ἔργον

English (LSJ)

Dor. ϝέργον IG4.800 (vi B. C.), Elean ϝάργον SIG9 (vi B.C.), τό: (ἔρδω, OE. weorc (neut.) 'work', Avest. varəza):—work, Il.2.436, etc.; ἔργον οὐδὲν ὄνειδος, ἀεργίη δέ τ' ὄνειδος = work is no disgrace, but idleness is disgrace Hes.Op.311; πλεόνων δέ τε ἔ. ἄμεινον Il.12.412; ἔ. ἐποίχεσθαι 6.492; νῦν ἔπλετο ἔ. ἅπασι 12.271; especially in plural, ἄλλος ἄλλοισιν..ἐπιτέρπεται ἔργοις Od. 14.228; ἐπὶ ἔργα τράποντο Il.3.422; ἔργων παύσασθαι Od.4.683; τὰ σ' αὐτῆς ἔργα κόμιζε see to thine own tasks, Il.6.490: especially in the following relations,
1 in Il. mostly of works or deeds of war, πολεμήϊα ἔ. Il.2.338, al., Od.12.116; ἔργον μάχης Il.6.522; alone, ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ 4.175, cf. 539; ὑπέσχετο δὲ μέγα ἔργον 13.366; ἐπ' αὐτῷ δ' ἔργον ἐτύχθη ἀργαλέον 4.470; later, ἔργον.. Ἄρης κρινεῖ A.Th.414; ἐν τῷ ἔργῳ = during the action, Th.2.89, cf.7.71; τὸ ἐν Πλαταιαῖς ἔ. Pl.Mx. 241c; τῶν πρότερον ἔ. μέγιστον ἐπράχθη τὸ Μηδικόν Th.1.23; ἔργου ἔχεσθαι to engage in battle, ib.49.
2 of peaceful contests, κρατεῖν ἔργον Pi.O.9.85; ἔργου ἔχεσθαι Id.P.4.233; also ἔργα θῆκε κάλλιστ' ἀμφὶ κόμαις placed [the reward of] noble deeds about his hair, Id.O.13.38.
3 of works of industry,
a of tillage, tilled lands, ἀνδρῶν πίονα ἔ. Il.12.283, etc.; ἔργ' ἀνθρώπων 16.392, Od.6.259; βροτῶν 10.147; οὔτε βοῶν οὔτ' ἀνδρῶν φαίνετο ἔργα ib.98; ἔργα alone, 16.140, etc.; Ἔργα καὶ ἡμέραι, Works and Days, Opera et dies —the title of Hesiod's work; πατρώϊα ἔργα their father's lands, Od.2.22; οὔτ' ἐπὶ ἔργα..ἴμεν will neither go to our farms, ib. 127, cf. 252; Ἰθάκης.. ἔργα the tilled lands of Ithaca, 14.344; ἀμφὶ.. Τιταρησσὸν ἔργ' ἐνέμοντο inhabited lands, Il.2.751; τὰ τῶν Μυσῶν ἔργα Hdt.1.36; so later, PBaden 40.5 (ii A.D.): generally, property, wealth, possessions, θεὸς δ' ἐπὶ ἔργον ἀέξῃ Od.14.65, cf. 15.372.
b of women's work, weaving, Il.9.390, etc.; ἀμύμονα ἔ. ἰδυίας ib.128; ἔργα ἐργάζεσθαι Od.22.422, 20.72.
c of other occupations, θαλάσσια ἔργα fishing, 5.67; a seaman's life, Il.2.614: periphrasis, δαιτὸς..ἔργα works of feasting, 9.228; φιλοτήσια ἔργα Od.11.246; ἔργα γάμοιο Il.5.429; ἔργα Κυπρογενοῦς Sol.26; Ἀφροδίτης h.Ven.1; also τέκνων ἐς ἔ. A.Ag.1207: abs., ἔργον Luc.DDeor.17.1, AP12.209 (pl., Strat., s.v.l.); also ἔργα ἰσχύος καὶ τάχους X.Cyr.1.2.12; φίλα ἔργα μελίσσαις, of flowers, Theoc.22.42; of mines, etc., ἔ. ἀργυρεῖα X.Vect.4.5, D.21.167, etc.; ἔργα πίσσια dub. l. in Plu.Cat.Ma.21.
4 deed, action, ἔργ' ἀνδρῶν τε θεῶν τε Od.1.338; θέσκελα ἔ. Τρώων Il.3.130; ἀήσυλα ἔ. 5.876; καρτερά, ἀεικέα ἔ., ib.872,22.395; παλίντιτα, ἄντιτα ἔ., Od.1.379, 17.51; ἔργα ἀποδέκνυσθαι Hdt.1.16, cf. Pl.Alc.1.119e, D.C.37.52; opp. ἔπος, deed, not word (v. ἔπος II.1); opp. μῦθος, Il. 9.443, 19.242, A.Pr.1080 (anap.), etc.; opp. λόγος, S.El.358, E.Alc. 339; ἔργῳ, opp. λόγῳ, freq. in Att., etc., Th.2.65, etc.: so in plural, λόγῳ μὲν..τοῖσι δ' ἔργοισιν S.OC782, cf. E.Fr.360.13; λόγοισιν εἴτ' ἔργοισιν S.OT517; opp. ῥήματα, Id.OC873; opp. ὄνομα, E.IA128 (anap.), Th.8.78,89; in many phrases, πέπρακται τοὔργον A.Pr.75, cf. Ag.1346; χωρῶ πρὸς ἔργον S.Aj.116; τὸ μὲν ἐνθύμημα χαρίεν.., τὸ δὲ ἔργον ἀδύνατον its execution, X.An.3.5.12; ἐν ἔργῳ χέρνιβες ξίφος τε ready for action, E.IT1190; ἡ κατάρα ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς ἔργον ἤγετο Jul.Or.7.228b.
II thing, matter, πᾶν ἔ...ὑπείξομαι in every point, Il.1.294; ἃ Ζεὺς μήδετο ἔργον 2.38, etc.; πάρος τάδε ἔργον γενέσθαι 6.348, etc.; ὅπως ἔσται τάδε ἔ. 2.252, Od.17.78, etc.; μέμνημαι τόδε ἔ. Il.9.527; ἄκουε τοὔργον S.Tr.1157, cf. OT847, Aj.466; in bad sense, mischief, trouble, of disease, αἰτίη τοῦ ἔργου Aret.SA1.9; μέγα ἔργον a serious matter, Od.4.663, Th.3.3.
2 μέγα ἔργον, like μέγα χρῆμα, χερμάδιον λάβε χειρὶ Τυδεΐδης, μέγα ἔργον a monstrous thing, Il.5.303, cf. 20.286; φυλόπιδος μέγα ἔ. a mighty call to arms, 16.208.
III Pass., that which is wrought or that which is made, work, οἷ' ἐπιεικὲς ἔργ' ἔμεν ἀθανάτων, of the arms of Achilles, Il.19.22; ἔργον Ἡφαίστοιο metal-work, Od.4.617; πέπλοι.., ἔργα γυναικῶν Il.6.289, Od.7.97, cf. 10.223; ὕφασμα, σῆς ἔ. χερός A.Ch.231; κολεόν.. λώτινον ἔργον Theoc.24.45; of a wall, Ar.Av.1125; of a statue, X.Mem.3.10.7: in plural, of siege-works, ἔργα καὶ μηχαναί Plb.5.3.6; of a machine, Apollod.Poliorc.157.4, al., Ath.Mech.15.2, al.; of public buildings, Mon.Anc.Gr.18.20; of an author's works, D.H.Comp.25; τὸ περὶ ψυχῆς ἔργον Ἀριστοτέλους AP11.354.8 (Agath.).
2 result of work, profit or interest, ἔργον (χρημάτων) interest or profit on money, Is.11.42, cf. D.27.10.
IV special phrases:
1 ἔργον ἐστί,
a c. gen. pers., it is his business, his proper work, ἀνδρῶν τόδ' ἐστὶν ἔ. A.Ch.673; ὅπερ ἐστὶν ἔργον ἀγαθοῦ πολίτου Pl.Grg. 517c; of things, φραδέος νόου ἔργα τέτυκται it is a matter (which calls) for a wary mind, Il.24.354; function, ἅπερ νεῶν ἄμεινον πλεουσῶν ἔργα ἐστίν Th.2.89; οὐ θερμότητος ἔργον ψύχειν Pl.R. 335d; τοῦτο ἑκάστου ἔ. ὃ ἂν ἢ μόνον τι ἢ κάλλιστα τῶν ἄλλων ἀπεργάζηται ib.353a; ἔργα τοῦ ἐγκεφάλου functions, Gal.16.518: c. dat. pers., οἷς τοῦτο ἔργον ἦν X.Cyr.4.5.36, cf. 6.3.27: with the possessive Pron., σὸν ἔργον [ἐστί] c. inf., A.Pr.635; ἐμὸν τόδ' ἔ. κρῖναι Id.Eu. 734; σὸν ἔ., θῦε θεοῖς Ar.Av.862; ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον Id.Pax426: with Art., νῦν ἡμέτερον τὸ ἔ. Hdt.5.1.
b c. gen. rei, there is need of.., τί δῆτα τόξων ἔργον; E.Alc.39; πολλῆς φυλακῆς ἔργον [ἐστί] Pl.R. 537d: esp. with neg., οὐδὲν..ὀδόντων ἔ. ἐστ' Ar.Pax1310; οὐ δόλου νῦν ἔ. Id.Pl.1158, cf. E.Hipp.911: c. dat. pers., ἐπέδρης μὴ εἶναι ἔ. τῇ στρατιῇ Hdt.1.17: with Art., οὐκ ἂν μακρῶν λόγων ἡμῖν τόδ' εἴη τοὔργον S.El.1373: with a part. added, οὐδὲν ἦν ἔ. αὐτοῦ κατατείνοντος Plu.Publ.13: also c. inf., οὐδὲν ἔργον ἑστάναι there is no use in standing still, Ar.Lys.424, cf. Av.1308; οὐδὲν ἔ. ταῦτα θρηνεῖσθαι S.Aj.852, cf. 12.
c c. inf., it is hard work, difficult to do, πολὺ ἔργον ἂν εἴη διεξελθεῖν X.Mem.4.6.1; πολὺ ἔργον ἦν τῷ νομοθέτῃ πάντα γράφειν Lys.10.7; ἔργον ἐστὶν εἰ ἐροῦμεν D.24.51; ἔργον εὑρεῖν πρόφασιν Men.76; also μέγα ἔργον ταῖς..ἐπιθυμίαις καλῶς χρῆσθαι Pl.Smp. 187e; χαλεπὸν ἔργον διαιρεῖν Ar.Ra.1100 (lyr.): also in gen., πλείονος ἔ. ἐστὶ..μαθεῖν Pl. Euthphr.14b: rarely with a part., οὐδὲν ἔ. μαχομένῳ Philippid.15.3; ἔργον [ἐστί] c. acc. et inf., it can scarcely happen that.., ἔ. ἅμα πάντας ὀργισθῆναι καὶ ἁμαρτεῖν Arist.Pol.1286a35.
2 ἔργον παρασχεῖν τινί give one trouble, Ar.Nu.523, cf. AP9.161 (Marc. Arg., punning on Hesiod's Ἔργα); ἔργον ἔχειν take trouble, c. part., X.Cyr.8.4.6; c. inf., Id.Mem.2.10.6.
3 ἔργον γίγνεσθαι τῆς νόσου to be its victim, Anon. ap. Suid. s.v. ἄτολμοι; κτεινόμενος ὑμέτερον ἔργον εἰμί Plu.Eum. 17; τῆς ὑμετέρας γέγονεν ἔργον ὀλιγωρίας Luc.Dem.Enc.29.
4 ἔργον ποιεῖσθαί τι to make a matter one's business, attend to it, Pl.Phdr. 232a, X.Hier.9.10; so ἐν ἔργῳ τίθεσθαι Ael.VH4.15.
V = ἐργασία III, τὸ ἔργον βαφέων CIG3498 (Thyatira).

German (Pape)

[Seite 1020] (eigtl. Fεργον), τό, Werk, Alles was Jemand ausgeführt hat, That, Handlung, sowohl in guter als in schlechter Bedeutung, Hom. u. Folgde überall, theils allgemein, theils durch den Zusammenhang od. besondere Beiwörter bestimmt; – 1) im Allgemeinen die That, im Gegensatz des Entschlusses, βουλή, Il. 9, 374; κοὐ μόνον βουλεύματα, ἀλλ' ἔργα δεινά Soph. Phil. 552; Gegensatz des Wor. tes, μῦθος, Il. 9, 443; ἔργῳ κοὐκ ἔτι μύθῳ χθὼν σεσάλευται Aesch. Prom. 1082; Δίκη παρῆν ἔργοις ἐκείνου καὶ φρεσίν Spt. 645; μή σε δὶς φράσαι μήτ' ἔπος μήτ' ἔργον Pers. 170; nachdrücklich, ἔργῳ κοὐ λόγῳ τεκμαίρομαι, durch die Tat, Prom. 336; λόγοισιν εἴτ' ἔργοισιν εἰς βλάβην φέρον Soph. O. R. 517; im Gegensatz von μῦθος, ῥήματα, ἔπη, O. C 877. 1578 El. 613; ὁρῶ βροτοῖς τὴν γλῶσσαν οὐχὶ τἄργα πάνθ' ἡγουμένην Phil. 99; vgl. Cratin. bei Plut. Pericl. 13; ὄνομα γάρ, ἔργον δ' οὐκ ἔχουσιν οἱ φίλοι Eur. Or. 454; I. A. 128; ταῦτα εἶπε καὶ ἅμα ἔπος τε καὶ ἔργον ἐποίεε Her. 3, 135; ἄλλως ὄνομα κοὐκ ἔργον Thuc. 8, 78; Plat. παρ' ἕκαστον καὶ ἔργον καὶ λόγον διδάσκοντες Prot. 325 d; μετὰ λόγου καὶ ἔργου Legg. I, 647 d; λόγῳ – ἔργῳ, in der Tat, in Wirklichkeit entgeggstzt, ἔργῳ τε καὶ ἔπει IX, 879 c; – durch adj. bestimmt, θέσκελα, ἀήσυλα u. ä., Hom. – 2) χωρῶ πρὸς ἔργον, ich gehe ans Werk, an die Ausführung, Soph. Ai. 116; καὶ τοὔργον ἂν σοῦ τοῦτ' ἔφη εἶναι μόνου O. R. 349; ταῦτά τε ἅμα ἠγόρευε καὶ τὸ ἔργον προσῆγε, er führte es auch aus, Her. 9, 92; ὥςτε εὐθὺς ἔργου ἔχεσθαι, sogleich ans Werk gehen, zur Ausführung schreiten, Thuc. 2, 2, vgl. 1, 49; Xen. Hell. 7, 2, 19; vgl. Pind. P. 4, 233; ὡς ᾐσθάνετο ἐν ἔργῳ ὄντα τὸν Κῦρον, daß Kyrus bei der Ausführung, damit beschäftigt sei, Xen. Cyr. 7, 1, 27; vgl. ἅπας δ' ἐν ἔργῳ δοῦλος ἦν μάτην πονῶν Eur. Bacch. 626; I. T. 1190; τὸ μὲν ἐνθύμημα χαρίεν ἐδόκει εἶναι, τὸ δὲ ἔργον ἀδύνατον, die Ausführung war unmöglich, Xen. An. 3, 5, 12. – 3) was Jem. zu verrichten pflegt, Arbeit, Geschäft, Gewerbe, Thun, Verrichtung, ἔργον ἐποίχεσθαι, an sein Werk, an den Webestuhl gehen, Od. 17, 227; γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας Il. 9, 128 u. öfter; πᾶσαν γὰρ ὁμηλικίην ἐκέκαστο κάλλεϊ καὶ ἔργοισιν.ἰδὲ φρεσί, durch Schönheit, durch Arbeit u. Klugheit ausgezeichnet, durch das, was sie zu arbeiten verstand, 13, 432; πάντες ἀναπηδῶσιν ἐπ' ἔργον, σκυτῆς, βαλανῆς, sie gehen an ihr Geschäft, an ihre Arbeit, Ar. Av. 490; τοῖς ἔργοις προσέχειν Plut. 553; τὰ σαυτῆς ἔργα κόμιζε, besorge deine eigenen Geschäfte, bekümmere dich nicht um Andere, Od.; λαοὶ σκίδνασθ' ἐπὶ ἔργα ἕκαστος 2, 252; ἔργα θεῶν, das Schalten u. Walten der Götter, die Göttergewalt, Il. 16, 120; ἔργον ποιεῖσθαί τι, Etwas zu seiner Beschäftigung machen, seinen Fleiß darauf verwenden, Plat. Phaedr. 232 a; ἰέναι ἐπὶ τὰ δημόσια ἔργα Gorg. 514 c. – Besonders – a) von der Feldarbeit, ἔργα ἀνδρῶν, ἀνθρώπων, Arbeit, Geschäft der Männer, Landbau, Hom. öfter; βοῶν Od. 10, 98; ἔργον δέ μοι οὐ φίλον ἔσκεν, der Landbau war nicht meine Sache, 14, 222; ἀλλὰ πᾶς χώρει πρὸς ἔργον εἰς ἀγρόν Ar. Pax 555; dah. heißen ἔργα auch die bestellten Felder, Ländereien, οἵ τ' ἀμφ' ἱμερτὸν Τιταρήσιον ἔργ' ἐνέμοντο Il. 2, 751; πεδία λωτεῦντα καὶ ἀνδρῶν πίονα ἔργα 12, 283; πατρῴϊα ἔργα, die väterlichen Grundstücke, Od. 2, 22; ἔργα Ἰθάκης, Ithaka's bebau'te Fluren, 14, 344; ἐπὶ τὰ ἔργα ἰέναι 2, 127. 252; τὰ τῶν Μυσῶν ἔργα διέφθειρε Her. 1, 36; Xen. Cyn. 3, 3; οὔτ' ἐπὶ τοῖς ἔργοις οὔτ' ἐπὶ τοῖς αὑτῶν ἰδίοις διατρίβειν Dem. 2, 16, wo die Alten γεωργεῖν erkl. – b) γυναικῶν, die Verrichtungen der Frauen, bes. Weberei, ἀγλαὰ ἔργα εἰδυῖα u. ä. oft Hom. S. oben u. vgl. ἐργάνη. – c) Kriegsarbeit, Kampf, sowohl allein, Il. 4, 175. 539, als ἔργον μάχης, 6, 522, u. öfter πολεμήϊα ἔργα; ξιφέων Archil. 50. Auch in Prosa, τὸ ἐν Πλαταιαῖς ἔργον Plat. Henex. 241 c; τῶν πρότερον ἔργων μέγιστον ἐπράχθη τὸ Μηδικόν Thuc. 1, 23; οἱ ἐν τῷ ἔργῳ, die Kämpfenden, 7, 71; ἐν ἔργῳ ὤν Xen. Cyr. 7, 1, 27; ἔργου ἔχεσθαι, den Kampf beginnen, Thuc. 1, 49; ἐλέγετο ἀποκτεῖναι τούτῳ τῷ ἔργῳ περὶ ὀγδοήκοντα ἱππέας Xen. Hell. 5, 3, 2; τὸ Τρωϊκὸν ἔργον Arr. An. 1, 11; τὸ πρὸς Ἰλίῳ Paus.; ἤδη γὰρ ὡς ἐς ἔργον ὥπλισται στρατός Eur. Heracl. 672; πρὸς ἔργον πάντες ἵεσαν χέρας El. 799; ἐν τῷ ἔργῳ, im Kampfe, Thuc. 2, 89. – d) von anderen Beschäftigungen, θαλάσσια ἔργα, Meergeschäfte, sowohl Seefahrt, Il. 2, 614, als Fischfang, Od. 5, 67; – φιλοτήσια, Werke der Liebe, Liebesgenuß, Od. 11, 246, wie γάμοιο Il. 5, 429; Add. ep. (X, 201; Achill. Tat. 1 p. 28; Long. Past. 3, 14. – Vom Bergbau, τὰ ἔργα, Bergwerke, τῶν ἔργων τῶν ἀργυρείων ἐπιθυμεῖν Dem. 8, 45; 37, 4 u. öfter; Xen. Vectig. 4, 5. – 4) An Vrbdgn, wie σιγῇ τοὐμὸν ἔργον ἤνυτον, mein Geschäft vollbrachte ich schweigend, Soph. Tr. 319, u. ä., reihen sich folgende: σὸν ἔργον ἐστί, es ist deine Sache, es kommt dir zu, σὸν ἔργον, Ἰοῖ, ταῖσδ' ὑπουργῆσαι χάριν, du mußt, Aesch. Prom. 638; ἐμὸν τόδ' ἔργον λοισθίαν κρῖναι δίκην, es liegt mir ob, zu entscheiden, Eum. 704; ἀνδρῶν τόδ' ἐστὶν ἔργον, das ist Sache der Männer, Ch. 662; ἔργον ἤδη σὸν τὰ λοίφ' ὑπηρετεῖν Soph. Phil. 15, dir liegt es ob; οὐδὲν ἔργον ταῦτα θρηνεῖσθαι μάτην, es führt zu Nichts, Ai. 839; σὸν ἔργον εἴη τοῦτον ὀπτᾶν Ar. Lys. 839; ὑμῶν τὸ λοιπὸν ἔργον ἤδη φλᾶν ταῦτα Paz 1305; absol., ἱερεῦ, σὸν ἔργον, θῦε τοῖς θεοῖς Av. 862; ὅπερ μόνον ἐστὶν ἔργον ἀγαθοῦ πολίτου Plat. Gorg. 517 c; οὐκέτι ἐμὸν ἔργον εἶναι Prot. 335 b; σὸν ἔργον ἀναπληρῶσαι Conv. 188 e; οὐ γὰρ θερμότητος ἔργον ψύχειν, ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου, ist nicht Sache der Wärme, kommt ihr nicht zu, Rep. I, 335 d. – Auch c. dat., ἔκαιον οἷς τοῦτο ἔργον ἦν, denen dies aufgetragen war, oblag, Xen. Cyr. 4, 5, 13, vgl. 6, 3, 27; γυναιξὶν ἔργον ἀθερίζειν, es ist so ihre Sache, sie pflegen, Agath. 4 (V, 2161; vgl. Ael. V. H. 3, 18. 9, 24. – Aehnl. ἔργον ἔχω τοῦτο σκοπεῖν, ich habe zum Geschäft, meine Sache ist, Xen. Hem. 2, 10, 6, vgl. Cyr. 8, 4, 6; ἔργον ἔχειν δεόμενον τούτου κοινωνεῖν τοὺς παρόντας, er ließ sich angelegen sein, zu bitten, daß die Anwesenden Teil nähmen. – Mit Nachdruck, ἔργον ἐστί, es ist ein Stück Arbeit, es macht Mühe, esistschwer, τοὺς πολλοὺς καὶ παλαιοὺς ἔργον διηγήσασθαι Dem. 59, 91; ἔργον μὲν νυκτὸς λῦσαι ἵππους, ἔργον δὲ χαλινῶσαι Xen. Cyr. 3, 3, 27; mit anderen Bestimmungen, οὐ μέγ' ἔργον εὖ λέγειν Eur. Bacch. 267; χαλεπὸν οὖν ἔργον διαιρεῖν Ar. Ran. 1100; μέγα ἔργον – καλῶς χρῆσθαι Plat. Conv. 187 e; πλείονος ἔργου ἐστὶν ἀκριβῶς ταῦτα πάντα μαθεῖν, ist schwieriger, Euthyphr. 14 a; οὐκ ὀλίγον ἔργον αὐτὸ εἶναι, es sei keine kleine Sache, Rep. II, 369 b; ἀλλὰ πάμπολυ ἔργον λέγεις VII, 531 d; πολὺ ἔργον ἂν εἴη διεξελθεῖν Xen. Mem. 4, 6, 1; παρέσχε μοι ἔργον πλεῖστον, machte mir viel zu schaffen, Ar. Nubb. 515; Plat. Tim. 29 d; – ἐνταῦθα δὴ πολλῆς φυλακῆς ἔργον, es ist nöthig, thut Noth, Plat. Rep. VII, 537 d; σιγᾷς, σιωπῆς δ' οὐδὲν ἔργον ἐν κακοῖς, Schweigen thut nicht Noth, hilft Nichts, ist Nichts nütze, Eur. Hipp. 911; τί δῆτα τόξων ἔργον, was ist denn da der Bogen nöthig, Alc. 39; οὐκ ἔργον ἔστ' οὐδὲν στροφῶν Ar. Plut. 1154; auch c. inf., οὐδὲν ἔργον ἑστάναι, es hilft Nichts, hier zu stehen, Lys. 424; καί σ' οὐδὲν εἴσω τῆσδε παπταίνειν πύλης ἔτ' ἔργον ἐστίν Soph. Ai. 12; οὐκ ἂν μακρῶν ἔθ' ἧμιν οὐδὲν ἂν λόγων – τόδ' εἴη τοὔργον El. 1365, hier gilt's nicht, viele Worte machen; vgl. noch οὐδὲν λευκῶν ὀδόντων ἔργον ἔστ' ἢν μή τι καὶ μασῶνται, die Zähne nützen zu Nichts, Ar. Pax 1310; ἐπέδρης μὴ εἶναι ἔργον τῇ στρατιῇ Her. 1, 17, die Belagerung nütze Nichts; Xen. Cyr. 2, 3, 11; S;p., ὡς οὐδὲν ἦν ἔργον αὐτοῦ κατατείναντος, da er durch seine Anstrengung Nichts ausrichtete, Plut. Poplic. 14; ἦν δὲ οὐδὲν ἔργον αὐτοῦ τῆς σπουδῆς Lys. 11. – 5) das durch die Arbeit Hervorgebrachte, das Werk, die Arbeit, ἔργον Ἡφαίστοιο Od. 4, 617; γυναικῶν, Webereien, oft; ἀθανάτων Il. 19, 22; ἔργα ἐργάζεσθαι Od. 22, 422; ὕφασμα τοῦτο σῆς ἔργον χερός Aesch. Ch. 231; – ἔργον λώτινον, aus Lotus gemacht, Theocr. 24, 45; von einer Bildsäule, Xen. Hem. 3, 10, 7; τῶν ἔργων ἀπρασίαν εἶναι, die Arbeiten könnten nicht verkauft werden, Dem. 27, 21; καὶ μηχαναί, von Belagerungswerken, Pol. 5, 3, 6. Bei D. Hal. u. a. Sp. von Werken des Geistes, Schrift, Buch; – das durch den Wettkampf Errungene, der Sieg im Wettkampf, Pind. Ol. 9, 91; der Sieg, Xen. Cyr. 1, 4, 24. – Übh. der Erwerb, dah. die Zinsen eines Kapitals, die das Geld erarbeitet hat, τό τε ἀρχαῖον καὶ τὸ ἔργον τῶν δώδεκα ἐτῶν, Kapital u. Zinsen von zwölf Jahren, Dem. 27, 17, vgl. §. 10. – 61 übh. Sache, Ding, Gegenstand, wie χρῆμα, πρᾶγμα, z. B. εἰ δὴ σοὶ πᾶν ἔργον ὑπείξομαι ὅ, ττι κεν εἰπῃς, in Allem, was du sagen magst, Il. 1, 294; ὃπως ἔσται τάδε ἔργα, wie diese Sachen · ablaufen werden, 4, 14; öfter πάρος τάδε ἔργα γενέσθαι; μέγα ἔργον, ein großes Stück, von einem Steine, 5, 303. 20, 286; ἄκουε τοὔργον Soph. Tr. 1147; οὐκ ἔστι τοὔργον τλητόν Ai. 461; τοῦτ' ἐστὶν ἤδη τοῦργον εἰς ἐμὲ ῥέπον O. R. 847. – Dah. umschreibend, ἔργα δαιτός Il. 9, 228; ἔργα μάχης u. ä.; auch in Prosa, τὸ ἔργον τῆς θήρας, das Waidwerk.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
I. action (p. opp. à parole) : λόγῳ μὲν…, τοῖσι δ' ἔργοισιν SOPH en parole, en fait ; réalisation ou exécution d'une ch. : χωρεῖν πρὸς ἔργον SOPH en venir à l'exécution ; τὸ μὲν ἐνθύμημα χαρίεν, τὸ δὲ ἔργον ἀδύνατον XÉN la pensée est agréable, mais la réalisation est impossible;
II. œuvre, ouvrage :
1 occupation, travail : ἄλλος ἄλλοισιν ἐπιτέρπεται ἔργοις OD l'un se plaît à un travail, l'autre à un autre ; ἐπὶ ἔργα τραπέσθαι IL se tourner vers ses travaux ; ἔργων παύσασθαι OD cesser ses travaux ; πίονα ἔργα IL les travaux féconds (du labour) ; p. ext. terre labourée : ἔργα Ἰθάκης OD les terres d'Ithaque ; bien ou domaine de campagne : πατρώϊα ἔργα OD les domaines paternels ; au sg. ἔργον ἀέξειν OD accroître son bien ; en parl. de la guerre πολεμήϊα ἔργα IL travaux de la guerre ; ἔργον μάχης IL l'œuvre du combat ; abs. ἔργον, guerre, combat ; ἐν τῷ ἔργῳ THC pendant l'action, θαλάσσια ἔργα IL, OD travaux de la mer en parl. de pêcheurs ou de marins ; abs. ἔργα ἐργάζεσθαι OD faire des travaux de tapisserie, de broderie ; p. ext.(joint par périphr. à beaucoup d'autres mots) : ἔργα δαιτός IL, γάμοιο IL festin, mariage, etc.
2 en mauv. part manœuvre, intrigue;
3 affaire dont on se charge, besogne propre à qqn : ἔργον ἔχω inf. XÉN c'est mon affaire de ; ἀνδρῶν τόδ' ἐστὶν ἔργον ESCHL c'est l'affaire des hommes ; ἅπερ νεῶν ἄμεινον πλεουσῶν ἔργα ἐστίν THC toutes choses qui sont l'affaire de navires bons marcheurs ; οἷς τοῦτο ἔργον ἦν XÉN ceux dont c'était l'affaire ; σὸν, ἐμὸν, ὑμέτερον ἔργον ἐστί avec l'inf. ESCHL c'est mon, ton, votre affaire de ; ἔργον ποιεῖσθαί τι XÉN, ἐν ἔργῳ τίθεσθαι ÉL faire son affaire de qch, apporter toute son attention à qch ; particul. travail difficile ou pénible : ἔργον (ἐστί) avec l'inf. XÉN c'est une affaire de ; πολὺ ἔργον ἐστί XÉN c'est une grosse affaire de, etc.
4 affaire dont il faut se charger, besoin, nécessité (cf. lat. opus) : τί δῆτα τόξων ἔργον ; EUR quel besoin d'arcs ? οὐδὲν ἔργον ἐστί, il n'y a aucun besoin de ; οὐ μακρῶν λόγων ἡμῖν τόδε τοὔργον SOPH nous n'avons pas besoin de longs discours;
5 affaire, embarras : ἔργα παρέχειν τινί, causer de l'ennui à qqn ; ἔργον ἔχειν avec un part. XÉN être ennuyé ou troublé de, etc.
III. travail accompli, œuvre, ouvrage : ἔργα γυναικῶν IL, OD œuvres de femmes ; en mauv. part κτεινόμενος ὑμέτερον ἔργον εἰμί PLUT si je suis tué, ce sera par votre fait, litt. ce sera votre œuvre ; exploit;
IV. en gén. chose, affaire, fait, acte, événement : ἄκουε τοὔργον SOPH écoute la chose.
Étymologie: p. *Ϝέργον, cf. ἔρδω et ῥέζω ; germ. Werk, work.

Russian (Dvoretsky)

ἔργον: τό
1 дело, труд, работа: ἐπὶ ἔργα τραπεσθαι Hom. приняться за дело, за работу; πλείονος ἔργου ἐστίν Plat. это требует большого труда, это трудно;
2 воздействие, действие (οἴνου Arst.);
3 деятельность, функция (ὀφθαλμοῦ Arst.);
4 дело, долг, обязанность (ἀγαθοῦ πολίτου Plat.; τοῦ ἄρχοντος καὶ τῶν ἀρχομένων Arst.; ἀνδρῶν τόδ᾽ ἐστὶν ἔ. Aesch.): ἔ. ἐστὶ τοῖς πρωτοστάταις θαρρύνειν τοὺς ἑπομένους Xen. обязанностью передовых бойцов является ободрять тех, кто следует (за ними); ἐμὸν τόδ᾽ ἔ. κρῖναι Aesch., рассудить - мое дело;
5 надобность, необходимость, нужда: ἐνταῦθα πολλης φυλακῆς ἔ. (sc. ἐστίν) Plat. здесь нужна большая бдительность; οὐδὲν ἔ. ταῦτα θρηνεῖσθαι μάτην Soph. незачем предаваться этим бесплодным жалобам; ὥστε ἐπέδρης μὴ εἶναι ἔ. τῇ στρατιῇ Her. а потому осада (Милета) с помощью войска была бесполезна; σιωπῆς οὐδὲν ἔ. ἐν κακοῖς Eur. молчанием горю не поможешь; μακρῶν οὐδὲν λόγων τόδε τοὖργον Soph. не нужно многих слов;
6 забота, хлопоты, беспокойство (δαιτὸς ἔργα Hom.): ἔ. ἔχειν Xen. брать на себя труд, заботиться (насчет чего-л.); ἔ. (ἐστίν) Xen., Arst., Plut.; нелегко, хлопотно, трудно; ἔργα παρέχειν τινί Arph. причинять кому-л. хлопоты;
7 дело, деяние, подвиг (ἔργα πολεμήϊα, μάχης Hom. и τὰ στρατιωτικὰ ἔργα Plut.): ἰσχύος τε καὶ τάχους ἔργα Xen. дела, (требующие) силы и быстроты;
8 осуществление, выполнение (εἰς ἔ. ἐξαγαγεῖν τὸ πρόβλημα Plut.): τὸ μὲν ἐνθύμημα χαρίεν ἐδόκει εἶναι, τὸ δ᾽ ἔ. ἀδύνατον Xen. замысел показался остроумным, но выполнение его невозможным; λόγοισιν εἴτ᾽ ἔργσισιν Soph. словами или делами; δυνάμει καὶ ἔργῳ Arst. в возможности и в действительности; χωρεῖν πρὸς ἔ. Soph. приступать к исполнению;
9 сражение, битва, бой (ἐν τῷ ἔργῳ Thuc.): ἔργου ἔχεσθαι Thuc. вступать в бой; κρατεῖν ἔ. Pind. выигрывать сражение;
10 пашня, нива (πίονα ἔργα Hom.): μινύθειν ἔργα ἀνθρώπων Hom. разорять возделанные людьми поля; οἳ ἀμφὶ Τιταρήσιον ἔργ᾽ ἐνέμοντο Hom. возделывавшие поля по берегам Титаресия;
11 владение, достояние (πατρώϊα ἔργα Hom.): ἔ. ἀέξειν Hom. приумножить достояние;
12 женская работа, рукоделье (ἀμύμονα ἔργα Hom.): ἔργα ἐργάζεσθαι Hom. заниматься рукодельем;
13 ремесло, промысел, занятие: θαλάσσια ἔργα Hom. морской промысел, т. е. мореплавание или рыболовство; ἔργα γάμοιο Hom. брачные дела, устройство браков; ἔργα ἀργύρεια Xen. серебряные рудники или добывание серебряной руды;
14 произведение, творение, изделие (ἔργα γυναικῶν Σιδονίων Hom.; τῶν τεχνιτῶν Arst.): κτεινόμενος ὑμέτερον ἔ. εἰμί Plut. если я буду убит, это (будет) дело ваших рук;
15 предмет, вещь: λώτινον ἔ. Theocr. вещь из (древесины) лотоса;
16 сооружение, приспособление (ἔργα καὶ μηχαναί Polyb.);
17 дело, вопрос, обстоятельство: πᾶν ἔ. ὑπείκειν τινί Hom. уступать (повиноваться) кому-л. во всем; ὅπως ἔσται τάδε ἔργα Hom. к чему приведут эти дела, т. е. как сложатся обстоятельства; σὺ δ᾽ οῦν ἄκουε τοὖργον Soph. послушай же, в чем дело; τὰ ἔργα τῇς παιδείας Arst. вопросы воспитания;
18 событие, происшествие, факт (μέμνημαι τόδε ἔ. ἐγώ Hom.);
19 прибыль, доход: τὸ ἀρχαῖον καὶ τὸ ἔ. Dem. капитал и проценты.

Greek (Liddell-Scott)

ἔργον: τό, (περὶ τῆς ῥίζης ἴδε *ἔργω). Ἔργον, ἐργασία, ὡς καὶ νῦν, Ἰλ. Β. 436, κτλ.· ἀντίθ. τῷ ἀεργίη, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 313· πλεόνων δέ τοι ἔργον ἄμεινον Ἰλ. Μ. 412· ἔργον ἐποίχεσθαι Ζ. 492· νῦν ἔπλετο ἔργον ἅπασιν Μ. 271· ἰδίως κατὰ πληθ., ἄλλος ἄλλοισιν… ἐπιτέρπεται ἔργοις Ὀδ. Ξ. 228· ἐπὶ ἔργα τραπέσθαι Ἰλ. Γ. 422· ἔργων παύσασθαι Ὀδ. Δ. 683· τὰ σαυτῆς ἔργα κόμιζε, «κύτταζε τὴν δουλειά σου», Ἰλ. Ζ. 490, Ὀδ. Α. 356. ― Ἰδίως κατὰ τὰς ἑξῆς σχέσεις, 1) ἐν τῇ Ἰλ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ ἔργων ἢ πράξεων πολεμικῶν, πολεμήϊα ἔργα Ἰλ. Β. 338, κ. ἀλλ., Ὀδ. Μ. 116· ἔργον μάχης Ἰλ. Ζ. 522· καὶ μόνον, ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ Δ. 175, πρβλ. 539· οὕτω μετέπειτα, ἔργον… Ἄρης κρινεῖ Αἰσχύλ. Θήβ. 414· ἐν τῷ ἔργῳ, κατὰ τὴν συμπλοκήν, Θουκ. 2. 89, πρβλ. 7. 71· ἔργου ἔχεσθαι, συνάπτειν μάχην, Πινδ. Π. 4. 414, πρβλ. Θουκ. 1. 49· κρατεῖν ἔργον, νικᾶν ἐν τῇ μάχῃ, Πινδ. Ο. 9. 127· ἀλλὰ κατὰ πληθ. μετὰ τοῦ ἄρθρ., τῶν ἔργων ἔχεσθαι ἢ ἅπτεσθαι, ἐπὶ τὰ ἔργα τραπέσθαι ἢ ἰέναι Κόβητος V. LL. σ. 41: ― ὡσαύτως, ἔργα θῆκε κάλλιστ’ ἀμφὶ κόμαις, ἔθηκε τὴν ἀμοιβὴν ἐνδόξων ἔργων περὶ τὴν κόμην αὐτοῦ, Πινδ. Ο. 13. 54. 2) ἐπὶ ἔργων φιλοπονίας, ὄθεν: α) ἐπὶ ἀγρῶν κεκαλλιεργημένων, ἀνδρῶν πίονα ἔργα Ἰλ. Μ. 283, κτλ.· ἔργ’ ἀνθρώπων Π. 392, Ὀδ. Ζ. 259· βροτῶν Κ. 147. οὔτε βοῶν οὔτ’ ἀνδρῶν... ἔργα (πρβλ. τοῦ Οὐεργιλίου hominumque boumque labores), 10. 98· καὶ ἔργα μόνον, Ἰλ. Π. 392, Ὀδ. Π. 140, κτλ.· Ἔργα καὶ ἡμέραι, δηλ. γεωργικὰ ἔργα καὶ αἱ κατάλληλοι ἡμέραι πρὸς ἐργασίαν, ὄνομα τοῦ γνωστοῦ ἔργου τοῦ Ἡσιόδου· δύο δ’ αἰὲν εἶχον πατρώϊα ἔργα, εἰργάζοντο εἰς τὰ πατρικὰ κτήματα, Ὀδ. Β. 22· ἡμεῖς δ’ οὔτ’ ἐπὶ ἔργα… ἴμεν, οὔτε εἰς τὰ κτήματά μας θὰ ὑπάγωμεν, Β. 127, πρβλ. 252· ἑσπέριοι δ’ Ἰθάκης… ἔργ’ ἀφίκοντο, τὴν ἑσπέραν ἔφθασαν εἰς τοὺς ἀγροὺς τῆς Ἰθάκης, Ξεν. 344· ἀμφί… Τιταρήσιον ἔργα νέμοντο, ἐκαρποῦντο τοὺς ἀγρούς, Ἰλ. Β. 751, πρβλ. Ὀδ. Ξ. 222· οὕτω, τὰ τῶν Μυσῶν ἔργα, τοὺς κεκαλλιεργημένους ἀγροὺς τῶν Μυσῶν, Ἡρόδ. 1. 36· καὶ παρ’ Ἀττ.. τὰ γεωργικὰ ἔργα, τὰ κατ’ ἀγροὺς ἔργα, κτλ.: ― ἀκολούθως, καθόλου, περιουσία, πλοῦτος, κτήματα, ἔργον ἀέξειν Ὀδ. Ξ. 65., Ο. 372· πρβλ. ἐργάτης, αὐτουργός, γεωργὸς καὶ ἀεργός, ἀργὸς (κυρίως, ὁ μὴ ἐργαζόμενος τὴν γῆν). β) ἐπὶ γυναικείας ἐργασίας, τὸ ὑφαίνειν, ἔργα δ’ Ἀθηναίῃ… ἰσοφαρίζοι Ἰλ. Ι. 390, κτλ.· ἀμύμονα, ἀγλαά, περικαλλέα ἔργ’ εἰδυῖα Ὁμ.· ἔργα ἐργάζεσθαι Ὀδ. Υ. 72., 22. 422: ἴδε κατωτ. ΙΙΙ. (Ἐντεῦθεν ἡ Ἀθηνᾶ, = ὡς προστάτης τοιούτων ἔργων καλεῖται ἐργάνη, ἐργάτις). γ) περὶ ἄλλων ἀσχολιῶν, παρ’ Ὁμ., θαλάσσια ἔργα, ἁλιεία, ὡς πόρος ζωῆς, Ὀδ. Ε. 67· ὁ βίος τοῦ ναύτου, Ἰλ. Β. 614· καὶ ἀκολούθως περιφρ., ἔργα δαιτός, δηλ. ἀνήκοντα εἰς εὐωχίαν, Ι. 228· φιλοτήσια ἔργα, δηλ. ἐρωτικαὶ ὑποθέσεις, Ὀδ. Λ. 246· ἔργα γάμοιο Ἰλ. Ε. 429· οὕτω παρὰ μεταγεν., ἔργα Κυπρογενοῦς Σόλων παρὰ Πλουτ. ἐν Σόλ. 31· Ἔρωτος Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἀφρ. 1· Ἀφροδίτης, Κύπριδος, κτλ.· ὡσαύτως, τέκνων ἐς ἔργον Αἰσχύλ. Ἀγ. 1207· καὶ ἀπολ. ἔργον, ἴδε Ἰακωψίου Ἀνθ. 1. 2. σ. 194· οὕτω καί, ἔργα τάχους, θήρας, κτλ., Ξεν. Κύρ. 1. 2. 12, κτλ·, παρὰ Θεοκρ. 22. 42, τὰ ἄνθη καλοῦνται φίλα ἔργα μελίσσαις: - παρ’ Ἀττ. ἐπὶ παντὸς εἴδους ἔργων, οἷον ἐπὶ μεταλλείων κ.τ.τ, ἐν τοῖς ἀργυρείοις ἔργοις, Ξεν. Πόρ. 4. 5, Δημ. κτλ. 3) δύσκολον, βαρὺ ἔργον, ὑπέσχετο δὲ μέγα ἔργον Ἰλ. Ν. 366· ἀλλ’ ἐν τῇ Ὀδ., ἔργον τρομερόν, παράτολμον, Λατ. facinus, Δ. 663, Λ. 282· οὕτως, ἀργαλέον ἔργον, Ὁμ.: ὡσαύτως, χερμάδιον λάβε χειρὶ Τυδεΐδης, μέγα ἔργον, μέγαν ὄγκον, Ἰλ. Ε.303. πρβλ. Υ. 286. 4) πρᾶξις ἐνέργεια, ἔργ’ ἀνδρῶν τε θεῶν τε Ὀδ. Λ.388 Τρώων... θέσκελα ἔργα Ἰλ. Γ. 130· ἀήσυλα ἔργα Ε. 876· καρτερά, ἀεικέα ἔργα, κτλ. Ὁμ.: παλίντιτα, ἄντιτα ἔργα ὁ αὐτ.· φραδέος νόου ἔργα τέτυκται, «συνετοῦ νοῦ καὶ ἄριστα βουλεύεσθαι δυναμένου ὁ παρὼν καιρὸς δεῖται» (Σχόλ.), Ἰλ. Ω. 354· ἔργα ἀποδείκνυσθαι Ἡρόδ. 1. 16. κτλ.: - συχνὸν παρ’ Ὁμ. ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἔπος, ἔργον, οὐχὶ λόγος μόνον, ἴδε τὴν λέξιν ἔπος ΙΙ.1· οὕτως ἔργον καὶ μῦθος ἀντίκεινται, Ἰλ. Ι. 443, Τ. 242, Αἰσχύλ. Πρ. 1080, κτλ.· ἀλλὰ παρ’ Ἀττ. κατὰ τὸ πλεῖστον ἔργον καὶ λόγος, Σοφ. Ἠλ. 358, Εὐρ. Ἄλκ. 339· ἔργον καὶ ῥῆμα, Σοφ. Ο. Κ. 873· ἔργον καὶ ὄνομα, Εὐρ. Ι. Α. 128, Θουκ. 8. 78, 89· ὡσαύτως ἐν πλείσταις φράσεσι, πέπρακται τοὔργον Αισχύλ. Πρ. 75, πρβλ. Ἀγ. 1346· χωρεῖν πρὸς ἔργον Σοφ. Αἴ. 116· τὸ μὲν ἐνθύμημα χαρίεν… τὸ δὲ ἔργον ἀδύνατον, δηλ. ἡ ἐκτέλεσις αὐτοῦ, Ξεν. Ἀν. 3. 5, 12· ἐν ἔργῳ, ἕτοιμος πρὸς ἐνέργειαν, Εὐρ. Ι. Τ. 1190, κτλ. ΙΙ. ὡς τὸ πρᾶγμα ἢ χρῆμα, ἔνθα δύναται νὰ τεθῇ τὸ τι· πᾶν ἔργον… ὑπείξομαι, εἰς πᾶν πρᾶγμα, Ἰλ. Α. 294· μάλιστα ἐν φράσεσι: μήδεσθαι ἔργα Β. 38, κτλ.· πάρος τάδε ἔργα γενέσθαι Ζ. 348, κτλ. ὅπως ἔσται τάδε ἔργα Β. 252, Ὀδ. Ρ. 78, κτλ.· μέμνημαι τόδε ἔργον Ἰλ. Ι. 527· ἄκουε τοὔργον Σοφ. Τρ. 1157, πρβλ. Ο. Τ. 847, Αἴ. 466. ΙΙΙ. Παθ., τὸ κατεργασθὲν ἢ ποιηθὲν ἔργον, οἷ’ ἐπιεικὲς ἔργ’ ἕμεν ἀθανάτων, ἐπὶ ὅπλων τοῦ Ἀχιλλέως, Ἰλ. Τ. 22· ἐπὶ ἀργυροῦ κρατῆρος, ἔργον Ἡφαίστοιο Ὀδ. Δ. 617 πέπλοι… ἔργα γυναικῶν Ἰλ. Ζ. 289, Ὀδ. Η. 97, πρβλ. Κ. 223· ὕφασμα, σῆς ἔργον χερὸς Αἰσχύλ. Χο. 831· λώτινον ἔργον, ἔργον, πεποιημένον ἐκ λωτοῦ, Θεόκρ. 24. 45· ἐπὶ τείχους, κάλλιστον ἔργον καὶ μεγαλοπρεπέστατον, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1125· ἐπὶ ἀγάλματος, Ξεν. Ἀπομν. 3. 10, 7· ἐπὶ πολιορκητικῶν ἐργασιῶν, αὐτὸς δὲ περιῄει τὴν πόλιν ἐπισκοπῶν πῶς δυνατὸν εἴη προσάγειν ἔργα τῷ τείχει καὶ μηχανὰς Πολύβ. 5. 3, 6· ἐπὶ συγγραμμάτων, Ἀνθ. Π. 11. 354, 8. 2) τὸ ἀποτέλεσμα ἐργασίας, ἔργον χρημάτων, τόκος ἢ κέρδος ἐκ χρημάτων, Ἰσαῖ. 88. 24, Δημ. 816. 16, 819. 2· πρβλ. ἀργός, ἐνεργός. VI. αἱ ἑπόμεναι ἰδιάζουσαι Ἀττ. φράσεις προέρχονται ἐκ τῆς σημασίας Ι: 1) ἔργον ἐστί, α) μετὰ γεν. προσώπου, εἶναι ἔργον τινός, «ἡ δουλειά του», ἡ κυρία αὐτοῦ ἐργασία, ἴδιον, χαρακτηριστικόν, ἀνδρῶν τόδ’ ἐστὶν ἔργον Αἰσχύλ. Χο. 673· ὅπερ ἐστὶν ἔργον ἀγαθοῦ πολίτου Πλάτ. Γοργ. 517C· καὶ ἐπὶ πραγμάτων, ἅπερ νεῶν ἄμεινον πλεουσῶν ἔργα ἐστὶν Θουκ. 2, 89· οὐ θερμότητος ἔργον ἐστὶ ψύχειν Πλάτ. Πολ. 335D· οὕτω μετὰ δοτ. προσ., οἷς τοῦτο ἔργον ἦν Ξεν. Κύρ. 4. 5, 36, πρβλ. 6. 3, 27· οὕτω καὶ μετὰ τῆς κτητ. ἀντων., σὸν ἔργον ἐστί, μετ’ ἀπαρ., εἶναι ἰδικόν σου ἔργον, εἰς σὲ ἀνήκει νά…, Αἰσχύλ. Πρ. 635· ἐμὸν τόδ’ ἔργον… κρῖναι ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 734· οὕτω, σὸν ἔργον, θῦε θεοῖς Ἀριστοφ. Ὄρν. 862· ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον ὁ αὐτ. ἐν. Εἰρ. 426· καὶ μετὰ τοῦ ἄρθρου, ἡμέτερον τὸ ἔργον Ἡρόδ. 5. 1. Ἐν τοιαύταις φράσεσιν ἡ λέξ. ἔργον συχνάκις παραλείπεται, ἴδε εἰμὶ Γ. Π. ε. β) μετὰ γεν. πράγμ., ὑπάρχει χρεία, ἀνάγκη τινός, ὠφέλεια, τὶ δῆτα τόξων ἔργον; Εὐρ. Ἄλκ. 39· πολλῆς φυλακῆς ἔργον ἐστὶ Πλάτ. Πολ. 537D· συχνάκις μετ’ ἀρν., οὐδὲν ἔργον ταῦτα θρηνεῖσθαι Σοφ. Αἴ. 852, πρβλ. 12· οὐδὲν… ὀδόντων ἐργον ἔστ’ Ἀριστοφ. Εἰρ. 1310· οὐ δόλου νῦν ἔργον ὁ αὐτ. ἐν Πλ. 1158, πρβλ. Εὐρ. Ἱππ. 911· μετὰ δοτ. προσ., ἐπέδρῃς μὴ εἶναι ἔργον τῇ στρατιῇ Ἡρόδ. 1. 17· μετὰ τοῦ ἄρθρ., οὐκ ἂν μακρῶν ἔθ’ ἡμῖν οὐδὲν ἂν λόγων… τόδ’ εἴη τοὔργον, τὸ ἔργον ἡμῶν τοῦτο δὲν φαίνεται πλέον νὰ ἔχῃ χρείαν πολλῶν λόγων, Σοφ. Ἠλ. 1373· προστεθειμένης μετοχῆς, οὐδὲν ἦν ἔργον αὐτοῦ κατατείναντος Πλουτ. Ποπλικ. 13. γ) μετ’ ἀπαρ., πολὺ ἔργον ἂν εἴη διεξελθεῖν πάντα, θὰ ἦτο πολὺ δύσκολον ἔργον νὰ τὰ διεξέλθῃ τις, Ξεν. Ἀπομν. 4. 6, 1, πρβλ. Λυσ. 11. 6. 41· ἔργον ἐστὶν εἰ ἐροῦμεν Δημ. 716. 22· ἔργον εὑρεῖν πρόφασιν Μένανδρ. ἐν «Ἀσπίδι» 3: - κατὰ τὸ πλεῖστον μετ’ ἀρν., οὐδὲν ἔργον ἐστάναι, εἶναι ἀνωφελὲς νὰ ἵσταταί τις ἄπρακτος, Ἀριστοφ. Λυσ. 424, πρβλ. Ὄρν. 1308, Σοφ. Αἴ. 852, κτλ.: - ὡσαύτως μετὰ γεν., πλείονος ἔργου ἐστί… μαθεῖν Πλάτ. Εὐθύφρ. 14Α: - σπανίως μετὰ μετοχ., οὐδὲν ἔργον μαχομένῳ Φίλιππος (ἢ Φιλιππίδ.) ἐν «Ὀλυνθιακῷ» 1. 3· ἔργον ἐστί, Λατ. opus est, μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., πρέπει νὰ…, Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 15, 8. 2) ἔργα παρέχειν τινί, περέχειν πράγματα, ἐνοχλήσεις. Ἀριστοφ. Νεφ. 515, Πλάτ. Τίμ. 29D· ἔργον ἔχω, λαμβάνω τὸν κόπον, φροντίζω, μετὰ μετοχ., Ξεν. Κύρ. 8. 4, 6· μετ’ ἀπαρ., ὁ αὐτ. ἐν Ἀπομν. 2. 10, 6. 3) ἔργον γίγνεσθαι τῆς νόσου, γίνεσθαι θῦμα αὐτῆς Ἀνών. παρὰ Σουΐδ. ἐν λ. ἄτολμος· ἴδε Ἰακωψίου Ἀνθ. Π. σ. 277· κτεινόμενος ὑμέτερον ἔργον εἰμὶ Πλουτ. Εὐμέν. 17· τῆς ὑμετέρας γέγονεν ἔργον ὀλιγωρίας Λουκ. Δήμ. Ἐγκ. 29. 5) ἔργον ποιοῦμαί τι, κάμνω τι ἔργον μου. ἐπιμελῶς ἐργάζομαι εἴς τι, Πλάτ. Φαῖδρ. 232Α, Ξεν. Ἱέρ. 9. 10· οὕτως, ἐν ἔργῳ τίθεσθαι Αἰλ. π. Ζ. 4. 15. V. = ἐργασία ΙΙΙ, τὸ ἔργον βαφέων Συλλ. Ἐπιγρ. 3498.

English (Autenrieth)

(ϝέργον): work, deed, act, thing; μέγα ἔργον, usually in bad sense (facinus), Od. 3.261, but not always, Il. 10.282; collectively, and pl., ἔργον ἐποίχεσθαι, ἐπὶ ἔργα τρέπεσθαι, νῦν ἔπλετο ϝέργον ἅπᾶσιν, ‘something for all to do,’ Il. 12.271; with specifying adj., πολεμήια, θαλάσσια ἔργα, ἔργα γάμοιο, Β, Il. 5.429; especially of husbandry, οὔτε βοῶν ὄυτ' ἀνδρῶν φαίνετο ϝέργα (boumque hominumque labores), Od. 10.98, and simply ἔργα, fields, Ἰθάκης εὐδειέλου ἔργ' ἀφίκοντο, ξ 3, Il. 2.751; of the results of labor (κρητήρ) ἔργον Ἡφαίστοιο, Od. 4.617; (πέπλοι) ἔργα γυναικῶν, Il. 6.289; also in the sense of ‘accomplishments,’ Od. 8.245, etc.; ὅπως ἔσται τάδε ϝέργα, these ‘matters,’ ‘affairs.’

English (Slater)

ἔργον (ἔργον, -ου, -ῳ, -ον; -α, -ων, -οις（ι),
   1 -οισιν, -α. ϝεργ- (O. 13.38), (P. 2.17), (P. 4.104), (P. 7.19), (N. 3.44), (N. 7.52), (N. 10.64) )
   1 achievement, exploit
   a τῶν δὲ πεπραγμένων ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν ἀποίητον οὐδ' ἂν χρόνος δύναιτο θέμεν ἔργων τέλος (O. 2.17) κρυφόν τε θέμεν ἐσλῶν καλοῖς ἔργοις (Aristarchus ap. Σ: ἐσλὸν κακοῖς codd.) (O. 2.98) πόνος δαπάνα τε μάρναται πρὸς ἔργον κινδύνῳ κεκαλυμμένον (O. 5.15) κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα (O. 8.63) ἐσλὰ δ' ἐπ ἐσλοῖς ἔργα θέλοι δόμεν (O. 8.85) ὑπέρφατον ἄνδρα μορφᾷ τε καὶ ἔργοισι (O. 9.66) ἄπονον δ' ἔλαβον χάρμα παῦροί τινες ἔργων πρὸ πάντων βιότῳ φάος (O. 10.23) ἀλλὰ πάντων ταμίαι ἔργων ἐν οὐρανῷ (sc. αἱ Μοῖραι) (O. 14.10) ἄγει δὲ χάρις φίλων ποί τινος ἀντὶ ἔργων ὀπιζομένα (P. 2.17) “τοῦτ' ἔργον βασιλεὺς ἐμοὶ τελέσαις ἄφθιτον στρωμνὰν ἀγέσθω” (P. 4.229) ἔργον πελώριον τελέσαις (P. 6.41) τὸ δ' ἄχνυμαι, φθόνον ἀμειβόμενον τὰ καλὰ ἔργα (P. 7.19) παῖς μὲν ἐὼν ἄθυρε μεγάλα ἔργα (N. 3.44) πότμος δὲ κρίνει συγγενὴς ἔργων πέρι πάντων (N. 5.40) παροιχομένων γὰρ ἀνέρων ἀοιδαὶ καὶ λόγοι τὰ καλά σφιν ἔργ' ἐκόμισαν (N. 6.30) ἔργοις δὲ καλοῖς ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ (N. 7.14) καιροῦ μὴ πλαναθέντα πρὸς ἔργον ἕκαστον (N. 8.4) χαίρω δὲ πρόσφορον ἐν μὲν ἔργῳ κόμπον ἱείς (N. 8.49) φλέγεται δ' ἀρεταῖς μυρίαις ἔργων θρασέων ἕνεκεν (N. 10.3) πὰν δὲ τέλος ἐν τὶν (= Ζηνὶ) ἔργων (N. 10.30) καὶ μέγα ἔργον ἐμήσαντ' ὠκέως (N. 10.64) ἀλλ' ἔμπαν μεγαλανορίαις ἐμβαίνομεν, ἔργα τε πολλὰ μενοινῶντες (N. 11.45) παθόντες πού τι φιλόξενον ἔργον i. e. the Olympic victory of the charioteer Nikomachos (I. 2.24) εὐκλέων δ' ἔργων ἄποινα χρὴ μὲν ὑμνῆσαι τὸν ἐσλόν (I. 3.7) ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων (I. 4.23) καὶ δεύτερον ἆμαρ ἐτείων τέρμ' ἀέθλων γίνεται, ἰσχύος ἔργον the pankration (I. 4.68) εἰ δὲ τέτραπται θεοδότων ἔργων κέλευθον ἂν καθαράν sc. Αἴγινα (I. 5.23) μυρίαι δ' ἔργων καλῶν τέτμανθ ἑκατόμπεδοι ἐν σχερῷ κέλευθοι (I. 6.22) Λάμπων δὲ μελέταν ἔργοις ὀπάζων Ἡσιόδου μάλα τιμᾷ τοῦτ' ἔπος (I. 6.67) θνᾴσκει δὲ σιγαθὲν καλὸν ἔργον fr. 121. 4. τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ἡρακλέος fr. 169. 5. λάμπει δὲ χρόνῳ ἔργα μετ' αἰθέῤ ἀερθέντα fr. 227. παῦσέν [τ] ἔργ' ἀναιδῆ i. e. those of Laomedon fr. 140a. 59 (33).
   b emphasising action, as opposed to thought. κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς ἔργοις οὔτε βουλαῖς (P. 3.30) ἐπ' ἔργοισιν ἀμφί τε βουλαῖς (P. 5.119) πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος βουλαῖσι δὲ φρήν (N. 1.26) “οὔτ' ἔργον οὔτ ἔπος ἐντράπελον κείνοισιν εἰπών zeugma (P. 4.104)
   c where emphasis is upon the effort, labour Ἰάσων θεῷ πίσυνος εἴχετ' ἔργου (P. 4.233) ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσις ἐν παντὶ γλυκεῖα ἔργῳ (N. 7.52) Τροίας ἶνας ἐκταμὼν δορί, ταί μιν ῥύοντό ποτε μάχας ἐναριμβρότου ἔργον ἐν πεδίῳ κορύσσοντα i. e. the work of battle (I. 8.54) especially in dat. s., by one's efforts ἦν δ' ἐσορᾶν καλός, ἔργῳ τ οὐ κατὰ εἶδος ἐλέγχων ἐξένεπε Αἴγιναν πάτραν (O. 8.19) ἀγώνιον ἐν δόξᾳ θέμενος εὖχος, ἔργῳ καθελών (O. 10.63) Ἥρας τ' ἀγῶν ἐπιχώριον νίκαις τρισσαῖς, ὦ Ἀριστόμενες, δάμασσας ἔργῳ (μετ' ἔργου καὶ ἐνεργείας πολλῆς. Σ.) (P. 8.80) σιγαλὸν ἀμαχανίαν ἔργῳ φυγών i. e. by my efforts in singing of Cyrene (P. 9.92) cf. (N. 1.26)
   d where the emphasis is on the result of action, prize, victory ὅτ' ἀμφότεροι κράτησαν μίαν ἔργον ἀν ἁμέραν at the Isthmian Games (O. 9.85) τρία ἔργα ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκε κάλλιστ' ἀμφὶ κόμαις (O. 13.38)
   2 work (of art) ἀρχομένου δ' ἔργου πρόσωπον χρὴ θέμεν τηλαυγές (O. 6.3) ἔργα δὲ ζωοῖσιν ἑρπόντεσσί θ' ὁμοῖα κέλευθοι φέρον (O. 7.52) ὅ τ' ἐν Ἄργει χαλκὸς ἔγνω μιν, τά τ ἐν Ἀρκαδίᾳ ἔργα καὶ Θήβαις (O. 7.84) ἅπαν δ' εὑρόντος ἔργον every work of art has its creator (O. 13.17) ἔκρυψαν τὸ πάντων ἔργων ἱερώτ[ατον (Π̆{S}: ἔργον Π; i. e. the third temple of Apollo at Delphi) (Pae. 8.74)

English (Abbott-Smith)

ἔργον, -ου, τό (originally Ϝέργον, work), [[[very]] freq. in LXX, chiefly for מַשֶׂה, מְלָאכָה, also for עֲבֹדָה, פֹּעַל, etc.;]
1.work, task, employment: Mk 13:34, Jo 4:34 17:4, Ac 13:2, Phl 1:22 2:30, I Th 5:13, al.; of an enterprise or undertaking (De 15:10, Wi 2:12), Ac 5:38.
2.a deed, action: Tit 1:16, Ja 1:25 . listing, from λόγος, Lk 24:19, Ro 15:18, II Th 2:17, I Jo 3:18; ἐν λόγοις κ. ἔ., Ac 7:22; of acts of God, Jo 9:3, Ac 13:41 (LXX), He 4:10, Re 15:3; of Christ, Mt 11:2; especially in Jo, e.g. 5:20, 36 7:3 10:38 14:11, 12 15:24; in ethical sense, of human actions (AR, Eph., 190), bad or good,Mt 23:3, Lk 11:48, Jo 3:20, 21 Ja 2:14ff. 3:13, Re 2:5 3:8; τὸ ἔ., collectively, Ga 6:4, Ja 1:4, I Pe 1:17, Re 22:12; τὸ ἔ. τ. νόμου, Ro 2:15; ἔ. ἀγαθόν, Ro 2:7, Col 1:10, II Th 2:17, Tit 1:16, al.; καλόν, Mt 26:10, Mk 14:6; pl. (as freq. in cl.), Mt 5:16, I Ti 5:10, 25 He 10:24; ἔ. πίστεως, I Th 1:3, II Th 1:11; ἔ. πονηρά, Col 1:21, II Jo 11; νέκρα, He 6:1 9:14; ἄκαρπα, Eph 5:11; ἔ. ἀσεβείας, Ju 15; τ. σκότους, Ro 13:12, Eph 5:11; ἔ. νόμου, Ro 3:20, 28 Ga 2:16 3:2, 5 10.
3.that which is wrought or made, a work: I Co 3:13-15; τ. χειρῶν, Ac 7:41; of the works of God, He 1:10; γῆ κ. τὰ ἐν αὐτῇ ἔ., II Pe 3:10; τὸ ἔ. τ. θεοῦ, Ro 14:20.

English (Strong)

from a primary (but obsolete) ergo (to work); toil (as an effort or occupation); by implication, an act: deed, doing, labour, work.

English (Thayer)

ἔργου, τό, anciently Φεργον (German Werk, (English work; cf. Vanicek, p. 922)); the Sept. for פֹּעַל, עֲבֹדָה and countless times for מְלָאכָה and מַעֲשֶׂה; work, i. e.
1. business, employment, that with which anyone is occupied: διδόναι τίνι τό ἔργον αὐτοῦ); πληροῦν); διδόναι and τελειουν, τό ἔργον τίνος, genitive of the subjunctive, the work which one does, service which one either performs or ought to perform, ἔργον ποιεῖν τίνος to do the work of one (i. e. incumbent upon him), εὐαγγελιστοῦ, τό ἔργον τίνος i. e. assigned by one and to be done for his sake: τό ἔργον τοῦ Θεοῦ τελειουν, used of Christ, τοῦ) Χριστοῦ (WH text Tr marginal reading κυρίου), τοῦ κυρίου, εἰς ἔργον διακονίας, enterprise, undertaking: any product whatever, anything accomplished by hand, art, industry, mind (equivalent to ποίημα, κτίσμα): τῶν χειρῶν, things formed by the hand of Prayer of Manasseh, Sept.; τά ἐν τῇ γῆ ἔργα, the works of nature and of art (Bengel), τό ἔργον τοῦ Θεοῦ, what God works in Prayer of Manasseh, i. e. a life dedicated to God and Christ, ἔργον ἀγαθόν, ἀγαθός, 2); τά ἔργα τοῦ διαβόλου, sins and all the misery that springs from them, an Acts, deed, thing done: the idea of working is emphasized in opposed to that which is less than work, τό ἔργον is distinguished from ὁ λόγος: ἐν λόγοις καί ἐν ἔργοις, Romans, iii., p. 268f; Bergler on Alciphron, p. 54; Bornemann and Kühner, on Xenophon, mem. 2,3, 6; Passow, under the word, p. 1159; (Liddell and Scott, under the word, I:4; Lob. Paralip., pp. 64f, 525f)). ἔργα is used of the acts of God — both as creator, ἔργα τῆς σοφίας T WH Tr text), and especially in the Gospel of John, as τά ἔργα τοῦ πατρός, i. e. done at the bidding and by the aid of the Father, καλά, as beneficent, δεικνύναι, ποιεῖν, ἐργάζεσθαι, τελειουν. ἔργα is applied to the conduct of men, measured by the standard of religion and righteousness — whether bad, ), νόμος ἔργων, the law which demands good works, καταπαύειν ἀπό τῶν ἔργων αὐτοῦ, κατά τά ἔργα αὐτοῦ, τό ἔργον is used collectively of an aggregate of actions (German das Handeln), τίνος, the genitive of person and subjunctive, his whole way of feeling and acting, his aims and endeavors: τό ἔργον τοῦ νόμου, the course of action demanded by the law, ἀγαθόν ἔργον, i. e. either a benefaction, T WH omit ἔργον); plural what harmonizes with the order of society, ἔργον καλόν, a good deed, noble action (see καλός, b. and c.): τά ἔργα τά ἐν δικαιοσύνη equivalent to τά δίκαια, τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, the works required and approved by God, ἔργα μου i. e. of Christ, ἔργον πίστεως, wrought by faith, the course of conduct which springs from faith, ἔργα ἄξια τῆς μετανοίας, ἔργα πεπληρωμένα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἔργα πονηρά, ἔργα νεκρά, works devoid of that life which has its source in God, works so to speak unwrought, which at the last judgment will fail of the approval of God and of all reward: ἄκαρπα, ἄχρηστα, μετά τῶν ἔργων αὐτοῦ συναπολειται, the Epistle of Barnabas 21,1 [ET]); ἄνομα, ἔργα ἀσεβείας, τοῦ σκότους, done in darkness, ἔργα τοῦ φωτός, L marginal reading); in Paul's writings ἔργα νόμου, works demanded by and agreeing with the law (cf. Wieseler, commentary iib.
d. Br. an d. Galatians, p. 194ff): ἔργα: G L T Tr WH; δικαιόω, 3b.). τά ἔργα τίνος ποιεῖν, to do works the same as or like to those of another, to follow in action another's example: Abraham's, John 8:41.

Greek Monolingual

το (AM ἔργον)
1. το σύνολο τών προσπαθειών και ενεργειών που καταβάλλονται για να πραγματοποιηθεί ένας στόχος (α. «ἐχει δύσκολο έργο να επιτελέσει» β. «ἔργον δ’ οὐδέν ὄνειδος, ἀεργίη δὲ τ’ ὄνειδος», Ησίοδ.)
2. το αποτέλεσμα της σωματικής ή ψυχικής ενέργειας, το προϊόν της εργασίας (α. «ἐχει επιτελέσει λαμπρό έργο» β. «πέπλοι... ἔργα γυναικῶν», Ομ. Ιλ.)
3. πληθ. τα έργα
κατασκευές κοινής ωφέλειας («δημόσια, τεχνικά έργα»)
4. βιοποριστικό επάγγελμα
5. καλλιέργεια αγρού ή αμπελιού που γίνεται από έναν εργάτη σε ορισμένο χρόνο
6. (από ηθική άποψη) σπουδαία πράξη, κατόρθωμα (α. «ηρωικά έργα» β. «καλόν τι ἔργον ἀποδείξασθαι» γ. τὸ ἐν Πλαταιαῑς ἔργον»)
7. εργασία της αρμοδιότητας κάποιου, καθήκον
8. (για πνευματική δημιουργία) σύγγραμμα, βιβλίο («τα έργα του Πλάτωνος»)
9. κλωσμένο νήμα
10. φρ. «ἅμ’ ἔπος, ἅμ’ ἔργον» — για άμεση εκτέλεση
νεοελλ.
1. κινηματογραφικό ή θεατρικό έργο
2. φρ. α) «ευχής έργο θα ήταν» — μακάρι να γινόταν
β) «επί το έργο» — αρχίζω δουλειά
γ) «καταναγκαστικά έργα» — βαρύτατες εργασίες στις οποίες υποβάλλονται κρατούμενοι ή κατάδικοι
δ) «ἐργο φρονήσεως» — φρόνιμο
μσν.
φρ. «γάμος δι’ ἔργου» — όχι νόμιμος
αρχ.
1. γεωργικές εργασίες («ἀνδρῶν πίονα ἔργα», Ομ. Ιλ.)
2. καλλιεργημένα χωράφια («oὔτ’ ἐπὶ ἔργα πάρος γ’ ἴμεν», Ομ. Οδ.)
3. ιδιοκτησία, κτήματα, πλούτη («Θεὸς δ’ ἐπὶ ἔργον ἀέξῃ», Ομ. Οδ.)
4. (στον πληθ. (για γυναικεία εργασία) η υφαντική («γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας», Ομ. Ιλ.)
5. σε αντίθεση με τα έπος, μύθος, λόγος, ρήματα, όνομα («μύθων τε ῥητῆρ’ ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων», Ομ. Ιλ.)
6. εκτέλεση έργου («ἠγόρευε καὶ τὸ ἔργον προσῆγε», Ηρόδ.)
7. πράγμα, αντικείμενο («εἰ δὴ σοὶ πᾶν ἔργον ὑπείξομαι» — αν υποχωρήσω σε κάθε τι, Ομ. Ιλ.)
8. βλάβη, ζημιά
9. κέρδος, τόκος τοκιζόμενου κεφαλαίου («ὧν τὸ ἔργον ἐπ’ ἐννέα ὀβολοῖς ἑπτακόσιοι καὶ εἴκοσι δραχμαί», Ισαί.)
10. (για πράγμ.) ιδιότητα, χαρακτηριστικό («oὐ γάρ θερμότητος... ἔργον ψύχειν, ἀλλά τοῦ ἐναντίου», Πλάτ.)
11. η λειτουργία οργάνου του σώματος («ἔργα τοῦ ἐγκεφάλου», Γαλ.)
12. (συνήθως με απρμφ.) οτιδήποτε απαιτεί κόπο, προσπάθεια («χαλεπὸν oὖv ἔργον διαιρεῖν», Αριστοφ.)
13. χρεία, ανάγκη («τί δῆτα τόξων ἔργον;», Ευρ.)
14. εργατικό σωματείο
15. (η δοτ. ως επίρρ.) ἔργῳ
στην πραγματικότητα («ἐγένετο λόγῳ μὲν δημοκρατία, ἔργῳ δὲ ὑπὸ τοῦ πρώτου ἀνδρὸς ἀρχή» — έγινε (το πολίτευμα) σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό, με την ονομασία, κυριαρχία του πλήθους, στην πραγματικότητα όμως διακυβέρνηση από τον πρώτον άνδρα, Θουκ.)
16. φρ. α) «ἔργον (ἐστί)» — δύσκολα είναι δυνατό να συμβεί ώστε... («ἔργον ἅμα πάντας ὀργισθῆναι καὶ ἁμαρτεῖν», Αριστοτ.)
β) «γίγνομαι» ή «εἰμί ἔργον τινός» — γίνομαι θύμα κάποιου, καταστρέφομαι από κάποιον («τῆς ὑμετέρας γέγονεν ἔργον ὀλιγωρίας», Δημοσθ.).
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Η λ. έργον (δωρ. Fέργον, ελεατ. Fάργον) προέρχεται από ΙE werĝom και απαντά επίσης στα αβεστ. varc∂z∂m, αρχ. άνω γερμ. werc, αρχ. νορβ. verk. Η ετεροιωμένη βαθμίδα που εμφανίζεται στο αρμ. gorc είναι υστερογενής, ενώ στα σύνθετα του τύπου δαμιοργός (μυκην. tokosowoko) είναι αρχαία. Η λέξη ως α’ συνθετικό έχει τη μορφή εργο- σε μικρό σχετικά αριθμό συνθέτων (πρβλ. εργόχειρον, εργοτεχνίτης, εργοφόρος, εργοπόνος κ.ά.), ενώ ως β’ συνθετικό εμφανίζεται σε πολύ μεγάλο αριθμό συνθέτων με τις μορφές -εργος, -οργος (ή -ουργος), -εργής. Μερικά από αυτά είναι προσδιοριστικά ή κτητικά
πρβλ. αεργός, ενεργός, ευεργός, ημιεργός, συνεργός, αλλά και πάρεργος, περίεργος, με διαφορά στον τονισμό λόγω του ότι τα τελευταία απέκτησαν παθητική σημασία στο γλωσσικό αίσθημα τών ομιλητών. Σε ορισμένα κτητικά σύνθετα το α’ συνθετικό είναι επίθετο (πρβλ. αγαθοεργός, κακοεργός, κλυτοεργός κ.ά.), ενώ σε άλλα το -εργος παίζει ρόλο αντικειμένου (πρβλ. αμβολιεργός, ανυσίεργος κ.ά.). Η ύπαρξη συνθέτων με β’ συνθετικό -Fοργός οφείλεται στο γεγονός ότι η αρχική ρίζα werĝ- «κάνω» λειτούργησε και ως ρηματική ρίζα (πρβλ. έρδω) και παρήγαγε σύνθετα με β’ συνθετικό την ετεροιωμένη βαθμίδα. Το ότι πρόκειται για αρχαία σύνθετα πιστοποιείται αφ’ ενός μεν από τη Μυκηναϊκή, όπου απαντούν σύνθετα με β’ συνθετικό -woko (πρβλ. tokosowoko = τοξοFοργός), αφ’ ετέρου δε από σύνθετα του τύπου γεωργός, δαμιοργός (ιων., αρκ.) παράλληλα προς το ομηρ. δημιοεργός. Τα πολυπληθή σύνθετα σε -ουργός, που δηλώνουν κυρίως ονόματα τεχνιτών (πρβλ. αγγειουργός, ξυλουργός, ψηφιδουργός κ.ά.) πρέπει να προήλθαν από β’ συνθετικό σε -Fοργός. Τέλος, απαντούν περίπου 40 σύνθετα σε -εργής, με παθητική σημασία, από τα οποία τα περισσότερα είναι μεταγενέστερα. Η ποικιλία στη μορφή της λέξεως ως β’ συνθετικό και η συνύπαρξη τόσων διαφορετικών τύπων συνθέτων επέφερε σύγχυση κυρίως στον τονισμό. Στον Όμηρο όλα τα σύνθετα είναι οξύτονα σύμφωνα με το πρότυπο τών αρχαίων συνθέτων σε -Fοργός.
ΠΑΡ. εργάζομαι, εργαλείο(-ν), εργάτης
αρχ.
εργάνη, εργώδης
ΣΥΝΘ. (Β’ συνθετικό -εργος) άνεργος, απερίεργος, ενεργός, πάρεργος, περίεργος, συνεργός
αρχ.
αγαθοεργός, αγλαοεργός, αεργός, αισυλοεργός, αλιεργός, αμβολιεργός, αμηχανοεργός, αμπελοεργός, αμπλακοεργός, αμφίεργος, ανένεργος, ανυσιεργός, αξιοεργός, άπεργος, αρματοεργός, αφθιτοεργός, βαναυσοεργός, γελωτοεργός, δαιδαλοεργός, δαμιεργός, δημιοεργός, δολοεργός, δύσεργος, εκάεργος, εντεσιεργός, έπεργος, επίεργος, ετωσιοεργός, ευεργός, ευξυλοεργός, ηλιτοεργός, ημίεργος, θερμοεργός, θρασυεργός, ιεροεργός, ιξοεργός, καλλίεργος, καλοεργός, κάτεργος, κηπεργός, κλυτοεργός, κοινοεργός, κωλυσιεργός, λιθοεργός, λυροεργός, μελανοκιοεργός, μίσεργος, μισοεργός, μιτοεργός, μουσοεργός, νοσοεργός, ξυλοεργός, οβριμοεργός, ολβιοεργός, ολοεργός, ομοεργός, ουραμοεργός, παντοεργός, παρασυνεργός, πνευματοεργός, ποικιλοεργός, πολύεργος, πρόσεργος, σκοτοεργός, σκυτοεργός, σοροεργός, σπούδεργος, ταλαεργός, ταχυεργός, τυλοεργός, ύπεργος, φίλεργος, φιλόεργος, φιλοεργός, φονοεργός, φυτοεργός, χαριεργός, χείρεργος, χειροεργός, χρυσεργός. (Β’ συνθετικό -ουργος) αισχρουργός, αμαξουργός, αμπελουργός, ανοσιουργός, αυτουργός, βαναυσουργός γενεσιουργός, δερματουργός, δημιουργός, δραματουργός, ελαιουργός, εριουργός, θαυματουργός, θερμουργός, ιερουργός, κασσιτερουργός, κεραμουργός, λειτουργός, λεπτουργός, μαρμαρουργός, μεγαλουργός, μελισσουργός, μεταλλουργός, μηχανουργός, μουσουργός, ξυλουργός, οπλουργός, πεταλουργός, πλαστουργός, πλινθουργός, σιδηρουργός, συλλειτουργός, τελεσιουργός, τερατουργός, τεχνουργός, υαλουργός, υπουργός, υφαντουργός, χαλκουργός, χειρουργός, χρωματουργός
αρχ.
αγαθουργός, αγαλματουργός, αγγειουργός, αθεμιτουργός, αιματουργός, ακάκουργος, αλουργός, αμπελιουργός, ανδριαντουργός, ανθεμουργός, ανθεσιουργός, ανθρωπουργός, απάνουργος, απατουργός, απλουργός, άπουργος, αργυρουργός, αριστουργός, αριστοχειρουργός, αρραδιουργός, αρρενουργός, αρρητουργός, αρτιουργός, αρτουργός, ατιμουργός, αυτοελαιουργός, βαλσαμουργός, βαλαυστιουργός, βαυκοπανούργος, βροτουργός, βυσσουργός, γαλακτουργός, γελωτουργός, γεννησιουργός, δᾳδουργός, δαιδαλουργός, δακτυλιουργός, δευτερουργός, δημιουργός, δολουργός, δραστιουργός, δρεπανουργός, εθελουργός, εθελοκακούργος, ειλαπινουργός, ειρουργός, ελαουργός, ελεουργός, ελεφαντουργός, επιγενεσιουργός, επιδημιουργός, ερεουργός, ερωτουργός, ευσεβουργός, ζυμουργός, ηλουργός, ηπατουργός, θαλασσουργός, θεουργός, θεμιτουργός, θυμιαματουργός, θυσιουργός, ιεροζωμουργός, ισουργός, ιστουργός, καθαρουργός, καθυπουργός, καινουργός, κακούργος, καναδιουργός, κερατουργός, κεφαλουργός, κηπουργός, κικιουργός, κλινουργός, κοσμουργός, κουφοκεραμουργός, κρανουργός, κρεουργός, κρηπιδουργός, κτισματουργός, λαθροκακούργος, λακανιοργός, λαοργός, λεουργός, λευκουργός, λιθιουργός, λιθουργός, λιμουργός, λιμνουργός, λινουργός, λιπουργός, λυκιουργός, λυχνουργός, μαινουργός, ματαιουργός, μαχαιρουργός, μελανουργός, μεγεθουργός, μελιουργός, μελουργός, μισθουργός, μοιχουργός, μολιβουργός, μονοδαμιουργός, μυλουργός, ναουργός, νεουργός, νικουργός, νοσουργός, νυκτουργός, ξιφουργός, ξυρουργός, οικουργός, οισυουργός, ομματουργός, ονοματουργός, οσιουργός, παγκάκουργος, παιδουργός, παλαιουργός, πανούργος, πανσθενουργός, παντουργός, παραλουργός, πεμματουργός, περιουργός, περιαλουργός πηλουργός, πιθανουργός, πισσουργός, ποινουργός, πρωτουργός, ραδιουργός, σεμνοπανούργος, σηματουργός, σιδηρουργός, σιτουργός, σκαιολιθουργός, σκαιουργός, σκανδαλουργός, σκηνουργός, σκληρουργός, σμηνουργός, σοφουργός, σταιτουργός, σταλουργός, στεμφλυλουργός, στιππουργός, στιππυουργός, στοματουργός, συγκακούργος, συγχειρουργός, συμπαντουργός, συμπλαστουργός, συνδημιουργός, συνιερουργός, συνιστουργός, συντομουργός, σχεδιουργός, σχοινουργός, σωματουργός, ταλασιουργός, ταυτουργός, ταχουργός, τελειουργός, τελετουργός, τηλουργός, τριπάνουργος, υελουργός, υληουργός, υλουργός, υποδηματουργός, υπολειτουργός, φαρμακουργός, φασγανουργός, φαυλουργός, φιλοκακούργος, φιλοκάλουργος, φιλουργός, φλαυρουργός, φονουργός, φυσιουργός, φυτουργός, φωτουργός, χαλινουργός, χαλκωματουργός, χασμαθυπουργός, χλαμυδουργός, χρονουργός, χρυσουργός, ψευδουργός, ψηφιδουργός
νεοελλ.
αγγειοπλαστουργός, αδαμαντουργός, αναδημιουργός, βαμβακουργός, βαμβακοϋφαντουργός, εδενουργός, ελασματουργός, ελεφαντουργός, επιπλουργός, εριοϋφαντουργός, ηλεκτρομηχανουργός, καρδιοχειρουργός, κλωστοϋφαντουργός, κρυσταλλουργός, λευκοσιδηρουργός, μεταξουργός, μεταξοϋφαντουργός, μολυβδουργός, νευροχειρουργός, νηματουργός, ορειχαλκουργός, πανυπουργός, πρωθυπουργός, πυροτεχνουργός, συναυτουργός, συρματουργός, ταπητουργός, ταχυδακτυλουργός, υπερυπουργός, υφυπουργός, χαλυβουργός, χωματουργός. (Β’ συνθετικό -εργής) αρχ. αεργής, αλιεργής, ανενεργής, ανεργής, απεργής, αφιλεργής, βαρυεργής, δολοεργής, δοροεργής, δυσεργής, ευεργής, ευθυεργής, ημιεργής, ηριεργής, κακοεργής, καρικοεργής, κοινοεργής, λαεργής, λιθοεργής, λινεργής, λινοεργής, Λυκιοεργής, λυκοεργής, μυλοεργής, ολιγοεργής, ολοεργής, ομοεργής, παναεργής, πολυεργής, πυροεργής, πορφυροεργής, Ρεινειοεργής, συνενεργής, συνεργής, ταχυεργής, χρυσεργής.

Greek Monotonic

ἔργον: τό (*ἔργω), εργασία, σε Όμηρ. κ.λπ.· τὰ σαυτῆς ἔργα κόμιζε, κοίτα τις δικές σου ασχολίες, κοίτα τη δουλειά σου, σε Όμηρ.
I. 1. στην Ομήρ. Ιλ., λέγεται κυρίως για τα πολεμικά κατορθώματα, πολεμήϊα ἔργα· ομοίως και, ἐν τῷ ἔργῳ, κατά τη διάρκεια της συμπλοκής, σε Θουκ.· ἔργουἔχεσθαι, εμπλέκομαι σε μάχη, στον ίδ. 2. α) λέγεται για πολύμοχθες εργασίες, για την καλλιέργεια χωραφιών, αγροκτημάτων, σε Όμηρ.· οὔτε βοῶν οὔτ' ἀνδρῶν ἔργα (πρβλ. του Βιργ. hominumque boumque labores), σε Ομήρ. Ιλ.· ἔργα Ἰθάκης, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις, οι αγροί της Ιθάκης, σε Ομήρ. Οδ.· ομοίως στην Αττ., τὰ κατ' ἀγροὺς ἔργα κ.λπ.· έπειτα, γενικά, ιδιοκτησία, περιουσία, πλούτος, κτήματα, ἔργον ἀέξειν, σε Ομήρ. Οδ. β) λέγεται για γυναικείες εργασίες, ύφανση, πλέξιμο, σε Όμηρ. γ) λέγεται για άλλες ασχολίες, θαλάσσια ἔργα, αλιεία, ψάρεμα, ως μέσο βιοπορισμού, σε Ομήρ. Οδ.· περιφραστικά, ἔργα δαιτός, ασχολίες γύρω από συμπόσιο, σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως, ἔργα θήρας κ.λπ., σε Ξεν. κ.λπ.· στην Αττ. επίσης, λέγεται για όλων των ειδών τις εργασίες, επαγγέλματα, όπως για τα ορυχεία, τα σιδηρουργεία, στον ίδ., Δημ.
3. δύσκολη εργασία, βαριά εργασία, σε Ομήρ. Ιλ.· επίσης, τρομερό, παράτολμο κατόρθωμα ή πράξη, Λατ. facinus, σε Ομήρ. Οδ.· ομοίως, χερμάδιον λάβε Τυδεΐδης, μέγα ἔργον, με μεγάλο όγκο, σε Ομήρ. Ιλ.
4. πράξη, ενέργεια, συχνά αντίθ. προς το ἔπος, κατόρθωμα, πράξη όχι μόνο λόγια, σε Όμηρ.
II. πράγμα, ζήτημα, πᾶν ἔργον, σε Ομήρ. Ιλ.· ἄκουε τοὔργον, σε Σοφ. κ.λπ.
III. 1. Παθ., αυτό που κατεργάζεται, λέγεται για τα όπλα του Αχιλλέα, σε Ομήρ. Ιλ.· η σιδηροτεχνία ονομάζεται, ἔργον Ἡφαίστοιο, σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.
2. το αποτέλεσμα της εργασίας, ἔργον χρημάτων, τόκος ή κέρδος σε χρήματα, σε Δημ.
IV.οι επόμενες ιδιάζουσες Αττ. φράσεις προκύπτουν από τη σημασία I:
1. ἔργον ἐστί: α) με γεν. προσ., η ασχολία του, η κύρια ενασχόλησή του, το χαρακτηριστικό του γνώρισμα, το καθήκον του, ἔργον ἀγαθοῦ πολίτου, σε Πλάτ.· ομοίως, σὸν ἔργον ἐστί, είναι δική σου δουλειά, σε Αισχύλ. β) με γεν. πράγμ., υπάρχει ανάγκη, χρεία κάποιου πράγματος, σε Ευρ. γ) με απαρ., θα ήταν πολύ δύσκολο έργο να το εκτελέσει κάποιος, πολὺ ἔργον ἂν εἴη διεξελθεῖν, σε Ξεν. κ.λπ.· οὐκ ἔργον θρηνεῖσθαι, δεν χρειάζεται, είναι ανώφελο να θρηνείτε, σε Σοφ.
2. ἔργα παρέχειν τινί, δίνω βάσανα σε κάποιον, σε Αριστοφ.· ἔργον ἔχειν, αναλαμβάνω έγνοιες, φροντίζω, σε Ξεν.

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: work, labour, work of art (Il.).
Dialectal forms: Myc. wekata /wergatas/
Compounds: As 1. member e. g. in ἐργο-λάβος undertaker; further PN Ἐργα-μένης (Bechtel Namenstud. 23f.; cf. ἐργά-της but also Ἀλκαμένης); very often as 2. member -εργός (or -οργός), e. g. γεωργός (s. γῆ), δημιουργός (s. v.).
Derivatives: ἐργώδης laborious, heavy (Hp., X.). ἐργάτης m. (from plur. ἔργα; Schwyzer 500; cf. ἐργάζομαι) labourer, esp. agricultural lab., laborious (Ion.-Att.), f. ἐργάτις, with ἐργατικός from an ἐργάτης, laborious, ἐργατίνης = ἐργάτης (Theoc.; vgl. Chantraine Formation 203, Schwyzer 490), διεργάτινος (Mytilene), ἐργατήσιος profitable (Plu. Cat. Ma. 21; uncertain; cf. Chantraine 42); ἐργασία, to ἐργάζομαι, s. below; denomin. verb ἐργατεύομαι, -εύω work hard with ἐργατεία (LXX, pap.). Ἐργάνη, Delph. Ϝαργάνα surname of Athena (Delphi VI-Va etc.), also = ἐργασία (pap., H.); ἔργανα, Ϝέργανα (written γέργ-) ἐργαλεῖα H. ἐργαλεῖον, usually pl. -εῖα, Cret. Ϝεργ- tool, instrument (Ion.-Att.); there is no *ἔργαλον (cf. Chantraine 60 w. n. 1). denomin. verb ἐργάζομαι (Schwyzer 734 w. n. 7), Cret. Ϝεργάδδομαι work (Il.), often with prefix ἀπ-, ἐν- etc.; several derivv.: ἐργαστικός busy, productive, labourer (Ion.-Att.); ἐργασία, Cret. Ϝεργ- (heavy) labour, fieldwork, profession (Ion.-Att.; cf. Porzig Satzinhalte 215) with ἐργάσιμος in business, cleared (land) (also to ἐργάζομαι; cf. Arbenz Die Adj. auf -ιμος 44f.); ἐργαστήρ fieldlabourer (X.), ἐργαστής id., also negotiator (A. D., Rom. inscr.); ἐργαστήριον workshop (Ion.-Att.; cf Chantraine 62f.; from there - after vinculum - Lat. ergastulum; after Leumann [lastly Sprache 1, 207 n. 11] from ἔργαστρον) with ἐργαστηριακός labourer (Plb.), deminut. ἐργαστηρίδιον (pap.); ἔργαστρα pl. wages (pap.; Chantraine 332); cf. Fraenkel Nom. ag. 1, 147 w. n. 3. Desiderat. ptc. ἐργασείων who wants to do (S.).
Origin: IE [Indo-European] [1168] *u̯erǵ- work
Etymology: Ϝέργον (Dor.; from there El. Ϝάργον) is identical with Av. varǝzǝm n., Germ., e. g. OHG werc, ONo. verk n. work; IE *u̯érǵom n.; with sec. o Arm. gorc id. (after deverb. gorcem work); uncertain Welsh. vergo-bretus highest official of the Aeduans. - Primary verbs ἔρδω and ῥέζω; further ὄργανον, ὄργια, ἐόργη, s. vv.

Middle Liddell

ἔργον, ου, τό, [*ἔργω
I. work, Hom., etc.; τὰ σαυτῆς ἔργα κόμιζε mind your own business, Hom.:
1. in Il. mostly of deeds of war, πολεμήϊα ἔργα Il., etc.; so, ἐν τῷ ἔργῳ during the action, Thuc.; ἔργου ἔχεσθαι to engage in battle, Thuc.
2. of works of industry, tilled lands, fields, farms, Hom.; οὔτε βοῶν οὔτ' ἀνδρῶν ἔργα (cf. Virgil's hominumque boumque labores), Il.; ἔργα Ἰθάκης the tilled lands of Ithaca, Od.; so in Attic, τὰ κατ' ἀγροὺς ἔργα, etc.:—then, generally, property, wealth, possessions, ἔργον ἀέξειν Od.
b. of women's work, weaving, Hom.
c. of other occupations, θαλάσσια ἔργα fishing, as a way of life, Od.; periphrasis, ἔργα δαιτός works of feasting, Il.; so, ἔργα θήρας, etc. Xen., etc.:—in Attic also of all kinds of works, such as mines, iron- works, Il., Dem.
3. a hard piece of work, a hard task, Il.: also, a shocking deed or act, Lat. facinus, Od.:— also, χερμάδιον λάβε Τυδείδης, μέγα ἔργον a huge mass, Il.
4. a deed, action, often, as opp. to ἔπος, deed, not word, Hom.
II. a thing, matter, πᾶν ἔργον in every point, Il.; ἄκουε τοὔργον Soph., etc.
III. Pass. that which is wrought, a work, of the arms of Achilles, Il.; metal-work is called ἔργον Ἡφαίστοιο Od., etc.
2. the result of work, ἔργον χρημάτων profit on money, Dem.
IV. the following pecul. Attic phrases arise from signf. I:
1. ἔργον ἐστί,
a. c. gen. pers. his business, his proper work, ἔργον ἀγαθοῦ πολίτου Plat.; so, σὸν ἔργον ἐστί it is your business, Aesch.
b. c. gen. rei, there is need of, use of a thing, Eur.
c. c. inf. it is hard work, difficult to do, πολὺ ἔργον ἂν εἴη διεξελθεῖν Xen., etc.; οὐκ ἔργον θρηνεῖσθαι 'tis no use to lament, Soph.
2. ἔργα παρέχειν τινί to give one trouble, Ar.; ἔργον ἔχειν to take trouble, Xen.

Frisk Etymology German

ἔργον: {érgon}
Grammar: n.
Meaning: Werk, Arbeit, Kunstwerk (seit Il.).
Composita: Als Vorderglied z. B. in ἐργολάβος Unternehmer; daneben EN Ἐργαμένης (Bechtel Namenstud. 23f.; vgl. ἐργάτης aber auch Ἀλκαμένης); sehr oft als Hinterglied -εργός (oder -οργός), z. B. γεωργός (s. γῆ), δημιουργός (s. d.).
Derivative: Ableitungen: 1. ἐργώδης mühsam, schwer (Hp., X., Arist. u. a.). 2. ἐργάτης m., myk. we-ka-ta (pl.), (vom Plur. ἔργα; Schwyzer 500; vgl. ἐργάζομαι) Arbeiter, bes. Feldarbeiter, arbeitsam (ion. att.), f. ἐργάτις, mit ἐργατικός [[auf einen ἐργάτης bezüglich]], arbeitsam, ἐργατίνης = ἐργάτης (Theok., A. R. u. a.; vgl. Chantraine Formation 203, Schwyzer 490), διεργάτινος (Mytilene), ἐργατήσιος einträglich (Plu. Cat. Ma. 21; nicht sicher; vgl. Chantraine 42); ἐργασία, auf ἐργάζομαι bezogen, s. unten; denominatives Verb ἐργατεύομαι, -εύω hart arbeiten mit ἐργατεία (LXX, Pap.). 3. Ἐργάνη, delph. ϝαργάνα Bein. der Athena (Delphi VI-V^a usw.), auch = ἐργασία (Pap., H.); ἔργανα, ϝέργανα (geschr. γέργ-)· ἐργαλεῖα H. 4. ἐργαλεῖον, gew. pl. -εῖα, kret. ϝεργ- Arbeitszeug, Werkzeug (ion. att.); ein vermittelndes *ἔργαλον o. ä. fehlt (vgl. Chantraine 60 m. A. 1). 5. Denominatives Verb ἐργάζομαι (Schwyzer 734 m. A. 7), kret. ϝεργάδδομαι arbeiten (seit Il.), oft mit Präfix ἀπ-, ἐν- usw.; davon mehrere Ableitungen: ἐργαστικός tätig, verarbeitend, produktiv, Arbeiter (ion. att.); ἐργασία, kret. ϝεργ- ‘(schwere) Arbeit, Feldarbeit, Betrieb’ (ion. att.; vgl. Porzig Satzinhalte 215) mit ἐργάσιμος im Betrieb befindlich, urbar gemacht (auch auf ἐργάζομαι bezogen; vgl. Arbenz Die Adj. auf -ιμος 44f.); ἐργαστήρ Feldarbeiter (X.), ἐργαστής ib., auch negotiator (A. D., röm. Inschr.); daneben, wohl als selbständige Bildung, ἐργαστήριον Werkstatt (ion. att.; vgl Chantraine 62f.; daraus wahrscheinlich nach vinculum u. a. lat. ergastulum; nach Leumann [zuletzt Sprache 1, 207 A. 11] aus ἔργαστρον) mit ἐργαστηριακός Handwerker (Plb., D. S.), Deminutivum ἐργαστηρίδιον (Pap.); ἔργαστρα pl. Arbeitslohn (Pap. u. a.; Chantraine 332); vgl. zur ganzen Gruppe Fraenkel Nom. ag. 1, 147 m. A. 3, wo weitere Einzelheiten. 6. Desideratives Ptz. ἐργασείων tun wollend (S.).
Etymology: ϝέργον (dor.; daraus el. ϝάργον) ist mit aw. varəzəm n., germ., z. B. ahd. werc, ano. verk n. ‘Werk’ identisch; idg. *u̯érĝom n.; daneben mit sekundärem o arm. gorc ib. (wohl nach dem deverbativen gorcem wirken; anderer Vorschlag bei Lidén GHÅ 39 [1933]: 2, 47 A. 1); unsicher gall. vergo-bretus oberste Behörde der Aeduer. — Neben dem altererbten ἔργον stehen die primären Verba ἔρδω und ῥέζω, außerdem andere selbständige Bildungen wie ὄργανον, ὄργια, ἐόργη, s. bes.
Page 1,548-549

Chinese

原文音譯：œrgon 誒而工
詞類次數：名詞（176）
原文字根：行為 相當於： （מְלָאכָה‎） （עֲבֹדָה‎）
字義溯源：行為，工作，作為，行動，行事，實在，實行，遵行，職業，任務，工程，行，事，工，事物；源自（ἔργον）X*=工作）。神的工作，常藉著主耶穌的救恩與救贖工作顯明出來。
同義字：1） （ἔργον）行為 2） （κόπος）勞累，勞苦 3） （μόχθος）勞碌 4） （ποίησις）行為，遵行者 5） （πόνος）勞苦 6） （πρᾶξις）實施
出現次數：總共（168）；太（6）；可（2）；路（2）；約（26）；徒（9）；羅（15）；林前（8）；林後（3）；加（8）；弗（4）；腓（3）；西（3）；帖前（2）；帖後（2）；提前（6）；提後（6）；多（8）；來（10）；雅（15）；彼前（2）；彼後（2）；約壹（3）；約貳（1）；約叄（1）；猶（1）；啓（20）
譯字彙編：
1） 行為（61） 太5:16； 太11:19； 太23:3； 約3:19； 約3:20； 約3:21； 羅2:6； 羅3:20； 羅3:27； 羅4:2； 羅4:6； 羅9:11； 羅9:32； 羅11:6； 羅13:12； 林後11:15； 加3:5； 加3:10； 加5:19； 加6:4； 弗2:9； 西1:21； 提後1:9； 來6:1； 來9:14； 來10:24； 雅2:14； 雅2:17； 雅2:18； 雅2:18； 雅2:18； 雅2:20； 雅2:21； 雅2:22； 雅2:22； 雅2:24； 雅2:25； 雅2:26； 雅3:13； 彼前1:17； 彼前2:12； 彼後2:8； 約壹3:12； 約壹3:18； 猶1:15； 啓2:2； 啓2:5； 啓2:6； 啓2:19； 啓2:19； 啓2:22； 啓2:23； 啓3:1； 啓3:2； 啓3:8； 啓3:15； 啓16:11； 啓18:6； 啓20:12； 啓20:13； 啓22:12；
2） 事（24） 太23:5； 可14:6； 約5:20； 約7:3； 約7:21； 約8:39； 約8:41； 約10:25； 約10:32； 約10:32； 約10:33； 約10:37； 約10:38； 約14:10； 約14:11； 約15:24； 約17:4； 徒26:20； 林前5:2； 西1:10； 提前5:10； 提前6:18； 多2:14； 約叄1:10；
3） 工作（24） 太11:2； 可13:34； 路11:48； 約7:7； 徒5:38； 徒7:41； 羅15:18； 林前9:1； 弗4:12； 弗5:11； 腓2:30； 帖前5:13； 帖後1:11； 帖後2:17； 提後4:5； 提後4:14； 提後4:18； 多3:5； 來1:10； 來2:7； 來4:3； 來4:4； 來6:10； 約貳1:11；
4） 工（22） 約4:34； 約5:36； 約5:36； 約6:28； 約6:29； 約9:4； 徒13:2； 徒14:26； 徒15:38； 林前15:58； 林前16:10； 林後9:8； 弗2:10； 腓1:6； 提前3:1； 提後2:21； 提後3:17； 多1:16； 多3:1； 多3:8； 多3:14； 來4:10；
5） 行（9） 徒9:36； 羅2:7； 加2:16； 加2:16； 加2:16； 加3:2； 提前2:10； 提前5:10； 提前5:25；
6） 作為（8） 約9:3； 帖前1:3； 來3:9； 約壹3:8； 啓2:26； 啓9:20； 啓14:13； 啓15:3；
7） 工程（6） 羅14:20； 林前3:13； 林前3:13； 林前3:14； 林前3:15； 彼後3:10；
8） 行事（5） 路24:19； 徒7:22； 林後10:11； 西3:17； 多1:16；
9） 功用（2） 羅2:15； 雅1:4；
10） 一件⋯事（1） 太26:10；
11） 實在的（1） 雅1:25；
12） 行⋯的、（1） 羅13:3；
13） 一件事（1） 徒13:41；
14） 遵行（1） 羅3:28；
15） 工作的（1） 腓1:22；
16） 行的（1） 多2:7

English (Woodhouse)

act, affair, battle, business, deed, duty, function, result, task, work, act done, thing done, thing made, work of labour

Translations

work

Afrikaans: werk, arbeid; Aghwan: 𐔰𐕐; Albanian: punë; Amharic: ሥራ; Andi: гьалтӏи; Arabic: عَمَل‎, شُغْل‎, خِدْمَة‎, وَظِيفَة‎; Egyptian Arabic: شغل‎; Hijazi Arabic: شغل‎; Moroccan Arabic: خدمة‎, وظيفة‎; Aragonese: treball, treballo; Armenian: աշխատանք, գործ; Assamese: কাম; Assyrian Neo-Aramaic: ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ‎, ܫܘܼܠܵܐ‎; Asturian: trabayu; Atayal: mtzaw; Avar: хӏалтӏи; Azerbaijani: əmək, iş, zəhmət; Bashkir: эш; Basque: lan; Belarusian: праца, работа; Bengali: কাজ, চাকরি; Bulgarian: работа, труд; Burmese: လုပ်အား, အလုပ်; Catalan: treball, feina; Chechen: болх; Chichewa: ntchito; Chinese Cantonese: 工作; Dungan: гунзуә; Mandarin: 工作, 勞動／劳动, 職業／职业; Min Nan: 工作; Wu: 工作; Cia-Cia: 까라자아; Czech: práce, zaměstnání; Danish: arbejde, job; Dutch: werk, job, arbeid; East Central German: Arbitt, Arb; Esperanto: laboro; Estonian: töö; Ewe: dɔwɔwɔ; Extremaduran: trebahu; Finnish: työ; French: travail, œuvre, création; Friulian: vore; Galician: traballo, choio; Georgian: მუშაობა; German: Arbeit; Gothic: 𐌰𐍂𐌱𐌰𐌹𐌸𐍃; Greek: έργο, εργασία, δουλειά; Ancient Greek: ἔργον, ἐργασία, ἐργασίη; Greenlandic: suliaq; Haitian Creole: travay; Hausa: aiki; Hebrew: עֲבוֹדָה‎, מְלָאכָה‎, עָמָל‎; Hindi: काम, श्रम, उद्योग, वृत्ति, कार्य, कार, कर्म, अमल, वजीफा; Hungarian: munka, dolog, feladat; Icelandic: vinna; Indonesian: kerjaan, pekerjaan; Ingrian: töö, raae; Ingush: болх; Irish: obair, saothar; Irula: வேலெ; Istriot: lavur; Italian: lavoro, impiego, occupazione; Japanese: 仕事, 労働, 職業, ワーク; Kaingang: rãnhrãj; Kamba: wia; Kazakh: еңбек, жұмыс, іс, қызмет, шаруа; Khmer: ការងារ; Kikuyu: wira; Komi-Permyak: удж; Korean: 일, 노동(勞動), 로동, 직업(職業); Kurdish Central Kurdish: کار‎, ئیش‎; Northern Kurdish: kar; Kyrgyz: жумуш, иш, эмгек, кызмат; Ladino: ovra, lavoro; Lao: ງານ, ນັກງານ, ແຮງງານ; Latgalian: dorbs; Latin: labor; Latvian: darbs; Ligurian: travàggio, lou; Lingala: mosala; Lithuanian: darbas; Livvi: ruado; Lombard: lavor, laur; Luganda: okukola; Luhya: ekasi; Luxembourgish: Aarbecht; Macedonian: работа; Malay: kerja; Malayalam: ജോലി, പണി; Maltese: xogħol; Marathi: काम; Minangkabau: karajo; Mòcheno: òrbet; Mongolian Cyrillic: ажил; Mwani: kazi; Navajo: naashnish; Neapolitan: lavoro; Norman: travas; Northern Sami: bargu; Norwegian Bokmål: arbeid, jobb, verk; Nynorsk: arbeid, jobb, verk; Occitan: trabalh; Odia: କାମ; Old Church Slavonic Cyrillic: работа, троудъ; Glagolitic: ⱃⰰⰱⱁⱅⰰ, ⱅⱃⱆⰴⱏ; Old East Slavic: робота, трудъ; Old English: weorc, earfoþe; Oromo: hojii; Ossetian: куыст; Papiamentu: trabou; Pashto: کار‎; Persian: کار‎, شغل‎; Piedmontese: travaj; Pijin: waka; Pipil: tekit; Plautdietsch: Oabeit, Woakj; Polish: praca, robota; Portuguese: trabalho, emprego; Punjabi: ਕੰਮ; Romani: butǐ; Romanian: muncă, serviciu, ocupație, îndeletnicire; Romansch: lavur, lavour; Russian: работа, труд; Rusyn: праца, робота; Samoan: galus; Sango: kusala; Sanskrit: कर्मन्, कार्य; Sardinian: trabadhu, traballu; Scots: wark; Scottish Gaelic: cosnadh, obair, dreuchd; Serbo-Croatian Cyrillic: по̀сао, ра̑д; Roman: pòsao, rȃd; Shor: иш; Sicilian: lavuru, travagghiu; Sinhalese: වැඩ; Slovak: práca; Slovene: delo; Somali: shaqo; Sorbian Lower Sorbian: źěło; Sotho: mosebetsi; Spanish: trabajo, curro, laburo; Swahili: kazi; Swedish: arbete, jobb; Sylheti: ꠇꠣꠝ; Tagalog: isi, trabaho; Tajik: кор, шуғл; Tamil: வேலை; Tatar: эш, хезмәт; Telugu: కూలీపని, ఉద్యోగము, వృత్తి; Tetum: serbisu; Thai: การงาน, งาน, แรงงาน; Tibetan: ལས་ཀ; Tigrinya: ስራሕ; Tongan: ngāue; Tumbuka: nchito; Turkish: iş, meslek, emek; Turkmen: iş, zähmet; Udi: аш, аьш; Udmurt: уж; Ukrainian: робота, праця; Urdu: کام‎; Uyghur: خىزمەت‎, ئىش‎; Uzbek: ishlash, mehnat, ish, xizmat; Venetian: laoro, laóro; Vietnamese: việc làm, công việc; Votic: töö; Walloon: ovraedje, boutaedje, djob; Welsh: gwaith; West Frisian: wurk; Yiddish: אַרבעט‎; Yoruba: iṣẹ́; Yucatec Maya: meyaj; Zazaki: kar, mesleg, gure; Zhuang: gunghcoz; ǃXóõ: ǀgáã