φέρω

English (LSJ)

(Locr. φάρω [ᾱ], IG 9(1).334.5 (Oeanthea, v. BC)), only pres. and impf. (late 1 aor. 3 pl. ἤφεραν IG 3.1379), Il. 21.458, etc.; Ep. forms, 2 pl. imper. φέρτε Il. 9.171; 2 sg. subj. φέρῃσθα Call. Dian. 144; 3 sg. subj. φέρῃσι Il. 18.308, Od. 5.164, al.; Ep. inf. φερέμεν Il. 9.411, al.; impf. ἔφερον, Ep. φέρον 3.245; also φέρεσκε, φέρεσκον (3 pl.), Od. 9.429, 10.108.
II. fut. οἴσω Il. 7.82, etc.; Dor. οἰσῶ Theoc. 3.11; 1 pl. οἰσεῦμες Id. 15.133; 3 pl. hοίσοντι Tab.Heracl. 1.150; the foll. act. forms are not fut. in sense, imper. οἶσε Od. 22.106, 481, Ar. Ach. 1099, 1101, 1122, Ra. 482; οἰσέτω Il. 19.173, Od. 8.255; 3 pl. οἰσόντων Antim. 15; inf. οἴσειν Pi. P. 4.102, Ep. οἰσέμεν Od. 3.429, οἰσέμεναι Il. 3.120, Od. 8.399, etc.; aor.1 inf. οἶσαι Ph. 1.611 codd. (ἀνοῖσαι is prob. in Hdt. 1.157); — Med., fut. οἴσομαι Il. 22.217, S. El. 969, etc. (in pass. sense, E. Or. 440, X. Oec. 18.6; so Dor. οἰσεῖται Archim. Fluit. 1.7, al.); fut. Pass. οἰσθήσομαι D. 44.45, Arist. Ph. 205a13, Archim. Fluit.1.3, al., (ἐξ-) E. Supp. 561; — Pass., pf. προοῖσται Luc. Par. 2; cf. οἰστέον, οἰστός (ἀνοιστός).
III. from ἐνεγκ- (not found in Hom. or Hdt., exc. as v.l. in Il. 19.194, but in Pi. O. 13.66, I. 8 (7).21, (προσ-) Id. P. 9.36, also B. 16.62, and normal in Att. and Trag., also in codd. Hp., Epid. 1.1.2, al.) comeaor.1 ἤνεγκα, and aor.2 ἤνεγκον; — Indic., 1 sg. ἤνεγκον S. OC 521 (lyr.), 964, Ar. Ra. 1299, Th. 742, Lys. 944, (δι-) Isoc. 18.59, but ἤνεγκα S. El. 13, E. Ion 38, Aeschin. 2.4, and in compos. with Preps.;2 sg. always ἤνεγκας Ar. Av. 540 (lyr.), (ἐξ-) S. Tr. 741 (in Ar. Th. 742, δέκα μῆνας αὔτ' ἐγὼ ἤνεγκον is answd. by ἤνεγκας σύ·); 3 sg. ἤνεγκε, common to both forms; dual διηνεγκάτην Pl. Lg. 723b; pl. always ἠνέγκαμεν, ατε, -αν (3 pl. ἀπήνενκαν IG2². 1620.37, al., once ἀπήνεγκον ib. 1414.2; διηνέγκομεν is f.l. in X. Oec. 9.8); imper., 2 sg. ἔνεγκε E. Heracl. 699, Ar. Eq. 110, X. Mem. 3.6.9 (ἔνεγκον cj. Pors. in Anaxipp. 8); 3 sg. ἐνεγκάτω Ar. Pax 1149 (troch.), Th. 238, Pl. Phd. 116d, (προσ-) X. Smp. 5.2; but ἐξενεγκέτω IG1². 63.33, 76.61; Dor. 3 pl. ἐνεγκόντω ib. 5(1).26.16 (Amyclae, ii/i BC); 2 pl.ἐξενέγκατε Ar. Ra. 847; subj. ἐνέγκω common to both forms; opt., 1 sg. ἐνέγκαιμι E. Hipp. 393, Pl. Cri. 43c; 3 sg. ἐνέγκαι (cod. A, but -κοι cod. Laur.) S. Tr. 774, but ἐνέγκοι Id. Fr. 84 (anap.), Pl. R. 330a, (ξυν-) Th. 6.20, etc.; 2 pl. ἐνέγκαιτε (ἐνέγκατε codd.) E. Heracl. 751 (lyr.); inf. ἐνεγκεῖν A. Supp. 766, S. OC 1599, IG2². 40.18, etc., (προσ-) Pi. P. 9.36, Hp. VM 15; Hellenistic ἐνέγκαι Arist. Oec. 1349a27 (εἰσ-), PAmh. 2.30.35 (ii BC), Ev. Marc. 2.4 (προσ-), etc., found also in codd. Hp., Aff. 3 (προσ-), Nat. Mul. 19 (δι-); part. ἐνεγκών Pi. I. 8 (7).21, S. El. 692, Th. 6.56, etc., ἐνέγκας IG2². 1361.21 (εἰσ-), 333.4, D. 49.51 (and later, Demetr. Com. Nov. 1.10 (εἰσ-), Arist. Oec. 1351a14, etc.; in X. we find ἐξενεγκόντες Mem. 1.2.53, and διενεγκοῦσα, συν-ενεγκόντες, vv.ll. in ib. 2.2.5, An. 6.5.6); — Med., only ἠνεγκάμην, Ar. Ec. 76 (ἐξ-), etc. (exc. imper. ἐνεγκοῦ S. OC 470); 2 sg. ἠνέγκω E. Supp. 583, X. Oec. 7.13; 3 sg. ἠνέγκατο S. Tr. 462, Pl. R. 406b, etc.; 1 pl. ἠνεγκάμεθα Id. Ion 530b, (προ-) Phlb. 57a; inf.εἰσενέγκασθαι Isoc. 15.188; part. ἐνεγκάμενος Aeschin. 1.131, (ἀπ-) X. Ages. 6.2.
IV. from ἐνεικ- comes aor.1 ἤνεικα, found mostly in Ion. (but not in codd. Hp.), Ep. and Lyr., also at Cos (v. infr.) and implied elsewhere in pass. forms (v. infr. V); — the endings are those of aor.1, exc. inimper. ἔνεικε Od. 21.178, inf. ἐνεικέμεν (v.l. ἐνεγκέμεν) Il. 19.194, ἐνείκην (v. infr.), and part. μετενεικών, ἐξενικοῦσι (v. infr.), cf. συνενείκομαι; — 1 sg. ἀνένεικα Od. 11.625; 2 sg. ἀπένεικας Il. 14.255; 3 sg. ἤνεικε Od. 18.300, al., Hdt. 2.146, Ep. ἔνεικε Il. 15.705, al.; 1 pl. ἐνείκαμεν Od. 24.43; 3 pl. ἤνεικαν Hdt. 3.30, Ep. ἔνεικαν Il. 9.306; imper. 2 sg. ἔνεικον Anacr. 62.3; 2 pl., ἐνείκατε Od. 8.393; 3 pl.ἐνεικάντων Schwyzer 688 B 3 (Chios, v BC); inf. ἐνεῖκαι Il. 18.334, Pi. P. 9.53, Hdt. 1.32; ἐνεικέμεν (v. supr.); Aeol. ἐνείκην Alc. Oxy. 1788 Fr. 15ii 20; part. ἐνείκας Il. 17.39, (ἀν-) Hdt. 2.23; μετενεικώνAbh.Berl.Akad. 1928 (6).22 (Cos, iii BC); — Med., 3 sg. ἀνενείκατο Il. 19.314; 3 pl. ἠνείκαντο 9.127, Hdt. 1.57, (ἐσ-) 7.152; part. ἐνεικάμενος Alc. 35.4.
2. aor.1 ἤνῐκα is found in the foll. dialect forms; 3 sg. ἤνικε IG4²(1).121.110 (Epid., iv BC); ἤνικεν SIG 239 B i11 (Delph., iv BC); ἀνήνικε IG 4.757A12, al. (Troezen, ii BC); ἀπήνικε ib. 4²(1).103.16, al. (Epid., iv BC); but ἤνικε is prob. written for ἤνεικε in IG 4.801.3 (Troezen, vi BC); 1 pl. ἀνηνίκαμες [ι] GDI 3591b21 (Calymna); 3 pl. ἤνικαν SIG 239 B i 17 (Delph., iv BC), IG 12(2).15.15 (Mytil., iii BC); 3 sg. subj. ἐνίκει Berl.Sitzb. 1927.161 (Cyrene); ἐσενίκη, and inf. ἐσένικαι, IG 12(2).645b43, 39 (Nesus, iv BC); part. (dat. pl.) ἐξενικοῦσι IG 4.823.49 (Troezen, iv BC); so in later Gr., εἰσήνικα Supp.Epigr.7.381, 382 (Dura-Europos, iii AD); ἤνιγκα ib. 383 (ibid., iii AD); — Med., part. ἐξε[νικ]άμενος IG 12(2).526a5 (Eresus, iv BC).
b. Boeot. aor.1 in 3 pl. εἴνιξαν IG 7.2418.24 (Thebes, iv BC); 1 sg. ἤνειγξα Hdn. Gr. 2.374.
V. other tenses: pf. ἐνήνοχα D. 21.108, 22.62, (ἐξ-) Luc. Pr. Im. 15, 17, (μετ-) Pl. Criti. 113a, (συν-) v.l. in X. Mem. 3.5.22; — Pass., fut. ἐνεχθήσομαι Arist. Ph. 205b12, Archim. Fluit. 2.2, al., (ἐπ-) Th. 7.56, (κατ-) Isoc. 13.19; aor. ἠνέχθην X. An. 4.7.12 and freq. in compds.; Ion. ἀπηνείχθην Hdt. 1.66, etc.; (περι-) ib. 84; 3 pl. written ἠνείχτθησαν in Schwyzer 707 B 9 (Ephesus, vi BC); Dor. part. ἐξενειχθείς IG4²(1).121.115 (Epid., iv BC); Hellenistic ἐνεγχθείς PCair. Zen. 327.42 (iii BC), (συμπερι-) IPE 1². 32A31, 78, B 70 (Olbia, iii BC); in dialects, 3 sg. indic. ἀπηνίχθη IG4²(1).103.111 (Epid., iv BC); 3 sg. subj.ἐξενιχθῇ ib. 12(5).593 A 23 (Ceos, v BC), Abh.Berl.Akad. 1928 (6).21 (Cos, iii BC); Boeot. ἐνενιχθεῖ IG 7.3172.150 (Thespiae, iii BC); part. (neut.) ἐπενιχθέν Abh.Berl.Akad. 1928 (6).53 (Telos, iv BC, ined.);Att. pf. ἐνήνεγμαι, ἐνήνεκται Pl. R. 584d, εἰσενήνεκται E. Ion 1340; ἀνενήνεγκται IG1². 91.4; ἐπανενήνειγκται ib. 22.1607a7; Ion. ἐξενηνειγμένος Hdt. 8.37; Att. plpf. προσενήνεκτο X. HG 4.3.20; part. κατ, μετ-ενηνεγμένος Plb. 10.30.2, Str. 13.1.12.
(With φέρω cf. Lat. fero, OE. beran, Skt. bhárati 'bear'; οἴσω is of uncertain origin; ἐνεγκ- is prob. redupl. ἐγκ (ἐνεκ- in Pass. forms and in δουρηνεκής, etc.), cogn. with Skt. náśati 'attain', Lat. nanciscor, Lith. nèšti 'carry, bear'; ἐνεικ- (ἐνικ-) is of uncertain origin; the glosses ἐνέεικαν· ἤνεγκαν, and ἐνεείκω· ἐνέγκω (Hsch.) are not corroborated.)
A. Act.,
I. bear or carry a load, ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν Il. 18.568; μέγα ἔργον, ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν 5.303; ἦγον μὲν μῆλα, φέρον δ' εὐήνορα οἶνον Od. 4.622; χοάς A. Ch. 15; φ. ἐπ' ὤμοις S.Tr. 564; χερσὶν φ. Id. Ant. 429; φ. ὅπλα βραχίονι E. Hec. 14; bear (as a device) on one's shield, A. Th. 559, etc.; γαστέρι κοῦρον φ., of a pregnant woman, Il. 6.59; φ. ὑπὸ ζώνην or ζώνης ὕπο, A. Ch.1000 (992), E. Hec. 762; in Trag. stronger than ἔχω, ἁγνὰς αἵματος χεῖρας φ.
to have hands clean from blood, E. Hipp. 316 (v.l. φορεῖς)· ἀλαὸν ὄμμα φέρων Id. Ph. 1531 (lyr.); γλῶσσαν εὔφημον φ. A. Ch. 581, cf. Supp. 994; καλὸν φ. στόμα S. Fr. 930 codd. (nisi leg. φορῇ)· ἄψοφον βάσιν φ. Id. Tr. 967 (lyr.).
II. bear, convey, with collat. notion of motion, freq. in Hom., πῇ δὴ… τόξα φέρεις· Od. 21.362; πρόσω φ. ib. 369; εἴσω φέρω σ' ἐντεῦθεν Ar. V. 1444, cf. Pl. Lg. 914b; πόδες φέρον Il. 6.514; πέδιλα τά μιν φέρον 24.341, etc.; of horses, 2.838; ἵππω… ἅρμα οἴσετον 5.232, etc.; of ships, Od. 16.323, cf. Il. 9.306; τὰ σώματα τῶν ζῴων συνέστηκεν ἐκ τοῦ φέροντος καὶ τοῦ φερομένου Diocl. Fr. 17.
b. of persons, bring to bear, μένος or μένος χειρῶν ἰθύς τινος φέρειν hurl one's strength right upon or against him, Il. 16.602, 5.506; φ. τὴν ὀργήν, τὴν αἰτίαν ἐπί τινα, Plb. 21.31.8, 33.11.2.
c.
lead, direct, τὴν πόλιν Plu. Luc. 6.
2. of wind, bear along, [πνοιὴ Ζεφύρου] φ. νῆάς τε καὶ αὐτούς Od. 10.26; [σχεδίην] ἄνεμοι φέρον ἔνθα καὶ ἔνθα 5.330, cf. 4.516, Il. 19.378, etc.; ἐπέλασσε φέρων ἄνεμος Od. 3.300, 7.277, cf. 5.111, etc.; abs., ὁ βορέας ἔξω τοῦ Πόντου εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρει = is fair for Greece, X. An. 5.77; metaph, ὅπῃ ἂν ὁ λόγος ὥσπερ πνεῦμα φ. Pl. R. 394d; φ. τινὰ φρένες δύσαρκτοι A. Ch. 1023, cf. Th. 687 (lyr.); — Pass., v. infr. B.
III. endure, suffer, λυγρά Od. 18.135; ἄτην Hdt. 1.32; χαλινόν, ζυγόν, A. Ag. 1066, 1226; πημονάς, τύχας, Id. Pers. 293, E. Or. 1024; ξυμφοράς Th. 2.60; τὰς οὐ προσηκούσας ἁμαρτίας Antipho 3.2.10; also of food, ἐσθίουσι πλείω ἢ δύνανται φ. X. Cyr. 8.2.21; of strong wine, bear, admit, καὶ τὰ τρία φέρων καλῶς, i.e. three parts of water, instead of ἴσον ἴσῳ, Ar. Eq. 1188, cf. Ach. 354; so τὰς ἐπιδείξεις… φέρουσιν αὐτοῦ (sc. Ἰσοκράτους) οἱ λόγοι, τοὺς δὲ ἐν ἐκκλησίαις… ἀγῶνας οὐχ ὑπομένουσι DH. Isoc. 2; metaph, ᾗ φέρειν πέφυκε Pl. Ti. 48a.
2. freq. with modal words, πήματα κόσμῳ φ. Pi. P. 3.82; σιγῇ κακά E. Hec. 738; ὀργῇ τὸν πόλεμον Th. 1.31; θυμῷ φ. Id. 5.80; χαρᾷ φ. τι J. AJ 19.1.13; esp. with an Adv., [ὕβριν] ῥηϊδίως φ. Hes. Op. 215; δεινῶς, βαρέως, πικρῶς, χαλεπῶς φέρειν τι, bear a thing impatiently, take it ill or amiss, Hdt. 2.121. γ', 5.19, E. Ion 610, Pl. R. 330a, etc.; δυσπετῶς, βαρυστόνως φ., A. Pr. 752, Eu. 794; προθύμως φέρειν τὸν πόλεμον to be zealous about the war, Hdt. 9.18, 40; προθύμως τὰ τοῦ πολέμου ἔφερον Th. 8.36; αἶσαν φέρειν ὡς ῥᾷστα A. Pr. 104; συμφορὴν ὡς κουφότατα φ. Hdt. 1.35; ῥᾳδίως φ. Pl. Grg. 522d, al.; εὐπετῶς φ. S. Fr. 585, X. Mem. 2.1.6; εὐπόρως (εὐφόρως Brunck) ἐνεγκεῖν S. Ph. 873; εὐμενῶς, εὐχερῶς φ., D. Ep. 3.45, Pl. R. 474e; these phrases are used mostly c. acc. rei; also c. part., βαρέως ἤνεικε ἰδών Hdt. 3.155, cf. Ar. Th. 385, etc.; φ. ἐλαφρῶς… λαβόντα ζυγόν Pi. P. 2.93; ῥᾳδίως φέρεις ἡμᾶς ἀπολείπων Pl. Phd. 63a; c. gen., τοῦ ἐνδεοῦς χαλεπώτερον φ. Th. 1.77, cf. 2.62; ἐπί τινι, χαλεπῶς φ. ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ X. HG 7.4.21, cf. Isoc. 12.232; πράως ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις φ. D. 58.55; c. dat. only, βαρέως φέρειν τοῖς παροῦσι, τῇ ἀτιμίᾳ, X. An. 1.3.3, HG 3.4.9, cf. 5.1.29; later, χαλεπῶς φ. διά τι, πρός τι, DS. 17.111, Jul. Or. 1.17c codd.
IV. bring, fetch, εἰ… θεὸς αὐτὸν ἐνείκαι Od. 21.196; φ. ἄποινα Il. 24.502; ἄρνε 3, 120, cf. Sappho 95; ὕδωρ, οἶνον, Anacr. 62.1; ἔντεα Il. 18.191; τόξα Od. 21.359; κνημῖδας A. Th. 675; δᾷδα Ar. Nu.1490, etc.; γῆν τε καὶ ὕδωρ Hdt. 7.131; — Med., carry or bring with one, or for one's own use, ποδάνιπτρα Od. 19.504; οἶνον Alc. 35, cf. Hdt. 4.67, 7.50, X. Mem. 3.14.1; φερνὰς δόμοις E. Andr. 1282; fetch, Od. 2.410; χοὰς ἐκ κρήνης S. OC 470.
2. bring, offer, present, δῶρα Od. 8.428, etc.; μέλος Pi. P. 2.3; χοάς τινι A. Ch. 487; φ. πέπλον δώρημά τινι S. Tr. 602; πρός τινα δῶρα X. An. 7.3.31; χάριν τινὶ φ.
grant any one a favour, do him a kindness, Il. 5.211, Od. 5.307, al.; ἐπὶ ἦρα φ. τινί Il. 1.572, Od. 3.164, etc.; φ. τισὶ εὐνοίας, ὄνησιν ἀστοῖς, A. Supp. 489, S. OC 287; but after Hom., χάριν τινὶ φ.
show gratitude to him, Pi. O. 10 (11).17; μῆνιν φ. τινί cherish wrath against… A. Niob. in PSI 11.1208.12.
b. = ἄγω IV.1, ἄχρι νῦν καθ' ὥραν ἔτους λέγονται πένθος ἐπὶ Μελεάγρῳ φέρειν Ant.Lib. 2.7; Ἰάλεμος· ὁ ἐπὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ἀνίαν φέρων, Suid.; — Med., τοῦ γονέως ἐφ' ᾧ γε τὸ πένθος φέρεσθε Phalar. Ep. 103.1.
3. bring, produce, cause, [ἀστὴρ] φέρει πυρετὸν βροτοῖσιν Il. 22.31; ὄσσαν… ἥ τε φ. κλέος ἀνθρώποισι Od. 1.283, cf. 3.204; φ. κακόν, πῆμα, ἄλγεα, etc., work one woe, Il. 8.541, Od. 12.231, 427, etc.; δηϊοτῆτα φ.
bring war, 6.203; ἐπ' ἀλλήλοισι φ. Ἄρηα Il. 3.132, cf. 8.516; πόλεμον Hes. Sc. 150; θάνατον φ. B. 5.134; τοῦτο εὐδοξίαν σοι οἴσει Pl. Ep. 312c; τὸ σωθῆναι τὸ ψεῦδος φέρει S. Ph. 109; τέχναι… φόβον φέρουσιν μαθεῖν A. Ag. 1135 (lyr.); ὥσπερ τὸ δίκαιον ἔφερε as justice brought with it, brought about, i.e. as was just, no more than just, Hdt. 5.58; ἀν' ὄ κα φέρῃ ὁ λόγος ὁ ταμία Φιλοκλέος IG4²(1).77.13 (Epid., ii BC); of a calculation, yield a result, Vett.Val. 349.27; produce, adduce, bring forward, παραδείγματα Isoc. 7.6, etc.; πάσας αἰτίας D. 58.22; ἁρμόττουσαν εἰκόνα Id. 61.10; — Pass., εἰς τὴν συνηγορίαν… τοιαῦτά τινα φέρεται Sor. 2.3.
b. bring or carry with one, involve, τὸ πᾶν ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσιν αἱ νέες Hdt. 8.62; οὐ ξύλων ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων ἐστὶ ἡμῖν, ἀλλ' ἀνδρῶν ib. 100.
4. μῦθον φ. τινί bring one word, Il. 10.288, 15.202; ἀγγελίην φ.
bring a message, ib. 175, Od. 1.408; λόγον Pi. P. 8.38; ἐπιστολὰς φ. τινί S. Aj. 781, cf. Tr. 493; ἐπιστολήν X. Ages. 8.3; hence, tell, announce, πευθώ, φάτιν, A. Th. 370, Ag. 9; σαφές τι πρᾶγος Id. Pers.248 (troch.), cf. Ag. 639, etc.; report, ἀγήν (breakages) PCair. Zen. 15r27 (iii BC); φ. κεχωνευκώς reports that he has…, ib. 741.26, cf. 147.4, 268.24 (all iii BC); enter, book a payment made, PBaden 47.12; — Med., λόγους φ. E. Supp. 583; but also ἀγγελίας ἔπος οἴσῃ thou shalt have it brought thee, receive, Id. Ph. 1546 (lyr.); μαντήϊα… φέρονται Hes. Fr. 134.9; — Pass., θάνατον ἀνάγκη φέρεσθαι τοῦ διαθεμένου the death of the testator must be announced, Ep. Heb. 9.16.
5. pay something due or owing, φόρον τέσσαρα τάλαντα φ.
pay as a tax or tribute, Th. 4.57, cf. IG1². 57.9, Pl. Plt. 298a, PCair. Zen. 467.7 (iii BC); δασμόν X. An. 5.55.10; σύνοδον φ. subscribe to the expense of a meeting, IG2². 1012.14, 1326.6; χρήματα πᾶσι τάξαντες φ. Th. 1.19; μισθὸν φ. X. Cyr. 1.6.12 (but usu., receive, draw, pay, μισθὸν δύο δραχμὰς τῆς ἡμέρας Ar. Ach. 66; τέτταρας τῆς ἡμέρας ὀβολοὺς φέρων Men. 357; αἱ νῆες μισθὸν ἔφερον Th. 3.17, cf. X. An. 1.3.21, Oec. 1.6); φ. ἐννέα ὀβολοὺς τῆς μνᾶς τόκους Lys. Fr. 1.2, cf. Lycurg. 23; also of property, bring in, yieldas rent, φ. μίσθωσιν τοῦ ἐνιαυτοῦ Is. 5.35.
6. apply, refer, τι ἐπί τι Pl. Ti. 37e, Chrm. 163d, R. 478b, cf. Plb. 3.36.7, al.; φ. τὰ πράγματα ἐπί τινα confer powers upon, Id. 2.50.6.
7. ψῆφον φ.
give one's vote, A. Eu. 674, 680, And. 1.2, Is. 11.18; ψῆφος καθ' ἡμῶν οἴσεται (Pass.) E. Or. 440; περὶ ταύτης ἡ ψῆφος οἰσθήσεται D. 44.45; ὑπὲρ ἀγῶνος Lycurg. 7, cf. 11; hence φ. τινά appoint or nominate to an office, φ. χορηγόν D. 20.130, 39.7, cf. Pl. Lg. 753d, Arist. Pol. 1266a10; — Pass., ibid.; ὅπως φέρηται ἐν τῷ στρατιωτικῷ UPZ 15.10 (ii BC); τῶν φερομένων ἐν Κλεοπάτρᾳ κληρούχων PRein. 10.13, al. (ii BC); φερομένου μου ἐν τῇ συνοχῇ since I am enrolled in prison, i.e. am in prison, BGU 1821.21 (i BC); — Med., choose, adopt, ταύταν φ. βιοτάν E. Andr. 785 (lyr.).
V. bring forth, produce, whether of the earth or of trees, φ. ἄρουρα φάρμακα Od. 4.229; ἄμπελοι φ. οἶνον 9.110; [νῆσος] φ. ὥρια πάντα ib. 131, cf. Hes. Op. 117; [οὐ] γῆ καρπὸν ἔφερε Hdt. 6.139; γύαι φ. βίοτον A. Fr. 196.5, cf. Pi. N. 11.41, E. Hec. 593, etc.; abs., bear fruit, be fruitful, εὖτ' ἂν τάδε πάντα φέρῃσι h.Merc. 91; ἡ γῆ ἔφερε (καρπόν add. codd. quidam) Hdt. 5.82; αἱ ἄμπελοι φέρουσιν X.Oec. 20.4; also of living beings, τόπος ἄνδρας φ. Pl. Ti. 24c; ἤνεγκεν αὐτὸν Λαοδίκεια Philostr. VS 1.25.1; ἡ ἐνεγκοῦσα = one's country, Hld. 2.29, Lib. Or. 2.66, al., Chor. p. 81 B., Lyd. Mag. 3.26, dub. inSupp.Epigr. 4.439 (Milet.) without Art. (also ἡ ἐνεγκαμένη Jul. Ep. 202); or Mother Earth, M.Ant 4.48; generally, create, form, Πηνειὸς Τέμπη φ. Philostr. Im. 1.25; [τὰ βρέφη] ἄρχεται φέρειν τοὺς ὀδόντας Aët. 4.9; φ. τοὺς κυνόδοντας Gp. 16.1.14.
VI. carry off or carry away, Κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι Il. 2.302; φ. τινὰ ἐκ πόνου 14.429, 17.718, etc.; of winds, [ἔπος] φέροιεν ἀναρπάξασαι ἄελλαι may the winds sweep away the word, Od. 8.409; of a river, Hdt. 1.189; — Med., carry off with one, Od. 15.19.
2. carry away as booty or prize, ἔναρα, τεύχεα, Il. 6.480, 17.70; αἶγα λέοντε φ. 13.199; δεῖπνον φ., of Harpies, A. Eu. 51; ἐνέχυρα βίᾳ φ. Antipho 6.11; in the phrase φέρειν καὶ ἄγειν (cf. ἄγω 1.3), IG1². 69.19; φέροντα ἢ ἄγοντα Lex ap. D. 23.60; αἴ κα… ἄγῃ ἢ φέρῃ Leg. Gort. 5.37; ἥρπαζον καὶ ἔφερον Lys. 20.17; κείρων ἢ φέρων IG 12(9).90.10 (Tamynae, iv BC); αἴ τίς κα… φέρει τι τῶν ἐν τᾷ ἱαρᾷ γᾷTab.Heracl. 1.128; of a divorced wife, αἰ δέ τι ἄλλο φέροι τῶ ἀνδρός, πέντε στατῆρανς καταστασεῖ κὤτι κα φέρῃ αὐτόν Leg. Gort. 3.2; φέρειν alone, rob, plunder, θεῶν ἱερά E. Hec. 804; ἀλλήλους Th. 1.7; abs., SIG 38.23 (Teos, v BC); — Pass., φερόμενοι Βακχῶν ὕπο E. Ba. 759; — Med. in same sense, ἔναρα Il. 22.245; πελέκεας οἶκόνδε φ. 23.856; ἀτερπέα δαῖτα Od. 10.124, cf. 15.378.
3. carry off, gain, esp. by toil or trouble, win, achieve, both Act. and Med., ἤ κε φέρῃσι μέγα κράτος ἦ κε φεροίμην Il. 18.308; φέρειν τρίποδα Hes. Op. 657; τἀπινίκια S. El. 692; τιμήν Ar. Av. 1278; τἀριστεῖα, τὰ νικητήρια, Pl.R. 468c, Lg. 657e; πέρα… οὐδὲν φ. S. OC 651; ἐκ σοῦ πάντ' ἄνευ φόβου φ. Id. OT 590; τίς… πλέον τᾶς εὐδαιμονίας φέρει ἤ…; ib. 1190 (lyr.), cf. El. 1088 (lyr.); in bad sense, μείζω τὴν αἰσχύνην φ. Pl. Lg.671e; also, receive one's due, φ. χάριν S. OT 764; ὡς τοῦτό γ' ἔρξας δύο φέρῃ δωρήματα Id. Ph. 117; μισθὸν φέρειν (v. supr. iv. 5); of a priest's perquisites, φέρει ὁ ἱαρεὺς γέρη σκέλη κτλ. BMus.Inscr.968 A 9 (Cos), cf. IG1². 24.10, al., SIG 56.35 (Argos, v BC); — Med. (v. ad init.), win for oneself, κῦδος οἴσεσθαι Il. 22.217; δέπας, τεύχεα, carry off as a prize, 23.663, 809, al.; ἀέθλια or ἄεθλον φ.
carry off, win a prize, 9.127, 23.413; τὰ πρῶτα φέρεσθαι (sc. ἄεθλα) 23.275, 538; οὐ σμικρὸν ἆθλον τῆς ἐρωτικῆς μανίας φέρονται Pl. Phdr. 256d; of perquisites, τὸ… σκέλος τοὶ ἱαρομνάμονες φερόσθω (i.e. φερούσθω from Φερόνσθω) IG4²(1).40.13 (Epid., v/iv BC); hence οὐ τὰ δεύτερα Hdt. 8.104; πλέον φέρεσθαι = get more or a larger share for oneself, gain the advantage over any one, τινος Hdt. 7.211, cf. S. OT 500 (lyr.), E. Hec. 308; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου this they received as a small help towards the war, Hdt. 4.129; ἠνείκατο παρὰ Ἐγεσταίων τὰ οὐδεὶς ἄλλος 5.47; ἴδια κέρδεα προσδεκόμενοι παρὰ τοῦ Πέρσεω οἴσεσθαι 6.100; χάριν φέρεσθαι παρ' ὑμῶν And. 2.9; φ. τὴν ἀπέχθειαν αὐτῶν Antipho 3.4.2; ὀνείδη Pl. Lg. 762a; εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς οἴσῃ S. El. 969; δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων A. Pr. 638; ἀπό τινος βοσκάν Id. Eu. 266 (lyr.); ἐξ ἀνανδρίας τοὔνομα Aeschin. 1.131; generally, get for one's own use and profit, take and carry away, esp. to one's own home, τοῦ… πάμπρωτα παρ' ἀγλαὰ δῶρα φέροιο Il. 4.97; hence φέρειν or φέρεσθαι is often used pleon., v. infr. XI.
VII. abs., of roads or ways, lead to a place, ὁδὸν φέρουσαν ἐς ἱρόν Hdt. 2.122, cf. 138; τὴν φέρουσαν ἄνω (sc. ὁδόν) Id. 9.69; τῆς μὲν ἐς ἀριστερὴν ἐπὶ Καρίης φ., τῆς δὲ ἐς δεξιὴν ἐς Σάρδις Id. 7.31; ἐπὶ Σοῦσα X. An. 3.5.15; ἁπλῆ οἶμος εἰς ᾍδου φέρει A. Fr. 239; ἡ ἐς Θήβας φέρουσα ὁδός Th. 3.24 (but ἡ ἐπ' Ἀθηνῶν φέρουσα ibid.); also ἡ θύρα ἡ εἰς τὸν κῆπον φ. = the door leading to the garden, D. 47.53; αἱ εἰς τὴν πόλιν φ. πύλαι, αἱ ἐπὶ τὸ τεῖχος φ. κλίμακες, X. HG 7.2.7, cf. PMich. Zen. 38.27 (iii BC), Plb. 10.12.3.
2. of a district or tract of country, stretch, extend to or towards, φέρειν ἐπί or ἐς θάλασσαν Hdt. 4.99; ἐς τὴν μεσόγαιαν ib. 100; πρὸς νότον Id. 7.201; ἡ ἀπὸ δυσμῶν αὐτῆς (sc. τῆς Κιμβρικῆς) καὶ ἐπὶ τὸν Ἄλβιν φέρουσα Ptol. Geog. 2.11.2, cf. 3.
b. of time, τῇ νυκτὶ τῇ φερούσῃ εἰς τὴν β' τοῦ Παχών PPetr. 3 p. x (iii BC), cf. PTeb. 61 (b) 288 (ii BC), BGU 1832.5 (i BC), etc.
3. metaph, lead to or towards, be conducive to, ἐς αἰσχύνην φέρει Hdt. 1.10; τὰ ἐς ἄκεσιν φέροντα Id. 4.90; ἐς βλάβην, ἐς φόβον φέρον, S. OT 517, 991; εἰς ὄκνον E. Supp. 295; especially in good sense, tend, conduce to one's interest, ἐπ' ἀμφότερά τοι φέρει (impers.) ταῦτα ποιέειν Hdt. 3.134; so τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα X. Mem. 4.2.31; τροφαὶ μέγα φ. εἰς ἀρετάν E. IA 562 (lyr.); μέγα τι οἰόμεθα φέρειν (sc. κοινωνίαν γυναικῶν τε καὶ παίδων) εἰς πολιτείαν Pl. R. 449d; τὰ καλὰ ἐπιτηδεύματα εἰς ἀρετῆς κτῆσιν φ. ib. 444e, cf. X. Cyr. 8.1.42; τοῦτο ἔφερεν αὐτῷ was for his good, M.Ant 5.8.
b. point to, refer to a thing, ἐς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν· Hdt. 1.120; φωνὴ φέρουσα πρός τινα addressed to him, Id. 1.159; ἐς ἀρηΐους ἀγῶνας φέρον τὸ μαντήϊον Id. 9.33, cf. 6.19; [ὄψις] φέρει ἐπὶ πᾶσαν γῆν refers to…, extends over…, Id. 7.19; τὰ ἴχνη τῆς ὑποψίας εἰς τοῦτον φ.
point to him, Antipho 2.3.10; πρός τινας Pl. R. 538c; ταύτῃ <ὁ> νόος ἔφερε Hdt. 9.120; ἡ τοῦ δήμου φέρει γνώμη, ὡς…, the people's opinion inclines to this, that…, Id. 4.11; ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον Th. 1.79; c. inf., τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμβάλλειν whose opinion inclined to giving battle, Hdt. 6.110, cf. 5.118; πλέον ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη κατεργάσεσθαι his opinion inclined rather to the view…, Hdt. 8.100, cf. 3.77.
VIII. carry or have in the mouth, i.e. speak of, πολύν τινα ἐν ταῖς διαβολαῖς φέρειν Aeschin. 3.223; use a word, οὐκ οἶδα καθ' ὁποτέρου τούτων οἱ παλαιοὶ τὸ τῆς ζειᾶς ἔφερον ὄνομα Gal. Vict. Att. 6, cf. 7.644, 15.753, 876; record an event, οἱ δευτέρῳ μετὰ τὴν ἔξοδον… ἔτει φέροντες αὐτήν DH. 1.63; more freq. in Pass., πονηρῶς, εὖ, φέρεσθαι, to be ill or well spoken of, X. HG 1.5.17, 2.1.6; ἀτίμως ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων φ. Pl. Ep. 328e; abs., φέρεται [the report] is carried about, i.e. it is said, c. acc. et inf., τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίνεσθαι Hdt. 8.104 (v.l.); ἐν χρόνοις φέρεται μνημονευομένοις = is recorded as occurring within historical times, Str. 1.3.15; ὅτε καὶ Δημόκριτος φέρεται τελευτήσας Sor. Vit. Hippocr. 11; κρίνομεν… τὰ γραφέντα ὑφ' ἡμῶν προστάγματα ἐν τοῖς ἱεροῖς νόμοις φέρεσθαι παρ' ὑμῖν OGI 331.60 (Pergam., ii BC); ὧν τὰ ὀνόματα φέρεται = are in use, Ptol. Geog. 7.4.11; of literary works, to be in circulation, ἐπιστόλιον αὐτοῦ τοιοῦτον φέρεται Plu. 2.808a, cf. 209e, 832d, 833c, al., Jul. Or. 6.189b, Gp. 2.35.8, Eun. VS p. 456 B.; πρόλογοι διττοὶ φέρονται Arg. E. Rh.; ὁ στίχος οὗτος ἔν τισιν οὐ φέρεται Sch. E. Ph. 377, cf. Sch. Il. 8.557.
2. of words, φέρεσθαι ἐπί τι to refer to something, ADysc. Pron. 61.5, Synt. 21.14, al.
IX. imper. φέρε like ἄγε, as adverb, come, now, well,
1. before another imper., φέρε γὰρ σήμαινε A. Pr. 296 (anap.); φέρ' εἰπὲ δή μοι S. Ant. 534; φ. δή μοι τόδε εἰπέ Pl. Cra. 385b; so φέρετε… πειρᾶσθε Hdt. 4.127.
2. before 1 sg. or pl. of subj. used imperatively, φέρε ἀκούσω, φέρε στήσωμεν, Hdt. 1.11, 97; φ. δὲ νῦν… φράσω Id. 2.14; φέρ' ἴδω, τί δ' ἥσθην· Ar. Ach. 4; φέρε δὴ κατίδω Id. Pax 361, cf. 959; φ. δὴ ἴδωμεν, φ. δὴ σκεψώμεθα, Pl. Grg. 455a, Prt. 330b, cf. E. Or. 1281 (lyr.), Ph. 276, etc.; less freq. before 2 pers., φέρε… μάθῃς S. Ph. 300.
3. before a rhetorical question, φέρε… τροπαῖα πῶς ἀναστήσεις· E. Ph. 571; φ. δὴ νῦν… τί γαμεῖθ' ἡμᾶς· Ar. Th. 788 (anap.), cf. Ach. 541, Pl. R. 348c; φ. μῶν οὐκ ἀνάγκη…; Id. Lg. 805d; φ. πρὸς θεῶν πῶς…; Id. Grg. 514d; freq. in phrase φέρε γάρ, φέρε τίς γὰρ οὗτος· Ar. Nu. 218; φ. γὰρ πρὸς τίνας χρὴ πολεμεῖν· Isoc. 4.183, cf. Antipho 5.36; also φ. δή Pl. Grg. 455a, al.; usually first in a sentence, but τὴν ἀνδρείαν δὲ φ. τί θῶμεν· Id. Lg. 633c, etc.
4. φέρε δή, ἐάν πῃ διαλλαχθῶμεν… come let us see if we can…, Id. Cra. 430a.
5. φέρε c. inf., suppose, grant that… φ. λέγειν τινά Plu. 2.98b; φ. εἰπεῖν let us say, D.Chr. 31.93, 163, Porph. Abst. 3.3; οἷον φ. εἰ. Iamb. in Nic. p. 47 P., al. (οἷον φέρε alone, Hierocl. in CA 11 p. 439M.).
X. part. neut. τὸ φέρον, as substantive, destiny, fate, τὸ φ. ἐκ θεοῦ [καλῶς] φέρειν [χρή] ye must bear nobly what heaven bears to you, awards you, S. OC 1693 (lyr., codd., sed secl. καλῶς, χρή)· εἰ τὸ φερον σε φέρει, φέρε καὶ φέρου AP 10.73 (Pall.).
2. part. φέρων in all genders freq. joined with another Verb:
a. to express a subsidiary action, φέρων ἔδωκε he brought and gave, Od. 22.146; δὸς τῷ ξείνῳ ταῦτα φέρων take this and give it him, 17.345; ἔγχος ἔστησε φέρων brought the spear and placed it, 1.127; σῖτον παρέθηκε φέρουσα ib. 139, al., cf. S. Tr. 622; τοῦτο ἐλθὼν οἴκαδε φέρων τῷ πατρὶ ἔδωκα Pl. Hp. Ma. 282e, cf. R. 345b; so ὁ μὲν Ἐπίχαρμον… εἰς δέκα τόμους φέρων συνήγαγεν Porph. Plot.24; ἑκάστῃ ἐννεάδι τὰ οἰκεῖα φέρων συνεφόρησα ibid., etc.; sometimes translatable by with, ᾤχοντο φέροντες τὰ γράμματα Th. 7.8.
b. intr., in pass. sense, to denote unrestrained action, νῦν σε μάλ' οἴω… φέροντα… φιλητεύσειν h.Merc. 159; φέρουσα ἐνέβαλε νηΐ φιλίῃ = she went and rammed, rammed full tilt, Hdt. 8.87; ὅταν ἐπὶ θάτερ' ὥσπερ εἰς τρυτάνην ἀργύριον προσενέγκῃς, οἴχεται φέρον down it sinks, D. 5.12; τὰ μὲν ἄλλα μέρη τοῦ πολέμου παρῆκαν, φέροντες δὲ παντὶ τῷ στρατεύματι πρὸς αὐτὸν Ἀκράγαντα προσήρεισαν hurling themselves, Plb. 1.17.8; εἰς τοῦτο φέρων περιέστησε τὰ πράγματα Aeschin. 3.82; ὑπέβαλεν ἑαυτὸν φέρων Θηβαίοις ib. 90, cf. 1.175, 3.143, 146; in the foll. passages φέρων accompanies a Verb of throwing, giving, entrusting, or dedicating, and expresses wholehearted action, whether wise or unwise; there is always an accus., freq. of the reflex. Pron., governed by the principal Verb (or perhaps by φέρων); ἐπεὶ ἐς τοὺς κρατῆρας ἐμαυτὸν φέρων ἐνέβαλον (sc. ὁ Ἐμπεδοκλῆς) when I went (or took) and threw myself…, Luc. Icar. 13, cf. Fug. 1, Plu. Comp. Arist. Cat. 1, Fab. 6, Per. 12, Paus. 1.30.1, Ael.VH 8.14, Frr. 10, 69, Philostr. VA 3.4; τὴν κατασκευὴν… φέρων ἐδωρήσατο τῇ μητρί DS. 31.27, cf. Ach.Tat. 1.7; σεαυτὸν… φέρων ἀπημπόληκας Luc. Merc. Cond. 24; τί παθόντες… τοῖς ἀτέκνοις τῶν γερόντων ἐσποιεῖτε φέροντες αὑτούς· Luc. DMort. 6.3, cf. Ind. 19, Laps. 22; ταύτῃ (sc. τῇ ὀργῇ) φέρων ὑπέθηκεν ἑαυτόν Plu. Them. 24, cf. Per. 7; τούτῳ φέροντες ὑποβάλλουσι τοὺς υἱούς Id. 2.4b, cf. Luc.6, Pomp. 27, Ael. VH 6.1, Max.Tyr. 1.2; προσέθετο φέρων ἑαυτὸν ἐκείνῳ Eun. VS p. 456 B., cf. pp. 461, 465 B., Dam. ap. Suid. s.v. Σεβηριανός· ἀλλὰ σοὶ μὲν, ὦ θεῶν πάτερ, ἐμαυτὸν φέρων ἀναθήσω Jul.Or. 7.231b.
3. ἔκκρισις… ἐκ μικρῶν φέρουσα διαστημάτων occurring at short intervals, Sor. 2.45.
XI. φέρειν, φέρεσθαι are freq. added epexegetically to δίδωμι and similar Verbs, δῶκεν… τρίποδα φέρειν Il. 23.513, cf. 16.665, 17.131; τεύχεα… δότω φέρεσθαι 11.798, cf. Od. 21.349, E. Tr. 419, 454 (troch.).
B. Pass. is used in most of the above senses; — special cases:
I. to be borne or be carried involuntarily, esp. to be borne along by waves or winds, to be swept away, φέρεσθαι ἀνέμοισι, θυέλλῃ, Od. 9.82, 10.54, cf. A. Pers. 276 (lyr.), etc.; πᾶν δ' ἦμαρ φερόμην, of Hephaestus falling from Olympus, Il. 1.592; ἧκε φέρεσθαι he sent him flying, 21.120; ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσθαι I let go my hands and feet, let them swing free [in the leap], Od. 12.442, cf. 19.468; μέγα φέρεται πὰρ σέθεν, of a word uttered, comes with weight, Pi. P. 1.87; βίᾳ φέρεται Pl. Phdr. 254a; πνεῦμα φερόμενον Id. R. 496d; τὸ πνεῦμα κατὰ τὰς ἀναπνοὰς εἴσω τε καὶ ἔξω φέρεται Gal. 16.520; ῥεῖν καὶ φέρεσθαι Pl. Cra. 411c; φ. εἰς τὸν Τάρταρον Id. Phd. 114b; simply, move, go, ποῖ γᾶς φέρομαι· S. OT 1309 (anap.); οὐκ οἶσθ' ὅποι γῆς οὐδ' ὅποι γνώμης φέρῃ Id. El. 922, cf. E. Hec. 1076 (anap.), etc.; of the excreta, τὰ φερόμενα… εἰ μὲν αὐτομάτως φέροιτο Philum. ap. Aët. 9.12; πρὸς κοιλίαν φερομένην Aët. 4.19; metaph, εἰς τὸ λοιδορεῖν φέρῃ E. Andr. 729; πρὸς τὴν τοῦ κάλλους φύσιν Pl. Phdr. 254b, cf. X. Mem. 2.1.4; ἐπὶ ταὐτὸ φέρονται = have the same tendency, Phld. Vit. p. 42 J.; ἀπὸ δογμάτων καὶ ἀπὸ θεωρημάτων φ. Vett.Val. 238.30; of veins, to be conveyed, Gal. 15.531; also ἡ φερομένη οὐσία (the doctrine of) universal motion, Pl. Tht. 177c; οἱ φερόμενοι θεοί the moving gods, i.e. the stars and planets, Plot. 2.3.9.
2. freq. in part. with another Verb of motion, φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας = they fell into their hands with a rush, at full speed, Hdt. 8.91; ἀπὸ… ἐλπίδος ᾠχόμην φερόμενος Pl. Phd. 98b; ἧκε φερόμενος εἰς τὴν ἑαυτοῦ φύσιν Aeschin. 3.89.
3. of voluntary and impulsive motion, ἰθὺς φέρεται μένει Il. 20.172; ὁμόσε τινὶ φέρεσθαι = come to blows with him, X. Cyn. 10.21; δρόμῳ φ. πρός τινα Id. HG 4.8.37; φυγῇ εἰς ἑαυτοὺς φ. Id. Cyr. 1.4.23; ἥξει ἐπ' ἐκεῖνον τὸν λόγον φερόμενος Lycurg. 59; φερόμενος ὑπ' ὀργῆς DH. Comp. 18.
II. metaph, καλῶς φέρεσθαι, κακῶς φέρεσθαι, of things, schemes, etc., turn out, prosper well or ill, succeed or fail, οὔτ' ἂν… νόμοι καλῶς φέροιντ' ἄν S. Aj. 1074; κακῶς φ. τὰ ἑαυτοῦ X. HG 3.4.25; εὖ φέρεται ἡ γεωργία Id. Oec. 5.17; ὀλιγώρως ἔχειν καὶ ἐᾶν ταῦτα φέρεσθαι = to neglect things and let them take their course, D. 8.67; less freq. of persons, fare well or ill, εὖ φερόμενος ἐν στρατηγίαις = being generally successful…, Th. 5.16, cf. 15; καλῶς φερόμενος τὸ καθ' ἑαυτόν Id. 2.60; φ. ἐν προτιμήσει παρά τινι DS. 33.5; χεῖρον φερομένη παρὰ τἀδελφῷ J. AJ 16.7.6; of euphonious writing, σύνθεσις καλῶς φερομένη Phld. Po. 5.26.
2. behave, ὑποκριτικῶς, ἀστάτως, etc., Vett.Val. 38.20, 197.8, al.
3. have an opinion, ὅπως ἠνέχθη περὶ τοῦ σφυγμοῦ what his opinion was about…, Marcellin. Puls. 233.
C. Med.: for its chief usages, v. supr. A.VI.3.

German (Pape)

[Seite 1262] nur im praes. u. impf. act. u. pass. vorkommend, wozu noch der syncopirte Imperativ φέρτε Il. 9, 171 gehört; conj. φέρῃσι Od. 19, 111, wo früher φέρησι als von φέρημι angenommen wurde; Iterativform φέρεσκε, φέρεσκον, Od. 9, 429. 10, 108; adj. verb. φερτός, s. oben; dazu werden tempora gebildet – a) von οιω, fut. οἴσω, med. οἴσομαι, imperat. οἶσε, Od. 22, 106. 480, auch Ar. Ach. 1064 Ran. 483, der die Endg des aor. II. mit dem charakteristischen σ des aor. I. verbindet, wie auch der inf. οἰσέμεν, Od. 3, 429, οἰσέμεναι, Il. 3, 120, οἴσειν, Pind. P. 4, 102, Präsensbedeutung hat oder aoristisch zu nehmen ist; Spätere bilden darnach fut. pass. οἰσθήσομαι (οἴσομαι ist passivisch Eur. Or. 440 Xen. Oec. 18, 6); perf. pass. προοῖσται, Luc. parasit. 2; adj. verb. οἰστός, οἰστέος; Her. hat auch ἀνῷσαι, für ἀνοῖσαι, u. ἀνῳστός, 1, 157. 6, 66. – b) von εγκω od. ενεγκω u. ενεκω aor. I. ἤνεγκα, bes. im Indicativ u. in den Personen des Imperativs, welche α daben, u. aor. II. ἤνεγκον, bes. inf. u. partic.; ion. u. ep. lautet der aor. I. ἤνεικα u. ohne Augment ἔνεικα, von dem Hom. auch conj. ἐνείκω u. int. ἐνεῖκαι hat, u. der aor. II. ἤνεικον, von dem sich bei Hom. der inf. ἐνεικέμεν, Il. 19, 194, u. der opt. ἐνείκοι, 18, 147 findet, wie auch aor. I. med. ἠνείκαντο, Il. 9, 127; perf. ἐνήνοχα, perf. pass. ἐνήνεγμαι, fut. pass. ἐνεχθήσομαι, aor. pass. ἠνέχθην, ion. ἠνείχθην; Hes. Sc. 440 hat sogar ein praes. med. συνενείκεται, wenn die Lesart richtig ist; – tragen, fero (bahren, fahren); zunächst – 1) eine Last tragen, heben, auf sich nehmen, von leblosen Dingen, ἦγον μὲν μῆλα, φέρον δ' εὐήνορα οἶνον Od. 4, 622, vgl. Il. 5, 484 (s. unter b); πῇ δὴ καμπύλα τόξα φέρεις; wo trägst du den Bogen hin, Od. 21, 363; ἰθὺς σανίδων φέρε λᾶαν ἀείρας Il. 12, 453; οὐ δύο γ' ἄνδρες φέροιεν τὸν λίθον 5, 303; τίς τοι ἔπειτα μετοιχομένη φάος οἴσει, wer wird dir das Licht tragen, Od. 19, 24; ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν Il. 18, 568; ἄν τις ἀναιρούμενος οἴκαδε φέρῃ Plat. Legg. XI, 914 b; φορτίον Xen. Mem. 3, 13, 6; ἐπὶ κεφαλῆς τι An. 4, 3,6; mit den Händen tragen, χερσὶν εὐθὺς φέρει διψίαν κόνιν Soph. Ant. 425, vgl. El. 319 Trach. 520; φέρων ἐπ' ὤμοις 561. – Als Zeichen auf dem Schilde tragen, Aesch. Spt. 525. 541 u. öfter; ἁγνὰς χεῖρας αἵματος φέρεις Eur. Hipp. 316, d. i. haben; vgl. ἀλαὸν ὄμμα φέρων Phoen. 1528; γλῶσσαν κακήν Suppl. 972; σάρκα ἡβῶσαν Aesch. Spt. 604. – Der Zusammenhang giebt oft sowohl die Bdtg herbei-, als die Bdtg wegtragen, -bringen; – a)herbeibringen, darbringen, überbringen; ἀπερείσι' ἄποινα Il. 24, 512; πῇ δὴ χρήματα πολλὰ φέρω τάδε; Od. 13, 303; δῶρα, τά οἱ Φαίηκες ἔνεικαν, 8, 428; οἴσετε ἄρνε, κήρυκες φέρον ἄρνε, Il. 3, 103. 245; τεύχεα συλήσας οἴσω προτὶ Ἴλιον 7, 82; – im med. mit sich tragen, bringen, zu eigenem Gebrauch herbeibringen, Her. 4, 67. 7, 50. – Χάριν τινὶ φέρειν, Einem eine Gunst gewähren, einen Gefallen thun, ihm zu Willen sein, Il. 5, 211. 21, 458; χάριν ἄνδρεσσι φέροντες Il. 5, 874, u. öfter; vgl. Eur. I. T. 14 Med. 508 Ion 1183; Plat. Tim. 21 c; eben so ἦρα, ἐπίηρα φέρειν τινί, Il. 1, 572. 578. 14, 132 Od. 3, 164; λαοὶ δ' οὐκέτι ἐφ' ἡμῖν ἦρα φέρουσιν 16, 375, vgl. 18, 56, u. sonst; τοῖς ἥσσοσιν γὰρ πᾶς τις εὐνοίας φέρει Aesch. Suppl. 484; ἐπίηρα φέροντα τοῖς ἐμοῖς τυράννοις Soph. O. R. 1094; ἥκω φέρων ὄνησιν ἀστοῖς O. C. 287; δῶρα El. 352. – Auchveranlassen, verursachen, bewirken, wo wir auch bringen sagen können, Σείριος φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν Il. 22, 31, wie es auch Aesch. Ag. 5 von den Gestirnen heißt τοὺς φέροντας χεῖμα καὶ θέρος βροτοῖς, u. öfters ἵνα φόως φέροι, Il. 11, 2; woran sich Verbindungen reihen, wie (ὄσσα) μάλιστα φέρει κλέος ἀνθρώποις, Od. 1, 283. 3, 204, ἡμέρη ἥδε κακὸν φέρει Ἀργείοισιν, Il. 8, 541. 13, 828 u. sonst; δεῖμα φέρων Δαναοῖσιν 5, 682; δηιοτῆτα, einen Krieg bringen, verursachen, Od. 6, 203, wie πόλεμον φέρειν τινί Hes. Sc. 750; πολέμους ἀνεπαγγέλτους φέροντες πολλοῖς Pol. 4, 16, 4; κίρκος φόνον φέρει ὀρνίθεσσι Il. 17, 757; Τρώεσσι φόνον καὶ Κῆρα φέρει 2, 352. 3, 6 u. öfter; πῆμα, ἄλγεα, κακότητα φέρειν τινί, Einem Unglück bringen, bereiten, Il. 2, 304. 12, 332 Od. 4, 273; so Pind. u. Tragg.: φέρει δόξαν Pind. P. 1, 36 N. 3, 18; νίκαν I. 6, 21; κέρδος P. 8, 14; πράγματι τιμάν 4, 278; νίκην Soph. El. 84; βλάβην 1031; τί γὰρ ἂν θνήσκειν ὁ μέλλων τοῦ χρόνου κέρδος φέροι 1486; αἰσχύνην Trach. 66; γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει Ai. 286; αἰσχύνην φέρει Eur. Hec. 1241; σωτηρίαν Troad. 748; χάρμα Heracl. 637; u. in Prosa: τῇ ψυχῇ φέρει ὄλεθρον Plat. Phaed. 88 b; αἰσχύνην Conv. 184 e; κέρδος καὶ ῥᾳστώνην Legg. IV, 721 d; Folgde; auch πληγὴν ἐπὶ πληγῇ φέροντες, Pol. 2, 33, 6. – So auch von der Erde und von fruchttragenden Bäumen und Gewächsen, hervorbringen, tragen; φέρει ἄρουρα φάρμακα Od. 4, 229; ἄμπελοι, οἵτε φέρουσιν οἶνον 9, 110, vgl. 131; Hes. O. 121. 565; ἄνθος Pind. N. 11, 41; εἰ γῆ κακὴ εὖ στάχυν φέρει Eur. Hec. 593; ἡ γῆ καρπὸν φέρει Her. 6, 139; ὅσα γῆ φέρει Plat. Critia. 118 e; ὅσα γεωργία δίδωσι καὶ φέρει Legg. V, 743 d; auch ὅτι φρονιμωτάτους ἄνδρας οἴσοι, Tim. 24 c. – Aehnlich von Menschen u. Thieren, μήτηρ κοῦρον φέρει γαστέρι, Il. 6, 58. Anders sagt Aesch. τέκνων ἤνεγχ' ὑπὸ ζωνὴν βάρος Ch. 186. – Absol., tragen, Frucht bringen, fruchtbar sein, ἡ γῆ φέρει Her. 5, 82; αἱ ἄμπελοι φέρουσιν, wie auch wir »die Weinstöcke tragen«, Xen. Oec. 20, 4. – Dah. eintragen, einbringen, Vortheil bringen; ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων, der Alles leistende oder entscheidende Kampf, Her. 8, 100; τὸ πᾶν ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσιν αἱ νῆες, die Schiffe bringen uns den Hauptvortheil für den Krieg, 8, 62; εἰ τὸ σωθῆναί γε τὸ ψεῦδος φέρει Soph. Phil. 109. – Μῦθον od. ἀγγελίην φέρειν τινί, Einem eine Rede, Nachricht, Botschaft überbringen, melden, Il. 10, 288. 15, 175. 202; ἀγγελίην πατρός, vom Vater, Od. 1, 408; λόγον Pind. P. 8, 38; μῦθον Soph. O. C. 359, u. öfter, wie Eur.; anch bestimmter, τοιούσδε λόγους εἰς ὦτα φέρει πᾶσιν Ὀδυσσεύς Soph. Ai. 149; ὡς λόγων ἐπιστολὰς φέρῃς Trach. 493; ἐπιστολάς τινι Ant. 768, wie Xen. Agesil. 8, 3; auch ohne weitern Zusatz für ἀγγέλλω, melden, ἤκω σαφῆ τἀκεῖθεν ἐκ στρατοῦ φέρων Aesch. Spt. 40, vgl. Ag. 998. 1388; ἀνάριθμα γὰρ φέρω πήματα Soph. O. R. 168; τοὺς ἐνεγκόντας τὰς ὑποσχέσεις, die sie euch überbrachten, Dem. 6, 28; auch φέρειν τινὶ τοὺς ἀπολογισμούς, die Gründe auseinandersetzen, Pol. 1, 32, 4; τὰ παραδείγματα 17, 13, 7. – Etwas Schuldiges darbringen, eine Schuld abtragen, bezahlen, entrichten; ἄποινα Il. 1, 13. 24, u. öfter; bes. φόρον φέρειν, Abgaben, Tribut entrichten: προστάττοντες ἀναλώματα φέρειν παρ' ἑαυτοὺς οἷον φόρους Plat. Polit. 298 a; μισθὸν φέρειν, Sold, Lohn bezahlen, Xen. Cyr. 1, 6,12; Thuc. 3, 17. 6, 24; φόρον 4, 57; τιμὴν φέρειν, eine Strafe zahlen, abbüßen. – Ψῆφον φέρειν, sein Stimmsteinchen, seine Stimme abgeben, Aesch. Eum. 644. 650; ψῆφος καθ' ἡμῶν οἴσεται Eur. Or. 440; τὴν ψῆφον κρύβδην, φανερὰν φέρειν Plat. Legg. VI, 766 b 767 d; bes. bei der Wahl zu einem Staatsamte seine Stimme geben, dah. zu einem Staatsamte vorschlagen, erwählen, ernennen, τινά, ἡ φυλὴ ἤνεγκέ τινα χορηγόν, u. nachher ὁ ἐνεχθείς, der Vorgeschlagene, Dem. Lpt. 130, wie οἴσουσί με, ἂν χορηγὸν ἢ γυμνασίαρχον ἢ ἑστιάτορα, ἢ ἐάν τι τῶν ἄλλων φέρωσιν, 39, 7; vgl. τὴν δὲ πόλιν ὡσαύτως ἐκ τούτων φέρειν πάλιν, ὃν ἂν ἕκαστος βούληται Plat. Legg. VI, 753 d, u. öfter, wie Folgde. – b) davon-, wegtragen, wegschaffen; oft bei Hom.; ἔκ τινος, Il. 14, 429. 17, 718 u. sonst; ἔπος φέροιεν ἀναρπάξασαι ἄελλαι, die Winde mögen das Wort aufraffend von hinnen tragen, Od. 8, 409, vgl. 565. – Bes. als Beute, Raub davontragen, wegreißen, wegraffen, οὓς μὴ Κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι Il. 2, 302, vgl. 13, 199; φέρει δέ τε κρατὶ ἑκάστῳ φῶτα Od. 12, 99, vgl. 14, 207; τοὺς δ' οὐκ ἐθέλοντας ἄελλαι πόντον ἐπ' ἰχθυόεντα φίλων ἀπάνευθε φέρουσιν Il. 19, 378; dah. ἄγειν καὶ φέρειν, alles Besitzthum wegtragen u. wegführen, von vollständiger Plünderung, wo. φέρειν auf das Leblose, ἄγειν auf Menschen u. Vieh geht, Her. 1, 189; auch ἄγειν καὶ φέρειν τινά, Einen völlig ansplündern, 1, 88. 166. 3, 39. 6, 42. 90. 9, 31; φέρειν καὶ ἄγειν τὰ τῶν πολεμίων, u. vgl. öfter, Xen. Cyr. 3, 2,12; φέρειν καὶ ἄγειν τὴν Βιθυνί δα Hell. 3, 2,2; ἡμᾶς Dem. 24, 128; φέρειν τινά, ohne ἄγειν, berauben, Thuc. 1, 6; ἄγομαι, φέρομαι ὑπὸ χρήστων Ar. Nub. 241. – Doch bedeutet φέρειν καὶ ἄγειν auch herbeitragen und -führen, in diesem Falle nie umgestellt ἄγειν καὶ φέρειν, welche Stellung in der ersten Bedeutung die gewöhnliche ist, χρυσοῦ πλῆθος Plat. Phaedr. 279 c (vgl. ἄγω). – Auch durch Mühe u. Anstrengung erlangen, erwerben, als Siegespreis davontragen, οὐδ' ἂν ἄτερ ὅρκου οἴσῃ ἄεθλον Il. 23, 441; ἤ κε φέρῃσι μέγα κράτος ἤ κε φεροίμην 18, 308; so ἔναρα, τεύχεα, 6, 480. 17, 70; holen, 18, 191 Od. 2, 329. – Empfangen, was ein Anderer Einem schuldig ist, was man zu fordern hat; so μισθὸν φέρειν, Sold, Lohn empfangen, Xen. Oec. 1, 6; vgl. Mein. Men. p. 126 Reisig enarr. Soph. O. C. 6; ἄξιος γὰρ φέρειν ἦν τῆσδε καὶ μείζω χάριν O. R. 764; κέρδος Ant. 460; πᾶσαν εὔκλειαν Ai. 431; auch in Prosa, τὰ ἀριστεῖα, νικητήρια φέρειν, Plat. Rep. V, 468 c Legg. II, 657 e. – Im med. für sich davontragen, von Allem, was Einer für sich, zu seinem Gebrauch oder Nutzen holt, sich zueignet, bes. in sein Haus trägt; τοῦ κεν δὴ πάμπρωτα παρ' ἀγλαὰ δῶρα φέροιο Il. 4, 97. 23, 275; δεῦτε, φίλοι, ἤϊα φερώμεθα Od. 2, 410; οἰσομένη ποδάνιπτρα 19, 504, u. sonst. Daher sich erwerben, erringen, ἰχθῦς δ' ἃς πείροντες ἀτερπέα δαῖτα φέροντο Od. 10, 124, sie trugen für sich zum Mahle davon; κράτος φέρεσθαι, den Sieg davontragen, Il. 13, 486. 14, 308; κῦδος φέρεσθαι 22, 217; ἔναρα 22, 245; ὅσσα μοι ἠνείκαντο ἀέθλια μώνυχες ἵπποι 9, 127, vgl. 23, 413. 441. 809; eben so τὰ πρῶτα φέρεσθαι, sc. ἄεθλα, den ersten Preis für sich davontragen, 23, 538. 663. 667. 858; dah. τὰ πρῶτα, τὰ δεύτερα φέρεσθαι = den ersten, den zweiten Rang behaupten, Her. 8, 104; seltener τὰ πρῶτα φέρειν, Jac. A. P. 431. 906; vgl. τὰ ἄκρα φέρεσθαι Crinag. 41 (V, 108); ὅπη μέλλει τις οἴσεσθαι δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων Aesch. Prom. 641; εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς κάτω θανόντος οἴσει Soph. El. 957, u. öfter; ἄξιον μισθὸν φέρεσθαι Eur. Rhes. 162; κέρδεα παρά τινος οἴσεσθαι Her. 6, 100; u. übh. παρά τινος, von Einem Etwas heimtragen, erlangen, 5, 47, wie τὰ ἆθλα παρὰ τῶν ἀνθρώπων Plat.Rep. X, 613 c; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου, dieses empfingen sie als ein kleines Förderungsmittel zum Kriege, Her. 4, 129; ἆθλον φέρονται Plat. Phaedr. 256 d; τῶν εὐεργεσιῶν τιμὰς φέρονται Phaed. 113 d; ὀνείδη φερέσθωσαν ἐν πάσῃ τῇ πόλει Legg. VI, 762 a; πλέον φέρεσθαι, mehr, einen größern Theil für sich davontragen, mehr bekommen, d. i. im Vortheil sein vor Einem, τινός, Her. 7, 211; so πλέον φέρεσθαι τῶν ἄλλων Andoc. 4, 4, wie Eur. ὅταν τις ἐσθλὸς μηδὲν φέρηται τῶν κακιόνων πλέον, Hec. 308; – φέρεσθαι, mit sich nehmen, im Gegensatz von καταλείπειν Xen. Cyr. 3, 1,32. – c) in der ausführlichen epischen Darstellung wird der inf. φέρειν, φέρεσθαι zu δοῦναι oft für uns pleonastisch hinzugefügt: τεύχεα καλὰ δότω πόλεμόνδε φέρεσθαι Il. 11, 798; αὖτις ἀνερχομένῳ δόμεναι οἶκόνδε φέρεσθαι Od. 1, 317, vgl. 16, 165. 17, 131. 23, 513 Od. 15, 83. 21, 349. – Eben so steht das Particip φέρων bei andern Verbis zur umständlichern Beschreibung der Handlung, was wir theils durch ein eignes Verbum wiedergeben, ἔγχος ἔστησε φέρων, er brachte den Speer und stellte ihn hin, wo das Particip die dem ἔστησε vorangehende Thätigkeit anschaulich ausdrückt, so oft bei Hom. σῖτον παρέθηκε φέρουσα, sie brachte Speise und setzte sie vor, δὸς τῷ ξείνῳ τοῦτο φέρων, trage es dem Fremden hin und gieb es ihm, theils durch die Präposition mit ausdrücken, ἦλθον τὰ ὅπλα φέροντες, sie kamen mit ihren Waffen, od. auch durch ein Adverbium übersetzen, wie bei den Zeitwörtern gehen, kommen u. vgl. φερόμενος, = mit Leichtigkeit, Hast, auch die Unbesonnenheit der Handlung oder ihr Freiwilliges u. Absichtliches bezeichnet, s. Hemsth. Luc. D. Mort. 6, 3 Jac. Ach. Tat. p. 431; vgl. ἢ εἰς τὴν ψυχὴν φέρων ἐνθῶ τὸν λόγον Plat. Rep. I, 345 b u. das Folgde. – 2) tragen, mit dem Nebenbegriffe einer Bewegung, durch eine Kraftanstrengung von der Stelle bringen, fortbringen; so bei Hom. von Allem, was Ursache einer Bewegung ist; von den Füßen, die Einen, wie auch wir uns ausdrücken, wohin tragen, πόδες φέρον, Il. 6, 514 und öfter, wie auch von den Sohlen, welche die Götter über das Land und das Meer hintragen, πέδιλα, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφ' ὑγρήν, ἠδ' ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν, Il. 24, 341, u. wiederholt in der Od. – Von den Pferden, die den Wagen fortschaffen, -ziehen, sowohl ἅρμα φέρειν, Il. 5, 232. 11, 533. 16, 602, als auch den, der auf dem Wagen ist, ὃν φέρον ἵπποι 2, 838, ἵππους, οἵσε πόλινδ' οἴσουσι 13, 820; ἡμίονοι φέρον ἐσθῆτα καὶ αὐτήν Od. 6, 83; von Schiffen, νῦν δ' ἐνθάδε νῆες ἔνεικαν, Il. 13, 453. 15, 705; auch von Winden, welche das Schiff bewegen, treiben, verschlagen. – Μένος, μένος χειρῶν ἰθύς τινος φέρειν, seine Kraft gerade darauf lostragen, mit voller Kraft gerade darauf losgehen, Il. 5, 506. 16, 602. – Auch Menschen, Thiere führen, treiben, Hom. u. A.; übh. von jeder Bewegung, die nicht durch die eigne Kraft, oft auch gegen den freien Willen des bewegten Gegenstandes bewirkt wird; auch von Gemüthsbewegungen, fortreißen, μήτι σε θυμοπληθὴς ἄτα φερέτω Aesch. Spt. 669, vgl. Ch. 1019; Soph. vrbdt auch ἄψοφον φέρει βάσιν, Trach. 963; πῶλοι βίᾳ φέρουσιν, sie gehen durch, El. 715. – Bes. im pass. getragen, von der Stelle bewegt werden, vorzugsweise von unfreiwilliger, unwillkürlicher Bewegung; so von den Wellen, Winden fortgetrieben, hingerissen werden, θυέλλῃ, ἀνέμοις u. vgl.; oft auch durch Einwirkung einer gewaltsam mit sich fortreißenden Kraft von außen, hinstürzen, eilen, in Schuß gerathen, wie das lat. ferri, so daß gew. der Nebenbegriff reißender Schnelligkeit darin liegt, πᾶν δ' ἦμαρ φερόμην, von dem auf die Erde geschleuderten Hephästus, ich stürzte, fiel, Il. 1, 592; ἧκε φέρεσθαι, er warf od. schleuderte ihn, daß er hinflog, 21, 120; ἰθὺς φέρεσθαι, gerade darauf losfahren, -stürzen, 20, 172, vgl. 15, 743; ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσθαι, ich ließ Hände und Füße fahren, ließ sie sich im Schwunge od. Sprunge bewegen, Od. 12, 442; πόδα προέηκε φέρεσθαι 19, 468; ἔξω δὲ δρόμου φέρομαι, Aesch. Prom. 885; ποῖ γᾶς φέρομαι τλάμων Soph. O. R. 1309; vgl. οὐκ οἶσθ' ὅποι γῆς οὐδ' ὅποι γνώμης φέρει El. 910; νῦν δ' ἤδη 'γὼ καὐτὸς θεσμῶν ἔξω φέρομαι Ant. 796; πᾶ φέρομαι Eur. Hec. 1075; μύθοις ἄλλως φερόμεσθα Hipp. 197; εἰς τὸ λοιδορεῖν φέρῃ Andr. 730; ἐπίσχες ὀργάς, αἷσιν οὐκ ὀρθῶς φέρῃ Mel. 1658, u. öfter; u. in Prosa: βίᾳ φέρεται Plat. Phaedr. 254 b; οἷον ἐν χειμῶνι κονιορτοῦ καὶ ζάλης ὑπὸ πνεύματος φερομένου Rep. VI, 496 d; πάλιν εἰς τὸν αὐτὸν φερόμεθα λόγον Phil. 13 e, vgl. Theaet. 144 a Parm. 138 c, u. sonst; φερόμενοι ἐν θαλάττῃ Luc. Nigr. 7. – Auch von jedem Körper, der sich durch eignen Antrieb oder ihm einwohnende Kraft fortbewegt, eilen, rennen, stürzen, fahren, schweben u. vgl.; ρεῖν καὶ φέρεσθαι Plat. Crat. 411 c; κατὰ τῶν πετρῶν φερόμενοι, sich herabstürzend, Xen. An. 4, 7,14; ὁμόσε τινὶ φέρεσθαι, Einem entgegenlaufen, ihn anfallen, Xen. u. A.; εἰς τὴν ἑαυτοῦ φύσιν φέρεσθαι, in seine eigne Natur zurückfallen, Aeschin.; φέρεσθαι μετὰ τοῦ πλήθους Isocr. 3, 16; Sp., φέρεσθαι ἐπὶ τὰ σώματα Plut. Them. 8; ποταμὸς φερόμενος ἐξ ὑπερδεξίων τόπων Pol. 4, 70, 7. – So wird bes. das partic. zu andern Verbis der Bewegung gesetzt, um die Heftigkeit, Schnelligkeit der Bewegung auszudrücken, φερόμενοι ἐςέπεσον ἐς τοὺς Πέρσας Her. 9, 62, vgl. 8, 91; selten so auch partic. act., φέρουσα ἐνέβαλε νηῒ φιλίῃ, mit Gewalt warf er sich auf ein befreundetes Schiff, 8, 87; häufiger bei Sp., vgl. Wessel. D. Sic. 20, 16 u. Hemsterh. Luc. D. D. 6. – Übertr., εὖ oder κακῶς φέρεσθαι von Unternehmungen, gut oder schlimm von Statten gehen, gerathen, gelingen od. mißlingen, τὰ πράγματα κακῶς φέρεται Xen. Hell. 3, 4,25; εὖ φέρεται ἡ γεωργία Oec. 5, 17; vgl. Soph. Ai. 1053. Allgemeiner, ὀλιγώρως ἔχειν καὶ ἐᾶν ταῦτα φέρεσθαι, Etwas vernachlässigen, gehen lassen, wie es will, Dem. 8, 67; seltener von Personen, καλῶς φερόμενος ἀνήρ Thuc. 2, 60, vgl. 5, 15. 16; so auch πατρὸς κατ' εὐχὰς δυσπότμους φορούμενοι, es geht ihnen nach des Vaters unheilvollen Verwünschungen, sie befinden sich (im Unglück), wie es der Vater ihnen angewünscht hat, Aesch. Spt. 821. – Daran reiht sich – 3) die Bdtg zu einem Ziele füh ren, vom Wege gesagt, ἁπλοῦς οἶμος εἰς Ἅιδου φέρει Aesch. frg. 217; ἡ ὁδὸς φέρει εἰς od. ἐπί τι, der Weg führt, bringt wohin, Her. 2, 122. 138. 7, 31; τὴν ἐς Θήβας φέρουσαν ὁδόν Thuc. 3, 24; Plat. ταύτῃ ἰτέον, ὡς ἴχνη τῶν λόγων φέρει Rep. II, 365 d; ἐξ ἧς φέρετον τὼ ὁδώ, ἡ μὲν εἰς μακάρων νήσους, ἡ δ' εἰς Τάρταρον Gorg. 524 a; ἴχνη τῆς ὑποψίας φέρει εἴς τινα, die Spuren des Verdachtes führen auf eine gewisse Person, Antiph. 2 γ 10; ἡ θύρα ἡ εἰς τὸν κῆπον φέρουσα, die in den Garten führende Thür, Dem. 47, 53, wie τῶν ἐς τὴν πόλιν φερουσῶν πυλῶν Xen. Hell. 7, 2,7; Pol. 8, 36, 4; u. Sp., ἡ ἀγυιὰ φέρει ἐπὶ τὰς πύλας Plut. Thes. 27; auch leiten, lenken, τὴν πόλιν Lucull. 6. – Dah. intransit., sich in einer Richtung, auf ein Ziel hinerstrecken, φέρειν ἐπί, ἐς, πρὸς θάλασσαν, sich gegen das Meer hin erstrecken, gegen das Meer zu gelegen sein, Her. 4, 99. 100; χωρία πρὸς νότον φέροντα, gegen den Notus gelegen, 7, 201; u. übertr., τῆς ἐπὶ τὸ πλῆθος φερούσης παιδείας Plat. Legg. II, 670 e. – Übertr. = zu einem Zwecke führen, wozu gereichen, dienen, ἐς αἰσχύνην φέρει, es führt zur Schande, gereicht dazu, Her. 1, 10. 3, 133; τὰ εἰς ἄκεσιν φέροντα 4, 90; φέρει σοι ἐπ' ἀμφότερα ταῦτα ποιεῖν, dies zu thun gereicht dir zu Beidem, Her. 3, 134; τὰ μὲν καλὰ ἐπιτηδεύματα εἰς ἀρετῆς κτῆσιν φέρει Plat. Rep. IV, 444 e; ὅτι πρὸς τοῦτο φέρει μάθημα Legg. VIII, 831 c; πόνοι φέροντες εἰς ὠφέλειαν Alc. II, 142 b; πάντα τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν φέροντα Menex. 247 e, wie τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα, das zur Gesundheit Führende, sie Bewirkende, Xen. Mem. 4, 2,31; Sp., ἐς τιμὴν αὐτῷ φέρει, es gereicht ihm zur Ehre, Hdn.; ταῦτα ἔφερεν αὐτῷ, das war ihm zuträglich, bekam ihm, als eine gewöhnliche Redeweise angeführt M. Anton. 5, 8. – Abzielen auf Etwas, sich worauf beziehen, auf Etwas gehen, bes. von Orakeln und andern Vorzeichen, εἰς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν; worauf scheint euch das zu gehen, Her. 1, 120, ἐς ἀρηΐους ἀγῶνας φέρον τὸ μαντήϊον 9, 33, τὸ χρηστήριον ἐς τοὺς Αργείους φέρον, auf sie gehend, 6, 19; ἡ τοῦ δήμου φέρει γνώμη, ὡς –, die Meinung des Volkes geht dahin, daß –, 4, 11; τῶν ἡ γνώμη φέρει συμβάλλειν, ihre Meinung geht dahin, die Schlacht zu liefern, 5, 118. 6, 110; τῶν πλειόνων ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον, die Meinungen der Meisten liefen auf dasselbe hinaus, Thuc. 1, 79; so auch τοῦ στρατηγοῦ ταύτῃ ὁ νόος ἔφερε, des Feldherrn Meinung ging dahin, Her. 9, 120; πλέον ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη, mit folgendem inf., ihm ging die Meinung mehr dahin, 8, 100, vgl. 3, 77; δήλου μόνον, ἐφ' ὅ τι φέροις τοὔνομα, ὅ τι ἂν λέγῃς, worauf du ihn beziehst, Plat. Charm. 163 d; ἐφ' ὅ τι δή ποτε δεῖ φέρειν Soph. 250 d. – Übertragen, z. B. τὰ πράγματα ἐπί τινι Pol. 2, 85, 6; φέρειν τὴν αἰτίαν ἐπί τινα, auf Einen die Schuld schieben, 35, 5,2; φέρειν τὴν ὀργὴν ἐπὶ τοὺς Αἰτωλούς, den Zorn gegen die Aetoler richten, 22, 14, 6. – 4) tragen, ertragen, erdulden, einen Schmerz, ein Unglück u. vgl.; λυγρά Od. 18, 135; vgl. Hes. O. 217; ἄτην Her. 1, 32; ἐσθίουσι πλείω ἢ δύνανται φέρειν, als sie vertragen können, Xen. Cyr. 8, 2,21; bes. mit einem adv., βαρέως, χαλεπῶς, δεινῶς, πικρῶς φέρειν, eine Sache schwer, mit Ungeduld, Unmuth oder Unwillen ertragen, übel aufnehmen, Her. 3, 155. 5, 19; u. im Ggstz κούφως, φαύλως, ἁπλῶς, πρᾴως, ῥᾳδίως, προθύμως φέρειν τι, leicht, mit Geduld, mit Gleichmuth ertragen, leicht aufnehmen, 1, 35. 9, 18. 40; πήματα, ἄθλους, Pind. P. 3, 82 Aesch. Prom. 754; φέρειν γῆρας εὔθυμον Pind. Ol. 5, 22; φέρειν ἐλαφρῶς ζυγόν P. 2, 93; φέρειν γὰρ χρὴ τὸ δούλιον ζυγόν Aesch. Ag. 1199; χαλινὸν δ' οὐκ ἐπίσταται φέρειν 1036; ὅμως δ' ἀνάγκη πημονὰς φέρειν βροτοῖς Pers. 285; μὴ βαρυστόνως φέρειν Eum. 761; τὰς μὲν ἐκ θεῶν τύχας δοθείσας ἔστ' ἀναγκαῖον φέρειν Soph. Phil. 1301; ῥᾷστα τὸν βίον φέρει O. R. 983, u. öfter; φέρω σιγῇ κακά Eur. Hec. 738; φέρεις ὑπέρφευ τὰς τύχας Herc. fur. 1321; Or. 1024; οἴκτῳ Andr. 144, u. öfter; und in Prosa: καλῶς φέρειν τὴν συμφοράν Isocr. 4, 148; βαρέως φέρειν τὸ φρόνημα Xen. Hell. 7, 1,44, wie Ar. Th. 385 Eccl. 174; ῥᾳδίως, χαλεπῶς Plat. Phaed. 63 a Tim. 91 c; πειρῶ ὡς ῥᾷστα φέρειν τἀναγκαῖα Phaed. 116 c; τὰ παρόντα φέρειν ἀδυνατοῦντες Critia. 121 b; ἀνδρείως τὰς συμφοράς Menex. 247 d; μὴ δυνατοὶ φέρειν τὴν ὑμετέραν ἀρχήν Thuc. 3, 39; ὀργῇ φέροντες τὸν πόλεμον 1, 31; τὰ ἄλλα θυμῷ ἔφερον 5, 80, u. öfter; φέρειν ὅ τι ἂν ὁ θεὸς διδῷ γενναίως Dem. 18, 97. – Aber auch βαρέως, κούφως φέρειν ἐπί τινι, über Etwas zufrieden od. unzufrieden sein, dabei unwillig sein od. gleichmüthig bleiben, Xen. Hell. 7, 4,21. 3, 4,8, wie Dem. πρᾴως ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις φέρειν 58, 55; vgl. Wessel. D. Sic. 3, 69; selten mit dem bloßen dat., τοῖς παροῦσι Xen. An. 1, 3,3, τῷ πολέμῳ Hell. 5, 1,29; bei Sp. auch διά τι. – 5) bes. ist noch zu merken die Bdtg im Munde tragen, führen, vielfach besprechen, gew. mit dem Nebenbegriffe des Lobens, Rühmens, πολὺν τὸν Φίλιππον ἐν ταῖς διαβολαῖς φέρων, ihn sehr rühmend, Aesch. 3, 223; bes. im pass., εὖ, καλῶς, πολὺ φέρεσθαι, gelobt werden, Lob und Beifall verdienen, Xen. Hell. 2, 1,6; auch μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν, Pind. P. 1, 87; u. κακῶς, πονηρῶς, χαλεπῶς φέρεσθαι, getadelt, gehaßt werden, Xen. Hell. 1, 5,17; ἣν φιλοσοφίαν ἀτίμως φῂς ὑπὸ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων φέρεσθαι Plat. Ep. VII, 328 e. – Absolut φέρεται, wie das lat. fertur, die Sage, die Nachricht wird herumgetragen, man sagt, es heißt, τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίγνεσθαι Her. 8, 104; τὰ φερόμενα = τὰ λεγόμενα, Sp. – 6) der imperat. φέρε hat bei Hom. nur seine ursprüngliche Bedeutung,trage, bringe her. Er wird aber dann wie ἄγε als ein adv. gebraucht, in Fragen und Aufforderungen, laß sehen, wohlan, τοῖσι φέρε δῶ, laß sehen, wem ich sie gebe, d. i. nun, wem soll ich sie geben? Ar. Pax 934; φέρ' ἴδω Ach. 4 u. öfter; φέρε ἀκούσω Her. 1, 11; u. bei einem andern imperat., φέρε εἰπὲ δή μοι Soph. Ant. 530, u. öfter; der sing. φέρε steht sogar bei einem Verbum im plur., so daß es reine Interjection geworden zu sein scheint, Valck. Callim. p. 279. – Auch φέρε δή, Her. 2, 14 Ar. Pax 357. 924; φέρε δὴ νῦν Th. 788; φέρε δὴ σκεψώμεθα Plat. Prot. 330 b; φέρε δὴ ἴδωμεν Gorg. 455 a u. öfter; – φέρε γάρ, denn sieh, laß zum Beispiel einmal sehen, fängt einen Satz an, der eine Widerlegung durch ein angeführtes Beispiel enthält; so auch φέρε allein, Ar. Ach. 541, οἷον φέρε, φέρε εἰπεῖν. – Mit folgdm int., gesetzt daß, angenommen, wie fac, finge. – 7) das part. neutr. τὸ φέρον, substantivisch, das Leitende, Führende, das Schicksal (vgl. fors u. fero). τὸ φέρον ἐκ θεοῦ Soph. O. C. 1691; τὸ φερόμενον, das Loos, Sp.

French (Bailly abrégé)

f. οἴσω, ao. ἤνεγκα, ao.2 ἤνεγκον, pf. ἐνήνοχα;
Pass. f. ἐνεχθήσομαι, ao. ἠνέχθην, pf. ἐνήνεγμαι;
A. tr. porter :
I. porter une charge :
1 porter sur soi ou avec soi : τι qch (une pierre, un vêtement, des armes, etc.) ; τινα ἐπ’ ὤμοις SOPH porter qqn sur ses épaules ; τὰ ὅπλα ἐπὶ τῆς κεφαλῆς XÉN porter ses armes sur sa tête ; τινα ὑπὸ ζώνην ESCHL, ζώνης ὕπο EUR porter un enfant dans son sein ; κοῦρον γαστέρι IL porter un garçon dans son sein;
2 c. ἔχειν : porter avec soi, avoir ; φ. τινὶ φάος OD porter la lumière devant qqn ; fig. τὸ πᾶν ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσι αἱ νῆες HDT nos vaisseaux portent en eux tout le sort de la guerre ; ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων HDT le combat qui décide de tout ; Pass. prendre sa marche, son cours ; se comporter, être : βίᾳ φέρεσθαι ESCHL se conduire avec violence ; καλῶς φέρεσθαι τὸ καθ’ ἑαυτόν THC se trouver quant à soi dans une bonne situation ; τὰ πράγματα κακῶς φέρεται XÉN les affaires vont mal ; εὖ φέρεσθαι XÉN être en bonne situation;
3 porter en soi ou sur soi, produire : σῖτον XÉN du blé ; ἄμπελοι φέρουσιν οἶνον OD les vignes produisent du vin ; abs. αἱ ἄμπελοι φέρουσι XÉN les vignes produisent ; ἡ γῆ ἔφερε HDT la terre produisit, devint fertile ; abs. donner du profit;
4 fig. supporter, càd trouver supportable, acc. ; prendre sur soi, se charger de, acc. ; résister à, être capable de porter, avoir la force de supporter : λυγρά OD des choses pénibles ; κακόν ou κακά ATT du mal, des maux ; φ. ῥᾳδίως τι ATT supporter qch facilement ; φ. τι βαρέως XÉN, χαλεπῶς PLAT supporter avec peine, difficilement ; qqf en ce sens avec le dat. pour marquer l'idée d'un sentiment moins passif : ἀλγεινῶς φ. οἷς ἐγὼ ἔπαθον SOPH supporter avec peine ce que je souffris, càd m'irriter de ce que ; χαλεπῶς φ. τοῖς παροῦσι XÉN s'irriter ou s'indigner de l'état présent des affaires ; χαλεπῶς φ. ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ XÉN supporter avec peine que (des citoyens spartiates) fussent assiégés;
II. porter d'un lieu à un autre :
1 porter, transporter : πόδες φέρον IL ses pieds le portaient ; ἵππω φέρουσιν ἅρμα IL les deux chevaux emportent le char ; en parl. de navires φ. τινα emporter qqn ; ἄνεμος φέρει νῆας OD le vent porte les vaisseaux ; ὁ βορέας εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρει XÉN le vent du Nord pousse (les vaisseaux) vers la Grèce, càd souffle vers la Grèce ; ἄνεμος φέρων OD vent favorable ; πῦρ ἄνεμος φέρει IL le vent propage le feu ; avec idée de violence τοὺς δὲ ἄελλαι φέρουσιν ἐπὶ πόντον IL la tempête les emporte sur la mer ; Pass. φερόμενοι ἢ καλινδούμενοι λίθοι XÉN pierres lancées ou roulées (du haut des collines) ; θυέλλῃ φέρεσθαι OD, ἀνέμοις φέρεσθαι OD être emporté par la tempête, par les vents ; abs. πᾶν δ’ ἦμαρ φερόμην IL je fus emporté tout le jour ; se porter, se transporter : φέρεσθαι εἴς τινα XÉN, ἐπί τινα, πρός τινα se porter ou se diriger vers qqn, se précipiter sur qqn ; φ. εἰς τὸν Τάρταρον PLAT descendre dans le Tartare ; φ. κατὰ τῶν πετρῶν XÉN tomber du haut des rochers;
2 porter, conduire : ὁδὸς φέρει ἐς acc. la route conduit à ; εἰς τὴν πόλιν φέρουσαι πύλαι XÉN les portes qui conduisent à la ville ; en parl. de pays s'étendre dans une direction : ἡ ἐπὶ θάλασσαν φέρουσα χώρη HDT le pays qui se dirige vers la mer ; τὰ ἐς τὴν μεσόγαιαν φέροντα HDT la région qui s'étend dans l'intérieur des terres ; fig. τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα XÉN ce qui contribue à entretenir la santé ; φ. ἐς αἰσχύνην HDT conduire à la honte, causer de la honte ; abs. tendre à : ἐς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν ; HDT à quoi cela vous semble-t-il mener ? càd à votre avis que doit-il résulter de cela ? τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμβάλλειν HDT ceux dont l'avis tendait à combattre ; πλέον ἔφερε οἱ ἡ γνώμη avec l'inf. HDT son avis tendait davantage à ; abs. φ. τὴν πόλιν PLUT diriger la cité ; τὸ φέρον ἐκ θεοῦ SOPH ce qui vient des dieux (le sort, la fortune);
3 apporter : τι qch (τόξα OD des flèches ; κρητῆρα IL un cratère, etc.) ; particul. offrir : δῶρα OD des présents ; τινί τι, ἄποινα IL remettre qch à qqn, apporter une rançon ; transmettre : ἀγγελίην τινί IL, μῦθόν τινι IL apporter une nouvelle, une parole à qqn ; ἐπιστολήν XÉN, ἐπιστολάς τινι SOPH apporter une lettre, des lettres à qqn ; produire : μάρτυρα DÉM produire un témoin ; ψῆφον ESCHL apporter son suffrage ; abs. choisir par un vote, élire ou désigner par un vote ; particul. apporter ce qu’on doit, payer, acquitter : φόρον THC une contribution ; μισθόν THC payer un salaire ; fig. χάριν τινί accorder sa faveur à qqn, ou au contr. emporter de la reconnaissance, être remercié ou récompensé de qch ; apporter, causer : κακόν IL, κακά OD, ἄλγεα OD du mal, des maux, des douleurs ; κλέος τινί OD procurer de la gloire à qqn ; νίκην SOPH procurer une victoire ; amener avec soi, avoir pour conséquence : ὥσπερ τὸ δίκαιον ἔφερε HDT comme la justice l'apportait avec elle, càd comme cela était juste ; contribuer à : ταῦτα φέρει τι εἴς τι XÉN cela contribue pour une part à qch;
4 emporter, emmener : τινα qqn en parl. des Génies de la mort ; dépouiller, piller : θεῶν ἱερά EUR les sanctuaires des dieux ; ἀλλήλους THC se piller les uns les autres ; d'ord. ἄγειν καὶ φέρειν ou φέρειν καὶ ἄγειν litt. emmener et emporter, emporter et emmener, càd piller, acc. ; remporter, obtenir : μέγα κράτος IL une grande victoire ; φ. κέρδος SOPH retirer un gain de qch ; πέρᾳ φ. SOPH avoir plus d'avantage;
5 porter çà et là, faire circuler de main en main, de bouche en bouche, célébrer : πολύν τινα ESCHN vanter beaucoup qqn ; εὖ φέρεσθαι παρά τινι XÉN avoir bon renom auprès de qqn ; πονήρως φέρεσθαι ἐν τῇ στρατιᾷ XÉN être en mauvaise situation dans l'armée ; avec un inf. : τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίγνεσθαι HDT on assure qu’il arrive ceci;
III. Emplois particuliers :;
1 l'impér. prés. φέρε au sens de « eh bien ! voyons ! » : φέρ’ εἰπὲ δή μοι SOPH voyons, dis-moi ceci ; φέρε ἀκούσω HDT allons ! laisse-moi entendre, càd fais-moi savoir ; φέρε τίς γὰρ οὗτος ἀνήρ ; AR eh ! quelle espèce d'homme est-ce donc ? ou au sens de « suppose », « supposez », avec un inf. : φέρε λέγειν τινά PLUT supposons que qqn dise;
2 le part. φέρων souv. explétif : δὸς τῷ ξείνῳ φέρων OD donne cela à notre hôte, porte-le-lui ; ἔγχος ἔστησε φέρων OD il apporta la lance et la posa;
B. intr. (s.e. ἑαυτόν) se porter : φέρουσα (s.e. ἑαυτὴν) ἐνέβαλε νηῒ φίλῃ HDT elle se précipita avec violence sur un navire ami;
Moy. φέρομαι (f. οἴσομαι, ao. ἠνεγκάμην, etc.);
1 porter sur soi ou avec soi, acc.;
2 emporter pour soi, acc.;
3 apporter avec soi, acc. ; en gén. se procurer : ὕδωρ ἐπὶ δεῖπνον XÉN de l'eau pour le souper;
4 emporter, obtenir pour soi, acc. ; τὰ πρῶτα IL, τὰ δεύτερα IL obtenir le premier, le second rang ; φ. εὐσέβειαν ἔκ τινος SOPH recevoir de qqn des louanges pour la piété qu’on a témoignée ; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου HDT cela ne fut que de peu de conséquence dans la guerre ; πλέον ou πλεῖον φέρεσθαί τινος arriver à un meilleur résultat qu'un autre, obtenir plus qu'un autre, càd être mieux partagé.
Étymologie: R. Φαρ, Φερ, porter, cf. lat. fero ; R. Οἰ, porter, cf. οἴαξ ; R. Ἐνεχ, porter, cf. διηνεκής, νίκη, etc.

Russian (Dvoretsky)

φέρω: (fut. οἴσω и οἴσομαι, aor. 1 ἤνεγκα, - ион. ἤνεικα и ἔνεικα, aor. 2 ἤνεγκον, pf. ἐνήνοχα; pass.: fut. ἐνεχθήσομαι - Arst., Dem. οἰσθήσομαι, Eur., Xen. тж. οἴσομαι, aor. ἠνέχθην, pf. ἐνήνεγμαι) тж. med.
1) нести, носить (χερμάδιον Hom.; ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τι Xen.): δὸς τῷ ξείνῳ ταῦτα φέρων Hom. пойди отнеси это гостю; φέρεσθαί τι χεροῖν Soph. нести что-л. в руках; φ. γαστέρι Hom., ὑπὸ ζώνην Aesch. или ζώνης ὕπο τινά Eur. носить под сердцем кого-л., быть беременной кем-л.; ὕδωρ κοσκίνῳ φ. погов. Plat. носить воду решетом;
2) приносить (ἀγγελίην τινί Hom.; δῶρα πρός τινα Xen.): ἐμοὶ δᾷδ᾽ ἐνεγκάτω τις Arph. пусть кто-нибудь принесет мне факел; ἔγχος ἔστησε φέρων Hom. он принес копье и поставил его; σοὶ φέρων ἥκω λόγους ἡδεῖς Soph. я прихожу к тебе с приятными вестями; ζαπλούτους φερνὰς φέρεσθαι Eur. приносить с собой богатое приданое; φ. καὶ ἄγειν τι Xen. доставлять всеми способами или приносить во множестве что-л. (ср. 8);
3) приносить, причинять (ἄλγεα Hom.; βλάβην Xen.): φ. νίκην ἐπί τινι Soph. давать победу кому-л.;
4) приносить, производить, давать (ἄμπελοι φέρουσιν οἶνον Hom.): ἡ γῆ σφι ἔφερε Her. земля стала приносить им плоды; καρπὸν φ. ἔν τινι Xen. давать плоды (результаты) в чем-л.; ὅσα γῆ φέρει (ὕδατα) Plat. почвенные воды; τὸ φέρον ἐκ θεοῦ καλῶς φ. Soph. безропотно сносить ниспосланное богом (ср. 12);
5) переносить, уносить (πόλινδέ τινα Hom.): οὓς ἐνθάδε νῆες ἔνεικαν Hom. (данайцы), которых доставили сюда корабли; φέρων ἄνεμος Hom. попутный ветер; ἀνέμοις φέρεσθαι Hom. носиться по воле ветров; ἐᾶν τι φέρεσθαι Dem. предоставлять чему-л. идти своим путем;
6) бросать, сбрасывать, сталкивать (τινὰ κατὰ τῶν πετρῶν Xen.; τινὰ εἰς τὸν τάρταρον Plat.): τὸν ποταμόνδε ἧκε φέρεσθαι Hom. он швырнул его в реку на волю волн; φέρουσα (sc. ἑαυτὴν) ἐνέβαλε νηΐ Her. (Артемисия) стремительно бросилась на корабль; ἀπὸ ἐλπίδος φέρεσθαι Plat. лишаться надежды;
7) уносить, похищать (αἶγα, τινά Hom.);
8) грабить, разорять (θεῶν ἱερά Eur.): ἄγειν καὶ φ. или φ. καὶ ἄγειν Hom., Her. etc. грабить и угонять (население, скот), т. е. опустошать полностью (ср. 2); ὑπὸ χρηστῶν ἄγεσθαι, φέρεσθαι Arph. быть разоряемым заимодавцами;
9) получать, преимущ. в награду (τρίποδα Hes.; τἀπινίκια Soph.; τὰ νικητήρια Plat.): ἄξιος φ. τῆσδε καὶ μείζω χάριν Soph. достойный и большей милости, чем эта (ср. 11); μισθὸν φ. δύο δραχμὰς τῆς ἡμέρας Arph. получать две драхмы жалованья в день (ср. 10); κέρδος φ. Soph. получать выгоду; δυστυχὲς ἀγγελίας ἔπος οἴσει Eur. ты услышишь печальную весть; οὐ τὰ δεύτερα φέρεσθαι Her. занимать первое место; ὀνείδη φέρεσθαι Plat. покрыться бесславием; οἴσεσθαι δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων Aesch. вызвать слезы у слушателей; οὐδὲν πλέον ἐφέροντο τῆς στρατιῆς τῆς Μηδικῆς Her. они добились не большего успеха, чем мидийское войско;
10) вносить, уплачивать (φόρον Thuc.; ἀναλώματα Plat.): τὸν μισθὸν φ. τινί Xen. уплачивать кому-л. вознаграждение (ср. 9);
11) оказывать, выказывать: φ. χάριν τινί Hom., Eur. оказывать услугу кому-л. (см., однако, 9); φ. εὐνοίας τινί Aesch. быть благосклонным к кому-л.;
12) сносить, переносить, терпеть (λυγρά Hom.; δούλιον ζυγόν Aesch.; τὰς διατριβὰς καὶ τοὺς λόγους τινος Plat.): ὀργῇ φ. τὸν πρός τινα πόλεμον Thuc. яростно вести войну против кого-л.; χαλεπῶς φ. τῷ πολέμῳ Xen. быть измученным войной; ῥᾷστα τὸν βίον φ. Soph. жить беззаботно; χαλεπῶς φ. τοῖς παροῦσι πράγμασιν Xen. быть удрученным сложившимися обстоятельствами; βαρέως ἤνεικε ἰδὼν τὸν ἄνδρα Her. ему тяжело было смотреть на него;
13) относить, приписывать (φ. τὴν αἰτίαν τινὸς ἐπί τινα Polyb.): φ. τοὔνομα ἐπί τι Plat. (при)давать имя чему-л.;
14) управлять, руководить (τὴν πόλιν Plut.);
15) наносить (πληγὴν ἐπὶ πληγῇ εἴς τι φ. Polyb.);
16) представлять, приводить (μάρτυρα Dem.; παραδείγματα Polyb.): φ. ψῆφον Aesch., Plat. подавать голос, голосовать;
17) избирать голосованием (τινά τινα Dem.): ἐνεχθείς Dem. избранный; οἱ προκριθέντες, οὓς ἂν πλεῖστοι ἐνέγκωσι Plat. кандидаты, которые получат наибольшее количество голосов; ταύταν φέρομαι βιοτάν Eur. я избрал себе такую жизнь;
18) вести, быть обращенным, направляться: ὁδὸς ἐς τὸ πρὸς ἠῶ φέρουσα Her. дорога, идущая в восточном направлении; ἀπὸ Ἴστρου τὰ ἐς τὴν μεσόγαιαν φέροντα Her. области, простирающиеся от Истра в глубь территории; εἰς τὴν πόλιν φέρουσαι πύλαι Xen. ворота, ведущие в город;
19) приводить, способствовать: ἐς αἰσχύνην φ. Her. приводить к позору, позорить; τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα Xen. полезное для здоровья; φ. τι εἴς τι Xen. до некоторой степени способствовать чему-л.; ἐς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν; Her. к чему это, по-вашему, клонится?; ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου Her. это лишь в небольшой степени содействовало боевым успехам; ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον Thuc. мнения сошлись; τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμβάλλειν Her. (те), по мнению которых следовало вступить в сражение;
20) иметь, обладать (γλῶσσαν κακήν Aesch.): ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων Her. решающее состязание; τὸ πᾶν τοῦ πολέμου φέρουσι αἱ νῆες Her. вся судьба войны во флоте;
21) pass. быть, обстоять (καλῶς Thuc.; κακῶς Xen.): φέρεσθαι ἐν προτιμήσει παρά τινι Diod. пользоваться чьей-л. благосклонностью;
22) разносить повсюду, т. е. разглашать, утверждать, рассказывать: μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν Pind. большие о тебе ходят слухи; ἐν ταῖς διαβολαῖς φ. τινά Aeschin. повсюду или непрерывно клеветать на кого-л.; εὖ φέρεσθαι παρά τινι Xen. пользоваться уважением у кого-л.; πονηρῶς ἐν τῇ στρατιᾷ φέρεσθαι Xen. быть на дурном счету в армии; ἐν τούτοισι τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίνεσθαι Her. у них, говорят, бывает следующее; ὥσπερ τὸ δίκαιον ἔφερε Her. как требовала справедливость;
23) imper. φέρε в обращениях скажи, позволь, давай, ну-ка: φέρ᾽ εἰπὲ δή μοι Soph. скажи-ка мне, пожалуйста; φέρε ἀκούσω Her. дай-ка послушаю, т. е. скажи мне; φέρε δὴ σκεψώμεθα Plat. давай же рассмотрим; φέρε τίς γὰρ οὗτος ἀνήρ; Arph. но скажи, кто этот человек?; φέρε γὰρ πρὸς Διός, ἂν ταῦτα λέγωσι, τί φήσομεν; Dem. но, ради Зевса, если они это скажут, что мы ответим?; φέρε λέγειν τινὰ ἡμῶν Plut. допустим, кто-нибудь из нас скажет.

Greek (Liddell-Scott)

φέρω: ἐκ τῆς ῥίζης φερ-, ἐν χρήσει μόνον ὁ ἐνεστ. καὶ ὁ παρατ.· ὁ Ὅμ. ἔχει πολλοὺς ἀνωμάλους τύπους, βϳ πλ. προστ. φέρτε Ἰλ. Ι. 179· γϳ ἑνικ. ὑποκ. φέρῃσι Σ. 308, Ὀδ. Ε. 164, Κ. 507, Τ. 111, (πρβλ. βϳ ἑνικ. φέρῃσθα Καλλ. εἰς Ἄρτεμ. 144)· ἀπαρ. φερέμεν Ἰλ. Ι. 411, κ. ἀλλ.· ― παρατ. φέρον, Ἰων. φέρεσκε, φέρεσκον, Ὀδ. Ι. 429, Κ. 108· ― ἐντεῦθεν γίνεται καὶ τὸ σπάνιον ῥηματ. ἐπίθ. φερτὸς (πρβλ. ἄφερτος, σύμφερτος), καὶ τὸ ἰσοδύναμον ῥῆμα φορέω. ΙΙ. Ἐκ τῆς √ΟΙ γίνεται ὁ μέλλ. οἴσω, Δωρ. οἰσῶ, Θεόκρ., αϳ πληθ. οἰσεῦμες ὁ αὐτ. 15. 133· ― Ἐπικ. προστ. οἶσε, τύπου τινὸς μεταξὺ ἀορ. αϳ καὶ ἀορ. βϳ, Ὀδ. Χ. 106, 481, (ὡσαύτως ἐν Ἀριστοφ. Ἀχ. 1099, 1122, Βατρ. 482), οἰσέτω Ἰλ. Τ. 173, Ὀδ. Θ. 255· γϳ πληθ. οἰσόντων Ἀντίμαχος ὁ Κολοφώνιος παρ’ Ἀθην. 468Β· ἀπαρ. οἴσειν Πινδ. Π. 4. 181, Ἐπικ. οἰσέμεν Ὀδ. Γ. 429, οἰσέμεναι Ἰλ. Γ. 120, Ὀδ. Θ. 399, κλπ.· ― Ἰων. ἀόρ. αϳ οἶσα παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς ὡς ἐν τῷ δράμ. Χριστ. Πάσχ.· ἀπαρ. οἶσαι Φίλων 1. 611, (ἀλλὰ ἀνῷσαι, διατηρουμένης τῆς αὐξήσεως, Ἡρόδ. 1. 157)· ― μέσ. μέλλ. οἴσομαι Ὅμ., Ἀττ.· ὡσαύτως ἐπὶ παθ. σημασίας, Εὐρ. Ὀρ. 440, Ξεν. Οἰκ. 18, 6· παθ. οἰσθήσομαι Δημ. 1094. 8, Ἀριστ. Φυσ. 3. 5, 13, (ἐξ-) Εὐρ. Ἱκέτ. 561· ― παθ. πρκμ. προοἶσται Λουκ. Παράσ. 2· ― μεθ’ Ὅμηρον ῥημ. ἐπίθ. οἰστὸς Θουκ. 7. 75· ἀλλὰ ἀνῳστὸς Ἡρόδ. 6. 66· οἰστέον Σοφ. Ἀντ. 310, Πλάτ. ΙΙΙ. Ἐκ τῆς √ΕΝΕΚ ἢ ΕΝΕΓΚ σχηματίζονται ὁ ἀόρ. αϳ ἤνεγκα Ἰων. ἤνεικα, Ἐπικ. ἔνεικα, καὶ ὁ ἀόρ. βϳ ἤνεγκον· τῶν ἀορίστων τούτων οἱ τύποι εἶναι λίαν περίπλοκοι· ― ΑΤΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ: Ὁριστ., αϳ πρόσ. ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἤνεγκον, ἂν καὶ ἀπαντᾷ ἤνεγκα ἐν Σοφ. Ἠλ. 13, Εὐρ. Ἴωνι 38, Ἰσοκρ. 311Β, Αἰσχίν. 28. 19, καὶ ἐν συνθέσει μετὰ προθέσεων· βϳ πρόσωπον ἀείποτε ἤνεγκας (ὡς Ἀριστοφ. ἐν Θεσμ. 743, δέκα μῆνας αὔτ’ ἐγὼ ἤνεγκον, πρὸς ὃν ἡ ἀπόκρισις: ἤνεγκας σύ· πρβλ. Ὄρν. 540, Σοφ. Τραχ. 741)· ― γϳ πρόσ. ἤνεγκε, σύνηθες εἰς ἀμφοτέρους τοὺς τύπους· δυϊκ. διενεγκάτην Πλάτ. Νόμ. 723Β· πληθ. ἀείποτε ἠνέγκαμεν, -ατε, αν, (διότι ὁ μεμονωμένος τύπος διηνέγκομεν ἐν Ξεν. Οἰκ. 9, 8 εὐλόγως ἀποδοκιμάζεται): Προστ. βϳ ἑνικ. ἔνεγκε Εὐρ. Ἡρακλ. 699, Ἀριστοφ. Ἱππ. 110, Ξεν., (ἔνεγκον μόνον κατ’ εἰκασίαν τοῦ Pors. παρ’ Ἀναξίππῳ ἐν «Φρέατι» 1)· γϳ ἑνικ. ἐνεγκάτω Ἀριστοφ. 1149, Θεσμ. 238, Πλάτ., Ξεν. βϳ πληθ. ἐξενέγκατε Ἀριστοφ. Βάτρ. 847· ― ὑποτ. ἐνέγκω κοινὴ εἰς ἀμφοτέρους τοὺς ἀορίστους. ― Εὐκτ., αϳ πρόσ. ἐνέγκαιμι Εὐρ. Ἱππόλ. 393, Πλάτ. Κρίτων 43C· γϳ πρόσ. ἐνέγκαι Σοφ. Τραχ. 774, ἀλλὰ ἐνέγκοι ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 105, Πλάτ. Πολ. 330Α, Θουκ. 6. 20, κλπ.· πληθ. βϳ πρόσ. ἐνέγκαιτε (κοινῶς ἐνέγκατε) Εὐρ. Ἡρακλ. 751. ― Ἀπαρ. ἐνεγκεῖν, οὐδέποτε ἐνέγκαι· ― μετοχὴ ἐνεγκὼν παρὰ Πινδ. καὶ τοῖς Ἀττ., ἐνέγκας μόνον παρὰ μεταγεν., οἷον ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ (διότι τὸ παρὰ Ξενοφῶντι ἐν τοῖς Ἀπομνημονεύμασιν 1. 2, 53 διορθωτέον εἰς ἐξενεγκόντες, ὡς ἀποκατεστάθησαν τὰ διενεγκοῦσα, συνενεγκόντες αὐτόθι 2. 2, 5, Ἀνάβ. 6. 5, 6)· ― τοῦ μέσου τύπου ὁ ἀόρ. αϳ εἶναι μόνος εὔχρηστος (πλὴν ὅτι τῆς προστακτικῆς ἀπαντᾷ ὁ τύπος ἐνεγκοῦ παρὰ Σοφ. Οἰδ. Κολ. 470), βϳ πρόσωπον ἠνέγκω Εὐρ. Ἱκ. 581, Ξεν. Οἰκ. 7. 13· γϳ ἠνέγκατο Σοφ. Τραχ. 462, Πλάτ. Πολ. 406Β, κλπ.· αϳ πληθ. ἠνεγκάμεθα ὁ αὐτ. ἐν Ἴωνι 530Β, πρβλ. Φίληβ. 57Α· ἀπαρ· εἰσενέγκασθαι Ἰσοκρ. π. Ἀντιδ. § 201 (188)· μετοχὴ ἐνεγκάμενος Αἰσχίν. 18. 29, πρβλ. Ξεν. Ἀγησ. 6, 2· ― ΙΩΝ. ΚΑΙ ΕΠΙΚ. ΤΥΠΟΙ: ― παρ’ Ἴωσι καὶ Ἐπικοῖς δύναταί τις νὰ εἴπῃ ὅτι μόνον οἱ ἐκ τοῦ ἀορ. αϳ τύποι εἶναι εὔχρηστοι, διότι ἐν Ὀδ. Φ. 196, πιθανῶς διορθωτέον ἐνείκαι γϳ ἑνικ. εὐκτ. ἀντὶ ἐνείκοι, ὡς ἐν Ἰλ. Σ. 147· ἀλλὰ τὸ μεμονωμένον Ἐπικ. ἀπαρ. ἐνεικέμεν (ἀντὶ ἐνεγκεῖν) μένει ἐν τῷ Τ. 194, πρβλ. συνενείκομαι· ― αϳ πρόσ. ἀν- καὶ ἀπένεικα Ὅμ., ἀπένεικας Ξ. 255· ἤνεικε, Ἐπικ. ἔνεικε, Ὅμ., Ἡρόδ.· πληθ. ἐνείκαμεν Ὀδ. Ω. 43· ἤνεικαν, Ἐπικ. ἔνεικαν Ὅμ., Ἡρόδ.: προστ. ἔνεικον Ἀνακρ. 62· ἐνείκατε Ὀδ. Θ. 393· ― ἀπαρ. ἐνεῖκαι, Ὅμ., Ἡρόδ., Πίνδ.: ― μετοχ. ἐνείκας Ἰλ., Ἡρόδ. ― Μέσ., γϳ ἑνικ. ἀνενείκατο Ἰλ. Τ. 313· γϳ πληθ. ἠνείκαντο Ι. 127, Ἡρόδ. 1. 57 (ἐνίοτε πλημμελῶς φέρεται ἐνείκαντο, ἐσενείκαντο ὁ αὐτ. 2. 180, 7. 152)· ― μετοχ. ἐνεικάμενος Ἀλκαῖος 35. Ὅρα πλείονα παρὰ τῷ Veitch Gr. Verbs. ― Ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐσχηματίσθησαν οἱ μεθ’ Ὅμ. τύποι, πρκμ. ἐνήνοχα Δημ. 550. 10., 612. 12, ἐξ-Λουκ. ὑπὲρ τῶν Εἰκ. 15, 17, μετ. Πλάτ. Κριτί. 113Α· συν-Ξεν. Ἀπομν. 3. 5, 22. ― Παθ., μέλλ. ἐνεχθήσομαι Ἀριστ. Φυσ. 3. 5, 18, (ἐν-) Θουκ. 7. 56 (κατ-) Ἰσοκρ. 295Α· ― παθ. ἀόρ. ἠνέχθην Ξεν. Ἀν. 4. 7, 12, καὶ συχν. ἐν συνθέτοις, Ἰων. ἀπηνείχθην Ἡρόδ. 1. 66, κλπ., (περι-) αὐτόθι 84. ― πρκμ. ἐνήνεγμαι, ἐνήνεκται Πλάτ. Πολ. 584D· εἰσενήνεκται Εὐρ. Ἴων 1340· ἀνενήνεγκται Συλλ. Ἐπιγρ. 76· Ἰων. ἐξενηνειγμένος Ἡρόδ. 8. 37· ὑπερσ. προσενήνεκτο Ξεν. Ἑλλ. 3, 20· μετοχ. κατ-, μετενηνεγμένος Πολύβ. 10. 32, 1, Στράβ. 587. (Ἐκ τῆς √ΦΕΡ παράγονται καὶ αἱ λ. φέρμα, φέρετρον, φαρέτρα, φόρος, φορά, φορέω, φόρτος, φορμός, φερνή· ἴσως καὶ τὰ φᾶρος, φῶρ, φέρβω, φορβή· πρβλ. Σανσκρ. bhar, bhar-âmi, bi-bhar-mi (fero), bhar-as, bhâr-as (onus), bhr.i-tis (merces) Ζενδ. bar (ferre)· Λατ. fer-o, fer-culum, fer-ax, fer-til?s, for-tis, for-tuna, καὶ ἴσως τὰ fur, far, far-ina· Γοτθ. bar, bair-a (φέρω, τίκτω), ga-baúr (φόρος), baúr-ei baúr-thei (φόρτος, φορτίον), ga-baúr-ths (γέννησις), bar-n (τέκνον). bêr-usyôs (γονεῖς), κλπ.· Ἀρχ. Σκανδ. bar-n, καὶ Ἀγγλο-Σαξον. bear-n (Σκωτ. καὶ Ν. Ἀγγλ. bairn), bere (Σκωτ. bear, barley)· Ἀρχ. Γερμ. bâr-a (bahre, bier)· Λιθ. bér-nas (puer)· Ἀρχ. Ἰρλανδ. ber-im (fero), com-bairt (partus), bert (fascis), κλπ. ΙΙ. ἐκ τῆς √ΕΝΕΚ ἢ ΕΝΕΓΚ, παράγονται οἱ ἀνωτέρω μνημονευθέντες τύποι, ὡσαύτως διηνεκής, δουρηνεκής, κεντρηνεκής, ποδηνεκής, καὶ ἴσως ὄγκος· πρβλ. Σανσκρ. na←-âmi, καὶ a←, a←-nômi, (attingo)· Λατ. nanc-iscor, nac-tus· Σλαυ. nes-ti (portare), Λιθ. nesz-u). Ριζικὴ σημασία, φέρω, κοινῶς «φέρνω». Α. Ἐνεργ. Ι. φέρω, φέρνω, βαστῶ, σηκώνω τι, ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπὸν Ἰλ. Σ. 568· μέγα ἔργον, ὃ οὐ δύο γ’ ἄνδρε φέροιεν Ε. 303· ἦγον μὲν μῆλα, φέρον δ’ εὐήνορα οἶνον Ὀδ. Δ. 662· χοὰς Αἰσχύλ. Χο. 15· φ. ἐπ’ ὤμοις Σοφ. Τραχ. 564· χερσὶ φ. ὁ αὐτ. ἐν Ἀντ. 429· ὅπλα φ. βραχίονι Εὐρ. Ἑκ. 15· ― φέρω, ἔχω, (οἷον σημεῖόν τι) ἐπὶ τῆς ἀσπίδος μου, Αἰσχύλ. Θήβ. 559. κλπ.· ― γαστέρι κοῦρον φ., ἐπὶ γυναικὸς ἐγκυμονούσης, Ἰλ. Ζ. 58· οὕτω φ. ὑπὸ ζώνην ἢ ζώνης ὕπο Αἰσχύλ. Χο. 992, Εὐρ. Ἑκ. 762· ― παρὰ Τραγ., ἰσχυροτέρα ἔκφρασις τῆς ἐννοίας τοῦ ἔχω· ἁγνὰς αἵματος χεῖρας φ., ἔχω χεῖρας ἁγνὰς αἵματος, Εὐρ. Ἱππόλ. 316, πρβλ. Φοίν. 1529· γλῶσσαν εὔφημον φέρειν Αἰσχύλ. Χ. 581, πρβλ. Θήβ. 622, Ἱκέτ. 994· καλὸν φ. στόμα Σοφ. Ἀποσπ. 669· ἄψοφον βάσιν φ. ὁ αὐτ. ἐν Τραχ. 967· ― μετ’ ἐπιρρημάτων δηλούντων τὸν τύπον πρὸς ὅν… φέρει τίς τι, πῇ δή… τόξα φέρεις; Ὀδ. Φ. 362· πρόσω φέρω αὐτόθι 369· φ. εἴσω, ἐντεῦθεν, οἴκαδε Ἀριστοφ. Σφ. 1444, Πλάτ. ― Μέσ., φέρω μετ’ ἐμαυτοῦ, φέρω μαζί μου, φορβὴν Ἡρόδ. 7. 50· φερνὰς δόμοις Εὐρ. Ἀνδρ. 1282, κλπ. ΙΙ. φέρω, μετὰ τῆς παραλλήλου σημασίας κινήσεως, συχν. παρ’ Ὁμ. ἐπὶ τοῦ πράγματος τὸ ὁποῖον κάμνει τινὰ νὰ κινῆται, πόδες φέρον Ἰλ. Ζ. 514· πέδιλα τά μιν φέρον Ω. 341, κλπ.· οὕτω λέγεται ἐπὶ τῶν ἵππων, ἅρμα φέρειν Β. 838., Ε. 232, κλπ.· ἐπὶ πλοίων, Ὀδ. Π. 323, πρβλ. Ἰλ. Ι. 306· καὶ ἐπὶ ἀνθρώπων, οἱ δὲ μένος χειρῶν ἰθὺς φέρον, οἱ δὲ τὴν ἰσχὺν τῶν χειρῶν ἐπ’ εὐθείας ἔφερον κατὰ τῶν ἐναντίων, Ἰλ. Ε. 506· οὐδ’ ἄρ’ Ἀχαιοὶ ἀλκῆς ἐξελάθοντο, μένος δ’ ἰθὺς φέρον αὐτῶν Π. 602 2) ἐπὶ ἀνέμου, (ἄνεμος) φ. νῆάς τε καὶ αὐτοὺς Ὀδ. Κ. 26· σχεδίῃν ἄνεμοι φέρον ἔνθα καὶ ἔνθα Ε. 330, πρβλ. Δ. 516, Ἰλ. Τ. 378, κλπ.· ἀπολ., ἐπέλασσε φέρων ἄνεμος Ὀδ. Γ. 300, Ε. 111., Η. 277, κλπ.· ὁ βορέας εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρει Ξεν. Ἀν. 5, 7. 7· ― μεταφορ., ὅπῃ ἂν ὁ λόγος ὥσπερ πνεῦμα φ. Πλάτ. Πολ. 394D· φρένες δύσαρκτοι φ. τινα Αἰσχύλ. Χο. 1023, πρβλ. Θήβ. 687. ― Ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας συχν. ἐν τῷ παθ., ἴδε κατωτ. Β. ΙΙΙ. φέρω, ὑποφέρω, ὑπομένω, πάσχω, ἀντέχω εἴς τι, λυγρὰ Ὀδ. Σ. 135, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 213· ἄτην Ἡρόδ. 1. 32· χαλινόν, ζυγὸν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1066, 1226· πημονάς, κακόν, τύχας ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 293, κλπ.· τὰ τῆς τύχης Θουκυδ. 2. 60· τὰς οὐ προσηκούσας ἁμαρτίας Ἀντιφῶν 122. 14· ὡσαύτως ἐπὶ τροφῆς, ἐσθίουσι πλέον ἢ δύνανται φ. Ξεν. Κύρ. Παιδ. 8. 2, 21· ἐπὶ ἰσχυροῦ οἴνου, ἐπιδέχομαι, δέχομαι, καὶ τὰ τρία φέρων καλῶς, δηλαδ. τρία μέρη ὕδατος ἀντὶ ἴσον ἴσῳ, Ἀριστοφ. Ἱππ. 1188, πρβλ. Ἀχαρν. 354. ― Μέσ., φέρω ὡς ἴδιόν μου βάρος, Ἀντιφῶν 124. 13. 2) συχνάκις μετὰ προσδιορισμῶν τροπικῶν, φ. πήματα κόσμῳ Πινδ. Π. 3. 148· σιγῇ κακὰ Εὐρ. Ἑκ. 738· ὀργῇ τὸν πόλεμον Θουκυδ. 1. 31, πρβλ. 5. 80· ― μάλιστα μετὰ ἐπιρρ., φ. ὕβριν ῥηιδίως Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 213 βαρέως, πικρῶς, δεινῶς, χαλεπῶς φέρειν τι, ὡς τὸ Λατ. aegre, graviter ferre, ὑποφέρω τι μετὰ δυσθυμίας, θεωρῶ τι βαρύ, Ἡρόδ. 5. 19. Εὐρ. Ἴων 610, Πλάτ., κλπ.· δυσπετῶς, βαρυστόνως φ. Αἰσχύλ. Πρ. 752, Εὐμεν. 794· ― αἱ φράσεις αὗται ἐκφέρονται μονολεκτικῶς διὰ τοῦ δυσφορεῖν, καὶ ἀντίκεινται ταῖς διὰ τῶν ἐπιρρ. κούφως, εὐπόρως, εὐπετῶς, εὐχερῶς, εὐμενῶς, ῥᾳδίως, προθύμως φέρειν τι, Λατ. leviter ferre, ὑποφέρω τι εὐκόλως, μεθ’ ὑπομονῆς, θεωρῶ τι εὔκολον, ἐλαφρόν, κλπ., Ἡρόδ. 1. 35., 9. 18. 40, κλπ.· αἶσαν φέρειν ὡς ῥᾷστα Αἰσχύλ. Πρ. 104· ― αἱ φράσεις αὗται συνάπτονται κατὰ τὸ πλεῖστον μετ’ αἰτ. πράγμ.· ὡσαύτως μετὰ μετοχῆς, βαρέως ἤνεικε ἰδών τι Ἡρόδ. 3. 155, πρβλ. Πινδ. Π. 2. 171, Ἀριστοφ. Θεσμ. 385, κλπ.· ὡσαύτως, ἐπί τινι, ὅτε τὸ φέρειν λαμβάνεται ὡς ἀμεταβ., βαρέως ἢ κούφως φέρειν ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις Ξεν. Ἑλλ. 7. 4, 21., 3. 4, 9, πρβλ. Ἰσοκρ. 281Α, Δημ. 1339. 20· μετὰ μόνης δοτ., βαρέως φέρειν τοῖς παροῦσι Ξεν. Ἀν. 1. 3, 3, πρβλ. Ἑλλ. 3, 4, 9., 5. 1, 29· μεταγεν., χαλεπῶς φ. διά τι, πρός τι Διόδ. 17. 111, Ἰουλιαν. Ἐγκώμ. Κωνστ. 17C IV. φέρω, προσάγω, εἰ… θεὸς αὐτὸν ἐνείκοι Ὀδ. Φ. 196 (οὕτως ἀγάγοι 201)· φ. ἄποινα Ἰλ. Ω. 502· ἄρνα Γ. 120· ἔντεα Σ. 191· τόξα Ὀδ. Φ. 359 κνημῖδας Αἰσχύλ. Θήβ. 675· δᾷδα Ἀριστοφ. Νεφ. 1490, κλπ.· γῆν τε καὶ ὕδωρ παρὰ βασιλέα Ἡρόδ. 7. 131. ― Μέσ., φέρω μετ’ ἐμοῦ ἢ πρὸς ἰδίαν μου χρῆσιν, ποδάνιπτρα Ὀδ. Τ. 504· οἶνον Ἀλκαῖος 35, πρβλ. Ἡρόδ. 4. 67., 7. 50. 2) φέρω, προσφέρω, δίδω, δῶρα Ὀδ. Θ. 428, κλπ.· μέλος Πινδ. Π. 2. 7· χοάς τινι Αἰσχύλ. Χο. 487· πέπλον φ. δώρημά τινι Σοφ. Τραχ. 602· δῶρα πρός τινα Ξεν. Ἀν. 7. 3. 31· ― φέρων χάριν Ἕκτορι δίῳ, χαριζόμενος τῷ θείῳ Ἕκτορι, Ἰλ. Ε. 211, Ὀδ. Ε. 307, κλπ., καὶ Ἀττικ.· ἐπὶ ὁμοίας σημασίας, ἦρα καὶ ἐπίηρα φέρειν Ἰλ. Α. 572, Ὀδ. Γ. 164, κλπ.· φ. τινὶ εὔνοιαν, ὄνησιν Αἰσχύλ. Ἱκ. 389, Σοφ. Οἰδ. Κολ. 287· ― ἀλλὰ μεθ’ Ὅμ., χάριν τινὶ φέρειν ἦν ἐν χρήσει ὡς τὸ Λατ. gratiam referre, Ἴλᾳ φερέτω χάριν, «ἐχέτω χάριν τῷ Ἴλᾳ» (Σχόλ.), Πινδ. Ο. 10. 21. 3) παράγω, προξενῶ, ἐπιφέρω, [ἀστὴρ] φέρει πυρετὸν βροτοῖσιν Ἰλ. Χ. 31· ὄσσαν... ἥτε φ. κλέος ἀνθρώποισιν Ὀδ. Α. 283, πρβλ. Γ. 204· φ. κακόν, πῆμα, ἄλγεα Ἰλ. Θ. 541, Ὀδ. Μ. 231· 427, κλπ.· δηϊοτῆτα φ. τινί, ἐπιφέρειν πόλεμον κατά τινος, Ζ. 203· Ἄρηα φ. τινὶ Ἰλ. Γ. 132, Θ. 516· πόλεμον Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 150· οὕτω παρὰ Πινδ. καὶ τοῖς Ἀττ.· ― τέχναι… φόβον φέρουσιν μαθεῖν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1135· ― ὡσαύτως, ὥσπερ καὶ τὸ δίκαιον ἔφερε, ὡς ἦτο καὶ δίκαιον, Ἡρόδ. 5. 58· ― προβάλλω, παραδείγματα Ἰσοκρ. 141Α, κλπ.· πάσας αἰτίας Δημ. 1328. 22· ― μνείαν ποιοῦμαι, ἀναφέρω, τὴν ἁρμόττουσαν αἰτίαν ὁ αὐτ. 1401. 14. 4) μῦθον ἢ ἀγγελίην φ. τινί, φέρω λόγον, εἴδησιν, Ἰλ. Κ. 288, Ο. 175, 202, Ὀδ. Α. 408· λόγον Πινδ. Π. 8. 54· ἐπιστολὰς φ. τινὶ Σοφ. Αἴ. 781, πρβλ. Τραχ. 493· ἐπιστολὴν Ξεν. Ἀγησ. 8. 3· ― ἐντεῦθ. ὡς τὸ ἀγγέλλω, πευθώ, φάτιν Αἰσχύλ. Θήβ. 370, Ἀγ. 9· σαφές τι πρᾶγος ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 248, πρβλ. Ἀγ. 639, 1027, κλπ.· ― οὕτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, λόγους φ. Εὐρ. Ἱκ. 583· ἀλλὰ καί, ἀγγελίας ἔπος φέρεσθαι, λαμβάνειν, ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 1546, πρβλ. Ἡσ. Ἀποσπ. 39. 5) πληρώνω, φόρον τέσσαρα τάλαντα φ. Θουκ. 4. 57, πρβλ. Πλάτ. Πολιτικ. 298Α· δασμὸν Ξεν. Ἀν. 5. 7, 10· χρήματα τάξαντες φ. Θουκ. 1. 19· μισθὸν φ. Ξεν. Κύρ. Παιδ. 1. 6, 12, (ἀλλ’ ὡσαύτως λαμβάνω πληρωμήν, πληρώνομαι, λαμβάνω, μισθὸν δύο δραχμὰς τῆς ἡμέρας Ἀριστοφ. Ἀχαρν. 66· αἱ νῆες μισθὸν ἔφερον Θουκ. 3. 17, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 1. 3, 21, Οἰκ. 1. 6, κατωτ. V. 2)· φ. ἐννέα ὀβολοὺς τῆς μνᾶς τόκους Λυσ. Ἀποσπ. 2. 2, πρβλ. Λυκοῦργ. 150. 42· ― ὡσαύτως ἐπὶ περιουσίας, φέρω ὡς εἰσόδημα, παρέχω εἰσόδημα ἐκ μισθώσεως, φέρω μίσθωσιν τοῦ ἐνιαυτοῦ Ἰσαῖος 54. 27. 6) ἀναφέρω τι εἴς τι, ἀποδίδω, τι ἐπί τι Πλάτ. Τίμ. 37Ε, Χαρμ. 163D, καὶ συχν. παρὰ Πολυβ. 7) ψῆφον φέρω, δίδω τὴν ψῆφόν μου, Λατιν. ferre suffragium, Αἰσχύλ. Εὐμ. 674, 680, Ἀνδοκ. 1. 12, Ἰσαῖος 85. 31· ψῆφος καθ’ ἡμῶν οἴσεται (ὡς παθ.) Εὐρ. Ὀρ. 440· περὶ ταύτης ψῆφος οἰσθήσεται Δημ. 1094. 8· ὑπὲρ ἀγῶνος Λυκοῦργ. 148. 30, πρβλ. 149. 15· ― ἐντεῦθεν, φέρειν τινά, διορίζειν εἴς τι ἀξίωμα, φέρειν χορηγὸν Δημ. 496. 19., 996. 20 ἑξ., πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 753D, Ἀριστ. Πολιτικ. 2. 6, 19. ― Μέσ., ἐκλέγω, προκρίνω, ταύταν βιοτὰν Εὐρ. Ἀνδρ. 786. V. φέρω, παράγω ἐπὶ τῆς γῆς, ἐπὶ φυτῶν ἢ ἐπὶ τόπων, φ. ἄρουρα φάρμακα Ὀδ. Δ. 229· ἄμπελοι φ. οἶνον Ι. 110· νῆσος φ. ὥρια πάντα αὐτόθι 131. πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 117, 565· ἡ γῆ καρπὸν φέρει Ἡρόδ. 9. 139· γύαι φ. βίοτον Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 198, πρβλ. Πινδ. Ν. 11. 52, Εὐρ., κλπ.· ― ἀπολ., φέρω καρπόν, καρποφορῶ, ἡ γῆ φέρει Ἡρόδ. 5. 82· αἱ ἄμπελοι φέρουσιν Ξεν. Οἰκ. 20. 4· ― ὡσαύτως, ἐπὶ ἐμψύχων, τόπος φ. ἄνδρας Πλάτ. Τίμ. 24C· ― ἡ ἐνεγκοῦσα, ἡ πατρίς τινος, Ἰω. Λυδ. π. Ἀρχ. 3. 26· ἢ ἡ μήτηρ Γῆ, Μᾶρκ. Ἀντων. 4. 48· ― καθόλου, δημιουργῶ, παράγω, σχηματίζω, Πηνειὸς Τέμπη φ. Φιλόστρ. 799. 2) μεταφορ., ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων ἡμῖν, ὅστις φέρει ἢ ὁρίζει τὸ πᾶν, Ἡρόδ. 8. 100· τὸ πᾶν ἡμῖν τοῦ πολέμου φέρουσι αἱ νῆες, τὰ πλοῖα παρέχουσιν ἡμῖν τὴν κυριωτέραν ἡμῶν δύναμιν ἐν τῷ πολέμῳ, αὐτόθι 62, πρβλ. Σοφ. Φιλ. 109. VI. φέρω μακράν, οὓς μὴ Κῆρες ἔβαν θανάτοιο φέρουσαι, «ὅσους μὴ προκαθαρπάσας ὁ θάνατος ἀπῆλθε. κῆρες γὰρ αἱ θανατηφόροι μοῖραι» (Σχόλ.), Ἰλ. Β. 302· φ. τινὰ ἐκ πόνου Ξ. 429., Ρ. 718, κλπ.· ἐπὶ θυελλώδους ἀνέμου, ἄνεμος... φέρων καὶ κῦμα Ὀδ. Ε. 111, (οὕτως, ὅπῃ ἂν ὁ λόγος ὥσπερ πνεῦμα φέρῃ, ταύτῃ ἰτέον Πλάτ. Πολ. 394D)· τοὺς δ’ αἶψ’ ἁρπάξασα φέρεν πόντονδε θύελλα Ὀδ. Κ. 48, πρβλ. Δ. 516· ἐντεῦθεν παροιμία, ἔπος δ’ εἴπερ τι βέβακται δεινόν, ἄφαρ τὸ φέροιεν ἀναρπάξασαι ἄελλαι Θ. 409, προλ. Τ. 565· ἐπὶ ποταμοῦ, Ἡρόδ. 1. 189. ― Μέσ., ἐκφέρω, μὴ νύ τι, σεῦ ἀέκητι, δόμων ἐκ κτῆμα φέρηται Ὀδ. Ο. 19, Ξεν., κλπ.· λαμβάνω, χοὰς ἐκ κρήνης Σοφ. Οἰδ. Κολ. 470· βοσκὰν ἀπό τινος Αἰσχύλ. Εὐμεν. 266. 2) ἐπὶ λαφύρων, λαμβάνω καὶ φέρω τε μετ’ ἐμοῦ, ἁρπάζω, φέροι δ’ ἔναρα βροτόεντα Ἰλ. Ζ. 480· ἔνθα κε ῥεῖα φέροι κλυτὰ τεύχεα Πανθοΐδαο Ἀτρεΐδης Ρ. 70· ἀτερπέα δαῖτα Ὀδ. Κ. 124· αἶγα λέοντε φ. Ν. 199· Ἅρπυιαι... δεῖπνον φ. Αἰσχύλ. Εὐμ. 51· φ. βίᾳ ἐνέχυρα Ἀντιφῶν 142, 35· ― συχν. ἐν τῇ φράσει: φέρειν καὶ ἄγειν, ἴδε ἐν λ. ἄγω Ι. 3· ὡσαύτως ἁρπάζειν καὶ φ. Λυσί. 159. 28· οὕτω καὶ μόνον φέρειν, διαρπάζω, συλῶ, κλέπτω, θεῶν ἱερὰ Εὐρ. Ἑκ. 804· ἀλλήλους Θουκ. 1. 7· καὶ ἐν τῷ παθ., φερόμενοι Βακχῶν ὕπο Εὐρ. Βάκχ. 759. ― Μέσ., ἐπὶ τῆς αὐτῆς σημασίας, ἔναρα· Ἰλ. Χ. 245· πελέκεας οἶκόνδε φ. Ψ. 856, πρβλ. Ὀδ. Κ. 124, Ο. 378· οὕτω καὶ παρὰ Ξεν., κλπ. 3) ἀποκομίζω, ἀποφέρω, κερδίζω μάλιστα διὰ κόπου καὶ μόχθου, δι’ ἀγῶνος, κατορθώνω, ἤ κε φέρησι μέγα κράτος Ἰλ. Σ. 308· τρίποδα Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 655· τἀπινίκια Σοφ. Ἠλ. 692 τὰ ἀριστεῖα, τὰ νικητήρια Πλάτ. Πολ. 468C, Νόμ. 657Ε· ― ὡσαύτως, λαμβάνω ὅ,τι μοι ὀφείλεται, φ. χάριν Σοφ. Οἰδ. Τύρ. 764· μισθὸν φέρειν (ἴδε ἀνωτ. IV. 5)· τέτταρας τῆς ἡμέρας ὀβολοὺς φέρων Μένανδρ. ἐν «Ὀλυνθίᾳ» 3· πλέον φ. Σοφ. Οἰδ. Κολ. 651, πρβλ. Οἰδ. Τύρ. 1190, Ἠλ. 1089, Πλάτ.. κλπ.· ― οὕτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, ἔνθα ἡ σημασία τοῦ πράττειν τι χάριν ἑαυτοῦ εἶναι ἰσχυρά, κράτος, κῦδος φέρεσθαι Ἰλ. Ν. 486, Χ. 217· δέπας, τεύχεα, λαμβάνω τι ὡς βραβεῖον, Ψ. 663, 667, κ. ἀλλ.· ἄεθλον φ., λαμβάνειν, Ι. 127, Ψ. 413· τὰ πρῶτα φέρεσθαι (ἐξυπακ. ἄεθλα) Ψ. 538, 663, κλπ. οὕτω παρ’ Ἀττ.· ― ἐντεῦθεν μεταφορ., τὰ πρῶτα, τὰ δεύτερα φέρομαι, κερδαίνω καὶ κατέχω τὸν πρῶτον, τὸν δεύτερον βαθμόν, Ἡρόδ. 8. 104, πρβλ. Valck. 9. 78· πλέον ἢ πλεῖον φέρεσθαί τινος Ἡρόδ. 7. 211, πρβλ. Σοφ. Οἰδ. Τύρ. 500, Εὐρ. Ἑκ. 308· ταῦτα ἐπὶ σμικρόν τι ἐφέροντο τοῦ πολέμου, ἐλάμβανον ὡς μικρὰν βοήθειαν πρὸς τὸν πόλεμον, Ἡρόδ. 4. 129· χάριν φέρεσθαι Ἀνδοκ. 21. 2· φ. τὴν ἀπέχθειαν αὐτῶν Ἀντιφῶν 124. 13 ὀνείδη Πλάτ. Νόμ. 762Α· φ. εὐσέβειαν ἔκ τινος Σοφ. Ἠλ. 969· δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων Αἰσχύλ. Πρ. 638· ὄνομα ἔκ τινος Αἰσχίν. 18. 29· ― ὅθεν τὸ μέσ. φέρεσθαι τίθεται ἐπὶ παντὸς πράγματος, ὅπερ λαμβάνει τις δι’ ἑαυτόν, πρὸς ἰδίαν αὐτοῦ χρῆσιν ἢ ὠφέλειαν, ὅπερ λαμβάνει μεθ’ ἑαυτοῦ, μάλιστα εἰς τὴν οἰκίαν του, π. χ. Ἰλ. Δ. 97, Ὀδ. Β. 410, Ἡσ. Ἀποσπ. 39. 8· ― ἐντεῦθεν τὸ φέρειν ἢ φέρεσθαι τίθεται ἐνίοτε πλεοναστικῶς, ἴδε κατωτ. ΧΙ· ― λαμβάνω εἰς τὸν οἶκόν μου ὅ,τι ἔλαβον παρά τινος ἄλλου, παρά τινος Ἡρόδ. 5. 47, 6. 100. VΙΙ. ἀπολ., ἐπὶ ὁδοῦ, ἡ ὁδὸς φέρει εἰς... ἢ ἐπί..., ὡς τὸ Λατ. via feri ἢ ducit ad..., ἐς ἱρὸν Ἡρόδ. 2. 122, πρβλ. 138, Θουκ. κλπ.· τὴν φ. ἄνω (ἐξυπακ. ὁδὸν) ὁ αὐτ. 9. 69· τῆς μὲν ἐς ἀριστερὴν ἐπὶ Καρίης φ., τῆς δὲ ἐς δεξιὴν ἐς Σπάρτην Ἡρόδ. 7. 31· ἐπὶ Σοῦσα Ξεν. Ἀν. 3. 5. 15· ἁπλῆ οἶμος εἰς Ἅιδου φέρει Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 236· ἡ εἰς Θήβας φέρουσα ὁδὸς Θουκ. 3. 24· οὕτως, ἡ θύρα ἡ εἰς τὸν κῆπον φέρουσα Δημ. 1155. 13· αἱ εἰς τὴν πόλιν φ. πύλαι, αἱ ἐπὶ τὸ τεῖχος φ. κλίμακες Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 7· πρβλ. ἄγω ΙΙ. 1. 2) ἀκολούθως ἐπὶ μέρους χώρας ἢ διαμερίσματος, ἐκτείνομαι πρός τι μέρος, διήκω, ὡς τὸ vergere ἢ spectare ad…, φέρειν ἐπὶ ἢ ἐς θάλασσαν Ἡρόδ. 4. 99· ἐς τὴν μεσόγαιαν αὐτόθι 100· χωρία πρὸς νότον φέροντα ὁ αὐτ. 7. 201· οὕτω παρὰ Πολυβ., κλπ. 3) μεταφορ., ἄγω πρός τι, συντελῶ πρός τι, ἐς αἰσχύνην φέρει Ἡρόδ. 1. 10· τὰ ἐς ἄκεσιν φέροντα ὁ αὐτ. 4. 90· ἐς βλάβην, ἐς φόβον φέρον Σοφ. Οἰδ. Τύρ. 517, 911· εἰς ὄκνον Εὐρ. Ἱκ. 295· τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα Ξεν. Ἀπομν. 4. 2, 31· τὰ ἴχνη τῆς ὑποψίας φέρει εἴς τινα, ὁδηγοῦσιν εἴς τινα (ὡς ἔνοχον). Ἀντιφῶν 119. 7· τροφαὶ μέγα φ. εἰς ἀρετὰν Εὐρ. Ἰφ. ἐν Αὐλ. 563. β) ἀποβλέπω, καὶ νῦν ἐς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν; τώρα λοιπόν, εἰς τί φαίνεται εἰς ὑμᾶς ὅτι ἀποβλέπουσι ταῦτα; Ἡρόδ. 1. 120 (ὅστις ὁμοίως μεταχειρίζεται ἔχειν ἒς ἢ πρός τι)· φωνὴ φέρουσα ἔς τινα, ἀποτεινομένη πρός τινα, ὁ αὐτ. 1. 159· ἐς ἀρηΐους ἀγῶνας φέρον τὸν μαντήϊον ὁ αὐτ. 9. 33, πρβλ. 6. 19· οὕτως, (ὄψις) φέρει ἐπὶ πᾶσαν γῆν, ἀποβλέπει εἰς..., ἐκτείνεται ἐπί..., ὁ αὐτ. 7. 19, πρβλ. Θουκ. 1. 79· πρός τι Πλάτ. Πολ. 558C· ταύτῃ ὁ νόος ἔφερε Ἡρόδ. 9. 120· ἡ τοῦ δήμου φέρει γνώμη, ὡς..., τοῦ λαοῦ ἡ γνώμη ῥέπει εἰς τοῦτο, ὅτι..., ὁ αὐτ. 4. 11, Θουκ., κλπ.· ― μετ’ ἀπαρ., τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμβάλλειν, ἡ γνώμη αὐτῶν ἔκλινεν ὑπὲρ τῆς μάχης (νὰ γείνῃ μάχη), ὁ αὐτ. 5. 118, 6. 110· πλέον ἔφερέ οἱ ἡ γνώμη κατεργάσασθαι, ἡ γνώμη του ἔκλινε μᾶλλον εἰς τό…, Ἡρόδ. 8. 100, πρβλ. 3. 77· ὅμοιον εἶναι τὸ Λατ. fert animus, μετ’ ἀπαρ., ὡς παρὰ τῷ Ὀβιδίῳ ἐν Μετ. 1, 1. γ) παρ’ Ἡροδ. 3. 134, τὸ φέρει κεῖται ἀπροσώπως σχεδὸν ὡς τὸ συμφέρει, φέρει σοι ἐπ’ ἀμφότερα ταῦτα ποιεῖν· οὕτω, μέγα φ. εἰς πολιτείαν Πλάτ. Πολ. 449D, πρβλ. Ξεν. Κύρ. Παιδ. 8. 1, 42. 4) ὁδηγῶ, διευθύνω, τὴν πόλιν, Πλουτ. Λούκουλλ. 6, ἴδε κατωτ. Χ?φ. τήν ὀργήν, τὴν αἰτίαν ἐπί τινα Πολύβ. 22. 14, 8., 33. 5, 2· ἀναφέρω, ἀποδίδω, τι ἐπί τι Πλάτ. Πολ. 478Β. κλπ. VΙΙΙ. φέρω ἢ ἔχω εἰς τὸ στόμα, δηλ. ὁμιλῶ πολὺ περί τινος, πολὺν φέρειν τινὰ ἐν ταῖς διαβολαῖς Αἰσχίν. 85. 33· συχνότερον ἐν τῷ παθητ., εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει, μέγα τοι φέρεται πάρ σέθεν, «λείπει ὁ γάρ· ἐὰν γάρ τι καὶ εὐτελὲς παρὰ σοῦ λεχθῇ... τοῦτο μέγα καὶ διὰ πάντων φέρεται» (Σχόλ.), Πινδ. Π. 1. 170· εὖ φερόμενον παρὰ τοῖς συμμάχοις, ἀπολαύοντα καλῆς φήμης παρ’ αὐτοῖς, Ξεν. Ἑλλ. 2. 1, 16· Ἀλκιβιάδης μὲν οὖν πονήρως καὶ ἐν τῇ στρατιᾷ φερόμενος, ἀπολαύων κακῆς φήμης, κατατρεχόμενος, ὁ αὐτ. 1. 5, 17· ἀτίμως φ. Πλάτ. Ἐπιστ. 328Ε· ἀπολ., φέρεται, ὡς τὸ Λατιν. fertur, [[[φήμη]] ἢ λόγος] φέρεται, διαδίδεται, δηλ. λέγεται, λέγουσι, μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίγνεσθαι Ἡρόδ. 8. 104· ἐντεῦθεν, τὰ φερόμενα = τὰ λεγόμενα, Wytt. Ep. Cr. σ. 238· ― καθόλου, ἐν χρόνοις φέρεται μνημονευομένοις, ὑπολογίζεται ὅτι εἶναι, χρονολογεῖται ἀπό..., Στράβ. 56. ΙΧ. ἡ προστ. φέρε παρ’ Ὁμήρῳ τηρεῖ τὴν ἀρχικὴν αὐτῆς σημασίαν, φέρε, μετάφερε, «κουβάλα»· ἀλλὰ ὡς τὸ ἄγε, κατήντησεν εἰς ἐπιρρηματ. χρῆσιν, «ἔλα», 1) πρὸ ἑτέρας προστακτικῆς, φέρε γὰρ σήμαινε Αἰσχύλ. Πρ. 294 φέρ’ εἰπὲ δή μοι Σοφ. Ἀντ. 534· φ. δή μοι τόδε εἰπὲ Πλάτ. Κρατ. 385Β, πρβλ. Ἀριστοφ. Εἰρ. 960. 2) πρὸ τοῦ αϳ ἑνικ. ἢ πληθ. τῆς ὑποτακτ. τιθεμένου ἀντὶ προστακτ., φέρε ἀκούσω, φέρε στήσωμεν Ἡρόδ. 1. 11, 97· φ. δὲ νῦν... φράσω ὁ αὐτ. 2. 14· καὶ συχν. παρὰ τοῖς Ἀττ., φέρ’ ἴδω, τί δ' ἥσθην; Ἀριστοφ. Ἀχ. 4· φέρε δὴ κρατίδω ὁ αὐτ. ἐν Εἰρ. 361· φ. δὴ ἴδωμεν. φ. δὴ σκεψώμεθα Πλάτ. Γοργ. 455Α, Πρωταγ. 30Β, κλπ.· ἴδε Elmsl. εἰς Εὐρ. Ἡρακλ. 559, εἰς Μήδ. 1242· ― σπανιώτερον πρὸ τοῦ βϳ προσώπου, φέρε... μάθῃς Σοφ. Φιλ. 300· οὕτω, φέρετε... πειρᾶσθε Ἡρόδ. 4. 127. 3) πρὸ ἐρωτήσεως ἥτις χρησιμεύει ὅπως ἀναιρέσῃ ἑτέραν, φέρε... τροπαῖα πῶς ἄρα στήσεις; Εὐρ. Φοίν. 571· φ. δὴ νῦν... τί γαμεῖθ’ ἡμᾶς; Ἀριστοφ. Θεσμ. 589, πρβλ. Ἀχ. 541, Πλάτ. Πολ. 348C· φ. μῶν οὐκ ἀνάγκη...; ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 805D· φ. πρὸς θεῶν πῶς; ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 514D· κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῇ φράσει: φέρε γάρ, φέρε τίς γὰρ οὗτος; Ἀριστοφ. Νεφ. 218· φ. γὰρ πρὸς τίνας χρὴ πολεμεῖν; Ἰσοκρ. 79Β, πρβλ. Ἀντιφῶντα 133. 36, Πλάτ., κλπ. 4) φέρε, ἐὰν εὕρωμεν..., ἐμπρὸς ἂς ἴδωμεν ἂν δυνάμεθα νὰ..., qum experiamur, Stallb. εἰς Πλάτ. Κρατ. 430Α. 5) φέρε μετ’ ἀπαρ., ὑπόθες ὅτι..., δεδόσθω ὅτι…, ὡς τὸ Λατ. fac, finge, pone, φ. λέγειν τινὰ Πλούτ. 2. 98Β, πρβλ. Εὐσ. Εὐαγγ. Προπ. 13C, Πορφ. π. Ἀποχ. Ἐμψύχ. 3. 3. Χ. μετοχ. οὐδετ. τὸ φέρον, ὡς οὐσιαστ., τύχη, μοῖρα, οὕτω τὰ Λατιν. fors καὶ fortuna παράγονται ἐκ τοῦ fero, τὸ φέρον ἐκ θεοῦ καλῶς φέρειν χρή, πρέπει νὰ ὑποφέρῃ τις καλῶς ὅ,τι ἐκ Θεοῦ προέρχεται, Σοφ. Οἰδ. Κολ. 1693· εἰ τὸ φέρον σε φέρει, φέρε καὶ φέρου· εἰ δ’ ἀγανακτεῖς καὶ σαυτὸν λυπεῖς καὶ τὸ φέρον σε φέρει Ἀνθ. Π. 10. 73· οὕτω, quod fors feret feremus aequo animo, Terent. Phorm. 1. 2, 28. 2) ἡ μετοχ. φέρων ἐν παντὶ γένει συχνάκις συνάπτεται ἑτέρῳ ῥήματι, ὥστε, α) ἡ μετοχὴ προσθέτει πλαγίαν τινὰ ἐνέργειαν εἰς τὴν κυρίαν ἐνέργειαν, ὅπερ ἡμεῖς ἀποδίδομεν διὰ δύο ῥημάτων, ἔδωκε φέρων, ἔφερε καὶ ἔδωκεν, Ὀδ. Χ. 146· δὸς τῷ ξείνῳ τοῦτο φέρων, λαβὲ τοῦτο καὶ δός το εἰς τὸν ξένον, Ὀδ. Ρ. 345· ἔγχος ἔστησε φέρων, ἔφερε τὸ δόρυ καὶ τὸ ἔστησε, Α. 127· σῖτον παρέθηκε φέρουσα αὐτόθι 139, κλπ., πρβλ. Σοφ. Τραχ. 622, Πλάτ., κλπ.· ἀλλ’ ἂν ἡ αἰτ. ἀνήκῃ εἰς τὴν μετοχήν, συχνάκις ἀποδίδομεν αὐτὴν διὰ τοῦ «μέ», ὡς τὴν μετοχὴν ἔχων (πρβλ. ἔχω Α. Ι. 6, λαμβάνω Ι. 11)· ἦλθον τὰ ὅπλα φέροντες, ἦλθον «μὲ» τὰ ὅπλα των· ἢ β) τὸ φέρων δηλοῖ, μάλιστα μετὰ ῥημάτων κινήσεως, βαθμὸν σπουδῆς ἐν τῇ ἐνεργείᾳ τοῦ κοινοῦ ῥήματος, ἴδε κατωτ. Β. Ι. 2. VΙ. τὰ ἀπαρ. φέρειν, φέρεσθαι (μέσ.) συχνάκις προστίθενται πλεοναστικῶς εἰς τὸ δίδωμι καὶ τὰ ὅμοια ῥήματα, δῶκεν... τρίποδα φέρειν Ἰλ. Ψ. 513, πρβλ. Π. 665, Ρ. 131· τεύχεα... δότω φέρεσθαι Λ. 798, πρβλ. Ὀδ. Φ. 349, Εὐρ. Τρῳ. 419, 454. Β. Τὸ παθ. εἶναι ἐν χρήσει ἐν ταῖς πλείσταις τῶν ἄνω σημασιῶν, ἀλλὰ δυνάμεθα νὰ διακρίνωμεν καὶ ἰδιαιτ. τινὰς χρήσεις: Ι. φέρομαι ἀκουσίως, μάλιστα ὑπὸ ἀνέμων ἢ κυμάτων, παρασύρομαι, ἀνέμοισιν, θυέλλῃ φέρεσθαι Ὀδ. Ι. 82., Κ. 54, πρβλ. Αἰσχύλ. Πέρσ. 276, Πλάτ., κλπ.· πᾶν δ’ ἧμαρ φερόμην, ἐπὶ τοῦ Ἡφαίστου καταπίπτοντος ἐκ τοῦ Ὀλύμπου, Ἰλ. Α. 592· ἧκε φέρεσθαι Φ. 120· ἰθὺς φέρεσθαι Υ. 172, πρβλ. Ο. 743· ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσθαι, ἀφῆκα τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου ἐλεύθερα [κατὰ τὸ πήδημα], Ὀδ. Μ. 442, πρβλ. Τ. 468· οὕτω παρ’ Ἀττικ., βίᾳ φέρεται Πλάτ. Φαῖδρος 254Α· πνεῦμα φερόμενον ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 496D· ῥεῖν καὶ φέρεσθαι ὁ αὐτ. ἐν Κρατύλ. 411C· φέρεσθαι εἰς τὸν Τάρταρον ὁ αὐτ. ἐν Φαίδωνι 114Β· καὶ ἀκολούθως ἁπλῶς, κινοῦμαι, ὑπάγω, ποῖ γᾶς φέρομαι; Σοφ. Ο. Τ. 1309, πρβλ. Ἠλ. 922, Εὐρ., κλπ.· ― μεταφορ., φέρεσθαι εἰς τὸ λοιδορεῖν Εὐρ. Ἀνδρ. 729· πρὸς τὴν τοῦ κάλλους φύσιν Πλάτ. Φαῖδρ. 254Β, πρβλ. Ξεν. Ἀπομν. 2. 1, 4, κλπ. 2) συχν. κατὰ μετοχ. μετ’ ἄλλου ῥήματος κινήσεως, φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας Ἡρόδ. 8. 91, πρβλ. 9. 62· ἀπὸ τῆς ἐλπίδος ᾠχόμην φερόμενος Πλάτ. Φαίδων 98Β, πρβλ. Αἰσχίνην 66. 21, Λυκοῦργ. 155. 22· ― οὕτω καὶ ἐν τῇ ἐνεργ. μετοχῇ ἐν ἀμεταβάτῳ χρήσει, φέρουσα ἐνέβαλε νηὶ φιλίῃ Ἡρόδ. 8. 87· φέρων. μετὰ σπουδῆς, ἐσπευσμένως, Αἰσχίν. 25. 4· ἑτοίμως, προθύμως, ὁ αὐτ. 66. 26, πρβλ. Wess. εἰς Διόδ. 20. 16· ἴδε ἀνωτ. Χ. 2. β. ΙΙ. ἐπὶ ἑκουσίας καὶ ἀνεξαρτήτου κινήσεως, ἰθὺς φέρεται μένει Ἰλ. Υ. 172· ὁμόσε τινὶ φέρεσθαι, ἔρχεσθαι εἰς χεῖράς τινι, Ξεν. Κυν. 10, 21· δρόμῳ φ. πρός τινα ὁ αὐτ. ἐν Ἑλλ. 4. 8. 37· φυγῇ εἰς αὐτοὺς φερομένους ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. 1. 4, 23· ἡ φερομένη οὐσία, ἡ θεωρία τῆς παγκοσμίου κινήσεως, Πλάτ. Θεαίτ. 177C· ― ἐπὶ λόγου, μέγα φέρεται, ἔχει ἢ λαμβάνει μεγάλην βαρύτητα, Πινδ. Π. 1. 170. (Ἐντεῦθεν φορά). ΙΙΙ. μεταφορ., εὖ, κακῶς φέρεσθαι, ἐπὶ πραγμάτων, σχεδίων, κλπ., ἀποβαίνω καλῶς ἢ κακῶς, ἐπιτυγχάνω ἢ ἀποτυγχάνω, νόμοι οὐ καλῶς φέρονται Σοφ. Αἴ. 1074· τὰ πράγματα κακῶς φέρεται, ὡς παρὰ Πλαύτῳ ut se nunc res fortunaeque nostrae ferunt, Ξεν. Ἑλλ. 3. 4, 25· εὖ φέρεται ἡ γεωργία ὁ αὐτ. ἐν Οἰκ. 5, 17· ὀλιγώρως ἔχειν καὶ ἐᾶν ταῦτα φέρεσθαι, νὰ λαμβάνωσιν οἵαν θέλωσιφοράν, Δημ. 106. 12· ― σπανιώτερον ἐπὶ προσώπων (ὡς ἐν τῷ ἰσοδυνάμῳ τύπῳ φορέω, πατρὸς κατ’ εὐχὰς φορούμενοι, ἔχοντες τύχην σύμφωνον πρὸς τὰς κατάρας τοῦ πατρός των, Αἰσχύλ. Θήβ. 819)· εὖ φερόμενος ἐν στρατηγίαις, ὢν γενικῶς ἐπιτυχὴς ἐν ταῖς ἐκστρατείαις, Θουκ. 5. 16, πρβλ. 15· καλῶς φερόμενος τὸ καθ’ ἑαυτὸν ὁ αὐτ. 2. 60· φ. ἐν προτιμήσει παρά τινι Διοδ. Ἐκλογ. 628. 89, πρβλ. Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 16. 17, 6. Γ. Μέσ.· περὶ τῆς κυρίας χρήσεως αὐτοῦ ἴδε ἀνωτ. Α. VI. 3. ― Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Αϳ, σ. 146.

English (Autenrieth)

subj. φέρῃσι, imp. φέρτε, inf. φερέμεν, ipf. iter. φέρεσκον, fut. οἴσω, inf. οἰσέμεν, aor. 2 imp. οἶσε, -έτω, -ετε, inf. οἰσέμεν(αι), aor. 1 ἤνεικα, ἔνεικα, opt. ἐνείκαι, inf. ἐνεῖκαι, part. ἐνείκᾶς, also aor. 2 opt. ἐνείκοι, inf. ἐνεικέμεν, mid. fut. οἴσομαι, aor. 1 ἠνείκαντο: I. act., bear, carry, bring, convey, in the ordinary ways not needing illustration; more special uses, of the earth yielding fruits, of rendering homage or offerings, bearing tidings, of winds sweeping, driving, scattering things, Od. 4.229, Il. 15.175, Od. 10.48; fig., ‘endure,’ Od. 18.135; ‘spread wide,’ Od. 3.204; ἦρα φέρειν (see ἦρα), κακόν, πῆμά τινι, φέρειν καὶ ἄγειν (agere ferre), ‘plunder,’ Il. 5.484. The part. φέρων is often added to verbs by way of amplification, so the inf. φέρειν (φέρεσθαι), cf. ‘to keep,’ Od. 1.127, Il. 23.513.—II. pass., be borne (ferri), either intentionally, rush, charge, Il. 15.743, Od. 20.172; or involuntarily, be swept, hurried along, Il. 1.592. — III. mid., carry off for oneself, bear away, especially of prizes, victory, τὰ πρῶτα, κράτος, Ψ 2, Il. 13.486.

English (Slater)

φέρω (φέρεις, -ει, -οντι, -οισιν: φέρε, -έτω; -οις, -οι; -ων, -οις（α), -οισαν; -ειν: fut. οἴσει; -ειν: impf. (ἔ）φερε（ν), φέρομεν, φέρον: aor. ἔνεικ（ε), ἔνεικεν; ἐνεῖκαι: pf. ἤνεγκ（ε): med. & pass., φέρεται, -ονται; -εσθαι.)
   a bring, carry
   I lit., Ἀχιλλέα τ' ἔνεικ μάτηρ (O. 2.79) ἐλαίας, τάν ποτε Ἴστρου ἀπὸ σκιαρᾶν παγᾶν ἔνεικεν Ἀμφιτρυωνιάδας (O. 3.14) καὶ ἔνεικεν Λοκρῷ (sc. αὐτάν) (O. 9.59) πρίν γέ οἱ χρυσάμπυκα κούρα χαλινὸν Παλλὰς ἤνεγκ (O. 13.66) ἔλθ, Ἀχοῖ, πατρὶ κλυτὰν φέροισ' ἄγγελίαν (O. 14.21) πέτρας φοίνισσα κυλινδομένα φλὸξ ἐς βαθεῖαν φέρει πόντου πλάκα (P. 1.24) τόδε φέρων μέλος ἔρχομαι (P. 2.3) καί ῥά μιν Μάγνητι φέρων πόρε Κενταύρῳ διδάξαι (P. 3.45) “φέρομεν νώτων ὕπερ γαίας ἐρήμων ἐννάλιον δόρυ” (P. 4.26) ὄρνιν Κυπρογένεια φέρεν πρῶτον ἀνθρώποισι (P. 4.216) ἔνεικέ τε χρυσέῳ παρθένον ἀγροτέραν (v.l. ἔνεγκέ) (P. 9.6) “καὶ μέλλεις ὑπὲρ πόντου Διὸς ἔξοχον ποτὶ κᾶπον ἐνεῖκαι” (sc. Κυράναν) (P. 9.53) “παῖδα ὃν κλυτὸς Ἑρμᾶς εὐθρόνοις ὥραισι καὶ Γαίᾳ οἴσει” (P. 9.61) ποικίλον κάρα δρακόντων φόβαισιν ἤλυθε νασιώταις λίθι- νον θάνατον φέρων (sc. Περσεύς) (P. 10.48) ἔρνεα πρῶτος λτ;ἔνεικενγτ; ἀπ' Ἀλφεοῦ (supp. Bergk: om. codd.) (N. 6.18) σεμνῶν γονάτων ἅπτομαι, φέρων Λυδίαν μίτραν καναχηδὰ πεποικιλμέναν (cf. (P. 2.3) ) (N. 8.14) λάμβανέ οἱ στέφανον, φέρε δ' εὔμαλλον μίτραν (I. 5.62) σὲ δ' ἐς νᾶσον Οἰνοπίαν ἐνεγκὼν κοιμᾶτο (sc. Ζεύς) (I. 8.21) ]φέρει λαιλ[α fr. 1a. ἐς Τροία[ν ] ἤνεγκε[ (Pae. 6.76) τὰν δὲ (sc. ἵππον) πρυμνὸν κεφαλᾶς ὀδὰξ αὐχένα φέροισαν fr. 169. 32.
   II met. ὁ δὲ λόγος ταύταις ἐπὶ συντυχίαις δόξαν φέρει (P. 1.36) καματωδέων δὲ πλαγᾶν ἄκος ὑγιηρὸν ἐν βαθυπεδίῳ Νεμέᾳ τὸ καλλίνικον φέρει (N. 3.18) αἰδὼς γὰρ ὑπὸ κρύφα κέρδει κλέπτεται, ἃ φέρει δόξαν (N. 9.34) ἦ μὰν πολλάκι καὶ τὸ σεσωπαμένον εὐθυμίαν μείζω φέρει (I. 1.63) μόχθος ἡσυχίαν φέρει, καιρῷ καταβαίνων (Pae. 2.33) πολέμοιο δὲ σᾶμα φέρεις τινός, ἢ καρποῦ φθίσιν; (sc. ἀκτὶς ἀελίου, of an eclipse of the sun) Πα. . 13. σέ τ, Ὀλυμπιόνικε, φέρειν γῆρας εὔθυμον ἐς τελευτάν (O. 5.22)
   III med. met., bring with one φαντί γε μὰν οὕτω κ' ἀνδρὶ παρμονίμαν θάλλοισαν εὐδαιμονίαν τὰ καὶ τὰ φέρεσθαι (P. 7.21)
   IV pass. met., be borne, uplifted ἐλπίσιν ἀθανάταις ἁρμοῖ φέρονται fr. 10.
   b
   I bear, produce of land, simm. δένδρεά τ' οὐκ ἐθέλει πάσαις ἐτέων περόδοις ἄνθος εὐῶδες φέρειν πλούτῳ ἴσον (N. 11.41) εἰ καί τι Διωνύσου ἄρουρα φέρει βιόδωρον ἀμαχανίας ἄκος (Pae. 4.25) ὅσα ἀγλαὰ χθὼν πόντου τε ῥιπαὶ φέροισιν fr. 220. 3. met., ἔργα δὲ ζώοισιν ἑρπόντεσσί θ' ὁμοῖα κέλευθοι φέρον (O. 7.52)
   II in general, give proof of, show, display ὁ μὰν πλοῦτος ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος φέρει τῶν τε καὶ τῶν καιρόν (O. 2.53) Ἴλᾳ φερέτω χάριν Ἁγησίδαμος (O. 10.17) “φαμὶ διδασκαλίαν Χίρωνος οἴσειν” (P. 4.102) ἔγεντο καὶ πρότερον Ἀντίλοχος βιατὰς νόημα τοῦτο φέρων (P. 6.29) αὔξων δὲ πάτραν Μειδυλιδᾶν, λόγον φέρεις, τὸν ὅνπερ αἰνίξατο (P. 8.38) οὐδ' ἀλλοτρίων ἔρωτες ἀνδρὶ φέρειν κρέσσονες (N. 3.30) προθύροισιν δ' Αἰακοῦ ἀνθέων ποιάεντα φέρε στεφανώματα σὺν ξανθαῖς Χάρισσιν (Wil.: φέρειν codd.) (N. 5.54) τὸ καὶ νῦν φέρει λόγον (ἔχει λόγον Σ paraphr.) (I. 8.61) χρὴ δ' ἄνδρα τοκεῦσιν φέρειν βαθύδοξον αἶσαν (Pae. 2.57)
   c win ἐξ ἱερῶν ἀέθλων μέλλοντα ποθεινοτάταν δόξαν φέρειν (O. 8.64) καὶ ψυχρᾶν ὁπότ' εὐδιανὸν φάρμακον αὐρᾶν Πελλάνᾳ φέρε (O. 9.98) Δόρυκλος δ' ἔφερε πυγμᾶς τέλος (O. 10.67) κέρδος δὲ φίλτατον, ἑκόντος εἴ τις ἐκ δόμων φέροι (P. 8.14) ὁ πονήσαις δὲ νόῳ καὶ προμάθειαν φέρει (I. 1.40) φέρει γὰρ Ἰσθμοῖ νίκαν παγκρατίου (I. 7.21)
   d support, endure τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται νήπιοι κόσμῳ φέρειν (P. 3.82) φέρειν δ' ἐλαφρῶς ἐπαυχένιον λαβόντα ζυγὸν ἀρήγει (P. 2.93) σοφοὶ δέ τοι κάλλιον φέροντι καὶ τὰν θεόσδοτον δύναμιν (P. 5.13)
   e carry of seed, progeny καὶ φέροισα σπέρμα θεοῦ καθαρόν (P. 3.15) ἀθανάτων βασιλεὺς αὐλὰν ἐσῆλθεν, σπέρμ' ἀδείμαντον φέρων Ἡρακλέος (N. 10.17) “ὑπὸ σπλάγχ[νοις] φέροισα τόνδ' ἀνέῤ Πα. 8A. 19.
   f bear, maintain ἀδελφεοῖσί τ' ἐπαινήσομεν ἐσλοῖς, ὅτι ὑψοῦ φέροντι νόμον Θεσσαλῶν αὔξοντες (P. 10.70) ἀτὰρ γένος αἰεὶ φέρει τοῦτό οἱ γέρας (v.l. φέρεν) (N. 7.39)
   g bring (to bear) φέροις δὲ Πρωτογενείας ἄστει γλῶσσαν (O. 9.41) ἄγγελον ἐσλὸν ἔφα τιμὰν μεγίσταν πράγματι παντὶ φέρειν (P. 4.278) λέλογχε δὲ μεμφομένοις ἐσλοὺς ὕδωρ καπνῷ φέρειν ἀντίον (N. 1.24) Αἰακῷ σε φαμὶ γένει τε Μοῖσαν φέρειν (N. 3.28) χρὴ νιν (= ἀρετάν) εὑρόντεσσιν ἀγάνορα κόσμον μὴ φθονεραῖσι φέρειν γνώμαις (I. 1.44) pass., εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει, μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν “verbreitet es sich,” Dornseiff (P. 1.87) ἀλλοτρίοισιν μὴ προφαίνειν, τίς φέρεται μόχθος ἄμμιν fr. 42. 1.
   h fragg. ]φέρεσθαι (Pae. 2.43) φερον[ fr. 260. 13. ]ινελεων φέρων ?fr. 334b. 11.

English (Strong)

a primary verb -- for which other, and apparently not cognate ones are used in certain tenses only; namely, oio oy'-o; and enegko en-eng'-ko; to "bear" or carry (in a very wide application, literally and figuratively, as follows): be, bear, bring (forth), carry, come, + let her drive, be driven, endure, go on, lay, lead, move, reach, rushing, uphold.

Greek Monolingual

ΝΜΑ, και φέρνω Ν, και δωρ. τ. φάρω Α
1. κρατώ ή σηκώνω κάτι πάνω μου, βαστάζω (α. «φέρει έναν βαρύ σάκο στους ώμους του» β. «φέρων άξονας» γ. «χερσὶν εὐθὺς διψίαν φέρει κόνιν», Σοφ.
δ. «μέγα ἔργον, ὅ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν», Ομ. Ιλ.)
2. έχω (α. «μερικά ζώα φέρουν μάρσιπο» β. «το έγγραφο φέρει σφραγίδα» γ. «ἁγνὰς μέν, ὦ παῑ, χεῖρας αἵματος φέρεις;», Ευρ.)
3. μεταφέρω, κομίζω (α. «φέρε μου τις τσάντες με τα ψώνια» β. «φέρον κύμα» γ. «φέρουσα συχνότητα» γ. «ταχέες δὲ πόδες φέρον», Ομ. Ιλ.
δ. «ἡμίονοι φέρον ἐσθῆτα καὶ αὐτήν», Ομ. Οδ.)
4. (για πρόσ. και για οδούς) οδηγώ, κατευθύνω (α. «πού φέρνει αυτό το μονοπάτι;» β. «μάς έφερε στην πόλη ακολουθώντας τη συντομότερη διαδρομή» γ. «ἡ εἰς Θήβας φέρουσα ὁδός», Θουκ.)
5. προσάγω, προσκομίζω (α. «τα εμπορεύματα θα παραδοθούν μόνο στον φέροντα τη σχετική απόδειξη» β. «ἀπέσταλκά σοι Φίλωνα φέροντα ἐπιστολήν», πάπ.)
6. καλώ ή κάνω κάποιον να έλθει κάπου (α. «φέρε μου τον φίλο σου να τον γνωρίσω» β. «διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε», ΚΔ)
7. συντελώ σε κάτι (α. «η καθαριότητα φέρνει ευεξία» β. «τὰ πρὸς τὸ ὑγιαίνειν φέροντα», Ξεν.)
8. προξενώ, προκαλώ, επιφέρω (α. «η εξωτερική του εμφάνιση μού φέρνει αηδία» β. «τέχναι... φόβον φέρουσιν μαθεῖν», Αισχύλ.)
9. αποδίδω, αποφέρω (α. «η εταιρεία που ίδρυσε του έφερε μεγάλα κέρδη» β. «γύαι φέρουσι βίοτον», Αισχύλ.)
10. προβάλλω, διατυπώνω (α. «φέρνει συνεχώς αντιρρήσεις» β. «φέρε μου ένα παράδειγμα» γ. «τοὐναντίον πάντα λόγον μᾶλλον ἐρεῖν καὶ πάσας αἰτίας οἴσειν», Δημοσθ.)
11. μέσ. φέρομαι
συμπεριφέρομαι (α. «δεν φέρεται καθόλου καλά» β. «ἡ δεῖνα τολμηρῶς καὶ ἀτάκτως φερομένη», πάπ.)
12. (ως τριτοπρόσ.) φέρεται
υπάρχει η πληροφορία ή η φήμη, λέγεται, διαδίδεται (α. «φέρεται ότι θα γίνει ανασχηματισμός» β. «τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίγνεσθαι», Ηρόδ.)
13. φρ. α) «βαρέως φέρω» — αισθάνομαι ψυχικό βάρος για κάτι, λυπάμαι ή και δυσανασχετώ πολύ
β) «φέρ' ειπείν» — λογουχάρη, παραδείγματος χάριν
14. παροιμ. φρ. «ανθρώπων έκαστος δύο πήρας φέρει...» — δηλώνει ότι ο καθένας προτιμάει να βλέπει και να κατακρίνει μόνο τα ελαττώματα τών άλλων και να παραβλέπει τα δικά του (Αίσωπ.)
νεοελλ.
1. φορώ («φέρει τη μεγάλη του στολή»)
2. εισάγω από άλλον τόπο («η χώρα μας έφερε όλα τα τελευταία μοντέλα αυτοκινήτων»)
3. ωθώ («ώρες ώρες η συμπεριφορά του μέ φέρνει σε απόγνωση»)
4. (αμτβ.) α) (για πρόσ.) μοιάζω κάπως («φέρνει της μητέρας του»)
β) (για πράγμ.) αποκλίνω προς κάτι («η μπλούζα σου φέρνει προς το ροζ»)
5. μέσ. θεωρούμαι (α. «φέρεται ως υποψήφιος για το αξίωμα του πρωθυπουργού» β. «φέρεται ως ένοχος»)
6. φρ. α) «φέρω όπλο» — οπλοφορώ
β) «φέρω την ευθύνη» — είμαι υπεύθυνος»
γ) «φέρω αντίσταση» — ανθίσταμαι
δ) «φέρω αποτέλεσμα» — τελεσφορώ
ε) «φέρω σε αίσιο πέρας» — διεκπεραιώνω με επιτυχία
στ) «φέρω στο φως» — αποκαλύπτω
ζ) «φέρω επί το αυτό» — συγκεντρώνω, συναθροίζω
η) «φέρνω βόλτα»
i) (μτβ.) τυλίγω
ii) (αμτβ.) γυρίζω γύρω γύρω, πηγαινοέρχομαι
θ) «τά φέρνω βόλτα»
μτφ. i) τά καταφέρνω, τά βολεύω
ii) υπεκφεύγω
ι) «φέρνω έναν γύρο» και «φέρνω μια βόλτα» — κάνω μια στροφή χορεύοντας
ια) «τά φέρνω έξι και ένα» — τά κάνω γυαλιά καρφιά
ιβ) «φέρνω με τα νερά μου» — παίρνω με το μέρος μου, προσεταιρίζομαι
ιγ) «φέρνω σε θεογνωσία» — τιμωρώ, συνετίζω
ιδ) «φέρνω στον κόσμο» — γεννώ
ιε) «φέρνω τον κατακλυσμό» — προβάλλω ανυπέρβλητες δυσχέρειες, επικαλούμαι σοβαρά εμπόδια
ιστ) «τά φέρνω τσίμα τσίμα» — συντηρούμαι με μεγάλη δυσκολία, τα χρήματα που κερδίζω μόλις μού φτάνουν για να ζήσω
ιζ) «άγω και φέρω κάποιον» — κατευθύνω κάποιον σύμφωνα με τη θέλησή μου, του επιβάλλω τις απόψεις μου ή τον παρασύρω εκεί όπου εγώ θέλω
ιη) «ο τρόπος του φέρεσθαι» — η συμπεριφορά
ιθ) «φέρνω μάρτυρα» — προσάγω, παρουσιάζω μάρτυρα ενώπιον του δικαστηρίου
κ) «φέρνω γιατρό» — προσκαλώ γιατρό να επισκεφθεί ασθενή
κα) «φέρνω νερό» — διοχετεύω νερό σε κατοικημένες περιοχές με αγωγούς
κβ) «φέρατε αρμ!» — στρατιωτικό παράγγελμα κατά το οποίο ο στρατιώτης κρατάει το όπλο όρθιο στην αριστερή πλευρά του κορμού του
κγ) «ο λόγος [ή η κουβέντα] το έφερε» — ειπώθηκε παρεμπιπτόντως και χωρίς να δοθεί ιδιαίτερη σημασία
κδ) «μέ έφερε στο αμήν» — εξάντλησε την υπομονή μου, με οδήγησε στο απροχώρητο
κε) «μού τήν έφερε» — κατόρθωσε να μέ νικήσει με ύπουλο τρόπο ή μέ κορόιδεψε, μέ εξαπάτησε
7. παροιμ. «όσα φέρνει η ώρα δεν τά φέρνει ο χρόνος» — δηλώνει ότι σε μια στιγμή πολλά ανέλπιστα και απρόοπτα μπορούν να συμβούν
μσν.
1. εντάσσομαι («καὶ τὰ λοιπὰ πάντα ὅσα ὑπομνημάτων χρήζουσι, πλὴν εἰ μὴ εἰς αρχικὴν φέρουσι δικαιοδοσίαν», Αθανάσ. Σχ.)
2. (το ουδ. μτχ. ενεστ. ως ουσ.) τὸ φέρον
πλεονέκτημα
μσν.-αρχ.
1. καλώ ή παρουσιάζω κάποιον ως μάρτυρα σε δίκη
2. (το θηλ. μτχ. αορ. β' ως ουσ.) ἡ ἐνεγκοῦσα
η πατρίδα, γενέτειρα κάποιου
αρχ.
1. μετακινώ κάτι με κόπο, εντείνοντας τις δυνάμεις μου
2. (για τους ανέμους και σχετικά με πλοία) κινώ εδώ κι εκεί
3. είμαι επιρρεπής σε κάτι («ἄγαν προνωπὴς εἰς τὸ λοιδορεῖν φέρει», Ευρ.)
4. οδηγώ κάποιον μακριά
5. κατευθύνω («φέρων τὴν αἰτίαν τὴν ἐπιβουλὴν ἐπ' ἐκεῖνον», Πολ.)
6. διευθύνω («ἀνθοῦντα τῇ δόξῃ τότε καὶ φέροντα τὴν πόλιν», Πλούτ.)
7. παρέχω, προσπορίζω («ἀγὼν ὁ τὸ πᾶν φέρων ἡμῖν», Ηρόδ.
β. «οἰκόπεδον φέρον ἐνοίκιον», πάπ.)
8. προσφέρω κάτι κυρίως ως δώρο, δωρίζω
9. επιρρίπτω κάτι σε κάποιον («ἰδοὺ ἐγὼ φέρω κακὰ ἐπὶ Ἱερουσαλήμ», ΠΔ)
10. (για γη ή για φυτό) παράγω
11. (για πρόσ.) γεννώ
12. σχηματίζω («Πηνειὸς Τέμπη φέρει», Φιλόστρ.)
13. παρέχω εισόδημα, κυρίως με μίσθωση
14. αποδίδω («οὐχ ὁ δοξάζων ἐπὶ τί φέρει τὴν δόξαν;», Πλάτ.)
15. παίρνω κάτι το οποίο είμαι άξιος να πάρω ή κάτι που μού οφείλεται («ἄξιος γὰρ οἷ
ἀνὴρ δοῦλος φέρειν ἦν τῆσδε καὶ μείζω χάριν», Σοφ.)
16. (ενεργ. και μέσ.) κερδίζω κάτι με πολλούς κόπους, κατορθώνω με επίμονους αγώνες
17. παίρνω αμοιβή, πληρώνομαι
18. πληρώνω («φόρον τέσσαρα τάλαντα φέρειν», Θουκ.)
19. (σχετικά με λεία και λάφυρα) αρπάζω
20. (σχετικά με ιερό) συλώ («θεῶν ἱερὰ τολμῶσιν φέρειν», Ευρ.)
21. προτείνω κάποιον για την ανάληψη ενός δημόσιου αξιώματος ή τον διορίζω σε δημόσιο αξίωμα
22. έχω ως επακόλουθο («καὶ νῦν ἐς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν;», Ηρόδ.)
23. αποτείνομαι, απευθύνομαι σε κάποιον («φωνὴν ἐκ τοῦ ἀδύτου γενέσθαι φέρουσαν μὲν πρὸς τὸν Ἀριστόδικον», Ηρόδ.)
24. α) (με τοπ. σημ.) εκτείνομαι
β) (με χρον. σημ.) διαρκώ
25. ρέπω, κλίνω («τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμβάλλειν», Θουκ.)
26. α) μιλώ διαρκώς για κάτι
β) καταγράφω ένα γεγονός
27. ανακοινώνω
28. (ενεργ. και μέσ.) τοποθετώ κάτι χρονικά («μετὰ τὸ ἑκατοστὸν ἔτος τῆς Ἰλίου ἁλώσεως τὴν Ὁμήρου ἡλικίαν φέρει», Κλήμ.)
29. ισχυρίζομαι κάτι
30. τελώ εορτή
31. (μέσ. και παθ.) α) μετακινούμαι με βίαιο τρόπο και ακούσια με την επενέργεια μιας εξωτερικής δύναμης, όπως λ.χ. του ανέμου ή τών κυμάτων («κονιορτοῦ φερομένου», Πλάτ.)
β) βαδίζω ή πηγαίνω κάπου («ποῖ γᾱς φέρομαι;», Σοφ.)
γ) παίρνω κάτι μαζί μου για προσωπική μου χρήση
δ) (γενικά) παίρνω («ἱρὰς ἐξ ἀειρύτου χοὰς κρήνης ἐνεγκοῦ», Σοφ.)
ε) παίρνω κάτι ως βραβείο
στ) επιλέγω, προτιμώ
ζ) κάνω κάτι για μένα τον ίδιο
η) καταγράφω, καταχωρίζω σε βιβλίο
θ) επηρεάζομαι από κάτι
ι) εμπνέομαι από κάποιον ή από κάτι
ια) έχω γνώμη σχετικά με ένα θέμα
32. μτφ. α) υπομένω κάτι («ὁπότε οὖν πόλις μὲν τὰς ἰδίας ξυμφορὰς οἵα τε φέρειν», Θουκ.)
β) (σχετικά με τροφή ή με δυνατό κρασί) αντέχω
γ) βάζω όλη τη δύναμή μου προκειμένου να νικήσω αντίπαλο («οἱ δὲ μένος χειρῶν ἰθὺς φέρον», Ομ. Ιλ.)
δ) (για ορμές και επιθυμίες) συναρπάζω, παρασύρω κάποιον
33. (ως τριτοπρόσ.) φέρεται
α) (σχετικά με λέξη) i) χρησιμοποιείται
ii) είναι γραμμένη
β) (για λογοτεχνικό έργο) i) κυκλοφορεί, διανέμεται
ii) αποδίδεται σε έναν συγγραφέα
34. (ως απρόσ.) φέρει
(με απρμφ.) είναι συμφέρον να..., συμφέρει να...
35. η μτχ. ενεργ. ενεστ. φέρων, φέρουσα, φέρον
συχνά συντάσσεται με ρ. προκειμένου να δηλώσει μια δευτερεύουσα σε σχέση με αυτήν που δηλώνει το ρήμα ενέργεια (α....φέρων...ἔδωκεν» — έφερε και έδωσε, Ομ. Οδ.
β. «...ἔστησε φέρων» — έφερε και έστησε, Ομ. Οδ.)
36. το αρσ. μτχ. μέσ. ενεστ. φερόμενος συντάσσεται με ρ. προκειμένου να δηλωθεί έτσι μια πράξη που γίνεται με μεγάλη σπουδή, εσπευσμένα ή με μεγάλη προθυμία («φερόμενοι ἐσέπιπτον ἐς τοὺς Αἰγινήτας» — έκαναν ορμητική και εσπευσμένη επίθεση, Ηρόδ.)
37. το θηλ. μτχ. ενεργ. ενεστ. φέρουσα με παθ. σημ. συντάσσεται συχνά με ρ., προκειμένου να δηλώσει πολύ ορμητική ενέργεια («φέρουσα ἐνέβαλε νηΐ φιλίῃ» — συγκρούστηκε με μεγάλη δύναμη, Ηρόδ.)
38. (το β' εν. πρόσ. προστ. ενεργ. ενεστ. με επιρρμ. σημ.) φέρε
α) (όταν ακολουθεί τ. προστ. ή υποτ.) εμπρός, έλα, ας (α. «φέρ' εἰπὲ δή μοι», Σοφ.
β. «φέρε στήσωμεν», Ηρόδ.)
β) (με απρμφ.) ας υποθέσουμε ότι, δεδομένου ότι...
39. (το ουδ. μτχ. ενεργ. ενεστ. ως ουσ.) τὸ φέρον
η τύχη, η μοίρα
40. φρ. α) «γαστέρι φέρω κοῦρον»
(για γυναίκα) είμαι έγκυος
β) «πικρῶς, δεινῶς, χαλεπῶς, δυσπετῶς, βαρυστόνως φέρω τι» — υπομένω κάτι με μεγάλη δυσθυμία
γ) «κούφως, εὐπόρως, εὐπετῶς, εὐχερῶς, εὐμενῶς, ῥᾳδίως, προθύμως φέρω τι» — υπομένω κάτι με μεγάλη καρτερικότητα
δ) «ποῦ φερόμεθα;»·μτφ. δηλώνει παράπονο ή αγανάκτηση
ε) «ἔκκρισις ἐκ μικρῶν φέρουσα διαστημάτων»
ιατρ. διαλείπουσα έκκριση (Σωρ.)
στ) «οἱ φερόμενοι θεοί» — οι αστέρες και οι πλανήτες (Πλωτ.)
ζ) «φέρω χάριν τινί»
i) κάνω χάρη σε κάποιον
ii) δείχνω σε κάποιον την ευγνωμοσύνη μου
η) «μῆνιν φέρω τινί» — είμαι οργισμένος με κάποιον
θ) «ἡ φερομένη οὐσία»·. (φιλοσ.) η ουσία που διαρκώς κινείται σύμφωνα με τη θεωρία της καθολικής κίνησης (Πλάτ.)
ι) «μέγα φέρεται πὰρ σέθεν» — δηλώνει λόγο που εκστομίζεται με μεγάλη βαρύτητα (Πίνδ.)
ια) «φέρω τὰ πράγματα ἐπί τινα» — παρέχω, προσδίδω ισχύ σε κάποιον (Πολ.)
ιβ) «φέρομαι ἐπί τι τινός» — λαμβάνω βοήθεια προκειμένου να αντιμετωπίσω μια δύσκολη κατάσταση (Ηρόδ.)
ιγ) «τὰ πρῶτα ή τὰ δεύτερα φέρομαι»
μτφ. κερδίζω και καταλαμβάνω την πρώτη ή τη δεύτερη θέση (Ηρόδ.)
ιδ) «πλέον φέρομαι» — πλεονεκτώ έναντι κάποιου άλλου (Ηρόδ.)
ιε) «ἄγω καὶ φέρω» — λεηλατώ ολοσχερώς, καταληστεύω
ιστ) «σύνοδον φέρω» — συνεισφέρω στα έξοδα μιας συνέλευσης επιγρ.
ιζ) «ψῆφον φέρω» — ρίχνω την ψήφο μου στην κάλπη, αποφασίζω για κάτι με ψηφοφορία
ιη) «εὖ [ή πονήρως] φέρομαι παρά τινι»
(για πρόσ.) έχω καλή ή κακή φήμη σε κάποιους (Ξεν.)
ιθ) «καλῶς [ή κακῶς] φέρομαι»
(για ενέργειες, έργα) πετυχαίνω ή αποτυγχάνω (Σοφ.)
κ) «φέρομαι ἐπί τι»
(για λέξη) αναφέρομαι σε κάτι (Απολλ. Δύσκ.)
κα) «ἐν χρόνοις φέρεται» — χρονολογείται από... (Στράβ.)
κβ) «μῡθον [ή ἀγγελίαν] φέρω τινί» — λέω σε κάποιον κάτι ή μεταφέρω μια είδηση σε κάποιον (Ομ. Ιλ., Ομ. Οδ.)
κγ) «εὖ φέρομαι
(για πρόσ.) πετυχαίνω σε κάτι (Θουκ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. φέρω ανάγεται στην ΙΕ ρίζα bher- «φέρνω, μεταφέρω, σηκώνω, γεννώ» και συνδέεται με αρχ. ινδ. bharati «φέρνει», λατ. fero «φέρνω», αβεστ. baraiti «φέρνει», γοτθ. baira «φέρνω, γεννώ» (πρβλ. γερμ. ge-baren «γεννώ»), αρμ. berem «φέρνω». Παρλλ. προς τον θεματικό ενεστ. φέρω θα πρέπει να υπήρχε και τ. αθέματου ενεστ., όπως υποδηλώνει και ο τ. προστ. φέρτε, αντί φέρετε (πρβλ. λατ. προστ. fer, ferte, αρχ. ινδ. bharti), αλλά απαντούν και τ. που εμφανίζουν θ. φαρ- της συνεσταλμένης βαθμίδας (πρβλ. δωρ. ενεστ. φάρω, ἰσο-φαρ-ίζω κ.λπ.). Τα παρ. και τα σύνθ. του ρ. φέρω έχουν σχηματιστεί από θ: α) φερ- της απαθούς βαθμίδας, πρβλ. φέρ-μα (αντίστοιχο του αρχ. ινδ. bhar-man- «φορτίο»), φερνή, φερτός·β) φορ- της ετεροιωμένης βαθμίδας, πρβλ. φόρος (αντίστοιχο του αρχ. ινδ. bhara- «κέρδος, πιάσιμο»), φορά κ.λπ.
γ) φρ- της μηδενισμένης βαθμίδας στη λ. δίφρ-ος
δ) φωρ- της εκτεταμένης ετεροιωμένης βαθμίδας στο ριζικό όν. φώρ. Εκτός από τις μορφές αυτές θέματος, απαντά και θ. φερε- στον τ. φέρετρον και στον αιολ. τ. φέρενα της λ. φερνή, το οποίο προέρχεται από μια δισύλλαβη μορφή ρίζας bher-ә₁-, παρλλ. της bher- (πρβλ. και λατ. fer-culum / feri-culum «πιάτο», αρχ. ινδ. bhari-man «μεταφορά»). Κατά τη σύνθεση, το ρ. φέρω απαντά ως α' συνθετικό με τη μορφή φερ(ε)- (πρβλ. τα α' συνθετικά σε -ε-: αρχε-: άρχω, εχε-: έχω κ.λπ.) και ως β' συνθετικό με τις μορφές: α) -φόρος (πρβλ. αρχ. ινδ. -bhara-, αβεστ. -bara-, αρμ. -vor
βλ. λ. -φορος)
β) -φερής (μέσω ενός αμάρτυρου σιγμόληκτου ουδ. φερος, το οποίο θα αντιστοιχούσε στο αρχ. ινδ. bharas- «μεταφορά») σε σύνθ. με προθέσεις κυρίως τα οποία συνδέονται με αντίστοιχα ρ. (πρβλ. περι-φερής: περιφέρομαι)
γ) -φορᾱς (πρβλ. βακτροφόρας, πελτο-φόρας). Από το ρ. φέρω, εξάλλου, έχουν σχηματιστεί πολλά ανθρωπωνύμια (πρβλ. Φέρης, Φάρης, Εὐ-φέρων, Φερε-κύδης, Καλλί-φορος, Ἀντί-φαρης, Συμ-φέρμιος [πρβλ. φέρμα κ.ά.). Το ρ. φέρω απαντά ήδη στη Μυκηναϊκή, πρβλ. pere = φέρει. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι από το θ. του ρ. φέρω έχει σχηματιστεί μόνο ο ενεστ. και ο παρατατικός και δύο μτγν. τ. αορ.: ἤφερα και ἔφερσεν
ἐκύησεν (Ησύχ.), ενώ οι υπόλοιποι χρόνοι έχουν προέλθει από διαφορετικά θ. (βλ. λ. οἴσω, ἐνεγκεῖν). Ο νεοελλ. τ. φέρνω έχει σχηματιστεί από τον αόρ. ἔφερα, κατά το σχήμα δάκνω —ἔδακον, τέμνω —ἔτεμον. Στη Νέα Ελληνική, τέλος, ο τ. φέρνω απαντά ως β' συνθετικό σε ρ. και με σημ. «μοιάζω» (πρβλ. αγγλο-φέρνω, χαζο-φέρνω).
ΠΑΡ. φέρετρο(ν), φέρμα (II), φερτός, φορά, φοράδα(-άς), φορέας(-εύς)
αρχ.
φερτρύς, φοράδην, φόρετρον, φορηδόν αρχ.-μσν. φόριμος·μσν. φέρος·νεοελλ. φέρσιμο.
ΣΥΝΘ. (Α' συνθετικό) φερέγγυος, φερέοικος, φερέπονος, φερώνυμος·αρχ. φεράλιος, φεράλληλος, φέρασπις, φερεγλαγής, φερέζυγος, φερέκακος, φερέκαρπος, φερεκλεής, φερέκοσμος, φερεκυδής, φερέμηλος, φερεμμελίης, φερένικος, φερέοινος, φερέπολις, φερέπτερος, φερεπτέρυγος, φτερεπτέρυξ, φερεπτόλεμος, φερέπυρος, φερέσβιος, φερεσσακής, φερεστάφυλος, φερεστέφανος, φερόλβιος, φέροπλος·αρχ.-μσν. φερανθής, φεραυγής, φερέβοτρυς, φερέζωος, φερέσπονδος, φερέσταχυς·μσν. φέραλγος, φερέδειπνος, φερέφλογος, φερέχαιρος·νεοελλ. φέρελπις, φερέφωνο. (Β' συνθετικό) αναφέρω, ανταναφέρω, αντεισφέρω, αντεπιφέρω, αντιπροσφέρω, αποφέρω, διαφέρω, εισφέρω, εκφέρω, επαναφέρω, επιφέρω, καταφέρω(-φέρνω), μεταφέρω(-φέρνω), περιφέρω, προαναφέρω, προεισφέρω, προσφέρω(-φέρνω), προφέρω, συμπεριφέρω(-ομαι), συμπροφέρω, συμφέρω, συναποφέρω, συνεισφέρω, συνεκφέρω, συνεπιφέρω, υποφέρω
αρχ.
αναποφέρω, ανθυποφέρω, ανταποφέρω, αντεκπροφέρω, αντιπροφέρω, αντιφέρω, διεκφέρω, εκπροφέρω, εμφέρω, εναποφέρω, εξαναφέρω, επεισφέρω, επεκφέρω, επεμφέρω, επικαταφέρω, επιμεταφέρω, επιπροφέρω, επισυμφέρω, μεταναφέρω, παρεισφέρω, παρεκφέρω, παρεμφέρω, παρεπιφέρω, παραφέρω, προαποφέρω, προεκφέρω, προσαναφέρω, προσεισφέρω, προσεκφέρω, προσεμφέρω, προσεπεισφέρω, συγκαταφέρω, συμμεταφέρω, συμπαραφέρω, συναναφέρω, συνδιαφέρω, συνεμφέρω, συνεπεισφέρω, συνυποφέρω, υπεκφέρω, υπερφέρω, υποδιαφέρω
νεοελλ.
αγαθοφέρνω, αγγλοφέρνω, αγοροφέρνω, αγουροφέρνω, αγριοφέρνω, ασκημοφέρνω, βλακοφέρνω, γαϊδουροφέρνω, γαλλοφέρνω, γεροντοφέρνω, γεροφέρνω, γλυκοφέρνω, γυναικοφέρνω, γυροφέρνω, ενδιαφέρω, καλοκαταφέρνω, κοντοφέρνω, κοντοφέρνω, κουτσοκαταφέρνω, λογοφέρνω, ματαφέρνω, μαυροφέρνω, μεγαλοφέρνω, μικροφέρνω, μισοκαταφέρνω, ξαναφέρνω, ξενοφέρνω, ξινοφέρνω, πικροφέρνω, πολυδιαφέρω, πολυκαταφέρνω, πολυφέρνω, σκουροφέρνω, σοβαροφέρνω, συνεφέρ(ν)ω, χαζοφέρνω, χωριατοφέρνω, ψευτοκαταφέρνω).

Greek Monotonic

φέρω:I. η ρίζα χρησιμ. μόνο σε ενεστ. και παρατ.· Επικ. βʹ πληθ. προστ. φέρτε, γʹ ενικ. υποτ. φέρῃσι, απαρ. φερέμεν· παρατ. φέρον, Ιων. φέρεσκον.
II. από √ΟΙ προέρχεται ο μέλ. οἴσω, Δωρ. οἰσῶ, αʹ πληθ. οἰσεῦμες· Επικ. προστ. οἶσε, οἰσέτω· Επικ. απαρ. οἰσέμεν, οἰσέμεναι· Μέσ. μέλ. οἴσομαι (επίσης χρησιμ. με Παθ. σημασία), Παθ. οἰσθήσομαι.
III. από √ΕΝΕΚ ή ΕΝΕΓΚ προέρχεται ο αόρ. αʹ ἤνεγκα, Ιων. ἤνεικα, Επικ. ἔνεικα και αόρ. βʹ ἤνεγκον, σε πληθ. πάντα ἠνέγκαμεν, -ατε, -αν, προστ. ἔνεγκε, ἐνεγκάτω, ευκτ. ἐνέγκαιμι και -οιμι· απαρ. ἐνεγκεῖν, Επικ. -έμεν· μτχ. ἐνεγκών, αργότερα ἐνέγκας — σε Μέσ., ο αόρ. αʹ είναι ο μόνος που χρησιμοποιείται· από την ίδια ρίζα προέρχεται παρακ. ἐνήνοχα, Παθ. αόρ. αʹ ἠνέχθην, Ιων. ἠνείχθην, παρακ. ἐνήνεγμαι, γʹ ενικ. υπερσ. ἐνήνεκτο.
Α. I. Ριζική σημασία, φέρω, Λατ. fero· φέρω ή σηκώνω ένα φορτίο, σε Όμηρ., Αττ.· λέγεται για γυναίκα με παιδί, σε Αισχύλ., Σοφ.
II. φέρω, κινώ πέρα-δώθε, υποδηλώνοντας κίνηση, πόδες φέρων, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για άλογα, ἅρμα φέρειν, στο ίδ.· λέγεται για τον άνεμο, σε Όμηρ.· ὁΒορέας εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρει, είναι ευνοϊκός για την Ελλάδα, σε Ξεν.
III. ανέχομαι, πάσχω, υποφέρω, σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.· χρησιμοποιείται για το κρασί, τὰ τρία φέρων, επιδέχεται τρία ποτήρια νερό, αντί του ἴσοντῷ ἴσῳ, σε Αριστοφ.· συχνά με επίρρ. βαρέως, δεινῶς, χαλεπῶς φέρειν τι, όπως Λατ. aegre, graviter ferre, υποφέρω χωρίς υπομονή, θεωρώ κάτι δύσκολο ή βαρύ, αντίθ. προς κούφως, ῥᾳδίως φέρειν, Λατ. leviter ferre, ανέχομαι υπομονετικά, θεωρώ κάτι εύκολο, σε Ηρόδ., Αττ.· τέτοιες φράσεις συνοδεύονται κυρίως με αιτ. πράγμ.· μερικές φορές με δοτ. μόνο, βαρέως φέρειν τοῖςπαροῦσι, σε Ξεν.
IV. 1. φέρνω, προσκομίζω, σε Όμηρ., Αττ. — Μέσ., φέρνω μαζί μου ή για δική μου χρήση, σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.
2. φέρνω, προσφέρω, χαρίζω δώρο, δῶρα, στο ίδ.· χάριν τινὶ φέρω, ευχαριστώ κάποιον με μια χάρη, κάνω μια ευγενική κίνηση, σε Όμηρ., Αττ.
3. φέρνω, παράγω, δημιουργώ, προκαλώ, σε Όμηρ.· φέρω κακὸν ποίημα, ἄλγεα, φέρνω κακή είδηση, στον ίδ.· παράγω, φέρνω μπροστά, επιφέρω, σε Δημ.
4. φέρνω μια είδηση, λέω, ανακοινώνω, σε Αισχύλ. κ.λπ.· ομοίως σε Μέσ., λόγους φέρω, σε Ευρ., αλλά επίσης, ἔπος φέρεσθαι, έχω πάρει μια είδηση, λαμβάνω, στον ίδ.
5. πληρώνω κάποιο χρέος ή οφειλή, φόρον φέρειν, πληρώνω φόρο ή φορολογία, σε Θουκ.· μισθὸν φέρω, σε Ξεν. (Αλλά επίσης λαμβάνω πληρωμή, σε Αριστοφ., Θουκ.)· λέγεται για περιουσία, φέρνω ως εισόδημα, παρέχω εισόδημα ως ενοίκιο, σε Ισαίο.
6. ψῆφον φέρω, δίνω σε κάποιον ψήφο, Λατ. ferre suffragium, σε Αισχύλ.· ψῆφος καθ' ἡμῶν οἴσεται (ως Παθ.), σε Ευρ.· απ' όπου, φέρειν τινά, διορίζω σε αξίωμα, σε Δημ.
V. φέρω, δημιουργώ, παράγω, λέγεται για τη γη ή για δέντρα, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ. κ.λπ.· απόλ., φέρω, φέρω καρπούς, καρποφορώ, σε Ηρόδ. VI.1. μεταφέρω μακριά, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για θυελλώδεις ανέμους, σε Ομήρ. Οδ.· χρησιμοποιείται για ποταμό, σε Ηρόδ. — Μέσ., λαμβάνω, σε Ομήρ. Οδ., Ξεν. κ.λπ.
2. λαμβάνω ως λεία ή λάφυρο, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· συχνά στη φράση φέρειν καὶ ἄγειν, βλ. ἄγω I· φέρειν μόνο του, κλέβω, αρπάζω, θεῶν ἱερά, σε Ευρ.· ἀλλήλους, σε Θουκ. — Μέσ. με την ίδια σημασία, σε Όμηρ.
3. αποδοκιμάζω, κερδίζω με μόχθο, αποκτώ, κατορθώνω, σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ. κ.λπ.· μισθὸν φέρειν (βλ. ανωτ. IV. 5)· ομοίως σε Μέσ., κερδίζω για τον εαυτό μου, σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.· μεταφ., τὰ πρῶτα, τὰ δεύτερα φέρεσθαι, κερδίζω και κατέχω τον πρώτο, το δεύτερο βαθμό, σε Ηρόδ.· πλέον ή πλεῖον φέρεσθαι, κερδίζω πλεονεκτήματα περισσότερα από κάθε άλλο, τινος, στον ίδ. κ.λπ.· Μέσ., χρησιμοποιείται για κάτι το οποίο το παίρνει κάποιος για δική του χρήση, ιδίως το παίρνει στο σπίτι, σε Ηρόδ.
VII. 1. απόλ., λέγεται για δρόμους, οδηγώ σε ένα μέρος, ἡ ὁδὸς φέρει εἰς..., όπως Λατ. via fert ή ducit ad..., σε Ηρόδ., Θουκ. κ.λπ.
2. λέγεται για διαμέρισμα της χώρας, απλώνομαι, εκτείνομαι σε ή μπροστά, όπως Λατ. vergre ή spectare ad..., φέρειν ἐπὶ ή ἐς θάλασσαν, σε Ηρόδ. κ.λπ. 3. α) μεταφ., οδηγώ σε, συντελώ προς κάτι, ἐς αἰσχύνην φέρει, σε Ηρόδ. κ.λπ.· ἐς βλάβην φέρον, σε Σοφ. β) στοχεύω σε κάποιο πράγμα, αποβλέπω, αναφέρομαι σε κάτι, εἴς ή πρός τι, σε Ηρόδ., Πλάτ.· ομοίως, τοῦ δήμου φέρει γνώμη, ὡς..., η γνώμη του λαού έκλινε σε αυτό..., ότι..., σε Ηρόδ.· τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμβάλλειν, η γνώμη τους έκλινε προς τη μάχη, στον ίδ. γ) απρόσ., σχεδόν όπως συμφέρει, τείνει (στο ενδιαφέρον κάποιου), συμβάλλει, φέρει σοι ταῦτα ποιεῖν; σε Ηρόδ. δ) αμτβ. Βλ. Β. I. 2.
VIII. έχω στο στόμα, δηλ. μιλάω πολύ για κάτι, σε Αισχίν. — Παθ., εὖ πονηρῶς φέρεσθαι, μιλώ καλά ή άσχημα για κάτι, σε Ξεν.· επίσης απόλ., φέρεται, όπως Λατ. fertur (η αναφορά), μιλά σχετικά, δηλ. λέει, τοιόνδε φέρεται πρῆγμα, γίνεσθαι, σε Ηρόδ. IX. 1. προστ. φέρε όπως ἄγε, χρησιμοποιείται ως επίρρ. έλα, τώρα, καλώς, φέρ'εἰπὲ δή μοι, σε Σοφ.· ομοίως, πριν από αʹ ενικ. ή πληθ. υποτ. χρησιμ. προστακτικά, φέρε ἀκούσω, σε Ηρόδ.· φέρε δὴ ἴδωμεν, φέρε δὴ σκεψώμεθα, σε Πλάτ.
2. πριν από ερώτηση, φέρε τροπαῖα πῶς ἀναστήσεις; καλώς, πως όμως θα στήσεις τα τρόπαια; σε Ευρ. X. μτχ. ουδ. τὸ φέρον, ως ουσ. μοίρα, τύχη, τὸ φέρον ἐκ θεοῦ φέρειν χρή, πρέπει να υπομένουμε ό,τι σου δίνουν τα ουράνια ως αμοιβή, σε Σοφ. Β. Παθ., χρησιμ. με τις περισσότερες ανωτέρω σημασίες, ιδίως
I. 1. φέρομαι πέρα-δώθε από κύματα ή ανέμους, παρασύρομαι μακριά, σε Ομήρ. Οδ.· ἧκε φέρεσθαι, τον άφησε να πετάξει, σε Ομήρ. Ιλ.· ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσθαι, άφησα τα χέρια και τα πόδια μου ελεύθερα, τα άφησα να κινούνται ελεύθερα (στο πήδημα), σε Ομήρ. Οδ.
2. συχνά ως μτχ. με ρήμα κινήσεως, φερόμενοι ἐσέπιπτον, έπεσαν πάνω σε αυτούς με βιασύνη, σε Ηρόδ.· ᾠχόμην φερόμενος, σε Πλάτ.· ομοίως, με Ενεργ. μτχ. χρησιμ. αμτβ., φέρουσα ἐνέβαλε νηί, έπεσε με φόρα πάνω στο πλοίο και το χτύπησε, σε Ηρόδ.· φέρων, εσπευσμένα, βιαστικά, σε Αισχίν.
II. λέγεται για ανεξάρτητη κίνηση, ἰθὺς φέρεται, σε Ομήρ. Ιλ.· ὁμόσε τινὶ φέρεσθαι, έρχομαι στα χέρια με κάποιον, σε Ξεν. κ.λπ.
III. μεταφ., εὖ, κακῶς φέρεσθαι, αποβαίνω καλώς ή κακώς, επιτυγχάνω ή αποτυγχάνω, νόμοι οὐ καλῶς φέρονται, σε Σοφ.· τὰ πράγματα κακῶς φέρεται, σε Ξεν.· ἐᾶν ταῦτα φέρεσθαι, αφήνω αυτά τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους, σε Δημ.· χρησιμοποιείται για ανθρώπους, εὖ φερόμενος ἐν στρατηγίαις, είναι επιτυχημένος στις εκστρατείες που κάνει, σε Θουκ.

Middle Liddell

[from Root !ἐνεκ or !ἐνεγκ come ἤνεγκον and ἤνεικα [from Root !οι comes οἴσω [in pl. always
Radic. sense, to bear, Lat. fero:
A. to bear or carry a load, Hom., attic; of a woman with child, Aesch., Soph.
II. to bear, bear along, implying motion, πόδες φέρον Il.; horses are said ἅρμα φέρειν Il.; of a wind, Hom.; ὁ βορέας εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρει is fair for Greece, Xen.
III. to bear, endure, suffer, Od., etc.; of wine, τὰ τρία φέρων bearing three parts of water, instead of ἴσον ἴσωι, Ar.:—often with Advs., βαρέως, δεινῶς, χαλεπῶς φέρειν τι, like Lat. aegre, graviter ferre, to bear impatiently, take ill or amiss, opp. to κούφως, ῥαιδίως φέρειν, Lat. leviter ferre, to bear patiently, take easily, Hdt., attic:—such phrases are constructed mostly c. acc. rei; sometimes, c. dat. only, βαρέως φέρειν τοῖς παροῦσι Xen.
IV. to bring, fetch, Hom., attic:—Mid. to bring with one, or for one's own use, Od., etc.
2. to bring, offer, present, δῶρα Od.; χάριν τινὶ φ. to grant any one a favour, do him a kindness, Hom., Attic
3. to bring, produce, work, cause, Hom.; φ. κακόν, πῆμα, ἄλγεα to work one woe, Hom.:— to produce, bring forward, cite, Dem.
4. to bring one word, to tell, announce, Aesch., etc.:—so in Mid., λόγους φ. Eur.; but also, ἔπος φέρεσθαι to have word brought one, receive, Eur.
5. to pay something due or owing, φόρον φέρειν to pay as tax or tribute, Thuc.; μισθὸν φ. Xen. (but also to receive pay, Ar., Thuc.):—of property, to bring in, yield as rent, Isae.
6. ψῆφον φ. to give one's vote, Lat. ferre suffragium, Aesch.; ψῆφος καθ' ἡμῶν οἴσεται (as Pass.) Eur.:—hence φέρειν τινά, to appoint to an office, Dem.
V. to bear, bring forth, produce, of the earth or of trees, Od., Hdt., etc.:—absol. to bear, bear fruit, be fruitful, Hdt.
VI. to carry off or away, Il.: of stormy winds, Od.; of a river, Hdt.:—Mid. to carry off with one, Od., Xen., etc.
2. to carry off as booty or plunder, Il., etc.:—often in the phrase φέρειν καὶ ἄγειν, v. ἄγω I. 3:— φέρειν alone, to rob, plunder, θεῶν ἱερά Eur.; ἀλλήλους Thuc.:—Mid. in same sense, Hom.
3. to carry off, gain, win, achieve, Il., Soph., etc.; μισθὸν φέρειν (v. supr. IV. 5):—so in Mid. to win for oneself, Il., attic:—metaph., τὰ πρῶτα, τὰ δεύτερα φέρεσθαι to win and hold the first, the second rank, Hdt.; πλέον or πλεῖον φέρεσθαι to gain the advantage over any one, τινος Hdt., etc.;—the Mid. being used of that which one gets for one's own use, esp. to take home, Hdt.
VII. absol., of roads, to lead to a place, ἡ ὁδὸς φέρει εἰς . ., like Lat. via fert or ducit ad . ., Hdt., Thuc., etc.
2. of a tract of country, to stretch, extend to or towards, like Lat. vergere or spectare ad . ., φέρειν ἐπί or ἐς θάλασσαν Hdt., etc.
3. metaph. to lead to, be conducive to, ἐς αἰσχύνην φέρει Hdt.; ἐς βλάβην φέρον Soph.
b. to aim at a thing, hint or point at, refer to it, εἰς or πρός τι Hdt., Plat.; so, τοῦ δήμου φέρει γνώμη, ὡς . ., the people's opinion inclines to this, that . ., Hdt.; τῶν ἡ γνώμη ἔφερε συμβάλλειν their opinion inclined to giving battle, Hdt.
c. impers. much like συμφέρει, it tends (to one's interest), is conducive, φέρει σοι ταῦτα ποιεῖν; Hdt. d. intr., v. B. I. 2.
VIII. to carry in the mouth, i. e. to speak much of, Aeschin.: Pass., εὖ, πονηρῶς φέρεσθαι to be well or ill spoken of, Xen.: also absol. φέρεται, like Lat. fertur, [the report is carried about, i. e. it is said, τοιόνδε φέρεται πρῆγμα γίγνεσθαι Hdt.
IX. imperat. φέρε, like ἄγε, used as adv. come, now, well, φέρ' εἰπὲ δή μοι Soph.; so, before 1 pers. sg. or pl. subj. used imperatively, φέρε ἀκούσω Hdt.; φ. δὴ ἴδωμεν, φ. δὴ σκεψώμεθα Plat.
2. before a question, φέρε τροπαῖα πῶς ἄρα στήσεις; well then, how wilt thou erect trophies? Eur.
X. part. neut. τὸ φέρον, as substantive fortune, fate, τὸ φέρον ἐκ θεοῦ φέρειν χρή ye must bear what heaven bears to you, awards you, Soph.
B. Pass. is used in most of the above senses, esp.,
I. to be borne along by waves or winds, to be swept away, Od.; ἧκε φέρεσθαι he sent him flying, Il.; ἧκα πόδας καὶ χεῖρε φέρεσθαι I let go my hands and feet, let them swing free [in the leap, Od.
2. often in part. with another Verb of motion, φερόμενοι ἐσέπιπτον they fell on them with a rush, Hdt.; ὠιχόμην φερόμενος Plat.;—so, in part. act. used intr., φέρουσα ἐνέβαλε νηί she bore down upon the ship and struck it, Hdt.; φέρων hurriedly, in haste, Aeschin.
II. of voluntary motion, ἰθὺς φέρεται Il.; ὁμόσε τινὶ φέρεσθαι to come to blows with him, Xen., etc.
III. metaph., εὖ, κακῶς φέρεσθαι to turn out well or ill, succeed or fail, νόμοι οὐ καλῶς φέρονται Soph.; τὰ πράγματα κακῶς φέρεται Xen.; ἐᾶν ταῦτα φέρεσθαι to let these things take their course, Dem.:—of persons, εὖ φερόμενος ἐν στρατηγίαις being successful in his commands, Thuc.

Frisk Etymology German

φέρω: -ομαι
{phérō}
Forms: myk. pe-re = φέρει, nur Präs. u. Ipf. (vgl. unten)
Grammar: v.
Meaning: ‘tragen, ertragen, wegtragen, abtragen, herbeischaffen, sich erstrecken, sich fortbewegen’ (seit Il.).
Composita: sehr oft m. einem od. zwei Präfixen in verschied. Bedd. und Bed.nuancen, z.B. ἀνα-(συνανα- usw.), ἀπο-(προαπο-), δια-, εἰσ-(ἐπεισ-) usw. usw. Als Vorderglied z.B. in φερέοικος haustragend (Hdt.), "Hausträger" meton. für Schnecke (Hes. Op. 571), = ζῳ̃ον ὅμοιον γαλῇ (Kratin. 94, EM, H.); nach Thompson ClassPhil. 40, 185 volksetymol. Umbildung eines slav. LW (zu ksl. plъchъ Bilchmaus?); auch φερέσβιος Lebensunterhalt bringend, Nahrung gebend (h. Hom., Hes. u.a.), nach φερεσσακής (s. σάκος), ὀρέσβιος u.a. (Moorhouse AmJPh 73, 301, Pötscher RhM 104, 320f., Snell Phil. 96, 159); φερεσσίπονος Leiden ertragend = φερέπονος (Epigr.), nach τελεσ(σ)ίφρων u.a. Zu -φερής s. A 6, zu -φόρος und -φορος B 3; dazu Benveniste BSL 62, 23 f.
Derivative: Ableitungen (gedrängte Übersicht). A. Mit e-Vokal (wenige Fälle): 1. φέρμα n. ‘Leibes-, Feldfrucht’ (A. in lyr.; wie σπέρμα u.a., Porzig Satzinhalte 241 u. 265). 2. φέρτρον (Σ 236, Ael.), φέρετρον (Plb.) n. Bahre mit φερετρεύομαι auf einer Bahre getragen werden (Plu.). 3. φέρτρυς· ἆθλος. Θούριοι H.; kaum richtig, ob für *φερτύς (v. Blumenthal Hesychst. 46) ? 4. φερτός nur in οὐ τλατᾶς οὐ φερτᾶς (E. Hek. 158 [lyr.]), ἄφερτος (A. in lyr.), συμφερτός vereinigt (Ν 237, Nonn.); vgl. unten. 5. φέριστος mit -τερος, -τατος s. bes. 6. -φερής in Ableitungen von den präfigierten Verba, z.B. προφερής (: προφέρω) hervorragend, vorzüglich (ep. poet. seit Il.), περιφερής (: περιφέρομαι) herumlaufend, sich herumdrehend, kreisförmig mit -εια, -είη f. Umlauf, Umkreis (ion. att.; vgl. Mugler Dict.géom. 344ff.), danach ganz vereinzelt in Kompp. m. nominalem Vorderglied, z.B. οἰνοφερής H. s. οἰνόφλυξ. — B. Mit ο-Abtönung: 1. φορά, ion. -ή f. das Tragen, Last, Abtragen, Abgabe, Hervorbringung, Ertrag, Bewegung, Lauf (ion. att.); sehr oft von den präfigierten Verba, z.B. συμφορά, -ή Ereignis, Zufall, Unglück (ion. att.) mit -άζω beklagen, beweinen (hell. u. sp.), -αίνω (Ps.-Hdt. Vit. Hom.); ebenso ἀνα-, δια-, ἐπι-, προσφορά usw. 2. φόρος m. ‘Ertrag, (eingehobener) Tribut, (eingelieferte) Abgabe’ (ion. att.). 3. φορός tragend, förderlich, trächtig, einträglich (Hp., Arist., hell. u. sp.). Unabhängig davon als Hinterglied, seit alters unbeschränkt produktiv, z.B. τοξοφόρος bogentragend, Bogenschütze (seit Φ 483); in Ableitungen von präfigierten Verba, z.B. σύμφορος (: συμφέρω) zuträglich, angefressen, förderlich (seit Hes.), διάφορος (: διαφέρω) verschiedenartig (ion. att.) mit -ότης f. Unterschied (Pl., sp.). — Von φορά od. φόρος, z.T. direkt auf φέρω od. φορέω beziehbar (Eingliederung nicht immer sicher): 4. φορεύς m. Träger (Σ 566, A. R., Plu.), ἀμφι-, ἀνα- ~ usw.; s. Boßhardt 29. 5. φοράς, -άδος f. mit -άδιον n. trächtige Stute (sp. Pap.), auch ertragreich (Thphr.). 6. φορεῖον n. ‘Trag- sessel, Sänfte’ (Din., hell. u. sp.), Trägerlohn (Poll.). 7. φόρετρον n. Trägerlohn, Fuhrlohn (Pap.) mit -τρίζω ‘laden, trans- portieren’ (Pap.). 8. φόριμος fruchtbar (hell. u. sp. Pap., AP u.a.), ποτι- ~ zuträglich, nützlich (Epich.); Arbenz 47. Adv. 9. φοράδην getragen, flugs (S., E., D. u.a.), -άδαν (Epid.); -ηδόν bündelweise (Luk.). — 10. φόρτος m. Last, Ladung (seit Od.) mit mehreren Ablegern: -τίς (ναῦς) f. Lastschiff (Od., sp. Prosa), -τίον n. Last, Ladung, Fracht, Frachtgut, pl. Waren (äol. Dicht., att.), -ταξ, -τακος m. Träger, Lastkahn (Kom. Adesp., Pap. I^a), -τικός lasttragend, lästig, plump, grob (att. usw.) mit -τικότης f. (Arist.), -τικεύομαι (Sch.; Chantraine REGr. 75, 356ff., 387f.), -τιμος lasttragend (Sch.), -τίζω, -τίζομαι (ἀντι-, ἐκ-, ἐπι-, ἀπο- u.a.) beladen (seit Hes.) mit -τισμός (ἐπι-, ἐκ-, ἀπο-) m. das Laden (sp.), -τόω ib. (sp.). — 11. Iterativintensiv φορέω, Aor. φορῆσαι (seit Il.), sp. -έσαι, sehr oft m. Päfix, z.B. ἀνα-, ἐπι-, συν-, tragen mit -ημα (ἐπι-, δια-, συν- u.a.) n. Tracht, Last, Kleid, Bahre (ion. att.; -εμα Phot., Suid.), -ησις (δια-, ἐν-, συν-u.a.) f. das Tragen (hell. u. sp.; -εσις Suid., Sch.), -ητός (ἀπο- u.a.) tragbar, erträglich (Pi.Fr. 88, 1, A.Pr.979, E., sp. Prosa), -ητικός (ἀνα-, δια-, περι-) in wechselnden Bedd. (sp.); außerdem anscheinend mit nominalem Vorderglied, z.B. καρποφορέω (X., Arist. usw.), denominativ von καρποφόρος (Pi., Hdt., E., Ar., X. usw.). — C. Mit Dehnstufe: φώρ, auch φωριαμός? s. bes. — Zu φαρέτρα, φερνή, ἀμφορεύς, δίφρος s. bes.; vgl. auch φορμός und φάρμακον.
Etymology: Altererbtes Verb für tragen, in fast allen idg. Sprachen erhalten, z.B. lat. ferō, germ., z.B. got. bairan auch gebären, arm. berem, aind. bhárati, slav., z.B. aksl. berǫ sammeln, russ. berú nehmen, idg. *bhérō, 3. sg. *bhéreti. Neben den thematischen Formen steht im Griech. ein einmaliger themavokalloser Ipv.pl. φέρτε (I172, Versanfang), der sich mit lat. ferte genau deckt und morphologisch auch zu fer, fertis, fers, fert ebenso wie zu aind. 3. sg. bhárti (RV, bis) stimmt. Es kann sich sehr wohl um alte athematische Formen handeln. Von mehreren Forschern, zuletzt Szemerényi Syncope 189 ff., werden sie aber als synkopierte oder auf andere Weise entstandene Neubildungen betrachtet; s. Lit. bei W.-Hofmann s. ferō und Mayrhofer s. bhárati. Idg. bher- war von Haus aus als infektivdurativ auf den Präsensstamm beschränkt (Fut. οἴσω, Aor. ἐνεγκεῖν, ἐνεῖκαι, auch τλῆναι, ταλάσσαι, lat. Perf. tulī). Nur ganz gelegentlich haben sich im Griech. dazu außerpräsentische Formen gesellt: der späte Aor. ἤφερα (IG 3, 1379 = ngr., nach ἤνεγκα), die isolierte H. -Glosse ἔφερσεν· ἐκύησεν, die poetischen Zufallsbildungen φερτός, ἄφερτος, συμφερτός mit bemerkenswerter Hochstufe (aind. bhr̥tá-, lat. lātus zu tulī). — Unter den nominalen Ableitungen finden sich nicht wenige in anderen Sprachen wieder, meist infolge unabhängiger Parallelbildung: φόρος = aind. bhára- m. das Mitnehmen, Davontragen, Gewinn, Beute (bhārá- m. Bürde, Last), aksl. sъ-borъ m. Versammlung, russ. sbor das Sammeln, Einsammeln; -φόρος = arm. -vor, z. B. lus-a-vor lichtbringend (von loys Licht; vgl. lat. Lūci-fer), aind. -bhará-, z.B. vājam-bhará- Kampfpreis bringend; φέρμα formal = aind. bhárman- n. Erhaltung, Ernährung, Fürsorge, wozu aksl. brěmę, russ. berémja Last, Bürde mit urspr. zwei- silbigem Stamm (vgl. Mayrhofer s. bhárma m. Lit.); φέρ(ε)τρον formal = ags. beoroðor n. Geburt; mehrdeutig aind. bharítra-Bed. unsicher, kann auch ein tlo- Suffix enthalten wie lat. ferculum Trage, Bahre (feretrum gr. LW). — Weitere Formen aus verschied. Sprachen m. reicher Lit. bei WP. 2, 153 ff, Pok. 128 ff., W.-Hofmann s. ferō, fors, Mayrhofer s. bhárati usw.
Page 2,1003-1005

Chinese

原文音譯：fšrw 費羅
詞類次數：動詞（64）
原文字根：攜帶 相當於： （בֹּוא‎ / לָבֹא‎） （נָשָׂא‎）
字義溯源：負擔*，攜帶，持久，素來，牽來，伸出，出產，出來，帶，引導，抬著，送給，送去，寬容，忍受，承當，拿，拿去，拿來，拿給，托住，帶來，牽到，帶到，帶到⋯來罷，帶著⋯來，帶著，被風颳去，背，通，進，用，傳，歸，結，結出，結出⋯來。參讀 （ἄγω） （αἴρω） （ἀνέχομαι） （κινέω）同義字
同源字：1） （ἀναφέρω）帶上 2） （ἀποφέρω）帶走 3） （διαφέρω）帶過去 4） （διάφορος）不同 5） （εἰσφέρω）搬向內 6） （ἐκφέρω）抬出來 7） （ἐπιφέρω）加給 8） （εὐφορέω）豐盛 9） （καρποφορέω）多產的 10） （καρποφόρος）結果子 11） （καταφέρω）壓下 12） （παραφέρω）取去 13） （παρεισφέρω）從旁運進 14） （περιφέρω）隨身帶著 15） （ποταμοφόρητος）河流沖去 16） （προσφέρω）引到 17） （προσφορά）禮物 18） （προφέρω）發出 19） （συμφέρω / σύμφορος）共同負擔 20） （τελεσφορέω）結成熟果實 21） （τροποφορέω / τροφοφορέω）容忍他人習性 22） （ὑποφέρω）忍受得住 23） （φέρω）負擔，攜帶 24） （φορέω）有負擔 25） （φόρος）負擔，稅 26） （φωσφόρος）帶光體
出現次數：總共（67）；太（6）；可（15）；路（4）；約（17）；徒（10）；羅（1）；提後（1）；來（4）；彼前（1）；彼後（5）；約貳（1）；啓（2）
譯字彙編：
1） 結（6） 太7:18； 太7:18； 約15:2； 約15:4； 約15:5； 約15:16；
2） 拿來（4） 太14:11； 可6:28； 徒4:34； 徒4:37；
3） 帶著（4） 可2:3； 約19:39； 徒5:16； 徒14:13；
4） 出來（3） 彼後1:17； 彼後1:18； 彼後1:21；
5） 拿（3） 太14:18； 可12:15； 徒5:2；
6） 結⋯的（2） 約15:2； 約15:2；
7） 伸出（2） 約20:27； 約20:27；
8） 牽來（2） 可11:2； 路15:23；
9） 帶到⋯來罷（2） 太17:17； 可9:19；
10） 進（1） 來6:1；
11） 歸（1） 啓21:24；
12） 傳（1） 約貳1:10；
13） 出於（1） 彼後1:21；
14） 帶（1） 彼前1:13；
15） 忍受（1） 來13:13；
16） 用（1） 彼後2:11；
17） 他們帶⋯來（1） 可8:22；
18） 你們⋯結（1） 約15:8；
19） 帶你到⋯去（1） 約21:18；
20） 他們⋯能承當（1） 來12:20；
21） 他們要將⋯歸（1） 啓21:26；
22） 就結出⋯來（1） 約12:24；
23） 他們⋯牽到（1） 可11:7；
24） 他們帶著⋯來（1） 可7:32；
25） 托住（1） 來1:3；
26） 他們⋯帶到（1） 可9:20；
27） 拿⋯來（1） 可6:27；
28） 被風颳去（1） 徒27:15；
29） 他們帶（1） 可15:22；
30） 抬著（1） 路5:18；
31） 背（1） 路23:26；
32） 她們帶著（1） 路24:1；
33） 拿了來（1） 可12:16；
34） 我帶了（1） 可9:17；
35） 她拿去（1） 太14:11；
36） 他們帶著（1） 可1:32；
37） 結有（1） 可4:8；
38） 送給（1） 約2:8；
39） 送了去（1） 約2:8；
40） 提出（1） 徒25:18；
41） 飄著（1） 徒27:17；
42） 寬容（1） 羅9:22；
43） 通（1） 徒12:10；
44） 吹過（1） 徒2:2；
45） 拿給（1） 約4:33；
46） 你們以（1） 約18:29；
47） 拿些來（1） 約21:10；
48） 你要帶（1） 提後4:13

English (Woodhouse)

bear, endure, fetch, pillage, plunder, produce, tend, yield, bear along, become pregnant, blow about, bring in, bring, carry, earn for oneself, move in the game of draughts, put up with, win for oneself

⇢ Look up "φέρω" on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)

Mantoulidis Etymological

Θέματα: α) φερ- (φέρω), β) φορμέ ἑτεροίωση (φόρος), γ) φαρ- (φαρέτρα) καί φωρ-, δ) οικαί οισ- (οἴσω, οἰστέον), ε) ἐνέκ→ ἐνκ→ ἐγκ+ἀναδιπλ. εν → ἐνεγκ-α→ ἤνεγκα καί ἤνεγκον, στ) μέ θέμα ενεκκαί μέ ἑτεροίωση ἐνοκ+ἀττ. ἀναδιπλ. ἐν-ενοκ-α=ἐνήνοκα=ἐνήνοχα καί ὁ παθ. παρακ. ἐν-ένεκ-μαι=ἐνήνεκ-μαι=ἐνήνεγμαι: Παράγωγα ἀπό ἴδια ρίζα: φερνή, φέρμα (=τέκνο), φέρετρον, φερτός, φέρτατος (=ἄριστος), φέριστος, φερέγγυος, πολύφερνος, συμφέρον, ἀνωφερής, κατωφερής, περιφερής, περιφέρεια, φορά καί τά σύνθ. (ἀπο, δια, ἐκ, ἐπι, εἰσ, μετα, παρα, προσ, συμ)φορά, φοράδην (=σηκωτά), φοράς -άδος (=γόνιμη, ἡ φοράδα), φορεῖον, φορεύς, ἀμφορεύς συμφορεύς, φορέω (θαμιστ.), φόριμος (=καρποφόρος), φόρος (=πληρωμή χρημάτων), φορός (ἐπίθ. = αὐτός πού φέρνει κάτι), ἄφορος, ἀνυπόφορος, διάφορος, δορυφόρος, εὔφορος, εὐεπίφορος, Ἑωσφόρος, θεσμοφόρος, ἱστιοφόρος, κανηφόρος, λεωφόρος, μισθοφόρος, νικηφόρος, ὀπωροφόρος, παράφορος, πληροφορῶ, πρόσφορος, πυρφόρος, σκευοφόρος, τελεσφόρος, ὑδροφόρος, φωσφόρος, χροφόρος, φορμός (=κοφίνι), φόρτος, φορτίον, φορτίζω, φορτικός, φορτηγός, φαρέτρα, φᾶρος -εος, τό (=πανί), φωριαμός (=κιβώριο), φώρ -φωρός (=κλέφτης), φωρά (=κλεψιά), φωράω -ῶ (=ἀναζητῶ κλέφτη), φώριος (=κλεμμένος), δίφρος (=ἅρμα), οἰστέος, οἰσοιστέος, ἐξοιστέος, οἰστέον προσοιστέον, οἰστικός, οἰστός, ἄνοιστος, ἀπρόσοιστος, ἀνύποιστος, δύσοιστος, δυσύποιστος, δυσπρόσοιστος, οἰστόν, ἀπροσοίστως, εὐπάροιστος (=εὐκολομετακόμιστος), ὀϊστός ἤ οἰστός (=βέλος), ὀϊστεύω (=τοξεύω), διηνεκής (=ἀδιάκοπος), δουρηνεκής, κεντρηνεκής, ποδηνεκής, βεληνεκές, συμπεριενεκτέον, διένεξις (=διαφορά), ἐπένεξις (=προσθήκη), προένεξις (=παρουσίαση), καί (ἀν, κατ, μετ, προσ, συν)ένεξις, καί τό σύνθ. μέ συγκοπή τοῦ ο (διά, ἐκ, εἰς, παρεισ)φρέω -ῶ.