω, πάρα πολύ, υπερβολικά», απ' όπου τα συνθ. σε παρ(α)- με τη σημ. της επίτασης ή επαύξησης του β' συνθετικού μέχρι υπερβολής (πρβλ. παρα-λέω, παρακάνω, παρα-γίνομαι)].

Greek Monotonic

πᾰρά: [ρᾰ], Επικ. και Λυρ. παραί και συντετμ. παρ, πρόθ. με γεν., δοτ. και αιτ.· κυρίως σημαίνει κίνηση δίπλα σε κάτι.
Α. ΜΕ ΓΕΝ.:
I. από την πλευρά όπου, από δίπλα, από, φάσγανον ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μυροῦ, σε Ομήρ. Ιλ.
II. 1. κυρίως λέγεται για ανθρώπους, ἦλθε πὰρ Διός, στο ίδ.· ἀγγελίη ἥκει παρὰ βασιλῆος, σε Ηρόδ.· ὁ παρά τινος ἥκων, ο αγγελιοφόρος του, σε Ξεν.
2. αυτός που προέρχεται από κάποιον άνθρωπο, γίγνεσθαι παρά τινος, γεννιέμαι απ' αυτόν, σε Πλάτ.· όταν ακολουθεί ουσ. μπορεί να προστεθεί μια μτχ., ἡ παρὰ τῶν ἀνθρώπων δόξα, δόξα δοσμένη από τους ανθρώπους, στον ίδ.· τὸπαρ' ἐμοῦ ἀδίκημα, που έχω προκαλέσει εγώ, σε Ξεν.· παρ' ἑαυτοῦ διδόναι, δίνω από τα δικά μου, δηλ. από δικά μου χρήματα ή με δικά μου έξοδα, σε Ηρόδ.
3. με ρήματα που δηλώνουν αποδοχή ή λήψη, τυχεῖν τινος παρά τινος, σε Ομήρ. Οδ.· εὑρέσθαι τι παρά τινος, σε Ισοκρ.· δέχεσθαι, λαμβάνειν τι παρά τινος, σε Θουκ.· μανθάνειν, ἀκούειν παρά τινος, σε Ηρόδ.
4. με Παθ. ρήματα, από την πλευρά κάποιου, εκ μέρους κάποιου (όπως το ὑπό· όχι στον ευθύ λόγο), παρὰ θεῶν δίδοταί ή σημαίνεταί τι, σε Πλάτ.· τὰ παρά τινος λεγόμενα ή συμβουλευόμενα, σε Ξεν.· φάρμακον πιεῖν παρὰ τοῦ ἰατροῦ, σύμφωνα με τη συνταγή του, σε Πλάτ.
III. στα ποιητικά κείμενα, αντί παρὰ με δοτ., κοντά, δίπλα, πὰρ Σαλαμῖνος, σε Πίνδ.· πὰρ Κυανεᾶν σπιλάδων, σε Σοφ.· παρ' Ἰσμηνοῦ ῥείθρων, στον ίδ. Β. ΜΕ ΔΟΤ.: πλησίον, δίπλα, κοντά, με ρήματα που δηλώνουν στάση· χρησιμοποιείται για να απαντήσει στην ερώτηση «πού»;
I. λέγεται για τόπο, ἧσθαι πὰρ πυρί, σε Ομήρ. Οδ.· ἑστάναι παρ' ὄχεσφιν, σε Ομήρ. Ιλ.· πὰρ ποσσί, στα πόδια κάποιου, στο ίδ.· παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσης, στο ίδ.
II. 1. λέγεται για ανθρώπους, κεῖτοπαρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ, σε Ομήρ. Ιλ.· στῆναι παρά τινι, στέκομαι κοντά σ' αυτόν, σε Ομήρ. Ιλ.
2. όπως το Λατ. apud, Γαλλ. chez, στο σπίτι κάποιου, μένειν παρά τινι, στο ίδ.· οἱ παρ' ἡμῖν ἄνθρωποι, οι άνθρωποι εδώ (κοντά μας), σε Πλάτ.· ἡπαρ' ἡμῖν πολιτεία, σε Δημ.· όπως το Λατ. apud αντί penes, στα χέρια κάποιου, ἔχειν παρ' ἑωϋτῷ, σε Ηρόδ.
3. Λατ. coram, μπροστά σε, ενώπιον, ἤειδε παρὰ μνηστῆρσιν, σε Ομήρ. Οδ.· πριν από τη δίκη, σε Ηρόδ., Αττ.· παρ' ἐμοί, Λατ. me judice, σε Ηρόδ.· εὐδοκιμεῖν, μέγα δύνασθαι, τιμᾶσθαι παρά τινι, με κάποιον, σε Πλάτ. Γ. ΜΕ ΑΙΤ.: δίπλα από κάτι ή με κίνηση παράλληλη προς αυτό.
I. λέγεται για τόπο,
1. με ρήματα κίνησης, βῆ παρὰ θῖνα, σε Ομήρ. Ιλ.· παρ' Ἥφαιστον, στον θάλαμό του, σε Θουκ., Πλάτ.
2. με ρήματα στάσεως, πλησίον, κοντά, σε, κεῖται ποταμοῖο παρ' ὄχθας, βρίσκεται στις όχθες του ποταμού, σε Ομήρ. Ιλ.· παρ' ἔμ' ἵστασο, έλα και στάσου δίπλα μου, στο ίδ.
3. με ρήματα που δηλώνουν πλήγμα ή τραυματισμό, βάλε στῆθος παρὰ μαζόν, σε Ομήρ. Ιλ.· αἰχμὴ δ' ἐξεσύθη παρὰ ἀνθερεῶνα, στο ίδ. 4. α) με ρήματα που δηλώνουν πέρασμα κοντά από κάπου, σε Όμηρ.· παρὰ τὴν Βαβυλῶνα παριέναι, σε Ξεν. β) πὰρ δύναμιν, πάνω από τη δύναμη κάποιου, σε Ομήρ. Ιλ. γ) αντίθετα προς, εναντίον, παρὰ μοῖραν, ενάντια στη μοίρα, σε Όμηρ.· παρ' αἶσαν, παρὰ τὰς σπονδάς, σε Θουκ.· παρὰ δόξαν, αντίθετα με τη γνώμη, στον ίδ.· παρ' ἐλπίδας, σε Σοφ.
5. πλην, εκτός, οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ' ἄλλα, πέρα απ' αυτό δεν υπάρχει τίποτε άλλο, σε Αριστοφ.· παρὰ ἐν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Ὀλυμπιάδα, θα κέρδιζε το Ολυμπιακό βραβείο παρά ένα αγώνισμα, την πάλη, δηλ. ήταν κοντά στο να το κερδίσει, σε Ηρόδ.· ομοίως, παρὰ ὀλίγον, περίπου, για λίγο, σε Ευρ.· παρ' ἐλάχιστον ἦλθε ἀφελέσεσθαι, έφτασε στο ύστατο σημείο να φύγει, σε Θουκ.· παρὰτοσοῦτον ἦλθε κινδύνου, έφτασε πολύ κοντά στον κίνδυνο, δηλ. ο κίνδυνος ήταν εξαιρετικά άμεσος, στον ίδ.· αντίθ. προς αυτές τις φράσεις είναι το παρὰ πολύ, πολύ μακριά, δεινότατον παρὰ πολύ, σε Αριστοφ.· παρὰ πολὺ νικᾶν, σε Θουκ.· αλλὰ
6. παρὰ ὀλίγον ποιεῖσθαι, ἡγεῖσθαι, θεωρώ κάτι ανάξιο λόγου, κάνω κάτι ασήμαντο, σε Ξεν.· παρ' οὐδέν ἐστι, λογίζεται ως τίποτα, σε Σοφ.
7. με τη σημασία της εναλλαγής, παρ' ἡμέραν ή παρ' ἦμαρ, Δωρ. παρ' ἆμαρ, μέρα με τη μέρα, σε Πίνδ., Σοφ.· πληγὴ παρὰ πληγήν, χτύπημα ως ανταπόδοση χτυπήματος, σε Αριστοφ.
8. με τη σημασία της σύγκρισης, παρὰ τὰ ἄλλα ζῷα ὥσπερ θεοί οἱ ἄνθρωποι βιοτεύουσι, οι άνθρωποι —σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ζώα— ζουν όπως οι θεοί, σε Ξεν.· χειμὼν μείζω παρὰ τὴν καθεστηκυῖαν ὥραν, σε Θουκ.
9. μεταφ., λέγεται για να δηλώσει εξάρτηση, εξαιτίας, ένεκα, παρὰ τὴν ἑαυτοῦ ἀμέλειαν, στον ίδ.· παρὰ τοῦτο γέγονε, σε Δημ.
II. 1. λέγεται για χρόνο, καθόλη τη διάρκεια, κατά τη διάρκεια, παρὰ τὴν ζόην, σε Ηρόδ.· παρὰ πάντα τὸν χρόνον, σε Δημ.· παρὰ ποτόν, καθώς έπιναν, σε Αισχίν.
2. κατά τη στιγμή όπου, παρ' αὐτὰ τἀδικήματα, Λατ. flagrante delicto, σε Δημ. Δ. ΘΕΣΗ: το παρὰ μπορεί να ακολουθεί το ουσ. σε όλες τις πτώσεις, αλλά έπειτα γίνεται με αναστροφή πάρα. Ε. ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ: το πάρα επίσης τίθεται αντί πάρεστι και πάρεισι. ΣΤ. ΑΠΟΛΥΤΟ: παρά ως επίρρ., κοντά, μαζί, πλησίον, σε Όμηρ. Ζ. ΣΤΑ ΣΥΝΘ.,
I. παράλληλα με, δίπλα, παράλληλοι, παραπλέω.
II. προς το μέρος, σε, προς, παραδίδωμι, παρέχω.
III. κοντά σε κάποιο μέρος, δίπλα, παρέρχομαι, παρατρέχω.
III. μεταφ.,
1. πέρα από, δηλ. εσφαλμένα, λάθος, παραβαίνω, παρακρούω.
2. ως σύγκριση, παραβάλλω, παρατίθημι.
3. λέγεται για μεταβολή, παραλλάσσω, παράφημι.

Russian (Dvoretsky)

πᾰρά: II эп.-поэт. πᾰραί и πάρ (см. παρά I)
1) praep. cum gen.: 1.1) от, со стороны: παρὰ νηῶν или ναῦφιν ἀπονοστήσειν Hom. вернуться от кораблей; ἐλθεῖν παρά τινος Hom. прийти от (лица) кого-л.; τὰ παρὰ βασιλέως ἀπαγγεῖλαι Xen. объявить условия от имени царя; ὁ παρ᾽ ἐμοῦ Xen. мой посланец; δέχεσθαί τι παρά τινος Thuc. получить что-л. от (у) кого-л.; νόστοιο τυχεῖν παρά τινος Hom. получить возможность возвращения (на родину) благодаря кому-л.; λαμβάνειν τι παρά τινος Xen., Soph.; брать (отнимать) что-л. у кого-л.; ἀκούειν (μανθάνειν, πυνθάνεσθαι) παρά τινος Her. слышать (узнавать) от кого-л.; πρίασθαί τι παρά τινος Hom. покупать что-л. у кого-л.; παρ᾽ αὑτου τι εὑρίσκειν Plat. самому изобрести что-л.; παρ᾽ ἐμαυτοῦ οὐδὲν αὐτῶν ἐννενόηκα Plat. сам от себя я ничего из этого не придумал (бы); παρ᾽ ἑωϋτοῦ διδόναι Her. (вы)давать из собственных средств; νόμον θεῖναι παρά τινος Plat. провести закон по чьему-л. указанию; τῆς παρά τινος εὐνοίας ἐπιμελεῖσθαι Xen. стараться заручиться чьим-л. расположением; 1.2) в знач. лат. a(b) при abl. auctoris: τὰ παρὰ σοῦ λεγόμενα Xen. сказанное тобою; ἡ παρ᾽ ἐκείνου τιμωρία Xen. исходящее от него взыскание, т. е. налагаемое им взыскание; παρὰ πάντων ὁμολογεῖται Xen. всеми признается; ἡ παρὰ τῶν ἀνθρώπων δόξα Plat. людская молва, общественное мнение; 1.3) рядом с, возле, близ, у: παρ᾽ Ἰσμηνοῦ ῥείθρων Soph. у вод (реки) Исмена; παρὰ Κυανεᾶν σπιλάδων Soph. близ Кианейских скал;
2) praep. cum dat.: 2.1) рядом, при, у (παρά τινι μένειν, στῆναι и κεῖσθαι Hom.): παρὰ θύρῃσιν Hom. у ворот, перед домом; δαίνυσθαι παρ᾽ ἀλόχῳ καὶ τέκεσσιν Hom. обедать (сидя) рядом с женой и детьми; παρά τινι μέγα δύνασθαι Plat. обладать большой властью над кем-л. или пользоваться большим авторитетом у кого-л.; παρ᾽ ἑωυτοῖσι Her., παρ᾽ ἑαυτῷ Xen. у себя (на родине или дома); παρ᾽ ἑαυτῷ γενέσθαι Plut. прийти в себя; 2.2) к: φοιτᾶν παρά τινι Plut., Luc.; приходить к кому-л., посещать кого-л.; 2.3) перед (лицом), в присутствии, при (παρὰ τῷ βασιλεῖ Her.; παρὰ δικασταῖς Thuc.): παρὰ Δαρείῳ κριτῇ Her. по суждению Дария; 2.4) в течение, во время (παρὰ τυραννίδι Pind.): παρὰ τοῖς ἐμφυλίοις πολέμοις Plut. во время междоусобных войн; 2.5) (для обозначения принадлежности): οἱ παρ᾽ ἐμοί Xen. мои (близкие, родные или слуги); οἱ παρ᾽ ἡμῖν ἄνθρωποι Plat. наши соотечественники или современники; τὰ παρ᾽ ἐμοί Xen. мои дела (обстоятельства, условия, средства); ἡ παρ᾽ ἡμῖν πολιτεία Dem. наше государство; ὁ παρ᾽ αὐτῷ βίοτος Soph. своя собственная жизнь;
3) praep. cum acc.: 3.1) (по направлению) к (ἴμεν παρὰ νῆας Hom.; πέμπειν τινὰ παρά τινα Xen.): ἡ παρά τινα εἴσοδος Xen. доступ к кому-л.; παρ᾽ ἀσπίδα Xen. в направлении щита, т. е. в левую сторону, влево; 3.2) у, при, близ: παρὰ τὴν ὁδόν Xen. у или близ дороги; παρὰ τὴν θάλατταν Plat. у (на берегу) моря; ἡ παρὰ θάλασσαν Μακεδονία Thuc. приморская Македония; παρ᾽ ὄμμα Eur. перед глазами; 3.3) вдоль, мимо: παρὰ θῖνα θαλάσσης Hom. вдоль морского берега; παρὰ τὴν Βαβυλῶνα παριέναι Xen. миновать Вавилон; 3.4) в течение, во время (παρὰ πάντα τὸν βίον Plat.): παρὰ πότον Xen. во время попойки; παρὰ τὴν κύλικα Plut. за бокалом (вина); 3.5) в минуту, в момент: παρὰ τὰ δεινά Plut. в минуту опасности; παρ᾽ αὐτὰ τἀδικήματα Dem. в самый момент преступления; παρ᾽ ἕκαστον και ἔργον καὶ λόγον Plat. по поводу каждого действия и (каждого) слова; 3.6) наряду с, по сравнению с, в сопоставлении с (οὐδὲν φαίνεσθαι παρά τι Her.): παρὰ τὰ ἄλλα ζῷα Xen. по сравнению с другими живыми существами; παρὰ τὰ ἐκ τοῦ πρὶν χρόνου Thuc. по сравнению с тем, что было раньше; 3.7) (для выражения количества или степени): παρ᾽ ὀλίγον ποιεῖσθαί τινα Xen. невысоко ставить кого-л.; παρ᾽ οὐδὲν ἄγειν τι Soph. не придавать никакого значения чему-л.; παρ᾽ ὅσον Luc. (настолько) насколько; παρὰ τοσοῦτον Thuc. вот насколько, вот до чего; 3.8) (для выражения повторяемости или чередования): παρ᾽ ἦμαρ Soph., παρ᾽ ἑκάστην ἡμέραν Plat., Xen.; изо дня в день, день ото дня; παρ᾽ ἐνιαυτόν Plut. из года в год; παρὰ μῆνα τρίτον Arst. каждый третий месяц, т. е. раз в три месяца; πληγὴν παρὰ πληγήν Arph. удар за ударом; ἓν παρ᾽ ἕν Plut. одно за другим; 3.9) в соответствии с, на основании, по: ὀνομάζειν τι παρ᾽ ὃ βουλόμεθα Plat. называть что-л. так, как мы хотим; οὐ παρὰ ταῦτ᾽ ἐστιν (sc. τὸ κοινόν) Isocr. не от этого зависит общественное благо; 3.10) вследствие, из-за (παρὰ τὴν ἀμέλειαν Thuc.; μὴ παρὰ ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ εὐλάβειαν Polyb.); 3.11) за исключением, кроме, помимо (παρὰ πέντε ναῦς Thuc.; παρὰ πάντα ταῦτα ἕτερόν τι Plat.): οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλα Arph. ничего кроме этого невозможно, т. е. иначе нельзя; ἀεὶ παρ᾽ ὀλίγον ἢ διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο Thuc. (афинские войска) были постоянно на волосок то от спасения, то от гибели; παρ᾽ ὀλίγον ἀπέφυγες ὄλεθρον Eur. ты едва избежал гибели; παρὰ τρεῖς ψήφους Dem. так как не хватало трех голосов; 3.12) против, вопреки, сверх: πὰρ δύναμιν Hom. сверх (своей) возможности; παρὰ μοῖραν Hom. вразрез с обычаями; παρ᾽ ἐλπίδα Aesch., или παρὰ δόξαν Plat. против ожидания; παρὰ τὰ σοὶ δοκοῦντα Plat. вопреки тому, что тебе желательно; παρὰ τὰς σπονδάς Xen. в нарушение перемирия; παρὰ νοῦν θροεῖν Soph. говорить безрассудно; παρὰ τὴν ἑωυτῶν φύσιν Her. наперекор их собственному характеру.

Russian (Dvoretsky)

πᾰρά:
I (ρᾰ), эп.-поэт. πᾰραί и (обычно перед δέ, часто перед π и ν, реже перед γ, ζ, ξ, σ, τ и др.) πάρ adv. подле, возле, рядом, вблизи Hom.: κατεῖδον δὲ δύ᾽ Αἴαντε …, παρὰ δὲ Μηριόνην Eur. я увидел обоих Эантов …, а рядом Мериона.

Middle Liddell

Perseus. from the side of, c. gen., beside, alongside of, c. dat., to the side of, motion alongside of, c. acc.
I. prep. with gen., dat., and acc.: Radical sense beside:
A. WITH GENIT. from the side of, from beside: from, φάσγανον ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ Il.
II. commonly of Persons, ἦλθε πὰρ Διός Il.; ἀγγελίη ἥκει παρὰ βασιλῆος Hdt.; ὁ παρά τινος ἥκων his messenger, Xen.
2. issuing from a person, γίγνεσθαι παρά τινος to be born from him, Plat.; when it follows a Noun, a particip. may be supplied, ἡ παρὰ τῶν ἀνθρώπων δόξα glory from (given by) men, Plat.; τὸ παρ' ἐμοῦ ἀδίκημα done by me, Xen.; παρ' ἑαυτοῦ διδόναι to give from oneself, i. e. from one's own means, Hdt.
3. with Verbs of receiving and obtaining, τυχεῖν τινος παρά τινος Od.; εὑρέσθαι τι παρά τινος Isocr.; δέχεσθαι, λαμβάνειν τι παρά τινος Thuc.; μανθάνειν, ἀκούειν παρά τινος Hdt.
4. with Pass. Verbs, on the part of (not, like ὑπό, of the direct agent), παρὰ θεῶν δίδοταί or σημαίνεταί τι Plat.; τὰ παρά τινος λεγόμενα or συμβουλευόμενα Xen.; φάρμακον πιεῖν παρὰ τοῦ ἰατροῦ by his prescription, Plat.
III. in poetic passages, for παρά c. dat., near, πὰρ Σαλαμῖνος Pind.; πὰρ Κυανεᾶν σπιλάδων Soph.; παρ' Ἰσμηνοῦ ῥείθρων Soph.
B. WITH DAT. beside, alongside of, by, with Verbs implying rest, used to answer the question where?
I. of Places, ἧσθαι πὰρ πυρί Od.; ἑστάναι παρ' ὄχεσφιν Il.; πὰρ ποσσί at one's feet, Il.; παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσης Il.
II. of persons, κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ Il.; στῆναι παρά τινι to stand by him, Il.
2. like Lat. apud, French chez, at one's house, μένειν παρά τινι Il.; οἱ παρ' ἡμῖν ἄνθρωποι the people here, Plat.; ἡ παρ' ἡμῖν πολιτεία Dem.:—like Lat. apud for penes, in one's own hands, ἔχειν παρ' ἑωϋτῷ Hdt.
3. Lat. coram, before, in the presence of, ἤειδε παρὰ μνηστῆρσιν Od.: before a judge, Hdt., attic; παρ' ἐμοί, Lat. me judice, Hdt.; εὐδοκιμεῖν, μέγα δύνασθαι, τιμᾶσθαι παρά τινι with one, Plat.
C. WITH ACCUS. to the side of an object, or motion alongside of it:
I. of Place,
1. with Verbs of coming and going, βῆ παρὰ θῖνα Il.; παρ' Ἥφαιστον to his chamber, Il.; εἰσιέναι παρά τινα to go into his house, Thuc., Plat.
2. with Verbs of rest, beside, near, by, κεῖται ποταμοῖο παρ' ὄχθας lies stretched beside the river banks, Il.; παρ' ἔμ' ἵστασο come and stand by me, Il.
3. with Verbs of striking, wounding, βάλε στῆθος παρὰ μαζόν Il.; αἰχμὴ δ' ἐξεσύθη παρὰ ἀνθερεῶνα Il.
4. with Verbs of passing by, leaving on one side, Hom.; παρὰ τὴν Βαβυλῶνα παριέναι Xen.
b. by or beside the mark, πὰρ δύναμιν beyond one's strength, Il.
c. contrary to, against, παρὰ μοῖραν contrary to destiny, Hom.; παρ' αἶσαν, παρὰ τὰς σπονδάς Thuc.; παρὰ δόξαν contrary to opinion, Thuc.; παρ' ἐλπίδας Soph.
5. beside, except, οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ' ἄλλα beside this there is nothing else, Ar.; παρὰ ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Ὀλυμπιάδα he won the Olympic prize save in one conflict, he was within one of winning it, Hdt.; so, παρὰ ὀλίγον only just, Eur.; παρ' ἐλάχιστον ἦλθε ἀφελέσθαι was within an ace of taking away, Thuc.; παρὰ τοσοῦτον ἦλθε κινδύνου came within such a degree of peril, i. e. was in such imminent peril, Thuc.: —opp. to these phrases is παρὰ πολύ by far, δεινότατον παρὰ πολύ Ar.; παρὰ πολὺ νικᾶν Thuc.:—but
6. παρὰ ὀλίγον ποιεῖσθαι, ἡγεῖσθαι to hold of small account, Xen.; παρ' οὐδέν ἐστι are as nothing, Soph.
7. with a sense of alternation, παρ' ἡμέραν or παρ' ἦμαρ, doric παρ' ἆμαρ, day by day, Pind., Soph.; πληγὴ παρὰ πληγήν blow for blow, Ar.
8. with a sense of Comparison, παρὰ τὰ ἄλλα ζῷα ὥσπερ θεοὶ οἱ ἄνθρωποι βιοτεύουσι men beyond all other animals live like gods, Xen.; χειμὼν μείζω παρὰ τὴν καθεστηκυῖαν ὥραν Thuc.
9. metaph. to denote dependence, on account of, because of, by means of, παρὰ τὴν ἑαυτοῦ ἀμέλειαν Thuc.; παρὰ τοῦτο γέγονε Dem.
II. of Time, along the whole course of, during, παρὰ τὴν ζόην Hdt.; παρὰ πάντα τὸν χρόνον Dem.; παρὰ ποτόν while they were at wine, Aeschin.
2. at the moment of, παρ' αὐτὰ τἀδικήματα, flagrante delicto, Dem.
D. POSITION: —παρά may follow its Subst. in all cases, but then becomes by anastrophe πάρα.
E. πάρα (with anastrophe) also stands for πάρεστι and πάρεισι.
F. παρά absol., as adv., near, together, at once, in Hom.
G. IN COMPOS.,
I. alongside of, beside, παράλληλοι, παραπλέω.
II. to the side of, to, παραδίδωμι, παρέχω.
III. to one side of, by, past, παρέρχομαι, παρατρέχω.
IV. metaph.:
1. aside, i. e. amiss, wrong, παραβαίνω, παρακούω.
2. of comparison, παραβάλλω, παρατίθημι.
3. of change, παραλλάσσω, παράφημι.